Beoordeling – Pagina 2 – Passie voor Boeken

Categorie: Beoordeling

Koraalrif – Suzanne Vermeer – Recensie

Geplaatst op 5 oktober 20226 oktober 2022 door Wendy Wenning

Koraalrif is het vervolg op het spannende Roadtrip. Roadtrip is een intrigerende en onvoorspelbare thriller. Deze thriller eindigde met een cliffhanger die met smacht liet uitkijken naar het vervolg. In Koraalrif wordt Paula Visser door de weduwe van Jim om hulp gevraagd. Jim werd zeven jaar geleden in verband gebracht met de verdachte dood van zijn assistent Lucy. Paula maakt samen met privédective Stewart een reis door Amerika om zo het leven van Lucy te ontrafelen. Maar niet iedereen is het hier mee eens, ze krijgen behoorlijk wat tegenwerking en vooral het leven van Paula lijkt meerdere malen in gevaar.

Koraalrif kan zelfstandig gelezen worden, maar toch is het aan raden om eerst Roadtrip te lezen om een aantal dingen duidelijk te krijgen. In Koraalrif wordt het verhaal vertelt vanuit Paula, in de eerste persoon. Er zijn cursief gedrukte hoofdstukken die verhalen vanuit een onbekende. Na het lezen van Roadtrip is er een bepaalde verwachting opgewekt en het is dan ook een teleurstelling als de eerste hoofdstukken van Koraalrif op de een of andere manier niet weten te pakken. Het is allemaal wat warrig en er is dan ook weinig uitdaging om door te lezen. De enige reden om toch het verhaal verder te volgen is de hoop dat het beter gaat worden. Sowieso wordt de verwachting een spannende thriller te lezen al snel tenietgedaan, dit voelt meer als een detectiveroman. De speurtocht speelt zich af in meerdere landen, wat een reis op zich zou kunnen zijn, maar hier mist een net iets meer uitgebreide beeldende beschrijving van die landen.

De personages laten geen blijvende indruk na. Verwacht was dat de personages verder werden uitgewerkt, maar ook hier laat de auteur steken vallen. Weinig diepgang en over de hele linie heeft Koraalrif te weinig spanning. Jammer dat een boek zoals Roadtrip op deze manier vervolgd wordt omdat er eigenlijk niets speciaals toegevoegd wordt. Het laat dan ook twijfelen om in de toekomst wederom een boek van deze auteur op te pakken. Misschien wel weer een volledig losstaand verhaal, maar als het zoals dit concept is dan wordt het waarschijnlijk wel overgeslagen.

2**

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Obsessie – Jet van Vuuren – Recensie

Geplaatst op 31 augustus 202230 augustus 2022 door Wendy Wenning

Jet van Vuuren schreef in 2011 haar eerste thriller en heeft inmiddels heel wat thrillers op haar naam staan. Oer-Hollandse thrillers met vrouwen in de hoofdrol. Herkenbare vrouwen, maar wel vrouwen met een bepaalde achtergrond.

Laura is na veel vallen en opstaan eindelijk gelukkig met Kees, een avontuurlijke vlieginstructeur. Maar dan verongelukt Kees met een vliegongeval en Laura stort volledig in. Hij laat haar niet alleen achter met veel verdriet maar er blijken ook veel schulden te zijn. Als toevallig een oude huisgenoot van haar contact zoekt, besluit ze tijdelijk bij hem in te trekken om even tot rust te komen. Maar dan lijkt het verleden haar in te halen en komen er alleen maar meer problemen bij. Lukt het Laura om uit de ellende te komen?

‘Kees was dood. Het licht in haar leven was voorgoed gedoofd. De maand april was tot nu toe dan nog zo zonnig en stralend, voor Laura was alles inktzwart.’

Obsessie verhaalt vanuit het perspectief van Laura, vanuit de derde persoon. Het verhaal heeft een vliegende start en het kost dan ook totaal geen moeite om in het verhaal te komen. Er is gelijk veel sympathie voor Laura vanwege de problemen die ze na de dood van haar man op haar bordje krijgt. Wel komt er gelijk de vraag op hoe haar verleden in elkaar zit en waarom het zo lang heeft geduurd voordat ze de ware tegenkwam. Dat laatste wordt niet echt duidelijk, maar beetje bij beetje komen we er wel achter wat er in haar jeugd is gebeurd. Het volledig ontrafelen heeft zijn tijd nodig en dat maakt dat het verhaal blijft intrigeren. Alle personages hebben zo hun eigen geheimen en de personages zijn eerst best moeilijk te doorgronden. Van Vuuren weet de lezer hiermee ook goed te bespelen al zijn door de hints die gegeven worden niet alle plotwendingen onverwacht. Er is een personage die toch een bepaald gevoel opwekt al blijven er nog wat twijfels rondwaren. In ieder geval zal niet elke lezer op het verkeerde been te zetten zijn, maar dit is niet van invloed op de spanningsboog.

De fijne, soepele schrijfstijl van de auteur maakt Obsessie toegankelijk voor een grote doelgroep. Korte, krachtige zinnen en geen onnodige details. De boeken van Jet van Vuuren doen soms lichtjes denken aan de boeken van Suzanne Vermeer, maar die van Van Vuuren hebben net dat beetje meer. Juist door een verknipte vrouwengeest te gebruiken. Al gaat dat in deze thriller niet helemaal op naar mijn mening, daar het niet alleen om een verknipte vrouwengeest draait. De titel van het boek Obsessie verklapt al gelijk een belangrijk thema in deze thriller en tijdens het lezen wordt het ook steeds meer duidelijk. Alleen kan de lezer ook nog wel eens verrast worden in dit opzicht…

Obsessie is een spannende thriller met intrigerende personages en een thema met verrassingen.

3½***

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Zes seconden: De laatste Afrekening – Daniëlle Bakhuis -Recensie

Geplaatst op 23 augustus 202218 augustus 2022 door Wendy Wenning

Daniëlle Bakhuis is journaliste en schrijfster. Ruim twintig jaar is ze werkzaam geweest als redacteur bij onder andere CosmoGIRL! en Girlz. Tegenwoordig schrijft ze niet meer zoveel voor tijdschriften, maar richt ze zich meer op het schrijven van boeken en het geven van lezingen en workshops. In 2014 verscheen Zes seconden, en nu in 2022 is het vervolg Zes seconden: De laatste Afrekening verschenen.

Tess is enige tijd geleden samen met haar vader verhuisd naar Westerveen. Ze komt er al snel achter dat alle jongeren in de ban zijn van opdrachten die precies zes seconden duren. Door haar nieuwe vrienden wordt ze op de hoogte gebracht hoe het zit met die opdrachten en ook over het Feest en de Afrekening die daarop volgde. De Afrekening is een illegaal spel waarbij een slachtoffer zes seconden lang in elkaar wordt getrapt. Nu willen ze zelf een Feest geven in de oude gevangenis aan de rand van het dorp. Maar dan gaat de originele Organisatie zich ermee bemoeien…

‘Mijn mond wordt droog. Ik weet meteen wie het zijn. Ook al hadden ze de hazenmaskers niet opgehad, dan nog had ik geweten dat dit de originele Organisatie is.’

Het boek begint met een korte terugblik over wat in Zes seconden gebeurde. Erg summier en te weinig om na zo’n lange tijd alles nog precies te herinneren. Raadzaam is dus om eerst (weer) Zes seconden te lezen. In dit vervolg draait het wederom om de meest uiteenlopende opdrachten die men moet vervullen en men is zich aan het voorbereiden op het grote Feest.
In De laatste Afrekening wordt al snel duidelijk dat Tess de nodige geheimen heeft voor haar vrienden. Waarom haar vrienden bepaalde dingen niet mogen weten lijkt door een soort van schaamte te komen. Het verhuizen naar Westerveen is een nieuwe start en het verleden laat ze liever voor wat het is. Alles wat Tess heeft meegemaakt, maakt haar behoorlijk volwassen voor haar leeftijd. Maar langzaam lijkt het gordijn om haar geheimen naar beneden te vallen en is het niet alleen de Afrekening die haar wat nerveus maakt.

‘Ze denken dat dit een grap is. Ze denken dat dit erbij hoort.’

Naast een fijne spanningsboog heeft De laatste Afrekening ook meerdere thema’s in zich. Aanspreekbare thema’s voor de doelgroep. Zoals veel er voor over hebben om maar vrienden te hebben, en voortdurend je grenzen verleggen om deze dan ook weer bij je te houden. Maar dat dit ook te ver kan gaan, blijkt wel uit de opdrachten die ze uit moeten voeren. Het is dan ook niet te hopen dat de jongeren die dit boek lezen, dit na gaan spelen. Maar ondanks dat de opdrachten voor enige spanning zorgen, hangt er om de geheimen van Tess een groter spanningsveld. Hierin komen we ook wel het thema vooroordelen tegen, of juist de angst om veroordeeld te worden. Des te meer er bekend wordt over het verleden van Tess, des te meer is te begrijpen waarom zij zo volwassen lijkt. De grote ontknoping waarin duidelijk wordt wie degene is die achter de Organisatie zit zal niet voor elke lezer een verrassing zijn al wordt hierbij de spanning nog wel even fijn opgevoerd.

Zes seconden was origineel, aangrijpend en onthutsend. Dit boek De laatste Afrekening heeft niet helemaal de verwachting waargemaakt, maar is wel een mooie afsluiting en rond het verhaal goed af zonder losse eindjes achter te laten.

3***

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Het Hoogste woord – Nanda Roep – Recensie

Geplaatst op 16 augustus 202216 augustus 2022 door Wendy Wenning

Nanda Roep is naast schrijfster van kinderboeken en feelgoodromans, tevens producent en uitgeefster. Uitgeverij Nanda werd in 2010 opgericht (als eerste ‘selfpublisher’ van Nederland) met de bedoeling om ruimte te geven aan creativiteit en ontwikkeling. Het Hoogste woord is haar nieuwste roman, een literaire feelgood.

In Het Hoogste woord maken we kennis met Liesbeth de Rooij, Soraya en Cindy. Liesbeth is een literair uitgeefster die na jaren trouwe dienst wordt ontslagen. Dit omdat ze weigert youtubers te publiceren. De boekensector komt in zwaar weer en ondertussen zijn er kinderen die taalachterstanden oplopen. Soraya is een jonge leerkracht en Cindy is een oude, sexy, opzijgeschoven muzikante. Drie vrouwen die elkaar misschien wel kunnen helpen, maar het ziet er naar uit dat het wel even kan duren voordat ze zo ver zijn. Dit omdat er andere dingen zijn die hun aandacht vasthouden.

Het Hoogste woord is geschreven vanuit het perspectief van een alwetende verteller en heeft meerdere verhaallijnen. Liesbeth heeft hierin de grootste rol. In het begin komt ze niet erg sympathiek over, maar als je haar een beetje leert kennen en meer over haar achtergrond begint te weten zijn dingen ook wel weer te begrijpen. Toch was het lastig om een echte klik te krijgen en dat geldt voor alle personages. Het begin van het verhaal is even wat stroef, maar dit wordt al snel opgevangen door de meeslepende schrijfstijl van Nanda Roep. De schrijfstijl is toegankelijk en het verhaal heeft korte hoofdstukken wat het fijn compact maakt. Maar niet alleen door die schrijfstijl, ook omdat het tot bijna het einde volkomen onduidelijk is waar het verhaal naartoe gaat. Geen enkele hint wordt er gegeven en dit maakt continu nieuwsgierig. Voeg hier wat cliffhangers bij, flashbacks en forwards, en je hebt genoeg triggers.

Meerdere thema’s zijn aanwezig in Het Hoogste woord, al kan het per lezer wisselen wat deze eruit haalt. Een rode draad door het verhaal is de verandering van de maatschappij, en dat het voor bepaalde generatie best wel eens lastig is om om te gaan met deze veranderingen. Ook is er in dit verhaal aandacht voor de veranderingen in de boekenwereld en dat de jeugd tegenwoordig zo weinig leest. Allemaal interessante thema’s die body geven aan Het Hoogste woord. Daarnaast wordt de humor niet vergeten. Zoals gewend van Roep is ook dit weer een luchtig geschreven boek maar wel met een serieuze ondertoon. Door tussen de regels door te lezen komt er nog een belangrijke boodschap naar voren: Wees tevreden met wat je hebt, geluk zit in de kleine dingen.

Een luchtig geschreven feelgood met een serieuze ondertoon, vooral als je goed tussen de regels doorleest.

3***

Wendy Wenning

Sterrenstof – Martine Kamphuis – Recensie

Geplaatst op 9 augustus 20229 augustus 2022 door Wendy Wenning

Toen Wynone Post (WP) vier jaar oud was, kochten haar ouders een vervallen boerderij in Ouddorp, op het conservatieve Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee. Daar, midden in de Bible Belt, gingen ze hun droom om een New Age Centrum te beginnen verwezenlijken. Vanaf dag één wordt WP op school gepest vanwege de activiteiten van haar ouders. Geen makkelijke jeugd voor WP en toen ze zestien was heeft ze besloten zo min mogelijk naar het werk van haar ouders te informeren. Nu werkt WP voor Greenpeace. Haar volgende missie is pas over een maand of drie en tot die tijd zal ze bij haar ouders verblijven. Hier ontmoet ze Delek, een charamatische man die workshops gaat geven. Ook krijgt ze weer contact met Sara, één van de pesters van vroeger. Maar Sara lijkt het zich niet te herinneren, ze doet in ieder geval of er nooit iets is gebeurd. Als de man van Sara plotseling overlijdt, lijkt het een natuurlijke dood te zijn maar WP heeft zo haar twijfels.

Sterrenstof is een korte spannende prequel van de Wynona Post-thrillers geschreven door Martine Kamphuis. In 2014 verscheen Alibi, in 2016 Spiegelbeeld en in 2017 Zondebok. Een trilogie waar WP – daar inmiddels psychologe – ook de hoofdrol speelt. Deze boeken gelezen te hebben is er best een goed beeld te schetsen van WP, maar deze prequel laat net iets meer zien. In een spannende setting maakt de lezer uitgebreid kennis met WP.

De proloog van Sterrenstof heeft een zodanige opzet dat er gelijk nieuwsgierigheid is naar de rest van het verhaal. Na de proloog is er de kennismaking met WP en wordt er een duidelijke beeld van haar verleden gegeven. Andere personages worden geïntroduceerd waar vooral veel belangstelling is voor Delek. Deze man heeft iets duisters over zich, maar ook heeft hij dat charisma waardoor hij makkelijk het vertrouwen wint van mensen. En dan Sara, die de hulp van WP inschakelt zodat zij de workshops van Delek kan volgen. Interessante personages die het spanningsveld alleen maar verhogen. Kamphuis heeft een fijne toegankelijke schrijfstijl en zet personages zo neer dat het verhaal des te meer body krijgt. Sterrenstof is spannend, maar tevens wordt niet vergeten enige diepgang toe te voegen. Een kort spannend verhaal dat in alle opzichten compleet te noemen is. Meeslepend, enerverend en niet weg te leggen. En of je alle thrillers met WP nu al wel of niet gelezen hebt, Sterrenstof wekt genoeg nieuwgierigheid op om deze (weer) te gaan lezen.

Maak kennis met WP en laat je verrassen door dit spannende, maar soms ook duistere verhaal.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Een zee van tijd – Eva Nagelkerke – Recensie

Geplaatst op 2 augustus 20222 augustus 2022 door Wendy Wenning

Van het auteursduo Eva Nagelkerke zijn eerder thrillers verschenen bij De Crime Compagnie, toen nog onder de naam Eva Monté. Daarna zijn er twee thrillers verschenen bij HarperCollins Holland. Nu zijn Victoria en Alexandra weer terug bij De Crime Compagnie, hun nieuwe thriller Niet mijn droom verschijnt in 2023. Voor De verhalenfabriek, het zusje van De Crime Compagnie, schreven ze het kort verhaal Een zee van tijd.

In Een zee van tijd wordt Linde door de omstandigheden gedwongen een carrièreswitch te maken. Ze voelt zich aan het lijntje gehouden door haar minnaar Vincent en de carrière die haar voor ogen stond heeft zijn aantrekkingskracht verloren. En als ze dan ook nog iets ontdekt, hoeft het voor haar niet meer. Als haar vriendin Katja haar vraagt meewerkend partner te worden van een strandpaviljoen twijfelt ze heel even, maar dit is net wat ze nodig heeft. Maar of iedereen dit haar wel gunt is de vraag…

De proloog van Een zee van tijd heeft al veel spanning in zich. Ook tijdens de kennismaking met de Linde en de andere personages is er een goede spanning voelbaar en dit blijft voortduren tot aan het einde van het verhaal. De ontwikkelingen slepen de lezer mee en er zijn geen rustmomenten. Dit is ook niet nodig, want dit kortverhaal heeft maar 120 bladzijden en het is ook de bedoeling deze in een zucht uit te kunnen lezen.

De weg die Linde volgt is moedig, een succesvolle baan opzeggen voor iets waarvan niet van tevoren te voorspellen is of dit goed gaat lopen. Gedurfd dus en dit zorgt zeker voor bewondering. De proloog geeft al een beetje een voorspelling dat er iets gebeuren gaat, maar toch, als we eenmaal bij het gebeuren belanden blijkt het toch anders te zijn als verwacht. Het zijn maar 120 bladzijden, maar de auteurs slagen er prima in om al deze bladzijden volledig van spannende ontwikkelingen te voorzien. En ze weten niet alleen in dat ene gebeuren te verrassen, ook hebben ze een hele mooie plotwending in petto voor de lezer.

Een zee van tijd is is gewoon even lekker genieten van een kort spannend verhaal. Hier is altijd wel even tijd voor te maken.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Verraderlijk patroon – Marlen Visser – Recensie

Geplaatst op 26 juli 202226 juli 2022 door Wendy Wenning

Marlen Visser is auteur en schrijfcoach. Met haar debuut Stem! trok ze gelijk de aandacht van de lezers en in 2020 maakte ze indruk met haar inmiddels derde thriller Noodlot. De novelle Verraderlijk patroon heeft ze geschreven in samenwerking met haar dochter Ginger Beek.

Luca is achttien jaar en woont samen met haar moeder en haar gehandicapte broertje Sem. Ze heeft nu schoolvakantie en heeft een baantje bij het casino gevonden. Een baantje waarbij je niet vroeg op hoeft te staan en ze heeft al snel een goede klik met haar collega’s. Haar moeder heeft er wel wat moeite mee, vooral omdat Luca ‘s avonds laat nog over straat moet. Maar Luca ziet er geen gevaar in, ze vindt zichzelf al heel volwassen met haar achttien jaar. Regelmatig spreekt ze na het werk nog even af met haar collega’s om wat te gaan drinken. Maar het is niet alleen alcohol wat hier gebruikt wordt, bijna elke keer gebruiken ze ook lachgas. En niet in kleine hoeveelheden. Luca heeft een zwak voor haar collega Ricardo en als ze op een avond alleen met hem is, gebruiken ze weer lachgas. Met niet te overziene gevolgen…

‘De rest van de avond gaat in een waas aan me voorbij. Ik hoor mezelf praten, maar het lijkt alsof iemand anders de woorden verzint. Ik zie mijn vrienden bewegen en lachen alsof ze in hun eigen bubbel zitten waar ik niet bij kan komen.‘

De inleiding die de lezer krijgt in het begin van Verraderlijk patroon maakt duidelijk dat Luca best veel verantwoording heeft thuis. Samen met haar moeder zorgt ze voor haar broertje. Als haar moeder moet werken, is het de bedoeling dat Luca zoveel als mogelijk oppast, zodat er geen vreemde hoeft op te passen. Maar Luca wil ook leuke dingen doen en laat zich maar al te graag meeslepen. Meeslepen in dingen waar ze nog niet zo snel gevaar in ziet. Achttien jaar is dan wel een mooie leeftijd, maar volwassen worden heeft wel wat meer tijd nodig. Maar het is wel een leeftijd waar je als jongere nog zoekende bent en dit weten de auteurs heel goed te omschrijven. Welke confrontaties dit kan opleveren en hoe er dan even wat afstand kan komen tussen bijvoorbeeld moeder en dochter. Of Marlen Visser en Ginger Beek hier uit ervaring spreken is niet bekend, al zou het zomaar kunnen.

Qua spanning is Verraderlijk patroon niet zo’n hoogvlieger, er is in ieder geval geen explosieve spanning voelbaar. Toch zindert het wel onafgebroken en er wordt een verwachtingspatroon gecreëerd. De dingen die er gebeuren zijn niet altijd zoals verwacht wordt, wat een fijne onvoorspelbaarheid geeft. Wel worden in deze novelle de gevaren van het gebruik van lachgas uitgelegd en wordt er hier een voorbeeld gegeven dat misschien extreem is, maar zeker wel voorkomt. Het lijkt dus in het begin allemaal heel onschuldig, maar in Verraderlijk patroon wordt er een duidelijk signaal afgegeven dat het absoluut niet zo is.

Geen hoge spanning, maar wel een hele duidelijke boodschap in deze vlot geschreven novelle.

3½***

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel: Verraderlijk patroon| Auteur: Marlen Visser Uitgever: Kluitman| ISBN: 9789020696561 | Blz: 112 | juni 2022

Zonder schuld – Dana Smit – Recensie

Geplaatst op 21 juli 202221 juli 2022 door Wendy Wenning

Dana Smit is geboren in Haarlem maar woont inmiddels alweer tien jaar in Londen. De auteur is zeer veelzijdig; ze heeft een bachelor in criminologie, een master in forensische psychologie en heeft als detective bij de Londense politie gewerkt. Daarnaast was ze als actrice te zien in de serie Holby City en werkt ze als model. En nu het schrijven van thrillers waarbij ze zich laat inspireren op haar eigen ervaringen bij de politie.

Zonder schuld is het eerste deel in de serie over profiler Hazel Kramer. Als ze op een ochtend gebeld wordt door inspecteur Adam Palmer, die haar hulp vraagt, kan ze niet vermoeden wat deze zaak allemaal teweeg zal brengen. Een merkwaardige moordzaak als de plaats delict wordt bekeken, alles is bedekt met afval. Hierdoor zijn alle eventuele sporen verloren gegaan. Maar toch komt het Hazel bekend voor en ze neemt contact op met Julius Bell die in het verleden een verdachte in een soortgelijke zaak verdedigd heeft. In ruil voor zijn hulp wil Julius betrokken blijven. Er worden meer moorden gepleegd en Julius, Adam en Hazel zijn druk op zoek naar de dader. Maar het begint erop te lijken dat niemand de waarheid spreekt en Hazel zal dit alleen op moeten lossen. Ze kan niemand meer vertrouwen maar dan gebeurt er iets waardoor ze ook niet meer weet of ze zichzelf nog kan vertrouwen.

Het verhaal wordt afwisselend door Hazel en Julius vertelt, in de eerste persoon. De kennismaking met de personages is vluchtig, de zaak krijgt eerst voorrang. Maar beetje bij beetje wordt de kennismaking uitgebreid en krijgt men een beter beeld van de karakters van de hoofdrolspelers. Julius, een advocaat die met de regels speelt. Adam, inspecteur bij de politie die niet goed weet wat hij met deze zaak moet. Hazel, een profiler die altijd moeite heeft een balans te vinden tussen werk en privé. Alle drie betrokken bij dezelfde zaak maar of ze ook alle drie dezelfde beweegredenen hebben valt te betwisten. De personages hebben zo hun eigenaardigheden en hun karakters blijven dan ook continu intrigeren.

Dat elk personage wel iets te verbergen heeft is al snel duidelijk, maar hoe alles precies in elkaar steekt blijft de grote vraag. Ook als lezer weet je op een gegeven moment niet wie je kan vertrouwen, de signalen die gegeven worden zijn nogal wisselend en laten nogal heen en weer vliegen. Leugens zijn ver doorgelopen, de waarheid is lang onthouden. Het lijkt er zelfs sterk op dat én de profiler én de moordenaar dezelfde fout maken. En is het beginpunt waar Hazel mee begon wel een juiste inschatting. Maar onder andere door middel van meerdere plotwendingen worden alle puzzelstukjes op de juiste plaats gelegd. De lijnen komen bij elkaar en worden samengevoegd tot een perfect geheel en raadsels worden tot tevredenheid opgelost. Het psychologische aspect zoals het altijd op zoek zijn naar het waarom komt sterk naar boven en hierin komt de hoofdpersoon Hazel zichzelf ook tegen. Keuzes maken enkel gebaseerd op goed en fout. De reden waarom Hazel zich als zodanig profileert in Zonder schuld blijft nog verborgen en dat maakt gelijk nieuwsgierig naar het volgende deel. Met de verwachting dit personage dan nog beter te leren kennen. De ervaring die Smit eerder heeft opgedaan, is duidelijk merkbaar in Zonder schuld. De psychologie is van hoog niveau en ze weet hiermee voortdurend de aandacht van de lezer te trekken en deze mee te slepen in het onderzoek. Alleen heeft de psychologie de overhand en ligt het spanningsniveau hierdoor wat lager. Dus geen bloedstollende thriller, maar wel een echte pageturner vooral voor de liefhebber van een psychologische thriller. De eerste kennismaking met Hazel Kramer is een zeer geslaagde, Dana Smit heeft een prima gelaagd debuut neergezet en hopelijk duurt het niet al te lang voordat we ons weer in het gezelschap van Hazel mogen voegen.

Zonder schuld is zonder meer een fascinerend debuut en nu is het ongeduldig wachten op Zonder boete, het volgende deel in deze serie.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Vlinder – Martine Kamphuis – Recensie

Geplaatst op 15 juli 202215 juli 2022 door Wendy Wenning

Farida ontmoet Tess in een speeltuintje. Farida heeft op dat moment wat problemen met haar beste vriendin en haar vriend. Tess is ongeveer even oud als Farida en ze ziet er eenzaam uit. Tess is opgenomen in de psychiatrische kliniek Phoenix na de dood van haar vriendin Vlinder. In de kliniek Phoenix zitten jongeren die iets ergs hebben meegemaakt en Farida komt erachter dat wat Tess heeft meegemaakt erg heftig is. Farida heeft al snel een zwak voor Tess en wil haar helpen. Maar dan moet ze wel meer weten over Vlinder en Farida gaat op onderzoek uit. Maar is dit wel verstandig en is het allemaal wel ongevaarlijk?

‘Toen we de straat waren uitgereden, zette Vlinder keihard Adele aan, we zongen mee en daardoor hoorden we niets, we voelden alleen…We voelden dat ze iets raakte…’

Martine Kamphuis is werkzaam in de psychiatrie en heeft zich gespecialiseerd in het behandelen van mensen met gedragsproblemen. Haar ervaring verwerkt ze in haar boeken zoals de thrillers met het hoofdpersonage WP en haar jeugdthrillers. Ze schrijft regelmatig columns voor VrouwenThrillers.nl waarin ze uitleg geeft over diverse psychische problemen.

Vlinder verhaalt vanuit Farida, in de derde persoon. Farida is een meisje dat opgroeit in een stabiel gezin, een meisje dat veel liefde ontvangt van haar ouders. Op een bepaalde manier wordt ze vrijgelaten, ze krijgt van haar ouders de kans om haar eigen weg in het leven te vinden. Dit geeft dit personage een sterk karakter. Al is de moeder van Farida soms ook wel te druk met anderen waarbij vraagtekens gezet kunnen worden bij het woord vriendschap. Tess is een heel ander verhaal, het is natuurlijk niet voor niets dat ze in de kliniek zit. Maar de lezer wordt lang in het ongewisse gehouden waardoor er een mooie, lichte spanningsboog wordt gecreëerd.

Kamphuis weet voortdurend de voelsprieten te triggeren. Het gevoel dat er misschien met de waarheid wordt gespeeld is groot, maar er valt net niet de juiste vinger op te leggen. Om erachter te komen wat nu waarheid is en wat niet wordt men door de nieuwsgierigheid gedwongen almaar verder te lezen. Wat wel snel heel duidelijk wordt is de rode draad in dit boek. Vriendschap, wat behelst dat? Als we lezen dat identiteit grotendeels wordt bepaald door de relatie met anderen, en dat mensen zichzelf door de ogen van een ander bekijken, komt er gelijk de vraag opzetten of het dan echt mogelijk is een ‘eigen’ identiteit te creëren in het leven.

Vlinder is een jeugdthriller, maar of dit boek echt onder deze categorie valt ligt aan wat men van een jeugdthriller verwacht. De meningen kunnen dus verdeeld zijn. Dit boek gaat over vriendschap en hoe elke vriendschap er anders uit kan zien. Dat vriendschappen veranderen, en dat mensen veranderen. Maar bij vriendschap hoort ook manipulatie, eenzaamheid en jaloezie, elementen die regelmatig in een thriller terug te vinden zijn. Dit is een jeugdthriller die tot nadenken zet en vriendschappen nader laat bekijken. En dit heeft Kamphuis wel heerlijk overgoten met een spannend sausje.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

De babysitter – Annette van ‘t Hull – Recensie

Geplaatst op 13 juli 202213 juli 2022 door Wendy Wenning

De babysitter is een spannende novelle van Annette van ‘t Hull. Bij Kluitman verscheen eerder haar jeugddebuut Jaloers.

Eerder heeft Jelena op proef twee uurtjes mogen oppassen en dat ging supergoed. Nu mag ze de hele avond op Maeve van bijna anderhalf jaar oud passen. Jelena is blij met dit baantje want nu kan ze gaan sparen voor dat felbegeerde drumstel. Als ze Maeve naar bed heeft gebracht en deze slaapt, krijgt Jelena een appje. Ze denkt van haar vriendin Britt, maar haar verbazing is groot als het appje van Jordy is. Jelena is verliefd op Jordy. Hij vraagt of ze met hem meegaat om samen met zijn vrienden wat te chillen op het strand. Twijfel alom bij Jelena. Ze kan niet weg want ze kan moeilijk Maeve alleen laten. Maar ze is bang haar kansen bij Jordy te verspelen als ze nu niet meegaat. Ze besluit toch mee te gaan en Maeve mee te nemen. Als ze gewoon weer op tijd terug is merken de ouders van Maeve er niets van. Maar dan gaat het op het strand op een gegeven moment helemaal mis…

‘Ik zou alleen maar willen dat het allemaal anders was gegaan.’

De babysitter begint met een cursief geschreven stukje waarin Jelena een brief aan Maeve schrijft. Hier is al uit op te maken dat er iets aan de hand is geweest. Dan start de vrijdagavond dat Jelena begint met oppassen. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een alwetende verteller. Eerst lijkt Jelena genoeg verantwoordelijkheid te hebben, maar zodra het appje van Jordy verschijnt, is het al duidelijk dat haar crush op Jordy haar beïnvloedt. Als ze besluit mee te gaan met Jordy is er eerst wel de opluchting dat ze Maeve niet alleen achterlaat. Maar dan gebeuren er toch dingen die eigenlijk niet voor te stellen zijn en regelmatig klopt het hart in de keel van angst.

Deze novelle is van begin tot eind bloedstollend, maar het willen weten hoe dit gaat aflopen zorgt er wel voor dat er rap doorgelezen wordt. Tussen de spannende fragmenten door worden lichtjes actuele thema’s aangestipt, zoals het gevaar van het gebruik van lachgas en alcohol. Er worden duidelijke voorbeelden gegeven hoe deze het denkvermogen kunnen aantasten waardoor er roekeloosheid ontstaat. Annette van ‘t Hull zet hier een sterk verhaal neer met een hele grote waarschuwing. Met een enerverende stijl geschreven die de lezer meesleept in dit verhaal. Het spreekwoord ‘liefde maakt blind’ is misschien niet helemaal het juiste spreekwoord, maar het komt wel heel dichtbij…Eén ding is zeker, het hoofdpersonage heeft in De babysitter een harde levensles gehad die zeker als voorbeeld kan worden genomen.

De babysitter is een bloedstollend verhaal met een keiharde levensles, een novelle die aangrijpt.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Volmaakte onschuld – Daniëlle Disser – recensie

Geplaatst op 6 juli 20226 juli 2022 door Wendy Wenning

Daniëlle Disser (1970) werkt in het dagelijks leven als Executive Assistant en Coach on the job met een specialisatie voor burn-outpreventie. Ze woont op eiland Voorne-Putten, is getrouwd met haar grote liefde Paul en heeft twee bonusdochters. Eén van haar passies is schrijven en Volmaakte onschuld is haar debuut. Een spannende thriller waarin bedreigingen en burn-out door elkaar lopen.

Mark en Julia zijn gelukkig getrouwd en hebben samen een dochter. Ze werken beiden hard aan hun carrières en als Mark promotie krijgt verhuizen ze naar de andere kant van het land. Een nieuw avontuur lokt en ze zijn allebei super enthousiast. Julia hoopt wat achter te kunnen laten, maar al snel blijkt dat een probleem nog steeds aanwezig is. Julia probeert het te verdringen, maar steeds vaker zijn er gebeurtenissen die haar angst aanjagen. Tevens werken Mark en Julia zo hard dat ze beiden behoorlijk oververmoeid raken. Vooral Julia trekt het niet meer en het lijkt erop dat ze tegen een flinke burn-out aanzit. Maar is dit wel zo? Of trekt hier iemand anders aan de touwtjes?

‘Ik voel hoe ik begin te trillen van woede en frustratie. Een gevoel van pure afgunst maakt zich van mij meester.’

Volmaakte onschuld bestaat uit meerdere verhaallijnen. Onder andere die van Julia, in de eerste persoon, die van Mark in de derde persoon en dan is er ook een ander onbekend personage aan het woord in de eerste persoon. Van het onbekende personage staat de tekst in een ander lettertype. Er is al snel een klein vermoeden wie dit personage is, maar een aantal fragmenten zorgt ook weer voor twijfel. Julia wordt herkenbaar neergezet. Een gedreven vrouw die én bedrijf én haar gezin op rolletjes wil laten lopen. Als dat op een gegeven moment niet meer lukt, voelt het dan ook alsof ze compleet faalt. Steeds meer moet ze overlaten aan een ander en lijkt de buurvrouw in dit opzicht een lot uit de loterij. In het karakter van Julia is veel diepgang toegevoegd, helaas blijven de andere personages wat op de achtergrond. Maar blijkbaar is de grote hoofdrol voor nu alleen voor Julia weggelegd.

Daniëlle Disser zorgt gelijk voor spannende gebeurtenissen waardoor de lezer het verhaal ingezogen wordt. Ze heeft een prettige en zeer toegankelijke schrijfstijl die het boek makkelijk laat lezen. Toch is er regelmatig het gevoel te weten waar het verhaal naar toegaat en hoe het af gaat lopen. Dit kan ervoor zorgen dat de lezer snel afgeleid wordt van datgene waar het omdraait of zelfs door de verwachte voorspelbaarheid het boek terzijde zal leggen. Maar de zijpaden die gecreëerd worden houden de lezer goed bij de les en zorgen voor een voortdurende zinderende spanning in het geheel. De plot is zorgvuldig uitgewerkt en door het toevoegen van diverse plotwendingen weet Disser de lezer extra te triggeren. En dan is daar die afsluiting…over op het verkeerde been zetten gesproken. Misschien zal niet elke lezer versteld staan, maar een heel groot percentage zal toch zeker verbijsterd achterblijven. De epiloog geeft nog even wat verwarring want daaruit blijkt dat het echte einde nog niet in zicht is. En dat klopt ook, want na het dankwoord is er de preview te lezen van Gerechtigheid, het vervolg op Volmaakte onschuld. Een vervolg dat hier inmiddels is toegevoegd aan de verlanglijst.

Volmaakte onschuld is een overtuigend debuut en laat met spanning uitzien naar het vervolg.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Roadtrip – Suzanne Vermeer – recensie

Geplaatst op 29 mei 202228 mei 2022 door Wendy Wenning

Paula gaat met haar man op roadtrip langs de Amerikaanse westkust. Ze zijn al jaren samen, hebben twee kinderen en zijn nog steeds dolgelukkig met elkaar. Maar beiden hebben een drukke baan en de kinderen hebben ook aandacht nodig. Nu een maand lang op rondreis met eindelijk weer eens de tijd voor elkaar. Met een camper leggen ze een route af waar ze al jaren van dromen. Maar helemaal ontspannen is Paula niet. Ze krijgt al een tijd rare berichtjes en als ze dan in Las Vegas een oude bekende tegenkomt is er weinig over van de vakantiestemming. Dan verdwijnt Theo spoorloos en even later wordt er een vermoorde man gevonden. Genoeg reden voor Paula om flink in paniek te raken…

“Maybe I should tell your husband what a lying bitch you are…“

In de proloog van Roadtrip wordt al meteen een thema zichtbaar: discriminatie en racisme. Een knokpartij waarbij Theo aanwezig is, maar hoe zijn rol precies in elkaar steekt is onduidelijk. Zet wel gelijk vraagtekens bij dit personage.
Maar ook zijn er bij Paula al snel vraagtekens. Want ook zij heeft zo haar geheimen voor Theo. Op filmische wijze wordt de lezer meegenomen met deze roadtrip, waarbij duidelijk wordt aangegeven waar ze zich bevinden en men komt langzamerhand meer te weten over de personages. De beschrijvingen van de omgeving maken nieuwsgierig naar de setting waar alles zich afspeelt. Er zit zelfs wat leerzaams in de beschrijvingen. Zoals de letterlijke betekenis van Yosemite: Onder hen zijn moordenaars. Maar ook is er de nieuwsgierigheid naar het geheim van Paula. Dit wordt al redelijk snel uit te doeken gedaan, alleen geeft dit nog geen verklaring voor de rare berichtjes die Paula ontvangt.
Ook geeft dit nog geen verklaring voor het gebeuren in de proloog.

“Uiteindelijk had hij zichzelf wijsgemaakt dat de waarheid soms meer schade toebrengt van onwetendheid. Hij had er geen rekening meegehouden dat de waarheid hem uiteindelijk alsnog zou inhalen…”

Roadtrip verhaalt middels twee verhaallijnen. Eén verhaallijn vertelt het verhaal van Paula in de eerste persoon, in de andere verhaallijn ligt de hoofdrol bij Stewart, een privédetective en wordt alles verteld vanuit de derde persoon. De compact opgezette verhaallijnen verbinden zich al snel met elkaar. Maar al lijkt er op een gegeven moment meer duidelijkheid te komen, voortdurend wordt dit weer teniet gedaan door een onverwachte plottwist. De schrijfstijl van Vermeer is heerlijk toegankelijk en samen met de fijne plotwendingen en onvoorspelbaarheid laat deze thriller zich prettig lezen. Al zijn er een paar fragmenten waar er wat twijfel is over de geloofwaardigheid, maar die zijn te verwaarlozen. Het thema racisme blijft als een rode draad door het verhaal lopen en er worden zelfs bekende situaties uit het verleden aangehaald.

Het is nog steeds een groot geheim wiens pseudoniem Suzanne Vermeer is. Maar daar de boeken best wisselend in de spanning en de voorspelbaarheid zijn zou het niet verbazen als er meerdere auteurs achter dit pseudoniem zitten. Roadtrip is absoluut niet teleurstellend te noemen, enig nadeel is dat het boek een open einde heeft, het verhaal is nog niet klaar. Met een mooie cliffhanger wordt het verhaal in Roadtrip tijdelijk afgesloten om straks weer verder te gaan in de thriller Koraalrif. Gelukkig hoeven we daar niet lang op te wachten, deze verschijnt al in juli.

De thriller Roadtrip is intrigerend, onvoorspelbaar, heeft uiterst verrassende plotwendingen en de cliffhanger laat met smacht uitkijken naar het vervolg Koraalrif.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Vlucht! – Marcelle Kleine – recensie

Geplaatst op 24 mei 202224 mei 2022 door Wendy Wenning

Marcella Kleine- de Peuter is auteur van psychologische thrillers, romans en boeken op basis van waargebeurde verhalen. De voltooiing, een spannende roman, verschenen begin 2012, was het eerste fictieve verhaal van Marcella Kleine. Daarna verschenen in het spannende genre Schijnvertoning, Schemergebied, Souvenir, Vilein, Binnenwereld en In het verborgene. Samen met auteur Marjolein van der Gaag schreef zij de spannende verhalenbundel Eindbestemming en de thriller Hels. Zeemist en Drie jaar cel en tbs zijn net als Vlucht! gebaseerd op waargebeurde verhalen.

“Hij slaat haar zo hard dat haar achterhoofd de muur raakt. Ze kermt van de pijn. Carlo lacht. ‘Zo, nu weet je weer wie de baas is.‘”

Als Esther op haar elfde in een leefgroep terechtkomt, wordt ze meteen verliefd op Melvin. Met zijn zwarte haren en groene ogen heeft hij een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Maar hij ziet haar niet staan. Sven wel en als ze vijftien is woont ze samen met Sven. Maar Melvin vergeten doet ze niet en als ze hem weer tegenkomt kiest ze voor Melvin. Maar Melvin is drugsverslaafd en ze ziet hem steeds verder afglijden. Met veel moeite weet ze voor zichzelf te kiezen. Tijdens haar zoektocht naar een kamer stuit ze op de advertentie van Rik. Hij zoekt iemand die naast het huren van een kamer af en toe voor zijn kinderen wil zorgen. Esther denkt op deze manier een stabiel gezinsleven te krijgen, maar na enige tijd blijkt het allemaal wat anders in elkaar te zitten. Het lijkt een vast patroon in haar leven te worden, een leven vol onveiligheid, al begonnen in haar jeugd en het lijkt maar niet te stoppen…

“Vol afschuw sluit ik mijn ogen om het vlezige gezicht niet te hoeven zien. Het gewicht van de man drukt zwaar op me en ik hap naar adem. Ik dwing mezelf het te laten gebeuren om zo snel mogelijk van die vent verlost te zijn. In mijn hoofd vlucht ik weg, op zoek naar een fijne herinnering.“

Met bovenstaand citaat begint de roman Vlucht! Een roman gebaseerd op ware gebeurtenissen en de eerste regels geven al een beetje een idee wat te verwachten. Een proloog die net zo goed in een thriller had kunnen staan, maar die nu een verschrikkelijke waarheid laat zien. Esther vertelt haar verhaal zonder de lezer maar één moment te sparen. De chronologische volgorde wordt afgewisseld met fragmenten van vroeger, waar te lezen is hoe de hoofdpersoon opgroeit in een weinig liefdevol gezin. Een pijnlijk voorbeeld van een ‘boze’ stiefvader en een moeder die niet mans genoeg is om goed voor haar kinderen te zorgen. En dan is er dat gelukkige moment dat ze weer bij haar eigen vader mag gaan wonen. Ook daar gaat het – buiten haar eigen schuld – mis en raakt ze steeds verder beschadigd zodat opname in een instelling voor kinder- en jeugdpsychiatrie de oplossing lijkt. Maar Esther heeft dan al veel te veel meegemaakt.

Al vanaf het begin zijn er veel emoties voelbaar waardoor de boodschap in Vlucht! goed door weet te dringen. Voor de auteur een compliment om alles zo helder neer te zetten en precies op goede wijze te verwoorden, maar ook voor ‘Esther’ want wat moet het moeilijk zijn geweest dit allemaal te vertellen. Alles weer naar boven te halen en op te rakelen, de pijn, de onmacht, het verdriet. Maar ook voor de auteur zal het niet makkelijk zijn geweest, want wat hier allemaal vertelt wordt is niet zomaar los te laten. Tijdens het lezen is er meerdere malen die smekende gedachte naar het hoofdpersonage de gebeurtenissen niet toe te laten, weg te gaan en niet meer om te draaien. Zoals de titel al zegt: Vlucht! Maar het is niet zo eenvoudig om uit zo’n uitzichtloze situatie te stappen. Voor Esther getuigt het van veel empathie dat zij veel heeft laten gebeuren om de kinderen te beschermen – kinderen die niet van haarzelf zijn maar waar ze wel een band mee heeft gekregen.

“Waar ben ik gebleven. De Esther die van muziek hield en gedichten schreef? De Esther die niet tegen onrecht kon? Ergens in de onderdrukking binnen mijn huwelijk ben ik mezelf kwijtgeraakt en ik heb het niet eens gemerkt.“

Marcelle Kleine heeft met Vlucht! een verhaal op papier gezet dat niet op zichzelf staat. Want dit soort situaties komen nog steeds veelvuldig voor. Onderdrukking van vrouwen, vrouwen die door financiële afhankelijkheid de laatste strohalm grijpen voor een dak boven hun hoofd. En dan helaas meer dan vaak verkeerde beslissingen nemen en vast komen te zitten. Maar ook kinderen die door omstandigheden aan de zijlijn komen te staan waardoor ze al vroeg ‘verkeerd’ gevormd worden door het leven. Toch laat dit verhaal naast heel veel ellende zien dat er altijd hoop is. Hoop op een beter leven, hoop om uit die situatie te stappen en alsnog het geluk te vinden. Al moet je daarvoor heel sterk in de schoenen staan…

Vlucht! laat een verschrikkelijke waarheid zien en laat realiseren dat er door alle jaren heen veel nog steeds niet is veranderd. En dat is toch wel een beangstigende constatering.

5*****

Wendy Wenning

Hamley in het pretpark- Sandra J. Paul – Recensie

Geplaatst op 19 mei 2022 door Wendy Wenning

Hamley in het pretpark is weer een nieuw avontuur van het zwarte katje Hamley, een katje dat mensen verstaat.

Hamley is ontzettend nieuwsgierig en als ze hoort dat haar baasjes naar een pretpark gaan wil ze graag mee. De honden Kasper en Kamiel mogen mee, maar Hamley moet thuisblijven. Maar natuurlijk is Hamley het daar totaal niet mee eens en ze reist stiekem mee. Een prachtig avontuur in dat pretpark, maar dan is ze plots haar baasjes kwijt. Hoe moet ze nu thuiskomen?

‘Hamley strekt zich uit en kijkt dan angstig om zich heen.’

Als je eenmaal kennis hebt gemaakt met het zwarte katje Hamley, is het moeilijk deze los te laten. Elk deel met dit katje in de hoofdrol is genieten. Alle delen zijn prachtig ontworpen, de illustraties zijn een lust voor het oog. Alle delen zijn losstaand te lezen, elk boekje is voorzien van een korte inleiding. Maar uiteraard is het wel leuker om de delen op volgorde te lezen om Hamley en haar vrienden net iets beter te leren kennen. Doordat Hamley mensen kan verstaan is ze best wel speciaal, en de eindeloze inspiratie van Sandra J. Paul laat haar fantastische avonturen beleven. Avonturen voorzien van vrolijkheid en humor maar soms ook serieuze dingen. De verhalen van Hamley zijn voor lezers vanaf ongeveer zeven jaar, maar het zijn tevens heerlijke voorleesverhalen. En doordat er ook leerzame dingen in de verhalen verweven worden, weet de auteur deze boeken samen met de prachtige illustraties net dat beetje extra mee te geven.

‘Ze sluipt achteruit, maar de hond volgt. Ze gaat nog sneller, de hond volgt opnieuw. En dan stuift ze weg, terug naar B-Boy.’

Hamley in het pretpark en alle eerdere avonturen van dit zwarte katje is genieten van meeslepende verhalen voor jong en oud…

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie is onderdeel van een blogtour, de andere deelnemers zie je hieronder.

Titel: Hamley in het pretpark |Auteur: Sandra J. Paul
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789464510065 |Blz: 110
Verschijningsdatum: april 2022

Hamley in het pretpark is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Wat je kat écht denkt – Liesbeth Puts – recensie

Geplaatst op 11 mei 202211 mei 2022 door Wendy Wenning

Alles over de lichaamstaal van je kat

Liesbeth Puts heeft een succesvolle praktijk als kattengedragsdeskundige. Ze schrijft praktische boeken over katten en blogt over kattengedrag. Eerder verscheen van haar onder andere het boek Als de kat het voor het zeggen had, dat ook naar het Engels vertaald is.

Weet jij wat het knipogen van je kat betekent? Of waarom jouw geliefde viervoeter zich vaak verstopt in een kartonnen doos? In dit boek vertelt Liesbeth Puts je alles over de geheimen van de kattenlichaamstaal.

In de inleiding vertelt Puts dat men vroeger dacht dat dieren geen emoties konden hebben. Maar iedereen die een huisdier heeft of met dieren te maken heeft, weet dat dieren wel zeker gevoelens hebben. Alleen drukken zij het anders uit dan een mens. Vooral katten zijn in dit geval bijzonder – ze zijn niet zo makkelijk te ‘lezen’. Doordat de mens veel vanuit zijn eigen standpunt kijkt, worden de signalen van een kat vaak verkeer geïnterpreteerd. En dit leidt weleens tot misverstanden.

Katten kennen namelijk voor een groot deel dezelfde emoties als mensen: vreugde, verdriet, paniek, woede, angst, zin in seks. Dat wil niet zeggen dat katten deze emoties ook hetzelfde ervaren, net zo min als je precies weet hoe iemand anders zich voelt als ze angstig is. Maar je reageert er wel op en probeert troost, medeleven of hulp te geven. En dat heeft een kat ook nodig, dat als hij bijvoorbeeld aangeeft angstig te zijn, dat de baas er is om steun te geven. Maar om als baas de emoties van een kat te begrijpen moet je wel weten hoe de kat denkt en zichzelf uit.

In dit boek vertelt Puts in heldere taal en door middel van duidelijke illustraties wat een kat voelt en wat een kat doet (en waarom). Daarnaast gaat een gedeelte over jij en je kat(ten) en wordt een dag in het leven van een kat uitgebreid besproken. Wat je kat écht denkt is uitgevoerd in een mooie hardcover en ook aan het binnenwerk is veel aandacht gegeven. Alleen al de mooie kleursamenstelling maakt het lezen een feest. Maar daarnaast is er heel veel te leren van dit boek, ook al heb je je hele leven al katten en denk je alles te weten. Eerder waren dit soort boeken weleens ‘droge stof’ om te lezen, maar Puts heeft een fijne, toegankelijke verteltrant en door de illustraties heeft het binnenwerk beduidend meer aantrekkingskracht.

Ik heb naast een passie voor boeken, ook een passie voor katten. En ik dacht ook al veel te weten van katten, maar dit boek is verrassend volledig en heeft tot nieuwe inzichten gebracht. Het ultieme boek om je kat nog beter te begrijpen…

5*****

Wendy Wenning