Nathalie Pagie (1974) is thrillerauteur en communicatieadviseur. In 2013 debuteerde ze met de thriller De toneelclub en in 2014 verscheen De campus. Ze woont met haar man en twee kinderen in Breda.
Paradijsvogels begint met een cursief geschreven hoofdstuk. Een persoon is opgesloten en is wachtende totdat er iets te eten wordt gebracht. Deze persoon zit waarschijnlijk al een tijd opgesloten. Het hoe of waarom is niet duidelijk. Deze cursief geschreven hoofdstukken zullen we in het verhaal vaker tegenkomen.
‘Hij is weer niet geweest vandaag. De honger is nu nog erger dan de jeuk. Mijn maag voelt als steen, terwijl mijn voeten en kuiten bloeden. Ik tril zo dat ik amper op de houten stoel kan blijven zitten.’
Daarna start het verhaal met een kennismaking van de hoofdrolspelers, Diego en Tara. Journalisten, beiden werkzaam bij het dagblad De Dageraad. Een dagblad dat moeite heeft het hoofd boven water te houden waardoor er te weinig budget is om de kosten te betalen die nodig zijn om baanbrekende reportages te maken. De enige manier om het dagblad van de ondergang te redden is de opdracht om een commercieel artikel te maken over het vakantie eiland Aruba. Tara krijgt deze opdracht al is het niet het soort reportage waar ze op zit te wachten. Tara is een hardwerkende journalist en kan zich volledig in een onderwerp vastbijten. Buiten dat is ze, door gebeurtenissen in het verleden, erg op zichzelf en houdt de mensen op afstand. De reden dat ze de opdracht accepteert is dat haar enige vriendin op het eiland woont. Maar dat wat een simpele opdracht zou zijn, verandert in een onderzoek dat een gevaar voor haar eigen leven oplevert.
Paradijsvogels wordt verteld in een meervoudig perspectief. In korte hoofdstukken lezen we afwisselend de belevenissen van Tara, Diego en de persoon die ergens opgesloten zit. De vriendin van Tara, Marieke, is veranderd en Tara heeft moeite met de manier waarop haar vriendin zich nu gedraagt. De reden waarom Marieke zo anders is, krijgt op een later tijdstip in het verhaal een duidelijke verklaring. Diego en Tara zijn sympathieke en interessante personages waardoor je als lezer al snel een band met ze ontwikkelt.
‘Ze had besloten Marieke geen deelgenoot te maken van haar bedenkingen. Gisteravond was het haar opnieuw duidelijk geworden dat hun vriendschap veranderd was. De innige band van vroeger hoorde bij een fase die ze beiden waren ontgroeid, en die ze tevergeefs probeerden vast te houden.’
Een boek dat door de korte hoofdstukken en een prettig leesbare schrijfstijl gemakkelijk leest.
Tot aan bladzijde 243 wordt er mondjesmaat spanning toegevoegd. Daarna komt er meer vaart in en wordt de spanning in hoog tempo opgevoerd. Ook zijn er vanaf dat moment vele onvoorziene wendingen en kwam ik voor meerdere verrassingen te staan. Bij het zien van de cover verwacht je een vrolijk vakantieverhaal maar niets is minder waar. Regelmatig verschijnen er nieuwsberichten over mogelijke corruptie op Aruba en drugshandel zien we in elk land. Nathalie Pagie heeft door gebruik te maken van actuele thema’s, een geloofwaardig, maar vooral ook spannend verhaal geschreven. Het geheel daarbij goed onderbouwd en uitgewerkt.
Wat mij opviel is dat er door het verhaal heen regelmatig dingen worden verteld over het privéleven van Diego. Aangekomen op de laatste bladzijde van Paradijsvogels mist hiervan een bepaalde afsluiting, waarbij ik me de vraag stel of we deze personages vaker zullen gaan tegenkomen. Van mij mag het, ik vind dat ze meer verdiend hebben dan één verhaal.
Titel: Paradijsvogels|Auteur: Nathalie Pagie|Uitgever: Boekerij |ISBN: 9789088573525|Blz: 320
Paradijsvogels heb ik gelezen voor Boekenbijlage.nl
Paradijsvogels is verkrijgbaar bij de boekhandel of bij Bol.com.