Dani van Doorn (Eindhoven) is begonnen met schrijven na haar 43e. Voor die tijd leek schrijven haar niets, zo saai. Maar ze had altijd al veel verhalen in haar hoofd en toen ze eenmaal een verhaal ging uitwerken was ze niet meer te stoppen. En toen de uitgevers waren gevonden, verscheen het ene boek na het andere. En haar voorraad verhalen is voorlopig nog niet uitgeput.

Recensie

Helen is 53 jaar en weduwe. Haar zus Margret vindt dat Helen zich als een bejaarde gedraagt. Helen werkt als lerares, ze geeft les aan tieners wat best de nodige energie kost, en als ze thuis is leest ze graag een mooi boek, luistert naar muziek of vermaakt zich met wandelen en puzzelen. Toen Jim nog leefde zag niemand daar een probleem in, maar nu ze alleen is zien ze het als ‘zielig.’ Margret heeft een advertentie in de krant gezien en daagt Helen uit om zich hiervoor aan te melden: Beginnend ontwerper zoekt modellen om haar collectie te showen. Leeftijd is niet belangrijk. Trefwoorden zijn: natuurlijke uitstraling en ingetogen melancholie.

Om van het gezeur af te zijn, neemt Helen de uitdaging aan. En tot haar verbazing wordt ze aangenomen en mag ze mee op een fotoshoot in Parijs. Ze heeft gelijk een goede klik met een van de andere modellen Debby. Er gaan twee fotografen mee, Tom en Ben. Ben is een grote versierder maar Tom is van Helen haar leeftijd en is wat rustiger. Helen heeft  wat vooroordelen waardoor ze afstand probeert te houden, al vindt ze Tom wel een leuke man. De ontwerpster zelf, Celine, is behoorlijk onzeker, maar ook wel vastbesloten te slagen met haar eerste modecollectie.

“Lesgeven aan tieners was echt niet gemakkelijk en
het kostte haar de nodige energie. Mocht ze dan in haar vrije tijd
een beetje chillen met een mooi boek en een muziekje? Toen Jim
nog leefde, zag niemand er iets verkeerds in. Maar als je alleen
was, was alles ineens “zielig”.”

Een liefdesverhaal die nu eens niet alleen over jonge mensen gaat. Integendeel, het hoofdpersonage van Liefde in de lens Helen, is een wat oudere vrouw die al wat levenservaring heeft opgedaan. Nu 53 jaar en al weduwe. Al had ze geen slecht huwelijk, ze vindt het nu soms best wel prettig dat ze geen verantwoording hoeft af te leggen en haar eigen gang kan gaan. Een andere man in haar leven ziet ze niet zitten, uit angst deze te moeten verliezen en weer met veel verdriet te moeten achterblijven.

“Ze had veel van Jim gehouden, maar sinds hij er
niet meer was, was ze tot rust gekomen. Dat wilde ze graag zo
houden. Lekker knus in haar eigen coconnetje.“

Van Doorn zet Helen goed herkenbaar neer, als een typische lerares die mede door haar beroep al snel overwicht heeft op de andere (jongere) modellen. Iemand die goed kan luisteren en kan relativeren. Een vrouw waarbij men zich prettig en veilig voelt en aan wie men graag advies vraagt. Helen is ook iemand die, als ze kan, graag een helpende hand biedt. Een sterke vrouw die stevig met de beide benen op de grond staat. Eigenlijk een vrouw die je niet zo makkelijk kunt voorstellen als een model, maar juist door haar nuchterheid is ze uitermate geschikt voor wat de ontwerpster voor ogen heeft. Doordat Helen een paar keer per jaar naar Parijs gaat, voelt ze zich, als ze daar zijn voor de fotoshoot, meteen weer thuis in deze stad. Er zijn wat opstartproblemen die zij door haar contacten weet te verhelpen. Elk personage heeft een bepaald belang bij deze fotoshoot en ondanks dat het soms met horten en stoten gaat, verloopt het naar tevredenheid en zien de ontwikkelingen er positief uit.

“Ze probeerde zich te concentreren, maar het kostte haar moeite. Wat deed ze hier eigenlijk? Ze werd als een tiener van hot naar her gedirigeerd, terwijl ze zowat iedereens moeder kon zijn, Tom uitgezonderd.
‘Nou, mama Helen,’ zei Tom op dat moment. ‘Zo te zien heb je Celine weer in het zadel geworpen, waarvoor mijn dank.’
Helen ontdooide wat. Misschien was het haar rol om de boel bij elkaar te houden, net als tijdens schoolreisjes.“

Liefde in de lens is origineel. Een setting die je niet bij het hoofdpersonage verwacht en een liefdesverhaal met ‘oudere’ personages in de hoofdrol. Met deze bedoel ik dus mensen van mijn leeftijd 😊 En mocht er gedacht worden dat onzekerheid alleen bij jongeren voorkomt, van Doorn geeft hier een mooi voorbeeld dat dit dus niet zo is. De thema’s zijn herkenbaar en de personages zijn levensecht neergezet waardoor ze dicht bij de lezer komen te staan. Ook de ontwikkeling van de personages heeft de auteur mooi uitgediept waarbij er soms wat oud zeer naar bovenkomt. We komen wat filosofische mijmeringen tegen, serieuze dialogen, maar ook wat humor en dit geeft een fijne luchtigheid aan het verhaal.

Liefde in de lens is een feelgood met een originele setting en laat volop genieten van een romantisch verhaal.

4****

Met dank aan Dani van Doorn voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Wendy Wenning

Titel: Liefde in de lens| Auteur: Dani van Doorn
Uitgever: Ellessy| ISBN: 9789086603978 
Verschijningsdatum: februari 2020

Liefde in de lens is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel