Circus Cesaria – Sanne Hillemans – Recensie

Noah is met vrienden bij het circus. Voor Noah hoeft het allemaal niet meer. Vier weken geleden is een dierbare van hem overleden. Een auto ongeluk. De auto was uit het niets gekomen. Hij reed, maar een botsing was onvermijdelijk, ze was op slag dood. Sinds het fatale ongeval slijt Noah zijn dagen met stappen en veel drinken. Alles om er maar voor te zorgen dat hij zijn gevoel volledig verdooft. Na het circusoptreden gaat Noah ook weer stappen. De volgende ochtend wordt hij wakker in de circustent, geen flauw idee hebbende hoe hij daar is gekomen. De directeur van het circus, Cesar, vindt hem. Een man die iets met Noah doet want voordat hij het weet heeft Noah zijn hele verhaal verteld. Hierna biedt Cesar Noah aan een tijdje mee te reizen met het circus om zo alles te verwerken en een plek te kunnen geven. Hard werken tegenover een minimumloon. Noah heeft niets te verliezen en neemt het aanbod aan.

“Hij had gereden, zij zat naast hem. Hij herinnerde zich haar lach, vlak voordat de dronken chauffeur de haaientanden negeerde en vanaf de rechterkant op hun auto knalde.“

Noah is niet de eerste die zo’n aanbod krijgt van Cesar, meerdere die in het circus werken hebben een verleden en zijn door Cesar opgevangen. Zo ook Emily, het meisje waarmee Noah de camper deelt. Emily zal een grote rol gaan spelen in het leven van Noah. De mensen die in het circus werken hebben allemaal een hechte band met elkaar, het is net een grote familie. In de meerdere verhaallijnen die we terugvinden in Circus Cesaria worden alle karakters mooi uitgediept en het duurt niet lang voordat ik het gevoel had deze personages persoonlijk te kennen. Gewone mensen zoals jij en ik die dankzij het circus hun leven weer op orde hebben gekregen of nog moeten krijgen.

De hoofdpersonen in Circus Cesaria zijn Noah en Emily. Emily stelt zich zeer terughoudend op tegenover Noah, met een reden. Regelmatig wordt er teruggesprongen naar het verleden van Emily en lezen we wat voor verschrikkelijks haar is overkomen. Niet alles wordt in één keer weggegeven, het gaat laagje voor laagje en zo blijft er voortdurend wat te raden over. Des te verder ik las, des te verder ik vast kwam te zitten in het verhaal.

De auteur weet voortdurend de nieuwsgierigheid te voeden en haar soepele schrijfstijl maakt Circus Cesaria een zeer prettig leesbaar boek. De wijze waarop ze personages en hun emoties neerzet, zorgen ervoor dat er een band met ze ontstaat en dit laat zien dat Sanne over een goed inlevingsvermogen beschikt. De psychologische verklaring van het gedrag van de personages is helder en met diepgang beschreven. De band die er onstond maakte dat ik de personages moeilijk los kon laten en nog steeds zijn ze bij me. Vooral Noah en Emily, twee jonge mensen die ieder op hun eigen manier hun trauma verwerken en proberen hun leven weer op orde te krijgen.

“Haar hele lichaam was gespannen en hoewel een groot gedeelte positieve spanning was, was er een deel van haar dat doodsangsten uitstond.“

Circus Cesaria is een verhaal dat pakt, een boek dat in één keer uitgelezen moet worden. Bereid je alleen voor op een kleine teleurstelling. Niet omdat het slecht geschreven zou zijn, maar vanwege het einde. Op het moment dat ik echt helemaal vast zat in het verhaal stopte het abrupt…een open einde. En dat terwijl ik zo graag wil weten hoe het verder gaat.

Dit boek staat onder de categorie roman, alleen vind ik het ook wel een beetje neigen naar een young adult. Een aantrekkelijk geschreven verhaal voorzien van een vleugje spanning en romantiek. Sanne heeft mij zeker verrast met haar schrijftalent en het vervolg op Circus Cesaria kan mij niet snel genoeg verschijnen…

4****

Sannes Hillemans heeft tijdens haar opleiding psychologie inzicht gekregen in het doen en laten van de mens. Ze houdt van verhalen die complex zijn. Waarbij de personages zo in de knoop zitten dat het een uitdaging is om ze eruit te halen.