Thriller: Tekst – doorgaans een prozatekst – waarvan de plot draait om een misdrijf waarvan de dreigende verwezenlijking de lezer in constante spanning houdt, mede omdat de lezer weet wie het slachtoffer ervan zal zijn.
(Bron: Letterkundig lexicon voor de neerlandistiek(2002)–G.J van Bork, H. Struik, P.J. Verkruijsse, G.J. Vis).
Nirwana is een Thriller die op alle punten beantwoordt aan de bovenstaande definitie. Volgens sommigen is het zelfs een literaire Thriller, door de thema’s die een belangrijk element in het verhaal zijn, maar ‘Literair’ vind ik zo’n groot woord voor mijn verhalen.

Het idee voor Nirwana – een briefje met de tekst: schrijf een verhaal over een junk in een getto – heeft wel een flinke tijd in een map met allerlei andere verhaalideeën gelegen. Ik durfde er niet zo goed aan te beginnen omdat ik besef dat de meeste mensen liever feel-goodverhalen lezen, of verhalen met lichtere thema’s dan die in Nirwana voorkomen. Nirwana is een (extreem?) somber, gewelddadig boek met redelijk wat expliciete, hoewel functionele, teksten en scenes. Ik verafschuw geweld en dus verheerlijk ik het zeker niet in Nirwana. Maar helaas is geweld een onderdeel van de menselijke aard en om ons er aan te herinneren dat mensen beesten kunnen worden, mogen geweld en de nare gevolgen daarom af en toe best onverhuld en met al zijn verschrikkingen weergegeven worden. Ik ben echter geen moralist en Nirwana is boven al het andere, een (naar ik hoop) bloedstollende Thriller.
 
Om met het schrijven van Nirwana te beginnen was dus geen makkelijke beslissing. Ik heb op een gegeven moment besloten er toch aan te beginnen omdat er zich een goed, gelaagd, verhaal in verschool, dat het niet verdiende om genegeerd te worden door een gebrek aan durf. Mede dankzij het lef en het vertrouwen dat mijn uitgever ‘Ambilicious-uitgever van verhalen’, toonde, is het gelukkig ook uitgegeven.
 
Op zich is Nirwana een verhaal met een redelijk eenvoudige opzet, waardoor het makkelijk te volgen is. Het zet echter wel aan tot denken, hoop ik. Het gaat over wraak, vooral over de keerzijde daarvan, en over hoe hopeloze omstandigheden, een verschrikkelijke omgeving en een gebrek aan een betere toekomst, mensen kan veranderen. Wanhoop en hoop wisselen elkaar continue af en leggen een andere laag in het verhaal.
 
Ik vond vooral geweldige inspiratiebronnen – en genoeg lef om Nirwana toch op te schrijven – in de films: A Clockwork Orange (Stanley Kubrick), Trainspotting (Danny Boyle) en de film noir, Sin City (Frank Miller & Robert Rodriguez).
 
Ten laatste wil ik iedereen aanraden eerst het leesfragment op mijn website te lezen, alvorens het boek aan te schaffen. Ik wil namelijk niemand ongewild en op een nare manier verrassen met de keiharde en sombere inhoud van Nirwana. Na het lezen van het leesfragment weet iedereen meteen wat voor soort Thriller het is, en of zij/hij het boek kan waarderen.

Terrence Lauerhohn

website Terrence Lauerhohn