Categorie: Beoordeling

Oleander- Dominique De Bruyne – Recensie

Oleander- Dominique De Bruyne – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Dominique De Bruyne is geboren ( 1965 ) en getogen in Gent en dat maakt van haar een echte Strop. Op jonge leeftijd is ze vertrokken naar de Verenigde Staten en reisde de oostkust af per Greyhound bus. Ze combineert haar fulltime job  met het schrijven van thrillers en voorleesboeken voor de kleinsten onder ons. Al haar impressies vind je terug in haar boeken. Maar ook haar grote passie voor klassieke rockmuziek, haar onvoorwaardelijke liefde voor alle diersoorten en de zin in reizen maken geven haar boeken net dat beetje extra. Dominique woont momenteel in Mariakerke bij Gent samen met haar partner Dirk en omringd door hun katten en hond.

Oleander is de eerste thriller met Esther De Pauw in de hoofdrol. Esther is rechercheur en alleenstaande moeder met een donkere kant. Het is 2018 en de Gentse Fieste zijn volop aan de gang. Esther, hoofdinspecteur van de Gentse recherche probeert samen met haar team een luguber mysterie op te lossen. Schijnbaar onbelangrijke gebeurtenissen blijken raadselachtige en afschuwelijke gevolgen te kunnen hebben. In 2016 verdween de toen vierjarige Amber en nog steeds is deze zaak niet opgelost. Als er nu weer in 2018, een jong kind verdwijnt, de vijfjarige Emma, is het hele politiekantoor in rep en roer.

Oleander verhaalt vanuit de derde persoon, vanuit het perspectief van een verteller. Een duidelijk lettertype en een ruim opgezette bladspiegel vereenvoudigen het lezen. Dominique De Bruyne is een Vlaamse auteur maar die invloed is nauwelijks terug te zien in het woordgebruik. Dus niet overmatig veel Vlaamse uitdrukkingen. Het boek start gelijk met de verdwijning wat zorgt voor een prettig spanningsveld. Er wordt een onderzoek opgestart en tussendoor is er tijd om wat kennis te maken met de personages. De uitwerking van de personages is niet uitvoerig, maar dit is waarschijnlijk een bewuste keuze, omdat dit het eerste deel van een reeks betreft. Ga er vanuit dat er in de volgende boeken een verdere kennismaking volgt.

Het thema is best pittig, maar toch heeft dit weinig invloed op de spanningsboog. Het verhaal is wat kabbelend en echt maar heel af en toe wordt de spanning goed opgevoerd. Maar een hele hoge spanningsboog past ook niet bij dit boek. Oleander is gewoon een fijne politieroman en de filmische schrijfwijze van De Bruyne laat duidelijke beelden achter op het netvlies. Geschikt voor een script voor een zeer toegankelijke televisieserie. Niet al te eng, al staan er best wel gruwelijke dingen beschreven maar deze hebben niet de overhand, maar net spannend genoeg. Wel jammer is dat de plot niet als een grote verrassing komt. Zou mooi zijn als er in het volgende boek van deze reeks wat minder voorspelbaarheid zit. In ieder geval heeft het hoofdpersonage al wel haar stempel gezet, de nieuwsgierigheid naar haar volgende avontuur is een feit.

3***

Wendy Wenning

Met dank aan Paris Books en Dominique De Bruyne voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Oleander| Auteur: Dominique De Bruyne
Uitgever: Paris Books| ISBN: 9789493191327|Blz: 200
Verschijningsdatum: december 2020

Oleander is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

De spannendste thrillers snel en voordelig thuisbezorgd

De weddenschap – José Kruijer – Recensie

De weddenschap – José Kruijer – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

José Kruijer werkt parttime op een basisschool, is getrouwd en heeft twee zonen. Als hobby zond ze jarenlang rake slagzinnen in en daarmee won ze vele cadeaus en vaak geldprijzen. Toen dat te gewoon werd, wendde ze haar woordencreativiteit aan voor het schrijven van boeken en debuteerde in 2017 met de spannende roman Verzwegen. Na Verzwegen volgde Manzanilla en haar derde boek De weddenschap verscheen in 2020.

‘Als je de waarheid vertelt, wordt het onderdeel van je verleden. Als je liegt wordt het onderdeel van je toekomst.’

Het huwelijk van Dieke en Roef zit in een impasse. De sleur is een feit en Dieke voelt zich opgeslurpt door het leven. Ze besluit om naast haar werk in de bibliotheek een eigen kookstudio te gaan beginnen. In haar eigen huis welteverstaan en niet in het huis van haar en Roef. Naar hun twee kinderen toe geven ze aan even afstand van elkaar te nemen. Dien wil haar leven voorgoed opnieuw inrichten, alleen blijkt er een situatie uit het verleden flink in de weg te zitten. Die ene gebeurtenis lezen we in de proloog, en dit speelt nog steeds een grote rol in haar leven. Zo’n grote rol dat nu de levens van haar kinderen en van haarzelf in gevaar zijn.

‘Ik heb er alles voor over om de tijd terug te draaien. Was ik die avond maar naar huis gegaan. Was ik maar …‘

Het begin van de proloog laat een spannend verhaal verwachten en de auteur weet hiermee gelijk nieuwsgierig te maken. De weddenschap wordt vertelt door Dieke, in de eerste persoon. Haar verhaal wordt regelmatig afgewisseld door dat van een ander persoon. Doordat deze hoofdstukken cursief gedrukt staan is het duidelijk dat er een ander personage aan het woord is. Al is het eerst volkomen onduidelijk wie dit personage is. De auteur neemt ruim de tijd om de lezer kennis te laten maken met Dieke om een goed beeld van haar te vormen. En langzamerhand wordt ook steeds meer duidelijk wie het andere personage is. Wat dat betreft is de uitwerking van de personages prima gedaan. Maar in het verhaal van Dieke heeft dit invloed op de spanningsboog, deze is daar maar mondjesmaat aanwezig. Het lijkt dat de spanning onderhevig is aan de uitwerking. Terwijl er bij het andere personage wel een goede spanning voelbaar is.

De dialogen in De weddenschap komen soms wat gekunsteld over, er mist enige soepelheid die in de vorige boeken van deze auteur wel aanwezig was. Wat het verhaal op zich betreft zien we terugkerende patronen en de karakters zijn niet vernieuwend te noemen. Wederom is het hoofdpersonage een kwetsbare en onzekere vrouw die makkelijk over zich heen laat lopen, een vrouw die haar eigen mening niet durft te uiten. Dat is jammer, want de eerdere boeken hebben laten zien dat Kruijer het echt wel in zich heeft, iets wat nu veel minder naar voren komt. De verwachting was meer groei te zien in het schrijven en meer originaliteit wat het hoofdpersonage betreft. Wat wel weer goed gedaan is, is die herkenbaarheid van de karakters. Karakters die door de auteur levensecht neergezet worden, waardoor men zich goed kan inleven. Ook zijn de thema’s in het boek makkelijk herkenbaar neergezet. Ondanks het missen van de soepelheid is de schrijfstijl van dien aard dat het boek fijn wegleest en hoe dichter we bij het einde komen, hoe spannender het wordt. Dit is niet beste boek van Kruijer, maar toch ruim voldoende voor een paar uurtjes heerlijke ontspanning.

3***

Wendy Wenning

Met dank aan Godijn Publishing en José Kruijer voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: De weddenschap| Auteur: José Kruijer
Uitgever: Godijn Publishing| ISBN: 9789493157682|Blz: 322
Verschijningsdatum: okt 2020

De weddenschap is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

logo_bookspot_120x60_2018

In het duister – Tamara Arts – Recensie – Blogtour

In het duister – Tamara Arts – Recensie – Blogtour

Geplaatst op door Wendy Wenning

‘In het duister kan niemand je horen gillen’

Ashley gaat samen met haar vrienden twee weken van de zomervakantie in de Ardennen doorbrengen. Haar ouders hebben daar een familiehuis, en zoals ze zeggen een mooi huis en ideaal voor de jongeren om daar te verblijven. Maar als ze, Ashley, Lea, Kai, Jill en Dennis op de plek van bestemming aankomen zien ze een oud verwaarloosd huis. Zelfs een beetje creepy huis, maar het stormt verschrikkelijk en ook al zouden ze willen, het weer is te slecht om gelijk weer naar huis te gaan. Dus ze gaan naar binnen en proberen er maar het beste van te maken. Eenmaal binnen wordt het weer steeds slechter en ze zijn genoodzaakt binnen te blijven. Maar al snel gebeuren er dingen die niet goed te verklaren zijn en ook hun hechte vriendschap wordt flink op de proef gesteld. En het lijkt wel dat zij niet de enige zijn in dit huis. Zijn ze hier veilig?

‘In het wilde weg sloeg ik om me heen. Maar ik raakte niets anders dan lucht. En toch voelde ik het. Ik voelde de ogen in mijn rug branden, ik voelde de adem in mijn huid. Elke cel in mijn lichaam leek me te vertellen dat iemand vlak achter me stond.‘

Tamara Arts schrijft al haar hele leven verhalen en is al een aantal jaar boekblogger. Ze heeft een eigen correctiebedrijf gehad, maar nu studeert ze diergezondheid en management. In het duister is haar debuut. Het boek is uitgevoerd in een mooie hardcover en het huis dat op de voorkant staat afgebeeld roept een spookachtige sfeer op. Zoals we inmiddels gewend zijn van Hamley Books is ook dit boek aan de binnenkant zeer netjes verzorgd. Een correcte bladspiegel, een duidelijk lettertype en compacte hoofdstukken die het lezen veraangenamen. In het duister verhaalt vanuit een wisselend perspectief, de personages zijn afwisselend aan het woord. Bovenaan de hoofdstukken wordt duidelijk aangegeven wie er op dat moment aan het woord is. Doordat het huis tegenvalt is de sfeer al gelijk wat bedrukt, en wordt er flink wat gekibbeld. Als er dan ook nog iets wat eerder is gebeurd in de groep wordt gegooid, is het vertrouwen onderling aangetast. Maar ook gebeuren er steeds meer vreemde dingen die behoorlijk wat angst aanjagen.

‘Precies op het moment dat ik een deur in de gang dicht hoorde slaan en Lea gilde, werd er een krachtige hand om mijn mond geklemd.‘

De vraag wat er precies aan de hand is met dit huis, houd je als lezer verbonden met het boek. Maar de personages blijven wat vlak en ook de spanning komt niet helemaal op goede hoogte. Het is best wel griezelig en ook wel spannend, maar toch mist er voor mijn gevoel iets. Het tempo is prima, maar er wordt soms net te veel om de waarheid heen gedraaid, waardoor er wat langdradigheid tussendoor sijpelt wat even de vaart eruit haalt. Toch is dat om de waarheid heen draaien, net weer datgene wat maakt dat je doorleest. Het willen weten hoe alles precies in elkaar steekt, is voldoende om het boek steeds weer op te pakken. Al wordt je geduld flink op de proef gesteld. Ook al maakt dit boek mijn verwachtingen niet helemaal waar, de beeldende schrijfstijl van de auteur maakt veel goed. Ze weet de grimmige sfeer scherp neer te zetten en ook de angst van de personages is voelbaar. Voor een debuut is dit een hele mooie start en de auteur laat met In het duister zeker potentie zien.

3***

Wendy Wenning

Met dank aan Hamley Books voor het recensie-exemplaar. Mijn recensie zou eerder verschijnen, maar door omstandigheden is dit helaas niet gelukt.

Hier het overzicht van alle deelnemers aan deze blogtour.

Titel: In het duister|Auteur: Tamara Arts
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789463967686 |Blz: 380
Verschijningsdatum: maart 2021

In het duister is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

logo_bookspot_120x60_2018

Het schuilhuis – Rachel van Charante – Recensie

Het schuilhuis – Rachel van Charante – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Na ruim tien jaar in de vastgoedsector te hebben gewerkt heeft Rachel van Charante vorig jaar “het roer omgegooid”. Ze besloot van haar passie, schrijven, haar werk te maken en is als freelance tekstschrijver aan de slag gegaan. In 2018 is ze begonnen met het schrijven van Het schuilhuis. Veel herschreven en in januari 2021 was ze eindelijk tevreden.

Het is oktober 2019, Victoria is nu drieënnegentig jaar. Oud worden vind ze maar niks en daarom verft ze maandelijks haar haar en lost ze elke dag een raadsel op uit haar puzzelboekje. Maar de laatste tijd is ze haar strijd tegen ouderdom aan het verliezen. Ze is moe. Doodmoe. Normaal gesproken begint ze de dag met een douche, maar vandaag heeft ze hier de energie niet voor. Ze gaat eerst de krant lezen en plots valt haar blik op een advertentie in de rubriek ‘Gevonden voorwerpen’. De vinder van een oud tabaksdoosje, met daarin twee zwart-witfoto’ s, doet een oproep aan de rechtmatige eigenaar.

‘En ergens, onder het pantser dat me moet beschermen tegen de demonen uit mijn verleden, realiseer ik dat ik altijd heb geweten dat mijn verleden me vroeg of laat zou inhalen.‘

Iris is degene die het tabaksdoosje heeft gevonden en na lang wikken en wegen neemt Victoria contact met haar op. Als Iris naar haar toegaat en het tabaksdoosje en de foto’s laat zien, weet Victoria het zeker. Dit is het tabaksdoosje en er zit een heel verhaal achter. Een verhaal dat niet langer geheim mag blijven.

Het schuilhuis start met een fragment uit 1944. Geen fragment om vrolijk van te worden. Ook al is het niet helemaal duidelijk wat er precies gebeurt, het geeft een naar gevoel. Dan wordt er kennisgemaakt met Victoria en worden er herinneringen opgehaald. Herinneringen uit een tijd die op haar netvlies gegrift staat. Het boek omvat twee verhaallijnen, die van Victoria en die van Iris, beiden verhalen ze vanuit de eerste persoon. Als Victoria kennismaakt met Iris, vloeien de lijnen heel even in elkaar over. En dan begint Victoria te vertellen …

De eerste hoofdstukken van dit boek hebben al genoeg in zich om de aandacht te trekken. Maar zodra Victoria haar verhaal aan Iris begint te vertellen, is er met geen mogelijkheid meer los te komen van dit verhaal. De leesflow waar men vanaf dat moment in terechtkomt omvat een rollercoaster van emoties. Het is prettig dat de verhaallijnen afgewisseld worden want het verhaal van Iris geeft in het geheel de mogelijkheid om even op adem te komen, ook geven de gebeurtenissen rondom haar persoon ook genoeg stof tot nadenken. Victoria en Iris zijn de hoofdpersonages in Het schuilhuis, maar Victoria heeft de echte hoofdrol. Het personage van Iris heeft een prima, gedegen uitwerking gehad, maar Victoria laat een diepere indruk achter. De auteur laat meeleven en meebeleven met dit personage, en als het boek dichtgeslagen wordt, valt het zwaar om afscheid te nemen.

‘Een deur sloeg dicht. Ik hield mijn adem in. Even bleef het stil. Muisstil. Het daaropvolgende moment werd de stilte doorbroken door een Duits bevel, gevolgd door een angstaanjagend geluid. Het pistoolschot klonk genadeloos. Hard en onomkeerbaar.’

In beide verhaallijnen wordt de spanning steeds meer opgevoerd en langzaamaan wordt duidelijk dat deze lijnen op meerdere manieren met elkaar in verband staan. Waarvan één toch nog totaal onverwacht om de hoek komt zetten. Heden en verleden blijken meer in verband met elkaar te staan dan gedacht. Ook onverwacht is de (emotionele) afsluiting van dit boek.

Het schuilhuis is een spannende roman en dus misschien geen ‘echte’ vrouwenthriller. Maar er is sprake van misdaad, gevaar en actie en de auteur weet de lezer voortdurend in spanning te houden. Voldoende om dicht tegen de term (vrouwen)thriller aan te schuren. Al kun je hier wel de twijfels neerleggen of dit wel fictie is, want dit verhaal voelt regelmatig aan als een echte werkelijkheid. En als een auteur er dan ook nog in slaagt de emoties rechtstreeks over te brengen, dan kun je wel zeggen dat ze een verdomd goed debuut heeft geschreven. Chapeau!

 

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Xander Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Het schuilhuis | Auteur: Rachel van Charante
Uitgever: Xander Uitgevers| ISBN: 9789401614016 |Blz: 304
Verschijningsdatum: april 2021

Het schuilhuis is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

logo_bookspot_120x60_2018

Instinct – Ivonne Wilken – Recensie

Instinct – Ivonne Wilken – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Met criminologie, antropologie en journalistiek als achtergrond, schrijft Ivonne Wilken psychologische thrillers en korte verhalen waarmee ze lezers op een onverwachte manier wil raken. Twee spannende verhalen zijn gepubliceerd in bundels. Beller onbekend in verhalenbundel Duistere signalen van Schrijfatelier Alicia en Over leven in Live! van Vrouwenthrillers. Instinct is haar debuutthriller. 

Als Alex en Adana hun eerste kindje krijgen, is Alex dolgelukkig. Adana is ook heel blij, maar Adana heeft ook een carrière. Alex kan makkelijk thuiswerken, dus neemt hij de zorg van hun kind op zich. Dit is ook net wat voor Alex, een lieve, zorgzame man. Maar dan overlijdt zijn petekind, het zoontje van zijn beste vriend. Alex voelt zich machteloos en soms zelf schuldig over zijn eigen geluk. Als hij hoort dat er een achtjarige jongetje vermoord is, besluit hij mee te gaan speuren naar de moordenaar. Het is niet de eerste moord die de dader heeft gepleegd, en de dader is duidelijk zijn grenzen aan het verleggen. Eerst was er een duidelijk patroon, maar plots wijkt de dader hiervan af. Wat is de reden hiervan? En lukt het Alex om deze persoon te ontmaskeren? 

‘Mijn bestaansrecht centreert rond macht. Macht die telkens weer opnieuw bewezen, getoond en gevoed moet worden.’

Instinct is geschreven vanuit een wisselend perspectief. Vanuit het oogpunt van Alex, in de derde persoon, en vanuit die van de dader in de eerste persoon. In het eerste hoofdstuk lezen we hoe de dader een vrouw van het leven berooft en het is duidelijk dat dit een vooropgezet plan was. Na dit hoofdstuk maken we kennis met Alex en zijn gezin. Opvallend is dat Alex geeneens precies weet wat voor werk zijn vrouw doet, maar zijn vrouw is niet zo’n openhartig type. We krijgen dan ook een beter beeld van Alex dan van zijn vrouw, deze blijft veel op de achtergrond. Alex is zo’n man die alles goed vindt en zolang zijn vrouw gelukkig is met haar werk, steunt hij haar daarin en zorgt dat het thuis op rolletjes loopt. Een personage die door iedereen sympathiek wordt gevonden. De dader is uitgebreid aan het woord, richt zich regelmatig rechtstreeks tot de lezer, en aan de ene kant leren we hier veel van, maar aan de andere kant blijven toch de motieven onduidelijk. Dat we te maken hebben met een psychopaat is al wel snel helder maar de persoon achter deze dader blijft een mysterie. 

‘Een volledig zelfstandig opererend organisme met zijn eigen organen, metabolisme en bloedsomloop had ik gereduceerd tot losse onderdelen die niets voorstelden.‘ 

De auteur is nauwkeurig te werk gegaan en heeft zo ook haar uiterste best gedaan om geen voorspelbaarheid toe te laten. Dit is ook wel gelukt, alleen is er een hele kleine hint die een ‘doorgewinterde’ thrillerlezer al een beetje wakker zal schudden. Maar toch is er ook een grote kans dat er overheen gelezen wordt. Al blijft er nog lang wat twijfel hangen, als de plot daar is blijken vermoedens waarheid te zijn. De weg naar die waarheid is alsnog intrigerend genoeg om te genieten van dit debuut, dat afgesloten wordt met een verpletterend einde. Een afsluiting waar nog mogelijkheden overblijven, waarbij de vraag rijst of dit bewust of onbewust is gedaan door de auteur. 

De wijze waarop Wilken in het hoofd van de dader kruipt, laat afvragen hoe het zit met haar eigen duistere kant. Een andere manier om te zeggen dat Instinct een prima debuut is en dat er wordt uitgekeken naar de volgende thriller.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Kabook Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Instinct Auteur: Ivonne Wilken
Uitgever: Kabook Uitgevers| ISBN: 9789083042497 |Blz: 268
Verschijningsdatum: april 2021

Instinct is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

De moord op Arno Linter – Toni Coppers – Recensie

De moord op Arno Linter – Toni Coppers – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Coppers heeft in Vlaanderen geen introductie meer nodig, in Nederland komen er steeds meer fans bij. De auteur is vooral bekend door de reeks boeken met Liese Meerhout in de hoofdrol. Zijn thrillers werden bekroond met de Hercule Poirot juryprijs en vele publieksprijzen waaronder de VRT LangZullenWeLezen-trofee. De thrillers met commissaris Liese Meerhout in de hoofdrol werden verfilmd in de televisiereeks ‘Coppers’ voor VTM. Internationaal werd de reeks onder de naam ‘Rough Justice’ uitgezonden in vele landen waaronder Nieuw-Zeeland en Canada.

Arno Linter is aan het werk in de drive-in van de Quick, een hamburgertent. De negentienjarige jongen werkt hier al een tijdje, enkele avonden per week. Op het moment dat hij net een bestelling aanreikt, wurmt een man op een scooter zich langs de auto en stopt voor het raampje van de drive-in. Hij zwaait zijn linkerarm van rechts naar links en snijdt de hals van Arno open. Een moord die aan een afrekening doet denken en de dader is al in beeld. Een makkelijke klus dus, maar het team van Liese Meerhout komt er al snel achter dat het allemaal niet zo simpel is als het lijkt. Vooral niet als er een verband schijnt te zijn met een gruwelijke vondst in het park.

‘De hals van de jongen die openspleet in een lange, bloederige snee, als een lillend stuk rauw vlees.‘

Persoonlijk vind ik de cover van De moord op Arno Linter niet mooi en ook niet zo passen bij de andere delen in deze reeks. Het is dat ik de boeken van Coppers graag lees, maar anders had ik dit boek door de cover misschien wel voorbij laten gaan. Het boek start met een fragment uit een verhoor van een Amerikaanse seriemoordenaar. Wat dit te maken heeft met de moord die in het volgende hoofdstuk gepleegd wordt is erg onduidelijk. Pas later, als de plot helder begint te worden, zal de keuze van dit fragment een verklaring krijgen. De moord op Arno Linter is het 18e deel met Liese Meerhout in de hoofdrol en Coppers zit op de stoel van de alwetende verteller verhalend vanuit de derde persoon. Veel vaart is er niet in het begin. Er zijn wel wat verrassende gebeurtenissen, maar verder is het wat kabbelend. Zoals gewend van Coppers wordt er tussendoor aandacht gegeven aan het persoonlijke leven van de (hoofd)personages, al is het in dit deel minimaal. Het onderzoek naar de moord lijkt een lang en ingewikkeld proces te worden, met veel speurwerk maar ook veel frustratie. Als de dader het team begint uit te dagen en het persoonlijk lijkt te worden, ontstaat er een onderhuidse en sluimerende spanning, die bij de plot tot uitbarsting zal komen.

‘En dat was nog niet alles: er hing onweer in de lucht, er was het onbehaaglijke gevoel dat er onaangename dingen stonden te gebeuren, dat er onheil dreigde.‘

Ondanks het gemis aan vaart, heeft het verhaal genoeg in zich om van begin tot eind interessant te blijven. Het lijkt bijna een onoplosbare zaak met een dader die zich nooit zal laten pakken, maar als er bij het team eindelijk een goede ingeving is, komt de originaliteit van het verhaal tot uiting. Een ingeving die ze op een juist spoor zet, maar een onverwachte twist hierin is niet uitgesloten. De moord op Arno Linter is een perfect voorbeeld voor de uitdrukking don’t judge a book by his cover. Gelukkig heb ik me (toch) niet laten leiden door de cover, want Coppers is er voor de zoveelste keer in geslaagd een scherpzinnig misdaadverhaal neer te zetten.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan New Book Collective voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: De moord op Arno Linters| Auteur: Toni Coppers
Uitgever: Manteau| ISBN: 9789022337806 |Blz: 280
Verschijningsdatum: februari 2021

De moord op Arno Linter is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Het kattenmeisje- De babypoesjes – Nico De Braeckeleer – recensie

Het kattenmeisje- De babypoesjes – Nico De Braeckeleer – recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

In De Babypoesjes is Noortje, een Bengaals raskat, naar de moeder van Cato gebracht. De moeder van Cato is dierenarts en Noortje moet bevallen, maar dit verloopt niet zo vlot als het zou moeten. Gelukkig gaat het goed en worden er drie prachtige kittens op de wereld gezet. Wel moeten ze even een nachtje op de praktijk blijven. Maar grote schrik de volgende dag als blijkt dat de kittens verdwenen zijn, ze zijn gestolen! Uiteraard gaat Cato samen met Harko op zoek en vraagt ook haar dierenvrienden om hulp.

Het Kattenmeisje is een jeugdboekenreeks over Cato, een meisje dat zichzelf kan veranderen in een kat en dat met dieren kan praten. Dit is het tweede boekje in de reeks.

Net als het eerste deel is ook het tweede deel uitgevoerd in een mooie hardcover en voorzien van prachtige, bijpassende illustraties. Tevens is er een leeslint aanwezig met daaraan een bedeltje van een kat. Dit alles tezamen met de vrolijke kleuren maakt alleen het kijken en het vasthouden van dit boek er al een feestje van. Voorin het boek is er een overzicht met de beschrijving van de personages die een rol in het boek hebben, samen met een illustratie die de personages uitbeelden. In dit boek wordt ook tussendoor voldoende uitgelegd over de personages waardoor De babypoesjes prima zelfstandig te lezen is. Leuk is dat er een nieuw personage wordt geïntroduceerd waarvan we kunnen verwachten dat dit een blijvend personage zal zijn.

Eigenlijk mixt De Braeckeleer met deze reeks een aantal genres door elkaar heen. Avontuurlijk verhalen met lekker veel spanning, een vleugje fantasy, misdaad en natuur. Verhalen met dieren (en dierenmensen) in de hoofdrol. Dit allemaal geschreven in een vloeiende en aantrekkelijke schrijfstijl. Door de hoofdstukken kort en strak te houden wordt het zeer toegankelijk gemaakt voor de doelgroep, ook voor de wat drukkere kinderen waarbij de aandachtspanne wat korter is. Een hoofdstukje per dag is dan prima te doen. Al zullen er ook kinderen zijn die dit boek gewoon in een dag uitlezen en zal de dierenliefhebber deze reeks extra aanspreken. Het eerste deel van deze reeks was een heel fijn opwarmertje, dit tweede deel laat een zeer succesvol vervolg zien.

De Babypoesjes wordt vertelt vanuit het perspectief van Cato, in de eerste persoon en vanaf de eerste regel is het alsof je naast haar loopt en samen met haar het avontuur meemaakt. Een heel spannend avontuur welteverstaan en uiteraard niet zonder in de problemen te komen. De opbouw en de uitwerking is gewoon zoals het hoort en alles klopt, tot en met de plot. De verteltrant van de auteur laat genieten van de belevenissen van Cato en haar vrienden en de illustraties van Frieda Van Ravels zetten de puntjes op de i. Een perfecte reeks om kinderen aan het lezen te brengen en te houden. Een spannend avonturenverhaal met een vleugje magie en humor, een perfecte reeks om kinderen aan het lezen te brengen en te houden.

5*****

Nico De Braeckeleer en Frieda Van Raevels werkten al samen aan de succesvolle serie Manon op de manege. Met Het Kattenmeisje brengen ze een coole, grappige reeks boordevol dieren, vriendschap en avontuur, en met een tikkeltje magie.

Met dank aan Uitgeverij Baeckens Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op Nienke’s KinderBoekenBlog.

Wendy Wenning

Titel: Het kattenmeisje – De babypoesjes| Auteur: Nico De Braeckeleer
Uitgever: Baeckens Books | ISBN:  |Blz: 192
Verschijningsdatum: oktober 2020| Illustraties: Frieda Van Raevels

Het kattenmeisje – De babypoesjes is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Undercover – Eva Burgers – Recensie

Undercover – Eva Burgers – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Amy woont samen met haar moeder, haar vader is een jaar geleden bij hun weggegaan. Haar moeder is hier nog steeds erg verdrietig over, maar ook voor Amy is alles sinds die tijd veranderd. Haar vader is niet de vader die ze had gedacht. Amy heeft sinds een maand of drie een vriendje en ze heeft een leuk bijbaantje bij een restaurant. Als ze op een avond na haar werk naar huis fietst, ziet ze drie jongens een woning uitrennen en een van de jongens lijkt wel heel erg op haar vriendje. Als ze later hoort dat er in dat huis een overval is gepleegd en dat daarbij iemand om het leven is gekomen, begint ze erg aan Ivar te twijfelen. Hij zegt dat hij die avond gewoon thuis was. Het laat haar niet los, maar ze weet niet goed wat te doen. Ze besluit eerst de confrontatie met Ivar aan te gaan, maar het blijkt dat er een kant aan Ivar zit die ze nog niet kende. Hebben ze dan toch gelijk toen men haar waarschuwde?

‘Nog voordat ik doorhad wat er gaande was, stormden er opeens drie jongens met veel lawaai de deur van het huis uit. Geschrokken remde ik af en slingerend stuurde ik mijn fiets achter een geparkeerd bestelbusje. Dit voelde fout.’

Undercover start met een lijstje met goede en slechte eigenschappen van een persoon. Wie deze persoon is, is nog onbekend. Al snel komen we erachter dat Amy een meisje is van de lijstjes. Bij bepaalde twijfels maakt ze lijstjes met bijvoorbeeld voor- en tegens, een methode die al jaren goed lijkt te werken bij twijfelaars. Het verhaal start op zaterdag en eindigt een week later en verhaalt vanuit het perspectief van Amy, in de eerste persoon. Vooral vanwege de verdenkingen richting Ivar is er een lichte spanningsboog voelbaar en word je getriggerd om vooral door te lezen. Heeft Ivar inderdaad iets gedaan wat totaal niet door de beugel kan?

Deze novelle is ook weer een deel uit de reeks die Kluitman speciaal uitgeeft ter bevordering van het lezen voor jongeren in de leeftijd van 12-17 jaar. Undercover is op een eenvoudige wijze opgezet en geschreven, waardoor het zeker toegankelijk is voor de doelgroep. Het heeft spanning in zich, maar ook een aantal situaties die herkenbaar zijn voor de jongeren. Dit deel is heel geschikt voor de beginnende lezer die nog niet helemaal zeker weet welk genre het beste past. Daarentegen zal het misschien niet aan de verwachtingen van de al wel fanatieke lezer kunnen voldoen. Ondanks dat de plot een geweldige twist bevat is de spanning wat aan de lage kant en de personages hadden net iets sterker uitgewerkt kunnen worden. Conclusie: top voor de beginner, voor de gevorderde leuk om even tussendoor te lezen.

3***

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij Kluitman voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Undercover| Auteur: Eva Burgers
Uitgever: Kluitman| ISBN: 9789020609639 |Blz: 96
Verschijningsdatum: februari 2021

Undercover is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Gegijzeld – Chinouk Thijssen – Recensie

Gegijzeld – Chinouk Thijssen – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Chinouk Thijssen kon als auteur ook niet ontbreken in de reeks novelles van Kluitman. De Kluitman-novelles zijn compacte, spannende YA-verhalen. Ideaal om de doelgroep meer aan het lezen te krijgen.

In Gegijzeld gaat Yasmine samen met Jason naar een feest van hun klasgenoot Casper. Casper is de zoon van een bekende advocaat en ze wonen in een grote villa. Het feest dat Casper mag geven belooft het feest van de eeuw te worden. Eigenlijk mag Yasmine niet naar het feest toe, maar ze klimt stiekem uit het raam. Dit feest wil ze niet missen. Maar de avond krijgt een nare wending wanneer er een groep oudere jongens binnenkomt. Het feest van de eeuw verandert langzaam in een afschuwelijke nachtmerrie.

‘Een van de jongens staat met een pistool op het hoofd van Casper gericht.‘

De proloog vertelt een dramatische gebeurtenis, maar het is nog niet duidelijk wat er precies speelt. Dan springt het verhaal naar 12 uur eerder. Gegijzeld verhaalt vanuit de perspectieven van Yasmine en Jason. Beiden vanuit de eerste persoon en het wordt duidelijk aangegeven wie er aan het woord is. De proloog trekt gelijk de aandacht en maakt nieuwsgierig. Thijssen bouwt het verhaal voorzichtig op, ze laat eerst kennismaken met de karakters en geeft deze een herkenbaar gezicht, passend bij deze tijd. Dat geldt ook voor het leven van de jongeren en de problemen waar ze nu al mee te dealen hebben. Deze problemen voegen al een lichte onderhuidse spanning toe. De onverwachte wending op het feest laat de spanning in Gegijzeld snel oplopen en de heftige gebeurtenissen vragen de volledige aandacht.

‘Met een scherpe pijn in mijn schedel kom ik weer bij. Ik kijk om me heen in het donker en probeer mijn blik te focussen. Alles om me heen is zwart.’

De werkruimte in een novelle is beperkt, maar Thijssen slaagt er prima in om de ruimte volledig te benutten en een compleet, goed opgebouwd en geloofwaardig verhaal neer te zetten. Met een mooie spanningsboog en genoeg ontwikkelingen die de lezer dwingen het boek in één keer uit te lezen.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij Kluitman voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Gegijzeld| Auteur: Chinouk Thijssen
Uitgever: Kluitman| ISBN: 9789020609653 |Blz: 96
Verschijningsdatum: februari 2021

Gegijzeld is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

In eigen hand – Linda Jansma – Recensie

In eigen hand – Linda Jansma – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Drie jaar geleden raakte Nikki Benjamins haar baan bij de recherche kwijt omdat ze een collega geslagen had. En niet zomaar een collega, maar haar commissaris die de leiding had over het team grootschalige opsporing, waar ook zij op dat moment toebehoorde. Er waren in een zaak veel fouten gemaakt, informatie was gelekt, een inval liep mis en een meisje van negen kwam om. Het aanduiden van de dood van het meisje als nevenschade schoot Nikki toen in het verkeerde keelgat. Vooral omdat zij de commissaris al eerder had gewaarschuwd dat er iets niet klopte. Ze sloeg de man een blauw oog en een bloedneus. Nikki besloot een eigen recherchebureau te beginnen, zodat ze nog steeds een link had naar haar eigen beroep. Maar nu doet Ferry de Groot, toen hoofdinspecteur en waar ze enkele jaren mee had samengewerkt, een beroep op haar. Ferry is drie jaar geleden ook ontslagen, dit omdat hij verdacht werd van het hebben van foute contacten. Ferry zijn zoon is verongelukt, maar Ferry twijfelt aan het onderzoek van zijn ex-collega’s. Hij denkt dat het geen ongeluk was en vraagt Nikki hem te helpen dit te bewijzen.

In eigen hand is het eerste deel van een reeks met Nikki Benjamins in de hoofdrol. Een stoere vrouw van 36 jaar, spijkerbroek met shirt, niet heel gefocust op haar voorkomen, avontuurlijk, stijl melkboerenhondenhaar en een job als particulier rechercheur waarbij ze ook niet altijd even damesachtig optreedt. Al bijna haar hele leven een hechte vriendschap met Valerie, wat best apart is, gezien het verschil tussen hun. Valerie is extrovert, elegant, modieus, altijd bezig met haar uiterlijk en werkend in de dokterspraktijk van haar man. Nikki rommelt een beetje met Jack, maar een vaste relatie is aan haar (nog) niet besteed. Ferry weet Nikki te overtuigen dat er iets niet klopt aan het ongeluk van zijn zoon en er gaat een spannend onderzoek van start. Al snel wordt duidelijk dat dit wel eens een lastige zaak kan worden, een die niet zonder gevaren zal zijn. Maar Nikki is niet bang uitgevallen en is vastbesloten deze zaak tot een goed einde te brengen.

De dialogen in het boek zijn realistisch neergezet en de situaties levensecht, wat een gevoel geeft het van dichtbij mee te maken. Dit is ook een van de talenten van Linda Jansma, de lezer nauw betrekken bij het verhaal. Tevens zijn in de dialogen duidelijk herkenbare emoties verwerkt, waardoor er een goede klik gemaakt kan worden met de personages. Al springt niet elk personage er sterk tussenuit en uiteraard is er nog genoeg ruimte overgehouden voor meer ontwikkeling. Door veel mogelijkheden open te houden, blijft er een gezonde nieuwsgierigheid naar het volgende deel. Een prima uitgewerkt geheel met een gelijkmatige spanningsboog en een aangename kennismaking met het hoofdpersonage.

In eigen hand zal je misschien niet voortdurend op het puntje van de stoel laten zitten, maar Jansma heeft er genoeg elementen ingestopt die het boek interessant maken. Een veelbelovend eerste deel van een reeks die als detectiveroman een fijne afwisseling geeft.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan De Crime Compagnie voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: In eigen hand| Auteur: Linda Jansma
Uitgever: De Crime Compagnie| ISBN: 9789461094513|Blz: 350
Verschijningsdatum: juli 2020

In eigen hand is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

De Vijfde Kamer – Darline Degheldere – Recensie

De Vijfde Kamer – Darline Degheldere – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Het huren van een vakantiewoning was voor de vier koppels al jaren een traditie. Meteen na het afstuderen waren Hans, Daan en Elke hiermee gestart en ondertussen hadden ze al tien jaar op de teller staan. Tijdens hun studie deelden de drie de tweede verdieping van een studentenhuis, gelegen boven de kruidenierszaak Pascal. Ondanks dat ze alle drie een andere studie volgden, klikte het meteen en ontstond er een hechte groep. Ze hadden zichzelf De Pascallen genoemd. Toen ze vier jaar later afstudeerden, beloofden ze elkaar minstens één weekend per jaar met z’n allen door te brengen. Van Hans kwam het voorstel Claire erbij te betrekken, daar zij zijn toekomstige schoonzus was. Dit jaar hadden ze voor een midweek een luxe vakantiehuis in de Ardense bossen gehuurd. Normaal gesproken werd er altijd een huis met vier kamers gehuurd, maar dit huis had een kamer extra. En dat kwam best goed uit. De vijfde kamer werd bijvoorbeeld de eerste nacht in gebruik genomen door Daan – een notoire snurker. De laatste nacht werd Bram, de partner van Claire naar de vijfde kamer geleid, hij had iets te diep in het glaasje gekeken. Maar de volgende ochtend, als Claire hem wakker wil maken, blijkt Bram niet meer in leven te zijn. Claire en haar tweelingzus Margot zijn ervan overtuigd dat er kwaad opzet in het spel is. Zonder het uit te spreken verdenken ze elkaar, tot ze ontdekken dat er een derde in het spel zit.

Het boek heeft een aantrekkelijke cover en een titel die intrigeert. De eerste hoofdstukken zijn van dien aard dat je als lezer gelijk het verhaal ingetrokken wordt en het overlijden van Bram geeft een gevoel dat er iets niet klopt. Maar er lijkt ook iets te zijn betreffende de verstandhouding tussen de personages en dit wekt enig argwaan op. Genoeg elementen dus om graag door te lezen met de verwachting een hoge spanningsboog te vinden. Maar de vaart die in het begin prima is, loopt al snel terug en voelt al snel wat haperend aan. Er wordt te lang om de hete brei heen gedraaid waardoor het verhaal ietwat langdradig wordt. De spanning valt hierdoor weg en alleen af en toe zien we deze iets pieken. Ondanks dat er veel uitweidingen zijn, blijven de personages aan de vlakke kant en het lukt niet om een goede band met ze op te bouwen. Claire en Elke springen er nog het meest uit, maar het achterste van hun tong laten ze niet zien.

De pieken in de spanning komen vooral voort uit een aantal onverwachte twisten, en omdat door die wendingen nieuwe vragen worden opgeroepen blijft het verhaal wel trekken. Maar wel is door het langdradige de zin om door te lezen deels aangetast. Het is het onverwachte en een verrassend plot wat het geheel toch nog tot een prima verhaal maakt. Toch had het net iets compacter gekund, wat strakker opgezet met minder uitweidingen. De Vijfde Kamer is leuk om gelezen te hebben maar voor een doorgewinterde thrillerlezer, die wel wat meer gewend is, misschien ook net iets te soft.

3***

Darline Degheldere (1963) werkt in de financiële sector. Haar debuut werd genomineerd voor de Fintro Prijs Spannend Boek, jaargang 2019. Ook haar tweede boek, De Vijfde Kamer, werd genomineerd voor de Fintro Prijs Spannend Boek, jaargang 2020. Met dit boek debuteert ze nu bij Hamley Books

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: De Vijfde Kamer|Auteur: Darline Degheldere
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789463967624|Blz: 380
Verschijningsdatum: februari 2021

De Vijfde Kamer is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Thrillers algemeen

Lucht – Lara Reims – Recensie (Blogtour)

Lucht – Lara Reims – Recensie (Blogtour)

Geplaatst op door Wendy Wenning

Romi woont op Mars. Ze is bijna vijftien en haar haar is meestal blauw, maar soms ook lila of grijs. Ook de kleur van haar ogen stemt ze af op haar ochtendhumeur. Hier op Mars leven ze samen in een beperkte ruimte, een ondergronds gangenstelsel met slaapvertrekken en onderzoeksruimtes en een grote, ronde gemeenschappelijke ruimte met uitzicht op Mars via door periscopen gefilmd en vertaald beeld. Er is ruimte voor zo’n vijftien bewoners. Voornamelijk robots, die nauwelijks van mensen te onderscheiden zijn, en de kunstmatige intelligenties die alleen in de virtuele extra dimensie bestaan waar iedereen via een chip toegang heeft. Romi is de jongste, want er was sinds haar ontstaan geen plek meer voor nieuwe kinderen. Romi wil maar één ding, naar die verre planeet die toch zo dichtbij voelt. Als ze plots contact krijgt met Ciro, die op de aarde woont, zet ze alles op alles om de reis naar aarde te maken en deze verre planeet (en Ciro) te gaan bezoeken.

Lucht verhaalt afwisselend vanuit de perspectieven van Romi en Ciro. De auteur neemt ruim de tijd om over deze personages te vertellen, zodat de lezer een goed beeld van ze kan vormen. Ook al zijn Romi en Ciro afwisselend aan het woord, de hoofdrol ligt wel bij Romi. In het verhaal van Romi zien we in het begin kleine lijntjes naar een vorig boek van Reims, maar in het leven van Romi gaat de techniek net een stukje verder. Niet dat Romi al die techniek zo prettig vindt, ze vindt het zelfs soms erg vervelend en opdringerig.

‘De herinnering aan het moment dat alles anders werd, staat in haar geheugen gegrift. De dag dat de verbinding werd verbroken. De dag waarop de grote duisternis zijn intrede deed.’

In het verhaal van Ciro worden kleine plaagstootjes gegeven naar ons leven dat veranderd is sinds corona. In dit boek wordt gesproken over de Gamechanger, en dat de mensen vanaf die tijd bijvoorbeeld meer afstand tot elkaar houden. Meerdere opmerkingen in het verhaal verwijzen lichtjes naar de veranderingen waar wij zelf nu mee te maken hebben. Maar ook de droom van de ruimtevaart en astronauten krijg hier de aandacht, als we het hebben over het dromen van een leven op Mars.

‘Hij weet dat hij niet te dicht bij mensen in de buurt moet komen, veel mensen die de periode vlak voor de Gamechanger hebben meegemaakt, hebben daar een enorme angst aan overgehouden. Toen maakten mensen elkaar ziek.’

Lucht is een verhaal dat volledig uit de fantasie van de auteur ontsproten is, in een tijd dat ook zij aan huis gebonden is door alle beperkingen die opgelegd zijn. Maar zij weet de fantasie zodanig om te buigen dat het niet alleen een spannend en interessant verhaal is, maar ook een geloofwaardige setting meekrijgt. Een toekomstbeeld waar men best in kan geloven, al is er wel de hoop dat niet alles waarheid zal worden. Er zit een lichte voorspelbaarheid in het verhaal, maar dit heeft geen nadelige invloed op het leesplezier. Mede door de toevoeging van een vleugje romantiek (kalverliefde) slaagt Reims erin het verhaal speels en luchtig te houden, zodat het geen zwaar gevoel met zich meebrengt.

Lucht is een spannende Young Adult die anders naar veranderingen laat kijken en als is het maar voor even, een beetje de druk van de ketel afhaalt…

4****

Lara Reims schrijft met uitzicht op Boekarest, waar ze in 2019 ging wonen. Daarvoor woonde ze jarenlang in Parijs. Tien jaar geleden verhuisde ze van Amsterdam naar Frankrijk en vervolgens dus naar Roemenië, waar ze nu leeft, leest en schrijft. Ze is gefascineerd door de razendsnelle ontwikkelingen van de techniek die ons leven zullen veranderen. Daarover ging haar succesvolle Rémi-trilogie, waarvan het eerste deel werd genomineerd voor de debuutprijs van de Jonge Jury.

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Lucht|Auteur: Lara Reims
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789463967617 |Blz: 350
Verschijningsdatum: februari 2021

Lucht is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Thrillers algemeen

De vergeten tuin – Sandra J. Paul – Recensie – Blogtour

De vergeten tuin – Sandra J. Paul – Recensie – Blogtour

Geplaatst op door Wendy Wenning

Toen Sandra J. Paul De duistere school schreef, een spannend jeugdboek geïnspireerd door een verhaal die haar kinderen bedachten, was het de bedoeling dat het bij één boek zou blijven. Maar het verhaal was nog lang niet klaar dus verscheen vorig jaar het vervolg Het verlaten huis. Nu is het derde deel De vergeten tuin verschenen, een deel dat los van de andere boeken gelezen kan worden.

De vergeten tuin start met een korte inleiding, cursief gedrukt, en daarin lezen we over de Legende van Kraaidorp. We worden als laatste welkom geheten in Kraaidorp, anno 1621 en gaan van start met het verhaal van Colette Zwart. Het boek omvat drie delen en zal de waarheid over Colette Zwart onthullen. Al wordt gezegd dat dit boek losstaand te lezen is, als je de eerste twee delen hebt gelezen weet je al een beetje wie Colette Zwart is en wat haar invloed is op Kraaidorp. En dan is dit boek wel een hele leuke aanvulling op de eerste twee delen.

‘Dit kasteel, en al zijn bewoners, zal voor het einde van het jaar van de aardbodem verdwenen zijn, en het dorp zal nooit meer hetzelfde zijn. Geniet dus nog maar van de weinige momenten die jullie nog hebben, want jullie geluk zal niet lang meer duren.‘

Als in 1621 de moeder van de twaalfjarige Colette Zwart op de brandstapel wordt gezet, belooft Colette dat ze wraak zal nemen. Wraak op de kasteelheer die hiervoor verantwoordelijk is, maar voordat ze de kans krijgt wordt ze samen met haar broer Bertus meegenomen door Maximiliaan. Een man die ze niet kent, maar eenmaal in zijn burcht aangekomen, komt ze erachter wie haar moeder in werkelijkheid is. En dat het mogelijk is haar moeder terug te krijgen.

‘Dit is een vreemde. Een vrouw die bestaat uit pure, vernietigende duisternis.’

De vergeten tuin is een verhaal vol magie en hekserij. Het boek bevat aan de binnenkant een aantal (watermerkachtige) illustraties die zich prachtig bij het verhaal voegen. De auteur heeft al een mooie, filmische verteltrant, maar de toevoeging van de illustraties spreken de verbeelding nog eens extra aan. De vaart wordt er al gelijk ingezet en ook ontbreekt het niet aan een flinke dosis spanning. Het wordt almaar raadselachtiger en als lezer wil je maar al te graag weten hoe het allemaal in elkaar zit. Zeker als je de vorige delen hebt gelezen; dan wil je maar al te graag weten hoe Colette als persoon gevormd is. Als je leest hoe Colette worstelt met haar gaven, doet dat wel een beetje denken aan een puber die op ontdekkingsreis is. Een puber die moet leren omgaan met gevoelens en het langzaam volwassen worden, wat ook niet altijd even makkelijk gaat.

‘Verschillende mensen om hem heen worden opgeslokt in de aarde, die zich meteen weer boven hen sluit. De grond splijt open en sleurt planten en bomen mee.‘

In de vorige delen waren meer griezelige, enge fragmenten, maar in De vergeten tuin ligt de spanningsboog hoger. Al zijn er ook wel beangstigende situaties die je misschien niet net voor het slapen gaan moet lezen. Ook blijft dit boek veel onvoorziene situaties hebben, wat het zeer onvoorspelbaar maakt. Verwachtingen die steeds weer worden weggevaagd omdat het verhaal toch net weer een andere kant opgaat. Dit geeft van begin tot eind meerdere verrassingseffecten. Tot de jeugd behoor ik allang niet meer, maar ik heb van het boek genoten en voor de jonge lezer die van echte spannende boeken houdt is dit boek, en vooral de reeks, echt een aanrader!

4****

Sandra J. Paul is een Young Adult en Thriller-auteur van onder andere De Eilandenreeks, Moordspel, Mijn Waarheid en het aangrijpende Hart-Slag.

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie is onderdeel van de blogtour die rondom dit boek wordt georganiseerd.

Titel: De Vergeten Tuin|Auteur: Sandra J. Paul
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789463967716 |Blz: 280
Verschijningsdatum: februari 2021

De Vergeten Tuin is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Zondagsleven- Judith Visser – recensie

Zondagsleven- Judith Visser – recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

In Zondagskind hebben we kennis kunnen maken met Jasmijn Vink. Judith Visser kwam er pas op latere leeftijd achter dat ze het syndroom van Asperger heeft, een vorm van autisme. Een aangeboren stoornis in de informatieverwerking, waardoor communicatie moeizaam verloopt en aansluiting met andere mensen een probleem kan vormen. In Zondagskind blikt ze terug op haar jeugd. Dit boek laat een indringend, maar ook duidelijk beeld zien wat een invloed autisme heeft op je leven en ontwikkeling.

‘Er was een tijd waarin ik alleen maar kon hopen dat ik hier überhaupt naar onderweg was. En ik zie nu dat ik in de tijd niet echt leefde. Ik overleefde alleen maar.‘ – uit het voorwoord

Met Zondagsleven gaat het verhaal verder. Jasmijn woont met haar hondje Romy in een hoekappartement op de vierde en tevens bovenste etage. Romy is erg belangrijk voor haar en het liefst neemt Jasmijn het hondje overal mee naar toe. Zonder Romy voelt ze zich erg verloren. Jasmijn heeft een baan als receptioniste. Is niet makkelijk voor haar, maar ze wil haar eigen geld verdienen. Maar na een dag werken is de energie meestal wel op, gelukkig krijgt ze veel hulp van haar moeder. Inmiddels heeft Jasmijn al vier jaar een relatie met Nick. Dit gaat op zich goed, Jasmijn heeft wel het gevoel dat Nick haar volledig begrijpt. Maar dan wil Nick gaan samenwonen en Jasmijn raakt in paniek. Heeft ze eindelijk haar leven zo opgebouwd dat ze alles weet te handelen, gaat hij alles overhoop gooien..

Na het lezen van het indrukwekkende Zondagskind was de nieuwsgierigheid naar Zondagsleven groot. Zal dit boek net zo’n indruk achterlaten? Lukt het Jasmijn zich staande te houden in de ‘grote’ wereld?

‘Het was vreselijk ongezond om maar stug te blijven meedraaien in een maatschappij waar je eigenlijk van dóórdraaide. Daarom moest ik mijn vleugels uitslaan, als de vlinder die ik ooit zou zijn. ‘

Wederom slaagt Judith Visser erin gelijk de aandacht te pakken en vanaf de eerste regel volledig beslag op de lezer te leggen. Een intense beschrijving van alles wat Jasmijn meemaakt en hoe zij daarop reageert. Een overmaat van prikkels die Visser tastbaar overbrengt op de lezer. De onzekerheden van Jasmijn en alle stress die zij ervaart zijn zo doordringend dat het bijna lijkt of je in de schoenen van Jasmijn staat. Vooral als jezelf ook gevoelig bent voor prikkels is het zelfs een beetje thuiskomen en je eindelijk begrepen voelen.

Met Zondagslezen heeft Judith Visser wederom een indrukwekkend verhaal geschreven en Jasmijn is iemand die niet zo snel vergeten zal worden. Een verhaal dat je leest met een lach en een traan en als het boek dichtgeslagen wordt is er wel even wat tijd voor nodig om alles te laten bezinken. Iedereen die in zijn omgeving met enige vorm van autisme te maken heeft, kan van dit boek leren. Niet alleen voor zichzelf maar ook voor de ander. Visser weet precies de vinger op de zere plek te leggen en een meer dan duidelijke uitleg te geven aan wat het hebben van autisme kan betekenen.

Net als Zondagskind is ook Zondagsleven zo’n boek dat je eeuwig bijblijft. Mooi, puur en intens…

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan HarperCollins Holland voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Zondagsleven| Auteur: Judith Visser
Uitgever: HarperCollins Holland| ISBN: 9789402706413  |Blz: 464
Verschijningsdatum: oktober 2020

Zondagsleven is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Carte Blanche – Anja Feliers – recensie

Carte Blanche – Anja Feliers – recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

‘De smak die hij maakte terwijl hij de zoldervloer raakte, verraste hem niet meer. Het was haast een automatisme geworden voor hem om te weten hoe hij zijn kleine lichaam moest houden om zonder al te veel kneuzingen, zonder al te veel pijn, uit de strijd te komen.‘

In Carte Blanche is psychologe Kathleen Verlinden nog druk bezig haar leven weer op orde te krijgen. Relaties zijn stukgelopen, maar gelukkig is de band met Julie wel hersteld. Maar beiden hebben veel meegemaakt en de verwerking hiervan heeft tijd nodig. Toch lijkt er een rustpunt te zijn bereikt, maar als Kathleen een telefoontje krijgt van een oude bekende, staat alles weer volledig op zijn kop. Het werk van Kathleen gaat gewoon door en Saar is ten einde raad als ze bij Kathleen aanklopt. Haar schreeuw voor hulp is zeer dringend, al beseft Saar dat zelf nog niet.

De proloog die Feliers voor dit boek bedacht heeft, heeft iets in zich waardoor je als lezer als het ware het verhaal wordt ingetrokken. De toon die al neergezet wordt, geeft de verwachting een heftig verhaal voorgeschoteld te krijgen. De boeken met hoofdpersonage Kathleen Verlinden kenmerken zich door de psychologie, afgewisseld met behoorlijk wat spanning. Wat in dit deel al snel opvalt is dat de psychologie duidelijk de overhand heeft. Naast de verhaallijn van Kathleen zijn er andere verhaallijnen die indringende thema’s bevatten. Zo indringend dat ontwikkelingen rondom Kathleen ietwat naar de achtergrond worden gedrukt. Al wordt wel goed benadrukt dat Kathleen behalve een psycholoog ook maar gewoon een mens is. Ook zij heeft haar problemen die erom vragen opgelost te worden.

Het boek voelt eerst meer aan als een psychologische roman. De verwachting die in het begin van het boek wordt gegeven wordt aan de ene kant waargemaakt, maar aan de andere kant mist er geruime tijd iets om het een ‘echte’ thriller te noemen. De spanning is vooral te halen uit de psychologische aspecten, al zijn die wel zodanig dat dit verhaal de tijd moet hebben om te bezinken. Mede door de wijze waarop Feliers alle emoties verwoordt. Maar ook laat Feliers hier weer goed het talent zien personages uit te werken en neer te zetten zodat ze eigen worden. De onderwerpen zijn heftig genoeg om onder de indruk te zijn. Vooral als je weet dat deze onderwerpen niet zomaar uit de lucht komen vallen, maar in het echte leven helaas vaak genoeg voorkomen. In dat opzicht mag deze psychologische roman toch wel het predicaat (vrouwen)thriller toebedeeld krijgen. Vooral als je na het lezen de tijd neemt om alles dat in dit boek beschreven is te laten bezinken.

Carte Blanche heeft thema’s die voor huivering en woede zorgen en die een hele nare kant van de mens laat zien. Met een voelbare spanning die diep onder de huid weet te kruipen waardoor het als een echte vrouwenthriller aanvoelt.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Pelckmans Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Carte blanche| Auteur: Anja Feliers
Uitgever: Pelckmans uitgevers| ISBN: 9789463832557 |Blz: 332
Verschijningsdatum: oktober 2020

Carte Blanche is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen