What goes around comes around – Titia Muizelaar – recensie

Titia Muizelaar (1948) werkt twee jaar als freelance televisie-regie-assistent voor diverse omroepen. Daarna start zij, met haar tweede echtgenoot, haar televisie productiebedrijf Thems-90 B.V. en is zij freelance verslaggeefster bij De Jourer Courant. Na meerdere bedrijfscursussen en -wedstrijden die haar publicaties opleveren, schrijft zij de roman What Goes Around Comes Around. Dit is haar debuutroman.

What goes around comes around bestaat uit twee delen: Boek I Alice en Boek II Julien. In de proloog van Boek I, die zich afspeelt in 1975, lezen we hoe de echtgenoot van Alice wordt vermoord. Hij wordt verdacht voor verduistering van diamanten. Deze diamanten spelen een grote rol in het verhaal. Alice vindt de diamanten en als ze in contact komt met Leo “een adviseur”, verkoopt ze een deel van de diamanten.Tijdens een korte vakantie in Spanje wordt Alice verliefd op Antonio Pereira en samen krijgen ze een zoon Julien. Maar hun geluk is van korte duur, Antonio overlijdt onverwachts. De familie van Antonio heeft Alice niet geaccepteerd, en Alice keert met Julien terug naar Nederland.
Twintig jaar later, Alice en Julien wonen in Blaricum, duikt Leo weer op en verzoekt Alice dringend de achtergehouden diamanten te verkopen. Het is dan ook tijd om Julien het hele verhaal te vertellen. Dit is het begin van vele levensbedreigende situaties waarbij ook veel geheimen naar buiten komen.

In Boek II lezen we het verhaal van Julien, die na een conflictsituatie het contact met zijn moeder verbreekt. Om alles te verwerken leeft hij continu op het randje. Na een ongeval lukt het hem zijn leven op orde te brengen, maar de diamantaffaire blijft hem achtervolgen.

Dit boek staat bol van de spanning en heeft veel vaart in zich. Er is geen moment dat het inzakt of langdradig wordt. Maar soms wordt er veel informatie tegelijkertijd gegeven, misschien zelfs iets teveel waardoor het lastig te behappen viel en wat chaotisch overkwam. Ik moest af en toe even terugbladeren om het goed te kunnen volgen.

De zinnen zijn kort, strak en eenvoudig neergezet, waardoor What goes around comes around makkelijk leest. Wat mij opviel is dat er in bepaalde gedeeltes veel zinnen met ik beginnen. Soms hebben de korte zinnen een beetje eentonigheid, waardoor het verhaal iets van zijn soepelheid verliest. De vaart en de voortdurende spanning zorgt ervoor dat je toch graag wilt doorlezen.

In What goes around comes around worden de vele bedreigende situaties goed beschreven, komen regelmatig zeer beangstigend over. Voor de hoofdpersonages is bewondering te krijgen, want het is allemaal niet niks dat ze meemaken. De geheimen die boven tafel komen, zorgen voor onverwachte, verrassende wendingen en houden het geheel boeiend. Ik was steeds weer benieuwd hoe het weer zou aflopen en een aantal dingen zag ik niet aankomen.

What goes around comes around wordt afgesloten met een abrupt einde, die het gevoel geeft dat het verhaal nog niet afgelopen is. Ondanks de paar minpunten een heel leuk verhaal om te lezen, een debuutroman die zeker laat zien dat de auteur de capaciteiten heeft.