Categorie: 4,5 sterren

Uitgedokterd – Antoinette Kalkman – Recensie

Uitgedokterd – Antoinette Kalkman – Recensie

Antoinette Kalkman publiceerde in 2019 haar thriller Bonuszoon. Een thriller die door vele thrillerlezers enthousiast werd ontvangen en met smart liet wachten op de volgende thriller van deze auteur. Eind 2023 was het eindelijk zover, toen verscheen Uitgedokterd. Een thriller waarin een aantal hoofdstukken gebaseerd is op de waarheid. De royalty’s van deze thriller doneert Kalkman aan de Stichting ALS Nederland.

Valérie, de dochter van Eveline en Matthijs is een veelbelovend hockytalent. Als ze tijdens een wedstrijd instort lijkt het een soort van epilepsieaanval. Helaas blijkt ze een tumor in de wervelkolom te hebben en ze moet geopereerd worden. Een operatie waar de artsen positief over zijn, maar na de operatie is het tegendeel waar. Een zenuw is onherstelbaar beschadigd, Valérie is invalide. Eveline, in het dagelijks leven journaliste, laat het er niet bij zitten, vooral als bekend wordt dat het ziekenhuis een fout heeft gemaakt. Ze is vastbesloten de betreffende artsen ter verantwoording te roepen, koste wat het kost.

Lees verder “Uitgedokterd – Antoinette Kalkman – Recensie”

De Puzzelaar – Marit Vanström – recensie

De Puzzelaar – Marit Vanström – recensie

Zes maanden geleden is Lianne, een jonge, ervaren rechercheur op non-actief gesteld. Om het leven van een meisje te redden, heeft ze de seriemoordenaar Faro in de boeien geslagen op basis van onrechtmatig verkregen bewijs. Als er in het gebouw van Radio Kootwijk een lijk wordt gevonden, dat blijkt te bestaan uit lichaamsdelen van zes mensen, wordt de hulp van Lianne gevraagd. Als ze ontdekt dat de zes slachtoffers proefpersoon waren voor een nieuw medicijn, besluit ze undercover te gaan. Zo kan ze zich gelijk verborgen houden voor Faro, die gezworen heeft wraak te nemen. 

“Ze wist dat het een leugen was. Voor het meisje kon er dan een einde zijn gekomen aan de donkerste periode van haar leven. Voor Lianne was dit totaal anders en ze realiseerde zich dit donders goed. Het was voor haar allemaal nog maar net begonnen.

Marit Vanström is het pseudoniem van de auteur Martyn van Beek. Onlangs zijn thrillers Engel zonder vleugels en Salomonsoordeel gelezen. Zeer van genoten en was dan ook zeer benieuwd naar deze thriller. De Puzzelaar bestaat uit twee delen, die tegelijkertijd zijn uitgebracht. Wel gelijk een kanttekening, waarom twee delen terwijl het prima in een deel had gekund.  De Puzzelaar start met een spannende situatie, zes maanden geleden, waarbij al gelijk een stuk van het karakter van Lianne blootgelegd wordt. Geen vrouw die zomaar opgeeft, en die risico’ s durft te nemen. Eigengereid, dat wel. Een vrouw met een sterke persoonlijkheid. Dan gaan we naar het heden. Het lijk dat gevonden wordt, en die uit lichaamsdelen van meerdere mensen bestaat, doet gelijk denken aan het boek Ragdoll van Daniel Cole, en er is een licht teleurstellend gevoel. Dit omdat het er even op lijkt dat De puzzelaar zijn originaliteit mist. Maar de nieuwsgierigheid is groot genoeg om toch door te lezen. 

Er worden meerdere lijnen uitgezet die regelmatig in elkaar overlopen. De verhaallijn van Faro, de seriemoordenaar, de verhaallijn van Lianne en natuurlijk die van ‘De Puzzelaar’, dader en ook een seriemoordenaar. Maar ‘De Puzzelaar’ heeft zelf een verhaal te vertellen en dat gaat over de slachtoffers. Dat is de sleutel die gevonden moet worden. De spanning is om te snijden en regelmatig weet de auteur dit door middel van een cliffhanger flink op te voeren. Alle personages worden in dit verhaal sterk neergezet, al wordt Lianne wel zo krachtig uitgewerkt dat Thomas hierdoor misschien soms iets te veel naar de achtergrond wordt verdrongen. Niettemin weet hij toch een prominente plek te behouden. Sowieso is er genoeg ruimte gelaten om deze personages verder te laten ontwikkelen en ook de afsluiting van De Puzzelaar houdt vele mogelijkheden open. 

Het eerste deel van De Puzzelaar eindigt met zo’n sterke cliffhanger dat er geen moment van aarzeling is om met het tweede deel aan te vangen. Het tempo ligt hoog, bovendien heeft de auteur een pakkende schrijfstijl die de lezer het verhaal in blijft trekken. In het tweede deel wordt de spanning nog meer opgevoerd en de ontwikkelingen maken het bijna onmogelijk het boek even weg te leggen. Dit is zo’n boek dat gewoon in een zucht uitgelezen moet worden. En leek het er even op dat de originaliteit miste, al snel wordt er een bijzondere draai aan het verhaal gegeven waardoor de vindingrijkheid van de auteur goed zichtbaar wordt. 

Al doet de naam Marit Vanström anders vermoeden, De Puzzelaar is een knap neergezette thriller van Nederlandse bodem en daar mogen we best trots op zijn!

4½****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Met dank aan Loft Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: De Puzzelaar 1 en 2| Auteur: Marit Vanström
Uitgever: Loft Books | ISBN: 9789047205630/9789047205784|Blz: 158/167
Verschijningsdatum: september 2020

De Puzzelaar 1 en 2 is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Infinitum – Sterre Carron – Recensie

Infinitum – Sterre Carron – Recensie

Quinn, de oudste dochter van Bernard en Tess is de laatste tijd zichzelf niet. Op school gaat het niet zo goed en ze ziet er niet gelukkig uit. Tess maakt zich erg ongerust. Als Tess op een nacht op het zitje van de schommel in de tuin een gevleugelde zandloper vindt wordt dit gevoel niet minder, integendeel. En dan is Quinn spoorloos verdwenen. Is ze weggelopen of is er iets anders aan de hand? Rani en haar team worden ingeschakeld, maar hun onderzoek raakt steeds gestagneerd. Er lijken veel geheimen in het gezin van Quinn te zijn en vooralsnog worden ze niet echt wijzer. Maar dan blijkt dat de andere kinderen van dit gezin ook in gevaar zijn…

Het verleden was voorbij. Voor altijd voorbij. De toekomst lag voor haar en die kon alleen maar mooi zijn. Veel mooier dan het leven dat ze de laatste tijd had gekend.

De proloog van Infinitum brengt de lezer meteen in opperste paraatheid en de toon is weer gezet, op die typische Carron-wijze. Verhalend vanuit een wisselend perspectief worden we een spannend verhaal met meerdere lijnen ingetrokken. Waar al deze lijnen naar toe leiden en in hoeverre ze met elkaar in verband staan is lang een groot mysterie. Niet alleen een uitdaging voor onze hoofdrolspeelster Rani Diaz, maar ook de lezer kan zijn hart ophalen. Veel denkwerk en speculaties totdat er wat vastigheid in de lijnen komt, maar dan nog is er veel geduld voor nodig totdat alle lijntjes volledig afgerond en zo nodig samengebracht zijn. Waarbij Carron de lezer meerdere malen op het verkeerde been weet te zetten.

In het team van Rani is er een tijdelijke verandering en dit maakt het voor Rani en stukje moeilijker om haar werk naar behoren uit te oefenen. Dit gegeven geeft haar meer frustratie en het verhaal meer spanning. Een moeilijke zaak waarbij Rani weinig tijd voor zichzelf overhoudt en in dit verhaal lezen we weer minder dan anders over haar privéleven. Carron wisselt het eigenlijk voortdurend een beetje af. In het ene deel is er meer aandacht voor de privélevens van de personages en voor Rani dan in het andere deel. Een beetje om en om waardoor er genoeg ruimte overblijft voor de verdere ontwikkeling van de personages.

Infinitum is het veertiende deel in de succesvolle Rani Diaz-reeks. Bij series bestaat het gevaar dat de lezer op een gegeven moment zijn interesse verliest en afhaakt. Dit lijkt bij deze serie van Sterre Carron nog lang niet aan de orde, de vaste lezers blijven enthousiast en er komen zelfs steeds meer fans bij. Begrijpelijk want de inspiratie van Carron lijkt onuitputtelijk te zijn. Het vorige deel Satya vond ik wel wat minder, maar met Infinitum is ze er weer perfect in geslaagd een spannend en origineel verhaal neer te zetten waarbij de lezer niet anders kan dan continu bij de les te blijven.

4½****

Wendy Wenning

Met dank aan Witsand Uitgevers voor het toesturen van een exemplaar.

Titel: Infinitum| Auteur: Sterre Carron
Uitgever: Witsand| ISBN: 9789492934512 |Blz: 336
Verschijningsdatum: maart 2020

Infinitum is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Ava en het gesponnen poezenweb – Marieke Poelmann – met illustraties van Sophie Pluim –  Recensie

Ava en het gesponnen poezenweb – Marieke Poelmann – met illustraties van Sophie Pluim – Recensie

Marieke Poelmann schrijft boeken en artikelen en om haar werk nog leuker te maken besloot te gaan schrijven over haar lievelingsdieren: katten. Dankzij haar komt kattennieuws in kranten en tijdschriften terecht. Ze droomde er al jaren over om een boek over katten te schrijven en met Ava en het gesponnen poezenweb komt deze droom uit.

De tekeningen in dit boek zijn gemaakt door Sophie Pluim. Tekenen en vormgeven is haar dagelijkse werk en voor dit boek mocht ze veel katten tekenen. Dit vroeg wel om veel bezoekjes aan katten, maar dat vond ze helemaal niet erg.

Het verhaal

Ava wil graag een kat maar omdat haar moeder allergisch is mag het niet. Als ze op een ochtend naar school fietst (eigenlijk heeft ze haast want ze is al te laat) zit er plots een kat midden op het fietspad. Een grote rode kat met een lange staart. Het lijkt dat hij gewond is en Ava besluit de kat te helpen. Dan maar te laat op school. Ze belt de dierenambulance en als deze arriveert nemen de medewerkers van de dierenambulance de kat mee. Ava wil graag mee, maar helaas…dat plan gaat niet door. De kat, Ava heeft hem Scratch genoemd, wordt naar het dierenasiel gebracht. Omdat de kat niet gechipt is, wordt het moeilijk om de eigenaar te vinden.

Ava gaat zo vaak als mogelijk naar het dierenasiel om Scratch, en de andere katten die daar verblijven, te bezoeken. En ze komt erachter dat katten slimmer zijn dan ze dacht. Katten hebben het internet uitgevonden en noemen dat het Poezenweb. Maar de katten in het asiel zijn in gevaar. Zal het Ava, Scratch en het Poezenweb lukken om de asielkatten te redden?

Mijn mening

Alleen al de cover van Ava en het Poezenweb is een plaatje en ook aan de binnenkant van dit boek vinden we mooie, bijpassende illustraties. Een boek dat niet te weerstaan is in de boekhandel en zeker door kattenliefhebbers gretig zal worden opgepakt. Tussen de fragmenten door staan er poezenpootjes afgedrukt, heel leuk gedaan.

Het boek start met een cursief geschreven tekst.

Sommige wensen zijn te groot voor grote mensen.[…]Een spinnende poes met een zachte vacht om eindeloos te aaien, dat is waar Ava van droomt.

En dan maken we kennis met Ava, die weer probeert haar moeder over te halen om een kat in huis te nemen. Herkenbaar, want heel veel kinderen willen graag een huisdier, alleen is het niet altijd mogelijk. Ava wil het ook heel graag, omdat haar moeder zo weinig thuis is. Haar moeder heeft een drukke baan en ook al is haar vader vaak wel thuis, ze mist toch regelmatig haar moeder. En een kat zal misschien dat leed iets verzachten. Maar haar ontmoeting met Scratch zal ze verborgen moeten houden en gelukkig lukt het haar jongere broertje ook zijn mond te houden.

Ava steekt haar hand uit en wacht tot de poes eraan snuffelt. Pas dan weet ze zeker dat ze hem kan aaien, het is een soort kennismaking. Net zoals mensen elkaar een hand geven.

Ava en het gesponnen poezenweb wordt afwisselend verteld door Ava en Scratch, allebei vanuit de derde persoon. Scratch is een bijzondere kat en heeft meer in zijn mars dan men verwacht. Bij de bezoeken aan Scratch in het dierenasiel komt Ava erachter dat er iets niet klopt met dit asiel. Vanaf dat moment loopt de spanning omhoog, maar ook is er een heel verdrietige situatie. Dit stukje vond ik niet zo fijn om te lezen en ik kan me voorstellen dat er kinderen zullen zijn die hier ook veel moeite mee hebben. Ook al hoort het wel bij het leven, de wijze waarop is behoorlijk heftig.

“‘Wij zorgen er met het Poezenweb voor dat katten de meest populaire dieren op internet zijn. En dus ter wereld. Zodat uitsluitend elke asielpoes of zwerfkat een eigen mens krijgt. Dat is onze Missie!’ zegt Scratch

In Ava en het gesponnen poezenweb vinden we, naast actuele thema’s die helder worden uitgelicht, ook af en toe wat wetenswaardigheden. Zo leest de (jonge)lezer niet alleen een mooi verhaal, maar leert tussendoor ook van dit verhaal. Eén van de thema’s is bijvoorbeeld het belang van het gezinsleven maar tevens wordt goed uitgelicht hoe belangrijk het werk van een dierenasiel is. En dat niet altijd iedereen goede bedoelingen heeft maakt dit verhaal wel duidelijk. Middels een vlotte, beeldende en toegankelijke verteltrant heeft de auteur hier een leuk, spannend en ontroerend verhaal omheen gevlochten. Een mooi en leerzaam verhaal voor de doelgroep, maar iedereen die van dieren houdt zal dit boek graag lezen. Kleine waarschuwing: bij een aantal fragmenten misschien even een zakdoekje bij de hand houden…

Ava en het gesponnen poezenweb is door de actuele thema’s veelzijdig maar ook gewoon een heerlijk verhaal waarin katten een grote rol spelen.


4½*****

Wendy Wenning

Na afloop van het verhaal heeft de auteur deze leuke oproep aan de lezer. De illustratie is van Sophie Pluim.

Jaarlijks belanden er in Nederland zo’n 35.000 katten in het asiel. Maar liefst 83 procent van deze katten heeft geen chip en kan daarom niet worden teruggebracht naar de eigenaar. Voor hen moet een nieuw thuis worden gevonden. Kijk op de website van een dierenasiel of opvang bij jou in de buurt voor een actueel overzicht van katten die een baasje zoeken.

Klik hier voor een inkijkexemplaar.

Met dank aan Uitgeverij Kluitman voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Ava en het gesponnen poezenweb| Auteur: Marieke Poelmann
Uitgever: Kluitman | ISBN: 9789020624960 |Blz: 224
Illustraties: Sophie Pluim| Verschijningsdatum: juli 2020

Ava en het gesponnen poezenweb is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Motief X – Stefan Ahnhem – recensie

Motief X – Stefan Ahnhem – recensie

Stefan Ahnhem is een Zweedse auteur en scenarist. Hij groeide op in Helsingborg en verhuisde daarna naar Stockholm. Sinds 2017 woont hij in Kopenhagen (hij heeft een Deense vrouw). Sinds de jaren ’90 schrijft hij mee aan scenario’s voor films en tv-series, onder andere de politieseries Wallander en Irene Huss. In 2014 debuteerde hij ook als thrillerschrijver. Zijn roman Zonder gezicht, het eerste deel met hoofdpersonage Fabian Risk, werd al snel een bestseller. Een hoofdpersonage die zich onderscheidt van de typische rechercheur. Gewoon een man met een gezin die nergens in uitblinkt, geen probleem heeft maar gewoon zijn best doet. Een man die zich staande heeft weten te houden dankzij de sterke vrouwen om hem heen. 

Ze kon nog steeds niet geloven dat hij die lijn daar had gespannen, haar bewusteloos had geslagen en nu haar kleren had uitgetrokken. Als ze dat Omega-horloge niet herkend had…”  

Fabian Risk heeft een heftige tijd achter de rug en is daarom even met verlof. Maar wat men niet weet is dat hij ondertussen bezig is met zijn eigen onderzoek. Hij heeft het grootste vermoeden dat een van zijn collega’s corrupt is en is op zoek naar bewijzen. Tussendoor moet Fabian ook nog zijn gezin bij elkaar zien te houden, maar dit is niet zo eenvoudig door wat er eerder is voorgevallen. En dan is er een reeks moorden die willekeurig lijken te zijn. Het team van Fabian heeft hem hard nodig om te helpen de dader te pakken. Het lijkt erop dat de dader zomaar aan het moorden is geslagen, zonder reden, zonder motief. Maar zonder motief is het verrekte lastig een moordenaar te ontmaskeren.  

Motief X bestaat uit twee delen en heeft 88 compacte hoofdstukken. De proloog speelt zich af in 2007 waarna er een sprong is naar 2012. De proloog geeft al iets essentieels weg en zet vraagtekens bij een van de personages. De auteur heeft een levendige verteltrant en door zijn ervaring als scenarist zorgt hij voor beeldende beschrijvingen. De vele karakters die opgevoerd worden zijn voor degene die de eerdere boeken hebben gelezen niet onbekend. Maar mocht de lezer als eerste met dit boek beginnen, dan zal het soms best lastig zijn de personages goed in zicht te houden. Niet alleen omdat het veel personages zijn, maar ook omdat er meerdere prominente personages zijn die ieder hun eigen verhaal hebben. Maar deze verhalen zijn interessant en onderhoudend genoeg om de veelvoud en eventuele verwarring door de vingers te zien. Het unieke aan Motief X is dat in deze thriller de moordenaar geen motief heeft, maar gewoon moord om te moorden. 

Waar waren ze in godsnaam gebleven? Ze konden toch niet zomaar verdwijnen. Niemand kon aan de wil van de dobbelstenen ontsnappen. Niemand. ”  

Knap om te zien hoe de auteur meerdere personages een grote rol laat spelen zonder uit de bocht te vliegen. De lijnen worden mooi kort gehouden waardoor het overzichtelijk blijft. Toch weet het ene personage je meer mee te slepen dan de ander en er is zelfs een moment dat het bijna vergeten wordt dat er naar een moordenaar gezocht wordt. Het lijkt even of dit helemaal niet meer belangrijk is, de andere verhaallijnen hebben op dat moment de overhand. Dit mede door wat de personages persoonlijk meemaken. Zoals van de auteur gewend krijgt het persoonlijk leven van de personages ruime aandacht en worden de gevoelens breed uitgemeten. Dit zorgt voor een goede band met de personages, zelfs als Motief X het eerste boek is dat de lezer oppakt. 

Motief X moet even op gang komen, maar het duurt niet lang voordat het verhaal zodanig pakt dat wegleggen geen optie meer is. Spannend, origineel, herkenbare thema’s, gewoon zoals een thriller hoort te zijn. Van te voren wordt al aangegeven dat dit het eerste deel is van een tweeluik dus het open einde is geen verrassing. Wel even de teleurstelling wegslikken omdat we tot begin volgend jaar moeten wachten op X manieren om te sterven . De lezer heeft dan wel ruim de tijd om zich voor te bereiden en zo nodig de eerdere delen ook op te pakken. Spijt hiervan krijg je niet want leer je eenmaal Fabian Risk kennen, en de schrijfstijl en verteltrant van Stefan Ahnhem, dan zal je al snel verkocht zijn. 

Een unieke en gelaagde thriller, gewoon zoals een thriller hoort te zijn.

4½****

Wendy Wenning

Met dank aan The House of Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Motief X| Auteur: Stefan Ahnhem
Uitgever: The House of Books | ISBN:9789044359879 |Blz: 528
Verschijningsdatum: juli 2020

Motief X is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Winterberg – Kiki van Dijk – recensie

Winterberg – Kiki van Dijk – recensie

In 2014 begon de auteur te schrijven onder de naam Kiki van Dijk.  De auteur is in Utrecht geboren en heeft na haar Leidse studie op verschillende plekken in de wereld gewoond. Haar thrillers spelen zich af op bekende vakantiebestemmingen.

Roos heeft een drukke tijd achter de rug en is wel toe aan even wat rust. Ze nodigt haar twee beste vriendinnen uit voor een weekendje skiën in Winterberg. Als kind kwam Roos regelmatig in Winterberg en verbleef dan in Hotel Bremberg. Nu boekt ze ook dit hotel en eenmaal aangekomen blijkt er niets te zijn veranderd. Het weekend kan niet meer stuk zeker niet als sportjournalist Frank zich aan hun gezelschap toevoegt.

Maar de eerste nacht breekt er een hevige sneeuwstorm uit en niemand mag het hotel verlaten. De volgende ochtend blijkt Roos spoorloos te zijn verdwenen. De plaatselijke politie denkt aan een ongeluk maar Frank heeft zo zijn twijfels. Is Roos inderdaad verongelukt en ligt haar lichaam onder een dik pak sneeuw of is er wat anders aan de hand?

De lichtstraal van haar mobiel bewoog onrustig tussen de struiken door en bloedspetters verschenen in beeld. Haar keel vernauwde.

Als voorproefje begint Winterberg met een proloog die een ijzingwekkende spanning doet beloven. Het verhaal wordt afwisselend verteld door Roos en Frank, vanuit de derde persoon. Roos heeft onlangs een rigoureuze beslissing genomen en ook nu in Winterberg is er nog iets dat haar flink bezig houdt. Maar hier hoopt ze even alles te kunnen vergeten en rust te nemen. Gewoon gezellig met haar vriendinnen genieten. Maar als Roos plots verdwijnt en het er op lijkt dat ze verongelukt is, krijgt het verhaal een andere wending.

De boeken van Kiki van Dijk staan bekend om de eenvoud en toegankelijkheid. Gewoon een lekker spannend boek dat een ervaren lezer in een avond uit kan hebben. Zelf vind ik het prettige thrillers waarbij men fijn kan ontspannen. Niet te ingewikkeld, en ook weer niet al te gruwelijk spannend. Maar met Winterberg zet Kiki van Dijk zichzelf toch net weer wat anders op de kaart. De uiteenlopende thema’s in Winterberg maken het een veelzijdig verhaal. Niet alleen spannend maar ook mysterieus. En al vanuit de proloog doet de auteur flink haar best om de lezer op het verkeerde been te zetten.

Het was niet te bevatten dat hier door een paar jonge militairen honderden gevluchte mensen binnen een paar seconden van hun toekomst waren beroofd.

Winterberg is tot nu toe het spannendste boek dat Kiki van Dijk heeft geschreven. Niet alleen het verhaal zelf heeft veel geheimzinnigheid, ook rond een aantal personages zijn er genoeg vraagtekens. Deze keer zijn er een paar wel erg moeilijk te doorgronden waardoor de lezer voor meerdere verrassingen komt te staan. En dan die mooie plotwending… Ik ben aangenaam verrast door deze thriller waarvan de spanningsboog en veelzijdigheid ver boven de verwachting ligt.

4½****

Met dank aan Xander uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Winterberg| Auteur: Kiki van Dijk
Uitgever: Xander uitgevers| ISBN: 9789401611657|Blz: 288
Verschijningsdatum: november 2019

Winterberg is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Kamer 305 – Yvonne Franssen – Recensie

Kamer 305 – Yvonne Franssen – Recensie

Yvonne Franssen publiceerde in 2011 haar eerste thriller Talio, en een jaar later volgde de thriller De genius. In 2013 schreef ze ter gelegenheid van de Limburgse Avond van het Spannende Boek de minithriller Mysterie aan de Maas. Daarna werd het op thriller gebied een tijdje stil rond Franssen. Vorig jaar verscheen het succesvolle Schaduwen en nu is Kamer 305 verschenen.

Kim is ongelukkig getrouwd met Simon en heeft al ruim een jaar een buitenechtelijke relatie met Martijn. Als Kim een afspraak heeft met Martijn komt hij niet opdagen. Maar in de badkamer van de hotelkamer waar ze hebben afgesproken vind Kim een dode vrouw. Wie is die vrouw, waarom is ze vermoord en heeft Martijn hier iets mee te maken? Kim neemt een beslissing die haar zal blijven achtervolgen.

Eva werkt als verpleegkundige in een ziekenhuis. Ze wordt regelmatig geplaagd door traumatische herinneringen uit haar jeugd en enkele mysterieuze moorden lijken hiermee samen te hangen. Kim en Eva kennen elkaar niet maar nadat Kim de dode vrouw heeft aangetroffen raken hun levens ongewild met elkaar verstrengeld. Los van elkaar proberen Eva en Kim de waarheid te achterhalen en dat heeft voor beiden verstrekkende gevolgen.

Kamer 305 start met een fragment dat zich afspeelt in het leven van Eva, in 2015. Dit fragment toont een heftige situatie uit het verleden van Eva en duidelijk is dat alleen al hierdoor Eva een trauma heeft opgelopen. Dan is er een sprong in de tijd, naar 2018. Hier is een personage aan het woord, en er wordt niet kenbaar gemaakt wie dit is. Tussendoor zullen we nog meer hoofdstukken tegenkomen met dit (nog) onbekende personage en dit roept uiteraard vragen op.

Een half jaar verder. We volgen vier personages. Martijn, Kim, Eva en de onbekende. Alle personages vertellen vanuit de eerste persoon. De personages wisselen elkaar continu af door middel van over het algemeen korte fragmenten. Hieraan zien we al dat Franssen een hele goede techniek beheerst. Het steeds overschakelen van de een naar de ander kan het moeilijk maken alles goed bij elkaar te houden. En het maakt het best ingewikkeld. Maar Franssen lijkt hier weinig moeite mee te hebben. De lijnen worden mooi compact en overzichtelijk gehouden al is het wel zo dat zodra er een verbinding lijkt te komen deze het volgend moment weer even verbroken worden. Totdat ze toch definitief verbonden worden. Net allemaal tandwieltjes, die steeds weer een andere kant opdraaien, zoekende naar het goede punt om zich aan elkaar vast te klikken.

Franssen doet goed haar best zo min mogelijk weg te geven. Toch slaagt de auteur er bij mij niet in om alles tot aan het eind verborgen te houden. Er borrelen langzaam wat vermoedens op al blijven er eerst nog wat twijfels. Dan als een donderslag aan heldere hemel wordt dat punt bereikt waarop (bijna) alles duidelijk wordt. Er moeten daarna alleen nog wat puntjes op de i gezet worden en ook dit doet de auteur op eigenzinnige wijze. Inclusief een kleine surprise op de allerlaatste bladzijde, al is dit toch ook wel iets wat een beetje was te verwachten…

Kamer 305 is wederom het bewijs Franssen over talent beschikt. Eerder liet ze dit al zien met de thriller Schaduwen en het succes hiervan weet ze met dit boek zeker te evenaren. De wijze van opzet, de uitwerking en een verhaal met originaliteit, dat ervoor zorgt dat de lezer volledig het boek ingetrokken wordt. En eenmaal aan het lezen slaagt de auteur er met haar enerverende schrijfstijl de lezer zodanig aan het boek te binden dat het zwaar valt het boek even terzijde te leggen. Dit is zo’n boek die na de laatste bladzijde een gevoel van teleurstelling oproept. Omdat het zo genieten was en even is het of je in een groot gat valt en niet meer weet wat te doen. Gelijk een volgend boek oppakken lukt niet, want Kamer 305 zit nog te veel in het hoofd en het heeft tijd nodig voordat dit boek losgelaten kan worden. Een thriller om nog geruime tijd van na te genieten…

Kamer 305 laat van begin tot eind volop genieten van een krachtige en vooral unieke thriller.

4½****

Wendy Wenning

Met dank aan Futuro Uitgevers voor het mogen vooruitlezen van Kamer 305.

Titel: Kamer 305| Auteur: Yvonne Franssen
Uitgever: Futuro uitgevers | ISBN: 9789492939319|Blz: 222
Verschijningsdatum: september 2019

Kamer 305 is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Bonuszoon – Antoinette Kalkman – Recensie

Bonuszoon – Antoinette Kalkman – Recensie

Antoinette Kalkman (1964) kent de valkuilen en uitdagingen van een samengesteld gezin als geen ander. Met haar nieuwe man, haar twee kinderen en twee bonuskinderen woont ze op de Utrechtse Heuvelrug, waar het aangrijpende verhaal zich ook afspeelt. Naast moeder is ze ondernemer en schrijver. Ze is mede-oprichter van de ThrillerAcademie. Ook maakt Antoinette deel uit van het schrijverscollectief ‘Schrijfjuffers‘.  Bonuszoon is haar debuutthriller. 

Lauren is opgepakt en gearresteerd. Ze wordt ervan verdacht haar buurjongen te hebben vermoord. Zelf kan ze zich niet voorstellen verantwoordelijk te zijn maar alles spreekt tegen haar. Ze probeert te achterhalen wat er nu precies gebeurt is, maar ze kan alsnog niet bewijzen dat zij onschuldig is. Lauren raakt langzaam de realiteit kwijt wat ten koste gaat van haar gezin. Het vertrouwen is weg en ook haar geliefde raakt steeds verder van haar verwijderd. Toch is Lauren ervan overtuigd dat hier sprake is van een groot misverstand maar tijdens de zoektocht naar de waarheid brengt ze haar eigen leven in gevaar.


‘Niemand ziet me, niemand hoort me en als ik er niet in slaag weg te komen, ga ik hier dood.


Een proloog die er gelijk flink inhakt en de verwachting naar de rest van het verhaal inluidt. De cover is ietwat mysterieus, roept vragen op en past prima bij deze psychologische thriller.


Bonuszoon is de debuutthriller van Antoinette Kalkman, een debuut die al voor het verschijnen een bepaalde verwachting oproept. Het boek wordt vertelt vanuit de perspectieven van Lauren en Ellen. Lauren vanuit de eerste persoon en Ellen vanuit de derde persoon. Twee verhaallijnen die zich afspelen in het heden en verleden, een proloog die een stukje toekomst laat zien. De proloog weet de lezer meteen nieuwsgierig te maken waardoor er graag doorgelezen wordt. Eerst is er de kennismaking met Lauren en komen we te weten wat er precies gebeurd is, waarom Lauren verdacht wordt van moord. Tussendoor maken we kennis met Ellen, een personage waar moeilijk een gezicht bij te denken is. Er is altijd wel een bepaald beeld voor te stellen bij een personage, maar dit blijft bij Ellen achter. Niet omdat dit personage niet goed uitgewerkt wordt. Juist wel, maar dit personage heeft meerdere gezichten en dat weet de auteur perfect te benadrukken.


De wereld om haar heen verandert, maar hier, in haar vertrouwde omgeving blijft alles hetzelfde. Hier heeft ze de controle en dat moet zo blijven.


Kalkman heeft met Bonuszoon een domestic noir thriller geschreven die doet denken aan de thrillers van bijvoorbeeld Loes den Hollander. Een thriller die zich afspeelt in de huiselijke sfeer met gewone mensen zoals jij en ik als hoofdpersonages. De auteur weet de personages heel goed tot leven te brengen, vooral bij Lauren worden de gevoelens en gedachten een op een overgebracht waardoor deze diep naar binnen dringen. Ellen daarentegen geeft een wat unheimisch gevoel al wordt al snel duidelijk dat traumatische situaties uit het verleden haar gevormd hebben.

Een gedegen uitwerking van de personages en een verhaal met een almaar voortdurende onderhuidse spanning. Een diversiteit aan thema’s die verweven zijn in het verhaal. Kalkman weet de verhaallijnen goed bij elkaar te houden, strak maar toch ook onvoorspelbaar. In Bonuszoon staat eigenlijk het verhaal een beetje op de achtergrond al geeft de plot wel enige opluchting. De personages trekken de grootste aandacht en laten genieten van de subliem neergezette psychologie. Mijn petje af voor dit debuut!

Bonuszoon haalt zijn kracht uit de personages en het is intens genieten van de indringende psychologie.’

4½****

Wendy Wenning

Titel: Bonuszoon|Auteur: Antoinette Kalkman
Uitgever: Godijn Publishing|ISBN: 9789492115850|Blz: 319
Verschijningsdatum: mei 2019

Met dank aan Godijn Publishing voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Bonuszoon is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

Het Weeskind van Haamstede – Angelique van der Bijl – Recensie

Het Weeskind van Haamstede – Angelique van der Bijl – Recensie

Angelique van der Bijl schreef als kind al kleine verhaaltjes. Op de middelbare school ontging het schrijftalent van Angelique ook niet aan haar docent Nederlands die haar aanspoorde om iets met schrijven te gaan doen. Op dat moment richtte zij zich echter liever op haar sportcarrière en pakte ze pas jaren later het schrijven weer op. Na een aantal korte verhalen spoorden vriendinnen haar aan om haar verhalen verder uit te werken. Angelique kwam in contact met schrijfster en journaliste Esther Kreukniet en volgde bij haar de cursus ‘creatief schrijven’ waarin zij haar schrijftechnieken verder ontwikkelde en tegelijkertijd schreef zij haar eerste thriller. Na het insturen van een fragment werd ze door agentschap ‘Sebes & Bisseling’ geselecteerd om de cursus ‘Literair Debuteren’ in Amsterdam te volgen. In 2017 verscheen haar debuut Nachtschade welke nu opgevolgd wordt door haar tweede thriller Het Weeskind van Haamstede. Angelique werkt inmiddels aan haar derde thriller.

Isa de Nooijer woont samen met Willem Zuyderhout. Isa heeft niet zo’n fijne jeugd gehad en Willem bleef na een familiedrama als eenjarige achter. Als geen ander begrijpt Willem dat Isa met veel vragen zit, vragen die haar regelmatig ’s nachts wakker houden. Toch voelt ze zich nu gelukkig. Maar dan wordt de moeder van Isa vermoord. Als Isa in het verleden van haar moeder duikt, ontdekt ze tot haar verbijstering dat misschien Willems familie iets met de moord te maken heeft. De familie Zuyderhout doet er alles aan om het verleden te laten rusten en het lijkt voor Isa onmogelijk om de moord op haar moeder op te lossen. Ook haar relatie met Willem komt in zwaar weer terecht maar Isa is vastbesloten degene die verantwoordelijk is voor de dood van haar moeder te vinden.

Het Weeskind van Haamstede start met een proloog, welke zich afspeelt op Eerste Kerstdag, 1985, in Westenschouwen. Hannah loopt langs de woonboerderij van haar zwager Rien en zijn gezin. Eigenlijk wil ze gewoon doorlopen maar als ze ziet dat de voordeur wagenwijd openstaat, terwijl de winterse kou zich doet gelden, vertrouwt ze het niet en gaat naar binnen. In de woonkamer treft ze een afschuwelijk tafereel aan, hier is iets verschrikkelijks gebeurd. Een gezinsdrama waar drie van de vier leden van een gezin de dood hebben gevonden. Hiermee begint het verhaal, een verhaal dat afwisselend vanuit het heden en verleden wordt verteld. Isa die, met goede redenen, een slecht contact heeft met haar moeder staat voor het jaarlijkse bezoek aan haar moeder. Ze ziet er erg tegenop, vooral omdat ze onlangs nog een gigantische ruzie heeft gehad met haar moeder. Haar moeder ging helemaal over de rooie toen ze hoorde dat Isa een relatie had met een Zuyderhout. Maar als Isa haar moeder toch gaat bezoeken treft ze deze dood aan, vermoord. De vraag waarom haar moeder is vermoord en door wie gaat als een rode draad door het verhaal heen. Wat ook als een rode draad door het verhaal heen loopt, is de geschiedenis rondom de Deltawerken waarbij de watersnoodramp ’53 dikwijls aangetipt wordt. Van der Bijl heeft deze historie op een intrigerende wijze door het verhaal heen verweven.

Mijn moeder had zich volledig opgesloten in haar eigen cocon en hoe vaak ik het ook probeerde, er was daar geen plaats voor mij.’

De verhaallijnen die zich in het verleden afspelen zijn cursief gedrukt en verhalen vanuit het perspectief van Hannah, in de derde persoon. Het heden verhaalt vanuit het perspectief van Isa, in de eerste persoon. Er is zo een goed onderscheid te maken tussen de schakelingen van de verhaallijnen maar dat is ook wel nodig om de hoeveelheid informatie goed tot je te nemen. Beetje bij beetje wordt er een familiegeschiedenis uit de doeken gedaan, een verleden met veel tragedie. Van der Bijl neemt er uitgebreid de tijd voor om de personages uit te werken en pas later in het verhaal is er het gevoel ze te leren kennen. Hoewel er met Isa wel bijna gelijk een band is, want als lezer ben je net zo nieuwsgierig als Isa. De proloog lijkt eerst al veel weg te geven maar niets is minder waar. Na de best heftige proloog zijn er nog zoveel ontwikkelingen en nog zoveel geheimen te ontrafelen en te onthullen dat het antwoord op de grote vraag nog lang uitblijft.

Ook met dit boek, Het Weeskind van Haamstede weet de auteur de lezer regelmatig op het verkeerde been te zetten en de lezer op fijne wijze nieuwsgierig te houden. De uitwerking van het verhaal is netjes gedaan, er is duidelijkheid in de verhaallijnen en de personages krijgen genoeg diepgang mee. De lijnen zijn mooi compact opgezet en worden steeds meer aan elkaar verbonden. Ook de plot weet de auteur goed verborgen te houden, helemaal voorspelbaar is het zeker niet. Alleen de spanning die in de lijn van de verwachting ligt blijft iets uit. Er is wel een goede spanning aanwezig, maar deze komt meer voort uit de familiegeschiedenis en al de bijbehorende geheimen. Door de hoeveelheid aan informatie wordt de spanning een beetje naar beneden gedrukt waardoor er geen nagelbijtende hoogte wordt bereikt. Het is een prachtig verhaal, een schitterende en indrukwekkende setting, en alles zo beschreven dat het moeilijk is los te laten, maar het voelt toch meer een spannende roman dan een echte thriller. Wel een spannende roman die gelezen moet worden en als er eenmaal begonnen is met lezen is stoppen onmogelijk. Het Weeskind van Haamstede laat je in een andere wereld stappen en meeleven met het tragische verleden van de personages. Van de Bijl laat met dit boek zien geen eendagsvlieg te zijn en weet definitief te overtuigen van haar schrijf- en verteltalent.

4½****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Het Weeskind van Haamstede|Auteur: Angelique van der Bijl
Uitgever: Uitgeverij Ellessy|ISBN: 978-90-8660-368-8|Blz: 347
Verschijningsdatum: januari 2019

Het Weeskind van Haamstede is bij iedere (online)boekhandel verkrijgbaar.

De Lissabon Brieven- Gaby Rasters – recensie -Blogtour

De Lissabon Brieven- Gaby Rasters – recensie -Blogtour

Gaby Rasters is een veelzijdige auteur die veel genres aankan Met haar boek Nooit meer bang weet ze een groot publiek te bereiken. Gaby weet diep onder de huid van haar personages te kruipen en deze daardoor levensecht neer te zetten.

Toen Chantal het uitje naar Lissabon geboekt had, was Merijn ook enthousiast geweest en hij had haar alles laten regelen. Maar dat hij niet goed naar haar geluisterd had bleek wel want toen het zover was, kon hij echt niet mee. Hij had de belangrijkste pitch van het jaar. Na een aantal tranen besloot Chantal alleen te gaan. Maar toen ze eenmaal weg was en Merijn amper een berichtje van haar krijgt, wordt hij rusteloos en hij besluit haar te verrassen en haar achterna te reizen.

Zijn bezoek loopt heel anders dan verwacht, en om alles op een rijtje te kunnen zetten besluit hij een paar dagen in Lissabon te blijven. Als hij op het dakterras van zijn hotel zit, ziet hij aan de overkant van de weg een jonge vrouw op het balkon zitten. Samen met een oudere vrouw. Als de jonge vrouw en Merijn oogcontact hebben gebeurt er iets en dit is het begin van een rollercoaster van ontwikkelingen.

De Lissabon Brieven verhaalt grotendeels vanuit het perspectief van Merijn, in de derde persoon. Merijn is een persoon die leeft voor zijn werk en andere dingen daardoor weleens wil vergeten. Maar nu wordt de noodklok geluid, zonder dat hij het doorhad is er een verwijdering tussen hem en Chantal ontstaan. In het vliegtuig heeft Merijn een gesprek met de man naast hem en dit zet hem al tot nadenken. In de dagen dat Merijn in Lissabon verblijft zie je hem langzaam veranderen en zijn ogen worden geopend. Maar wat hij nog niet weet is dat hij een hele heftige en moeilijk periode tegemoet gaat, een periode waarin twee vrouwen een belangrijke plek innemen. De meerdere verhaallijnen staan voortdurend bol van de emoties en slepen de lezer mee.

Net als met Nooit meer bang weet Rasters nu ook weer diep op het gevoel in te werken. De gevoelens worden op zo’n wijze beschreven dat zelfs een nuchter iemand gegrepen zal worden door dit verhaal. De diverse thema’s in De Lissabon brieven en wat dit met mensen doet weet Rasters ook goed te beschrijven en ze laat hiermee ook zien over een goed inlevingsvermogen te beschikken. Tevens is het voelbaar dat Rasters al haar emoties in een verhaal legt, emoties die intens worden overgebracht op de lezer.

Na het lezen van een aantal hoofstukken wordt er even een verwachting van enige voorspelbaarheid gewekt. Maar niets is minder waar. Rasters weet alles zo te bespelen waardoor die verwachte voorspelbaarheid in een mum van tijd wordt weggevaagd. In De Lissabon Brieven zien we mensen wakker geschud worden. Een onverwachte situatie blijkt een verandering te zijn, een verandering voor het leven en niets is meer als vanzelfsprekend.
Verhalen over gewone mensen die in heftige situaties terechtkomen, situaties die iedereen kan overkomen en op een geloofwaardige manier neergezet. Personages die zo natuurlijk neergezet worden dat ze alle sympathie verdienen. Het enige wat een beetje stoorde was een technisch aspect en wel de afwijkende manier van het inspringen van de tekst. Al deed dit niet af aan de soepelheid van het geschrevene.

In De Lissabon Brieven zijn het vooral Merijn en de Portugese Carolina die een verpletterende indruk achterlaten al laat de strijd van Chantal ook zijn nodige sporen achter. Veel fragmenten die een brok in de keel achterlieten en voor ontroering zorgden. Rasters heeft wederom met een enerverende schrijfstijl een verhaal geschreven waarmee ze de lezer recht in het hart weet te raken.

4,5****

Wendy Wenning

Met dank aan Gaby Rasters en Uitgeverij Bagage voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie is onderdeel van een blogtour.

Titel: De Lissabon Brieven|Auteur: Gaby Rasters
Uitgever: Uitgeverij Bagage|ISBN: 9789491880155|Blz: 264
Verschijningsdatum: november 2018

De Lissabon Brieven is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

De laatste halte – Wendy Brokers – Recensie

De laatste halte – Wendy Brokers – Recensie

Vier jongeren gaan met school op werkweek naar Londen. Jonas, Loïs, Ralph en Naima. Vier jongeren die normaal gesproken geen contact met elkaar hebben. Maar ze worden in hetzelfde groepje ingedeeld en zullen de hele week met elkaar op moeten trekken. Loïs heeft stiekem een oogje op Jonas en vindt het wel spannend zo. Naima wordt meestal buitengesloten op school en vooral Ralph ziet haar niet zo zitten. Wat ze niet verwacht hadden is dat er toch al snel een vriendschap ontstaat. Wanneer ze op een metrostation staan te wachten gebeurt er iets vreselijks. Een onbeduidend metrostation is plots het doelwit van terroristen en in plaats van opdrachten te vervullen voor school moeten ze nu rennen voor hun leven.

Ik zie druppels een voor een vallen en probeer ze te tellen. Alsof dat me helpt te begrijpen wat hier gebeurt. In dat korte moment is er geen geluid, geen bestaan, geen verleden, geen hier en nu en geen toekomst. Alleen de hand, de druppels en ik.’

Een verhaal dat verteld wordt vanuit de ogen van vier jongeren. Wendy Brokers heeft een prettige, compacte schrijfstijl en na de grijpende proloog laat ze de jongeren zich eerst introduceren door een stukje van hunzelf te laten zien. In wat voor gezin ze leven, wat er in hun gedachten omgaat en al snel is er een goed beeld van de jongeren te vormen. Elk van de personages heeft wel iets wat ze bezighoudt maar wat ze normaal gesproken diep binnenhouden. Door elke jongere een probleem mee te geven is misschien iets teveel van het goede maar de maatschappij is er jammer genoeg tegenwoordig wel naar. Door de bijzondere vriendschap die er gevormd wordt durven ze meer naar buiten te laten komen en erover te praten. De aanslag maakt dat ze nog dichterbij elkaar komen en er ontstaat een diep vertrouwen onderling. Afwisselend geven ze een kijk in hun gedachten, hun gevoelens, laten ze de lezer een deel uit maken van hun leven. Een leven dat in enkele seconden volledig op zijn kop wordt gezet.

In De laatste halte maak je dat mee waar iedereen diep van binnen bang voor is. Het gevoel van veiligheid wordt in een zucht weggevaagd en de angst van de jongeren dringt diep naar binnen. Er zijn al meerdere boeken geschreven over terroristische aanslagen maar het bijzondere van De laatste halte is dat Brokers in dit boek dingen van een andere kant laat zien. Een kant waardoor de lezer tot nadenken wordt gezet en misschien wel anders gaat denken over bepaalde groepen mensen. Iets waar je normaal gesproken niet zo snel aan zou denken en enige vooroordelen komen in een heel ander licht te staan. Hiermee onderscheidt dit boek zich van andere en Brokers weet alles zo neer te zetten dat het lijkt alsof de lezer zelf een onderdeel is van het geheel. Dit verhaal laat niet zomaar los en blijft lange tijd zoemen op de achtergrond. En dan vooral het belichten om aan de andere kant van de lijn te staan.

Brokers laat op indrukwekkende wijze de andere kant zien met personages die, of je nu wilt of niet, een deel uit gaan maken van je leven.

4½*****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: De laatste halte|Auteur: Wendy Brokers
Uitgever: Unieboek|Het spectrum|ISBN:9789000364169|blz: 256
Verschijningsdatum: oktober 2018

De laatste halte is onder ander verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Verknipte tegenstander – Melissa Skaye – Recensie

Verknipte tegenstander – Melissa Skaye – Recensie

Terwijl Sanne nog druk bezig is met het verwerken van dingen uit het verleden, worden Sanne en Luca als rechercheurs geconfronteerd met een aantal zaken die buiten hun jurisdictie vallen. Als bij toeval worden in een bos in Friesland lichaamsdelen gevonden die er al jaren blijken te liggen. In Amersfoort verdwijnen de vrouw en dochter van een vriend van Luca’s broer Gianni spoorloos en Gianni vraagt zijn broer om hulp. Allemaal vreemde zaken waar Sanne en Luca niets mee te maken hebben. Het afschudden van haar verleden blijkt voor Sanne een moeilijker taak dan gedacht, vooral als het verleden steeds dichter bij het heden lijkt te komen.

Hij kon zijn lippen niet bewegen, die waren bevroren. Zijn verwondingen voelden heet, maar konden de kou niet verdrijven. Kou die altijd als een laagje om zijn lichaam zat, zelfs in de zomer.

Na het lezen van Verminkte toekomst was het met smart wachten op VT5, Verknipte tegenstander. Toen nog niet wetende dat het verhaal van Verminkte toekomst nog een venijnig staartje zou krijgen, was er evengoed de ongeduld om meer van Sanne en de andere personages te horen. De hele serie al gelezen te hebben en de personages in het hart gesloten te hebben, is het weer een feest om meegevoerd te worden met de belevenissen van Sanne en Luca als rechercheursteam, en de andere (bij)personages die langzamerhand een grotere rol toebedeeld krijgen.

In de vorige delen heeft Sanne al veel meegemaakt en weet hierbij veel steun te krijgen van Luca en Will. Will is in dit deel prominenter aanwezig en dit zal ook zijn verklaring krijgen. Een onderdeel van een wending die misschien niet door iedereen verwacht en gehoopt was, maar deze wending was in ieder geval verrassend. Door het personage Will, die paragnost is, nog meer naar voren te trekken is het spirituele nog meer verweven dan anders. Skaye is zelf ook zeer spiritueel, mede door haar eigen vader, en hiermee zet ze een zeer persoonlijke handtekening in dit boek.

Skaye heeft het zich met Verknipte tegenstander niet makkelijk gemaakt. Verhaallijnen die best wel ingewikkeld in elkaar zitten, die zich in het heden en verleden afspelen, en het is verbazingwekkend hoe Skaye met alle personages deze lijnen strak weet te houden en geen enkele keer uit de bocht te vliegt. Soms valt er misschien wat aan de geloofwaardigheid te tornen, maar voor degene die de moeite neemt het nawoord te lezen, zal grotendeels het tegendeel bewezen worden. Het is moeilijk van te voren in te schatten op wat voor manier de verhaallijnen zich tot elkaar verbinden. Het duurt dan ook geruime tijd voordat er enkele vermoedens beginnen te rijzen en het is een kwestie van lezen en geduldig afwachten. Maar zodra de verbanden zichtbaar worden neemt de spanning in hoog tempo toe en wordt het helemaal onmogelijk het boek terzijde te leggen. Met een spannende ontknoping worden in Verknipte tegenstander de verhaallijnen aan elkaar verbonden zonder nog losse eindjes achter te laten.

Bewezen had Skaye zich inmiddels al wel maar met Verknipte tegenstander weet ze dit weer goed te benadrukken.

4½****

Titel: Verknipte tegenstander| Auteur: Melissa Skaye 
Uitgever: LetterRijn| ISBN: 9789491875649| Blz: 290
Verschijningsdatum: 11 oktober 2018

Verknipte tegenstander is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

LetterRijn

Bol.com

Het perfecte meisje – Anja Feliers – Recensie

Het perfecte meisje – Anja Feliers – Recensie

Er is een aanslag op psychologe Kathleen Verlinden gepleegd. Ze ligt zwaargewond in het ziekenhuis en haar dochter Julie staat er alleen voor. Eerder zijn er veel dingen gebeurd waardoor de band tussen Kathleen en Julie verstoord is geraakt. Ook vlak voor de aanslag weet Kathleen net op tijd Julie te behoeden voor een hele grote fout. Omdat haar moeder voorlopig haar werk niet zal kunnen verrichten luistert Julie voor de zekerheid het antwoordapparaat af. Misschien moeten er clienten doorverwezen worden. Als ze op het antwoordapparaat een noodkreet hoort van een onbekende jonge vrouw kan Julie dit niet loslaten en ze wil deze vrouw helpen. Ze gaat op zoek naar haar maar realiseert zich nog niet wat voor problemen ze zich hiermee op de hals haalt.

Het perfecte meisje begint kort na de aanslag op Kathleen. In het vorige deel hebben we kunnen lezen over de verkeerde beslissingen die Kathleen heeft gemaakt, met alle gevolgen van dien. Feliers grijpt regelmatig een momentje om helder te maken wat er vlak voor de aanslag allemaal is gebeurd en waarom de band tussen Kathleen en haar dochter Julie is verstoord. Hierdoor is Het perfecte meisje prima losstaand te lezen. Al is het wel zo dat als je alle delen hebt gelezen er een scherper beeld te vormen is van de personages.

In dit deel ligt de hoofdrol grotendeels bij Julie en vanaf de allereerste bladzijde wordt de lezer meegezogen in een achtbaan van emoties. De aanslag op Kathleen treft iedereen in haar naaste omgeving en de bezorgdheid om Kathleen is groot. Er is een vermoeden wie de dader is, maar deze persoon is spoorloos verdwenen en dit roept een gevoel van onveiligheid op. Feliers weet perfect alle emoties en gevoelens van de personages tastbaar neer te zetten en zo ook bij de lezer een gevoel van onveiligheid te creëren. Het gevoel continu op je qui vive te moeten zijn waardoor je als lezer steeds weer geprikkeld wordt. Feliers heeft verschillende verhaallijnen in korte afstand tot elkaar gezet om deze later naadloos aan elkaar te verbinden. Door alle elementen gedegen uit te werken worden ze samengevoegd tot een meer dan spannend verhaal. Daarnaast beschikt Feliers over een schrijfstijl met veel power en de energie die hierdoor van de bladzijden afspringt laat intens genieten van deze thriller. Wat net niet lukt met Het perfecte meisje is om alles ondoorzichtig te houden waardoor de plot niet dat ene onverwachte in zich heeft. Maar met deze thriller vol intensiteit is dat het laatste waar deze lezer over zal vallen.

4½****

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Wendy Wenning

Titel: Het perfecte meisje|Auteur: Anja Feliers
Uitgever: Lannoo|ISBN: 9789401457675|Blz: 322
Verschijningsdatum: Oktober 2018

Het perfecte meisje is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Het kattenpension – Esther Vermeulen – Recensie

Het kattenpension – Esther Vermeulen – Recensie

Omdat Bureau MaRit, een detectivebureau, even zonder opdrachten zit, neemt privédetective Marit Johansen de opdracht om een vermiste kat op te sporen aan. Tobias, de kat van een van haar buurtgenoten is niet meer thuisgekomen en de eigenares is erg ontredderd. Marit, zelf ook een dierenliefhebber, gaat op onderzoek uit. Als Dix, een bevriende rechercheur, haar vertelt dat er de laatste tijd regelmatig vuilniszakken met een lugubere inhoud uit de rivier wordt gevist, staat ze er niet lang bij stil. Maar tijdens haar zoektocht stuit ze op vreemde dingen en steeds meer moet ze denken aan wat Dix haar heeft verteld. De opdracht die Marit heeft aangenomen blijkt niet zo eenvoudig te zijn als gedacht en dreigt uit de hand te lopen.

Haar hersens leken het in eerste instantie niet te registreren, maar opeens drong de realiteit in volle hevigheid tot haar door. Vol afschuw bekeek ze de inhoud en sloeg haar handen voor haar mond. Afgrijselijk.

De cover toont een soort van oude schuur waar een bordje hangt met Happy Cat. Voor de schuur loopt een zwarte kat. Het kleurgebruik is mooi opvallend en als het verhaal eenmaal gevorderd is krijgt deze schuur zijn betekenis.
Het kattenpension is het zevende deel uit de Bureau MaRit serie en de proloog van dit boek hakt er gelijk flink in. Beangstigend en waarbij de vraag wordt opgeroepen: waarom? Het verhaal zelf begint onschuldig en de zaak die Marit aanneemt lijkt simpel te zijn. Hoewel, een vermiste kat opsporen is niet altijd zo eenvoudig. Maar de opdracht is niet het enige waar Marit zich mee bezig houdt. Haar relatie met Jack lijkt een beetje te verslappen terwijl haar vriendschap met Dix steeds hechter wordt.

De hoofdstukken in dit boek zijn niet voorzien van een nummer maar van een bijpassende titel. In Het kattenpension worden gruwelijke situaties beschreven en het voorstellingsvermogen krijgt het, mede door de beeldende schrijfstijl, zwaar te verduren. Gelukkig wordt niet alles expliciet beschreven, maar dit zou ook niet passend zijn bij deze serie.
De boeken uit deze serie kenmerken zich door een spanning die toch luchtig blijft al is dit in Het kattenpension wat minder luchtig dan in de voorgaande delen. De gruwelijkheden drijven de spanning flink op en roepen veel weerzin op. Het is dan ook een behoorlijk pittig hoofdthema, in ieder geval voor de echte dierenliefhebber. Wel wordt alles mooi afgewisseld, zoals we van de auteur gewend zijn, met vleugjes romantiek. En door tijdige rustpunten toe te passen wordt de lezer even een adempauze gegund. Rustpunten waarin het privéleven van Marit meer de aandacht krijgt. Een privéleven vol met twijfels en de auteur weet ook hierin de nieuwsgierigheid van de lezer hoog te houden. Naast het hoofdthema wordt er zijdelings het thema alcoholisme aangeroerd en wat dit voor gevolgen kan hebben. Voor beide thema’s geldt dat de auteur haar research weer prima heeft gedaan.
Ondanks dat het hoofdthema al snel te vermoeden is heeft dit heeft geen invloed op de spanningsboog en heeft de auteur genoeg wendingen verwerkt om de lezer te blijven verrassen. Van de serie Bureau MaRit is dit deel een van de spannendste delen en heeft fragmenten die passend zouden zijn in een thriller.
Alles samengevat heeft Vermeulen weer een zinderende detectiveroman neergezet, compleet met de ingrediënten spanning, romantiek en een doordringend hoofdthema.

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Wendy Wenning

Titel: Het Kattenpension| Auteur: Esther Vermeulen
Uitgever: Veltman Uitgevers|ISBN: 9789048316977|Blz: 288
Verschijningsdatum: september 2018

Het kattenpension is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Halverwege het einde – Mascha Gesthuizen – Recensie

Halverwege het einde – Mascha Gesthuizen – Recensie

Achterflap

Ubele is een huisarts van 44 jaar. In haar drukke leven is er nauwelijks tijd en ruimte voor haarzelf. Op een dag komt een vrouw met depressieve klachten op haar spreekuur en wordt ze geconfronteerd met haar eigen symptomen.

Haar hele leven heeft Ubele al het idee dat ze niet genoeg ‘bijdraagt’. Haar moeder is tijdens haar geboorte gestorven. Haar vader is nooit thuis, haar stiefmoeder heeft haar handen vol aan haar aandacht opeisende broer.

Ze realiseert zich dat haar werk haar overlevingsstrategie is. Om te overleven volgt ze psychotherapie en breekt de muur om haar heen af. Maar wat wacht haar achter die muur?

Over de auteur
Mascha Gesthuizen groeide op in een dorpje aan de Waal. Na haar studie werkte ze tot 2014 als huisarts in de Achterhoek. Daar kwam zij veel in aanraking met depressies. Het thema fascineert haar, mede door gebrek aan openheid over artsen met psychische klachten. Reden voor haar om dit op ware gebeurtenissen gebaseerde verhaal te schrijven.

Recensie

“Eigenlijk is ze er al niet meer.”

Een eerste zin die al zoveel zegt over het personage. Ubele, een vrouw die al jaren in de overlevingsstand staat. Ze vindt zichzelf overbodig, haar leven is al lang niet meer nuttig en bijdragend. In korte hoofdstukken volgen we het leven van Ubele, vanaf haar geboorte tot aan het heden. Sprongen in de tijd vertellen over de verschillende fasen in het leven dat deze vrouw doormaakt. Daar de sprongen in de tijd niet altijd chronologisch verlopen is er soms enige verwarring. Maar dat die verschillende fasen belangrijk zijn voor het verhaal mag duidelijk zijn.

“Ik heb het gered. Ik heb het volbracht. Ik heb niemand teleurgesteld.”

Ubele groeit op in een gezin waar weinig aandacht voor haar is. Haar vader is altijd druk en haar stiefmoeder is niet in staat om haar de liefde te geven die ze zo hard nodig heeft. Op school is het ook geen pretje omdat haar vader daar leraar is en eigenlijk wordt Ubele een beetje aan haar lot overgelaten.  Ubele leeft haar leven en doet wat er van haar verwacht wordt. Een vrouw die op haar tenen loopt omdat ze niemand wil teleurstellen, bang om te falen. Maar dan is de koek op, voor Ubele hoeft het niet meer. Ze wil rust en voor haar is hier maar een manier voor.

“De Vries denkt even en zegt dan: ‘Is dat waar je naar op zoek bent? Rust?’ Ik knik. ‘Eeuwige rust.'”

Halverwege het einde is zo’n boek dat ik af en toe even moest wegleggen. Niet omdat het mij niet genoeg interesseerde, integendeel zelfs. De gevoelens van Ubele zijn zo doordringend geschreven dat dit soms even te sterk binnenkwam. Gevoelens en gedachten die mij aan een periode deden denken, gevoelens zo pijnlijk herkenbaar. De auteur heeft alles heel scherp neergezet en weet heel goed te verwoorden hoe het voor iemand is om depressief te zijn. Een gevolg van of iets wat gewoon in iemand zit. In dit boek is het duidelijk dat de jeugd van Ubele een van de oorzaken is en de emoties rondom zijn tastbaar en laten meeleven met het personage.

“In haar hoofd is het chaos van onaffe gedachten. Negativiteit en zelfverwijt voeren de boventoon.”

Degene die dit boek leest zal in ieder geval kunnen voelen wat het is om depressief te zijn, je nutteloos te voelen, overbodig in deze wereld. De auteur weet middels een prettige en zekere schrijfstijl goed door te dringen tot de lezer en gevoelens en gedachten over te brengen. Halverwege het einde doet wat met je, of je wilt of niet…

4½****

Wendy Wenning

Met dank aan Futuro Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Halverwege het einde| Auteur: Mascha Gesthuizen
Uitgever: Futuro Uitgevers|ISBN: 9789492939012|Blz: 224
Verschijningsdatum: mei 2018

Halverwege het einde is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com