Beoordeling – Passie voor Boeken

Categorie: Beoordeling

Een zee van tijd – Eva Nagelkerke – Recensie

Geplaatst op 2 augustus 20222 augustus 2022 door Wendy Wenning

Van het auteursduo Eva Nagelkerke zijn eerder thrillers verschenen bij De Crime Compagnie, toen nog onder de naam Eva Monté. Daarna zijn er twee thrillers verschenen bij HarperCollins Holland. Nu zijn Victoria en Alexandra weer terug bij De Crime Compagnie, hun nieuwe thriller Niet mijn droom verschijnt in 2023. Voor De verhalenfabriek, het zusje van De Crime Compagnie, schreven ze het kort verhaal Een zee van tijd.

In Een zee van tijd wordt Linde door de omstandigheden gedwongen een carrièreswitch te maken. Ze voelt zich aan het lijntje gehouden door haar minnaar Vincent en de carrière die haar voor ogen stond heeft zijn aantrekkingskracht verloren. En als ze dan ook nog iets ontdekt, hoeft het voor haar niet meer. Als haar vriendin Katja haar vraagt meewerkend partner te worden van een strandpaviljoen twijfelt ze heel even, maar dit is net wat ze nodig heeft. Maar of iedereen dit haar wel gunt is de vraag…

De proloog van Een zee van tijd heeft al veel spanning in zich. Ook tijdens de kennismaking met de Linde en de andere personages is er een goede spanning voelbaar en dit blijft voortduren tot aan het einde van het verhaal. De ontwikkelingen slepen de lezer mee en er zijn geen rustmomenten. Dit is ook niet nodig, want dit kortverhaal heeft maar 120 bladzijden en het is ook de bedoeling deze in een zucht uit te kunnen lezen.

De weg die Linde volgt is moedig, een succesvolle baan opzeggen voor iets waarvan niet van tevoren te voorspellen is of dit goed gaat lopen. Gedurfd dus en dit zorgt zeker voor bewondering. De proloog geeft al een beetje een voorspelling dat er iets gebeuren gaat, maar toch, als we eenmaal bij het gebeuren belanden blijkt het toch anders te zijn als verwacht. Het zijn maar 120 bladzijden, maar de auteurs slagen er prima in om al deze bladzijden volledig van spannende ontwikkelingen te voorzien. En ze weten niet alleen in dat ene gebeuren te verrassen, ook hebben ze een hele mooie plotwending in petto voor de lezer.

Een zee van tijd is is gewoon even lekker genieten van een kort spannend verhaal. Hier is altijd wel even tijd voor te maken.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Verraderlijk patroon – Marlen Visser – Recensie

Geplaatst op 26 juli 202226 juli 2022 door Wendy Wenning

Marlen Visser is auteur en schrijfcoach. Met haar debuut Stem! trok ze gelijk de aandacht van de lezers en in 2020 maakte ze indruk met haar inmiddels derde thriller Noodlot. De novelle Verraderlijk patroon heeft ze geschreven in samenwerking met haar dochter Ginger Beek.

Luca is achttien jaar en woont samen met haar moeder en haar gehandicapte broertje Sem. Ze heeft nu schoolvakantie en heeft een baantje bij het casino gevonden. Een baantje waarbij je niet vroeg op hoeft te staan en ze heeft al snel een goede klik met haar collega’s. Haar moeder heeft er wel wat moeite mee, vooral omdat Luca ‘s avonds laat nog over straat moet. Maar Luca ziet er geen gevaar in, ze vindt zichzelf al heel volwassen met haar achttien jaar. Regelmatig spreekt ze na het werk nog even af met haar collega’s om wat te gaan drinken. Maar het is niet alleen alcohol wat hier gebruikt wordt, bijna elke keer gebruiken ze ook lachgas. En niet in kleine hoeveelheden. Luca heeft een zwak voor haar collega Ricardo en als ze op een avond alleen met hem is, gebruiken ze weer lachgas. Met niet te overziene gevolgen…

‘De rest van de avond gaat in een waas aan me voorbij. Ik hoor mezelf praten, maar het lijkt alsof iemand anders de woorden verzint. Ik zie mijn vrienden bewegen en lachen alsof ze in hun eigen bubbel zitten waar ik niet bij kan komen.‘

De inleiding die de lezer krijgt in het begin van Verraderlijk patroon maakt duidelijk dat Luca best veel verantwoording heeft thuis. Samen met haar moeder zorgt ze voor haar broertje. Als haar moeder moet werken, is het de bedoeling dat Luca zoveel als mogelijk oppast, zodat er geen vreemde hoeft op te passen. Maar Luca wil ook leuke dingen doen en laat zich maar al te graag meeslepen. Meeslepen in dingen waar ze nog niet zo snel gevaar in ziet. Achttien jaar is dan wel een mooie leeftijd, maar volwassen worden heeft wel wat meer tijd nodig. Maar het is wel een leeftijd waar je als jongere nog zoekende bent en dit weten de auteurs heel goed te omschrijven. Welke confrontaties dit kan opleveren en hoe er dan even wat afstand kan komen tussen bijvoorbeeld moeder en dochter. Of Marlen Visser en Ginger Beek hier uit ervaring spreken is niet bekend, al zou het zomaar kunnen.

Qua spanning is Verraderlijk patroon niet zo’n hoogvlieger, er is in ieder geval geen explosieve spanning voelbaar. Toch zindert het wel onafgebroken en er wordt een verwachtingspatroon gecreëerd. De dingen die er gebeuren zijn niet altijd zoals verwacht wordt, wat een fijne onvoorspelbaarheid geeft. Wel worden in deze novelle de gevaren van het gebruik van lachgas uitgelegd en wordt er hier een voorbeeld gegeven dat misschien extreem is, maar zeker wel voorkomt. Het lijkt dus in het begin allemaal heel onschuldig, maar in Verraderlijk patroon wordt er een duidelijk signaal afgegeven dat het absoluut niet zo is.

Geen hoge spanning, maar wel een hele duidelijke boodschap in deze vlot geschreven novelle.

3½***

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel: Verraderlijk patroon| Auteur: Marlen Visser Uitgever: Kluitman| ISBN: 9789020696561 | Blz: 112 | juni 2022

Zonder schuld – Dana Smit – Recensie

Geplaatst op 21 juli 202221 juli 2022 door Wendy Wenning

Dana Smit is geboren in Haarlem maar woont inmiddels alweer tien jaar in Londen. De auteur is zeer veelzijdig; ze heeft een bachelor in criminologie, een master in forensische psychologie en heeft als detective bij de Londense politie gewerkt. Daarnaast was ze als actrice te zien in de serie Holby City en werkt ze als model. En nu het schrijven van thrillers waarbij ze zich laat inspireren op haar eigen ervaringen bij de politie.

Zonder schuld is het eerste deel in de serie over profiler Hazel Kramer. Als ze op een ochtend gebeld wordt door inspecteur Adam Palmer, die haar hulp vraagt, kan ze niet vermoeden wat deze zaak allemaal teweeg zal brengen. Een merkwaardige moordzaak als de plaats delict wordt bekeken, alles is bedekt met afval. Hierdoor zijn alle eventuele sporen verloren gegaan. Maar toch komt het Hazel bekend voor en ze neemt contact op met Julius Bell die in het verleden een verdachte in een soortgelijke zaak verdedigd heeft. In ruil voor zijn hulp wil Julius betrokken blijven. Er worden meer moorden gepleegd en Julius, Adam en Hazel zijn druk op zoek naar de dader. Maar het begint erop te lijken dat niemand de waarheid spreekt en Hazel zal dit alleen op moeten lossen. Ze kan niemand meer vertrouwen maar dan gebeurt er iets waardoor ze ook niet meer weet of ze zichzelf nog kan vertrouwen.

Het verhaal wordt afwisselend door Hazel en Julius vertelt, in de eerste persoon. De kennismaking met de personages is vluchtig, de zaak krijgt eerst voorrang. Maar beetje bij beetje wordt de kennismaking uitgebreid en krijgt men een beter beeld van de karakters van de hoofdrolspelers. Julius, een advocaat die met de regels speelt. Adam, inspecteur bij de politie die niet goed weet wat hij met deze zaak moet. Hazel, een profiler die altijd moeite heeft een balans te vinden tussen werk en privé. Alle drie betrokken bij dezelfde zaak maar of ze ook alle drie dezelfde beweegredenen hebben valt te betwisten. De personages hebben zo hun eigenaardigheden en hun karakters blijven dan ook continu intrigeren.

Dat elk personage wel iets te verbergen heeft is al snel duidelijk, maar hoe alles precies in elkaar steekt blijft de grote vraag. Ook als lezer weet je op een gegeven moment niet wie je kan vertrouwen, de signalen die gegeven worden zijn nogal wisselend en laten nogal heen en weer vliegen. Leugens zijn ver doorgelopen, de waarheid is lang onthouden. Het lijkt er zelfs sterk op dat én de profiler én de moordenaar dezelfde fout maken. En is het beginpunt waar Hazel mee begon wel een juiste inschatting. Maar onder andere door middel van meerdere plotwendingen worden alle puzzelstukjes op de juiste plaats gelegd. De lijnen komen bij elkaar en worden samengevoegd tot een perfect geheel en raadsels worden tot tevredenheid opgelost. Het psychologische aspect zoals het altijd op zoek zijn naar het waarom komt sterk naar boven en hierin komt de hoofdpersoon Hazel zichzelf ook tegen. Keuzes maken enkel gebaseerd op goed en fout. De reden waarom Hazel zich als zodanig profileert in Zonder schuld blijft nog verborgen en dat maakt gelijk nieuwsgierig naar het volgende deel. Met de verwachting dit personage dan nog beter te leren kennen. De ervaring die Smit eerder heeft opgedaan, is duidelijk merkbaar in Zonder schuld. De psychologie is van hoog niveau en ze weet hiermee voortdurend de aandacht van de lezer te trekken en deze mee te slepen in het onderzoek. Alleen heeft de psychologie de overhand en ligt het spanningsniveau hierdoor wat lager. Dus geen bloedstollende thriller, maar wel een echte pageturner vooral voor de liefhebber van een psychologische thriller. De eerste kennismaking met Hazel Kramer is een zeer geslaagde, Dana Smit heeft een prima gelaagd debuut neergezet en hopelijk duurt het niet al te lang voordat we ons weer in het gezelschap van Hazel mogen voegen.

Zonder schuld is zonder meer een fascinerend debuut en nu is het ongeduldig wachten op Zonder boete, het volgende deel in deze serie.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Vlinder – Martine Kamphuis – Recensie

Geplaatst op 15 juli 202215 juli 2022 door Wendy Wenning

Farida ontmoet Tess in een speeltuintje. Farida heeft op dat moment wat problemen met haar beste vriendin en haar vriend. Tess is ongeveer even oud als Farida en ze ziet er eenzaam uit. Tess is opgenomen in de psychiatrische kliniek Phoenix na de dood van haar vriendin Vlinder. In de kliniek Phoenix zitten jongeren die iets ergs hebben meegemaakt en Farida komt erachter dat wat Tess heeft meegemaakt erg heftig is. Farida heeft al snel een zwak voor Tess en wil haar helpen. Maar dan moet ze wel meer weten over Vlinder en Farida gaat op onderzoek uit. Maar is dit wel verstandig en is het allemaal wel ongevaarlijk?

‘Toen we de straat waren uitgereden, zette Vlinder keihard Adele aan, we zongen mee en daardoor hoorden we niets, we voelden alleen…We voelden dat ze iets raakte…’

Martine Kamphuis is werkzaam in de psychiatrie en heeft zich gespecialiseerd in het behandelen van mensen met gedragsproblemen. Haar ervaring verwerkt ze in haar boeken zoals de thrillers met het hoofdpersonage WP en haar jeugdthrillers. Ze schrijft regelmatig columns voor VrouwenThrillers.nl waarin ze uitleg geeft over diverse psychische problemen.

Vlinder verhaalt vanuit Farida, in de derde persoon. Farida is een meisje dat opgroeit in een stabiel gezin, een meisje dat veel liefde ontvangt van haar ouders. Op een bepaalde manier wordt ze vrijgelaten, ze krijgt van haar ouders de kans om haar eigen weg in het leven te vinden. Dit geeft dit personage een sterk karakter. Al is de moeder van Farida soms ook wel te druk met anderen waarbij vraagtekens gezet kunnen worden bij het woord vriendschap. Tess is een heel ander verhaal, het is natuurlijk niet voor niets dat ze in de kliniek zit. Maar de lezer wordt lang in het ongewisse gehouden waardoor er een mooie, lichte spanningsboog wordt gecreëerd.

Kamphuis weet voortdurend de voelsprieten te triggeren. Het gevoel dat er misschien met de waarheid wordt gespeeld is groot, maar er valt net niet de juiste vinger op te leggen. Om erachter te komen wat nu waarheid is en wat niet wordt men door de nieuwsgierigheid gedwongen almaar verder te lezen. Wat wel snel heel duidelijk wordt is de rode draad in dit boek. Vriendschap, wat behelst dat? Als we lezen dat identiteit grotendeels wordt bepaald door de relatie met anderen, en dat mensen zichzelf door de ogen van een ander bekijken, komt er gelijk de vraag opzetten of het dan echt mogelijk is een ‘eigen’ identiteit te creëren in het leven.

Vlinder is een jeugdthriller, maar of dit boek echt onder deze categorie valt ligt aan wat men van een jeugdthriller verwacht. De meningen kunnen dus verdeeld zijn. Dit boek gaat over vriendschap en hoe elke vriendschap er anders uit kan zien. Dat vriendschappen veranderen, en dat mensen veranderen. Maar bij vriendschap hoort ook manipulatie, eenzaamheid en jaloezie, elementen die regelmatig in een thriller terug te vinden zijn. Dit is een jeugdthriller die tot nadenken zet en vriendschappen nader laat bekijken. En dit heeft Kamphuis wel heerlijk overgoten met een spannend sausje.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

De babysitter – Annette van ‘t Hull – Recensie

Geplaatst op 13 juli 202213 juli 2022 door Wendy Wenning

De babysitter is een spannende novelle van Annette van ‘t Hull. Bij Kluitman verscheen eerder haar jeugddebuut Jaloers.

Eerder heeft Jelena op proef twee uurtjes mogen oppassen en dat ging supergoed. Nu mag ze de hele avond op Maeve van bijna anderhalf jaar oud passen. Jelena is blij met dit baantje want nu kan ze gaan sparen voor dat felbegeerde drumstel. Als ze Maeve naar bed heeft gebracht en deze slaapt, krijgt Jelena een appje. Ze denkt van haar vriendin Britt, maar haar verbazing is groot als het appje van Jordy is. Jelena is verliefd op Jordy. Hij vraagt of ze met hem meegaat om samen met zijn vrienden wat te chillen op het strand. Twijfel alom bij Jelena. Ze kan niet weg want ze kan moeilijk Maeve alleen laten. Maar ze is bang haar kansen bij Jordy te verspelen als ze nu niet meegaat. Ze besluit toch mee te gaan en Maeve mee te nemen. Als ze gewoon weer op tijd terug is merken de ouders van Maeve er niets van. Maar dan gaat het op het strand op een gegeven moment helemaal mis…

‘Ik zou alleen maar willen dat het allemaal anders was gegaan.’

De babysitter begint met een cursief geschreven stukje waarin Jelena een brief aan Maeve schrijft. Hier is al uit op te maken dat er iets aan de hand is geweest. Dan start de vrijdagavond dat Jelena begint met oppassen. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een alwetende verteller. Eerst lijkt Jelena genoeg verantwoordelijkheid te hebben, maar zodra het appje van Jordy verschijnt, is het al duidelijk dat haar crush op Jordy haar beïnvloedt. Als ze besluit mee te gaan met Jordy is er eerst wel de opluchting dat ze Maeve niet alleen achterlaat. Maar dan gebeuren er toch dingen die eigenlijk niet voor te stellen zijn en regelmatig klopt het hart in de keel van angst.

Deze novelle is van begin tot eind bloedstollend, maar het willen weten hoe dit gaat aflopen zorgt er wel voor dat er rap doorgelezen wordt. Tussen de spannende fragmenten door worden lichtjes actuele thema’s aangestipt, zoals het gevaar van het gebruik van lachgas en alcohol. Er worden duidelijke voorbeelden gegeven hoe deze het denkvermogen kunnen aantasten waardoor er roekeloosheid ontstaat. Annette van ‘t Hull zet hier een sterk verhaal neer met een hele grote waarschuwing. Met een enerverende stijl geschreven die de lezer meesleept in dit verhaal. Het spreekwoord ‘liefde maakt blind’ is misschien niet helemaal het juiste spreekwoord, maar het komt wel heel dichtbij…Eén ding is zeker, het hoofdpersonage heeft in De babysitter een harde levensles gehad die zeker als voorbeeld kan worden genomen.

De babysitter is een bloedstollend verhaal met een keiharde levensles, een novelle die aangrijpt.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Volmaakte onschuld – Daniëlle Disser – recensie

Geplaatst op 6 juli 20226 juli 2022 door Wendy Wenning

Daniëlle Disser (1970) werkt in het dagelijks leven als Executive Assistant en Coach on the job met een specialisatie voor burn-outpreventie. Ze woont op eiland Voorne-Putten, is getrouwd met haar grote liefde Paul en heeft twee bonusdochters. Eén van haar passies is schrijven en Volmaakte onschuld is haar debuut. Een spannende thriller waarin bedreigingen en burn-out door elkaar lopen.

Mark en Julia zijn gelukkig getrouwd en hebben samen een dochter. Ze werken beiden hard aan hun carrières en als Mark promotie krijgt verhuizen ze naar de andere kant van het land. Een nieuw avontuur lokt en ze zijn allebei super enthousiast. Julia hoopt wat achter te kunnen laten, maar al snel blijkt dat een probleem nog steeds aanwezig is. Julia probeert het te verdringen, maar steeds vaker zijn er gebeurtenissen die haar angst aanjagen. Tevens werken Mark en Julia zo hard dat ze beiden behoorlijk oververmoeid raken. Vooral Julia trekt het niet meer en het lijkt erop dat ze tegen een flinke burn-out aanzit. Maar is dit wel zo? Of trekt hier iemand anders aan de touwtjes?

‘Ik voel hoe ik begin te trillen van woede en frustratie. Een gevoel van pure afgunst maakt zich van mij meester.’

Volmaakte onschuld bestaat uit meerdere verhaallijnen. Onder andere die van Julia, in de eerste persoon, die van Mark in de derde persoon en dan is er ook een ander onbekend personage aan het woord in de eerste persoon. Van het onbekende personage staat de tekst in een ander lettertype. Er is al snel een klein vermoeden wie dit personage is, maar een aantal fragmenten zorgt ook weer voor twijfel. Julia wordt herkenbaar neergezet. Een gedreven vrouw die én bedrijf én haar gezin op rolletjes wil laten lopen. Als dat op een gegeven moment niet meer lukt, voelt het dan ook alsof ze compleet faalt. Steeds meer moet ze overlaten aan een ander en lijkt de buurvrouw in dit opzicht een lot uit de loterij. In het karakter van Julia is veel diepgang toegevoegd, helaas blijven de andere personages wat op de achtergrond. Maar blijkbaar is de grote hoofdrol voor nu alleen voor Julia weggelegd.

Daniëlle Disser zorgt gelijk voor spannende gebeurtenissen waardoor de lezer het verhaal ingezogen wordt. Ze heeft een prettige en zeer toegankelijke schrijfstijl die het boek makkelijk laat lezen. Toch is er regelmatig het gevoel te weten waar het verhaal naar toegaat en hoe het af gaat lopen. Dit kan ervoor zorgen dat de lezer snel afgeleid wordt van datgene waar het omdraait of zelfs door de verwachte voorspelbaarheid het boek terzijde zal leggen. Maar de zijpaden die gecreëerd worden houden de lezer goed bij de les en zorgen voor een voortdurende zinderende spanning in het geheel. De plot is zorgvuldig uitgewerkt en door het toevoegen van diverse plotwendingen weet Disser de lezer extra te triggeren. En dan is daar die afsluiting…over op het verkeerde been zetten gesproken. Misschien zal niet elke lezer versteld staan, maar een heel groot percentage zal toch zeker verbijsterd achterblijven. De epiloog geeft nog even wat verwarring want daaruit blijkt dat het echte einde nog niet in zicht is. En dat klopt ook, want na het dankwoord is er de preview te lezen van Gerechtigheid, het vervolg op Volmaakte onschuld. Een vervolg dat hier inmiddels is toegevoegd aan de verlanglijst.

Volmaakte onschuld is een overtuigend debuut en laat met spanning uitzien naar het vervolg.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Roadtrip – Suzanne Vermeer – recensie

Geplaatst op 29 mei 202228 mei 2022 door Wendy Wenning

Paula gaat met haar man op roadtrip langs de Amerikaanse westkust. Ze zijn al jaren samen, hebben twee kinderen en zijn nog steeds dolgelukkig met elkaar. Maar beiden hebben een drukke baan en de kinderen hebben ook aandacht nodig. Nu een maand lang op rondreis met eindelijk weer eens de tijd voor elkaar. Met een camper leggen ze een route af waar ze al jaren van dromen. Maar helemaal ontspannen is Paula niet. Ze krijgt al een tijd rare berichtjes en als ze dan in Las Vegas een oude bekende tegenkomt is er weinig over van de vakantiestemming. Dan verdwijnt Theo spoorloos en even later wordt er een vermoorde man gevonden. Genoeg reden voor Paula om flink in paniek te raken…

“Maybe I should tell your husband what a lying bitch you are…“

In de proloog van Roadtrip wordt al meteen een thema zichtbaar: discriminatie en racisme. Een knokpartij waarbij Theo aanwezig is, maar hoe zijn rol precies in elkaar steekt is onduidelijk. Zet wel gelijk vraagtekens bij dit personage.
Maar ook zijn er bij Paula al snel vraagtekens. Want ook zij heeft zo haar geheimen voor Theo. Op filmische wijze wordt de lezer meegenomen met deze roadtrip, waarbij duidelijk wordt aangegeven waar ze zich bevinden en men komt langzamerhand meer te weten over de personages. De beschrijvingen van de omgeving maken nieuwsgierig naar de setting waar alles zich afspeelt. Er zit zelfs wat leerzaams in de beschrijvingen. Zoals de letterlijke betekenis van Yosemite: Onder hen zijn moordenaars. Maar ook is er de nieuwsgierigheid naar het geheim van Paula. Dit wordt al redelijk snel uit te doeken gedaan, alleen geeft dit nog geen verklaring voor de rare berichtjes die Paula ontvangt.
Ook geeft dit nog geen verklaring voor het gebeuren in de proloog.

“Uiteindelijk had hij zichzelf wijsgemaakt dat de waarheid soms meer schade toebrengt van onwetendheid. Hij had er geen rekening meegehouden dat de waarheid hem uiteindelijk alsnog zou inhalen…”

Roadtrip verhaalt middels twee verhaallijnen. Eén verhaallijn vertelt het verhaal van Paula in de eerste persoon, in de andere verhaallijn ligt de hoofdrol bij Stewart, een privédetective en wordt alles verteld vanuit de derde persoon. De compact opgezette verhaallijnen verbinden zich al snel met elkaar. Maar al lijkt er op een gegeven moment meer duidelijkheid te komen, voortdurend wordt dit weer teniet gedaan door een onverwachte plottwist. De schrijfstijl van Vermeer is heerlijk toegankelijk en samen met de fijne plotwendingen en onvoorspelbaarheid laat deze thriller zich prettig lezen. Al zijn er een paar fragmenten waar er wat twijfel is over de geloofwaardigheid, maar die zijn te verwaarlozen. Het thema racisme blijft als een rode draad door het verhaal lopen en er worden zelfs bekende situaties uit het verleden aangehaald.

Het is nog steeds een groot geheim wiens pseudoniem Suzanne Vermeer is. Maar daar de boeken best wisselend in de spanning en de voorspelbaarheid zijn zou het niet verbazen als er meerdere auteurs achter dit pseudoniem zitten. Roadtrip is absoluut niet teleurstellend te noemen, enig nadeel is dat het boek een open einde heeft, het verhaal is nog niet klaar. Met een mooie cliffhanger wordt het verhaal in Roadtrip tijdelijk afgesloten om straks weer verder te gaan in de thriller Koraalrif. Gelukkig hoeven we daar niet lang op te wachten, deze verschijnt al in juli.

De thriller Roadtrip is intrigerend, onvoorspelbaar, heeft uiterst verrassende plotwendingen en de cliffhanger laat met smacht uitkijken naar het vervolg Koraalrif.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Vlucht! – Marcelle Kleine – recensie

Geplaatst op 24 mei 202224 mei 2022 door Wendy Wenning

Marcella Kleine- de Peuter is auteur van psychologische thrillers, romans en boeken op basis van waargebeurde verhalen. De voltooiing, een spannende roman, verschenen begin 2012, was het eerste fictieve verhaal van Marcella Kleine. Daarna verschenen in het spannende genre Schijnvertoning, Schemergebied, Souvenir, Vilein, Binnenwereld en In het verborgene. Samen met auteur Marjolein van der Gaag schreef zij de spannende verhalenbundel Eindbestemming en de thriller Hels. Zeemist en Drie jaar cel en tbs zijn net als Vlucht! gebaseerd op waargebeurde verhalen.

“Hij slaat haar zo hard dat haar achterhoofd de muur raakt. Ze kermt van de pijn. Carlo lacht. ‘Zo, nu weet je weer wie de baas is.‘”

Als Esther op haar elfde in een leefgroep terechtkomt, wordt ze meteen verliefd op Melvin. Met zijn zwarte haren en groene ogen heeft hij een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Maar hij ziet haar niet staan. Sven wel en als ze vijftien is woont ze samen met Sven. Maar Melvin vergeten doet ze niet en als ze hem weer tegenkomt kiest ze voor Melvin. Maar Melvin is drugsverslaafd en ze ziet hem steeds verder afglijden. Met veel moeite weet ze voor zichzelf te kiezen. Tijdens haar zoektocht naar een kamer stuit ze op de advertentie van Rik. Hij zoekt iemand die naast het huren van een kamer af en toe voor zijn kinderen wil zorgen. Esther denkt op deze manier een stabiel gezinsleven te krijgen, maar na enige tijd blijkt het allemaal wat anders in elkaar te zitten. Het lijkt een vast patroon in haar leven te worden, een leven vol onveiligheid, al begonnen in haar jeugd en het lijkt maar niet te stoppen…

“Vol afschuw sluit ik mijn ogen om het vlezige gezicht niet te hoeven zien. Het gewicht van de man drukt zwaar op me en ik hap naar adem. Ik dwing mezelf het te laten gebeuren om zo snel mogelijk van die vent verlost te zijn. In mijn hoofd vlucht ik weg, op zoek naar een fijne herinnering.“

Met bovenstaand citaat begint de roman Vlucht! Een roman gebaseerd op ware gebeurtenissen en de eerste regels geven al een beetje een idee wat te verwachten. Een proloog die net zo goed in een thriller had kunnen staan, maar die nu een verschrikkelijke waarheid laat zien. Esther vertelt haar verhaal zonder de lezer maar één moment te sparen. De chronologische volgorde wordt afgewisseld met fragmenten van vroeger, waar te lezen is hoe de hoofdpersoon opgroeit in een weinig liefdevol gezin. Een pijnlijk voorbeeld van een ‘boze’ stiefvader en een moeder die niet mans genoeg is om goed voor haar kinderen te zorgen. En dan is er dat gelukkige moment dat ze weer bij haar eigen vader mag gaan wonen. Ook daar gaat het – buiten haar eigen schuld – mis en raakt ze steeds verder beschadigd zodat opname in een instelling voor kinder- en jeugdpsychiatrie de oplossing lijkt. Maar Esther heeft dan al veel te veel meegemaakt.

Al vanaf het begin zijn er veel emoties voelbaar waardoor de boodschap in Vlucht! goed door weet te dringen. Voor de auteur een compliment om alles zo helder neer te zetten en precies op goede wijze te verwoorden, maar ook voor ‘Esther’ want wat moet het moeilijk zijn geweest dit allemaal te vertellen. Alles weer naar boven te halen en op te rakelen, de pijn, de onmacht, het verdriet. Maar ook voor de auteur zal het niet makkelijk zijn geweest, want wat hier allemaal vertelt wordt is niet zomaar los te laten. Tijdens het lezen is er meerdere malen die smekende gedachte naar het hoofdpersonage de gebeurtenissen niet toe te laten, weg te gaan en niet meer om te draaien. Zoals de titel al zegt: Vlucht! Maar het is niet zo eenvoudig om uit zo’n uitzichtloze situatie te stappen. Voor Esther getuigt het van veel empathie dat zij veel heeft laten gebeuren om de kinderen te beschermen – kinderen die niet van haarzelf zijn maar waar ze wel een band mee heeft gekregen.

“Waar ben ik gebleven. De Esther die van muziek hield en gedichten schreef? De Esther die niet tegen onrecht kon? Ergens in de onderdrukking binnen mijn huwelijk ben ik mezelf kwijtgeraakt en ik heb het niet eens gemerkt.“

Marcelle Kleine heeft met Vlucht! een verhaal op papier gezet dat niet op zichzelf staat. Want dit soort situaties komen nog steeds veelvuldig voor. Onderdrukking van vrouwen, vrouwen die door financiële afhankelijkheid de laatste strohalm grijpen voor een dak boven hun hoofd. En dan helaas meer dan vaak verkeerde beslissingen nemen en vast komen te zitten. Maar ook kinderen die door omstandigheden aan de zijlijn komen te staan waardoor ze al vroeg ‘verkeerd’ gevormd worden door het leven. Toch laat dit verhaal naast heel veel ellende zien dat er altijd hoop is. Hoop op een beter leven, hoop om uit die situatie te stappen en alsnog het geluk te vinden. Al moet je daarvoor heel sterk in de schoenen staan…

Vlucht! laat een verschrikkelijke waarheid zien en laat realiseren dat er door alle jaren heen veel nog steeds niet is veranderd. En dat is toch wel een beangstigende constatering.

5*****

Wendy Wenning

Hamley in het pretpark- Sandra J. Paul – Recensie

Geplaatst op 19 mei 2022 door Wendy Wenning

Hamley in het pretpark is weer een nieuw avontuur van het zwarte katje Hamley, een katje dat mensen verstaat.

Hamley is ontzettend nieuwsgierig en als ze hoort dat haar baasjes naar een pretpark gaan wil ze graag mee. De honden Kasper en Kamiel mogen mee, maar Hamley moet thuisblijven. Maar natuurlijk is Hamley het daar totaal niet mee eens en ze reist stiekem mee. Een prachtig avontuur in dat pretpark, maar dan is ze plots haar baasjes kwijt. Hoe moet ze nu thuiskomen?

‘Hamley strekt zich uit en kijkt dan angstig om zich heen.’

Als je eenmaal kennis hebt gemaakt met het zwarte katje Hamley, is het moeilijk deze los te laten. Elk deel met dit katje in de hoofdrol is genieten. Alle delen zijn prachtig ontworpen, de illustraties zijn een lust voor het oog. Alle delen zijn losstaand te lezen, elk boekje is voorzien van een korte inleiding. Maar uiteraard is het wel leuker om de delen op volgorde te lezen om Hamley en haar vrienden net iets beter te leren kennen. Doordat Hamley mensen kan verstaan is ze best wel speciaal, en de eindeloze inspiratie van Sandra J. Paul laat haar fantastische avonturen beleven. Avonturen voorzien van vrolijkheid en humor maar soms ook serieuze dingen. De verhalen van Hamley zijn voor lezers vanaf ongeveer zeven jaar, maar het zijn tevens heerlijke voorleesverhalen. En doordat er ook leerzame dingen in de verhalen verweven worden, weet de auteur deze boeken samen met de prachtige illustraties net dat beetje extra mee te geven.

‘Ze sluipt achteruit, maar de hond volgt. Ze gaat nog sneller, de hond volgt opnieuw. En dan stuift ze weg, terug naar B-Boy.’

Hamley in het pretpark en alle eerdere avonturen van dit zwarte katje is genieten van meeslepende verhalen voor jong en oud…

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie is onderdeel van een blogtour, de andere deelnemers zie je hieronder.

Titel: Hamley in het pretpark |Auteur: Sandra J. Paul
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789464510065 |Blz: 110
Verschijningsdatum: april 2022

Hamley in het pretpark is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Wat je kat écht denkt – Liesbeth Puts – recensie

Geplaatst op 11 mei 202211 mei 2022 door Wendy Wenning

Alles over de lichaamstaal van je kat

Liesbeth Puts heeft een succesvolle praktijk als kattengedragsdeskundige. Ze schrijft praktische boeken over katten en blogt over kattengedrag. Eerder verscheen van haar onder andere het boek Als de kat het voor het zeggen had, dat ook naar het Engels vertaald is.

Weet jij wat het knipogen van je kat betekent? Of waarom jouw geliefde viervoeter zich vaak verstopt in een kartonnen doos? In dit boek vertelt Liesbeth Puts je alles over de geheimen van de kattenlichaamstaal.

In de inleiding vertelt Puts dat men vroeger dacht dat dieren geen emoties konden hebben. Maar iedereen die een huisdier heeft of met dieren te maken heeft, weet dat dieren wel zeker gevoelens hebben. Alleen drukken zij het anders uit dan een mens. Vooral katten zijn in dit geval bijzonder – ze zijn niet zo makkelijk te ‘lezen’. Doordat de mens veel vanuit zijn eigen standpunt kijkt, worden de signalen van een kat vaak verkeer geïnterpreteerd. En dit leidt weleens tot misverstanden.

Katten kennen namelijk voor een groot deel dezelfde emoties als mensen: vreugde, verdriet, paniek, woede, angst, zin in seks. Dat wil niet zeggen dat katten deze emoties ook hetzelfde ervaren, net zo min als je precies weet hoe iemand anders zich voelt als ze angstig is. Maar je reageert er wel op en probeert troost, medeleven of hulp te geven. En dat heeft een kat ook nodig, dat als hij bijvoorbeeld aangeeft angstig te zijn, dat de baas er is om steun te geven. Maar om als baas de emoties van een kat te begrijpen moet je wel weten hoe de kat denkt en zichzelf uit.

In dit boek vertelt Puts in heldere taal en door middel van duidelijke illustraties wat een kat voelt en wat een kat doet (en waarom). Daarnaast gaat een gedeelte over jij en je kat(ten) en wordt een dag in het leven van een kat uitgebreid besproken. Wat je kat écht denkt is uitgevoerd in een mooie hardcover en ook aan het binnenwerk is veel aandacht gegeven. Alleen al de mooie kleursamenstelling maakt het lezen een feest. Maar daarnaast is er heel veel te leren van dit boek, ook al heb je je hele leven al katten en denk je alles te weten. Eerder waren dit soort boeken weleens ‘droge stof’ om te lezen, maar Puts heeft een fijne, toegankelijke verteltrant en door de illustraties heeft het binnenwerk beduidend meer aantrekkingskracht.

Ik heb naast een passie voor boeken, ook een passie voor katten. En ik dacht ook al veel te weten van katten, maar dit boek is verrassend volledig en heeft tot nieuwe inzichten gebracht. Het ultieme boek om je kat nog beter te begrijpen…

5*****

Wendy Wenning

Nachtvlucht – Eva Burgers – recensie

Geplaatst op 1 mei 20221 mei 2022 door Wendy Wenning

Eva Burgers is als auteur onder andere bekend van de jeugdthrillers Afslag Zuid, Fataal en Complot. Eerder werkte ze jarenlang als rechercheur op de afdeling zware criminaliteit. Naast het schrijven van boeken schrijft en bedenkt ze ook tv-programma’s zoals Kroongetuige. Nachtvlucht is het tweede deel met hoofdpersonage Rebel, het vervolg op Afslag Zuid.

Zes jaar geleden zijn de ouders van Rebel omgekomen en sindsdien woont de nu 17-jarige Rebel bij haar tante Marly. In het dorpje aan de Nederlandse kust vormt Rebel een hechte vriendengroep met Lilly Linn, Kai en Olivier. Het is herfstvakantie en de meiden verblijven in Belgie in de chalet van de ouders van Lilly Linn. Terwijl ze al aan het overwegen zijn om – vanwege het slechte weer – terug naar huis te gaan, horen ze dat de oom van Olivier is neergeschoten. Genoeg reden om te vertrekken. De vader van Olivier is advocaat en nu is hij bang dat zijn vader de volgende is. De vriendengroep laat het er niet zomaar bij zitten en gaan proberen deze zaak op te lossen. Maar zal dat gaan lukken zonder zelf in gevaar te komen?

‘Vooral de angst om alleen achter te blijven zat diepgeworteld en was lastig te verklaren. Alhoewel… ik hield zielsveel van mijn moeder en ik haatte mijn vader – als ik haar zou verliezen had ik niemand meer.’

In Afslag Zuid is al gebleken dat de vriendengroep niet bang is uitgevallen. Vooral Rebel durft risico’s te nemen en moet af en toe wel even teruggefloten worden. Al hebben de gebeurtenissen in het verleden flinke littekens achtergelaten en mist ze nog elke dag haar ouders. Nachtvlucht wordt vanuit een wisselend perspectief verteld. Rebel, de mensen van de recherche en een onbekende. In het boek staan cursief gedrukte hoofdstukken die verhalen vanuit het perspectief van de onbekende die zich grotendeels afspelen in het jaar 1976. Dat deze onbekende een grote rol in het verhaal zal gaan spelen is al snel duidelijk.

‘Hij keek me indringend aan. Alleen al van zijn oogopslag werd ik onrustig. Er is vast veel mis met me, anders had hij niet zo serieus gekeken.’

In de proloog met daarna een cursief gedrukt hoofdstuk is al meteen een fijne onderhuidse spanning voelbaar. Er is een duidelijk onderscheid in de wisselende verhaallijnen, en in het begin is de meeste spanning vooral voelbaar in de cursief gedrukte hoofdstukken. In de verhaallijn van Rebel en de vriendengroep is ook ruimte gehouden voor de ‘normale’ dingen die jongeren van die leeftijd doen. En een eerder begonnen liefde is wat aan het haperen waardoor er een ander soort spanning aanwezig is. Zo bestaat het verhaal uit verschillende ontwikkelingen die de nieuwsgierigheid voortdurend aanwakkeren. In Afslag Zuid heeft Burgers de hoofdpersonages al uitgebreid uitgewerkt zodat het nu niet per se nodig was deze verder uit te diepen. Nu is er beduidend meer aandacht voor het oplossen van de zaak en de belevenissen van de Afslag Zuid-groep. Iets wat ten goede komt aan de spanningsboog, die hoger ligt dan in het eerste deel. Naar de afsluiting toe wordt de spanning flink hoog opgevoerd. Tevens zijn de plotwendingen sterker aanwezig en is de kans groot dat de lezer op het verkeerde been wordt gezet. De schrijfstijl van Burgers in Nachtvlucht is eenvoudig waardoor deze jeugdthriller zeer toegankelijk is voor elke lezer in de doelgroep – beginnend of gevorderd. Al is wat de jongeren meemaken best heftig en misschien soms over de top, in deze tijd is niets meer vreemd…

Nachtvlucht zorgt voor een definitieve verbintenis met de Afslag Zuid-groep en er is nog veel meer te beleven. Kom maar op het deel drie!

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Water – Lara Reims – Recensie (Blogtour)

Geplaatst op 14 april 202214 april 2022 door Wendy Wenning

Door een gebeurtenis het afgelopen jaar zit Lizzie op een kostschool. Een kostschool op een eiland. De gebeurtenis heeft alles voor Lizzie verpest en haar van haar ouders weggejaagd. Dan gaat plots het eiland op slot. En niet alleen op slot, het eiland gaat ook offline. Geen internet, dus geen contact meer met de buitenwereld. Alleen als je het juiste paspoort hebt mag je blijven. Lizzie haar paspoort is niet goed, maar omdat ze nog geen zestien is mag ze blijven en is ze veilig. Maar dit verandert als een klasgenoot haar geheim blijkt te kennen. Wat nu? Dan vindt ze de koffer en deze kan op de een of andere manier met haar communiceren. De koffer maant haar te vluchten en snel ook. Maar waar vlucht ze naartoe? De wereld is niet meer de wereld zoals zij hem kent…

De cover van Water past mooi bij de eerdere boeken van Lara Reims en zoals we inmiddels van Hamley Books gewend zijn is én de cover én het binnenwerk met veel aandacht ontworpen. Deze uitgever weet de boeken net dat beetje extra te geven. Water verhaalt vanuit het perspectief van Lizzie en al vanaf de eerste bladzijde wordt je als lezer gegrepen door de filmische schrijfstijl van Reims. Deze auteur weet als geen ander een soort van futuristische wereld een levensecht en geloofwaardig beeld mee te geven. Een toekomst die ver weg lijkt, maar zoals Reims alles beschrijft komt deze toekomst steeds meer dichterbij.

‘Even voelt ze zich alsof ze in een film stapt. In een soort van piepschuim liggen glazen ampullen gevuld met gekleurde vloeistof.’

Een fragment dat vertelt over eenvoudige veranderingen in het DNA waardoor men vrij is van virussen, bacteriën en veroudering doet niet alleen denken aan de afgelopen twee jaar, maar ook over een toekomstbeeld dat best wel vragen oproept. En tot nadenken zet want tot hoever kan dit gaan. Zo laat Reims ook een toekomst zien waar best wat haken en ogen aan zitten. Zo komt Lizzie in verschillende penibele situaties terecht die de spanning in het verhaal regelmatig even flink opvoeren. In Water zien we dingen uit vorige boeken terug, bijvoorbeeld met een aantal technische snufjes. Dit geeft een stukje herkenning, en doet dan ook weer terugdenken aan de personages in de vorige boeken.

‘Opgeslokt, vergeten, alsof ze er nooit is geweest. Uitgeveegd, weggevaagd.’

Water is niet het meest toegankelijke boek van Reims, het begin is wat lastig in te komen. Maar eenmaal wat verder in het verhaal wordt dit ruimschoots goedgemaakt. Als eenmaal de ontwikkelingen zich razendsnel opvolgen is het boek lastig weg te leggen. De personages zijn van een goede uitwerking voorzien en het verhaal heeft veel spannende momenten die even op het puntje van de stoel laten zitten. En naast dat Water heerlijk spannend is, heeft Reims er meerdere thema’s in verweven die momenteel zeer actueel zijn en aansprekend voor de lezer.

Toekomstbeeld of niet, Water laat wel geloven in mogelijkheden.

4****

Lara Reims schrijft met uitzicht op Boekarest, waar ze in 2019 ging wonen. Daarvoor woonde ze jarenlang in Parijs. Tien jaar geleden verhuisde ze van Amsterdam naar Frankrijk en vervolgens dus naar Roemenië, waar ze nu leeft, leest en schrijft. Ze is gefascineerd door de razendsnelle ontwikkelingen van de techniek die ons leven zullen veranderen. Daarover ging haar succesvolle Rémi-trilogie, waarvan het eerste deel werd genomineerd voor de debuutprijs van de Jonge Jury.

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Water|Auteur: Lara Reims
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789464510126 |Blz: 300
Verschijningsdatum: maart 2022

Water is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Herstart – Annemarie Snels – recensie

Geplaatst op 10 april 202219 april 2022 door Wendy Wenning

Annemarie Snels studeerde journalistiek en werkt parttime als tekstschrijver en communicatiemedewerker bij een adviesbureau. In haar vrije tijd zingt ze bij een popkoor. Ze omschrijft zichzelf als een introvert met een sociaal randje. Haar eerste thriller Waterval verscheen in 2020 en werd enthousiast ontvangen door de lezers.

In Herstart probeert de 35-jarige Maud een nieuw leven op te bouwen. Door een vreselijk ongeluk is ze haar man en twee kinderen verloren. Nu is ze een Bed & Breakfast begonnen om de lege dagen een nuttige invulling te geven. Verheugend op de afleiding verwelkomt ze de nieuwe gasten maar al snel blijkt dat deze gasten niet vrij zijn van geheimen en problemen. Dit zorgt voor een gespannen sfeer en een slecht begin van de week. Dan verdwijnt Fleur, de 11-jarige dochter van Sebas. Een meisje met een verstandelijke achterstand wat het des te meer een noodzaak maakt dit meisje zo snel mogelijk te vinden. Waar het de bedoeling was een weekje te ontspannen, maakt de zoektocht naar het meisje de spanning onderling alleen maar groter. En niet alleen de zoektocht, er zijn meer gebeurtenissen die samen met de vele geheimen voor een hoog spanningsveld onder de gasten zorgen.

‘Waarom heb ik dit plekje in De Biesbosch niet eerder ontdekt? Zouden ze dan nog leven?‘

Herstart wordt vertelt vanuit wisselende perspectieven, meerdere personages hebben hun eigen rol in het verhaal. Het vertelperspectief is vanuit de derde persoon, uitgezonderd die van personage X. Snels zorgt voor een goede introductie, zonder al meteen veel weg te geven. De negatieve energie die al snel aanwezig is in de groep mensen wordt voelbaar neergezet en zorgt voor een onderhuidse spanning. Maar tevens is er eerst weinig symphatie voor het merendeel van de personages. Sebas gedraagt zich nogal vreemd en ook bij de andere personages lijken de geheimen van grote invloed te zijn. Als er over het verleden vertelt wordt, gaat het meeste meedeleven naar Renske, een meisje dat niet geaccepteerd wordt. Hier zet de auteur een – helaas nog steeds actueel – thema neer. Maar tegelijkertijd bouwt ze dit verder uit tot een ander actueel thema wat eerst bijna onopgemerkt zichtbaar wordt gemaakt. Af en toe lijkt de hoeveelheid personages wat overdadig, maar doordat boven de hoofdstukken duidelijk wordt aangegeven vanuit wiens perspectief er vertelt wordt blijft het over het algemeen toch overzichtelijk. Maar misschien dat een minder ervaren lezer hierover kan struikelen en bestaat er de kans dat niet elk personage zal bijblijven.

‘Zijn adem stokt in zijn keel. In zijn haast om weg te komen van deze onheilsplek struikelt hij achterover en valt hard op zijn achterhoofd.‘

Er zijn een aantal grote vraagtekens aanwezig in Herstart en Snels weet de antwoorden tot aan het einde goed te verbergen. Voor de lezer geeft dit een voortdurende nieuwsgierigheid waardoor men het boek moeilijk zal kunnen wegleggen. Veel raadsels rondom personages en soms onbegrijpelijke situaties. Maar ook maakt de auteur hier duidelijk wat een bepaald verleden en/of opvoeding met iemand kan doen. Zelf leest de auteur graag thrillers en waargebeurde verhalen en dit voelt soms als een soort van combinatie. Al zijn er fragmenten waarvan men eigenlijk hoopt dat dit niet in het echt gebeurt. Als lezer van Herstart moet men soms best even stevig in de schoenen staan en niet elke situatie zal goed voor te stellen zijn. De plot zit goed in elkaar en er zijn plotwendingen die naderhand logisch overkomen maar naar een totaal onverwachte afsluiting leiden. Met haar eerste thriller liet Snels al veel potentie zien en ze laat nu zien dat Waterval zeker geen toevalstreffer was.

Herstart is een gelaagde thriller waarin de gebeurtenissen als levensecht overkomen. Soms onbegrijpelijk maar soms ook net even niet…

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Wat niet deert – Nicolet Steemers – recensie

Geplaatst op 1 april 20221 april 2022 door Wendy Wenning

Nicolet Steemers belandde via het vertalen van toneelstukken en de journalistiek in het schrijversvak. Eerder zijn er van haar spannende romans verschenen zoals Zachte heelmeesters en Tweedracht. Voor Storytel schreef ze meerdere succesvolle audioseries. Nu maakt ze met Wat niet deert haar comeback naar het papieren boek.

‘Het is eruit. Het is gezegd. Ik kan eindelijk uitademen.’

Manon, Philip en Ruud brengen samen met hun vader die na een herseninfarct aan geheugenverlies lijdt de herfstvakantie door in de Achterhoek. Hun moeder is dertien jaar geleden plots verdwenen. In de buurt van de Leemputten bij Groenlo staat het familiebezit, een verwaarloosd zomerhuis. De vraag is wat er met dit zomerhuis moet gaan gebeuren, nu eigenlijk bijna niemand er meer gebruik van maakt. Nu ze voor het eerst sinds lange tijd met zijn allen in het zomerhuis verblijven wordt duidelijk wat het verdwijnen van moeder voor invloed heeft gehad. Ook heeft iedereen zo zijn eigen idee wat er destijds is gebeurd. Terwijl langzamerhand geheimen worden ontrafeld, is het maar de vraag of de waarheid per se naar boven moet komen…

Het verhaal start op een zaterdag en Manon is met haar vader, Philip en zijn vrouw Susan onderweg naar het zomerhuis. Bij aankomst blijkt broer Ruud al aanwezig te zijn. Vanuit een wisselend perspectief wordt de lezer in Wat niet deert voortdurend meegenomen in de gedachten van Manon, Philip en Ruud. Gedachten die regelmatig terug gaan naar vroeger. Merkbaar is al gelijk de spanning die tussen de personages hangt. Toch willen ze allemaal hetzelfde. Weten waarom hun moeder hen in de steek heeft gelaten en waar ze naartoe is gegaan. Leeft ze nog wel? Dit is de rode draad in het verhaal waar het allemaal om draait. Er is een vermoeden dat hun vader meer weet, en de hoop is dat de paar dagen in het zomerhuis zijn geheugen kan opfrissen. Steemers bouwt het verhaal heel geleidelijk op en door tussendoor af en toe een soort van hint te laten vallen, stuurt ze de lezer meerdere kanten op. Ook in de uitwerking van de personages geeft ze niet gelijk te veel weg waardoor het lang moeilijk blijft de personages te doorgronden. Twijfels alom wie er te vertrouwen is en of de interpretatie wel juist is.

Wat niet deert heeft voor meerdere lezers herkenbaarheid wat betreft de setting. Een zomerhuis in Groenlo, op een park waar menigeen vakantie heeft gevierd. Dat maakt dit boek sowieso lekker Hollands, iets wat zich dichtbij huis afspeelt. Het verhaal is deels chronologisch, maar ook zijn er regelmatig flashbacks. Soms maken die het een en ander meer helder, maar soms ook juist weer niet. Omdat echt duidelijke antwoorden uitblijven, blijft het verhaal continu interessant en het komt ook ten goede aan het spanningsniveau. Vooral omdat men veel geduld moet hebben om uiteindelijk het einde van die rode draad te bereiken. Met een mooie plottwist wordt dit einde bereikt en dan is er het besef dat een leugen om bestwil niet altijd de goede keuze is. Toch heeft het boek niet de hoge spanning die men van een thriller verwacht, maar past dit beter bij de noemer spannende roman. Maar dan wel een voortreffelijk uitgewerkte spannende roman waar familieverhoudingen op scherp komen te staan.

Met Wat niet deert maakt Steemers niet zomaar een comeback naar het papieren boek. Ze zet zich gelijk weer volledig op de kaart en hopelijk is dit niet voor even.

4****

Wendy Wenning

De uitdaging – Marit Vanström – recensie

Geplaatst op 28 maart 202228 maart 2022 door Wendy Wenning

De uitdaging is het derde deel in de Lianne Bloemen-reeks van thrillerauteur Marit Vanström (pseudoniem van de auteur Martyn van Beek. In het eerste deel De puzzelaar heeft de lezer kennis kunnen maken met de ervaren recheurcheur Lianne Bloemen. Een hoofdpersonage die inmiddels een behoorlijk rugzakje met zich meedraagt. Maar dankzij haar sterke karakter slaagt ze er nog steeds in om overeind te blijven. Het tweede deel De schuldige had een open einde die wat onzekerheid over een vervolg met zich meebracht. Maar nu is er dan De uitdaging.

‘Amy staarde naar beneden en voelde dat de wind zijn best deed om het laatste zetje te geven. Haar handen knepen hard in de ijskoude stalen reling die haar scheidde van een veertig meter diepe val.‘

In De uitdaging maakt de lezer kennis met Cassandra. Ze werkt als gastvrouw in een illegaal gokpaleis. In dit gokpaleis bevindt zich een ruimte die exclusief is voor genodigden. Sinds een ruime maand was daar een extra activiteit. Cassandra weet haar werkgever zover te krijgen dat zij in die ruimte gastvrouw mag zijn. Als ze erachter komt dat hier een livestream wordt uitgezonden waarin iemand voor een onmogelijke keuze wordt gesteld is ze diepgeschokt. Zeker omdat er ondertussen onder veel gejuich gewed wordt op een wellicht vreselijk uitkomst. Cassandra wordt overvallen door een gevoel van machteloosheid gecombineerd met onbegrip. Wat bezielde iemand om zo te genieten van de ellende van een ander? En dit gebeurde elke week. Om een einde te maken aan deze vreselijke weddenschappen besluit Cassandra contact op te nemen met rechercheur Thomas van Aaken, een van de weinige personen die zij kan vertrouwen.

Na het lezen van De schuldige was er even wat teleurstelling, maar toen eenmaal bekend werd dat De uitdaging ging verschijnen werd deze weggevaagd. Wel dus een kanttekening, het is ten zeerste aan te raden om in ieder geval eerst De schuldige te le lezen. En om de personages echt heel goed te leren kennen, is het advies te beginnen met De puzzelaar. Alle delen zijn vlot te lezen door de prettige verteltrant van de auteur. Zo ook dit deel, waarbij er middels verschillende verhaallijnen een spannend verhaal is neergezet. Als eenmaal duidelijk wordt wat voor weddenschappen er gesloten worden is er een gevoel van afgrijzen. Niet te bevatten, maar wel origineel bedacht. Dat er in de onderwereld en op het dark web dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen is bekend, maar in dit verhaal gaat het wel heel ver. En dan ook nog zo neergezet dat het een levensecht beeld geeft. Het maakt dat er in De uitdaging een grote verscheidenheid aan personages is, in verschillende gradaties als het over sympathiek zijn gaat. Een oplettende lezer die de eerdere delen ook heeft gelezen zal al wel snel enige vermoedens krijgen over de rol van een van de personages. De personages die wel innemend zijn laten meeleven en bepaalde situaties die ze meemaken laten raken. Vooral een gebeuren als het verhaal al ver gevorderd is. Dit gebeuren blijft nog lange tijd bij.

Ook met De uitdaging laat Marit Vanström zien prima in staat te zijn meerdere lijnen uit te werken zonder dat er losse eindjes overblijven. Spannende cliffhangers dwingen tot doorlezen al zijn worden er soms ook wel taferelen beschreven die even moeten bezinken. Het beeld dat hierbij voorgeschoteld wordt is best heftig en dit blijft ook wel even op het netvlies staan. De onmogelijke keuzes drijven de spanning hoog op vooral als het steeds dichterbij komt. Eigenlijk is er dan ook de vraag waarom deze serie nog niet in aanmerking is gekomen voor een verfilming. Of voor een echt Hollandse politieserie of dan in ieder geval een vertaling. Deze serie laat zeker de potentie hiervoor zien. Het boek laat zich gelukkig eindigen met de mededeling dat er een volgend deel in de maak is, dat alleen is al goed nieuws.

Wederom een origineel, spannend verhaal waarbij de lezer het niet altijd even makkelijk heeft. Een keiharde en meedogenloze thriller.

4****

Wendy Wenning

Titel: De uitdaging | Auteur: Marit Vanström | Uitgever: Loft Books | ISBN: 9789047206651 | maart 2022