Beoordeling – Passie voor Boeken

Categorie: Beoordeling

De rouwbrief – Sanne Ter Zee – Recensie

Geplaatst op 22 september 202322 september 2023 door Wendy Wenning

Sanne Ter Zee is werkzaam in een ziekenhuis en was daarnaast jarenlang redacteur bij een krant en een medisch tijdschrift. Ze is verslaafd aan schrijven, zoute drop, strandwandelingen en Scandinavië. De Rouwbrief is haar debuutthriller en hiermee gaat een lang gekoesterde wens in vervulling.

Een aantal weken na het overlijden van haar man ontvangt Inge bloemen van een anonieme afzender. Daarna ontvangt ze meerdere cadeaus maar het blijft onbekend wie dit naar haar stuurt. Als er op een nacht ingebroken wordt en de politie onderzoek komt doen, ontdekken ze dat iemand haar in de gaten houdt. Samen met haar zoon Robbert probeert ze erachter te komen wie deze persoon is. Als Robbert dan volkomen onverwacht op het spoor komt van een nietsontziende moordenaar, komt zijn leven in gevaar. Lukt het hem nog om zijn moeder op tijd te waarschuwen?

De Rouwbrief is verdeeld in vier delen. Deel 1 verhaalt vanuit het perspectief van Inge, deel 2 vanuit Robbert, deel 3 vanuit Chris en deel 4 is de definitieve afronding van het geheel. Opvallend zijn de superkorte hoofdstukken, wat maakt dat er gelijk een vlot tempo aanwezig is. Drie personages hebben hun eigen verhaallijn en de auteur geeft ze hierin een gedegen uitwerking. Geen overmatige details, maar wel meer dan voldoende voor wat belangrijk is voor het verhaal. Inge krijgt na het overlijden van haar man veel hulp van Lars. Maar dan komt Chris weer in haar leven, Chris die ze nog van vroeger kent. En het leven lijkt haar weer langzaam toe te lachen, of ziet ze de dingen verkeerd?

De eenvoudige en daardoor zeer toegankelijke schrijfstijl laten het boek makkelijk lezen. Samen met de korte hoofdstukken en het vlotte tempo is dit zo’n boek dat in een paar uurtjes uit te lezen is. Wat mist bij de superkorte hoofdstukken zijn meerdere cliffhangers om hiermee de spanning wat meer op te voeren. Er komen in het boek gebeurtenissen voor die wel erg toevallig zijn en daarom ook al misschien het een en ander verklappen. Het geeft in ieder geval al een bepaald gevoel bij personages en de pijlen worden dan ook als snel een kant opgericht. Al lijkt het soms ook een dwaalspoor te zijn waardoor men zich toch blijft afvragen wie die stalker nu is en wat de motieven zijn. Het verhaal an sich wordt keurig afgerond, maar toch blijft er nog een lijntje open die eventueel een vervolg zou kunnen krijgen.

Voor een debuut is De Rouwbrief een mooi begin, en deze maakt zeker benieuwd naar een volgend boek van deze auteur.

3***

Met dank aan de auteur voor het recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op www.vrouwenthrillers.nl

BookSpot.nl

Een (dodelijk) geschenk uit de hemel – Chris Delaet – Recensie

Geplaatst op 17 september 202317 september 2023 door Wendy Wenning

Chris Delaet debuteerde in 2021 met Het Verloren Meisje, met Jessie De Roover in de hoofdrol. Een debuut dat lovend werd ontvangen en nieuwsgierig maakte naar een volgend boek van de auteur. Eind 2022 verscheen het vervolg op Het Verloren Meisje, Een (dodelijk) geschenk uit de hemel.

Ellen is op weg naar huis. Een beetje zenuwachtig want het is een belangrijke dag voor haar. Twee jaar lang heeft ze voor een mooie ring gespaard en straks wil ze haar partner Hannah ten huwelijk gaan vragen. Maar als ze thuiskomt treft ze Hannah vastgebonden op de bank aan. Ellen wordt overmeesterd en zij en Hannah worden gegijzeld. Als commissaris Jessie De Roover de lokale politie te hulp schiet, lijkt het om een homejacking te gaan. Maar het blijkt toch allemaal wat anders in elkaar te zitten …

‘Haar ademhaling versnelde, het zweet brak haar uit, haar borst voelde alsof er een steen op drukte en ze voelde zich duizelig worden. Even werd het zwart voor haar ogen.‘

Een (dodelijk) geschenk uit de hemel is het tweede deel met Jessie De Roover als hoofdpersonage. Jessie is nog steeds herstellende van haar ziekte. Door de chemobehandeling die ze gehad heeft, is haar geheugen onvoorspelbaar, wat in haar werk niet zo makkelijk is. Ook heeft ze nog steeds moeite om in het dagelijks ritme te komen. En nu is het niet alleen deze zaak die haar bezig houdt, maar ook de dochter van haar zus heeft haar nu hard nodig. Door alle dingen die Jessie nu bezig houden, sluit ze haar man William buiten en dit maakt haar privéleven extra ingewikkeld. Niet alles wat ze meemaakt kan of mag ze delen en dat maakt het extra ingewikkeld. Het debuut van Chris Delaet liet al veel potentie zien en dat ze inmiddels veel bijgeleerd heeft, is duidelijk te zien in Een (dodelijk) geschenk uit de hemel. Het verhaal wordt vertelt vanuit meerdere perspectieven. De combinatie van persoonlijke issues en de zoektocht naar een onberekenbare dader, geeft de spanningsboog voortdurend een enorme boost en zorgt ook voor een prettige afwisseling. Er gebeurt veel in de persoonlijke levens van de personages waardoor er veel diepgang in deze thriller zit. Door veel ontwikkelingen in een verhaal te stoppen kan de spanning daar weleens aan onderhevig zijn, maar de wijze waarop Delaet dit allemaal uitwerkt, geeft het boek juist een extra menselijk tintje. Eigenlijk door een beetje van haarzelf in deze thriller te verweven. De auteur weet genoeg details mee te geven aan de personages zodat de karakters een goede verbeelding meekrijgen. Details waarmee je de personages zo in een televisieserie zou kunnen wegzetten. De spanning en het tempo blijven van mooi niveau en dan weet de auteur door een goed bedachte plottwist ook nog te verrassen. Hierna wordt het verhaal netjes afgerond. Wel geeft de afsluiting ruimte voor een vervolg en is er nu al de vraag of Jessie voor een belangrijke keuze komt te staan.

Delaet laat met Een (dodelijk) geschenk uit de hemel zien een talent voor schrijven te hebben. Het is haar met dit tweede boek perfect gelukt een prima pageturner af te leveren. Voor de liefhebbers van spannende misdaadverhalen die meer dan alleen spanning brengen.

5*****

Met dank aan de auteur voor het recensie-exemplaar.

BookSpot.nl

Ontworteling – Janine Keijser – Recensie

Geplaatst op 1 september 202331 augustus 2023 door Wendy Wenning

Naast schrijfster is Keijser dierentolk en coach. Eerder studeerde ze Nederlands Recht en werkte als advocaat. Toen ze midden twintig was raakte ze arbeidsongeschikt vanwege ernstige lichamelijke klachten. Ze heeft verschillende cursussen op het gebied van acupressuur, reiki en Quantumtouch gevolgd. Op basis van haar ervaringen heeft ze een eigen visie ontwikkeld op het holistische genezingsproces. Hierin staat het in je (ziels)kracht komen en het zelfgenezende vermogen van het organisme aanspreken centraal. Ontworteling is de derde thriller van Janine Keijser met journaliste en wereldverbeteraar Lara in de hoofdrol.

Lara wordt door een organisatie ingehuurd om onderzoek te doen in het hart van de Amazone. Het vermoeden bestaat dat een aantal ondernemingen economische belangen heeft in het Amazonegebied, dit ten koste van de inheemse gemeenschappen. Lara heeft altijd al naar dit gebied willen afreizen en nu wordt ze er zelfs voor betaald. Maar tijdens haar missie om inheemse gemeenschappen te helpen, wordt ze geconfronteerd met onverwachte uitdagingen.

De inheemse gemeenschap is niet zo blij met de komst van Lara en een collega en er is zelfs wat vijandigheid te bespeuren. Ze ontdekt een schandaal dat het regenwoud en de inheemse bevolking in gevaar brengt, maar ook haar eigen leven komt in gevaar. Terwijl de spanningen toenemen, raakt Lara verstrikt in een gevaarlijk spel. De hallucinerende ervaringen die ze doormaakt confronteren haar met haar diepste angsten en twijfels. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal wordt ze op de proef gesteld.

‘Er was geen tijd meer om hem te redden, geen tijd meer om mezelf te redden. Een stem in mijn hoofd zei dat ze me had gewaarschuwd. Dat ze had voorzien dat het zo zou eindigen.’

De proloog van Ontworteling geeft al lichtjes het spanningsniveau aan en maakt nieuwsgierig wat komen gaat. Eigenlijk vind iedereen rondom Lara dat het eens tijd wordt dat ze een beetje gaat settelen, maar ze weten ook dat Lara zich in dit geval niet tegen laat houden. Het verhaal gaat vlot van start en al snel is er al een goede onderhuidse spanning voelbaar. De hoofdstukken zijn compact en de verteltrant heeft een fijn tempo. Meerdere cliffhangers weten de spanning regelmatig op te voeren.

‘Midden op de sprei lag een roze pop met gele haren in een wit shirtje. Twee felblauwe kralen lagen ernaast. De holle oogkassen van de pop deden me rillen, maar nog huiveringwekkender was het opengescheurde shirt. Precies ter hoogte van de hartstreek was een naald door het lijfje gestoken.’

Ontworteling is een gelaagde thriller, de meerdere lagen geven een extra dimensie. Het is geen standaardthriller, niet voor niets staat er op de cover ecothriller. Het is niet alleen de spanning waar het in deze thriller omdraait, maar ook de onderliggende boodschappen die er in te vinden zijn. De auteur geeft het boek hiermee ook een persoonlijk tintje. Want door Lara steeds beter te leren kennen, leer je ook een beetje de auteur kennen. Keijser stopt veel van haar eigen gedachtengoed in haar thrillers waardoor het verhaal nog een extra laag krijgt.

De personages weet ze goed te beschrijven, van de uiteenlopende karakters is prima een beeld te vormen. Dat niet elk mens goed in te schatten is blijkt uit een verrassende, niet voorziene wending en hiermee laat de auteur zien dat helaas niet iedereen te vertrouwen is. Ook maakt ze met deze ecothriller (weer) duidelijk waar de mens allemaal voor verantwoordelijk kan zijn en dat er vanwege het grote geld regelmatig verregaande beslissingen worden genomen. Beslissingen die rampzalig kunnen zijn …

Ontworteling is een gelaagde thriller met veel spanning en een onderwerp die de lezer wakker schudt.

4****

Met dank aan Uitgeverij Doornwater en Janine Keijser voor het recensie-exemplaar en het mee mogen doen met de blogtour.

De verloren dromen van Valeria – Aline van Wijnen – Recensie

Geplaatst op 29 augustus 202329 augustus 2023 door Wendy Wenning

Tara is de journalistiek ingegaan met de verwachting artikelen over geschiedenis te schrijven, research te doen en haar liefde voor vervlogen tijden met anderen te delen. Maar omdat de banen niet voor het oprapen lagen toen ze net afgestudeerd was, nam ze een baan aan bij Actueel. Tijdelijk was de bedoeling maar vijf jaar later is ze hier nog steeds werkzaam. Op relatiegebied is het ook niet zoals ze het graag wilt zien, het is wachten totdat haar minnaar gaat scheiden en volledig voor haar kiest. Wanneer ze de Hermitage in Amsterdam bezoekt, valt haar oog op een prachtige baljurk. Deze is van gravin Valeria Vygotski geweest en Tara raakt nieuwsgierig naar deze vrouw en haar leven. Ze besluit op onderzoek uit te gaan waarvoor ze naar Sint Petersburg moet reizen. De stad waar ook al jaren haar eigen moeder woont en die ze door de jaren heen maar weinig gezien heeft. Niet alleen komt ze tijdens haar onderzoek meer te weten over Valeria, maar ook krijgt ze meer inzicht in haar eigen levensverhaal.

Aline van Wijnen kreeg als eerste bekendheid met haar feelgoodromans, maar zette zichzelf goed op de kaart met haar eerdere historische roman, Het geheime kistje van Elle, waarmee ze ook De Valentijnprijs in 2022 won. Vooral deze laatste roman maakte veel indruk, waardoor er weer veel nieuwsgierigheid was naar De verloren dromen van Valeria.

‘Met zijn laatste restje wilskracht hield hij zijn ogen open om naar de maan te blijven kijken. Als Valeria, waar in de wereld zij nu ook was, op dit moment ook naar de maan keek, konden hun blikken elkaar ontmoeten op het lichtgevende oppervlak.’

Het verhaal speelt zich afwisselend af in het heden en verleden. Het heden is de verhaallijn van Tara en die van het verleden vertelt het verhaal van Valeria. De verteltrant van Aline van Wijnen is enerverend te noemen en hiermee weet ze de lezer vanaf het begin mee te slepen. Het onderzoek van Tara is interessant en ook als lezer wil je graag het verhaal van Valeria weten. De belevenissen van Tara blijven voortdurend intrigeren en het wisselen van de verhaallijnen gebeurt op soepele wijze. Geleidelijk ontdekt de lezer hoe alles in elkaar steekt. Het liefste had de auteur al haar research voor dit boek in Sint Petersburg zelf gedaan, en zodra het idee voor dit boek was opgevat waren de plannen al gemaakt, alleen corona gooide deze plannen in de war. Maar ook zonder naar Sint Petersburg te zijn geweest, is het de auteur prima gelukt een geloofwaardig en beeldend verhaal neer te zetten. De details dragen bij aan het meeslepende karakter van het verhaal.

De verloren dromen van Valeria is een verhaal met veel facetten. Historische gebeurtenissen, zoals de Russische revolutie worden levendig en begrijpelijk in het verhaal verwerkt. Het verhaal brengt de wanhoop, tegenslagen en de impact van historische gebeurtenissen overtuigend over. Maar ook laat dit verhaal zien wat een verleden voor invloed kan hebben op een leven van iemand. Tijdens haar onderzoek leert Tara niet alleen over Valeria, maar ook over haar eigen leven. Een leven dat ze misschien inmiddels anders ingevuld had willen zien. Misschien zelfs wat dromen voorbij heeft laten gaan, voor een stukje zekerheid. De personages worden realistisch en diepgaand beschreven en van Wijnen weet zelfs even op het verkeerde been te zetten als het om de romantiek gaat. De verwachting die gecreëerd wordt, krijgt een andere wending dan gedacht. Zo zie je maar, zelfs in een historische roman kan men tijdelijk op een ander pad gezet worden.

De verloren dromen van Valeria is naast een prachtig meeslepend verhaal tevens een leerzame ervaring. Blijven dromen mag, maar dromen proberen waar te maken kan natuurlijk ook …

4****

Wendy Wenning

Gerechtigheid – Daniëlle Disser – Recensie

Geplaatst op 2 augustus 20231 augustus 2023 door Wendy Wenning

In 2022 debuteerde Daniëlle Disser met de thriller Volmaakte onschuld, het eerste deel van de trilogie met Julia Miller in de hoofdrol. Met deze thriller wist ze menig thrillerlezer te overtuigen en het wachten was op het tweede deel in deze trilogie. Met een preview was de lezer al nieuwsgierig gemaakt en nu, met Gerechtigheid gaat het verhaal eindelijk verder. In Volmaakte onschuld is Julia ternauwernood aan de dood ontsnapt. De beslissing die ze moest nemen, had tot gevolg dat ze haar dochtertje Evie lange tijd niet heeft kunnen zien. In de overtuiging dat degene die Julia had willen vermoorden veilig achter slot en grendel zit, wordt het de hoogste tijd om weer contact te zoeken met Evie. Maar Mark, de man van Julia, werkt niet echt mee. Dan blijkt ook dat het nog steeds niet veilig is, en wederom wordt Julia gestalkt. Maar door wie is de grote vraag …

‘Ik draai me om en loop weer richting de voordeur. Plotseling slaak ik een ijselijke gil. In het schijnsel van het flashlight zie ik een dode vogel op de deurmat liggen. Zijn nek is gebroken …’

Evenals Volmaakte onschuld bestaat ook Gerechtigheid uit meerdere verhaallijnen en het verhaal wordt vertelt vanuit een wisselend perspectief. Er is gelijk al een fijne spanning voelbaar en Disser weet dit van begin tot eind goed vast te houden. Met veel van de personages is al kennisgemaakt in Volmaakte onschuld, maar er worden ook weer nieuwe personages geïntroduceerd. Personages waarvan sommige niet altijd even goed te peilen zijn, wat ten gunste valt aan het spanningsniveau. En ondanks dat de dialogen soms ietwat gekunsteld overkomen, weet de auteur de settings waarin de personages zich bevinden wel zo te beschrijven dat er een perfect beeld te vormen is. Situaties en acties zijn goed voor te stellen en het verhaal krijgt zo ook een licht filmisch karakter mee. Wel is er soms het gemis van net iets meer diepgang bij een aantal personages maar de verwachting is dat dit op een later moment goedgemaakt wordt.

‘Onkruid is hardnekkig en kan alleen met zware middelen worden bestreden. Het is de hoogste tijd om het juiste middel te vinden.’

Disser heeft haar eigen unieke schrijfstijl, er valt tot nu toe geen vergelijking te maken met een andere auteur. Met de meerdere verhaallijnen en de wisselende perspectieven maakt ze het zichzelf niet echt makkelijk, maar vooralsnog lijkt ze dit prima te kunnen handelen. Door het verhaal te voorzien van een flink tempo, korte hoofdstukken met veel actie en diverse rollercoasters, laat het boek zich vlot lezen en het laat zich ook niet gemakkelijk even wegleggen. Veel van de ontwikkelingen zorgen voor steeds meer vragen waardoor de lezer veelvuldig in verwarring raakt. Naar het einde toe lijkt er meer duidelijkheid te komen, maar een plotwending maakt dat alles weer volledig op zijn kop komt te staan. Een fervent thrillerlezer zal niet volkomen verpletterd worden door deze plotwending, al geeft het hoe en waarom toch wel een andere kijk op het gebeuren. Wederom hapt de lezer samen met een aantal personages naar adem en hoopt dat dit goed gaat aflopen. Maar ook nu moet men weer even geduld hebben, want de epiloog van Gerechtigheid laat zien dat het verhaal nog lang niet af is. Dit blijkt ook wel als men naar de definitie van Gerechtigheid kijken: Een term die niet alleen inhoudt dat recht wordt gedaan aan iemand die onrecht lijdt, maar ook aangeeft dat de boosdoeners worden gestraft. Gerechtigheid is verder een theologisch begrip: God spreekt de zondaars om Christus’ wil vrij van schuld. Er lijken toch nog wel wat losse eindjes te zijn die vastgetrokken moeten worden.

De preview van deel drie, getiteld Wraak, die we achter in het boek vinden, maakt hongerig en hebberig naar het laatste afsluitende deel en de neiging de auteur met het mes op de keel te dwingen dit deel zo snel mogelijk te laten verschijnen, is sterk aanwezig. Bij wijze van spreken dan…

4****

Met dank aan Daniëlle Disser voor het recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Wendy Wenning

Na die klap – Marlies Allewijn – Recensie

Geplaatst op 25 juni 202325 juni 2023 door Wendy Wenning

Marlies Allewijn (1977) groeide op in het Zeeuwse Yerseke, maar woont al geruime tijd in Amsterdam. Eerder heeft ze onder andere de boeken Ze was 16 geschreven en De Meid. Marlies kreeg toen ze twaalf was de diagnose jeugdreuma en schreef in 2012 de semi-autobiografische jeugdroman SchEef. De chronische ziekte – die ondanks het woord ‘jeugd’ nog steeds aanwezig is – loopt als een rode draad door haar leven. Veel van haar verhalen spelen zich af in Zeeland en Amsterdam. Marlies zet zich via haar werk in om aan te tonen dat gelijkheid niet voor iedereen zo vanzelfsprekend is en dat er nog veel te winnen valt op het gebied van emancipatie. Voor rechten moet je strijden. Ja, Marlies is feminist…

In mei verscheen de YA roman Na de klap. Het verhaal gaat over Robin die een zwaar auto-ongeluk krijgt. Als Robin na een feestje wordt opgehaald regent het en het zicht in de auto is slecht omdat de ventilatie niet goed werkt. Dit had allang gemaakt moeten worden, maar steeds is vergeten een afspraak te maken. Een beetje afleiding en dan is daar die tram.

“Hij lachte en sloeg met zijn handen op het stuur. Midden in een lach van hem en een quasi nukkige sneer van mij klonken de trambellen. Daarna kwam de klap. De chaos. De blonde pony. De kou.”

Na de klap start met een heftige proloog. Daarna lezen we dat Robin wakker wordt in het ziekenhuis. Dan eerst een korte flashback naar het ongeluk en na een tijdje in het ziekenhuis te moeten verblijven, wordt Robin overgebracht naar een revalidatiecentrum. Na een aantal maanden revalidatie mag Robin naar huis. Maar thuis is veranderd, ouders zijn veranderd, alles is veranderd. Robin denkt het leven gewoon weer op te kunnen pakken maar zo makkelijk is dat niet…

”Ik slik, schraap mijn keel, haal mijn neus op. Ik tik met mijn vingers op de handvatten van mijn krukken. Mijn oren tuten. Het is logisch dat ik in een auto moet. Hoe kom ik anders weg?“

Allewijn zet met Na de klap een verhaal neer waarbij de lezer het een en ander zelf kan invullen. In ieder geval wat betreft de personages. In dit boek geen uitgebreide details waarmee men een duidelijk beeld kan schetsen, hierbij kan ieder zijn eigen fantasie aanspreken. Er komen veel thema’s aan bod. De belangrijkste zijn wel trauma, traumaverwerking, angst- en paniekaanvallen. Zijdelings is er een scheiding, egoïsme, vriendschap, verliefdheid, vrij leven en eigen identiteit. Robin heeft een trauma te verwerken, maar is daarnaast ook bezig met volwassen worden, net als alle vrienden. De gevoelens die voortkomen uit het trauma dat Robin heeft te verwerken zoals de angst- en paniekaanvallen zijn door Allewijn bijzonder scherp omschreven en maken voor een buitenstaander heel helder hoe het voelt en wat het doet met iemand. Voor een persoon die angst- en paniekaanvallen heeft of heeft gehad zal er zeker veel herkenbaarheid te vinden zijn.

“Ik kan het hem niet vertellen. Niet nu. Niet meer. Het is te groot geworden. Te veel. Te genant. Te eng. Hij zou ontzettend schrikken van mijn gedachtes. Als hij zou weten welke zieke dingen er in mijn hoofd zitten, zou hij me echt laten vallen.”

Ondanks dat het best een indringend verhaal is en er ook wel heftige situaties zijn, is het toch zo neergezet door de auteur dat het een makkelijk en vlot te lezen boek is. Dat wat Robin meemaakt blijft interesseren, het boek blijft van begin tot eind grijpen. Na die klap bestaat uit vier delen en alleen in deel vier is even een stuk wat minder prettig leest. Maar dit doet gelukkig niet af aan het totaalplaatje. Dit is een boek dat raakt en een indruk achterlaat. En de bijzondere manier waarop de auteur dit boek heeft geschreven, vraagt om het boek nog een keer te herlezen. Alleen al vanwege het gevoel dat er nog meer lagen in dit verhaal zitten dan die na de eerste keer lezen zijn ontdekt.

Allewijn weet, door uit eigen ervaringen te putten, gevoelens zo levensecht neer te zetten dat dit boek menigeen zal raken.

4****

Met dank aan uitgeverij Kluitman voor het recensie-exemplaar en Hebban voor het mee mogen doen met de leesclub

Wendy Wenning

Autumnville – Rick Meijer – Recensie

Geplaatst op 26 april 202326 april 2023 door Wendy Wenning

Rick Meijer debuteerde in 2017 als kinderboekenschrijver met het leesboek Breekpunt, die meteen genomineerd werd voor De Hotze de Roosprijs. Al snel volgde Onderschept – een tweede boek die hij samen met Gerard van Gemert schreef. Na twee prentenboeken te hebben geschreven, verscheen eind 2022 Autumnville – waar Rick samen met een muzikale vriend ook een bijpassend muziekalbum voor heeft gecomponeerd. Aanvankelijk was het de bedoeling om deze jeugdroman gelijk in de VS te publiceren. Een boek uitgeven in Amerika om er daarna een Netflixserie van te maken. Maar zijn uitgever overtuigde hem om het boek eerst in Nederland uit te brengen.

Hugo helpt vaak in de boekwinkel van zijn vader en op een avond mag hij helemaal alleen de boekwinkel afsluiten. Als hij zeker weet dat er niemand meer in de winkel is, gaat Hugo naar buiten en wil de deur op slot doen. Dan hoort hij een meisje zijn naam roepen. Het lijkt uit de winkel te komen, maar er was niemand meer in de winkel. Ook is er niemand meer op straat…

‘Soms lijkt het alsof ik niet op deze wereld ben. Alsof mijn gedachten ergens anders rondlopen, terwijl mijn lichaam zich schuilhoudt op één plek, stilletjes wachtend op iemand die het wakker maakt en me terugbrengt. Maar ik kan niet terug. Ik zit vast.’

Een onheilspellende cover waarbij de vraag rijst wat dit bos met een boekwinkel te maken heeft. En dan de zinnen hierboven, regels uit een eerste fragment van dit boek. Onderaan dat fragment staat een QR-code die je meeneemt in de muzikale wereld van Autumnville. Alles bij elkaar roept al een mysterieuze sfeer op en doet veel beloven.

Het verhaal begint met de begrafenis van de opa van Hugo. Zijn opa is meer dan veertig jaar de eigenaar van de boekwinkel geweest, nu zal de vader van Hugo de zaak verder voortzetten. De vader van Hugo is anders. Hoewel hij ook van boeken houdt maakt hij zich zorgen om de fantasie van Hugo. Tijdens de begrafenis dwalen de gedachten van Hugo af, iets wat in de komende tijd veel zal gebeuren. Ook dromen van vroeger komen terug, en ook ‘de Wolf’ is weer terug … en waar komt toch steeds die stem vandaan.

Autumnville verhaalt vanuit het perspectief van Hugo. Maar al gelijk vanaf het begin is er iets vreemds aan dit verhaal. Het is regelmatig lastig te bepalen wat nu echt is en wat niet, en speelt het zich af in een droom of toch niet. De vreemde gebeurtenissen zorgen er wel voor dat je als lezer voortdurend geïntrigeerd blijft en je blijft je afvragen waar het verhaal naartoe gaat. Het is inmiddels alweer vier jaar geleden dat de opa van Hugo overleed, maar nog steeds zijn er die dromen over de Wolf. Wat is de betekenis hiervan?

‘Ik lig helemaal onder de dekens, ik kan hem niet zien, maar ik voel dat hij naar me kijkt. De Wolf komt dichterbij en ik kan niets. Ik kan me niet bewegen, niet schreeuwen, ik kan helemaal niets. Het enige dat er is, is de Wolf.’

Dit boek is rondweg ongrijpbaar te noemen. Zelfs als de ontknoping daar is. Een onverwachte en schokkende ontknoping die laat afvragen of er nergens overheen gelezen is. Dat er iets gemist is in de tekst waardoor je dit niet ziet aankomen. Maar nader ingezien wel een verklaring geeft aan de regels uit het eerste fragment uit het boek. Autumnville is zo’n boek dat na het lezen een tijd moet bezinken, een boek dat zeker een indruk achterlaat. En de filmische schrijfstijl maakt de indruk alleen maar groter. Maar dit is ook een boek dat men nog een keer gaat lezen, al is het alleen maar om het ongrijpbare toch op de een of andere manier grijpbaar te maken.

Autumnville is ongrijpbaar, mysterieus en na die allerlaatste bladzijde ben je even stil…

5*****

Met dank aan uitgeverij Ploegsma voor het recensie-exemplaar.

Wendy Wenning

Soundtrack

Bij het boek maakte Rick Meijer een originele soundtrack. De eerste single, ‘Walls’, is geschreven vanuit het perspectief van het hoofdpersonage Hugo. Het werd gezongen door Jim Ocean (The Voice-winnaar Jim van der Zee). Een oplettende lezer zal het opvallen dat een aantal bladzijdennummers van het boek vervangen zijn door muzieknoten. Dat zijn de perfecte momenten om de bijpassende muziek af te spelen.

Je kunt het hele nummer én de rest van de EP beluisteren via deze link

Over Rick Meijer
Rick Meijer (1979) was als kind dol op boeken. Het liefst las hij ze in bed, onder de dekens met een zaklantaarn, zodat het extra spannend werd.
Zijn eerste boek Breekpunt verscheen in 2017, en was een sportief avonturenverhaal. Na zijn tweede boek sloeg hij een heel ander pad in en maakte het prentenboek Ik ben echt niet bang. Voor Ploegsma schreef hij het prentenboek Pingwing, dat door Jade van der Zalm geïllustreerd werd.

Als hij niet bezig is met verhalen op papier te zetten, componeert Rick muziek. Voor Autumnville heeft hij zich nu ook op het scenarioschrijven gestort!

Over Sophie Pluim
Sophie Pluim (1993) studeerde in 2015 af als illustrator aan de HKU. Sinds 2018 werkt ze als (kinder)boekenillustrator. Haar illustratiestijlen verschillen per project: van zwart-wit met inkt, gekleurd aquarel tot digitaal of collage. Voor andere boeken, zoals het poëzieprentenboek Hoe lief ik je heb, laat ze zich meer leiden door haar gevoel. ‘Ik schep graag een wereld. En die wereld mag best dromerig zijn, en mooier dan de werkelijkheid. Graag zelfs. Dat is de kracht van een illustrator. Ik kan laten zien wat niet verteld kan worden.’

Windkracht 15 – 15 schrijvers – 15 eilandverhalen – Recensie

Geplaatst op 14 januari 202328 februari 2023 door Wendy Wenning

In 2018 verscheen Paal 15, de eerste Waddenbundel. Bedacht door Marelle Boersma, een schrijfweek op een Waddeneiland. Tijdens een verblijf op een Waddeneiland schrijven 15 schrijvers elk een kort verhaal dat zich afspeelt op de Waddeneilanden. Dit levert een bundel op vol van spanning, ontroering en romantiek. Windkracht 15 is inmiddels de 4e Waddenbundel en tijdens het schrijven van deze bundel verbleven de schrijvers op Texel. Van elk verkocht exemplaar wordt er één euro gedoneerd één euro aan de Koninklijke Nederlandse Reddingsmaatschappij.

Auteurs:

Heleen van den Hoven
Annet Hulst
Bianca Witmer
Petra Bontje
Margriet Bossink
Joyce Haverkort
Anne van Zwieten
Angelique Suijdendorp
Machteld van Zalingen
Regien Wiggers
Lucy Kusters
Jorien Meerdink
Bobbi Kruijsen
Renee Gellings
Esther van der Ham

Bij de vijftien schrijvers staan bekende namen en wat minder bekende namen. Auteurs die al meerdere thrillers hebben geschreven, auteurs waarvan net hun eerste thriller is verschenen, auteurs die in diverse genres hebben geschreven en ga zo maar door. Allemaal auteurs die hun schrijven willen verbeteren en verfijnen door middel van een schrijfweek met Marelle Boersma. Elk verhaal wordt afgesloten met een korte biografie zodat men (beter) kennis kan maken met de auteurs.

Windkracht 15 bestaat uit vier delen: Zomer, Herfst, Winter en Lente. Verhalen dit tot de verbeelding spreken en er is een fijne verscheidenheid in de verhalen te vinden. Van het ene krijg je het Spaans benauwd(De kentering) en denk je wel twee keer na voordat je besluit te gaan duiken en Wie ben ik? doet een beetje denken aan de televisieserie Oogappels. Eigenlijk is deze bundel een verzameling van diverse genres, maar is er wel altijd een bepaald spanningsniveau aanwezig. Ook is de invloed van de initiatiefnemer tastbaar, zoals het show don’t tell, een van de vele adviezen die Boersma aan auteurs meegeeft.

‘Eigenlijk was het geen keuze. Hij trok zijn mes uit zijn gordel en sneed met één ferme haal het touw door.’

Het fijne van een verhalenbundel is dat een kort verhaal altijd wel even tussendoor kan, hoe druk men ook is. Windkracht 15 is een kennismaking met meerdere talentvolle auteurs en men wordt gelijk even in gedachten meegenomen naar de prachtige Waddeneilanden…Gewoon dus even heerlijk ontspannen en genieten van deze mooie verhalen.

4****

Wendy Wenning

Wil jij meeschrijven aan een eilandbundel, het mooie initiatief onder leiding van Marelle Boersma? Lees snel hoe dat kan!

Titel: Windkracht 15| Auteur: Diversen| Uitgever: Droomvallei| ISBN: 9789083241098 | december 2022

Buitenzus – Sacha Voogd – Recensie

Geplaatst op 10 januari 202310 januari 2023 door Wendy Wenning

Sacha Voogd studeerde Nederlandse taal en cultuur in Utrecht en voltooide in 2016 de opleiding aan de Schrijversvakschool. Een deel van haar jeugd bracht zij door in Latijns-Amerika. Haar liefde voor dat continent is vaak terug te vinden in haar korte verhalen en haar romans. Haar eerste spannende roman Niet met opzet verscheen in 2017.

Na het overlijden van haar vader ontdekt Tamar het bestaan van haar halfzus Kimberley. Tamar zelf heeft een succesvolle carrière en ook over haar privéleven heeft ze niets te klagen. Maar dat ze een halfzus heeft is wel even een schok en ze twijfelt of ze contact met haar op moet nemen. Ze heeft Kimberley al snel gevonden op Facebook en besluit haar toch een berichtje te doen. Kimberley heeft ook eerst haar twijfels of ze wel op het berichtje in moet gaan, maar waarom ook niet? Ze ontmoeten elkaar en Tamar voelt zich al snel verantwoordelijk voor haar halfzus. Kimberley heeft haar leven iets minder voor elkaar. De vader van haar zoontje Jayden laat het regelmatig afweten dus is ze eigenlijk een soort van alleenstaande moeder. Als ze dan uit haar huis moet, mag ze voorlopig bij Tamar intrekken. Maar als ze elkaar beter leren kennen, blijkt Kimberley niet zo in elkaar te zitten als Tamar had verwacht. Afgunst en wantrouwen spelen steeds een grotere rol.

‘Haar vader met een andere vrouw. Een halfzusje. Een kind dat hij al die jaren verborgen had gehouden.’

Buitenzus verhaalt afwisselend vanuit de perspectieven van Tamar en Kimberley door middel van hoofdstukken van gemiddelde lengte. De personages worden goed uitgewerkt en de lezer krijgt een goed beeld van ze. Door het duidelijk neerzetten komen de personages dichtbij en hun karakters worden met gevoel beschreven. Hierdoor blijven ze ook na het lezen nog lang bij. Wel is er gelijk al het verschil voelbaar. Tamar als een verstandig, sympathiek en liefdevol persoon, Kimberley die gevormd is door haar verleden en waar je als lezer een beetje onbehaagllijk gevoel bij krijgt.

‘Met Kimberley heeft ze geen gedeeld verleden, het zijn de verhalen waarin ze elkaar langzaam leren kennen.’

De meeslepende schrijftstijl van Sacha Voogd neemt de lezer al snel mee in een licht zinderend spannend verhaal. Er komt een soort van afwachting hoe de personages zich gaan gedragen. Meteen is er een soort van zekerheid dat er iets staat te gebeuren, maar daarnaast zorgt het niet weten wat voor onzekerheid. Mooi gedaan, maar de aanwezige onderhuidse spanning blijft wel voortdurend alleen maar een beetje doorkabbelen. Voor een spannende roman prima, maar een thrillerlezer zal hier misschien wat teleurgesteld worden. Het duurt net iets te lang voordat de spanning zich verhoogd en dat er echt schokkende dingen gebeuren. De afsluiting van Buitenzus is wat abrupt maar wel totaal onverwacht en dat maakt weer veel goed.

Buitenzus heeft een zinderende, onderhuidse spanning en een uiterst onverwachte afsluiting. Geen (vrouwen)thriller maar wel een fijn geschreven spannende roman.

3***

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op www.vrouwenthrillers.nl

Titel: Buitenzus| Auteur: Sacha Voogd| Uitgever: Aspekt| ISBN: 9789464628753 | oktober 2022

Verstrikt – Ivonne Wilken – Recensie

Geplaatst op 5 januari 20235 januari 2023 door Wendy Wenning

Ivonne Wilken schrijft vanuit Tromsø, een stad binnen de poolcirkel van Noorwegen. Na het schrijven van een aantal korte verhalen debuteerde ze in 2021 met Instinct. Verstrikt speelt zich af op een eiland in het adembenemende Oslofjord. Een eiland waar geen mens meer wil wonen, behalve Torril, een 70-jarige vrouw. Als haar zoon een briefje op het prikbord van de universiteit ophangt, met het aanbod voor goedkope woonruimte, met als tegenprestatie een beetje op zijn moeder te letten, reageert Ragnar. Hij is al geruime tijd op zoek naar betaalbare woonruimte. Wonen op een eiland dat zo goed als onbewoond is prikkelt zijn fantasie en zijn nieuwsgierigheid. Torril en Ragnar ontwikkelen een sterkte band, maar Ragnar krijgt ook last van hevige angsten. Torril herbergt een duister geheim en als Ragnar ontdekt wat dit is, weet hij niet wat hij ermee aanmoet.

‘Met welke van deze opties – zwijgen ten koste van de waarheid of spreken en veel leed veroorzaken – zou hij het beste kunnen leven?‘

Verstrikt omvat twee verhaallijnen en later in het verhaal komt er een kleine derde bij. Er is een summiere kennismaking met de personages en hun uitwerking blijft nog wat aan de vlakke kant. Te verwachten is dat er tijdens verloop van het verhaal de karakters dieper uitgewerkt worden, maar helaas wordt dit niet gedaan zoals gedacht. Al laat Ragnar wel een indruk achter, mede door de wijze waarop Wilken zijn angsten beschrijft. Het personage van de derde verhaallijn wekt nieuwsgierigheid op en maakt het geheel wat mysterieus. Het verhaal kenmerkt zich sowieso door veel geheimen en ongrijpbaarheid.

‘Vol liefde legde ze haar hand op de boomstam, streelde de ruwe bast. Even waren ze alleen. Zij en haar boom. Haar steun en toeverlaat.‘

De schrijfstijl van Wilken is prettig toegankelijk en de sfeer die gecreëerd wordt doet sterk denken aan een domestic noir thriller. Maar er mist een bepaald spanningsniveau om echt in dit verhaal gezogen te worden. Ondanks dat er voldoende mysterie in zit blijft de spanning matig en gelijk met de personages mist de plot een diepere uitwerking. De ongrijpbaarheid en de sfeerbeschrijvingen maken Verstrikt een prima en zelfs originele thriller maar Wilken kan hiermee niet haar debuut Instinct evenaren.

3***

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op www.vrouwenthrillers.nl

Titel: Verstrikt| Auteur: Ivonne Wilken| Uitgever: Ellessy| ISBN: 9789464494167 | augustus 2022

De Amsterdamse Boskat – Nicolaas Matsier – Geïllustreerd door Sjaak Rood – Recensie

Geplaatst op 15 december 202215 december 2022 door Wendy Wenning

De Amsterdamse Boskat

De eerste keer, dat was zo ontzettend raar. Je bent tenslotte gewoon thuis. Of tenminste vlak bij je eigen huis. Je staat een beetje aan een volle vuilniszak te ruiken. En daar komt iemand een auto uit en pakt jou – HOP! – op. Ik miauwde wat ik kon, maar ze verstonden me niet. En zo werd ik dus min of meer gekidnapt, die eerste keer …

‘Weet je wat het is? De mensen denken niet na.’

Het verhaal De Amsterdamse Boskat gaat over een kat die vlakbij het Amsterdamse Bos woont. Gewoon bij een gezin. Maar als hij even een ommetje maakt en lekker aan het snuffelen is, wordt hij opgepakt door mensen en meegenomen. Elke keer weer…en pas later kijken de mensen wat er in dat kokertje zit, dat kokertje wat aan zijn halsband hangt…

De cover van dit boek is prachtig en zo ook de illustraties in het boek. Aansprekende tekeningen waar veel humor uitspreekt. Dit geldt ook voor het verhaal. Veel humor maar ook is er een les te vinden in het boek. Het verhaal in De Amsterdamse Boskat is zo opgesteld dat de kat zich rechtstreeks naar de lezer richt. En uitlegt waarom er zoveel katten in het Amsterdamse bos leven. De kat maakt de lezer duidelijk dat men eerst goed na moet denken voor er een kat (lees huisdier) wordt aangeschaft. En ook dat niet elke loslopende kat een zwerfkat is. Maar tevens geeft de auteur een wending aan het verhaal die niet verwacht was maar waarvan men weet dat het helaas vaak voorkomt. Door veel geestigheid in het verhaal te verweven wordt de interesse van de lezer extra geprikkeld en laat het De Amsterdamse Boskat een sterke indruk achter.

‘Jou vind ik trouwens ook heel aardig. Wat je noemt aangenaam kennismaken dus.’

De Amsterdamse Boskat is zeker voor de kattenliefhebber een boek om van te genieten. Een prachtig verhaal met scherts en kwinkslagen…

5*****

Wendy Wenning

Hondologie & Katologie – De vreemde en wonderlijke wetenschap van honden en katten-Stefan Gates

Geplaatst op 23 november 202223 november 2022 door Wendy Wenning

Stefan is een eigenzinnige man die de bizarre en fascinerende wetenschap onderzoekt die schuilgaat achter het dagelijks leven. Hij heeft boeken geschreven over voedsel, honden, katten, insecten en scheten, en hij is ook een voedselavonturier, BBC-tv-presentator en schrijver die houdt van de buitengewone kant van voedsel. Samen met zijn krakkemikkige hond Blue schreef hij Dogology (de vreemde en wonderlijke wetenschap van honden), en met zijn slecht genaamde kat Cheeky schreef hij Catology (de vreemde en wonderlijke wetenschap van katten). En nu liggen deze boeken vertaald in de winkel: Hondologie en Katologie.

Hondologie (achterflap)

Al duizenden jaren worden honden als huisdier gehouden, maar nog steeds zit onze harige metgezel vol mysteries. Waarom kwispelt een hond eigenlijk? Kunnen honden epilepsie of andere ziektes ruiken? Wat hoort je viervoeter als jij praat? En is het je weleens opgevallen dat honden poepen met hun snuit richting het noorden? ‘Hondologie’ ontdekt op zeer (on)wetenschappelijke wijze de bizarre, fascinerende en vaak hilarische wereld van de hond. Met een hoop interessante feitjes en een flinke dosis humor krijg je een inkijkje in wat er in de kop van je beste vriendje omgaat.

Katologie (achterflap)

Wat is een kat? Al eeuwenlang hebben de knapste koppen zich gebogen over deze essentiële vraag. En nu is daar, en op vele andere zeer belangrijke katgerelateerde vragen, eindelijk het antwoord. Waarom laten katten bijvoorbeeld (bijna nooit) scheetjes maar honden wel? Kunnen katten dromen of concepten als liefde en zwaartekracht begrijpen? Wat gebeurt er tijdens een catfight? En misschien wel de belangrijkste vraag: wat doet een kat toch als zij door het kattenluikje de wijde wereld intrekt? Met een hoop interessante feitjes en flinke dosis humor vertelt Stefan Gates je in ‘Katologie’ alles wat je altijd al had willen weten over je mysterieuze harige pluizenbol.

Naast dat boeken een grote liefde van mij zijn, ben ik ook een groot dierliefhebber. Vooral honden en katten hebben een grote aantrekkingskracht op mij, zelf bezit ik momenteel twee honden en twee katten. Toen ik deze boeken zag liggen was mijn interesse gelijk gewekt en was dan ook zeer verheugd deze boeken te mogen lezen en te recenseren.

Recensie

De boeken zijn uitgevoerd in een fluweelachtig aanvoelende hardback met een leeslint. Op de cover van Hondologie staat een grappige uitziende tekening van een hond en daar staan al wat wetenswaardigheden bij en dit gaat ook op voor de cover van Katologie. Covers die opvallen in de boekhandel.

De boeken starten met een ontzettend onwetenschappelijke inleiding zoals de auteur het noemt. Hier zien we al een klein stukje humor, en die humor zal regelmatig terug te vinden zijn. Ieder boek omvat tien hoofdstukken. Een voorbeeld: hoofdstuk 4. Weerzinwekkende anatomie van de hond. Nog een voorbeeld maar nu uit Katologie: hoofdstuk 5. De rare wetenschap van de kat. Dit geeft al een beetje een idee wat te verwachten is van deze boeken.

Kampioen verspringen

De verste officieel geregistreerde sprong van een kat is 182,88 cm volgens het Guinness Book of Records. De kat heette Alley.

Hondologie en Katologie van Stefan Gates zijn net even iets anders dan al die andere boeken met wetenswaardigheden over honden en katten. Onder andere door de humor, maar ook door meer aparte weetjes en omdat er regelmatig dieper wordt ingegaan op de psyche van het dier. Een voorbeeld hiervan is de vraag of honden zich schuldig kunnen voelen en kunnen katten geluk voelen? Maar ook krijgt de lezer antwoord op de vraag waarom blaffen honden en waarom blaffen katten niet? Ook al denk je al veel te weten over honden en katten, Gates weet alsnog te verrassen met deze boeken.

Bonusbotten

De gemiddelde hond heeft 319 botten, de mens heeft er maar 206.

Dit zijn geweldige boeken die een liefhebber in huis moet hebben. Origineel, mooi uitgevoerd, en leerzaam met een heerlijk vleugje humor. Een perfect cadeau voor de dierenliefhebber en boekenwurm.

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan Mus Boeken voor het beschikbaar stellen van de recensie-exemplaren

Kraskaarten – Creatieve ontspanning

Geplaatst op 17 november 202217 november 2022 door Wendy Wenning

KRASKAARTEN GLITTERS

Al eerder mocht ik voor Manteau kraskaarten testen. Toen koos ik voor de uitgave Katten kraskaarten.

Er zijn inmiddels meerdere soorten uitgebracht. Kleurkaarten om te krassen, waarbij beetje bij beetje een prachtig kunstwerk tevoorschijn komt. Bij de uitgave Katten kraskaarten vertelde ik dat het nog best secuur moet gebeuren. Want een strakke hand is wel nodig om alle lijnen perfect uit te krassen. Maar het is heerlijk ontspannend en ben je eenmaal begonnen dan leg je het ook niet meer even weg. Verslavend dus.

Toen ik zag dat er weer nieuwe uitgaven waren, was ik erg benieuwd naar de glitters versie. Dus aangevraagd en ik mocht deze gaan testen. Helaas had ik vlak na ontvangen van de kraskaarten een klein ongelukje waarbij ik mijn elleboog brak. Dus duurde het even voordat ik eindelijk deze prachtige set kon gaan uitproberen.

De kraskaarten zijn vierkant en zijn gebundeld in een stevig blok. Heel handig is dat de kaarten gemakkelijk uit het blok te halen zijn, wat fijn werkt. Maar er zit tussen elke kaart ook een papieren vel dus als je liever op het blok werkt kan dit ook. Het blok bevat zes kraskaarten met onder andere een toekan, een kat, een vlinder en een eenhoorn. Achterin het blok zit de houten kraspen waarmee je kunt krassen. Zelf pak ik ook altijd een zacht doekje erbij, waarmee je datgene wat je wegkrast kunt wegvegen. Wel uitkijken dat je niet uitschiet, want dat zie je wel gelijk op de zwarte ondergrond.

De glitters versie geeft net als de andere versies een mooie uitdaging, ook hier moet je secuur aan het werk gaan. Als je dit voor het eerst doet, moet je even de juiste manier te pakken krijgen. Maar als je eenmaal goed door hebt hoe je het beste kunt krassen, voel je langzaam die ontspanning opkomen. En ondertussen verschijnt er een prachtige creatie. Het is als kleuren maar dan net even anders.

Dit kraskaartenblok (of een andere versie) is leuk om te krijgen of om cadeau te geven. Maar ook na het maken van zo’n prachtig kunstwerk, kun je de kaart zelf houden of aan een ander cadeau geven.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij Manteau en New Book Collective voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Kraskaarten glitter | Uitgever: Manteau| ISBN: 9789022339268 | september 2022

https://www.standaardboekhandel.be/p/kraskaarten-glitters-9789022339268

Slipjacht – Jowi Schmitz – Recensie

Geplaatst op 16 november 202216 november 2022 door Wendy Wenning

Jowi Schmitz debuteerde in 2005 met Leopold, een roman die verscheen bij uitgeverij Cossee. Haar tweede roman Kus van je zus verscheen twee jaar later bij dezelfde uitgeverij en werd genomineerd voor de BNG prijs. In 2012 werd het jeugddebuut van Schmitz: Ik heet Olivia en daar kan ik ook niks aan doen bekroond met de Vlag en Wimpel, daarna kreeg het ook nog de Luchs-prijs van Die Zeit en Radio Bremen. In 2013 verscheen haar kinderthriller Schat onder de stad. De blog die ze bijhield over haar te vroeg geboren zoon verscheen in 2014 en won de Inktslaafliteratuurprijs 2014. Jowi Schmitz geeft ook les aan de Schrijversacademie, organiseert een kinderfilosofiefestival en wil graag een animatiefilmpje maken. Tevens schrijft ze een column voor het Schrijven Magazine, over hoe dat moet, schrijven. Slipjacht is een novelle uit de serie Kluitman-novelles, spannende boekjes van ongeveer 120 bladzijden.

Matteo woont volgens hem in de saaiste buitenwijk van Nederland. Matteo heeft geen vrienden en ook op school klikt het niet met zijn klasgenoten. Hij is de sukkel, het buitenbeentje en de driftkop. Hij tekent veel, maar geen gewone tekeningen. Bloederige tekeningen en als zijn vader dit ontdekt moet hij naar een therapeut. Maar dat wil hij niet en ook wil hij eigenlijk niet mee met het schoolkamp. Als hij eenmaal met zijn klas op kamp is, op de Veluwe, bedenkt hij zich geen moment en gaat hij er vandoor. De bossen in en zorgen dat niemand hem vindt. Maar hij is niet alleen in het bos. Er is iemand die nog veel ongelukkiger is dan hij, maar ook gevaarlijk …

‘Een diepe rafelige snee in zijn zij, bloed dat eruit gutst. Matteo zit met half dichtgeknepen ogen naar zijn vader te kijken.’

De eerste regel van Slipjacht pakt gelijk en het eerste hoofdstuk maakt meteen al duidelijk dat Matteo niet gelukkig is. Vanuit het perspectief van Matteo, in de derde persoon, volgt men zijn belevenissen. Schmitz weet dit personage gelijk zo neer te zetten dat er vanuit de lezer veel sympathie is. Een beetje medelijden zelfs. Een jongen die nergens bij lijkt te horen en momenteel alleen met zijn vader leeft. De tekeningen die hij maakt maken wel duidelijk dat deze jongen behoorlijk in de war is, maar vooral eenzaam. Hij voelt zich anders en kan daarom moeilijk aansluiting vinden. Maar ook juist hij wordt regelmatig gepest en nu op schoolkamp gaat het gelijk mis. Een reden voor Matteo om van het kamp weg te lopen.

‘Het was dom van dit kind om me wakker te maken.‘

Met vlotte pen geschreven zet de auteur een avontuurlijk verhaal neer, waarbij de fantasie van de doelgroep sterk aangesproken wordt. Tevens is alles zo beschreven, waaronder de gevoelens van Matteo, dat het herkenbaar is voor de doelgroep. Er zijn cursief geschreven hoofdstukken die verhalen vanuit een ander perspectief en ook hier zijn de gevoelens en gedachten herkenbaar en indringend beschreven. Er is weinig voorspelbaarheid waardoor het verhaal van begin tot eind een fijne spanningsboog heeft en het boek zich moeilijk laat wegleggen. Sowieso is een novelle uitermate geschikt voor de drukke jeugd van tegenwoordig, een boekje van net 112 bladzijden en wat dus niet veel tijd kost om uit te lezen. Wel lijkt er door het laatste hoofdstuk een onvolledige afsluiting te zijn, er blijft toch nog een vraag onbeantwoord. Het avontuur, een bijzondere vriendschap en een spannende, ietwat mysterieuze tweede verhaallijn maken van Slipjacht een enerverende novelle.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op www.vrouwenthrillers.nl

Magma – Carina van Leeuwen – Recensie

Geplaatst op 1 november 20221 november 2022 door Wendy Wenning

Carina van Leeuwen werkt voor de politie Amsterdam als inspecteur/forensisch specialist in het cold case team. Eerder schreef zij de thrillerserie Unit Plaats Delict – Vuurproef, Koud spoor en Nachtvlinder – die zich afpeelt in de wereld van forensisch rechercheur Renee Spaan van het Haagse politiebureau Donumstraat. Ook Magma, het eerste deel van een trilogie, speelt zich af in Den Haag, maar nu geen rechercheur maar een journaliste, oorlogscorrespondent als hoofdpersoon.

Lyn Riley, journaliste en oorlogscorrespondent is al meer dan dertig jaar weg uit Nederland. Maar nog altijd blijft ze op de hoogte van het nieuws uit Nederland. Als ze het nieuws leest dat de stoffelijke resten, die drie jaar eerder in een autowrak zijn gevonden, toebehoren aan een vermiste docent, is gelijk haar aandacht gewekt. Waarom de identificatie zolang heeft geduurd is de grote vraag.

Er wordt een speciaal rechercheteam voor vermissingen opgericht, waar ook Lyn aan toegevoegd wordt. Het team onderzoekt de verdwijning van de 18-jarige Sasha jaren geleden. Een verdwijning waar toen weinig mee gedaan is, in tegenstelling tot de verdwijning van de dochter van de toenmalige minister van justitie. Het onderzoek krijgt veel tegenstand vanuit politieke hoek maar ook voor Lyn persoonlijk staat er nogal wat op het spel…

‘Het was alsof er iets verschoof in haar hoofd, alsof er een deurtje was geopend, de toegang naar herinneringen. Maar ook alsof ze ineens zag wat haar te doen stond.’

Magma start met een pakkende proloog en ook het eerste hoofdstuk laat intrigeren. Daarna is er de kennismaking met Lyn Riley, het hoofdpersonage in de trilogie. De lezer neemt weleens de auteur in gedachten bij het hoofdpersonage, maar in dit geval is dat wat lastig. Carina van Leeuwen is nog geen 1.60 m en Lyn is ruim 1.80 m. Maar toch lukt het om in de huid van dit personage te kruipen al blijft de lengte een beetje moeilijk voor te stellen. Een gevoelskwestie waarschijnlijk. Lyn krijgt al snel veel menselijkheid toebedeelt, zoals bijvoorbeeld de nachtmerries die ze aan haar werk als oorlogscorrespondent heeft overgehouden. Maar ze laat zich ook niet zo snel uit het veld slaan, en dit geeft dit personage een sterk karakter. Een gevierde en bekroonde reporter die de actualiteit in de moeilijkste omstandigheden heeft verslagen.

‘Na twee maanden in Nederland voelde Lyn zich nog steeds een vreemdeling. Ze was er ook langer weg dan dat ze er gewoond had, maar bovenal had ze elke link die ze er mee had doorgeknipt en verdrongen.’

Carina van Leeuwen beschikt over een fijne, soepele schrijfstijl en weet ook de spanning een mooie balans mee te geven. De beeldende verteltrant trekt de lezer het boek in, en vanuit een wisselend perspectief sleept het verhaal mee als een spannende dramaserie.

Soms doet Magma on-Nederlands aan, dit misschien wel omdat Lyn jaren weg is geweest uit Nederland en vanwege haar naam. Maar ook wel omdat het wat doet denken aan de thrillers van bijvoorbeeld M.J. Arlidge. Wel een andere opzet, en de politieke spelletjes die in dit boek gespeeld worden, geven juist wel een typisch Nederlands gevoel. Ondanks dat dit boek een totaal ander hoofdpersonage heeft dan in de vorige boeken van deze auteur, is haar werkervaring hier zeker tastbaar. Tevens wordt er regelmatig teruggekoppeld naar bestaande zaken. Dit geeft meer geloofwaardigheid en laat zien dat de auteur weet waar ze over praat. Misschien valt er aan de originaliteit wat te tornen, zeker wat betreft de politieke spelletjes, maar Magma is spannend genoeg om dat terzijde te leggen.

Magma is spannend en interessant, deze thriller maakt een goede eerste indruk.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl