4 sterren – Pagina 3 – Passie voor Boeken

Categorie: 4 sterren

Wat niet deert – Nicolet Steemers – recensie

Geplaatst op 1 april 20221 april 2022 door Wendy Wenning

Nicolet Steemers belandde via het vertalen van toneelstukken en de journalistiek in het schrijversvak. Eerder zijn er van haar spannende romans verschenen zoals Zachte heelmeesters en Tweedracht. Voor Storytel schreef ze meerdere succesvolle audioseries. Nu maakt ze met Wat niet deert haar comeback naar het papieren boek.

‘Het is eruit. Het is gezegd. Ik kan eindelijk uitademen.’

Manon, Philip en Ruud brengen samen met hun vader die na een herseninfarct aan geheugenverlies lijdt de herfstvakantie door in de Achterhoek. Hun moeder is dertien jaar geleden plots verdwenen. In de buurt van de Leemputten bij Groenlo staat het familiebezit, een verwaarloosd zomerhuis. De vraag is wat er met dit zomerhuis moet gaan gebeuren, nu eigenlijk bijna niemand er meer gebruik van maakt. Nu ze voor het eerst sinds lange tijd met zijn allen in het zomerhuis verblijven wordt duidelijk wat het verdwijnen van moeder voor invloed heeft gehad. Ook heeft iedereen zo zijn eigen idee wat er destijds is gebeurd. Terwijl langzamerhand geheimen worden ontrafeld, is het maar de vraag of de waarheid per se naar boven moet komen…

Het verhaal start op een zaterdag en Manon is met haar vader, Philip en zijn vrouw Susan onderweg naar het zomerhuis. Bij aankomst blijkt broer Ruud al aanwezig te zijn. Vanuit een wisselend perspectief wordt de lezer in Wat niet deert voortdurend meegenomen in de gedachten van Manon, Philip en Ruud. Gedachten die regelmatig terug gaan naar vroeger. Merkbaar is al gelijk de spanning die tussen de personages hangt. Toch willen ze allemaal hetzelfde. Weten waarom hun moeder hen in de steek heeft gelaten en waar ze naartoe is gegaan. Leeft ze nog wel? Dit is de rode draad in het verhaal waar het allemaal om draait. Er is een vermoeden dat hun vader meer weet, en de hoop is dat de paar dagen in het zomerhuis zijn geheugen kan opfrissen. Steemers bouwt het verhaal heel geleidelijk op en door tussendoor af en toe een soort van hint te laten vallen, stuurt ze de lezer meerdere kanten op. Ook in de uitwerking van de personages geeft ze niet gelijk te veel weg waardoor het lang moeilijk blijft de personages te doorgronden. Twijfels alom wie er te vertrouwen is en of de interpretatie wel juist is.

Wat niet deert heeft voor meerdere lezers herkenbaarheid wat betreft de setting. Een zomerhuis in Groenlo, op een park waar menigeen vakantie heeft gevierd. Dat maakt dit boek sowieso lekker Hollands, iets wat zich dichtbij huis afspeelt. Het verhaal is deels chronologisch, maar ook zijn er regelmatig flashbacks. Soms maken die het een en ander meer helder, maar soms ook juist weer niet. Omdat echt duidelijke antwoorden uitblijven, blijft het verhaal continu interessant en het komt ook ten goede aan het spanningsniveau. Vooral omdat men veel geduld moet hebben om uiteindelijk het einde van die rode draad te bereiken. Met een mooie plottwist wordt dit einde bereikt en dan is er het besef dat een leugen om bestwil niet altijd de goede keuze is. Toch heeft het boek niet de hoge spanning die men van een thriller verwacht, maar past dit beter bij de noemer spannende roman. Maar dan wel een voortreffelijk uitgewerkte spannende roman waar familieverhoudingen op scherp komen te staan.

Met Wat niet deert maakt Steemers niet zomaar een comeback naar het papieren boek. Ze zet zich gelijk weer volledig op de kaart en hopelijk is dit niet voor even.

4****

Wendy Wenning

De uitdaging – Marit Vanström – recensie

Geplaatst op 28 maart 202228 maart 2022 door Wendy Wenning

De uitdaging is het derde deel in de Lianne Bloemen-reeks van thrillerauteur Marit Vanström (pseudoniem van de auteur Martyn van Beek. In het eerste deel De puzzelaar heeft de lezer kennis kunnen maken met de ervaren recheurcheur Lianne Bloemen. Een hoofdpersonage die inmiddels een behoorlijk rugzakje met zich meedraagt. Maar dankzij haar sterke karakter slaagt ze er nog steeds in om overeind te blijven. Het tweede deel De schuldige had een open einde die wat onzekerheid over een vervolg met zich meebracht. Maar nu is er dan De uitdaging.

‘Amy staarde naar beneden en voelde dat de wind zijn best deed om het laatste zetje te geven. Haar handen knepen hard in de ijskoude stalen reling die haar scheidde van een veertig meter diepe val.‘

In De uitdaging maakt de lezer kennis met Cassandra. Ze werkt als gastvrouw in een illegaal gokpaleis. In dit gokpaleis bevindt zich een ruimte die exclusief is voor genodigden. Sinds een ruime maand was daar een extra activiteit. Cassandra weet haar werkgever zover te krijgen dat zij in die ruimte gastvrouw mag zijn. Als ze erachter komt dat hier een livestream wordt uitgezonden waarin iemand voor een onmogelijke keuze wordt gesteld is ze diepgeschokt. Zeker omdat er ondertussen onder veel gejuich gewed wordt op een wellicht vreselijk uitkomst. Cassandra wordt overvallen door een gevoel van machteloosheid gecombineerd met onbegrip. Wat bezielde iemand om zo te genieten van de ellende van een ander? En dit gebeurde elke week. Om een einde te maken aan deze vreselijke weddenschappen besluit Cassandra contact op te nemen met rechercheur Thomas van Aaken, een van de weinige personen die zij kan vertrouwen.

Na het lezen van De schuldige was er even wat teleurstelling, maar toen eenmaal bekend werd dat De uitdaging ging verschijnen werd deze weggevaagd. Wel dus een kanttekening, het is ten zeerste aan te raden om in ieder geval eerst De schuldige te le lezen. En om de personages echt heel goed te leren kennen, is het advies te beginnen met De puzzelaar. Alle delen zijn vlot te lezen door de prettige verteltrant van de auteur. Zo ook dit deel, waarbij er middels verschillende verhaallijnen een spannend verhaal is neergezet. Als eenmaal duidelijk wordt wat voor weddenschappen er gesloten worden is er een gevoel van afgrijzen. Niet te bevatten, maar wel origineel bedacht. Dat er in de onderwereld en op het dark web dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen is bekend, maar in dit verhaal gaat het wel heel ver. En dan ook nog zo neergezet dat het een levensecht beeld geeft. Het maakt dat er in De uitdaging een grote verscheidenheid aan personages is, in verschillende gradaties als het over sympathiek zijn gaat. Een oplettende lezer die de eerdere delen ook heeft gelezen zal al wel snel enige vermoedens krijgen over de rol van een van de personages. De personages die wel innemend zijn laten meeleven en bepaalde situaties die ze meemaken laten raken. Vooral een gebeuren als het verhaal al ver gevorderd is. Dit gebeuren blijft nog lange tijd bij.

Ook met De uitdaging laat Marit Vanström zien prima in staat te zijn meerdere lijnen uit te werken zonder dat er losse eindjes overblijven. Spannende cliffhangers dwingen tot doorlezen al zijn worden er soms ook wel taferelen beschreven die even moeten bezinken. Het beeld dat hierbij voorgeschoteld wordt is best heftig en dit blijft ook wel even op het netvlies staan. De onmogelijke keuzes drijven de spanning hoog op vooral als het steeds dichterbij komt. Eigenlijk is er dan ook de vraag waarom deze serie nog niet in aanmerking is gekomen voor een verfilming. Of voor een echt Hollandse politieserie of dan in ieder geval een vertaling. Deze serie laat zeker de potentie hiervoor zien. Het boek laat zich gelukkig eindigen met de mededeling dat er een volgend deel in de maak is, dat alleen is al goed nieuws.

Wederom een origineel, spannend verhaal waarbij de lezer het niet altijd even makkelijk heeft. Een keiharde en meedogenloze thriller.

4****

Wendy Wenning

Titel: De uitdaging | Auteur: Marit Vanström | Uitgever: Loft Books | ISBN: 9789047206651 | maart 2022

Nieuwe Kluitman-novelle van Marlen Visser over lachgasgebruik verschijnt in juni bij uitgeverij Kluitman

Geplaatst op 23 maart 202222 maart 2022 door Wendy Wenning

ALKMAAR –In juni verschijnt de nieuwe Kluitman-novelle Verraderlijk patroon, van auteur Marlen Visser. Het verhaal snijdt een actueel thema aan, waarover nog niet eerder een boek is verschenen: de gevaarlijke gevolgen van het gebruik van lachgas. Marlen schreef de novelle in nauwe samenwerking met haar dochter Ginger (22). Van de Kluitman-novelles zijn inmiddels meer dan 50.000 exemplaren verkocht.

VERRADERLIJK PATROON
De achttienjarige Luca heeft net haar havodiploma behaald en begint aan een vakantiebaantje in het casino. Ze wordt opgenomen in een groep bevriende collega’s, waarmee ze regelmatig na het werk afspreekt. Tijdens die nachten wordt er niet alleen flink gedronken, maar wordt er ook vrijwel elke keer lachgas gebruikt. Ondanks haar aanvankelijke aarzeling doet Luca toch mee.
Na een woordenwisseling met haar moeder, verblijft Luca een aantal dagen bij haar collega Ricardo. Ricardo blijkt het lachgasgebruik echter niet alleen tot het weekend of feestjes te beperken. Luca laat zich in een roes van verlangen meeslepen, waarna de situatie vreselijk uit de hand loopt.

MARLEN VISSER
Marlen Visser is auteur, schrijfcoach en onderzoeksjournalist. Haar thrillerdebuut Stem! werd in 2016 genomineerd voor de Schaduwprijs en haar thriller Noodlot behaalde de tweede plaats bij de verkiezing ‘De Beste Nederlandse VrouwenThriller 2020’. In opdracht van Storytel schreef Marlen de luisterserie ‘Latte Macchiato’, die in 2018 tot de Top 5 best beluisterde Originals behoorde. Verraderlijk patroon is haar eerste boek voor young adult-lezers, dat ze in samenwerking met haar dochter Ginger Beek heeft geschreven.

De verloren jongen – Chantal van Mierlo- Recensie

Geplaatst op 17 maart 202216 maart 2022 door Wendy Wenning

Chantal van Mierlo is geboren en opgegroeid in Boxtel, maar verhuisde in 2001 naar Duitsland. Daar werkte ze in diverse functies in marketing en pr. Ze was hoofdredacteur van een internationaal customer magazine. In 2016 verscheen haar debuut-thriller De nummers bij Ambo Anthos, die werd genomineerd voor de Hebban Thriller Debuutprijs. In 2017 verscheen het eerste seizoen van de Storytel Original Julia Menken, een van de best beluisterde Storytel Originals, die werd vertaald in het Engels, Spaans en Arabisch. Het derde seizoen van Julia Menken, verschenen in 2020, werd bekroond met de Award voor de beste Storytel Original. De verloren jongen is het eerste deel van de serie van Julia Menken die in boekvorm bij De Crime Compagnie is verschenen. Ook de andere twee delen zullen dit jaar nog in boekvorm verschijnen. Daarnaast verschijnt haar nieuwste thriller De jongen in het donker in 2021 bij The House of Books.

Julia Menken werkt sinds drie jaar binnen de Landelijke Eenheid in Zoetermeer als gedragsdeskundige. Een drukke baan die regelmatig al haar tijd opslokt. Vanwege een eerdere traumatische ervaring werkt ze alleen nog aan cold cases. Maar dan wordt er in Arnhem het verminkte lichaam van een vijftienjarige jongen gevonden. De officier van justitie heeft speciaal naar Julia gevraagd, omdat ze een van de beste profielschetsers is. Nee zeggen kan niet, maar wel moet ze weer haar man en kinderen teleurstellen omdat het wel weer laat kan gaan worden. Zoals tegenwoordig vaker het geval is. En de vraag is of Julia er al aan toe is om iets anders dan een cold case aan te pakken. Maar de manier waarop de jongen om het leven is gebracht vraagt om snelle actie en Julia slikt al haar twijfels in en richt zich volledig op de zaak. Ook al wordt ze hierdoor jaren teruggeworpen vooral als ze ziet wie desbetreffende officier van justitie is. Maar ze kan nu niet meer terug…

De eerste kennismaking met Julia Menken is een indrukwekkende. Een vrouw die het niet makkelijk heeft gehad en nog staat haar veel te wachten. Haar werk is heel belangrijk voor haar, maar dit komt regelmatig in conflict met haar privéleven. In De verloren jongen wordt ze gedwongen het verleden achter haar te laten en intensief mee te werken in een nieuwe zaak. Hierbij niet kunnen vermoeden wat haar allemaal te wachten staat. Ook de lezer wordt niet gespaard, want Chantal van Mierlo laat hier wel uitersten in de samenleving zien. Uitersten die helaas steeds veel vaker voorkomen. Meerdere ontwikkelingen in dit verhaal zijn ronduit gruwelijk en laat ook beseffen dat er op bepaalde manieren misschien wel tekort wordt geschoten in onze samenleving.

‘Bloed, vlees, nog meer bloed op de stoep. Het zag er goor uit, als een scène uit een computerspel van zijn broer. Maar dit was geen computerspel. Dit was echt.’

Het eerste hoofdstuk laat al een beetje doorschemeren dat dit niet zomaar een thriller is. Het boek heeft korte hoofdstukken en er zit een fijn tempo in het verhaal. Vanuit het perspectief van een alwetende verteller volgt de lezer Julia Menken in haar onderzoek en in haar privéleven. We maken kennis met de personages en mensen die belangrijk zijn voor Julia. Ontwikkelingen volgen elkaar vlot op waardoor er weinig tijd is om overal bij stil te blijven staan. En dat is misschien maar goed ook. Ondanks alle gruwelijkheden die beschreven worden een thriller die in een dag uitgelezen moet worden. Om het daarna wel even een tijdje te laten bezinken en alles een plek te geven. De verloren jongen is het eerste deel van een serie, een serie die wel op volgorde gelezen moet worden. Na het lezen van dit eerste deel is het misschien even wat moeilijk om verder te gaan met het tweede deel, maar zoals op de cover staat is dit geen serie voor tere zieltjes.

Donker, keihard en intens. Een rollercoaster die een verpletterende indruk achterlaat. Niet voor tere zieltjes…

4*****

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel| De verloren jongen | Auteur: Chantal van Mierlo
Uitgever: De Crime Compagnie | ISBN: 9789461095961 | Blz: 376
Verschijningsdatum: januari 2022

Geen weg terug – Elvin Post – Recensie

Geplaatst op 1 maart 20221 maart 2022 door Wendy Wenning

Elvin Post begon zijn carrière na zijn stage bij het literaire agentschap Ralph Vicinanza in Manhattan (New York). Aldaar schreef hij ook recensies van buitenlandse thrillers voor het Algemeen Dagblad. In Manhattan begon hij zelf met het schrijven van boeken. Hij debuteerde in 2004 met Groene vrijdag waarvoor hij in hetzelfde jaar de Gouden Strop ontving. In 2006 bracht hij Vals beeld uit dat ook een nominatie kreeg voor de Gouden Strop. Groene vrijdag en Vals beeld werden tevens genomineerd voor de Belgische thrillerprijs, de Diamanten Kogel. Niet al zijn thrillers werden als vrouwenthriller gezien, maar met zijn laatste thriller De cursus kreeg hij hoge waarderingen in (vrouwen)thrillerland. Elvin Post is de zoon van thrillerauteur Jacques Post.

De proloog van Geen weg terug verhaalt vanuit het perspectief van Eva en er is duidelijk uit op te maken dat er iets aan de hand is. Iets gevaarlijks want er sprake van een duidelijk dreigement. Na deze spannende inleiding gaat het verhaal terug naar tien dagen eerder. Eva en Anna verheugen zich niet alleen op het schoolfeest, maar ook over een week erna. Wekenlang hebben Eva, Anna, Fleur en Kim bij hun ouders gezeurd, maar ze mogen het volgend weekend in een vakantiebungalow in Schoorl doorbrengen. Maar eerst het schoolfeest. Eva heeft met moeite voor elkaar gekregen dat ze pas om halftwee ‘s nachts thuis hoeft te zijn. Afgesproken is dat de vriendinnen met elkaar naar huis fietsen. De meiden hebben een gezellige avond, beginnende liefdes bloeien op en zijn er problemen dan worden deze even aan de kant geschoven. Als ze midden in de nacht naar huis fietsen besluit Fleur een andere, kortere weg te nemen want ze zijn aan de late kant. Fleur is de meest brutale van allemaal, al zal later wel blijken dat het vaak ook alleen maar een pose is. De kortere weg leidt door een tunnel en als ze het einde van de tunnel bereiken zien ze daar een zwarte Mercedes staan. Het linkervoor- en achterportier staan open en ernaast op de grond liggen twee mannen in pak, allebei in een grote plas bloed en met gesloten ogen. Eva wil de politie bellen maar dan ziet Fleur een tas met geld. De verleiding is te groot, de tas met geld wordt meegenomen en de meiden gaan snel naar huis.

In Geen weg terug zijn afwisselend Eva en Anna aan het woord, allebei vanuit de eerste persoon. De uitwerking van de hoofdpersonages is grondig, maar ook van de bijpersonages is een goed beeld te krijgen. Jongeren met kleine problemen maar ook met grotere problemen. Zoals gezinsproblemen die helaas steeds vaker voorkomen en waarvan Post maar een klein gedeelte van een schrijnende actualiteit aanstipt. Doordat het eerste gedeelte na de proloog meer gebruikt wordt als kennismaking met de personages, is hier nog niet veel spanning te vinden. Maar zodra de meiden in bezit zijn van het geld wordt dit ruimschoots goedgemaakt. Vooral Eva maakt zich veel zorgen en haar angst wordt voelbaar beschreven. De spanning wordt langzaam verder opgevoerd wat het steeds moeilijker maakt het boek even weg te leggen. De levensgevaarlijke situaties waarin de meiden terechtkomen laten soms flink naar adem happen. Het laat de gedachte opkomen dat het maar goed is dat een ouder niet altijd op de hoogte is van wat de kinderen doen. Zou alleen maar slapeloze nachten opleveren. Wel is er de twijfel over de geloofwaardigheid. Niet wat betreft over gebeurtenissen als het verhaal verder is gevorderd, maar wel over hun reactie als ze de auto zien staan met ernaast op de grond de twee mannen in een grote plas bloed. Dit terzijde leggend is het voor de jongere lezer een Netflix waardig spannend verhaal met aansprekende thema’s.

Post bewijst met Geen weg terug dat het Young Adult genre hem ook prima past. Hopelijk is dit geen eenmalig uitstapje.

4*****

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel| Geen weg terug | Auteur: Elvin Post
Uitgever: De Fontein Jeugd | ISBN: 9789026160141| Blz: 256
Verschijningsdatum: februari 2022

Hart – Nico de Braeckeleer – Recensie

Geplaatst op 4 januari 20224 januari 2022 door Wendy Wenning

Hart is het tweede deel in de Bron-reeks. In het eerste deel Ziel hebben we kennis gemaakt met Zoë, het hoofdpersonage in deze serie. Als ze na een auto-ongeluk vijf dagen later langzaam bijkomt, blijkt ze veranderd te zijn. Wanneer ze achter de waarheid komt is het behoorlijk schrikken. Gelukkig blijft haar vriendje Justin haar trouw en heeft hij niet veel moeite met de nieuwe Zoë. Alleen blijkt de wereld niet helemaal veilig te zijn voor de zestienjarige Zoë.

Als ze wakker wordt ligt ze vastgebonden op een onderzoekstafel. Via draden is ze verbonden met verschillende machines. Ze is in een labo waar ze onderworpen wordt aan allerlei tests. Het hoe en waarom weet ze niet, al haar herinneringen zijn weg. Ze weet alleen haar naam nog. Gelukkig weet Justin haar te redden en zijn plan is om ver van alle wetenschappers een nieuw leven met Zoë op te bouwen. Maar Zoë kan niet zomaar alles in de steek laten.

‘Ik sluit mijn ogen en graaf in mijn geheugen. Wie ben ik! Waar ben ik? Hoelang ben ik hier al? Waarom ben ik hier? De zwarte mist die mijn hoofd vult verhult alle antwoorden.‘

Nico de Braeckeleer is auteur en scenarist. Hij heeft al heel wat (jeugd)boeken op zijn naam staan en ook schrijft hij mee aan bekende reeksen op televisie. Eerder schrijf de auteur de succesvolle apocalyptische Young Adult boekenserie Adem, over de gevolgen van klimaatverandering. Dit jaar viert hij zijn twintigjarig schrijversbestaan.

Hart verhaalt vanuit het perspectief van Zoë, in de eerste persoon. Het boek bestaat uit twee delen: Spiegelbeeld en Broncode. De cover van het boek past perfect bij het eerste deel, en is ook net zo mooi vormgegeven. Het verleden van Zoë is als een donkere mist en de wereld lijkt aan en uit te gaan. Besef van tijd is weg. Als ze gered wordt en met haar spiegelbeeld geconfronteerd wordt, komen alle herinneringen terug. En ze weet dat ze niet van vlees en bloed is maar zo voelt het wel. Er is een kleine terugblik waardoor het mogelijk is Hart losstaand te lezen, maar natuurlijk is het veel leuker om te beginnen met het eerste deel.

‘Ik wil mijn ogen dichtdoen en alles vergeten. Maar tegelijkertijd haat ik mijzelf omwille van mijn zwakte.‘

De Braeckeleer maakt veel gebruik van korte en krachtige zinnen, soms zelfs iets staccato. Maar dit zonder aan tempo in te leveren, het verhaal leest prettig en vlot. Zo is ook prima de aandacht erbij te houden, wat vooral voor de doelgroep een pre is. Ook weet de auteur de personages verder uit te werken, en dan zelfs op zo’n manier dat je soms vergeet dat een aantal van hen niet echt mens zijn. De sciencefiction wordt zelfs zo verweven dat er een realistisch toekomstbeeld ontstaat. Al is het dan wel de vraag of we hier op zitten te wachten. Toch zijn er ook fragmenten waar het toch misschien iets te ver gezocht is. Tussen de regels door worden meerdere actuele thema’s aangehaald waaronder discriminatie, vrijheid en gerechtigheid. De meeslepende verteltrant laat voortdurend doorlezen, het boek even wegleggen is nagenoeg onmogelijk. Hart eindigt met een gigantische cliffhanger. Dit is in zoverre een teleurstelling omdat er nu eerst weer gewacht moet worden op het volgende deel om te weten hoe het een en ander afloopt.

Hart is een waardig tweede deel van deze serie en nog is de nieuwsgierigheid niet gestild…

4****

Met dank aan Baeckens Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

De Wadden in Vogelvlucht – 13 schrijvers – 13 eilandverhalen – Recensie

Geplaatst op 27 december 202127 december 2021 door Wendy Wenning

De Wadden in vogelvlucht is de derde verhalenbundel met korte verhalen die zich afspelen op een van de Waddeneilanden. Initiatiefnemer is Marelle Boersma. De eerste bundel Paal 15, speelde zich af op Ameland, net als de tweede bundel Aangespoelde verhalen. Voor het schrijven van de derde bundel zijn 13 schrijvers voor een week naar Texel gegaan om hun korte verhaal voor deze bundel te schrijven.

Van elk verkocht exemplaar doneren de auteurs één euro aan Stichting Texel Vogeleiland.

Auteurs: Jolanda Gierkink, Esther van der Ham, Jacqueline van Meerten, Ramon van Huffelen, Lonneke Kossen- Groot, Anita Kroef, Nelleke Langendoen, Bertina Mulder, Marja van Osch, Annemarie Snels, Saskia Somers, Inge Spaan en Anke Verbraak.

‘Het contrast met drama dat zich precies vijf jaar geleden op deze plek heeft afgespeeld, met het plezier dat zich nu voor mijn ogen afspeelt, kan niet groter. Het leven gaat door, ook op deze plek, juist op deze plek’

De verhalenbundel De Wadden in vogelvlucht bestaat uit dertien verhalen die zijn opgedeeld in vier seizoenen. Zomer, Herfst, Winter, Lente. Vier verhalen spelen zich af in de zomer, drie in de herfst, drie in de winter en drie in de lente. Een aantal auteurs hebben al eerder kort verhalen of zelfs boeken geschreven, maar er zijn ook auteurs bij die net beginnen en nog moeten uitvinden welk genre het best bij hun past.

‘Waarom praten sommige mensen zo raar over zijn vader? Zaterdagavond was er zelfs iemand geweest die zei dat hij van de politie was. De man belde aan bij zijn huis en had kleren aan die echt van de politie leken.’

Net als de eerdere bundels is in deze bundel ook weer een verscheidenheid aan verhalen te vinden. Wat in deze bundel opvalt is dat in de meeste verhalen de emotie de boventoon heeft. Als een soort van rode draad is er veel leed en verdriet, worden er levens uit elkaar getrokken en zijn er vaak kinderen bij betrokken. Dat maakt deze bundel de meest serieuze van de Waddenbundels. Verhalen die behoorlijk indringend zijn. Zoals bijvoorbeeld het verhaal De stem van Evi van Lonneke-Kossen-Groot, dat is echt een kippenvel verhaal en Papadag van Nelleke Langendoen laat je ook niet gelijk los. Maar ook Rufus van Inge Spaan laat wel even op het puntje van de stoel zitten. Met Naar de overkant laat Anita Kroef haar talent zien in het overbrengen van emoties. En Muilbui van Bertina Mulder is een duidelijk voorbeeld dat deze auteur een onbegrensde fantasie heeft.

Er zijn verhalen waarin niet alles even geloofwaardig is, of voorspelbaar en met een te abrupt einde. Jammer, maar alsnog zijn die verhalen in hun totaliteit leuk om te lezen en zit er een fijn spanningsveld in. Het schrijven van een kort verhaal vind ik nog steeds knap, want er is maar beperkte ruimte om de opbouw correct te laten verlopen. In De Wadden in vogelvlucht is dit prima in orde, al is er soms wel een verschil te zien tussen de ‘beginners’ en de ‘gevorderden’. Maar wat alle auteurs in deze bundel heel mooi in beeld weten brengen is dat iedereen verschillend omgaat met verlies en tegenslag.

De Wadden in vogelvlucht is een bundel met indringende verhalen waarbij de emoties krachtig in beeld worden gebracht

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Droomvallei uitgeverij voor het sturen van een recensie-exemplaar

Titel: De Wadden in vogelvlucht| Auteur: Diverse auteurs
Uitgever: Droomvallei Uitgeverij| ISBN: 9789492844996 |Blz: 180
Verschijningsdatum: December 2021

Zwart kwartier – Friso Leunge – Recensie

Geplaatst op 17 december 202116 december 2021 door Wendy Wenning

Friso Leunge (1958) is copywriter, bladenmaker en schrijver van short stories. Zwart kwartier is zijn eerste literaire thriller.

Axel zijn vader is stervende en hij gaat samen met zijn vrouw Eveline afscheid nemen. Ze zijn net op tijd want even later overlijdt zijn vader. De laatste woorden die zijn vader spreekt zijn onbegrijpelijk. ‘Je hebt mijn leven verpest.’ Als Axel en Eveline die avond naar huis rijden, raken ze betrokken bij een gruwelijk ongeluk. Eveline komt om, Axel raakt zwaargewond. De herinneringen aan het ongeluk zijn erg vaag, al herinnert hij zich nog wel dat Eveline hem iets wilde vertellen. Maar wat? Om erachter te komen wat zijn vader bedoelde, gaat Axel op zoek naar zichzelf en het naar verleden van zijn vader. Tussendoor komen er af en toe flarden van het laatste gesprek met Eveline tevoorschijn.

Het eerste hoofdstuk van Zwart kwartier roept gelijk veel vragen op. Hierna gaan we terug naar twee dagen eerder voor de kennismaking met het hoofdpersonage. Axel was door het oplossen van een zaak – door zijn fotografisch geheugen – al snel benoemd tot cold case rechercheur. Maar die zaak zorgde er tevens voor dat hij volop in het nieuws kwam en een celebrity werd genoemd. Het hoofdstuk dat zich afspeelt een dag voor het ongeluk maakt duidelijk dat Axel het niet zo nauw nam met de huwelijkse trouw. Een fragment van Eveline, waarin ze wil beginnen met Axel iets te vertellen, eindigt abrupt. Dan wordt Mia – een collega van Axel – geïntroduceerd en het daadwerkelijk verhaal gaat van start.

Vanaf het begin al voelt Zwart kwartier als een mysterieuze puzzel met duizenden stukjes. En het lijkt erop dat maar één persoon deze volledig kan oplossen. Door veel terug te gaan in het verleden van Axel wordt getracht een begin te maken met de oplossing. Hij wil natuurlijk weten waarom zijn vader juist die laatste woorden zei, maar ook wat Eveline hem had willen vertellen. En hoe is het ongeluk gebeurd? Maar het is niet makkelijk om alles helder te krijgen en dat ene kwartier van het ongeluk blijft nog volkomen zwart. Als Axel dagboeken van zijn vader vindt, is er de verwachting dat enkele vragen een antwoord gaan krijgen. Een nieuwe verhaallijn die dan ingebracht wordt, komt een beetje onverwacht, want de dagboeken vertellen veel en pakken alle aandacht. Het is dan even schakelen om los te komen van de dagboeken.

Zwart kwartier heeft een hele fijne onderhuidse spanning en de auteur weet alles zo te beschrijven dat de sfeer behoorlijk beklemmend is. Het een en ander is wel te voorspellen, maar toch loopt alles net zo dat het meer dan voldoende inhoud heeft om door te blijven lezen. Ook omdat niet alles aanvoelt als een doorsnee thriller, waardoor alle informatie die gegeven wordt gretig wordt verwerkt. En als de auteur dan het verhaal eindigt met zo’n onthutsende afsluiting, dan heeft dit debuut de verwachting toch wel waargemaakt.

Is het een vrouwenthriller? Ja, ik vind van wel. Het heeft veel psychologie en er is dan wel een mannelijk hoofdpersonage, Mia heeft toch ook een grote rol in het geheel. De personages krijgen een mooie diepgang mee waardoor ze een indruk achterlaten. Een thriller met mysterie, obsessies en leugens, en een opmerkelijk verhaal. Ingrediënten passend bij een vrouwenthriller.

4****

Deze recensie is eerder op www.vrouwenthrillers.nl gepubliceerd

Web: zwartkwartier.nl. Op de website is ook het eerste hoofdstuk te lezen.

Titel: Zwart kwartier | Auteur : Friso Leunge
Uitgever: Keff & Dessing Publishing| ISBN: 9789090347028 |Blz: 268
Verschijningsdatum: juni 2021

Over Keff & Dessing Publishing
10 september 2010 zijn Floortje Dessing en Guido Keff, Keff & Dessing Publishing begonnen.
Een uitgeverij met een duurzame invalshoek, een andere manier van werken en een diverse reeks van titels.
Keff & Dessing werkt samen met Prometheus, Meulenhoff Boekerij en uitgeverij Brandt.

Winternacht – Linda Jansma- Recensie

Geplaatst op 12 december 202111 december 2021 door Wendy Wenning

Tamar is met haar vriend Auke mee naar Zuid-Duitsland. Auke, een geboren Fries, is een fanatiek natuurijsschaatser. Elk jaar kwam hij naar Königswinkel voor de schaatswedstrijd, die onderdeel was van een speciaal arrangement dat bij het Nederlandse pension De Zwaluwhoeve geboekt kan worden. Ooit kleinschalig, maar inmiddels was het uitgegroeid tot een enorme evenement. De Zwaluwhoeve zelf was een klein familiebedrijf, ooit begonnen door de grootmoeder van Heleen. Heleen, inmiddels een goede vriendin van Tamar, runde nu het pension samen met haar man Scott. Als Tamar en Auke er twee dagen zijn begint Tamar zich flink te ergeren aan Auke. Hij richt zich volledig op de wedstrijd en Tamar moet zich alleen zien te vermaken. Ze voelt zich best eenzaam. Dan ontdekt ze dat ook de bekende auteur Han van Soest in het hotel verblijft. Het is zelfs haar meest favoriete auteur. Ze laat zich alle aandacht van Han wel gevallen. Maar dan wordt er iemand vermoord. Wie heeft dit op zijn geweten en waarom?

Winternacht is één van de eerste kerstthrillers van De verhalenfabriek. De verhalenfabriek geeft thrillers uit, die net iets dunner zijn dan een standaard thriller, waardoor ze in bijvoorbeeld een avond uit te lezen zijn. De cover van Winternacht laat gelijk in winterse sferen komen en de schaatsen die afgebeeld staan, komen mooi overeen met de omschrijving. Het boek start met een cursief geschreven gedeelte. Dit gedeelte vertegenwoordigt een personage die foute plannen heeft. Wie dit personage is, blijft lang de vraag.

‘Een van de aanwezigen hier zou het pension niet levend verlaten. Sterker nog: die zou kerstavond niet eens halen.‘

Gelijk in het begin zijn er ontwikkelingen die al een mooie spanning in het verhaal weten te brengen. Ondertussen is er de kennismaking met de personages. Het hoofdpersonage Tamar wordt door Jansma sympathiek neergezet waardoor er meteen een goede klik is. Van de andere personages blijft nog veel verborgen, die zijn dan ook moeilijk in te schatten. Er zijn momenten dat de verhaallijn voorspelbaar lijkt, maar door de wendingen wordt dit steeds weer aan de kant geschoven. Zo zijn er door het hele verhaal heen spannende plotwendingen die ervoor zorgen dat een goede spanningsboog gewaarborgd blijft.

Winternacht is een verhaal van ongeveer honderd bladzijden. Dit vergeleken met een thriller van bijvoorbeeld driehonderd bladzijden, is er minder ruimte voor een uitgebreide uitwerking van de personages. Maar dat is niet altijd nodig, zo blijkt wel uit dit verhaal. Er zijn meer dan voldoende spannende fragmenten, plotwendingen en cliffhangers die de volle aandacht pakken. En doordat Jansma voortdurend tracht de lezer op het verkeerde been te zetten, twijfels blijft zaaien, moet dit boek gewoon gelijk uitgelezen worden. Qua originaliteit is er misschien wel een kanttekening te maken. Winternacht doet denken aan bijvoorbeeld de winterthrillers van Suzanne Vermeer. Maar wel met minder voor de hand liggende wendingen, waardoor de eventuele voorspelbaarheid weinig kans krijgt. Voeg daar de vlotte pen en de beeldende schrijfstijl van Jansma aan toe en je hebt gewoon een heerlijk boek om in één keer uit te lezen.

Te druk hebben om een boek te lezen is geen excuus meer, want die honderd bladzijden zijn altijd wel even in te passen!

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl. Met dank aan De Verhalenfabriek voor het recensie-exemplaar.

Titel: Winternacht |Auteur: Linda Jansma
Uitgever: De verhalenfabriek |ISBN: 9789461096296 | Blz: 100
Verschijningsdatum: december 2021

Koop bij Kobo

Zoeken naar Sara- De aangrijpende zoektocht van een machteloze vader- Recensie

Geplaatst op 10 december 202110 december 2021 door Wendy Wenning

Alain Donker woont in Italië. Hij is gespecialiseerd in renaissance-kunst en -cultuur. Hierover publiceerde hij in tal van wetenschappelijke tijdschriften. Hij is getrouwd en heeft een (stief)kind. Zijn dochter Sara is spoorloos.

Zoeken naar Sara start met een intro die gelijk al een stukje van de ernst van de situatie laat zien.

‘Het is een foto van een gelukkige familie. We lachen, jij lacht zelf breeduit en we zijn dan ons best gekleed. Het is onze laatste foto.‘

Tijdens een feest bij de Spaanse Trappen (Rome) komt Alain Silke tegen. Ze vallen als een blok voor elkaar en na een tijdje vormen ze een stel. Alles klopt aan Silke. Ze is leuk, spontaan en intelligent. Maar ook had ze een losbandig leven en er waren maar weinig mannen die ze niet om haar vinger kon winden. Ook in haar werk is ze goed en met haar innemende karakter is vrienden maken helemaal geen probleem. Maar Silke heeft ook een sterke wil en alles moet wel gaan zoals zij het in gedachten heeft. Zo wisselen liefde en woedeaanvallen elkaar af. En liefde maakt soms blind. Toch merkt Alain op een gegeven moment dat niet alles klopt en begint hij Silke met andere ogen te bekijken. Maar dan is Silke in verwachting. Niet gepland, ze hadden het er eigenlijk nooit over gehad. Ze hadden ook nooit genoeg geld. Ondanks dat Alain dolblij is, beginnen juist tijdens de zwangerschap de eerste scheurtjes in de relatie te ontstaan. En kort na de geboorte van baby Sara gaan Alain en Silke uit elkaar. Niet veel later laat Silke haar ware aard zien en Alain trekt meer dan eens aan het kortste eind.

In Zoeken naar Sara vertelt Alain Donker zijn verhaal. Na hun breuk is er tussen Alain en Silke een omgangsregeling getroffen. Alleen Silke komt die nauwelijks na en maakt het zo voor Alain onmogelijk een band met zijn eigen kind op te bouwen. Regelmatig zorgt Silke ervoor dat afspraken niet doorgaan. Wel is Silke er steeds druk mee om geld af te troggelen van Alain. Voor de zorg van Sara uiteraard, maar dat niet alleen. Door de jaren heen probeert Alain op alle mogelijke manieren zijn dochter te zien. Advocaten, rechters, alles komt erbij van pas. Het kost Alain een vermogen, maar dat is niet zijn ergste zorg. Ondanks zijn aanhoudende gevecht heeft hij niet kunnen winnen en inmiddels is het al een tijd geleden dat Silke met Sara is vertrokken naar een onbekende bestemming.

Gedurende het verhaal dat Donker vertelt, voel je zijn onmacht. Het gevoel tegen de muur gezet te worden en geen kant meer op kunnen. Het is een uitgebreid verhaal, en ook al neigt het soms wat langdradig te worden, de essentie wordt hiermee juist pijnlijk duidelijk. Al in haar vroege jaren heeft hij nauwelijks zijn dochter zien opgroeien. En Sara heeft haar vader nauwelijks leren kennen. Na jaren vechten tegen de bureaucratie en andere obstakels staat Alain nog steeds met lege handen. Stel je eens voor, jouw eigen kind, jouw vlees en bloed, wordt moedwillig van je weggehouden en er is ook niets, maar dan ook echt niets meer wat je nog kunt doen. Misschien als Sara volwassen is, en haar moeder geen invloed meer op haar heeft, gaat ze op zoek naar haar vader. Maar ondertussen is er al zo’n grote kloof ontstaan. En wie weet wat haar moeder haar wijs heeft gemaakt. Voor Alain betekent het dat hij alleen maar kan afwachten en hopen dat hij zijn dochter gaat vinden.

Dit is geen verhaal wat je even tussendoor leest. Hier moet je echt voor gaan zitten om alles goed door te laten dringen. Na Zoeken naar Sara gelezen te hebben is het moeilijk de juiste woorden te vinden, die woorden die alles omvatten… Een aangrijpend verhaal die in meerdere facetten versteld laat staan.

4****

Wendy Wenning

Titel: Zoeken naar Sara | Auteur: Alain Donker
Uitgever: Just Publisher| ISBN: 9789089754240 | Blz 304
Verschijningsdatum: september 2021

ZOEKEN-NAAR-SARA-leesfragment

Op de site van de Rijksoverheid is het rapport ‘Ouderverstoting en complexe omgangsproblematiek’ te downloaden.

De verdwenen burcht- Sandra J. Paul – Recensie

Geplaatst op 2 december 20212 december 2021 door Wendy Wenning

Nog even en dan viert Kraaidorp zijn vierhonderdste verjaardag. Iedereen is druk bezig met de organisatie voor het feest. Tot er een heksenjager verschijnt, die beweert alles af te weten van een heks die ooit in Kraaidorp leefde. De naam van de heks was Colette Zwart en ooit was ze onsterfelijk. De bron van Colette zwarte magie ligt volgens een legende verborgen in een burcht die vierhonderd jaar geleden plotseling verdween. Maar het blijkt ook zo te zijn dat degene die de bron vindt, de machtigste mens ter wereld wordt. Een onzinverhaal? Quinten weet wel beter.

Drie maanden geleden zaten Quinten en zijn vader gevangen door toedoen van de heks Colette Zwart en haar heksenkring. Hun magie zorgde ervoor dat niemand doorhad dat zij verdwenen waren. Inmiddels is het ook alweer bijna vijf jaar geleden dat de moeder van Quinten spoorloos verdween, tijdens een grote storm. En het is mogelijk dat Colette Zwart hier iets mee van doen heeft.

De verdwenen burcht is het vierde deel van de Kraaiendorp-reeks. Na het publiceren van De duistere school bleken en de lezer en auteur Sandra J. Paul nog geen genoeg te hebben van de avonturen rondom het Kraaiendorp. Tijdens het schrijven van deze boeken heeft de auteur hulp van haar zoon en de inspiratie van beiden zie je in de boeken prachtig samenvloeien. De cover en het binnenwerk matchen goed met de andere boeken uit de serie en ook de cover van De verdwenen burcht weet genoeg nieuwsgierigheid op te wekken. Een oud kasteel en een mystieke omgeving, een beetje griezelige uitstraling.

De verdwenen burcht start met een cursief geschreven gedeelte dat vertelt over de Legende van Kraaidorp. Dat mensen beweren dat er heksen wonen in het rustige dorp. Onsterfelijke wezens die al eeuwenlang de boel teisteren, maar niemand weet dat ze er zijn. Maar de mensen die nu in Kraaidorp wonen beweren dat heksen niet bestaan. Zo worden er al genoeg twijfels gezaaid en wordt de toon van het verhaal gezet. Dat Quinten meer weet is allang duidelijk, maar kan hij, indien nodig, de zwarte magie van Colette tegenhouden? En wie is Jonna waarvan hij een opdracht krijgt die hij liever niet wilt doen?

‘Heksen bestaan niet, maar waarom beweert deze jongen dan dat dit wel zo is?‘

Als je de eerdere delen hebt gelezen, is het niet zo moeilijk om meteen weer het verhaal ingesleurd te worden. Alleen al uit nieuwsgierigheid naar wat er nu weer allemaal gaat gebeuren. Maar ook de (jonge) lezer die dit boek als eerste in de reeks oppakt zal gelijk veroverd worden. De verdwenen burcht heeft alles in zich om van begin tot eind te boeien. Het ene moment lijkt alles normaal, maar het andere moment staat plots alles stil. Magie komt weer tot leven met Quinten als een belangrijk middelpunt. We komen ook meer te weten over Colette Zwart en haar gaven wat de spanningsboog zeker ten goede komt. De schrijfstijl van Sandra J. Paul is filmisch en hierdoor wordt het mysterieuze van het verhaal perfect weergegeven. Soms op het beangstigende af waardoor de spanning een stijgende lijn blijft houden. De afsluiting is zeer verrassend, en laat geen echt einde zien. Dat we ons dus kunnen verheugen op nog een deel van de Kraaiendorp-reeks is dan ook zeer waarschijnlijk.

Houd je van magie, mysterie en een beetje griezelen? En kan het niet eng genoeg zijn? Dan is deze reeks uitermate geschikt voor jou!

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie is onderdeel van een blogtour, de andere deelnemers zie je hieronder.

Titel: De verdwenen burcht|Auteur: Sandra J. Paul
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789464208399 |Blz: 240
Verschijningsdatum: november 2021

De verdwenen burcht is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

De Paardenfluisteraar – Een geheime belofte – Gina Mayer – Recensie

Geplaatst op 1 december 20211 december 2021 door Wendy Wenning

Gina Mayer (1965) werd geboren in Ellwangen (Duitsland). Ze studeerde als grafisch ontwerper, werkte eerst als reclame-copywriter voordat ze haar beroep opgaf en schrijver werd. Ze schrijft romans, jeugdboeken en kinderboeken.

Recensie

Een geheime belofte is het tweede deel in de reeks De Paardenfluisteraar. Het nieuwe leven van Zoë is nogal overweldigend. Ze woont nu op Snowfields. Een internaat in het wilde Canada waar de beste ruiters van de wereld worden opgeleid. Tevens worden hier getraumatiseerde paarden opgevangen en genezen. Maar er worden hoge eisen gesteld, en dat niet alleen voor het paardrijden. Vroeger besteedde ze uren aan het fluit spelen, nu worden deze uren gevuld met paardrijden en de speciale lessen. En waar Zoë op gehoopt had, op Shaman rijden, is voorlopig niet aan de orde. Ook kan ze nog geen aansluiting vinden bij de andere leerlingen. Ze voelt zich best eenzaam. Ook al mag het niet, tijdens haar wandelingen met Shaman, rijdt ze toch stiekem op het paard. Ze denkt dat niemand dit doorheeft…

‘Shaman snoof zacht. Zijn goudbruine ogen keken haar doordringend aan. Vragend, maar ook een beetje spottend.
Waarom laat jij je door anderen vertellen wat je moet doen en laten, leek hij te vragen. Doe gewoon wat je zelf wilt. Net als ik.‘

De cover van Een geheime belofte past goed bij het eerste deel van deze serie. Ook weer uitgevoerd in een mooie hardcover, met op de voorkant afgebeeld Zoë en Shaman. Het boek start met een berichtje van Kim, de beste vriendin van Zoë. Kim heeft nog niets gehoord en is benieuwd hoe het met haar gaat. Zoë weet te antwoorden op dat berichtje. Het eerste hoofdstuk laat gelijk goed zien dat Zoë nog niet helemaal op haar plek is. Ze is wat onzeker want wat zij wil lukt (nog) niet. Misschien is ze ook wel een beetje ongeduldig, iets wat passend is voor haar leeftijd. Doordat ze nog geen aansluiting heeft bij de anderen, voelt ze zich soms best wel wat eenzaam. Ook is ze een beetje jaloers op Isabelle, die net als zij dertien jaar is, maar die al veel meer ervaring heeft. Een echte professional. Begonnen met paardrijden toen ze drie was en inmiddels alle belangrijke prijzen voor jong talent gewonnen. En dan ook nog een meisje dat er super uitziet en met een schattig accent spreekt.

Maar gelukkig laat Zoë zich niet zo snel uit het veld slaan en laat ze zien over veel doorzettingsvermogen te beschikken. En iets wel zo graag willen dat ze er graag risico’s voor neemt. Een geheime belofte is een verhaal met vele thema’s in zich. Zoals eenzaamheid, wraak, jaloezie, doorzettingsvermogen en vriendschap. De auteur heeft al die thema’s heel mooi verweven in een meeslepend verhaal. Ze weet het voortdurend interessant te houden en Zoë als personage zo neer te zetten dat men continu met haar meeleeft. Ook is veel wat in Een geheime belofte verteld wordt herkenbaar voor de doelgroep. Na het lezen van het eerste deel uit deze serie, was er toch wel een vraag die bleef hangen. Een vraag die de auteur in dit deel beantwoord door het een en ander samen te voegen. Iets wat alweer heel nieuwsgierig maakt naar volgende delen. Want dat is wel heel duidelijk. Voor dit hoofdpersonage liggen nog voldoende mogelijkheden open waar de auteur voorlopig genoeg op kan anticiperen.

De Paardenfluisteraar is een serie die elk paardenmeisje moet lezen!

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Baeckens Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: De Paardenfluisteraar – Een geheime belofte |Auteur: Gina Mayer
Uitgever: Baeckens Books |9789464290073 |Blz: 208
Verschijningsdatum: oktober 2021 | Voor kinderen vanaf 10 jaar

Hamley in de sneeuw- Sandra J. Paul – Recensie

Geplaatst op 30 november 202130 november 2021 door Wendy Wenning

Hamley in de sneeuw, geschreven voor Sandra J. Paul is alweer het derde boek in de serie rondom het zwarte katje Hamley. Een jeugdreeks voor kinderen vanaf 8 jaar. Hamley is een nieuwsgierig zwart katje met felgroene ogen die nergens bang voor is. Ze wil het liefst overal bij zijn om spannende avonturen mee te maken. Haar oudere zusjes Lexi en Lilly zijn al een stuk groter, maar Hamley blijft nog steeds klein. De laatste tijd mag ze steeds meer van haar moeder, haar moeder is niet meer zo bezorgd als in het begin. Plus dat het gewoon moeilijk is om Hamley tegen te houden. Op het moment is het rustig gebleven in en rond het huis waar Hamley woont. Er valt even niet zoveel te beleven. Maar Hamley verveelt zich niet hoor, ze ontdekt altijd wel weer nieuwe dingen. Al is ze nu wel weer toe aan een nieuw avontuur.

De cover van Hamley in de sneeuw past perfect in de serie. En wat is deze ook weer prachtig! Het winterse thema met een iglo en de witte sneeuw, met voorop Hamley. En dan de rode accenten die het helemaal compleet maken. Daar word je toch gelijk weer verliefd op!

Betty, het vrouwtje van Hamley, vindt de tijd voor Kerstmis geweldig. Het huis versieren en kerstliedjes luisteren. Voor baasje Henry hoeft dit allemaal niet, in ieder geval niet zo vroeg al. Natuurlijk wil Hamley precies weten wat Kerstmis is en belaagt ze haar moeder met veel vragen. Terwijl deze nog zo moe is van haar nachtelijk uitstapje met B-Boy. Ook daar heeft Hamley haar gedachten over …

‘Mama Kat ligt in de woonkamer in een diepe slaap, maar dat stopt Hamley niet. Ze trekt aan haar moeders oor en springt daarna opgewonden heen en weer.’

Bovenstaand citaat laat zien wat voor spring in ‘t veld Hamley is, en dat ze soms moe van haar worden is duidelijk. Maar B-Boy mag Hamley en hij heeft zich opgeworpen als een soort van mentor. Maar als Hamley wil weten wat sneeuw is kan hij dat nu net niet uitleggen. Dat is iets wat je mee moet maken. Wel wordt Hamley uitgelegd dat sneeuw niet zo vaak meer voorkomt vanwege de klimaatopwarming. Door dit begrijpelijk te beschrijven voor de jonge lezer, maakt de auteur het verhaal niet alleen leuk en spannend, maar ook leerzaam.

Als op een ochtend Hamley wakker wordt in een witte wereld, maakt ze kennis met de sneeuw. En nieuwsgierig als ze is, moet ze natuurlijk op onderzoek uit. En dan staat er ook ineens een boom midden in de kamer, en is er voortdurend muziek. Andere muziek dan anders. Voor Hamley is de wereld om haar heen weer vol verrassingen. Maar nu snapt ze wel wat zo magisch is aan de dagen rond Kerstmis en wat er zo geweldig is aan de sneeuw. En als dan ook haar wensen uitkomen, die ze aan de kerstman heeft gevraagd, is het plaatje compleet. Hamley in de sneeuw is weer genieten van de verhalen van dit fantastische zwarte katje, dat heeft Sandra J. Paul weer geweldig gedaan!

Hamley in de sneeuw laat in winterse sferen komen en verlangen naar het samenzijn en de gezelligheid tijdens de kerstdagen.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie is onderdeel van een blogtour, de andere deelnemers zie je hieronder.

Titel: Hamley in de sneeuw|Auteur: Sandra J. Paul
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789464208474|Blz: 110
Verschijningsdatum: oktober 2021

Hamley in de sneeuw is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Twee kleine visjes – M.J. Arlidge- Recensie

Geplaatst op 27 november 202127 november 2021 door Wendy Wenning

Sinds de eerste kennismaking met Helen Grace, in 2014, vragen de fans zich af wie deze vrouw eigenlijk is. Al snel was duidelijk dat er in het verleden iets gebeurd moest zijn. Een onbevreesde, onverwoestbare vrouw die op seriemoordenaars jaagt zonder aan zichzelf te denken. Een complexe vrouw van bijna veertig die laat merken een leven vol pijn en teleurstellingen achter de rug te hebben. Een verleden dat ze met niemand wil delen. Maar na zoveel avonturen met Helen Grace te hebben meegemaakt wordt in de novelle Twee kleine visjes eindelijk een tipje van de sluier opgelicht.

Twee kleine visjes bestaat uit twee verhalen: Alles in de wind en Schuitje varen.
Alles in de wind is eerder als speciale bijlage bij de Flair verschenen en Schuitje varen is eerder verschenen als geschenkboekje. Dus misschien komen de verhalen bekend voor, maar voor de echte fans is deze novelle een must voor de verzameling. Ook ik heb de verhalen eerder gelezen. Maar omdat dit alweer even geleden was, was het leven van Twee kleine visjes een fijne manier om herinneringen op te halen.

Het lezen van Alles in de wind laat veel begrijpen over het personage Helen Grace. Niemand die meemaakt wat zij heeft meegemaakt, komt er zonder kleerscheuren vanaf. Een vrouw die in haar jeugd al heeft moeten vechten voor een klein beetje geluk. Gevormd door de opgelopen trauma’s die voor altijd in de diepte aanwezig zullen zijn. Alles in de wind is een heftig verhaal over een jonge vrouw die alleen maar veilig wilt zijn.

In Schuitje varen heeft de achttienjarige Helen Grace net haar opleiding op de politieacademie afgerond. Beginnend bij de verkeerspolitie probeert ze haar draai te vinden. Toch is ze vooralsnog de vreemde eend in de bijt. De functie is niet echt spannend te noemen, maar de ritjes die ze op de motor mag doen maken veel goed. Dan is er dat fatale ongeluk. Haar collega’s zijn er snel van overtuigd dat het gewoon een noodlottig ongeval is, maar Helen heeft haar twijfels. Verhalend vanuit Helen Grace, in de derde persoon, laat dit personage haar kwaliteiten zien. Mede door haar verleden beschikt zij over een grote intuïtie, en tevens laat zij hier haar doorzettingsvermogen zien. Maar de vraag is of ze degenen waar ze mee moet samenwerken voldoende kan overtuigen.

Schuitje varen is een spannend intro die veel laat beloven. De lezer die nog niet bekend is met de boeken van M.J. Arlidge zal niet kunnen wachten om de serie met hoofdpersonage Helen Grace op te pakken. Zijn de boeken al wel gelezen, de novelle Twee kleine visjes roept de zin op de boeken nog een keer te gaan lezen…

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl. Met dank aan uitgeverij Boekerij voor het recensie-exemplaar.

Titel: Twee kleine visjes |Auteur: M.J. Arlidge
Uitgever: Boekerij |ISBN: 9789022594568 | Blz: 192
Verschijningsdatum: oktober 2021

De ongewenste gast – Bettie Elias – Recensie

Geplaatst op 22 november 202122 november 2021 door Wendy Wenning

Bettie Elias verslond als kind talloze boeken. Toen ze later zelf voorlas aan haar kinderen kreeg ze zin om zelf te schrijven. Inmiddels heeft ze al meer dan 30 jeugdboeken geschreven, won ze viermaal een Boekenwelp en kreeg vijf keer een bekroning van de Kinder- en Jeugdjury’s. Het tuinfeest was haar eerste psycholgische misdaadroman waarmee ze de Schaduwprijs 2020 won. Centraal in haar boeken staan levensechte situaties.

‘Ik hou niet van verrassingen, schiet het door Alexanders hoofd. Verstoord kijkt hij naar Marte.’

Het is zondagavond zeven uur als er bij Alexander en Marte wordt aangebeld. Er wordt niemand meer verwacht, de vrienden die ze hebben uitgenodigd voor een barbecue zijn er al. De schrik bij Alexander is groot als hij ziet met wie Marte naar buitenkomt. Het is Brent, die hij kent van vroeger maar waar hij al jaren geen contact meer mee heeft. Alexander heeft nu een tevreden leven, met Marte en zijn twee kinderen. Hij heeft als anesthesist een succesvolle baan en er ligt een mooie promotie in het verschiet. Maar Alexander draagt een geheim met zich mee. Nu Brent plotseling weer in zijn leven verschijnt worden oude wonden opengehaald. En het is al snel duidelijk dat Brent niet voor niets bij hem aanklopt…

De ongewenste gast verhaalt vanuit het perspectief van Alexander, in de derde persoon. Hoofdstukken vanuit het heden worden voortdurend afgewisseld met hoofdstukken uit het verleden, achtentwintig jaar geleden. Dat het leven voor Alexander niet makkelijk is of is geweest blijkt uit het feit dat hij al sinds zijn vijfentwintigste antidepressiva slikt. De wijze waarop hij reageert als Brent plots voor zijn neus staat, maakt nieuwsgierig naar het verleden. Maar ook is er door het gedrag gelijk veel sympathie voor Alexander. Daartegenover zijn er voor Brent gelijk negatieve gevoelens, er is een soort van wantrouwen naar hem toe. Maar ook is er uiteraard die vraag wat er in het verleden is gebeurd en wat is dat grote geheim van Alexander. Hoe past Brent in dat geheel? De informatie die Elias in het begin geeft is summier, maar ruim voldoende om de lezer te intrigeren. Een soort van onzichtbare dwang dwingt tot doorlezen en elk nieuw stukje informatie zorgt ervoor dat het continu interessant en onderhoudend blijft.

De onmacht die bij Alexander heerst is voelbaar neergezet waardoor men zich goed kan inleven. De personages zijn dan ook krachtig en levensecht uitgewerkt door de auteur. Alexander wordt steeds meer ingehaald door zijn verleden, als in de val gelokt en als een rat in de hoek gedreven. Gevangen in een wespennest en ook zijn naasten dreigen slachtoffer te worden. In én het heden én het verleden is de spanningsboog voortdurend op hoog niveau, en zo ook de psychologie. Tevens zijn er actualiteiten verweven door het verhaal. De opbouw en de uitwerking heeft een onafgebroken tempo, precies op de juiste momenten is er een aanwijzing of wordt er opheldering gegeven. De ongewenste gast blijft hierdoor, en door de soepele verteltrant, voortdurend enerverend. En dan is er ook nog afsluiting die onverwachte uitsmijter. Waaruit wel weer blijkt, iedereen heeft een(mentale)grens en bij overschrijding daarvan kan iedereen ontsporen. De eerste kennismaking met een thriller van deze auteur is zeer goed bevallen, en Elias mag voortaan wel genoemd worden in het rijtje Verhoef, den Hollander en Appel.

Een thriller met echte personages, een pakkende opbouw en met een groot verrassingseffect aan het slot.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl. Met dank aan uitgeverij Houtekiet voor het recensie-exemplaar.

Titel: De ongewenste gast |Auteur: Bettie Elias
Uitgever: Houtekiet |ISBN: 9789089249395
Verschijningsdatum: oktober 2021