Categorie: 4 sterren

Ontworteling – Janine Keijser – Recensie

Ontworteling – Janine Keijser – Recensie

Naast schrijfster is Keijser dierentolk en coach. Eerder studeerde ze Nederlands Recht en werkte als advocaat. Toen ze midden twintig was raakte ze arbeidsongeschikt vanwege ernstige lichamelijke klachten. Ze heeft verschillende cursussen op het gebied van acupressuur, reiki en Quantumtouch gevolgd. Op basis van haar ervaringen heeft ze een eigen visie ontwikkeld op het holistische genezingsproces. Hierin staat het in je (ziels)kracht komen en het zelfgenezende vermogen van het organisme aanspreken centraal. Ontworteling is de derde thriller van Janine Keijser met journaliste en wereldverbeteraar Lara in de hoofdrol.

Lara wordt door een organisatie ingehuurd om onderzoek te doen in het hart van de Amazone. Het vermoeden bestaat dat een aantal ondernemingen economische belangen heeft in het Amazonegebied, dit ten koste van de inheemse gemeenschappen. Lara heeft altijd al naar dit gebied willen afreizen en nu wordt ze er zelfs voor betaald. Maar tijdens haar missie om inheemse gemeenschappen te helpen, wordt ze geconfronteerd met onverwachte uitdagingen.

De inheemse gemeenschap is niet zo blij met de komst van Lara en een collega en er is zelfs wat vijandigheid te bespeuren. Ze ontdekt een schandaal dat het regenwoud en de inheemse bevolking in gevaar brengt, maar ook haar eigen leven komt in gevaar. Terwijl de spanningen toenemen, raakt Lara verstrikt in een gevaarlijk spel. De hallucinerende ervaringen die ze doormaakt confronteren haar met haar diepste angsten en twijfels. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal wordt ze op de proef gesteld.

Er was geen tijd meer om hem te redden, geen tijd meer om mezelf te redden. Een stem in mijn hoofd zei dat ze me had gewaarschuwd. Dat ze had voorzien dat het zo zou eindigen.

De proloog van Ontworteling geeft al lichtjes het spanningsniveau aan en maakt nieuwsgierig wat komen gaat. Eigenlijk vind iedereen rondom Lara dat het eens tijd wordt dat ze een beetje gaat settelen, maar ze weten ook dat Lara zich in dit geval niet tegen laat houden. Het verhaal gaat vlot van start en al snel is er al een goede onderhuidse spanning voelbaar. De hoofdstukken zijn compact en de verteltrant heeft een fijn tempo. Meerdere cliffhangers weten de spanning regelmatig op te voeren.

Midden op de sprei lag een roze pop met gele haren in een wit shirtje. Twee felblauwe kralen lagen ernaast. De holle oogkassen van de pop deden me rillen, maar nog huiveringwekkender was het opengescheurde shirt. Precies ter hoogte van de hartstreek was een naald door het lijfje gestoken.’

Ontworteling is een gelaagde thriller, de meerdere lagen geven een extra dimensie. Het is geen standaardthriller, niet voor niets staat er op de cover ecothriller. Het is niet alleen de spanning waar het in deze thriller omdraait, maar ook de onderliggende boodschappen die er in te vinden zijn. De auteur geeft het boek hiermee ook een persoonlijk tintje. Want door Lara steeds beter te leren kennen, leer je ook een beetje de auteur kennen. Keijser stopt veel van haar eigen gedachtengoed in haar thrillers waardoor het verhaal nog een extra laag krijgt.

De personages weet ze goed te beschrijven, van de uiteenlopende karakters is prima een beeld te vormen. Dat niet elk mens goed in te schatten is blijkt uit een verrassende, niet voorziene wending en hiermee laat de auteur zien dat helaas niet iedereen te vertrouwen is. Ook maakt ze met deze ecothriller (weer) duidelijk waar de mens allemaal voor verantwoordelijk kan zijn en dat er vanwege het grote geld regelmatig verregaande beslissingen worden genomen. Beslissingen die rampzalig kunnen zijn …

Ontworteling is een gelaagde thriller met veel spanning en een onderwerp die de lezer wakker schudt.

4****

Met dank aan Uitgeverij Doornwater en Janine Keijser voor het recensie-exemplaar en het mee mogen doen met de blogtour.

logo_bookspot_120x60_2018

De verloren dromen van Valeria – Aline van Wijnen – Recensie

De verloren dromen van Valeria – Aline van Wijnen – Recensie

Tara is de journalistiek ingegaan met de verwachting artikelen over geschiedenis te schrijven, research te doen en haar liefde voor vervlogen tijden met anderen te delen. Maar omdat de banen niet voor het oprapen lagen toen ze net afgestudeerd was, nam ze een baan aan bij Actueel. Tijdelijk was de bedoeling maar vijf jaar later is ze hier nog steeds werkzaam. Op relatiegebied is het ook niet zoals ze het graag wilt zien, het is wachten totdat haar minnaar gaat scheiden en volledig voor haar kiest. Wanneer ze de Hermitage in Amsterdam bezoekt, valt haar oog op een prachtige baljurk. Deze is van gravin Valeria Vygotski geweest en Tara raakt nieuwsgierig naar deze vrouw en haar leven. Ze besluit op onderzoek uit te gaan waarvoor ze naar Sint Petersburg moet reizen. De stad waar ook al jaren haar eigen moeder woont en die ze door de jaren heen maar weinig gezien heeft. Niet alleen komt ze tijdens haar onderzoek meer te weten over Valeria, maar ook krijgt ze meer inzicht in haar eigen levensverhaal.

Aline van Wijnen kreeg als eerste bekendheid met haar feelgoodromans, maar zette zichzelf goed op de kaart met haar eerdere historische roman, Het geheime kistje van Elle, waarmee ze ook De Valentijnprijs in 2022 won. Vooral deze laatste roman maakte veel indruk, waardoor er weer veel nieuwsgierigheid was naar De verloren dromen van Valeria.

Met zijn laatste restje wilskracht hield hij zijn ogen open om naar de maan te blijven kijken. Als Valeria, waar in de wereld zij nu ook was, op dit moment ook naar de maan keek, konden hun blikken elkaar ontmoeten op het lichtgevende oppervlak.’

Het verhaal speelt zich afwisselend af in het heden en verleden. Het heden is de verhaallijn van Tara en die van het verleden vertelt het verhaal van Valeria. De verteltrant van Aline van Wijnen is enerverend te noemen en hiermee weet ze de lezer vanaf het begin mee te slepen. Het onderzoek van Tara is interessant en ook als lezer wil je graag het verhaal van Valeria weten. De belevenissen van Tara blijven voortdurend intrigeren en het wisselen van de verhaallijnen gebeurt op soepele wijze. Geleidelijk ontdekt de lezer hoe alles in elkaar steekt. Het liefste had de auteur al haar research voor dit boek in Sint Petersburg zelf gedaan, en zodra het idee voor dit boek was opgevat waren de plannen al gemaakt, alleen corona gooide deze plannen in de war. Maar ook zonder naar Sint Petersburg te zijn geweest, is het de auteur prima gelukt een geloofwaardig en beeldend verhaal neer te zetten. De details dragen bij aan het meeslepende karakter van het verhaal.

De verloren dromen van Valeria is een verhaal met veel facetten. Historische gebeurtenissen, zoals de Russische revolutie worden levendig en begrijpelijk in het verhaal verwerkt. Het verhaal brengt de wanhoop, tegenslagen en de impact van historische gebeurtenissen overtuigend over. Maar ook laat dit verhaal zien wat een verleden voor invloed kan hebben op een leven van iemand. Tijdens haar onderzoek leert Tara niet alleen over Valeria, maar ook over haar eigen leven. Een leven dat ze misschien inmiddels anders ingevuld had willen zien. Misschien zelfs wat dromen voorbij heeft laten gaan, voor een stukje zekerheid. De personages worden realistisch en diepgaand beschreven en van Wijnen weet zelfs even op het verkeerde been te zetten als het om de romantiek gaat. De verwachting die gecreëerd wordt, krijgt een andere wending dan gedacht. Zo zie je maar, zelfs in een historische roman kan men tijdelijk op een ander pad gezet worden.

De verloren dromen van Valeria is naast een prachtig meeslepend verhaal tevens een leerzame ervaring. Blijven dromen mag, maar dromen proberen waar te maken kan natuurlijk ook …

4****

Wendy Wenning

logo_bookspot_120x60_2018

Gerechtigheid – Daniëlle Disser – Recensie

Gerechtigheid – Daniëlle Disser – Recensie

In 2022 debuteerde Daniëlle Disser met de thriller Volmaakte onschuld, het eerste deel van de trilogie met Julia Miller in de hoofdrol. Met deze thriller wist ze menig thrillerlezer te overtuigen en het wachten was op het tweede deel in deze trilogie. Met een preview was de lezer al nieuwsgierig gemaakt en nu, met Gerechtigheid gaat het verhaal eindelijk verder. In Volmaakte onschuld is Julia ternauwernood aan de dood ontsnapt. De beslissing die ze moest nemen, had tot gevolg dat ze haar dochtertje Evie lange tijd niet heeft kunnen zien. In de overtuiging dat degene die Julia had willen vermoorden veilig achter slot en grendel zit, wordt het de hoogste tijd om weer contact te zoeken met Evie. Maar Mark, de man van Julia, werkt niet echt mee. Dan blijkt ook dat het nog steeds niet veilig is, en wederom wordt Julia gestalkt. Maar door wie is de grote vraag …

‘Ik draai me om en loop weer richting de voordeur. Plotseling slaak ik een ijselijke gil. In het schijnsel van het flashlight zie ik een dode vogel op de deurmat liggen. Zijn nek is gebroken …’

Evenals Volmaakte onschuld bestaat ook Gerechtigheid uit meerdere verhaallijnen en het verhaal wordt vertelt vanuit een wisselend perspectief. Er is gelijk al een fijne spanning voelbaar en Disser weet dit van begin tot eind goed vast te houden. Met veel van de personages is al kennisgemaakt in Volmaakte onschuld, maar er worden ook weer nieuwe personages geïntroduceerd. Personages waarvan sommige niet altijd even goed te peilen zijn, wat ten gunste valt aan het spanningsniveau. En ondanks dat de dialogen soms ietwat gekunsteld overkomen, weet de auteur de settings waarin de personages zich bevinden wel zo te beschrijven dat er een perfect beeld te vormen is. Situaties en acties zijn goed voor te stellen en het verhaal krijgt zo ook een licht filmisch karakter mee. Wel is er soms het gemis van net iets meer diepgang bij een aantal personages maar de verwachting is dat dit op een later moment goedgemaakt wordt.

‘Onkruid is hardnekkig en kan alleen met zware middelen worden bestreden. Het is de hoogste tijd om het juiste middel te vinden.’

Disser heeft haar eigen unieke schrijfstijl, er valt tot nu toe geen vergelijking te maken met een andere auteur. Met de meerdere verhaallijnen en de wisselende perspectieven maakt ze het zichzelf niet echt makkelijk, maar vooralsnog lijkt ze dit prima te kunnen handelen. Door het verhaal te voorzien van een flink tempo, korte hoofdstukken met veel actie en diverse rollercoasters, laat het boek zich vlot lezen en het laat zich ook niet gemakkelijk even wegleggen. Veel van de ontwikkelingen zorgen voor steeds meer vragen waardoor de lezer veelvuldig in verwarring raakt. Naar het einde toe lijkt er meer duidelijkheid te komen, maar een plotwending maakt dat alles weer volledig op zijn kop komt te staan. Een fervent thrillerlezer zal niet volkomen verpletterd worden door deze plotwending, al geeft het hoe en waarom toch wel een andere kijk op het gebeuren. Wederom hapt de lezer samen met een aantal personages naar adem en hoopt dat dit goed gaat aflopen. Maar ook nu moet men weer even geduld hebben, want de epiloog van Gerechtigheid laat zien dat het verhaal nog lang niet af is. Dit blijkt ook wel als men naar de definitie van Gerechtigheid kijken: Een term die niet alleen inhoudt dat recht wordt gedaan aan iemand die onrecht lijdt, maar ook aangeeft dat de boosdoeners worden gestraft. Gerechtigheid is verder een theologisch begrip: God spreekt de zondaars om Christus’ wil vrij van schuld. Er lijken toch nog wel wat losse eindjes te zijn die vastgetrokken moeten worden.

De preview van deel drie, getiteld Wraak, die we achter in het boek vinden, maakt hongerig en hebberig naar het laatste afsluitende deel en de neiging de auteur met het mes op de keel te dwingen dit deel zo snel mogelijk te laten verschijnen, is sterk aanwezig. Bij wijze van spreken dan…

4****

Met dank aan Daniëlle Disser voor het recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Wendy Wenning

Na die klap – Marlies Allewijn – Recensie

Na die klap – Marlies Allewijn – Recensie

Marlies Allewijn (1977) groeide op in het Zeeuwse Yerseke, maar woont al geruime tijd in Amsterdam. Eerder heeft ze onder andere de boeken Ze was 16 geschreven en De Meid. Marlies kreeg toen ze twaalf was de diagnose jeugdreuma en schreef in 2012 de semi-autobiografische jeugdroman SchEef. De chronische ziekte – die ondanks het woord ‘jeugd’ nog steeds aanwezig is – loopt als een rode draad door haar leven. Veel van haar verhalen spelen zich af in Zeeland en Amsterdam. Marlies zet zich via haar werk in om aan te tonen dat gelijkheid niet voor iedereen zo vanzelfsprekend is en dat er nog veel te winnen valt op het gebied van emancipatie. Voor rechten moet je strijden. Ja, Marlies is feminist…

In mei verscheen de YA roman Na de klap. Het verhaal gaat over Robin die een zwaar auto-ongeluk krijgt. Als Robin na een feestje wordt opgehaald regent het en het zicht in de auto is slecht omdat de ventilatie niet goed werkt. Dit had allang gemaakt moeten worden, maar steeds is vergeten een afspraak te maken. Een beetje afleiding en dan is daar die tram.

“Hij lachte en sloeg met zijn handen op het stuur. Midden in een lach van hem en een quasi nukkige sneer van mij klonken de trambellen. Daarna kwam de klap. De chaos. De blonde pony. De kou.”

Na de klap start met een heftige proloog. Daarna lezen we dat Robin wakker wordt in het ziekenhuis. Dan eerst een korte flashback naar het ongeluk en na een tijdje in het ziekenhuis te moeten verblijven, wordt Robin overgebracht naar een revalidatiecentrum. Na een aantal maanden revalidatie mag Robin naar huis. Maar thuis is veranderd, ouders zijn veranderd, alles is veranderd. Robin denkt het leven gewoon weer op te kunnen pakken maar zo makkelijk is dat niet…

Ik slik, schraap mijn keel, haal mijn neus op. Ik tik met mijn vingers op de handvatten van mijn krukken. Mijn oren tuten. Het is logisch dat ik in een auto moet. Hoe kom ik anders weg?

Allewijn zet met Na de klap een verhaal neer waarbij de lezer het een en ander zelf kan invullen. In ieder geval wat betreft de personages. In dit boek geen uitgebreide details waarmee men een duidelijk beeld kan schetsen, hierbij kan ieder zijn eigen fantasie aanspreken. Er komen veel thema’s aan bod. De belangrijkste zijn wel trauma, traumaverwerking, angst- en paniekaanvallen. Zijdelings is er een scheiding, egoïsme, vriendschap, verliefdheid, vrij leven en eigen identiteit. Robin heeft een trauma te verwerken, maar is daarnaast ook bezig met volwassen worden, net als alle vrienden. De gevoelens die voortkomen uit het trauma dat Robin heeft te verwerken zoals de angst- en paniekaanvallen zijn door Allewijn bijzonder scherp omschreven en maken voor een buitenstaander heel helder hoe het voelt en wat het doet met iemand. Voor een persoon die angst- en paniekaanvallen heeft of heeft gehad zal er zeker veel herkenbaarheid te vinden zijn.

Ik kan het hem niet vertellen. Niet nu. Niet meer. Het is te groot geworden. Te veel. Te genant. Te eng. Hij zou ontzettend schrikken van mijn gedachtes. Als hij zou weten welke zieke dingen er in mijn hoofd zitten, zou hij me echt laten vallen.”

Ondanks dat het best een indringend verhaal is en er ook wel heftige situaties zijn, is het toch zo neergezet door de auteur dat het een makkelijk en vlot te lezen boek is. Dat wat Robin meemaakt blijft interesseren, het boek blijft van begin tot eind grijpen. Na die klap bestaat uit vier delen en alleen in deel vier is even een stuk wat minder prettig leest. Maar dit doet gelukkig niet af aan het totaalplaatje. Dit is een boek dat raakt en een indruk achterlaat. En de bijzondere manier waarop de auteur dit boek heeft geschreven, vraagt om het boek nog een keer te herlezen. Alleen al vanwege het gevoel dat er nog meer lagen in dit verhaal zitten dan die na de eerste keer lezen zijn ontdekt.

Allewijn weet, door uit eigen ervaringen te putten, gevoelens zo levensecht neer te zetten dat dit boek menigeen zal raken.

4****

Met dank aan uitgeverij Kluitman voor het recensie-exemplaar en Hebban voor het mee mogen doen met de leesclub

Wendy Wenning

Windkracht 15 – 15 schrijvers – 15 eilandverhalen – Recensie

Windkracht 15 – 15 schrijvers – 15 eilandverhalen – Recensie

In 2018 verscheen Paal 15, de eerste Waddenbundel. Bedacht door Marelle Boersma, een schrijfweek op een Waddeneiland. Tijdens een verblijf op een Waddeneiland schrijven 15 schrijvers elk een kort verhaal dat zich afspeelt op de Waddeneilanden. Dit levert een bundel op vol van spanning, ontroering en romantiek. Windkracht 15 is inmiddels de 4e Waddenbundel en tijdens het schrijven van deze bundel verbleven de schrijvers op Texel. Van elk verkocht exemplaar wordt er één euro gedoneerd één euro aan de Koninklijke Nederlandse Reddingsmaatschappij.

Auteurs: 

Heleen van den Hoven
Annet Hulst
Bianca Witmer
Petra Bontje
Margriet Bossink
Joyce Haverkort
Anne van Zwieten
Angelique Suijdendorp
Machteld van Zalingen
Regien Wiggers
Lucy Kusters
Jorien Meerdink
Bobbi Kruijsen
Renee Gellings
Esther van der Ham

Bij de vijftien schrijvers staan bekende namen en wat minder bekende namen. Auteurs die al meerdere thrillers hebben geschreven, auteurs waarvan net hun eerste thriller is verschenen, auteurs die in diverse genres hebben geschreven en ga zo maar door. Allemaal auteurs die hun schrijven willen verbeteren en verfijnen door middel van een schrijfweek met Marelle Boersma. Elk verhaal wordt afgesloten met een korte biografie zodat men (beter) kennis kan maken met de auteurs.

Windkracht 15 bestaat uit vier delen: Zomer, Herfst, Winter en Lente. Verhalen dit tot de verbeelding spreken en er is een fijne verscheidenheid in de verhalen te vinden. Van het ene krijg je het Spaans benauwd(De kentering) en denk je wel twee keer na voordat je besluit te gaan duiken en Wie ben ik? doet een beetje denken aan de televisieserie Oogappels. Eigenlijk is deze bundel een verzameling van diverse genres, maar is er wel altijd een bepaald spanningsniveau aanwezig. Ook is de invloed van de initiatiefnemer tastbaar, zoals het show don’t tell, een van de vele adviezen die Boersma aan auteurs meegeeft.

‘Eigenlijk was het geen keuze. Hij trok zijn mes uit zijn gordel en sneed met één ferme haal het touw door.’

Het fijne van een verhalenbundel is dat een kort verhaal altijd wel even tussendoor kan, hoe druk men ook is. Windkracht 15 is een kennismaking met meerdere talentvolle auteurs en men wordt gelijk even in gedachten meegenomen naar de prachtige Waddeneilanden…Gewoon dus even heerlijk ontspannen en genieten van deze mooie verhalen.

4****

Wendy Wenning

Wil jij meeschrijven aan een eilandbundel, het mooie initiatief onder leiding van Marelle Boersma? Lees snel hoe dat kan!

Titel: Windkracht 15| Auteur: Diversen| Uitgever: Droomvallei| ISBN: 9789083241098    | december 2022

Kraskaarten – Creatieve ontspanning

Kraskaarten – Creatieve ontspanning

KRASKAARTEN GLITTERS

Al eerder mocht ik voor Manteau kraskaarten testen. Toen koos ik voor de uitgave Katten kraskaarten.

Er zijn inmiddels meerdere soorten uitgebracht. Kleurkaarten om te krassen, waarbij beetje bij beetje een prachtig kunstwerk tevoorschijn komt. Bij de uitgave Katten kraskaarten vertelde ik dat het nog best secuur moet gebeuren. Want een strakke hand is wel nodig om alle lijnen perfect uit te krassen. Maar het is heerlijk ontspannend en ben je eenmaal begonnen dan leg je het ook niet meer even weg. Verslavend dus.

Toen ik zag dat er weer nieuwe uitgaven waren, was ik erg benieuwd naar de glitters versie. Dus aangevraagd en ik mocht deze gaan testen. Helaas had ik vlak na ontvangen van de kraskaarten een klein ongelukje waarbij ik mijn elleboog brak. Dus duurde het even voordat ik eindelijk deze prachtige set kon gaan uitproberen.

De kraskaarten zijn vierkant en zijn gebundeld in een stevig blok. Heel handig is dat de kaarten gemakkelijk uit het blok te halen zijn, wat fijn werkt. Maar er zit tussen elke kaart ook een papieren vel dus als je liever op het blok werkt kan dit ook. Het blok bevat zes kraskaarten met onder andere een toekan, een kat, een vlinder en een eenhoorn. Achterin het blok zit de houten kraspen waarmee je kunt krassen. Zelf pak ik ook altijd een zacht doekje erbij, waarmee je datgene wat je wegkrast kunt wegvegen. Wel uitkijken dat je niet uitschiet, want dat zie je wel gelijk op de zwarte ondergrond.

De glitters versie geeft net als de andere versies een mooie uitdaging, ook hier moet je secuur aan het werk gaan. Als je dit voor het eerst doet, moet je even de juiste manier te pakken krijgen. Maar als je eenmaal goed door hebt hoe je het beste kunt krassen, voel je langzaam die ontspanning opkomen. En ondertussen verschijnt er een prachtige creatie. Het is als kleuren maar dan net even anders.

Dit kraskaartenblok (of een andere versie) is leuk om te krijgen of om cadeau te geven. Maar ook na het maken van zo’n prachtig kunstwerk, kun je de kaart zelf houden of aan een ander cadeau geven.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij Manteau en New Book Collective voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Kraskaarten glitter | Uitgever: Manteau| ISBN: 9789022339268  | september 2022

https://www.standaardboekhandel.be/p/kraskaarten-glitters-9789022339268

Slipjacht – Jowi Schmitz – Recensie

Slipjacht – Jowi Schmitz – Recensie

Jowi Schmitz debuteerde in 2005 met Leopold, een roman die verscheen bij uitgeverij Cossee. Haar tweede roman Kus van je zus verscheen twee jaar later bij dezelfde uitgeverij en werd genomineerd voor de BNG prijs. In 2012 werd het jeugddebuut van Schmitz: Ik heet Olivia en daar kan ik ook niks aan doen bekroond met de Vlag en Wimpel, daarna kreeg het ook nog de Luchs-prijs van Die Zeit en Radio Bremen. In 2013 verscheen haar kinderthriller Schat onder de stad. De blog die ze bijhield over haar te vroeg geboren zoon verscheen in 2014 en won de Inktslaafliteratuurprijs 2014. Jowi Schmitz geeft ook les aan de Schrijversacademie, organiseert een kinderfilosofiefestival en wil graag een animatiefilmpje maken. Tevens schrijft ze een column voor het Schrijven Magazine, over hoe dat moet, schrijven. Slipjacht is een novelle uit de serie Kluitman-novelles, spannende boekjes van ongeveer 120 bladzijden.

Matteo woont volgens hem in de saaiste buitenwijk van Nederland. Matteo heeft geen vrienden en ook op school klikt het niet met zijn klasgenoten. Hij is de sukkel, het buitenbeentje en de driftkop. Hij tekent veel, maar geen gewone tekeningen. Bloederige tekeningen en als zijn vader dit ontdekt moet hij naar een therapeut. Maar dat wil hij niet en ook wil hij eigenlijk niet mee met het schoolkamp. Als hij eenmaal met zijn klas op kamp is, op de Veluwe, bedenkt hij zich geen moment en gaat hij er vandoor. De bossen in en zorgen dat niemand hem vindt. Maar hij is niet alleen in het bos. Er is iemand die nog veel ongelukkiger is dan hij, maar ook gevaarlijk …

‘Een diepe rafelige snee in zijn zij, bloed dat eruit gutst. Matteo zit met half dichtgeknepen ogen naar zijn vader te kijken.’

De eerste regel van Slipjacht pakt gelijk en het eerste hoofdstuk maakt meteen al duidelijk dat Matteo niet gelukkig is. Vanuit het perspectief van Matteo, in de derde persoon, volgt men zijn belevenissen. Schmitz weet dit personage gelijk zo neer te zetten dat er vanuit de lezer veel sympathie is. Een beetje medelijden zelfs. Een jongen die nergens bij lijkt te horen en momenteel alleen met zijn vader leeft. De tekeningen die hij maakt maken wel duidelijk dat deze jongen behoorlijk in de war is, maar vooral eenzaam. Hij voelt zich anders en kan daarom moeilijk aansluiting vinden. Maar ook juist hij wordt regelmatig gepest en nu op schoolkamp gaat het gelijk mis. Een reden voor Matteo om van het kamp weg te lopen.

Het was dom van dit kind om me wakker te maken.

Met vlotte pen geschreven zet de auteur een avontuurlijk verhaal neer, waarbij de fantasie van de doelgroep sterk aangesproken wordt. Tevens is alles zo beschreven, waaronder de gevoelens van Matteo, dat het herkenbaar is voor de doelgroep. Er zijn cursief geschreven hoofdstukken die verhalen vanuit een ander perspectief en ook hier zijn de gevoelens en gedachten herkenbaar en indringend beschreven. Er is weinig voorspelbaarheid waardoor het verhaal van begin tot eind een fijne spanningsboog heeft en het boek zich moeilijk laat wegleggen. Sowieso is een novelle uitermate geschikt voor de drukke jeugd van tegenwoordig, een boekje van net 112 bladzijden en wat dus niet veel tijd kost om uit te lezen. Wel lijkt er door het laatste hoofdstuk een onvolledige afsluiting te zijn, er blijft toch nog een vraag onbeantwoord. Het avontuur, een bijzondere vriendschap en een spannende, ietwat mysterieuze tweede verhaallijn maken van Slipjacht een enerverende novelle.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op www.vrouwenthrillers.nl

Titel: Slipjacht| Auteur: Jowi Schmitz | Uitgever: Kluitman| ISBN: 978902069554  | Blz: 112 | augustus 2022

Magma – Carina van Leeuwen – Recensie

Magma – Carina van Leeuwen – Recensie

Carina van Leeuwen werkt voor de politie Amsterdam als inspecteur/forensisch specialist in het cold case team. Eerder schreef zij de thrillerserie Unit Plaats Delict – VuurproefKoud spoor en Nachtvlinder – die zich afpeelt in de wereld van forensisch rechercheur Renee Spaan van het Haagse politiebureau Donumstraat. Ook Magma, het eerste deel van een trilogie, speelt zich af in Den Haag, maar nu geen rechercheur maar een journaliste, oorlogscorrespondent als hoofdpersoon. 

Lyn Riley, journaliste en oorlogscorrespondent is al meer dan dertig jaar weg uit Nederland. Maar nog altijd blijft ze op de hoogte van het nieuws uit Nederland. Als ze het nieuws leest dat de stoffelijke resten, die drie jaar eerder in een autowrak zijn gevonden, toebehoren aan een vermiste docent, is gelijk haar aandacht gewekt. Waarom de identificatie zolang heeft geduurd is de grote vraag.

Er wordt een speciaal rechercheteam voor vermissingen opgericht, waar ook Lyn aan toegevoegd wordt. Het team onderzoekt de verdwijning van de 18-jarige Sasha jaren geleden. Een verdwijning waar toen weinig mee gedaan is, in tegenstelling tot de verdwijning van de dochter van de toenmalige minister van justitie. Het onderzoek krijgt veel tegenstand vanuit politieke hoek maar ook voor Lyn persoonlijk staat er nogal wat op het spel…

‘Het was alsof er iets verschoof in haar hoofd, alsof er een deurtje was geopend, de toegang naar herinneringen. Maar ook alsof ze ineens zag wat haar te doen stond.’

Magma start met een pakkende proloog en ook het eerste hoofdstuk laat intrigeren. Daarna is er de kennismaking met Lyn Riley, het hoofdpersonage in de trilogie. De lezer neemt weleens de auteur in gedachten bij het hoofdpersonage, maar in dit geval is dat wat lastig. Carina van Leeuwen is nog geen 1.60 m en Lyn is ruim 1.80 m. Maar toch lukt het om in de huid van dit personage te kruipen al blijft de lengte een beetje moeilijk voor te stellen. Een gevoelskwestie waarschijnlijk. Lyn krijgt al snel veel menselijkheid toebedeelt, zoals bijvoorbeeld de nachtmerries die ze aan haar werk als oorlogscorrespondent heeft overgehouden. Maar ze laat zich ook niet zo snel uit het veld slaan, en dit geeft dit personage een sterk karakter. Een gevierde en bekroonde reporter die de actualiteit in de moeilijkste omstandigheden heeft verslagen.

‘Na twee maanden in Nederland voelde Lyn zich nog steeds een vreemdeling. Ze was er ook langer weg dan dat ze er gewoond had, maar bovenal had ze elke link die ze er mee had doorgeknipt en verdrongen.’

Carina van Leeuwen beschikt over een fijne, soepele schrijfstijl en weet ook de spanning een mooie balans mee te geven. De beeldende verteltrant trekt de lezer het boek in, en vanuit een wisselend perspectief sleept het verhaal mee als een spannende dramaserie.

Soms doet Magma on-Nederlands aan, dit misschien wel omdat Lyn jaren weg is geweest uit Nederland en vanwege haar naam. Maar ook wel omdat het wat doet denken aan de thrillers van bijvoorbeeld M.J. Arlidge. Wel een andere opzet, en de politieke spelletjes die in dit boek gespeeld worden, geven juist wel een typisch Nederlands gevoel. Ondanks dat dit boek een totaal ander hoofdpersonage heeft dan in de vorige boeken van deze auteur, is haar werkervaring hier zeker tastbaar. Tevens wordt er regelmatig teruggekoppeld naar bestaande zaken. Dit geeft meer geloofwaardigheid en laat zien dat de auteur weet waar ze over praat. Misschien valt er aan de originaliteit wat te tornen, zeker wat betreft de politieke spelletjes, maar Magma is spannend genoeg om dat terzijde te leggen.

Magma is spannend en interessant, deze thriller maakt een goede eerste indruk.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel: Magma| Auteur: Carina van Leeuwen| Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers| ISBN: 9789400514799 | Blz: 272 | oktober 2022

Lucy #3 – Hanneke Meier – Recensie

Lucy #3 – Hanneke Meier – Recensie

Lucy 3# is het laatste deel van spannende en meeslepende serie Lucy, geschreven door Hanneke Meier. De finale van het gruwelijke spel BLOED komt eraan en Lucy is volop bezig met de voorbereidingen. Het spel wordt steeds gewelddadiger, het publiek vindt het prachtig en smult ervan. De overgebleven deelnemers hebben maar één doel voor ogen, winnen! Maar Lucy wil dat het stopt en ze bedenkt een plan om degene die verantwoordelijk is voor dit spel uit te schakelen. Met gevaar voor eigen leven.

Na de cliffhanger als afsluiting in Lucy #2 is het rap en enthousiast weer doorlezen in Lucy #3. Er komt nog meer tempo in het geheel en alle ogen zijn op Lucy gericht. Eerder was men er achtergekomen wie dit spel heeft bedacht en waarom. Dit zorgde voor een onverwachte wending en nu is de jacht geopend. Samen met hulp van buitenaf zet Lucy alles op alles om de verantwoordelijke te dwarsbomen, maar andersom wordt er ook op haar gejaagd. Bloedstollende scenes volgen en niet iedereen komt er ongeschonden vanaf. Voor Lucy nog meer een reden om de verantwoordelijke voorgoed uit te schakelen.

Naarmate het verloop gaat het tempo steeds verder omhoog en ook de spanning wordt flink opgevoerd. Meerdere gebeurtenissen laten naar adem snakken en de avonturen van Lucy laten wederom volledig meeslepen. Tijdens een harde strijd voelt Lucy zich als Jezebel, onder welke naam ze de game Attack’51 speelt. Onoverwinnelijk, maar door het verlies dat ze te dragen krijgt krijgt haar strijd een persoonlijk tintje en is het ook wraak wat meespeelt. Door een nare wending in het verhaal moet de verwachting over hoe het gaat aflopen flink bijgesteld worden. Het maakt zelfs wat verdrietig wat aangeeft dat er ook een fijne diepgang in het verhaal zit. 

Uiteindelijk valt ze in slaap. Ze droomt dat ze Jezebel is en samen met haar twee handlangers, Eon en Astor, door de stad loopt. Ze hebben hun geweren in de hand en elke voorbijganger wordt in koelen bloede vermoord. Geen emotie, geen genade, geen spijt.

Met Lucy #3 wordt de serie afgesloten. Schokkende gebeurtenissen vallen ten deel en de lezer wordt volledig meegezogen in deze serie. Ondanks wat toekomstgerichte onderdelen blijft het verhaal toch een geloofwaardige setting behouden. Want waar ligt de grens voor iemand? Uit deze serie blijkt wel dat grenzen wel duidelijk verlegbaar zijn en dat veel geld tot andere gedachten kan brengen. Lucy #3 eindigt met een goede afloop en het verhaal is hiermee afgesloten. Toch lijkt er ook nog een kleine opening aanwezig te zijn dus wie weet zijn er in de toekomst nog meer avonturen van Lucy te lezen. Deze serie is het debuut van Hanneke Meier, hopelijk blijft het hier niet bij.

Lucy gaat een indruk achterlaten, filmisch geschreven en bloedstollend spannend.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel: Lucy #3| Auteur: Hanneke Meier| Uitgever: De Verhalenfabriek| ISBN: 9789461097224 | Blz: 100 | oktober 2022

Lucy #2 – Hanneke Meier – Recensie

Lucy #2 – Hanneke Meier – Recensie

Lucy #2 is het tweede deel van de Lucy-reeks. Na het eerste deel gelezen te hebben, is er een soort van dwang om meteen verder te gaan met het volgende deel. Lucy #1 zinderde van de spanning en er wordt dan ook graag doorgelezen. Door de spanning en door het willen weten hoe alles verder gaat. Lukt het Lucy om staande te blijven in het verschrikkelijke tv-spel?

Het is duidelijk dat de delen niet afzonderlijk gelezen kunnen worden. Maar wat wel prettig is dat de drie delen ieder ongeveer 100 bladzijden hebben. Dus een deel per avond is zeker haalbaar. Lucy zit nu midden in het gruwelijke spel BLOED. Ze maakt vrienden, maar ook zeker vijanden. Ze willen allemaal de winnaar zijn natuurlijk. Maar het spel wordt wel steeds grimmiger en hun opdrachten moeilijker. Ook gebeuren er dingen waardoor Lucy steeds meer begint te twijfelen aan de integriteit van het programma. Het liefst gooit ze de handdoek in de ring, maar voor Alec moet ze volhouden. Ze moet alles op alles zetten om dit te winnen, want anders zijn de gevolgen niet te overzien. Niet winnen is heel veel verliezen.

Haar lichaam schokt. Dit staat haaks tegenover haar normen en waarden. Dit is niet wie ze is.’

Ook in Lucy #2 is ruimte voor de romantiek en tevens is er een verdere uitwerking van een van de personages. Ook krijgen we meer te weten over het verleden van Lucy en de dood van haar man. Meier heeft naast een enerverende, ook een filmische schrijfstijl en de lezer krijgt dan ook regelmatig expliciete beelden voorgeschoteld. 

Lucy krijgt meer privileges in het spel waar ze heel blij mee is, maar voor de organisatie is dit alleen maar om de kijkcijfers nog hoger te krijgen. Om verder te mogen met het spel moeten er aanpassingen gedaan worden, aan de deelnemers zelf, waar Lucy niet zo blij mee is. Ook dit is een blik in een eventuele toekomst waar nogal wat haken en ogen aanzitten. Zo’n toekomstbeeld waar vooral de privacy van de mens mee in het geding komt. Zo doet het tv-spel lichtjes denken aan een serie geschreven door Lara Reims. Niet door het spel op zich, maar wel door die aanpassingen bij een mens. Net als in het eerste deel is ook in Lucy #2 sprake van een bijna voortdurende spanning. Af en toe valt de spanning even weg als de personages meer uitgewerkt worden, maar daar is die spanning dan ook even niet nodig. Zorgt juist even voor een fijn rustmoment.

De strijd van Lucy blijft intrigeren en meeslepen, tevens is er een grote bewondering voor deze sterke vrouw. Een gewone vrouw die door omstandigheden gedwongen wordt haar grenzen te verleggen. Lucy #2 eindigt met een mooie cliffhanger en wederom is het snel doorgaan om het laatste deel te gaan lezen.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel: Lucy #2| Auteur: Hanneke Meier| Uitgever: De Verhalenfabriek| ISBN: 9789461097217 | Blz: 100 | oktober 2022

Lucy #1 – Hanneke Meier – Recensie

Lucy #1 – Hanneke Meier – Recensie

Hanneke Meier is altijd al creatief geweest wat er met een omweg voor heeft gezorgd dat ze met haar bedrijf foto’s voor fotografen bewerkt. Hanneke schrijft al zolang ze zich kan herinneren. Een toevallige opmerking van haar man leidde tot het schrijven van Lucy

Lucy de Koning woont samen met zoontje Alec. Anderhalf jaar geleden is haar man Merijn overleden en sindsdien moet Lucy het zelf zien te redden. Ze maakt lange dagen met haar werk in het ziekenhuis en kan zich daarmee financieel net redden. Maar over een paar jaar moet Alec wel naar de basisschool. De basisschool waar zij Alec voor in wilt schrijven is ontzettend duur, dat kan zij nooit betalen. In haar vrije tijd is Lucy een fervent gamer. Dan wijst broer Julian haar op een tv-spel waar een miljoen e-credits te winnen is. Lucy schrijft zich in en voordat ze precies weet wat ze allemaal moet doen tekent ze het contract. Maar dan blijkt het spel niet zomaar een spel te zijn, maar ze kan niet meer terug… 

Dit eerste deel van deze spannende serie begint redelijk kalm en onschuldig. Lucy, een jonge vrouw die een zware tijd heeft meegemaakt, en nu de boel zo’n beetje weer op de rit heeft. Beetje bij beetje komt de lezer erachter wat er in het verleden gebeurd is en waardoor haar man is overleden. Zoals al snel te merken is aan de term e-credits speelt dit verhaal zich in een nabije toekomst af. Een geloofwaardige setting al is het misschien niet te hopen dat bepaalde dingen echt een toekomstvisie zijn. Voor het tv-spel moet Lucy drie weken met de andere kandidaten op een locatie verblijven. Lucy is een ontzettend goede gamer en ze gaat er met een goed gevoel naartoe. Eenmaal daar aangekomen zijn er dingen waardoor Lucy zich begint af te vragen waar ze aan begonnen is. En dan blijkt dat dit tv-spel wel heel erg ver gaat en dat er behoorlijk wat op het spel staat. Vanaf dat moment is er een rollercoaster van gebeurtenissen en er is voortdurend een hoge spanning aanwezig.

Ze huivert bij de gedachte aan wat ze heeft gedaan en de euforie die ze op het dak ervoer is compleet verdwenen. Dan denkt ze aan Alec en een vage glimlach verschijnt op haar gezicht. Ze heeft het gered en is een stap verder in dit vreemde en afschuwelijke spel.’

In Lucy#1 is het een keihard tv-spel waar alles omdraait, een spel waar het handelt om leven en dood. Toch is er tussendoor ruimte voor andere dingen zoals bijvoorbeeld een onverwachte opbloeiende liefde. Al maakt dit het er niet altijd makkelijker op. Het hoofdpersonage Lucy wordt goed uitgewerkt, het boek verhaalt ook vanuit haar perspectief, maar andere personages blijven nog wat achter. Ook een personage dat tijdens het spel dichtbij haar staat. Maar toch gaat daar wel veel sympathie naartoe, net als dat er met Lucy gelijk al een goede klik is. Dit verhaal doet misschien denken aan bijvoorbeeld The Hunger Games, maar tijdens het lezen is er regelmatig het big brother is watching you gevoel.

Meier heeft een enerverende verteltrant en dit eerste deel van Lucy is bloedspannend en intrigerend. Na het lezen van het eerste deel ben je verkocht en is het snel door met het volgende deel!

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel: Lucy #1| Auteur: Hanneke Meier| Uitgever: De Verhalenfabriek| ISBN: 9789461097200  | Blz: 100 | oktober 2022

Boet en de konijnen-fotosjoet – Karin Vijsma – van Dobbenburgh met illustraties van Marit Helwig – recensie

Boet en de konijnen-fotosjoet – Karin Vijsma – van Dobbenburgh met illustraties van Marit Helwig – recensie

Uit het voorwoord:

Konijnenverhalen zijn Karin met de paplepel ingegoten. Haar vader toverde ze figuurlijk uit zijn hoge hoed. Vlak na haar zevende verjaardag kreeg ze haar eerste konijn, genaamd Bennie. Ze was dolgelukkig en voorgoed verknocht aan deze bijzondere diersoort en er kwamen nog meer lieve opvolgers. Karin groeide op met de konijnenverhalen van haar vader, maar ook voor de kleinkinderen had hij genoeg verhalen in petto. Dit verhaal komt uit de eigen hoed van Karin, geïnspireerd door haar vader om zelf een verhaal te schrijven over een konijnenfamilie.

Het verhaal

Jennie leeft samen met haar broertjes Joep, Jupiter, Jakko en Joppie bij de Holterberg. Jennie vond zichzelf de mooiste van de Holterberg en als mensen foto’s kwamen maken van het natuurgebied, poseerde zij trots voor de camera. Maar toen ineens, op een zondagmorgen, was het compleet stil. De mensen bleven thuis omdat er een eng virus heerste. De konijntjes vonden het maar raar. Het was lente, de tijd om lekker naar buiten te gaan. Ze snapten er niets van…

Maar ze kwamen er snel achter dat deze rust ook een voordeel had, ze konden nu veel verder weg zonder zich zorgen te maken over spelende kinderen, mountainbikers, voorbijrazende auto’s en ga zo maar verder. Joep, het snelste konijn uit de buurt gaat met zijn speelmaatje Pluis op onderzoek uit. Eindelijk kunnen ze eens gerust op onderzoek uit bij die grote boerderij. En daar ontmoeten ze Boet, de rijmende alpaca. De konijnen nodigen Boet uit om mee te gaan met hun om een feestje te bouwen. Maar Boet moet wel zijn fototoestel meenemen, want daar is Jennie zo dol op.

“Voor hen stond een jonge alpaca. Het dier zie: ‘Hoi, ik ben Boet. Wat gezellig dat jullie er zijn! Geen kinderen, maar een konijn. Dat is fijn!'”

Recensie

Dat het verhaal zich afspeelt in de tijd van corona is al snel duidelijk. Was niet altijd een leuke tijd, vooral omdat iedereen zoveel mogelijk moest thuisblijven en zo min mogelijk contact met anderen mocht hebben. Karin Vijsma speelt hier wel leuk op in, want in dit geval had het voor de konijnen (en andere dieren) wel voordelen. Doordat iedereen binnen moest blijven was het buiten minder gevaarlijk voor de dieren.

Boet en de konijnen-fotosjoet is een vrolijk, meeslepend verhaal met prachtige, bijpassende illustraties. Een prentenboek dat veel kinderen zal aanspreken, want een prentenboek met dieren heeft altijd een goede aantrekkingskracht op kinderen. Een heerlijk voorleesboek want ook de voorlezer zal genieten van dit verhaal. En is het verhaal afgelopen dan is er nog een leuke aanvulling, de auteur heeft ook een aantal dierenweetjes voor de kinderen. Dierenweetjes over de alpaca en over de konijnen. Zo heeft dit vrolijke prentenboek ook nog wat leerzaams…

Karin (1973) en Marit (1997) zijn twee creatieve talenten met een gedeelde passie voor boeken. Waar Karin van jongs af aan al aan het schrijven was, zat Marit altijd te tekenen. De samenwerking aan hun eerste prentenboek Ravi en de pratende kat (2019) beviel zo goed, dat zij besloten een nieuw project aan te gaan. In dit boek staat de ontmoeting van een konijnenfamilie met een andere diersoort én mensen centraal. Tenslotte is het samenzijn van mens en dier het allerleukste wat er is toch?

Ben je nieuwsgierig naar het werk van Marit en welke dieren zij nog meer tekent? Neem dan een kijkje op www.lantaarnillustratie.com

4****

Wendy Wenning

De opbrengsten van dit prentenboek worden gedoneerd aan Project Dierenbuddy.
Met het project Dierenbuddy biedt de Dierenbescherming hulp aan ouderen en chronisch zieken die niet meer in staat zijn de volledige zorg van hun huisdier te dragen. De hulp is gratis, maar enkel bedoeld voor mensen die een betaalde hulp niet kunnen financieren en die nauwelijks over een sociaal netwerk beschikken. Vrijwilligers wandelen met de hond, verschonen het konijnenhok of gaan met de kat naar de dierenarts. Alles om ervoor te zorgen dat mens en dier zo lang mogelijk van elkaars gezelschap kunnen genieten. (bron: Dierenbescherming)

Met dank aan Karin Vijsma – van Dobbenburgh voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Boet en de konijnen-fotosjoet| Auteur: Karin Vijsma-van Doppenburgh | Illustraties: Marit Helwig | Uitgever: Boekscout| ISBN: 9789464506082 | Blz: 30 | 2022

Thrillers algemeen

Een zee van tijd – Eva Nagelkerke – Recensie

Een zee van tijd – Eva Nagelkerke – Recensie

Van het auteursduo Eva Nagelkerke zijn eerder thrillers verschenen bij De Crime Compagnie, toen nog onder de naam Eva Monté. Daarna zijn er twee thrillers verschenen bij HarperCollins Holland. Nu zijn Victoria en Alexandra weer terug bij De Crime Compagnie, hun nieuwe thriller Niet mijn droom verschijnt in 2023. Voor De verhalenfabriek, het zusje van De Crime Compagnie, schreven ze het kort verhaal Een zee van tijd.

In Een zee van tijd wordt Linde door de omstandigheden gedwongen een carrièreswitch te maken. Ze voelt zich aan het lijntje gehouden door haar minnaar Vincent en de carrière die haar voor ogen stond heeft zijn aantrekkingskracht verloren. En als ze dan ook nog iets ontdekt, hoeft het voor haar niet meer. Als haar vriendin Katja haar vraagt meewerkend partner te worden van een strandpaviljoen twijfelt ze heel even, maar dit is net wat ze nodig heeft. Maar of iedereen dit haar wel gunt is de vraag…

De proloog van Een zee van tijd heeft al veel spanning in zich. Ook tijdens de kennismaking met de Linde en de andere personages is er een goede spanning voelbaar en dit blijft voortduren tot aan het einde van het verhaal. De ontwikkelingen slepen de lezer mee en er zijn geen rustmomenten. Dit is ook niet nodig, want dit kortverhaal heeft maar 120 bladzijden en het is ook de bedoeling deze in een zucht uit te kunnen lezen. 

De weg die Linde volgt is moedig, een succesvolle baan opzeggen voor iets waarvan niet van tevoren te voorspellen is of dit goed gaat lopen. Gedurfd dus en dit zorgt zeker voor bewondering. De proloog geeft al een beetje een voorspelling dat er iets gebeuren gaat, maar toch, als we eenmaal bij het gebeuren belanden blijkt het toch anders te zijn als verwacht. Het zijn maar 120 bladzijden, maar de auteurs slagen er prima in om al deze bladzijden volledig van spannende ontwikkelingen te voorzien. En ze weten niet alleen in dat ene gebeuren te verrassen, ook hebben ze een hele mooie plotwending in petto voor de lezer.

Een zee van tijd is is gewoon even lekker genieten van een kort spannend verhaal. Hier is altijd wel even tijd voor te maken.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel: Een zee van tijd| Auteur: Eva Nagelkerke | Uitgever: De Verhalenfabriek| ISBN: 9789461096593  | Blz: 120 | juli 2022

Zonder schuld – Dana Smit – Recensie

Zonder schuld – Dana Smit – Recensie

Dana Smit is geboren in Haarlem maar woont inmiddels alweer tien jaar in Londen. De auteur is zeer veelzijdig; ze heeft een bachelor in criminologie, een master in forensische psychologie en heeft als detective bij de Londense politie gewerkt. Daarnaast was ze als actrice te zien in de serie Holby City en werkt ze als model. En nu het schrijven van thrillers waarbij ze zich laat inspireren op haar eigen ervaringen bij de politie.

Zonder schuld is het eerste deel in de serie over profiler Hazel Kramer. Als ze op een ochtend gebeld wordt door inspecteur Adam Palmer, die haar hulp vraagt, kan ze niet vermoeden wat deze zaak allemaal teweeg zal brengen. Een merkwaardige moordzaak als de plaats delict wordt bekeken, alles is bedekt met afval. Hierdoor zijn alle eventuele sporen verloren gegaan. Maar toch komt het Hazel bekend voor en ze neemt contact op met Julius Bell die in het verleden een verdachte in een soortgelijke zaak verdedigd heeft. In ruil voor zijn hulp wil Julius betrokken blijven. Er worden meer moorden gepleegd en Julius, Adam en Hazel zijn druk op zoek naar de dader. Maar het begint erop te lijken dat niemand de waarheid spreekt en Hazel zal dit alleen op moeten lossen. Ze kan niemand meer vertrouwen maar dan gebeurt er iets waardoor ze ook niet meer weet of ze zichzelf nog kan vertrouwen.

Het verhaal wordt afwisselend door Hazel en Julius vertelt, in de eerste persoon. De kennismaking met de personages is vluchtig, de zaak krijgt eerst voorrang. Maar beetje bij beetje wordt de kennismaking uitgebreid en krijgt men een beter beeld van de karakters van de hoofdrolspelers. Julius, een advocaat die met de regels speelt. Adam, inspecteur bij de politie die niet goed weet wat hij met deze zaak moet. Hazel, een profiler die altijd moeite heeft een balans te vinden tussen werk en privé. Alle drie betrokken bij dezelfde zaak maar of ze ook alle drie dezelfde beweegredenen hebben valt te betwisten. De personages hebben zo hun eigenaardigheden en hun karakters blijven dan ook continu intrigeren.

Dat elk personage wel iets te verbergen heeft is al snel duidelijk, maar hoe alles precies in elkaar steekt blijft de grote vraag. Ook als lezer weet je op een gegeven moment niet wie je kan vertrouwen, de signalen die gegeven worden zijn nogal wisselend en laten nogal heen en weer vliegen. Leugens zijn ver doorgelopen, de waarheid is lang onthouden. Het lijkt er zelfs sterk op dat én de profiler én de moordenaar dezelfde fout maken. En is het beginpunt waar Hazel mee begon wel een juiste inschatting. Maar onder andere door middel van meerdere plotwendingen worden alle puzzelstukjes op de juiste plaats gelegd. De lijnen komen bij elkaar en worden samengevoegd tot een perfect geheel en raadsels worden tot tevredenheid opgelost. Het psychologische aspect zoals het altijd op zoek zijn naar het waarom komt sterk naar boven en hierin komt de hoofdpersoon Hazel zichzelf ook tegen. Keuzes maken enkel gebaseerd op goed en fout. De reden waarom Hazel zich als zodanig profileert in Zonder schuld blijft nog verborgen en dat maakt gelijk nieuwsgierig naar het volgende deel. Met de verwachting dit personage dan nog beter te leren kennen. De ervaring die Smit eerder heeft opgedaan, is duidelijk merkbaar in Zonder schuld. De psychologie is van hoog niveau en ze weet hiermee voortdurend de aandacht van de lezer te trekken en deze mee te slepen in het onderzoek. Alleen heeft de psychologie de overhand en ligt het spanningsniveau hierdoor wat lager. Dus geen bloedstollende thriller, maar wel een echte pageturner vooral voor de liefhebber van een psychologische thriller. De eerste kennismaking met Hazel Kramer is een zeer geslaagde, Dana Smit heeft een prima gelaagd debuut neergezet en hopelijk duurt het niet al te lang voordat we ons weer in het gezelschap van Hazel mogen voegen.

Zonder schuld is zonder meer een fascinerend debuut en nu is het ongeduldig wachten op Zonder boete, het volgende deel in deze serie.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel: Zonder schuld| Auteur: Dana Smit| Uitgever: Ambo|Anthos| ISBN: 9789026357114  | Blz: 344 | mei 2022

Vlinder – Martine Kamphuis – Recensie

Vlinder – Martine Kamphuis – Recensie

Farida ontmoet Tess in een speeltuintje. Farida heeft op dat moment wat problemen met haar beste vriendin en haar vriend. Tess is ongeveer even oud als Farida en ze ziet er eenzaam uit. Tess is opgenomen in de psychiatrische kliniek Phoenix na de dood van haar vriendin Vlinder. In de kliniek Phoenix zitten jongeren die iets ergs hebben meegemaakt en Farida komt erachter dat wat Tess heeft meegemaakt erg heftig is. Farida heeft al snel een zwak voor Tess en wil haar helpen. Maar dan moet ze wel meer weten over Vlinder en Farida gaat op onderzoek uit. Maar is dit wel verstandig en is het allemaal wel ongevaarlijk?

‘Toen we de straat waren uitgereden, zette Vlinder keihard Adele aan, we zongen mee en daardoor hoorden we niets, we voelden alleen…We voelden dat ze iets raakte…’

Martine Kamphuis is werkzaam in de psychiatrie en heeft zich gespecialiseerd in het behandelen van mensen met gedragsproblemen. Haar ervaring verwerkt ze in haar boeken zoals de thrillers met het hoofdpersonage WP en haar jeugdthrillers. Ze schrijft regelmatig columns voor VrouwenThrillers.nl waarin ze uitleg geeft over diverse psychische problemen.

Vlinder verhaalt vanuit Farida, in de derde persoon. Farida is een meisje dat opgroeit in een stabiel gezin, een meisje dat veel liefde ontvangt van haar ouders. Op een bepaalde manier wordt ze vrijgelaten, ze krijgt van haar ouders de kans om haar eigen weg in het leven te vinden. Dit geeft dit personage een sterk karakter. Al is de moeder van Farida soms ook wel te druk met anderen waarbij vraagtekens gezet kunnen worden bij het woord vriendschap. Tess is een heel ander verhaal, het is natuurlijk niet voor niets dat ze in de kliniek zit. Maar de lezer wordt lang in het ongewisse gehouden waardoor er een mooie, lichte spanningsboog wordt gecreëerd.

Kamphuis weet voortdurend de voelsprieten te triggeren. Het gevoel dat er misschien met de waarheid wordt gespeeld is groot, maar er valt net niet de juiste vinger op te leggen. Om erachter te komen wat nu waarheid is en wat niet wordt men door de nieuwsgierigheid gedwongen almaar verder te lezen. Wat wel snel heel duidelijk wordt is de rode draad in dit boek. Vriendschap, wat behelst dat? Als we lezen dat identiteit grotendeels wordt bepaald door de relatie met anderen, en dat mensen zichzelf door de ogen van een ander bekijken, komt er gelijk de vraag opzetten of het dan echt mogelijk is een ‘eigen’ identiteit te creëren in het leven.

Vlinder is een jeugdthriller, maar of dit boek echt onder deze categorie valt ligt aan wat men van een jeugdthriller verwacht. De meningen kunnen dus verdeeld zijn. Dit boek gaat over vriendschap en hoe elke vriendschap er anders uit kan zien. Dat vriendschappen veranderen, en dat mensen veranderen. Maar bij vriendschap hoort ook manipulatie, eenzaamheid en jaloezie, elementen die regelmatig in een thriller terug te vinden zijn. Dit is een jeugdthriller die tot nadenken zet en vriendschappen nader laat bekijken. En dit heeft Kamphuis wel heerlijk overgoten met een spannend sausje.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel: Vlinder| Auteur: Martine Kamphuis| Uitgever: Ploegsma | ISBN: 9789021682839 | Blz: 215 | mei 2022