Categorie: Waargebeurd

Mijn reis met Gobi – Dion Leonard – recensie

Mijn reis met Gobi – Dion Leonard – recensie

Dion Leonard is Australiër en woont in Edinburgh, Schotland. Hij is tweeënveertig jaar. Dion heeft niet alleen deelgenomen aan, maar is ook gefinisht in een paar van de zwaarste ultramarathons ter wereld, waaronder de veeleisende Marokkaanse Sahara, de 250 kilometer tellende Marathon des Sables (twee keer) en 250 kilometer door de Zuid-Afrikaanse Kalahariwoestijn (eveneens twee keer). Dion laatste reis door de Gobiwoestijn in China pakte heel bijzonder uit: hij raakte verslingerd aan een zwerfhondje (dat later Gobi is gedoopt) dat hem de hele week volgde en dat hun beider levens voorgoed veranderde.

Tweehonderdvijftig kilometer hardlopen door de Gobiwoestijn in China. Hij zou zo goed als een hele marathon per dag lopen en dat vier dagen achter elkaar, en op de vijfde dag bijna twee, met op de zesde dag een eindsprint van bijna tien kilometer per uur. Deze races worden ‘multistage ultra’s’ genoemd en je kunt je haast geen meedogenlozere beproeving van je mentale en fysieke weerstand voorstellen. Mensen zoals hij betalen duizenden dollars voor het recht zich in deze pure hel te storten.

Tijdens deze zware wedstrijd zag hij een zwerfhondje. Op een avond, toen iedereen aan het uitrusten was, probeerde het hondje bij iedereen wat eten af te troggelen. Van Dion kreeg het hondje niets. De volgende dag stond Dion aan de start van een nieuwe race toen plots het hondje aan zijn voeten stond. Het hondje keek gebiologeerd naar de felgele banden van zijn schoenen. Toen gebeurde er iets bizars. De hond keek op. De donkere ogen namen eerst zijn benen op, toen zijn in geel gehulde romp en ten slotte zijn gezicht. De ogen van de hond boorden zich recht in de zijne en Dion kon met geen mogelijkheid zijn blik afwenden. De race begon en de hond liep met hem mee. Na een halve kilometer is de hond niet meer te zien en Dion dacht dat hij waarschijnlijk terug was naar het kamp. Maar later was de hond er weer. Dit was het begin van de band tussen Dion en de hond.

Mijn reis met Gobi is een waargebeurd verhaal. Maar dit verhaal vertelt niet alleen over de bijzondere band tussen Dion en de hond. Dion vertelt ook over zijn moeilijke jeugd en hoe zijn fascinatie voor extreme sporten is ontstaan. Als je niet van extreme sporten houdt en vooral niet het hardlopen dat Dion doet dan kan het begin van dit boek even tegenvallen. Maar juist die fascinatie voor hardlopen vertelt veel over Dion. Die grote drang om te winnen komt voort uit zijn jeugd maar juist in de Gobiwoestijn komt hij voor situaties te staan die hem doen veranderen. En meedoen met dit soort wedstrijden getuigt van veel doorzettingsvermogen en grote geestelijke kracht.

Als hij de zwerfhond steeds meer onder zijn hoede neemt, vindt er een verandering bij Dion plaats. Als de race is afgelopen kan Dion geen afstand doen van het zwerfhondje, dat hij inmiddels Gobi noemt, en besluit haar mee te nemen naar huis. Maar een hond vanuit China overbrengen naar Edingburgh blijkt een bijna onmogelijke zaak te zijn. Dan laat Dion ook hierin zijn doorzettingsvermogen gelden.

Mijn reis met Gobi laat verwonderen over hoeveel veerkracht een mens kan beschikken. En laat zien wat een vriendschap met een dier kan betekenen en hoeveel invloed dit kan uitoefenen op het leven van een mens. Dion was door het hardlopen aan zware omstandigheden gewend, maar Gobi naar huis brengen was misschien wel de zwaarste opdracht die hij ooit had gehad. Ontroerend om te lezen hoeveel deze man over had voor een zwerfhond en hoeveel hulp hij kreeg om haar naar huis te krijgen. In het midden van het boek zit een fotokatern en de getoonde foto’s maken het verhaal helemaal compleet. Een verhaal over hoop en veerkracht en het ultieme bewijs dat honden en mensen echt elkaars vrienden kunnen zijn.

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder verschenen op Boekenbijlage.nl

Titel: Mijn reis met Gobi| Auteur: Dion Leonard
Uitgever: HarperCollins Holland| ISBN: 9789402701029| Blz: 256
Vertaling: Linda Jansen |Verschijningsdatum: februari 2018

Mijn reis met Gobi is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

De stilte van het water – een ontluisterende blik in de schokkende wereld van mensenhandel

De stilte van het water – een ontluisterende blik in de schokkende wereld van mensenhandel

Het indrukwekkende en aangrijpende verhaal De stilte van het water is het schrijversdebuut van Norman Jansen. In de roman beschrijft Norman het waargebeurde verhaal over een jonge moeder uit Haïti die in handen valt van mensenhandelaren. Na de aardbeving in 2010 ontstaat bij Ladymia de behoefte om te vluchten voor de armoede en de slechte toekomstperspectieven, een zoektocht naar een beter leven. Een tocht waarin niet alleen haar leven op het spel staat, maar ook dat van haar kinderen, haar zus en haar nichtje.

Norman Jansen is werkzaam vanuit de Koninklijke Marechaussee bij het Expertisecentrum Mensenhandel en Mensensmokkel. Bij zijn vorige werkplek in het Carabisch gebied werd Norman op het Britse Maagdeneiland Tortola geconfronteerd met een aantal opvarenden, waaronder Ladymia, die uit het water zijn gehaald door de kustwacht. Hebben haar kinderen, haar zus en diens dochter het overleefd?

 

Over de stilte van het water (ISBN: 9789492221933)
Waargebeurd en deels autobiografisch, wordt in deze roman het leven beschreven van een jonge vrouw op zoek naar een veiliger en beter bestaan voor zichzelf en haar gezin. Ongewild komt ze terecht in de meedogenloze wereld van mensensmokkelaars. Angst en uitbuiting zijn dagelijks aanwezig in haar leven.

Dan moet zij in een fractie van een seconde een onmogelijke keuze maken.
Een keuze met desastreauze gevolgen voor haarzelf en voor haar gezin. Zal haar droom van een normaal leven zonder gevaar, angst en armoede ooit werkelijkheid worden?

De roman De stilte van het water geeft een ontluisterende blik in de wereld van de mensenhandel.

 

 

 

 

Over de auteur
Norman Jansen is werkzaam voor de Koninklijke Mareschaussee, en is een expert op het gebied van mensenhandel en mensensmokkel. Met zijn gezin heeft hij langere tijd in het Carabisch gebied gewoond, waar hij vooral werkzaam is geweest binnen het domein justitie en opsporing. Inmiddels is hij terug in Nederland en heeft hij zich toegelegd op het schrijven van fictie en non-fictie. Vooral de ervaringen van het werken onder bijzondere en zware omstandigheden, maar ook het leven met verschillende culturen in diverse landen, gebruikt hij als bron voor zijn boeken.

 

 

 

 

Over Futuro Uitgevers
Futuro Uitgevers is een moderne, op de toekomstgerichte multimediale uitgeverij van boeken, e-books, apps, e-learning en events.

Zwemmen of verdrinken – Mariëlle & Natasja Lucas – Recensie

Zwemmen of verdrinken – Mariëlle & Natasja Lucas – Recensie

Zwemmen of verdrinken is het indringende, waargebeurde verhaal van Niki en Lara, die opgroeien in een evangelische sekte. Ze komen allebei uit een groot gezin en daarnaast moeten ze hun ruimte regelmatig delen met een wisselend aantal pleegbroers en -zusjes. De relatie van hun ouders is onstuimig en ruzies zijn orde van de dag. Vanwege de slechte sfeer in huis worden de meisjes al van jongs af aan gedwongen zichzelf te redden. Hun ouders zijn aanhangers van De City Life Church Den Haag en leven hun leven volgens de regels van deze kerk. In hun jongere jaren gaan ook de meisjes er graag heen maar in hun puberteit gaan ze kritischer naar hun geloof kijken. Ze zetten vraagtekens bij de levensbepalende invloed van de kerk. Als ze zich langzaam ontworstelen aan deze invloed en hun eigen weg gaan volgen, wordt dit keihard afgestraft door de kerkgemeente.

Waar is het donkere gat waarin ik kan verdwijnen en onzichtbaar word voor de hele wereld? Hun blikken zijn als pijlen die mijn huid doorboren.’

 

De proloog is een prachtig gedicht waarna er wordt overgegaan naar het verhaal. Een verhaal afwisselend verteld door de meisjes met tussendoor cursief gedrukt dagboekfragmenten en brieven.
De dagboekfragmenten en brieven vertellen over diverse periodes in hun leven. De periodes zijn niet opvolgend, de ene keer is het geschreven op 18- jarige leeftijd en een andere keer op 9-jarige leeftijd. Doordat de periodes niet in een logische volgorde zijn opgebouwd raakt het overzicht soms kwijt.

JIJ komt in de goot terecht!’
‘JIJ gaat het niet redden!’
‘JIJ bent niets waard!’
‘JIJ gaat naar de hel!

(Fragment uit dagboek Niki.)

Zwemmen of verdrinken verteld het leven van de meisjes waarin het geloof een belangrijke rol speelt. Een kerk die veel van zijn volgers vraagt waardoor deze als een sekte kan worden gezien. Als de meisjes nog jong zijn en niet anders weten volgen ze volgzaam alle regels op al zijn er wel eens dingen die ze totaal niet begrijpen. Zoals Lara, die na een weekendje logeren thuiskomt en ziet dat haar kamer geruïneerd is. Alles wat met dolfijnen te maken heeft, beeldjes, knuffels, behang en meer is vernietigd omdat dolfijnen van de duivel zouden zijn.

De ondertitel geeft een verwachting meer te lezen over de desbetreffende kerk, grijpbare dingen waaruit duidelijk blijkt dat het hier om een sekte draait. Maar toch lezen we hoofdzakelijk over meisjes die opgroeien in een gezin waar voortdurend conflicten zijn waardoor er voor de meisjes geen veilige thuisbasis is. Het geloof speelt wel een rol en er zijn dingen die door deze kerk gevraagd worden die niet kloppen, maar er mist wat in het geheel. Dat hun jeugd geen pretje is geweest is duidelijk, maar of de oorzaak alleen maar bij deze kerk ligt is de vraag.

Ik voelde me hier niet meer veilig. Wat ooit mijn thuis was, was nu veranderd in een oorlogsgebied. Een veld vol mijnen, die plotseling onder je voeten konden exploderen.

Natuurlijk werden ze gedwongen, mede door hun ouders, dit geloof te blijven volgen, en natuurlijk is het bekend dat deze kerk als een sekte wordt gezien, maar veel van de belangrijke issues worden niet verteld. Toch is het verhaal aangrijpend en leef je met deze meisjes mee. Het opgroeien van kind naar volwassene is een worsteling geweest en de weg naar hun eigen ik is lang geweest…

 

3***

Wendy Wenning

Titel: Zwemmen of verdrinken | Auteur: Mariëlle & Natasja Lucas
Uitgever: Publish & More | ISBN: 9789082535181 | Blz: 303

Zwemmen of verdrinken is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

De leegte voorbij – Sjak Janssen – Recensie

De leegte voorbij – Sjak Janssen – Recensie

Jacques is werkzaam als chemisch analist bij een bedrijf waar grondstoffen worden gemaakt voor de verfindustrie. Daarnaast is hij intensief bezig met het maken van theaterproducties, het organiseren van popfestivals en deed hij journalistiek werk voor regionale kranten. Altijd druk. Totdat het noodlot anders beslist. Door een fatale val van zijn fiets raakt hij in coma. Weer bij bewustzijn komt hij terecht in een werkelijkheid die niet de zijne is en die hij niet kent…

Ik voel me bedreigd. Alsof de hele wereld op me afkomt. Waar ben ik?

Als hij uit zijn coma ontwaakt ligt hij vastgebonden op bed en alles is vreemd, nieuw en angstaanjagend. Hij leeft in een absolute leegte. Steeds valt hij weer weg en is met tussenpozen van minuten, kwartieren of uren weer van de wereld. Het zal nog maanden duren voordat hij volledig bij bewustzijn is. En dan begint pas. Hij moet weer helemaal opnieuw beginnen, een nieuw leven opstarten.

Je denkt, mijn hemel, het zal je maar gebeuren. Een leuk leven en alles op orde en dan gebeurt je dit. Met groot gevolg voor de rest van je leven. Hoe ga je verder en hoe zorg je ervoor dat je niet bij de pakken neer blijft zitten?

In de leegte voorbij vertelt Sjak zijn levensverhaal. In het verhaal noemt hij zichzelf Jacques. Daarbij wil hij aangeven dat het zijn verhaal is maar toch anders. Maar al schrijvend is hij dicht bij de kern gebleven. Door alles op te schrijven heeft hij het verleden achter zich kunnen laten en kunnen afsluiten.

Heden en verleden wisselen elkaar af en er hij schetst een duidelijk beeld van hoe hij was en wat de gevolgen van het ongeval zijn. De eerste tijd na het ongeval verblijft hij in een revalidatiecentrum. Hij moet weer goed leren praten, weer leren schrijven, hij heeft veel moeite tekst op de juiste wijze neer te zetten. Alles loopt door elkaar heen, net als in zijn hoofd. Teveel drukte kan hij niet handelen dan wordt het een kolkende warboel in zijn hoofd. Hij hinkt op allerlei bizarre gedachten, hij kan zichzelf niet begrijpen. Regelmatig is hij moe van alles dat op hem afkomt. Zijn gevoelens en gedachten worden zo weergegeven dat je zelfs al lezer ervan in de war raakt en hierdoor een goede voorstelling krijgt van hoe Jacques zich al die tijd heeft gevoeld.

Ik ben het vergeten voordat ik het heb begrepen. Mijn overpeinzingen zijn zo vluchtig als gas. Ze gaan nergens heen. Ze komen nergens vandaan. Ze zijn weer weg voordat ze grijpbaar zijn.

In De leegte voorbij is te zien dat deze man een flink doorzettingsvermogen heeft en bij elke val steeds weer overeind krabbelt en weer verder gaat. Wat erg schrijnend is om te lezen hoeveel tegenwerking hij krijgt van zijn werkgever. Jacques wil zich graag weer nuttig voelen en zijn oude baan uitoefenen. Maar omdat hij door het ongeval zijn werktempo kwijt is en zijn concentratievermogen geoefend moet worden, proberen ze hem weg te saneren. Wat hem ook niet in dank wordt afgenomen is als hij iemand te hulp schiet, iemand die ook problemen heeft op de werkplek. Terwijl Jacques eigenlijk genoeg heeft aan zichzelf.

De moeite die alles hem de eerste tijd kost maakt hem wispelturig en opstandig en er zijn ook tijden dat het hem echt even allemaal teveel wordt. Nogal logisch maar voor hem allemaal moeilijk te bevatten. Toch geeft hij niet op en lukt het hem om weer de dingen te doen waar hij zoveel plezier in had. Een lange strijd is er aan vooraf gegaan, maar met het resultaat mag hij tevreden zijn. Grote bewondering voor deze man en De leegte voorbij lezende besef je maar weer des te meer dat een goede gezondheid een groot goed is.

“Elke stap die ik zet is een stap waardoor de onduidelijkheid vergaat, een stap waardoor de nieuwe toekomstdeur wijder opengaat.”

 

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Boekenbijlage.nl

Titel: De leegte voorbij|Auteur: Sjak Janssen
Uitgever: Elikser BV: ISBN: 9789089542861|Blz: 267
Verschijningsdatum: maart 2011

Lees meer: http://www.de-leegte-voorbij.nl/

De leegte voorbij is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Elikser Uitgeverij

[bol_product_links block_id=”bol_58ebd87b919e2_selected-products” products=”1001004011247967″ name=”De leegte voorbij” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Wendy Wenning

Roze bikini – Ingrid Vermulst – Gastrecensie Mieke Wijnants

Roze bikini – Ingrid Vermulst – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Ingrid Vermulst (1968) vindt schrijven een van de leukste dingen die ze kan doen. Ze schrijft omdat ze met haar verhalen je een andere invalshoek kan laten zien, je aan te moedigen of gewoon je te vermaken. Als ze hoort van lezers dat Roze bikini ze aanspoort om hun dromen waar te gaan maken, maakt haar dat blij. Door borstkanker besloot ze een van haar dromen waar te maken: alleen met de motor op reis te gaan. Na een jarenlange loopbaan als hoteleigenaar werkt Ingrid nog steeds als zelfstandig ondernemer in haar eigen kookstudio: “Koken bij mijn Tante’, waar ze verschillende soorten kookworkshops geeft.

OVER DE COVER:
Deze is aan de onder- en bovenkant roze, in het midden wit en daarin hangt een roze bikini. Treffender had deze cover en titel niet kunnen zijn. De bikini loopt als een rode draad door dit verhaal. Prachtig.

ACHTERFLAP:
Kun je met twee mannen een liefdesrelatie hebben? Als je een leuk gezin hebt? Een eigen hotel? En kanker? Dromen geven richting aan het leven. Ze stellen ons in staat om te veranderen. En andere beslissingen te nemen. Sommige dromen blijven in ons bewustzijn sluimeren en anderen dalen af naar de diepere lagen der vergetelheid. De motordroom van Ingrid was afgedaald naar de diepste lagen. Want ze had kanker. Een eigen hotel. Een leuk gezin. Een affaire. En een vakantie in het vooruitzicht op een gezellige familiecamping. Tot ze een vrouw ziet op een motor. Met blote armen. Losse blonde haren. Vol vrij leven. Ze besluit in haar eentje naar Spanje te rijden. Terwijl ze eerder niet verder kwam dan de plaatselijke bloesemroute. Rijdt ze naar haar gezin dat wacht op de camping? Of neemt ze een andere afrit? Ingrid Vermulst schreef de uitdagende roadtrip Roze bikini, gebaseerd op haar eigen turbulente leven.

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Een roadtrip van een vrouw die de rit van haar leven maakt. Het boek is opgedragen aan haar moeder die overleed aan borstkanker. Het gaat om het zelf, niets anders dan het zelf. Vanuit het zelf vind je je leven, jouw plek in de wereld. Hoe beter gezelschap je bent voor jezelf, hoe meer waardering je voor jezelf hebt en hoe makkelijker je de liefde voor jezelf kunt voelen. Pas dan kun je echt openstaan voor anderen en de wereld om je heen.
Het boek bestaat uit: De voorbereiding en 9 reisdagen. Elk dag staat voor een hoofdstuk en allen zijn voorzien van een quote.
De eerste quote:

Het is beter een mijl te reizen dan duizend boeken te lezen.” (Confucius)

De rest van de quotes ga ik niet verklappen, maar dat ze prachtig zijn is een ding dat zeker is.

Zonder noemenswaardige voorbereiding en nagenoeg geen motorervaring vertrekt Ingrid vanuit Loppersum een gemeente in Groningen via het Sint – Jacobspad naar hun huis in Spanje waar haar gezin op wacht. Onderweg maakt ze van alles mee, maakt kennis met andere mensen, delen hun ervaringen, geniet van de natuur, loopt tegen problemen aan en vraagt zich tig keer af of ze deze reis wel aan kan.

Paniek komt uit hoofd. Berusting en acceptatie uit je hart.

Terwijl ze reist haalt ze herinneringen op aan haar moeder, haar eigen borstkanker, een geheime liefde, haar bedrijven en haar vader die ze na de dood van haar moeder pas echt leert kennen. Beetje bij beetje krijg ik een beeld van Ingrid en haar bewogen leven, dat zeker niet gemakkelijk was. Ingrid gaat op zoek naar balans: Één te zijn met haar geest en hart. Ze wil weten of ze de borstkanker had kunnen voorkomen. Was het een signaal van haar lichaam geweest om haar te dwingen om haar leven onder de loep te nemen? Moest ze iets veranderen, maar wat? Wat wil ze zelf? Wat heeft ze nodig? Wat kan ze? Wat maakt haar gelukkig? Wat is haar doel? Ze onderzoekt haar geweten. Al reizend worden veel dingen duidelijk en ze neemt beslissingen. Het is niet alleen een motorreis, maar ook een innerlijke reis die niet gemakkelijk was, maar achteraf wel bevestigde wat ze diep van binnen al wist.

Zoals ik hier zat, was ik een andere versie van mezelf, alsof ik verwijderd was van diegene die ik ooit was. Als ik in een etalage keek, zag ik iemand die ik niet herkende. Wie was ik daar?

Heeft Ingrid haar reis afgemaakt? Heeft ze gevonden waar ze op hoopte? Ze beleeft geluksmomenten, iets wat haar plots overkwam, maar ze ontdekt ook dat het een keuze kan zijn om gelukkig te zijn.

In ons allemaal schuilt een overlever, iets wat weet wat het beste voor ons zelf is.

De auteur heeft een prettige schrijfstijl. De hoofdstukken zijn lang, maar dat maakt het lezen niet onplezierig. Integendeel! Ik wil weten hoe het verder gaat en het is moeilijk om het boek weg te leggen. Het is een innerlijke zoektocht die we in feite allemaal eens zouden moeten maken, zodat we rustiger en tevredener zouden kunnen leven. Wat is echt belangrijk? Wat doet er toe? Heb dit boek met veel genoegen gelezen, ondanks het beladen onderwerp. Het is met humor, optimisme en realistisch geschreven. Ingrid legt haar hart en ziel bloot en gaat geen enkele emotie uit de weg. Ze denkt in oplossingen en niet in doemdenken. Heel veel respect voor deze vrouw en haar verhaal het heeft mij geraakt. Heb genoten van de prachtige natuur die ze beschrijft en de quotes, de een nog mooier dan de ander. Een aanrader voor mensen die hun leven willen veranderen, maar niet weten hoe. Een reizend leerproces, alsof ikzelf op die motor zat.

Grote tegenslag vraagt aan ons om werkelijk te worden wie we zijn.

*****

Mieke Wijnants

Titel: Roze bikini|Auteur:Ingrid Vermulst
Uitgever: Paris Books|ISBN: 1978-94-92179-34-0 |Blz: 419
Verschijningsdatum: juni 2016

Roze bikini is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

[bol_product_links block_id=”bol_592522917d0b9_selected-products” products=”9200000059013849″ name=”Roze bikini” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Sara en Liv – Suzan Hilhorst – gastrecensie Mieke Wijnants

Sara en Liv – Suzan Hilhorst – gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Suzan Hilhorst (1978) is verslaggever en programmamaker bij BNN – VARA. Haar persoonlijke verhaal bracht haar terug naar een oude liefde: schrijven. Sara en Liv is haar debuut. Inmiddels werkt Suzan aan een tweede roman.

OVER DE COVER:
Op een witte achtergrond prijken de namen van haar 2 overleden dochtertjes in de kleur roze en is tevens de titel van dit boek: Sara en Liv. Simpel, maar oh zo mooi en indrukwekkend.

SAMENVATTING:
Sara en Liv is het indringende portret van de korte levens van twee zusjes en de impact die hun dood heeft gehad op het gezin. Geschreven in een prachtige, verstilde stijl en vanuit het bijzondere wisselende perspectief van moeder én kind vertelt Suzan Hilhorst haar autobiografische verhaal.
Sara en Liv is een meer dan indrukwekkend debuut over verlies, rouw, hoop en geluk en bovenal een ode aan het leven.

Twee weken na mijn geboorte gingen we naar de speeltuin, mijn vader, moeder, Nils en ik. Slapend liet ik mij duwen, nog half in mijn dromerige sprookjeswereld. Het was een prachtige dag, de zon dwarrelde in stralen naar beneden en de wind fluisterde de vage belofte van een onbezorgde toekomst in ons oor.

MIJN MENING:
Sara en Liv worden geboren als kerngezonde baby’s, totdat op een dag kort na hun geboorte het noodlot toeslaat. Beiden blijken een foute gen te hebben waardoor ze hartproblemen krijgen. Er breekt een hectische periode aan waarin de ouders Suzan en Jens leven tussen hoop en wanhoop, leren praten zonder woorden, luisteren naar de pijn van de stilte en kennis maken met het lege verdriet.

Suzan blijft ondanks de nare en slechte berichten in het ziekenhuis hopen op een goede afloop. Vertrouwt op de vechtlust van Sara. Uiteindelijk moet ze Sara laten gaan. Als Liv wordt geboren voelt ze zich weer even blij, maar de angst voor herhaling op wat Sara is overkomen blijft. En voor de tweede keer slaat het noodlot toe.
Soms leeft Suzan in een andere wereld waarin geen pijn en verdriet is, waar het vredig is, waarin ze haar dochtertjes ziet opgroeien, zoals het had moeten zijn, praat tegen de meisjes alsof ze er nog zijn. Vergelijkt situaties, gevoelens en emoties met de natuur en muziek. Komt tot de conclusie dat er drie soorten hoop zijn: De lacherige, de obsessieve en de oerhoop.

De auteur beschrijft de wereld en gevoelens vanuit haar eigen perspectief, dat van Sara en later ook dat van Liv. Dit wordt prachtig tot ontroerends toe verwoord. Op indrukwekkende wijze neemt de auteur mij mee naar een wereld vol angst en vertwijfeling, verdriet en rouw. Laat mij meekijken in haar moederhart, toont haar gevoelens zeer openhartig en gaat geen enkele emotie uit de weg. Haar enorme liefde voor haar dochtertjes is voelbaar, maar ook de pijn van het moeten loslaten. Een moederhart voelt en ziet altijd en overal haar kind denk ik.

Dit debuut is intens mooi verwoord. Het verhaal is zeer aangrijpend en verdrietig, zoals alleen een liefdevolle moeder dit kan beschrijven. Een moeder die zich zeer kwetsbaar opstelde door haar gevoelens en beleefwereld met ons te willen delen waarvoor heel veel respect! en dit op een zeer toegankelijke wijze doet. Elk woord raakte mij, tranen kwamen vanzelf. De auteur is in staat om mij mee te nemen in haar gevoelens en gedachtegang en heeft een zeer prettige en fijne schrijfwijze.

Geluk is een seconde, die eeuwigheid wil zijn. Gerrit Komrij.

*****

Gastrecensie Mieke Wijnants

Titel: Sara en Liv|Auteur: Suzan Hilhorst
Uitgever: Hollands Diep|ISBN: : 9789048839667|Blz: 224
Verschijningsdatum: 18 mei 2017

Sara en Liv is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

[bol_product_links block_id=”bol_59039f1c1d258_selected-products” products=”9200000076567782″ name=”Sara en Liv” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Hallo lieverd – Kim van Schie – Gastrecensie Mieke Wijnants

Hallo lieverd – Kim van Schie – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Kim van Schie is journaliste en een echte verhalenverteller. Ze is eigenaar van Storyline Media. Als tekstschrijver en maker van online video’s helpt ze organisaties hun verhaal op een pakkende manier te vertellen en verspreiden. Haar eerste boek Hallo lieverd is een persoonlijk verhaal: de adoptie van haar dochter Pauline.

SAMENVATTING:
Hallo lieverd is een spannend, vertederend en waargebeurd verhaal over hoe een jonge vrouw zich staande probeert te houden tijdens een heftige adoptieprocedure in Nigeria. Overvallen door angst, corruptie en ziekte probeert ze met een dosis humor het plotselinge moederschap het hoofd te bieden. Daarbij leert ze waardevolle levenslessen over het loslaten van perfectie en controle. Dankzij volledige openheid van de auteur over de strijd met zichzelf is dit verhaal een inspiratie voor anderen, ook buiten de wereld van adoptie en moederschap. Kwetsbaar, rauw en eerlijk.

OVER DE COVER:
Een prachtige stralende foto van moeder Kim en dochtertje Pauline. De liefde voor elkaar spat er vanaf. De warme kleurencombinatie onderstreept dit nog eens. Ontroerend mooi en vertederend om te zien. De titel is perfect gekozen. Een boek dat zeker mijn aandacht zou trekken in de winkel en mijzelf kennende meteen in mijn handen zou nemen om te weten waar het verhaal over gaat.

OVER DE INHOUD:
Op de eerste bladzijde staat de tekst:
Omdat jullie zoveel meer van me maken dan alleen een moeder en echtgenote. Wat ben ik trots op wie jullie zijn en dankbaar dat ik bij jullie mag horen.
“Love makes a family”
Het verhaal begint met een voorwoord waarin enkele zinnen over hun verblijf in Nigeria tijdens de adoptieprocedure: “Alles wat we hier meemaken, alles waar we voor kiezen, alles wat ons overkomt. Ik mag het nooit meer vergeten.” Achteraf blijken deze woorden het begin te zijn van het eerste hoofdstuk van dit boek. Verder schrijft Kim waarom ze hun verhaal wil delen en dat ieder adoptieverhaal uniek is. Echter ook waarom Kim én Menno haar echtgenoot wilden adopteren, wat er allemaal bij komt kijken, waar ze tegenaan lopen o.a. corruptie, ziekte, onbegrip van de bevolking aldaar, cultuurverschillen, langdurige procedures, loslaten van perfectie, leven met weinig en onder erbarmelijke omstandigheden, hoe het is om overgeleverd te zijn aan anderen én hun besluiten, maar ook wat het betekent om moeder en vader te worden, liefde voor hun kind en die gaat ver.

MIJN PERSOONLIJKE MENING:
Kim heeft een prachtig ontroerend verhaal geschreven over de heftige adoptieprocedure van Pauline. Ze doet dit heel realistisch, met humor, een lach en traan. Geen enkele emotie gaat ze uit de weg. Deze ouders zijn zeer zorgvuldig te werk gegaan voor, tijdens en na de adoptie van Pauline. Alles voor het welzijn van hun kind. Goed door- en overdacht. Er komt tenslotte heel veel op hun én Pauline af. Een kindje dat elders weinig perspectief heeft op een goed en fijn leven met alle kansen die het verdient. Ze beseffen heel goed wat het voor Pauline betekent om alles, al is het in onze ogen weinig, maar voor Pauline heel veel: de bekende omgeving, de verzorgers en kinderen in het tehuis achter te laten en naar Nederland te vertrekken waar alles anders is. Ze hebben haar hier echter geweldig mooi, liefdevol en op een fijne manier op voorbereid, maar de realiteit is anders dan alleen van horen vertellen ook dit realiseren ze zich. Ze stellen zich zeer kwetsbaar op. Hebben heel veel begrip en liefde voor Pauline en dit gaat vaker heel ver. Hun onzekerheden en twijfels waar ze samen met familie, vrienden en deskundigen op dit gebied over praten het hoort er allemaal bij.

De auteur heeft een fijne vlotte schrijfstijl en Hallo lieverd leest dan ook als een trein. Het is geen opsomming van enkel feiten, maar een eerlijk en realistisch verhaal geworden. Dit boek zou door velen gelezen moeten worden, zodat men zich ervan bewust wordt wat adoptie allemaal inhoudt zowel voor de ouders als het kind.
Heb dit verhaal graag gelezen en vaak met een krop in mijn keel of een traan die langs mijn wangen liep. Het heeft mij geraakt, gaf mij vaker een warm gevoel, maar ook geleerd wat adoptie betekent. Kon mij helemaal inleven in het verhaal.

Heel veel respect en waardering voor Kim en Menno, maar ook voor alle andere adoptieouders die een kindje de kans geven op een betere toekomst zonder het belang van het kind uit het oog te verliezen…dat het mag zijn wie het is.

Een zin uit het boek die mij zeer aansprak:
Dat er wegen zijn die je nu nog niet kent, maar fantastisch te bewandelen zijn.”

 

Titel: Hallo lieverd|Auteur: Kim van Schie
Uitgever: De Brouwerij/Brainbooks|ISBN: 9789078905004|Blz: 172
Verschijningsdatum: maart 2017

Hallo lieverd is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel en via:
De Brouwerij/Brainbooks
[bol_product_links block_id=”bol_58e71562ae514_selected-products” products=”9200000075034683″ name=”hallo lieverd” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

© 2017, Wendy. All rights reserved

Ik leef in een wereld die ik niet ken – Marjolijn Markus – Gastrecensie Mieke Wijnants

Ik leef in een wereld die ik niet ken – Marjolijn Markus – Gastrecensie Mieke Wijnants

Over de auteur:
Marjolijn de Jong-Markus (1961) werkte 25 jaar in de gezondheidszorg. Toen zij haar werk in de verpleging moest opgeven stond haar wereld op zijn kop. Op het moment dat haar vader de eerste verschijnselen van dementie ging vertonen, legde ze zich vol passie toe op de zorg voor hem en hield ze via een langdurige mailwisseling familie en vrienden op de hoogte van zijn ziekteproces. Deze eerste notities vormden het idee voor dit boek dat ze wilde schrijven als eerbetoon aan haar vader. Niettemin werd het daarnaast ook een boek dat veel inzicht biedt in de ontwikkeling van dementie in het algemeen en hoe je als familie en vrienden met het veranderende gedrag van een dierbare persoon kunt omgaan. Daarmee richt de auteur bovendien onbewust een schijnwerper op de mantelzorg als onmisbare schakel tussen patiënt en het medisch circuit.

Achterflap:
Over de dementie van mijn vader
Koos Markus is een vitale, intelligente man die tot zijn 78e jaar een accountantskantoor heeft. Opeens doet hij zijn auto weg, vergeet hij afspraken, weet hij handig gebeurtenissen te omzeilen of vergissingen te camoufleren en stopt van het ene op het andere moment met zijn zaak. Koos heeft Alzheimer. Zijn dochter Marjolijn is verpleegkundige en wordt nu zijn mantelzorger. Zij neemt de lezer mee in een wereld die steeds minder de zijne is, waardoor ze zowel moeilijke als mooie momenten met haar vader meemaakt.

Door de Ziekte van Alzheimer werden de rollen omgedraaid: daar waar de vader zijn dochter vroeger met veel liefde bij de hand nam, deed zij dit de laatste jaren van zijn leven bij hem.

Mijn mening over de cover: De foto laat een oudere man zien leunend tegen een boom die naar de wereld kijkt die hij niet meer kent. Treffender had deze foto niet kunnen zijn. De rode letters van de titel zijn perfect gekozen en passen in het geheel. Prachtig!

Mijn mening over de inhoud:
Als ik het boek in de winkel zou zien liggen zou het meteen mijn aandacht trekken qua cover en titel. Het maakt nieuwsgierig. Zou mij meteen afvragen: welke betekenis heeft deze titel, wat gaat er achter schuil en waarom deze foto.

Ik leef in een wereld die ik niet ken is een waargebeurd verhaal in 25 korte hoofdstukken, verteld door dochter Marjolijn, de auteur van dit boek. Ook worden er dialogen beschreven tussen Marjolijn en haar vader Koos die vaak zeer ontroerend zijn. Vlotte en prettige schrijfstijl. Het is zeker geen opsomming van, maar een realistisch prachtig verwoord verhaal over de schrijnende situatie waarin de eens zo vitale Koos terecht komt. Hartverscheurend zijn de omstandigheden als Koos nog thuis woont. Thuiszorg is er wel, maar voldoet vaak niet of haar vader wil geen hulp. Als de situatie thuis uit de hand loopt en Koos aangeeft dat hij bang is, is het duidelijk dat hij niet meer thuis kan en wil wonen en wordt opgenomen in Verpleeghuis Breede Vliet waar de verzorging uitstekend en liefdevol is.

Koos voelt zich daar thuis en op zijn gemak. Vaker zegt Koos: Ik ben zo blij dat jullie er nu zijn. Nu hoef ik me gelukkig geen zorgen meer te maken, want ik heb jullie. Hij begrijpt heel goed dat hij dingen vergeet. Als Marjolijn hem uitlegt dat hij dementeert is zijn reactie: Laat ik dan maar snel erger gaan dementeren, dan heb ik het misschien niet meer door.

Op zekere dag loopt Marjolijn met Koos naar de spiegel om hem te laten zien dat hij er uit ziet om door een ringetje te halen. Koos kijkt in de spiegel en zegt: “Waar is die spiegel dan, ik zie mezelf niet”. Hij herkent zich zelf niet. Even later zegt Koos: “Ik weet niet waar ik ben. Ik weet niet waar ik naar toe moet, maar het ergste is, ik weet niet wie ik ben”.

Ik leef in een wereld die ik niet ken neemt je mee in de mallemolen van de zorg. Waar je overal tegenaan loopt als mantelzorger, wat er bij komt kijken, verwacht en verlangd wordt. Assertiviteit, doorzettingsvermogen, geduld en enige kennis heb je dan heel hard nodig.

Fascinerend is het om te lezen, dat iemand die dementeert anderen om de tuin kan leiden, op een dwaalspoor kan zetten. Zijn eigen oplossingen bedenkt in de vorm van grapjes. Nooit bij stil gestaan dat vergeetachtigheid eenzaam kan maken. Het heel moeilijk is om bij je eigen vader of moeder te zien en accepteren dat dementie een rol speelt. Met name omdat iemand nog vaak heel heldere momenten kan hebben. Dat je zelfs de directe omgeving moet overtuigen dat thuis wonen niet meer gaat. Marjolijn moet beslissingen nemen, waarvan ze weet dat Koos dit nooit gewild zou hebben, maar ze heeft geen andere keus. Ze wil het beste voor haar vader.

Alle emoties passeren de revue in dit boek. En iedereen en zeker Marjolijn wordt heen en weer geslingerd: verstand of gevoel? Ze weet dit op een voortreffelijke manier te combineren. Zeer liefdevol, doortastend, creatief, met humor, maar vooral met veel warmte, geduld en begrip voor haar vader. Zo hebben ze samen nog hele mooie momenten beleefd.

Ik leef in een wereld die ik niet ken is zeer toegankelijk, eerlijk en vanuit Marjolijn haar gevoel en hart geschreven waarbij ze geen enkele emotie en situatie uit de weg gaat. Een aanrader voor iedereen die met dementie te maken heeft of krijgt en uiteindelijk ontkomen we er bijna allemaal niet aan. Met tranen in mijn ogen gelezen, maar ook met heel veel respect en waardering voor mantelzorgers en verplegend personeel. Deze mensen zijn onbetaalbaar.

Zoals in het boek staat: Houden van is ook loslaten.

Koos wilde dat deze zin op zijn rouwkaart kwam te staan:
Leg mij te rusten onder een boom, daar…aan de overkant.

Recensie geschreven door Mieke Wijnants

Titel: Ik leef in een wereld die ik niet ken| Auteur: Marjolijn Markus
Uitgever: Uitgeverij De Brouwerij/Brainbooks | ISBN: 9789078905042| Blz: 240
Verschijningsdatum: januari 2017

Ik leef in een wereld die ik niet ken is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com
AKO.nl
Eci.nl
Boekenwereld.com

 

© 2017, Wendy. All rights reserved

 

Nieuwe aanwinsten

Nieuwe aanwinsten

Onlangs had ik het geluk een bon van Bol.com te winnen. Ook doe ik regelmatig mee aan enquetes waarmee je kunt sparen voor Bol bonnen. Samen met de gewonnen bon had ik een leuk bedragje bij elkaar, dus even lekker geshopt bij Bol. Ondanks dat mijn boekenkast uitpuilt en er een flinke stapel recensie-exemplaren ligt, zijn er altijd nog wel wensen. (komt je dit bekend voor?)

Een boek dat hoog op de verlanglijst stond was de nieuwe thriller van Gard Sveen: De hitte van hel. Zijn eerste thriller staat hier ook in boekenkast, moet alleen eerlijk bekennen dat deze nog steeds ongelezen is. Deze gaat dus wel als eerste op de leesstapel.

Samenvatting

Als inspecteur Tommy Bergmann een zwaargewonde prostituee aantreft in een appartement in Oslo, voert zijn herinnering hem terug naar een zaak tijdens zijn beginjaren bij de politie. De verwondingen van de jonge vrouw lijken namelijk verontrustend veel op die van de slachtoffers van seriemoordenaar Anders Rask, een onderwijzer die in de jaren tachtig dood en verderf zaaide. Rask zit echter opgesloten in een van de zwaarst bewaakte tbs-klinieken van het land en kan dus de dader niet zijn.
De moeder van een van de vermoorde meisjes leest in de krant over de zaak van de prostituee. Ze is er zeker van dat Rask, haar dochters toenmalige onderwijzer, ten onrechte veroordeeld is, en ze weet wie de echte dader is.
Maar hoe zeker ze ook van haar zaak is, ze kan er met geen mens over spreken. Want als ze dat doet, zullen ook haar eigen geheimen naar boven komen, van die noodlottige avond in 1988 toen haar dochter voor altijd verdween.

De hel gaat open is het los te lezen tweede deel in de serie over de Oslose inspecteur Tommy Bergmann. Een duistere thriller die je meesleurt in iemands waanzin – maar is het die van het slachtoffer… of van de dader?

Nog een thriller stond hoog op de lijst, In wolfskleren van Simo Hiltunen. Alleen die mooie cover al…Nu hopen dat de inhoud mij niet gaat teleurstellen.

Samenvatting

In Helsinki vindt een gezinsdrama plaats: een politieagent vermoordt zijn vrouw en twee dochters, en pleegt daarna zelfmoord. Misdaadjournalist Lauri Kivi heeft zich in gezinsmoorden gespecialiseerd en krijgt de opdracht een diepgravend stuk over de zaak te schrijven voor het weekendkatern van zijn krant. Voor zijn onderzoek reist Lauri af naar zijn geboortestreek in Oost-Finland, waar de voorgaande jaren een golf aan gezinsdrama’s heeft plaatsgevonden. Maar na terugkomst in Helsinki is hij ervan overtuigd dat er iets anders aan de hand is: deze moorden zijn zo geënsceneerd dat de vader steevast de schuldige lijkt. De politie is erop gebrand aan te tonen dat hun collega geen moordenaar is en deelt de vermoedens van de journalist. Maar dan rust de verdenking ineens op Lauri zelf…

 

Op Facebook werd mijn aandacht getrokken door het boek Over de rand van Arianne Grootendorst. Een True Crime verhaal en als ik zo de samenvatting lees is het een heftig verhaal. Dit boek heb ik op de ereader gezet.

Samenvatting

Waargebeurd verhaal! Over de rand is een pageturner, een nachtmerrie, geschreven door een vrouw die zich staande heeft gehouden na een verschrikkelijke gebeurtenis die haar leven voorgoed veranderde. Het is een kille nacht in februari. Arianne Grootendorst wordt wakker in haar bovenwoning in Rotterdam. Het is donker en ze ligt in bed. Haar eerste gedachte is: ik krijg geen lucht, en ze hapt naar adem. Op haar zit een reusachtige man die haar keel dichtknijpt en als een waanzinnige uit zijn ogen kijkt. Er is geen ontsnappen mogelijk. Langzaam wordt het donker voor haar ogen… In het huiveringwekkende Over de rand schrijft Grootendorst over de schokkende verkrachting in haar eigen woning die ze ternauwernood overleefde. Zwaargewond weet zij zich met bijna bovenmenselijke inspanning via een touw aan haar balkon in veiligheid te brengen. Haar onderbuurman die met zijn vrouw televisie zit te kijken, ziet plotseling een hevig bloedende vrouw dwars door zijn schuifpui naar binnen storten. Na haar strijd om te overleven volgen het opsporen van de dader, de gebeurtenissen in de rechtszaal en de moeizame geestelijke verwerking van het misdrijf. Haar aangrijpende true-crimerelaas, dat leest als een thriller, wordt afgewisseld met passages uit het politiedossier, verhoren door de rechercheurs en processen-verbaal, die integraal zijn opgenomen in het boek.

 

Ik denk dat ik mijn bonnen welbesteed heb, het is alleen jammer dat je er geen tijd bij kunt kopen…Deze boeken worden in ieder geval toegevoegd aan de Hebban Reading Challenge 2017.

 

Wendy

In de brievenbus – Een lange weg op korte pootjes – Christos Yiannopoulos

In de brievenbus – Een lange weg op korte pootjes – Christos Yiannopoulos

De laatste paar weken heb ik als oppas gefungeerd voor een aantal logee honden. De poedel Kitty van mijn zus is hier vier weken geweest en toen mijn zus vroeg wat voor cadeau ik wilde hebben, moest ik meteen aan het boek Een lange weg op korte pootjes denken. Dit boek stond al een tijdje op de verlanglijst en als het hier dan toch een hondenboel is, waarom dan ook geen hondenboek als cadeau.

Van de week kwam de postbode aan de deur en ja hoor, mijn zus was zo lief mij dit boek toe te sturen. Leuk en ik ben er erg blij mee!

Een lange weg op korte pootjes

Achterflap: Bonny is al maanden kwijt, haar baasjes hebben de moed al bijna opgegeven als hun oproep op internet toch resultaat heeft: Bonny is gevonden, duizenden kilometers van de plek waar ze kwijtraakte, en in het gezelschap van een wit vuilnisbakkie.

Hoe hebben die twee hondjes zo’n lange tocht gemaakt, van Gran Canaria naar Noord-Spanje? Stap voor stap reconstrueert Christos hun route: de ontsnapping uit handen van de hondenvanger, de overtocht naar het vasteland, hun verblijf in Caddiz, Toledo en Bilbao…

Niet alleen blijken de hondjes samen vele hindernissen te hebben genomen, ook hebben ze een spoor van liefde en verzoening achtergelaten, alsof ze konden ruiken waar ze het verschil konden maken.

 

Titel: Een lange weg op korte pootjes| Auteur: Christos Yiannopoulos
Uitgever: Harper Collins Holland|ISBN: 9789402714104|Blz: 240
Vertaling: Marrigje Dijksma

Een lange weg op korte pootjes is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Harlequin
Bol.com
Boekenroute.nl
Bruna.nl

 

© 2016, Wendy. All rights reserved

Als afscheid pijn doet – Maria Genova en Tanja Borggreve – Recensie

Als afscheid pijn doet – Maria Genova en Tanja Borggreve – Recensie

Als afscheid pijn doet-framed

Het schuldgevoel van een achterblijver bij zelfdoding.

Ik heb nergens een antwoord op, haar zelfmoordpoging komt bij mij als een donderslag bij heldere hemel. Dat belet mij niet om te denken dat het op de een of andere manier door mij komt. Was ik niet aardig genoeg?’

Als afscheid pijn doet is het verhaal van Tanja. Tanja groeit op als kind met oudere ouders. Haar ouders konden lange tijd geen kinderen krijgen, want haar moeder had geen eisprong. Ze waren al twintig jaar verder toen haar moeder onverwachts in verwachting was van Marco, de broer van Tanja. Op Tanja, die zoveel jaar later kwam, was helemaal niet gerekend. De vader van Tanja is niet zo’n prater, dit heeft met een oorlogstrauma te maken en haar moeder is manisch-depressief. Op school wordt Tanja veel gepest omdat ze oudere ouders heeft. Daarnaast moet Tanja continu rekening houden met de wisselende stemmingen van haar moeder. Haar ouders hebben vroeger niet geleerd over emoties te praten of te knuffelen, dus Tanja heeft veel te ontberen. Op de 18e verjaardag van Tanja wil haar moeder zelfmoord plegen. Dit zal een van de keren zijn dat Tanja met een zelfdoding te maken krijgt. Bij haar moeder loopt het goed af…

Het begin van Tanja’s leven is niet makkelijk maar ze zal het nog veel moeilijker krijgen. Vanuit de ogen van Tanja zie je onnoemelijk veel ellende en verdriet voorbij komen. Al vanaf kind heeft ze geleerd zich aan situaties aan te passen, maar ze loopt hierbij wel zichzelf voorbij en maakt soms de verkeerde keuzes. Het enige wat Tanja wil is gelukkig worden. Dat deze vrouw zelf overeind is gebleven mag een wonder heten. Een sterke vrouw die veel meegemaakt heeft en zich staande weet te houden.

De samenwerking tussen Maria Genova en Tanja heeft een boek tot stand gebracht waarmee meer openheid wordt gegeven over zelfdoding. Waarom iemand zover kan komen en wat dit doet met de nabestaanden. Als afscheid pijn doet is toegankelijk en begrijpelijk geschreven waardoor het vlot leest. Makkelijk lezen kan ik niet zeggen, daar is het verhaal te aangrijpend voor.

Ook in mijn verleden zijn er mensen, die ik goed kende, deze grens overgegaan en het is voor nabestaanden heel moeilijk te bevatten. Vaak denken dat ze meer hadden kunnen doen en zoeken de schuld bij zichzelf. Het indrukwekkende verhaal van Tanja geeft hier meer inzicht in en kan andere mensen helpen die hetzelfde hebben meegemaakt.

Als afscheid pijn doet eindigt met een nawoord van Maria Genova. Ze hoopt met dit boek het taboe rondom zelfmoord te verkleinen, want het is een enorm probleem dat enorm verzwegen wordt. Ze hoopt dat dit boek mensen er toe aanzet hun sombere gevoelens te delen. En mocht je iemand in  je nabijheid hebben van wie je vermoedt dat het niet zo goed met ze gaat, spreek deze aan. Een luisterend oor kan heel belangrijk zijn…

vijf ster

 

Op de site van www.113online.nl vind je veel informatie, tests, gratis tips en therapie, forums voor lotgenoten en nabestaanden en veel meer.

Op de site van Ivonne van de Ven Stichting www.ivonnevandevenstichting.nl vind je ook veel informatie over zelfdoding en links naar organisaties die nabestaanden helpen.

 

Titel: Als afscheid pijn doet|Auteur: Maria Genova, Tanja Borggreve
Uitgever: Just Publishers|ISBN: 9789089756213|Blz: 256

Als afscheid pijn doet is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com
Boekenroute.nl
Bruna.nl
Libris.nl
Eci.nl

© 2016, Wendy. All rights reserved

Mijn hond, mijn redding – Julie Barton – Recensie

Mijn hond, mijn redding – Julie Barton – Recensie

Mijn hond mijn redding-framed

Het waargebeurde verhaal over hoe een hond het licht terugbracht in het leven van een jonge vrouw.

Julie Barton is schrijver en woont in Californië met haar man en twee kinderen. Ze publiceerde artikelen in o.a. Huffington Post. Mijn hond, mijn redding is haar debuut.

Op een dag lukt het de 22-jarige Julie met moeite om van de metro naar haar appartement te lopen. Eenmaal aangekomen in haar appartement zet ze water op voor de pasta. Een onbeduidende handeling, maar de zelfs kleine handelingen waren sinds kort buitengewoon moeilijk. Ze gaat op de vloer zitten, met een houten lepel in haar hand. Ze dreigt in slaap te vallen terwijl alle geluiden op straat een gigantische echo worden. Julie stort in op de keukenvloer van haar appartement, ze heeft een zenuwinzinking. Nadat ze haar moeder heeft gebeld, komt deze direct en haalt Julie op. Er wordt door een psychiater vastgesteld dat Julie aan een ernstige depressie lijdt. Wat iedereen ook doet om haar te helpen, het lukt Julie niet om haar depressie te overwinnen. Totdat de golden retriever-pup Bunker in huis komt.

Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste gedeelte wordt er af en toe een sprong naar het verleden gemaakt. Een verleden dat een grote invloed Julie heeft gehad. Elk hoofdstuk van het boek is voorzien van een titel met vermelding van het jaartal waarin het zich afspeelt. Een aantal hoofdstukken worden afgesloten met een passage over puppy’s, waar Bunker, de golden retriever-pup die Julie’s beste vriend zal worden, een rol in speelt.

Mijn hond, mijn redding is het waargebeurde verhaal van Julia Barton. Ze is 22 jaar, net een jaar afgestudeerd en begonnen met haar eerste baan als ze compleet instort. Vanuit de eerste persoon lezen we het indrukwekkende verhaal over haar depressie en hoe ze die heeft overwonnen. Dit waargebeurde verhaal over wat een depressie inhoudt kan voor degenen die dit wel eens meegemaakt hebben best wel confronterend zijn. Op ongenuanceerde wijze verteld Julie over haar depressie en de gevoelens en gedachten die daar bij horen. Julie heeft al vanaf jongs af aan het gevoel er niet bij te horen. Ook het contact met haar ouders is niet zo geweldig, ze neemt ze kwalijk dat zij bij bepaalde gebeurtenissen in het verleden niet hebben ingegrepen en altijd te druk waren om zich om haar te bekommeren. De relatie met haar broer is problematisch. Toch weet ze zich staande te houden, studeert af en gaat op zichzelf wonen, ver van haar ouders vandaan. Maar dan is toch de koek op. Haar ex-vriendje is een obsessie voor haar en verder draait ze maar wat rond. Totdat ze niet meer in staat is om te functioneren. Een aanwezigheid, een schaduw, had bezit van haar genomen, genoemd een depressie.

Mijn hond, mijn redding vertelt hoe het Julie lukt, dankzij de aanwezigheid van de golden retriever Bunker, uit het diepe dal te komen en weer te gaan functioneren. Maar, niet verwacht, ook haar ouders staan voor de volle honderd procent voor haar klaar. Alleen die kunnen haar niet uit dat diepe dal trekken. We lezen over haar ziekte en worden geconfronteerd met de pijn en uitzichtloosheid dat een depressie met zich meebrengt. Best heftig om te lezen voor iemand die ooit zelf in een depressie heeft gezeten. Maar ook herkenbaar is wat de liefde van een dier dan met je kan doen, wat een positieve invloed dit kan hebben.

De aanschaf van de pup Bunker zorgt ervoor dat Julie weer gaat functioneren en een zelfstandig leven op kan bouwen. Bunker wordt voor Julie haar reddingslijn en de band die zij krijgen is zo hecht, daar kan niemand tussen komen. Bij veel gedeeltes in het verhaal kunnen zakdoekjes noodzakelijk zijn. Behalve misschien ook confronterend is dit een hartveroverend en ontroerend verhaal, met een pup die er voor kan zorgen dat je een traantje moet wegpinken. Mijn hond, mijn redding, een heel mooi verhaal over de bijzondere band tussen mens en dier.

 

Titel: Mijn hond, mijn redding|Auteur: Julie Barton
Uitgever| Ambo|Anthos|ISBN: 9789026335235|Blz:280

Mijn hond, mijn redding is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com
Boekenroute.nl
Bruna.nl
AKO.nl
Eci.nl

© 2016, Wendy. All rights reserved

Jij bent van mij – Wouter Springer – Recensie

Jij bent van mij – Wouter Springer – Recensie

jij-bent-van-mij-wouter-springer--framedKlaas-Jan, oudste zoon van James Backyard en Freaudelène Backyard – Toujours, groeit op in rijkdom en weelde. Aan niets ontbreekt hem. Tot hij op latere leeftijd zijn leven in beelden herinnert. Fragmenten die voor hem te bizar zijn.

In Jij bent van mij herleeft Klaas-Jan letterlijk zijn herinneringen. Weer doorleeft hij diezelfde leegte. Weer heeft hij het antwoord niet. Weer neemt onderhuidse kilte de overhand. Lukt het Klaas-Jan deze keer wel om zijn herinnering een herinnering te laten zijn?

 

Wouter Springer (1985) is een verhalenverteller pur sang. In 2010 studeerde hij af in de journalistiek. Maar hij ontdekte dat hij hier zijn creatieve geest niet in kwijt kon en dat hier niet zijn toekomst lag. Film en producties kwamen op zijn pad. Niet voor niets blijkbaar, want in vier jaar tijd werkte Wouter mee aan ongeveer veertig filmproducties. In 2014 coproduceerde hij een korte film die tijdens het Filmapalooza Filmfestival (VS, Los Angeles) in 2015 de award voor Best Film kreeg uit 4500 korte films. Toen hij in 2014 de beslissing nam om naast film het geschreven woord toe te voegen zijn ambities mondde dit uit in zijn debuut Jij ben van mij. Wouter kent geen angst om controversiële thema’s aan te snijden en door zijn opvallende stijl van vertellen brengt hij dit op geheel eigen wijze in beeld en woord.

Alvorens met het verhaal te beginnen, is er eerst het voorwoord van Wouter Springer te lezen. De eerste zinnen uit het voorwoord: ‘Jij bent van mij is niet zomaar een boek. Toen ik in 2014 werd opgenomen in een psychiatrische kliniek wist ik dat ik alle herinneringen die naar boven kwamen moest opschrijven.’
Daarna krijgen we een aantal foto’s te zien die tot de verbeelding spreken en een verwachting wekken. Dan start het verhaal, gezien vanuit de beleving van Klaas-Jan, verteld in de eerste persoon. Klaas-Jans vader is een hardwerkende man met weinig geduld en respect voor zijn eigen kinderen. Zijn wil is wet en alleen hij doet alles goed. Wordt er niet naar hem geluisterd dan volgt er straf, zoals het kapot maken van speelgoed. Maar daar blijft het helaas niet bij. De eerste hoofdstukken maken steeds een sprongetje in de tijd.

Jij bent van mij vertelt over een jongen die stelselmatig misbruikt, mishandeld en vernederd wordt door zijn narcistische vader. Een vader die alleen naar zichzelf kijkt en zich niet kan inleven in de gevoelens en/of gedachten van een ander. Deze vader heeft het onvermogen om liefde geven en respect te tonen. Het verhaal lezende kom je afschuwelijke dingen tegen. Alles wordt precies verteld zoals het is, realistischer kan niet. Wat deze jongen meemaakt is te afgrijselijk voor woorden, gewoonweg niet te bevatten. Een zeer indringend verhaal wat je niet zomaar van je af kan zetten. De eenzaamheid, de pijn, het verdriet en het alsmaar terugkerende gevoel van uitzichtloosheid is zo intens tastbaar neergezet, dat Jij bent van mij onder je huid kruipt en koude rillingen bezorgd. En dan toch de moed houden om verder te leven, een eigen leven op te bouwen, leren te houden van zichzelf en het vertrouwen in de mens weten te behouden.

En toch voelde ik soms enige afstand in het geschrevene, alsof er een klein muurtje staat. Door het vanuit het oogpunt van Klaas-Jan te laten vertellen, lijkt het dat dit het (verziekte) leven van iemand anders is en dat de auteur als buitenstaander zijn verhaal vertelt. Het beseffen hoe het echt zit, maakt het stukje afstand begrijpelijk. Het is namelijk nogal wat om de lezer rechtstreeks in je ziel te laten kijken. Jij bent van mij is een indrukwekkend verhaal dat bij de lezer veel afschuw zal opwekken, maar laat wel de keiharde realiteit zien van een leven gekenmerkt door vernedering en misbruik.

Uit het voorwoord: “Jij bent van mij gaf mij uiteindelijk meer dan dat ooit is van me afgenomen. Dit boek gaf mij eigenwaarde, liefde voor mijzelf en de mens, creativiteit, gevoelens, emoties, mijn ware gezicht, gedragingen, gedachtes en herinneringen terug.”

Deze recensie is eerder verschenen op Boekenbijlage.nl.

Voor informatie over de auteur klik hier.

 

Titel: Jij bent van mij| Auteur: Wouter Springer
Uitgever: Aquazz| ISBN: 9789491897689| Blz: 199

Jij bent van mij is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Ambilicious
Bol.com
Bruna.nl
AKO.nl
Eci.nl

© 2016, Wendy. All rights reserved

 

 

MAF berichten – Mijn onvolmaakte zelf – Gerard de Bruin – Recensie

Voor u liggen de nagelaten berichten van Gerard de Bruin. Ik lees ze en zijn woorden maken grote indruk. Lees, en raak ook onder de indruk.
– Liesbeth Staats journaliste

Vorig jaar heb ik na aanleiding van een winactie het boek MAF berichten uit een ontregeld brein van Gerard de Bruin mogen lezen. Een boek dat een grote indruk op mij maakte. Daarin vertelt Gerard over hoe van de een op andere dag er een kortsluiting was ontstaan in hersenen. Een gezonde man die ineens moet dealen met een ziekte die zoveel impact op zijn leven heeft. Een ziekte veroorzaakt door een klein beestje dat er heel onschuldig uitziet maar heel veel schade bij de mens kan veroorzaken.

Als ik nu terugkijk naar de recensie zie ik dat de recensie ongeveer een maand voor het overlijden van Gerard is geschreven. Zelfs toen was hij nog aan het knokken want toen ik de recensie gepubliceerd had, vertelde hij over zijn tweede boek. Hij vroeg me toen ook of ik, als het zover was, zijn tweede boek ook wilde recenseren. Toen dit boek eenmaal af was en gepubliceerd kon hij het me zelf niet meer vragen, maar toch kan ik nu mijn belofte aan hem waarmaken.

Ik heb Gerard dus niet zo lang gekend, maar door zijn openhartigheid en door al zijn gevoel in zijn boeken te leggen, lijkt het langer. In Mafberichten vanuit een ontregeld brein lees je hoe het allemaal begonnen is en al uit dat boek spreekt niet alleen het verdriet van Gerard maar vooral zijn kracht. In het begin niet wetende wat de oorzaak is van zijn ziekte, ook de artsen staan eerst voor een groot raadsel. Maar welke oorzaak het ook is, Gerard zal er mee moeten dealen. Een chronisch lijden dat Gerard vijf jaar lang vol zal moeten houden.

Mijn onvolmaakte zelf zijn de nagelaten berichten van Gerard. Berichten die met humor en een scherpe blik zijn geschreven. Korte hoofdstukken die vertellen over zijn strijd. Met opgeheven hoofd dealt Gerard met zijn ziekte en zijn beperkingen. Ondanks de soms onbegrijpelijke reacties van zijn medemens. De berichten zijn pakkend en overtuigend geschreven en zal de lezer van begin tot eind meeslepen. Zoals Gerard met zijn ziekte om is gegaan is bewonderenswaardig en ik weet niet of ik hem na zou kunnen doen. Zoveel pijn, zoveel niet meer kunnen doen en dan toch zo positief blijven. Laat Gerard zijn verhaal een voorbeeld zijn voor iedereen te maken heeft met chronisch lijden.

En vraag je je nu af welk klein beestje Gerard zo ziek heeft gemaakt? Een teek is de boosdoener geweest waardoor er een bacterie in zijn lichaam is gekomen. Een bacterie die schade veroorzaakt in de hersenen en het zenuwstelsel. De manier waarop de ziekte Lyme zich heeft geopenbaard is bijzonder, misschien is Gerard wel de eerste persoon die met een nog nieuwe, onbekende variant is besmet. Maar Gerard had liever ‘gewoon’ willen zijn.

Jarenlang ijverde Gerard voor wetenschappelijk onderzoek naar de ziekte Lyme. Zijn lichaam verloor de strijd, maar zijn werk, vastgelegd in MAF-berichten en zijn boeken, wordt voortgezet door de Stichting Lyme, Aangenaam.

www.lymeaangenaam.nl

Fragment uit Mijn onvolmaakte zelf

Op de achterbank, precies in het midden, stevig vastgesnoerd door de veiligheidsgordel, zit de Realiteit met een brede glimlach naar mij te kijken. Een heldere paniek maakt zich van mij meester wanneer ik besef dat de ander er niet meer is. De Hoop is uitgestapt. Door het raam van het  achterportier zie ik hem staan. De handen in de zakken, met zichzelf overleggend welke richting in te slaan.

Fragment uit Mijn onvolmaakte zelf

De laatste dag van het jaar, lijstjestijd. Dit is mijn lijstje met klachten: oncontroleerbare spiertrekkingen, verkrampende spieren, pijnlijke gewrichten in handen en voeten, pijn in bovenarmen, gevoel of er bijtende en stekende beestjes door mijn lichaam rennen (zenuwpijnen), gevoelig voor visuele en audioprikkels, gevoel alsof er messen in mijn benen worden gestoken tijdens het lopen, een gang als van een dronkenman, constant een harde fluittoon in mijn oren (tinnitus), moeite met spreken (apraxie), maar één ding tegelijk kunnen doen, slecht concentreren, informatie die traag door mijn hersenen wordt verwerkt, snel optredende hevige moeheid, brandende pijn in mijn hoofd, vijf levenloze tenen aan de linkervoet, haperende aansturing van het linkerbeen en de linkervoet, voeten, benen, soms ook handen die als toverballen verkleuren van een doorschijnend ijskoud wit, vuurrood naar diep blauw. Al deze klachten verergeren bij vermoeidheid en inspanning.

 

Titel: Mijn onvolmaakte zelf| Gerard de Bruin
Uitgever: MAF Schrijverij| ISBN: 9789081959438| Blz: 183

Van ieder verkocht exemplaar van dit boek wordt € 2,00 gedoneerd aan de Stichting Lyme, Aangenaam. Meer informatie over deze stichting kunt u lezen op www.lymeaangenaam.nl

Mijn onvolmaakte zelf is verkrijgbaar via:
Boekenroute.nl

© 2016, Wendy. All rights reserved

 

 

In de brievenbus – Als afscheid pijn doet – Maria Genova, Tanja Borggreve

alsafscheidpijndoetblogHet schuldgevoel van de achterblijver

Iedere dag ondernemen ruim honderd mensen een poging tot zelfmoord. Tanja was nog geen dertig toen haar moeder, haar broer en de vader van haar dochtertje zelfmoord probeerden te plegen. Twee van hen lukte het.

Tanja wordt op haar achttiende verjaardag op ruwe wijze geconfronteerd met de dood als haar depressieve moeder van een brug probeert te springen. Als daarna haar altijd lieve en vrolijke broer plotseling zelfmoord pleegt, is ze helemaal van streek. Waarom? Na lang speuren ontdekt Tanja de schokkende waarheid.

Wanneer ze nog midden in het verwerkingsproces zit, slaat het noodlot opnieuw toe.
Haar ex, de vader van haar dochtertje, probeert zijn nieuwe vriendin te vermoorden. Daarna springt hij van een flat af. Voelt Tanja zich schuldig omdat haar dierbaren zelfmoord plegen? En hoe moet ze de waarheid aan haar vijfjarige dochtertje vertellen? Wanneer is het goede moment?

(Fragment)
‘Mama, ga jij ook zo vroeg dood als papa en oom Marco?’
‘Dat denk ik niet, maar je weet nooit hoe het loopt.’
‘Mama, wil je alsjeblieft meer dan honderd jaar worden?’
Nika kijkt me hoopvol aan met haar grote blauwe ogen.
Ik geef haar een kus: ‘Ik ga het proberen, meisje.’

Het waargebeurde verhaal Als afscheid pijn doet leest als een meeslepende roman en soms als een thriller. Een aangrijpend boek over verlies, verwerking en onvoorwaardelijke liefde waarin de meest heftige gebeurtenissen elkaar in een rap tempo opvolgen.

Maria Genova (1973) is journalist en schrijfster van succesvolle en taboedoorbrekende boeken. In 2014 werd ze uitgeroepen tot schrijfster van het jaar. Co-auteur Tanja Borggreve (1982) werkt als manager in de horeca en is moeder van drie kinderen. Ze zet zich in om het taboe rondom zelfdoding te verkleinen.
 
www.mariagenova.nl
 
Als afscheid pijn doet heb ik gewonnen met een Facebookactie.

Titel: Als afscheid pijn doet|Auteur: Maria Genova, Tanja Borggreve
Uitgever: Just Publisers|ISBN: 9789089756213|Blz: 256

Als afscheid pijn doet is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com
Boekenroute.nl
Bruna.nl
Libris.nl
Eci.nl

© 2016, Wendy. All rights reserved