Categorie: Gelezen

De Vijfde Kamer – Darline Degheldere – Recensie

De Vijfde Kamer – Darline Degheldere – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Het huren van een vakantiewoning was voor de vier koppels al jaren een traditie. Meteen na het afstuderen waren Hans, Daan en Elke hiermee gestart en ondertussen hadden ze al tien jaar op de teller staan. Tijdens hun studie deelden de drie de tweede verdieping van een studentenhuis, gelegen boven de kruidenierszaak Pascal. Ondanks dat ze alle drie een andere studie volgden, klikte het meteen en ontstond er een hechte groep. Ze hadden zichzelf De Pascallen genoemd. Toen ze vier jaar later afstudeerden, beloofden ze elkaar minstens één weekend per jaar met z’n allen door te brengen. Van Hans kwam het voorstel Claire erbij te betrekken, daar zij zijn toekomstige schoonzus was. Dit jaar hadden ze voor een midweek een luxe vakantiehuis in de Ardense bossen gehuurd. Normaal gesproken werd er altijd een huis met vier kamers gehuurd, maar dit huis had een kamer extra. En dat kwam best goed uit. De vijfde kamer werd bijvoorbeeld de eerste nacht in gebruik genomen door Daan – een notoire snurker. De laatste nacht werd Bram, de partner van Claire naar de vijfde kamer geleid, hij had iets te diep in het glaasje gekeken. Maar de volgende ochtend, als Claire hem wakker wil maken, blijkt Bram niet meer in leven te zijn. Claire en haar tweelingzus Margot zijn ervan overtuigd dat er kwaad opzet in het spel is. Zonder het uit te spreken verdenken ze elkaar, tot ze ontdekken dat er een derde in het spel zit.

Het boek heeft een aantrekkelijke cover en een titel die intrigeert. De eerste hoofdstukken zijn van dien aard dat je als lezer gelijk het verhaal ingetrokken wordt en het overlijden van Bram geeft een gevoel dat er iets niet klopt. Maar er lijkt ook iets te zijn betreffende de verstandhouding tussen de personages en dit wekt enig argwaan op. Genoeg elementen dus om graag door te lezen met de verwachting een hoge spanningsboog te vinden. Maar de vaart die in het begin prima is, loopt al snel terug en voelt al snel wat haperend aan. Er wordt te lang om de hete brei heen gedraaid waardoor het verhaal ietwat langdradig wordt. De spanning valt hierdoor weg en alleen af en toe zien we deze iets pieken. Ondanks dat er veel uitweidingen zijn, blijven de personages aan de vlakke kant en het lukt niet om een goede band met ze op te bouwen. Claire en Elke springen er nog het meest uit, maar het achterste van hun tong laten ze niet zien.

De pieken in de spanning komen vooral voort uit een aantal onverwachte twisten, en omdat door die wendingen nieuwe vragen worden opgeroepen blijft het verhaal wel trekken. Maar wel is door het langdradige de zin om door te lezen deels aangetast. Het is het onverwachte en een verrassend plot wat het geheel toch nog tot een prima verhaal maakt. Toch had het net iets compacter gekund, wat strakker opgezet met minder uitweidingen. De Vijfde Kamer is leuk om gelezen te hebben maar voor een doorgewinterde thrillerlezer, die wel wat meer gewend is, misschien ook net iets te soft.

3***

Darline Degheldere (1963) werkt in de financiële sector. Haar debuut werd genomineerd voor de Fintro Prijs Spannend Boek, jaargang 2019. Ook haar tweede boek, De Vijfde Kamer, werd genomineerd voor de Fintro Prijs Spannend Boek, jaargang 2020. Met dit boek debuteert ze nu bij Hamley Books

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: De Vijfde Kamer|Auteur: Darline Degheldere
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789463967624|Blz: 380
Verschijningsdatum: februari 2021

De Vijfde Kamer is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Thrillers algemeen

Clara zet door – Pieter Feller – Tiny Fisscher – recensie

Clara zet door – Pieter Feller – Tiny Fisscher – recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Clara werkt inmiddels al weer een paar weken als bezorger bij de firma Brandt, een groothandel in koffie en thee. Nog niet iedereen accepteert het, een meisje op een bezorgfiets, maar langzaamaan beginnen de mensen er aan te wennen. Maar ondanks dat Clara het werk leuk vindt en er goed mee verdient, wil ze nog steeds wereldreiziger worden. Ze is dan ook heel blij als ze hoort dat haar oom Marcus met zijn gezin vanuit Suriname naar Nederland komt. IJzerhandelaar Rinus Waterman is steeds vaker bij hen thuis en haar moeder heeft een grote steun aan Rinus. Maar toch gaat nog steeds niet alles gemakkelijk. Als de moeder van Clara last krijgt van erge rugpijn en een tijd niet kan werken, probeert Clara meer geld te verdienen. Bijvoorbeeld door meer stukjes voor de krant te schrijven.


Clara zet door is het derde en helaas laatste deel van de belevenissen van Clara. Het boek begint met een kleine terugblik van de vorige twee delen. Een summiere terugblik maar voldoende om weer precies te herinneren wat er in de vorige boeken is gebeurd. En zeker voldoende om niet te kunnen wachten met het lezen van nieuwe avonturen van Clara.

Met een woeste beweging draait ze zich om. Morgen is er weer avondschool. Waarom zou ze daar mee doorgaan als ze toch niet serieus wordt genomen?

Dan moet ze ineens denken aan wat meester Korevaar vroeger altijd zei: ‘Als je bij ieder tegenslagje je hoofd laat hangen, zul je nooit ver komen.’

Ook in dit deel, dat zich afspeelt in het voorjaar en de zomer van 1912, heeft Clara het niet altijd even makkelijk en zeker nu haar moeder tijdelijk uitgeschakeld is, zijn er weer extra zorgen in de familie. Gelukkig kunnen ze op de steun rekenen van Rinus en Clara vindt het niet erg om nog harder te werken. Natuurlijk zijn er de nodige obstakels en tegenslagen, maar Clara heeft het vermogen om hier goed mee om te gaan. Een jonge meid die precies weet wat ze wil en zich ook door niemand laat tegenhouden. Een meisje met dromen, maar ook een meisje dat heel goed weet dat je het alleen met dromen niet redt. Als ze de kans krijgt zich verder te ontwikkelen en te leren, grijpt ze deze dan ook met beide handen aan. Naast dat we alleen van Clara haar gedrag kunnen leren, leren wij van dit boek dat vroeger niet alles zo vanzelfsprekend was. Zoals bijvoorbeeld licht en warmte. Het is dan ook heel wat als bij de groothandel waar Clara werkt, elektriciteit wordt aangelegd. Maar ook worden de verschillen in de mensen lichtjes aangehaald, bijvoorbeeld het hebben van een andere huidskleur of een andere geaardheid. Verder is het gewoon leuk om te lezen hoe het vroeger was en zo een stap terug in de tijd te nemen.

De auteurs Feller en Fischer hebben een heerlijke verteltrant en het kost geen moeite om je volledig in Clara te verplaatsen en intens met haar mee te leven. Na het lezen van het eerste deel was er al veel bewondering voor dit meisje, en de delen daarop maken geen uitzondering. Om een voorbeeld aan te nemen. En voor Clara gaat het in ieder geval op, als je iets echt heel graag wilt, moet het gewoon lukken. De trilogie over Clara is voor kinderen geschreven, maar een volwassen zal hier ook zeker van genieten! Eén ding is zeker, ik zal Clara gaan missen.

Door het lezen van de trilogie rondom het meisje Clara, waardeer je wederom des te meer dat wat je hebt. Ook al staat ons leven sinds afgelopen jaar flink op zijn kop …

5*****

Wendy Wenning

Titel: Clara zet door|Auteurs: Pieter Feller/Tiny Fisscher
Uitgever: Droomvallei uitgeverij|ISBN: 9789492844651 |Blz: 250
Verschijningsdatum: juni 2020

Het boek is een aanrader voor kinderen en volwassenen die houden van boeken over vroeger. De prachtige illustraties en cover zijn gemaakt door Natascha Blum-Stenvert.


Clara zet door is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

De betoverde balletschoentjes- Sanne Miltenburg – Recensie

De betoverde balletschoentjes- Sanne Miltenburg – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Sanne Miltenburg is fulltime illustrator en auteur, waarmee ze verhalen tot leven wekt voor kinderen van 0-12 jaar. Daarnaast werkt ze als illustrator voor educatieve projecten, wenskaarten en merchandise. Haar specialiteit is verhalende prentenboeken. Als kind las Sanne alles wat los en vast zat en ze begon al snel kleine verhaaltjes te maken in tekst en beeld. Tijdens de middelbare school maakte ze filmscripts, stripverhalen en geïllustreerde jeugdromans.

Als illustrator verzorgde ze al honderden publicaties voor een internationaal publiek, waaronder prentenboeken en geanimeerde kinderboeken. Als auteur publiceerde ze meer dan tien verhalen, met eigen tekst en illustraties, waaronder het prentenboek Mijn vriend de heksenkat en Nu ben ik de baas, Sinterklaas. Wat leuk is dat Sanne op haar eigen website al haar boeken en verhalen heeft voorzien van vele extraatjes, zoals bijvoorbeeld achtergrondinformatie, screensavers, puzzels, trailers en tekenwedstrijden.

Ook voor haar nieuwe prentenboek De betoverde balletschoentjes, zijn er extraatjes te vinden op haar website, zoals bijvoorbeeld de boektrailer.

Floortje krijgt voor het eerst balletles. Haar vriendin Lilian krijgt les op dezelfde dansschool, maar zij danst al langer en zit in de topklas. Floortje krijgt les van Juf Rani, die de beginnersklas onder haar hoede heeft.

Floortje vindt het best moeilijk en denkt dat ze het nooit leert, Als Lilian dan de hoofdrol mag spelen in ‘De Bloemenfee’ is ze hartstikke jaloers. Als Floortje uit frustratie kwaad tegen haar balletschoentjes schopt gebeurt er iets wonderlijks…

‘Ik wou … dat ik net zo goed kon dansen als Lilian!’

De betoverde balletschoentjes is wederom een prachtig vormgegeven prentenboek van Sanne Miltenburg. Illustraties in warme tonen, waarbij opvalt dat paarstinten en groentinten het meest gebruikt zijn. De mooie illustraties zullen de verbeeldingskracht van kinderen goed aanspreken en het verhaal des te meer verduidelijken.

Floortje verwacht dat ze al meteen na een les goed kan dansen en als blijkt dat dit niet zo is, heeft ze er flink de pest in. Vooral omdat haar vriendin het wel goed kan en nu de hoofdrol heeft. De auteur voegt graag een snufje magie toe aan haar verhalen en doet dit ook in De betoverde balletschoentjes. Een snufje magie waardoor Floortje ineens helemaal blij is maar niet voor lang.

Het verhaal is lichtjes geïnspireerd op het verhaal De rode schoentjes. Het uitgangspunt van de auteur was: wat als je talent kon stelen? Ook vond de auteur jaloezie als emotie interessant omdat iedereen dat ervaart en het menselijk is jezelf te vergelijken met anderen. Met dit verhaal maakt de auteur duidelijk dat je wel kan zijn geboren met een talent, maar zonder veel te oefenen heb je nog niets aan dit talent.

De betoverde balletschoentjes is een mooi geïllustreerd verhaal over dromen en wensen, en vooral een verhaal over wilskracht en echte vriendschap. Een verhaal dat leert dat niets als vanzelf gaat, dat je er wel wat voor moet doen. Met genoeg doorzettingsvermogen is er een heleboel mogelijk en als je iets echt wilt, dan heb je er ook veel voor over …

5****

Wendy Wenning

Titel: De betoverde balletschoentjes| Auteur: Sanne Miltenburg
Uitgever: Clavis| ISBN: 9789044838909| Blz: 32
Verschijningsdatum: juli 2020 |voor kinderen vanaf 5 jr

Thrillers algemeen

Het echte leven – Adeline Dieudonné – Recensie

Het echte leven – Adeline Dieudonné – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Adeline Dieudonné is actrice, theatermaker en auteur. Ze woont en werkt in Brussel. Haar romandebuut Het echte leven werd meteen overladen met prijzen en in Frankrijk werden sinds verschijnen al meer dan 200.000 exemplaren verkocht. In Nederland werd dit boek uitgeroepen tot de VN Thriller van het jaar. 

Het meisje woont samen met haar ouders en haar broertje Gilles in een huis in een Vinex-wijk, aan de rand van het bos. Het meisje is tien jaar oud. Een van de vier kamers in hun huis, is de schatkamer van haar vader. Een kamer waar allemaal opgezette dieren staan, het meisje noemt ze de kadavers. Haar vader is geobsedeerd door drank, televisie en de jacht en zijn kamer met opgezette dieren is heilig. Verboden terrein voor de anderen. De moeder van het meisje heeft helemaal niets te zeggen. Dankzij de lach van haar broertje heeft het meisje nog een beetje leuk leven. Maar dan is er dat gruwelijke ongeluk en haar broertje is zichzelf niet meer. Het meisje ziet het allemaal maar aan totdat er een gebeurtenis is waardoor ze besluit het heft in eigen handen te nemen.

“Niets had nog betekenis. Mijn werkelijkheid was uit elkaar gevallen. Een duizelingwekkend niets waar ik geen uitweg in zag.“

Het echte leven verhaalt vanuit het perspectief van het tienjarig meisje. Al snel is duidelijk dat het gezin waar ze in opgroeit niet tot de gelukkige gezinnen behoort. Vanaf het begin voel je als lezer een unheimische sfeer, donker en dreigend. Toch komt het niet zo zwaar over en dit komt mede door het woordgebruik van de auteur. De mooie, verfijnde woorden en metaforen die gebruikt worden maken het geheel wat lichter. Ondanks het zware onderwerp en ondanks dat een aantal gebeurtenissen expliciet worden beschreven. De karakters worden goed uitgewerkt en er wordt een duidelijk beeld van hen neergezet. Het meisje groeit op en haar ontwikkeling wordt door de auteur geloofwaardig neergezet. De auteur weet zich goed in te leven in dit meisje, dat hoogbegaafd blijkt te zijn, en ook als lezer leef je mee met het meisje. 

“Maar wat daar aan de andere kant van de stam stond, had geen zin om een einde te maken aan het spel. De doodsangst stroomde van mijn ziel naar zijn ziel en hij deed zich eraan tegoed.”

De auteur heeft een fijne, toegankelijke verteltrant waarmee ze de lezer overtuigd en weet mee te slepen. Door goed tussen de regels door te lezen is het te begrijpen waarom dit boek zo grijpt en als een thriller zou kunnen worden gezien. Mede door de scherpte van het geschrevene en de donkere sfeer van het verhaal heeft het iets van een thriller in zich. Toch tikt het net niet het genre vrouwenthriller aan, maar dat Het echte leven een roman met een doorvoelde spanning is staat buiten kijf. Dit is wel zo’n boek dat een diepe indruk achterlaat en dat je gelezen moet hebben!

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij Atlas contact voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Het echte leven| Auteur: Adeline Dieudonné 
Uitgever: Atlas contact| ISBN: 9789025454647  |Blz: 208
Verschijningsdatum: augustus 2019

Het echte leven is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Engel zonder vleugels – Martyn van Beek – recensie

Engel zonder vleugels – Martyn van Beek – recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

“Wat mijn advocaat niet voor elkaar kreeg, dat regel ik vanaf nu wel op mijn eigen manier. Ik krijg mijn zoon terug. Daar heb ik letterlijk alles voor over”.

Als Mark, het zoontje van Rob en Janneke, drie maanden na zijn geboorte een gebroken beentje blijkt te hebben, is dit het begin van een niet te vermoeden drama. Rob en Janneke hadden bij het consultatiebureau al eerder aangegeven dat Mark actiever was met het linkerbeentje dan het rechterbeentje. Als ze een aanklacht tegen het consultatiebureau indienen begint het balletje te rollen. Alleen het balletje rolt niet die kant op waar ze op rekenen, ze worden zelfs uit de ouderlijke macht gezet, terwijl daar totaal geen reden voor is. Mark wordt in een pleeggezin geplaatst. Zestien maanden later is Rob zover dat hij het gevecht om zijn zoon aangaat. Hij heeft toch niets meer te verliezen. Om de gezinsvoogd die toen hun zaak behandelde onder druk te zetten, ontvoert hij haar dochter. Het lijkt erop dat hij hiermee zijn doel bereikt, maar alles gaat niet helemaal volgens plan en Rob raakt de controle volledig kwijt.

“Er zijn bepaalde rechten die je in het leven als vanzelfsprekend beschouwt. Daar ga je pas over nadenken als die je ontnomen worden.“

Engel zonder vleugels is het eerste deel rond misdaadjournalist Eric de Winter en zijn medewerker Ayşe Beyaz. Zelf heb ik onlangs het tweede deel eerst gelezen, Salomonsoordeel, en heb opgemerkt dat de delen prima afzonderlijk te lezen zijn. Voor een uitgebreidere kennismaking met Ayşe is het wel aan te raden Engel zonder vleugels eerst te lezen maar het is geen absolute must.

De hoofdrol in dit boek is voor Rob Zeegers en zijn relaas volgen we vanuit de eerste persoon. Daarnaast neemt Ayşe een belangrijke plaats in, verhalend vanuit de derde persoon. De auteur werkt dit personage nauwgezet uit, en niet alleen leert de lezer haar zo goed kennen, dit personage zal ook veel sympathie van de lezer krijgen. Een sterke vrouw, maar wel met een rugzakje en genoeg beweegredenen om Rob bij te staan. De auteur heeft zelf in het verleden als pleegouder samengewerkt met Bureau Jeugdzorg en die ervaring is tastbaar aanwezig in Engel zonder vleugels. Hij kruipt als het ware in het hoofd van zijn personages en weet vooral de onmacht en frustratie bij Rob uitzonderlijk goed weer te geven.

“Dit gaat de verkeerde kant op. Blinde paniek maakt een chaos van mijn gedachten. Hoe kan ik mezelf hier in hemelsnaam uit redden, want blijkbaar is de beslissing al genomen.”

Van Beek weet waar hij over schrijft en aan de geloofwaardigheid valt niet te tornen. Levensechte personages en een overtuigend verhaal over dwalingen in de jeugdzorg. Engel zonder vleugels is een boek van meer dan 500 bladzijden, maar toch is het in sneltreintempo is uitgelezen. Het verhaal is met vaart geschreven en mocht er een moment van vertraging zijn, dan wordt deze gelijk opgevangen door een onverwachte twist. Plottwisten die de lezer meerdere keren laat twijfelen, de spanningsboog goed op niveau houden en die de lezer laat meevoeren naar de climax. Meerdere onderdelen van het verhaal zijn gebaseerd op eigen ervaringen of door aan hem toevertrouwde ervaringen waardoor Engel zonder vleugels, net als Salomonsoordeel, deels wel heel echt aanvoelt…En lees vooral het dankwoord om de intensiteit van dit verhaal te begrijpen.

“Wat voor de één voelt als een misdaad, is in de ogen van een ander absolute noodzaak.”

Engel zonder vleugels is voluit genieten van spannende en intense leesuren, een pageturner van formaat!

5*****

Wendy Wenning

Martyn van Beek (1975) woont in Waalwijk en schreef enkele goed ontvangen thrillers. Hij heeft in het verleden als pleegouder samengewerkt met Bureau Jeugdzorg. En hoewel fictie, zijn meerdere onderdelen van dit verhaal gebaseerd op eigen ervaringen, en aan hem toevertrouwde ervaringen van anderen. Zijn speciaal voor audio geschreven serie Tweede Kans won in 2017 de Hebban Award voor Beste Luisterboek.

Klik hier voor een leesfragment.

Met dank aan Uitgeverij Ellessy voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Engel zonder vleugels| Auteur: Martyn van Beek
Uitgever: Ellessy Crime | ISBN: 9789086603824|Blz: 541
Verschijningsdatum: maart 2019

Engel zonder vleugels is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Infinitum – Sterre Carron – Recensie

Infinitum – Sterre Carron – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Quinn, de oudste dochter van Bernard en Tess is de laatste tijd zichzelf niet. Op school gaat het niet zo goed en ze ziet er niet gelukkig uit. Tess maakt zich erg ongerust. Als Tess op een nacht op het zitje van de schommel in de tuin een gevleugelde zandloper vindt wordt dit gevoel niet minder, integendeel. En dan is Quinn spoorloos verdwenen. Is ze weggelopen of is er iets anders aan de hand? Rani en haar team worden ingeschakeld, maar hun onderzoek raakt steeds gestagneerd. Er lijken veel geheimen in het gezin van Quinn te zijn en vooralsnog worden ze niet echt wijzer. Maar dan blijkt dat de andere kinderen van dit gezin ook in gevaar zijn…

“Het verleden was voorbij. Voor altijd voorbij. De toekomst lag voor haar en die kon alleen maar mooi zijn. Veel mooier dan het leven dat ze de laatste tijd had gekend.“

De proloog van Infinitum brengt de lezer meteen in opperste paraatheid en de toon is weer gezet, op die typische Carron-wijze. Verhalend vanuit een wisselend perspectief worden we een spannend verhaal met meerdere lijnen ingetrokken. Waar al deze lijnen naar toe leiden en in hoeverre ze met elkaar in verband staan is lang een groot mysterie. Niet alleen een uitdaging voor onze hoofdrolspeelster Rani Diaz, maar ook de lezer kan zijn hart ophalen. Veel denkwerk en speculaties totdat er wat vastigheid in de lijnen komt, maar dan nog is er veel geduld voor nodig totdat alle lijntjes volledig afgerond en zo nodig samengebracht zijn. Waarbij Carron de lezer meerdere malen op het verkeerde been weet te zetten.

In het team van Rani is er een tijdelijke verandering en dit maakt het voor Rani en stukje moeilijker om haar werk naar behoren uit te oefenen. Dit gegeven geeft haar meer frustratie en het verhaal meer spanning. Een moeilijke zaak waarbij Rani weinig tijd voor zichzelf overhoudt en in dit verhaal lezen we weer minder dan anders over haar privéleven. Carron wisselt het eigenlijk voortdurend een beetje af. In het ene deel is er meer aandacht voor de privélevens van de personages en voor Rani dan in het andere deel. Een beetje om en om waardoor er genoeg ruimte overblijft voor de verdere ontwikkeling van de personages.

Infinitum is het veertiende deel in de succesvolle Rani Diaz-reeks. Bij series bestaat het gevaar dat de lezer op een gegeven moment zijn interesse verliest en afhaakt. Dit lijkt bij deze serie van Sterre Carron nog lang niet aan de orde, de vaste lezers blijven enthousiast en er komen zelfs steeds meer fans bij. Begrijpelijk want de inspiratie van Carron lijkt onuitputtelijk te zijn. Het vorige deel Satya vond ik wel wat minder, maar met Infinitum is ze er weer perfect in geslaagd een spannend en origineel verhaal neer te zetten waarbij de lezer niet anders kan dan continu bij de les te blijven.

4½****

Wendy Wenning

Met dank aan Witsand Uitgevers voor het toesturen van een exemplaar.

Titel: Infinitum| Auteur: Sterre Carron
Uitgever: Witsand| ISBN: 9789492934512 |Blz: 336
Verschijningsdatum: maart 2020

Infinitum is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Satya – Sterre Carron – Recensie

Satya – Sterre Carron – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Op een dag, ze was nog jong, beloofde Dien-Lien zichzelf dat ze geen dag meer in armoede zou leven. Ze is slim en als ze een beurs krijgt om in Japan te gaan studeren lijkt de toekomst haar toe te lachen. Ook als ze de Vlaamse ingenieur Rudy ontmoet en verliefd wordt op hem. Niets lijkt haar geluk in de weg te staan.

“De figuur wierp zich op haar en voor ze ook maar iets kon doen, voelde ze een touw om haar nek. Haar vingers probeerde het weg te halen, maar hoe ze ook probeerde hoe harder het touw in haar vlees sneed.“

In de eerste hoofdstukken van Satya weet Carron gelijk de zintuigen voldoende te prikkelen waardoor je als lezer het boek ingetrokken wordt. Er zijn al gelijk genoeg gebeurtenissen waardoor de leeshonger voortdurend wordt gestimuleerd. Mede dankzij de compacte hoofstukken, de eenvoud en het tempo in de verteltrant word je als lezer meegesleurd in een verhaal dat continu boeit en waar langdradigheid niet in voorkomt.

Vanuit een wisselend perspectief is er een spannend verhaal neergezet, waarbij er ook genoeg ruimte is overgebleven voor de persoonlijke besognes van het vaste hoofdpersonage Rani Diaz. De vaste lezer van de reeks boeken met Rani in de hoofdrol, kent Rani inmiddels van haver tot gort. Maar waar er in de vorige delen veel sympathie voor dit personage is, is het in Satya soms wat moeilijker op te brengen. De keuzes die ze nu maakt zijn niet altijd volledig te begrijpen en laten haar wat harder overkomen dan anders. Maar daarom niet minder menselijk en later in het boek zien we toch weer de andere kant van Rani.

“Het was lang geleden dat Rani zich zo verdrietig en tegelijkertijd zo woedend had gevoeld.“

Carron laat de lezer lang wachten op bepaalde antwoorden. Door plotwendingen tracht ze de lezer op het verkeerde been te zetten wat over het algemeen ook goed lukt. Een verrassend plot en wederom is de auteur erin geslaagd een fijne, spannende thriller neer te zetten.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Witsand Uitgevers voor het toesturen van een exemplaar.

Titel: Satya| Auteur: Sterre Carron
Uitgever: Witsand| ISBN: 9789492934314 |Blz: 352
Verschijningsdatum: oktober 2019

Satya is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Home – Rémi 3.0 – Lara Reims- Recensie -blogtour

Home – Rémi 3.0 – Lara Reims- Recensie -blogtour

Geplaatst op door Wendy Wenning

Na de grote ontdekkingsreis in Black-Out was het met smart wachten op het volgende en afsluitende deel van deze trilogie. Een afsluiting waarin Rémi het heel zwaar te verduren krijgt. Verdriet, maar er zijn ook zoveel vragen. En het lijkt dat er antwoorden komen, maar van wie krijgt hij deze eigenlijk aangereikt? In Home komt Rémi eindelijk achter de schokkende waarheid over zichzelf, maar de aanloop naar die waarheid is lang …

“Wat als ik beter had opgelet? Een betere vriend was geweest? Wanhopig zou hij het uit willen schreeuwen, smekend om een geruststelling, van wie dan ook, dat het zijn schuld niet is. Maar hij weet dat hij het zonder zal moeten doen. Dat hij vanaf nu zal moeten samenleven met een onoplosbaar, onuitwisbaar en ondraaglijk verdriet”

Home begint met veel verdriet en Rémi heeft veel last van schuldgevoelens. Maar de iPad die hem nagelaten is brengt hem ook veel verwarring en is het begin naar zijn zoektocht naar de echte waarheid. En niet alleen Rémi heeft een lange adem nodig om bij de waarheid te komen, ook de lezer. Reims weet alles heel goed verborgen te houden en blijft zo de volledige aandacht van de lezer trekken.

“Met een paar eenvoudige veranderingen in uw DNA tilt u uw leven naar een hogere dimensie. Dagelijkse beslommeringen worden verleden tijd. Vrij van virussen, bacteriën en veroudering zult u het beste uit uzelf kunnen halen. Leef zorgeloos.”

Reims zet een wereld neer die bol staat van technologische snufjes, ze heeft zich daar ook goed in verdiept. Ze weet dan ook waar ze over praat. Er zijn technische hoogstandjes die handig zijn en in deze tijd dat wij nu met zijn allen grotendeels alles digitaal moeten doen is bepaalde techniek ook goed voor te stellen. Maar stel je voor dat je door eenvoudige veranderingen in je DNA voor altijd beschermd bent tegen ernstige ziektes en virussen. Lijkt een perfect toekomstbeeld, vooral nu, maar de auteur laat zien dat dit niet zo perfect is als het lijkt.

Zo zet de auteur niet alleen een spannend verhaal neer, maar buiten alle technische snufjes en dergelijke om geeft ze de personages heel veel menselijkheid mee. Gevoelens die bij verschillende levensfases horen worden uitgelicht en zelfs een vleugje romantiek wordt niet overgeslagen. Dit maakt deze young adult veelzijdig en zal veel jongeren kunnen aanspreken.

Met Home heeft Reims deze trilogie waardig afgesloten al kan ik me voorstellen dat de rol van Rémi nog niet helemaal uitgespeeld is. De fantasie van de auteur is breed genoeg om een soort van spin-off te schrijven en van mij mag ze.

4****

Wendy Wenning

Titel: Home -Rémi 3.0| Auteur: Lara Reims
Uitgever: Hamley Books| ISBN: 9789463967174
Verschijningsdatum: maart 2020 |Blz: 384

Thrillers algemeen

Hannelore – Frank Krake -Recensie

Hannelore – Frank Krake -Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Achterflap

Hannelore groeide vanaf haar derde op in de sekte “Gemeente Gods’, waar haar ouders actief lid van waren. Het leven speelde zich grotendeels af binnen de muren van een oud klooster in Nederland. Vijftien jaar lang werd ze gehersenspoeld en leefde ze in haar eigen wereld. De charismatische en zichzelf “Profeet ‘noemende sekteleider Sipke Vrieswijk voerde met zijn partner Aagje een waar schrikbewind. Niemand was veilig.

Toen het einde nabij leek “ontvoerden’ ze Hannelore naar Israël, Zweden en Cyprus. Na jaren gevangenschap, drank en drugs bevrijdde de politie haar, tegen haar eigen wil. Een internationale klopjacht op Vrieswijk begon.
Vanaf dat moment begon ook pas haar echte strijd. Het gevecht om opnieuw te leren leven, weer Hannelore te worden in een vrije wereld. Met vallen en opstaan wist ze die strijd uiteindelijk te winnen. Nu leidt Hannelore (42) een gelukkig leven met haar grote liefde en vier kinderen en hoopt ze een voorbeeld te mogen zijn voor velen.

Hannelores verhaal lijkt wellicht op een bizar incident, maar niets is minder waar. Anno 2020 zijn er alleen al in Nederland meer dan 80 sektes actief, met zo’n tienduizend volgelingen.

Toen ik de oproep bij Samenlezenisleuker voorbij zag komen op Facebook, dat er vooruitlezers werden gezocht om het boek Hannelore, het meisje uit de sekte, te lezen, hoefde ik niet lang na te denken en gaf mij hiervoor op. En was dan ook zeer verheugd uitgekozen te worden. Al snel lag het boek in huis en kon er aangevangen worden met lezen.

In het begin lijkt het allemaal nog redelijk onschuldig, maar al gauw blijkt hoe groot de invloed is van Sipke Vrieswijk. Een man die zichzelf voordoet als een ‘uitverkorene’. Geroepen door God, onderwezen door God. Julia, de moeder van Hannelore, is juf op op een school in Krimpen aan den IJssel. Ze raakt in gesprek met Brenda, haar zoontje zat bij Julia in de klas, en laat zich overhalen mee te gaan naar een Bijbelstudie. En daar leert Julia Sipke Vrieswijk kennen en raakt onder zijn invloed. En zij niet alleen…

‘Mensen buiten onze gemeenschap begrijpen ons niet, zij komen niet mee in het geloof. Ga heen en ondervind het zelf. Nodig vrienden en familie maar uit om een dienst bij te wonen. Leg hen maar uit wat je zelf gelooft en zie wat hun reactie zal zijn.‘

Tijdens het lezen van Hannelore vraag je je regelmatig af hoe deze man, Sipke Vrieswijk, eigenlijk in elkaar zit. Hoe komt zo’n man erbij en in hoeverre is dit met voorbedachte rade ontstaan? Als lezer sta je hier een beetje aan een zijlijn en komt er behoorlijk wat ongeloof naar voren. Vooral bij iemand die nogal nuchter is met dit soort dingen. Dat een man zoals Vrieswijk zoveel macht kan uitoefenen dat hij mensen, en dan vooral de vrouwen, volledig kan hersenspoelen. Maar Hannelore laat het de mensen met haar verhaal ook begrijpen. Vrieswijk, een charismatische man, wist het precies zo te spelen dat vooral de vrouwen zijn trouwe volgelingen werden. En de kinderen waren in het begin te jong om het te begrijpen en later wisten ze niet anders. Maar als je leest wat er allemaal gebeurde en wat voor straffen er werden uitgedeeld, dan gaat er een gevoel van afgrijzen door je heen. Vrieswijk kon de mensen heel goed manipuleren, wist ook precies bij wie hij dat het beste kon doen. En zo groeide zijn macht en ook het aantal volgelingen.

‘ Bij het klaarmaken voor de nacht in de Grote Ark had ze zo getreuzeld dat ze in haar haast om de rest in te halen de deur van de kast met slaapspullen net iets te hard opentrok. Ze hoorde een krakend geluid dat weinig goeds voorspelde. Bevend lag ze in bed, bang dat ze straks buiten moest slapen, of in het kippenhok.‘

Frank Krake heeft het verhaal van Hannelore op aangrijpende wijze neergezet. Er wordt weinig tot niets verbloemd en dit geeft een indrukwekkend portret van het leven in deze sekte. Een verhaal aangevuld met divers beeldmateriaal waardoor het veel extra’s meekrijgt. Met haar sterke wilskracht heeft Hannelore een gelukkig, nieuw leven weten op te bouwen. Haar verhaal vertellen zal niet makkelijk zijn geweest, maar wel goed, als is het alleen maar als waarschuwing voor anderen. En om Frank Krake dit verhaal op te laten tekenen is een uitermate goede keuze geweest, zoals hij al eerder heeft laten zien heeft hij hier het juiste talent voor.

Hannelore, het meisje in de sekte, is een indrukwekkend verhaal dat menig lezer zal aangrijpen.

5*****

Met dank aan Samenlezenisleuker, Uitgeverij Achtbaan en Frank Krake voor het mogen vooruitlezen van dit boek.

Meer over het boek:

Titel: Hannelore| Auteur: Frank Krake
Uitgever: Uitgeverij Achtbaan| ISBN: 9789082478422|Blz: 480 Verschijningsdatum: februari 2020

Hannelore is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Dames op de Herengracht – Margareth Hillebrandt – Recensie

Dames op de Herengracht – Margareth Hillebrandt – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Margareth Hillebrandt groeide op in Leiden. Ze werkte jarenlang in de ouderenzorg, als projectmedewerker voor een aantal grote projecten. Haar ervaring in de ouderenzorg inspireerde haar tot het schrijven van de roman Dames op de Herengracht. Eerdere publicaties van Margareth zijn de thriller Jeugdzonde en de roman Obsessie.

De cover is heel sprekend. Zicht op de Herengracht en dan die boom in de vorm van een hoofd. Een boom waarvan langzaam bladeren verdwijnen, die zo de voorstelling geven van een hoofd dat steeds meer kwijtraakt.

Veertig jaar geleden ontmoette Dorine in Griekenland Julia en Lily. Dorine moest er nodig even tussenuit en schreef zich impulsief in voor een schildercursus. De ontmoeting aldaar met Julia en Lily is alsof het zo had moeten wezen. Drie totaal verschillende vrouwen maar vanaf dat moment vriendinnen voor het leven.

‘De eerste avond in Griekenland gebeurde er iets wat het best als magisch omschreven kan worden. We zaten aan de houten tafel in de keuken en vertelden elkaar over ons leven, alsof het de meest logische en natuurlijke zaak van de wereld was.‘

Veertig jaar later staat Dorine voor het huis op de Herengracht in Leiden. Al meer dan een jaar was Dorine op zoek en nu wist ze het zeker, dit huis moest het worden. Een huis waar ze met zijn drieën konden wonen. Een huis dat verdeeld kon worden in meerdere appartementen zodat ze zelfstandig maar toch samen in een huis konden wonen. Ze konden voor elkaar zorgen en mocht dat niet meer lukken, dan konden ze zorg regelen.

Dames op de Herengracht bestaat uit twee delen. Het eerste deel wordt vertelt door Dorine, in de eerste persoon. Zij is de eerste verteller en in het tweede deel wordt ze opgevolgd door Dolf. In het huis was nog ruimte om een extra appartement te realiseren en deze te verhuren. Dolf, een karakteristieke man, is de huurder, maar wordt al snel ook een goede vriend. Margareth heeft een beeldende schrijfstijl en de personages worden duidelijk beschreven. De personages krijgen ieder hun specifieke eigenschappen mee wat het voor de lezer makkelijk maakt een beeld te vormen. Mede doordat Dorine en Dolf de vertellers zijn worden hun karakters veel dieper uitgewerkt dan die van Lily en Julia. Het minst contact krijg je als lezer met Lily en als ik het boek heb dichtgeslagen is dit personage mij het minst bijgebleven.

‘Dit zou ons laatste huis worden. Een ding was zeker. We gingen hier verticaal in en er pas horizontaal weer uit.‘

Drie vrouwen die zijn begonnen aan de laatste rit van hun leven. Gezamenlijk en vastberaden altijd voor elkaar te blijven zorgen. Dorine kijkt terug op haar leven en dat het niet altijd fijn is geweest is duidelijk. Maar ook zit zij nog steeds met een schuldgevoel. Dorine is een nogal nuchtere vrouw en een vrouw die nogal bazig is. Maar niet alleen Dorine heeft minder leuke dingen in haar verleden, ook in Dolf zijn leven is het drama niet voorbij gegaan. En dan is er die verandering in Julia en blijkt dat ze aan het dementeren is. Dit is heel scherp neergezet en voor een ieder die een familielid heeft of heeft gehad geeft dit veel herkenbaarheid. Op het laatst is er vooral sprake van onmacht bij de anderen, want zoals iedereen in eerste instantie had gedacht en verwacht, blijkt een onmogelijke taak te zijn. En ook sommige schuldgevoelens blijken onmogelijk weg te drukken. Soms zijn ze even weg, maar er blijven momenten waarop ze weer naar boven komen…

Dames op de Herengracht is een roman die de lezer vanaf het begin meesleept. Margarath Hillebrandt heeft een hele aangename schrijfstijl en de woorden en zinnen die gebruikt worden zijn passend bij het verhaal. Doorspekt met veel emotie maar er is af en toe ook ruimte voor wat humor, waardoor het allemaal net iets minder zwaar aanvoelt. Door het verhaal eerst vanuit Dorine te vertellen en daarna vanuit Dolf zijn perspectief, zien we duidelijk dat een ieder anders omgaat met bepaalde dingen. Maar ondanks die verschillen is er toch een hechte vriendschap mogelijk. Een vriendschap die altijd blijft, wat er ook gebeurt.

Dames op de Herengracht is een bijzondere roman die een mooie betekenis aan vriendschap geeft.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Dames op de Herengracht | Auteur: Margareth Hillebrandt
Uitgever: LetterRijn| ISBN: 9789491875908|Blz: 194
Verschijningsdatum: november 2019

Dames op de Herengracht is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

Thrillers algemeen

Black-Out – Rémi 2.0 – Lara Reims- Recensie -blogtour

Black-Out – Rémi 2.0 – Lara Reims- Recensie -blogtour

Geplaatst op door Wendy Wenning

Black-Out is het vervolg op Upgrade. In Upgrade is Rémi veel overkomen en nu bevindt hij zich in het Creodoom. Een plek waar het draait om wetenschap en de mogelijkheden in het Creodoom zijn eindeloos. Maar ook overweldigend. Rémi heeft dingen ontdekt en moet dit allemaal verwerken. Maar terwijl hij druk is met zichzelf verdwijnt Jérôme spoorloos en is zijn beste vriendin Emma er niet helemaal bij. Tijdens de zoektocht naar Jérôme zijn er schokkende ontdekkingen, en er blijken nog veel mysteries te zijn.

‘Als Rémi weer in de kamer van Clemens staat waar hij gisteren nog zat opgesloten en waar hij al die ongelooflijke ontdekkingen heeft gedaan, kan hij zich nauwelijks voorstellen dat deze man niet van vlees en bloed is. Er zit iets houterigs in zijn bewegingen, maar zijn emoties zijn niet van echt te onderscheiden.‘

Om Black-Out te kunnen begrijpen is het een pre eerst Upgrade te lezen. Het is belangrijk om te weten hoe het allemaal begonnen is. Maar met de fijne verteltrant van Lara Reims moet dit geen probleem zijn. Reims zet een wereld neer die goed in de toekomst voor te stellen is. Een wereld met veel handige gadgets en verregaande technologie. De vraag is of dit een wereld is waar we op zitten te wachten, maar dat is een tweede. Ook in dit deel behouden de personages hun menselijkheid. Datgene wat Rémi over zichzelf ontdekt heeft zorgt ervoor dat hij niet helemaal goed weet hoe hij zich moet voelen. En Emma heeft het nog steeds moeilijk met een situatie uit het verleden. Ondanks dat de jongeren nu in een heel andere wereld wonen, blijven ze terugkijken op het verleden en zijn er nog veel vragen. En dan is er die onbekende die op Rémi jaagt. Waarom en wat wil deze persoon van hem? Of is het wel een (oude) bekende? Is Rémi in gevaar?

‘Zwak is hij. De twijfel is gezaaid en begint te ontkiemen, binnen de kortste keren woekert het onkruid overal, ontembaar, hardnekkig geworteld in vruchtbare grond. En hij dreigt. Steeds maar weer.’

Net als Upgrade weet Black-Out de lezer gelijk te vangen en de belevenissen van Rémi met veel spanning te volgen. Ondanks dat er bij het Creodoom vraagtekens te zetten zijn, is het toch een wereld die fascineert. Reims weet het zeer overtuigend te brengen, juist doordat de personages als ‘gewone’ jongeren neergezet worden. En ook al heeft de technologie de voorhand, Reims vergeet niet dat het jongeren zijn die aan het ontdekken zijn. Niet alleen deze nieuwe wereld, maar ook zichzelf met alle gevoelens die bij een opgroeiende jongere hoort. En elke jongere wil uiteindelijk maar een ding, in een veilige wereld opgroeien. Maar zal dit voor deze jongeren de echte toekomst zijn?

Black-Out is een grote ontdekkingsreis en na het dichtslaan van dit boek wil je snel verder met het volgende deel voor meer…

4****

Wendy Wenning

Titel: Black-Out -Rémi 2.0| Auteur: Lara Reims
Uitgever: Hamley Books| ISBN: 9789463886024
Verschijningsdatum: oktober 2019 |Blz: 370

Thrillers algemeen

Nu ben ik de baas, Sinterklaas! – Sanne Miltenburg – Recensie

Nu ben ik de baas, Sinterklaas! – Sanne Miltenburg – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Sanne Miltenburg is fulltime illustrator en auteur, waarmee ze verhalen tot leven wekt voor kinderen van 0-12 jaar. Daarnaast werkt ze als illustrator voor educatieve projecten, wenskaarten en merchandise. Haar specialiteit is verhalende prentenboeken. Als kind las Sanne alles wat los en vast zat en ze begon al snel kleine verhaaltjes te maken in tekst en beeld. Tijdens de middelbare school maakte ze filmscripts, stripverhalen en geïllustreerde jeugdromans.

Als illustrator verzorgde ze al honderden publicaties voor een internationaal publiek, waaronder prentenboeken en geanimeerde kinderboeken. Als auteur publiceerde ze meer dan tien verhalen, met eigen tekst en illustraties, waaronder het prentenboek Mijn vriend de heksenkat. Wat leuk is dat Sanne op haar eigen website al haar boeken en verhalen heeft voorzien van vele extraatjes, zoals bijvoorbeeld achtergrondinformatie, screensavers, puzzels, trailers en tekenwedstrijden.

Ook voor haar nieuwe prentenboek Nu ben ik de baas, Sinterklaas!, zijn er extraatjes te vinden op haar website, zoals bijvoorbeeld de boektrailer.

In Nu ben ik de baas, Sinterklaas!, lezen we het verhaal van Lotte. Vandaag is de intocht van Sinterklaas en de vader van Lotte had beloofd op tijd thuis te zijn. Dan zouden ze samen naar de intocht gaan. Maar het is nu al erg laat en haar vader is nog steeds niet thuis. Lotte is erg boos op haar vader, het is altijd hetzelfde. Zijn werk is belangrijker dan zijn dochter.

Maar Lotte krijgt een idee en snel stormt ze de voordeur uit, op naar de haven. Misschien redt ze het nog om Sinterklaas te ontmoeten en dan vraagt ze gewoon aan Sinterklaas of hij haar vader wilt worden. Sinterklaas is wel altijd op tijd…

Het prentenboek Nu ben ik de baas, Sinterklaas! is voor kinderen vanaf 5 jaar. Een mooie hardcover voorzien van toepasselijke roodtinten met gouden letters en omlijsting. Al aan de afbeelding op de voorkant, waar Sanne op de rug van Sinterklaas zit, kun je al zien dat Lotte een bazig typetje is. Een meisje dat weet wat ze wil.

De illustraties in het boek zijn prachtig en wat Sanne heel goed kan, is de juiste gezichtsuitdrukking uitbeelden. Vooral bij Sanne is het niet zo moeilijk raden hoe zij zich voelt. Wat ook heel leuk gedaan is, is dat er ‘gewone’ herkenbare Pieten worden afgebeeld.

Nu ben ik de baas, Sinterklaas! is voor veel kinderen een herkenbaar verhaal. Een vader die altijd maar druk aan het werk is en weinig tijd voor zijn kinderen heeft. Al worden in deze tijd de taken wat meer verdeeld. In dit boek komt het vooral omdat de vader net nieuw werk heeft en is het voor het hele gezin wennen. De oplossing die Lotte heeft bedacht maakt best wel verdrietig, zo graag wil ze een papa die er altijd voor haar is. Maar de spanning in het verhaal laat het verdriet een beetje vergeten, maar aan het eind zullen de lezers en lezertjes op het laatst toch ook ontroerd achterblijven.

Een heel mooi prentenboek met een leuk, spannend maar ook gevoelig en ontroerend Sinterklaas verhaal.

5****

Wendy Wenning

Titel: Nu ben ik de baas, Sinterklaas!| Auteur: Sanne Miltenburg
Uitgever: Clavis| ISBN: 9789044835359
Verschijningsdatum: september 2019 |voor kinderen vanaf 5 jr

Thrillers algemeen

Systema – Simon de Waal – Recensie

Systema – Simon de Waal – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Simon de Waal(1961) is een Nederlands auteur en scenarist voor televisie en film. Daarnaast werkt hij parttime als rechercheur bij de Amsterdamse politie. Hij schreef de thrillers Cop vs Killer (nominatie Gouden Strop) en Pentito (winnaar Diamanten Kogel, nominatie Gouden Strop). In 2009 startte hij met Appie Baantjes de succescolle De Waal & Baantjer-reeks. Daarnaast won hij een Gouden Kalf voor het scenario van Lek, een van de beste Nederlandse misdaadfilms aller tijden. In 2016 schreef hij Nemesis, dat ook werd genomineerd voor de Diamanten Kogel en de Gouden Strop.

Sookie woont met haar vader Michael in Edingburgh. Destijds heette Michael Mikhail Pavlik en was hij nog een gevierde wetenschapper in het Vector Instituut in Novosibirsk. De omstandigheden maakte dat hij en andere wetenschappers eind jaren tachtig naar het Westen zijn gevlucht. Als hij wordt vergiftigd gaat Sookie achter de daders aan.

In Amsterdam komt Alex erachter dat de kist van zijn moeder uit het gezamenlijke graf van zijn ouders is verdwenen. Net als Sookie haar vader, heeft ook de vader van Alex een Russisch verleden. Heeft dit er mee te maken of is het toeval? Het lijkt erop dat iemand jacht maakt op de gevluchte wetenschappers en de virussen die ze meegenomen hebben.

In 2016 werd tijdens de weken van het spannende boek het geschenkboekje Vector uitgereikt, geschreven door Simon de Waal. Een compact, spannend verhaal. Met Systema gaat het verhaal verder. Heb je Vector gelezen dan zal er dus zeker enige herkenning zijn.

Systema heeft meerdere verhaallijnen die zich afspelen in diverse plaatsen. Zoals Amsterdam, Londen en Moskou. En al deze lijnen staan in verband met elkaar. Staan ze eerst nog ver van elkaar af, naarmate het verhaal vordert komen ze steeds dichter bij elkaar. De gevluchte wetenschappers hebben gevaarlijke virussen meegenomen en verstopt. En nu wil iemand al deze virussen in zijn bezit hebben.

De Waal laat in de uitwerking van de personages duidelijk een onderscheid zien in goed en kwaad. Sookie en Alex (goed) zijn zeer sympathiek neergezet, en de mensen die de virussen terug moeten halen (kwaad), profileren zich als echte criminelen en draaien hun hand niet om voor een moord meer of minder. Er wordt verder weinig over de personages verteld, waardoor ze enige diepgang missen. Voor de lezer geeft dit wel de mogelijkheid zelf de karakters vorm te geven. Als we zien hoe het boek eindigt is het misschien ook wel een bewuste keuze om de personages (nog) niet volledig uit te diepen.

De wisselende verhaallijnen en perspectieven in Systema volgen elkaar voortdurend vlot op en het verhaal staat dan ook geen moment stil. Hoofdstukken worden dikwijls afgesloten middels een cliffhanger waardoor de leeshonger voortdurend aangewakkerd blijft. Ook de toegankelijke schrijfstijl en de filmische verteltrant doen meeslepen en de verbeelding wordt continu aangesproken. De spanningsboog is niet al te hoog, maar toch gebeurt er genoeg en zit er meer dan voldoende snelheid in het verhaal om verbonden te blijven. De onverwachte plotwendingen laten afvragen waar het verhaal naar toe gaat. Door recente gebeurtenissen in het verhaal te verweven, komt het allemaal dichtbij waardoor er een realistisch beeld wordt gecreëerd. Iets wat wel eens echt kan zijn, maar het zou ook een goed script voor een televisieserie kunnen zijn. De Waal heeft met Systema een mooie misdaadroman neergezet waarbij het eind laat vermoeden dat het verhaal nog niet helemaal afgerond is.

Systema is een spannende misdaadroman met beeldende beschrijvingen die een realistisch beeld weergeven.

4****

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Systema| Auteur: Simon de Waal
Uitgever: Lebowski Publishers | ISBN: 9789048840007| Blz: 256
Verschijningsdatum: juni 2019

Systema is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

Thrillers algemeen

Kwade trouw – Marion van de Coolwijk- Recensie

Kwade trouw – Marion van de Coolwijk- Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Vera woonde al vanaf haar zestiende in een piepkleine sociale huurwoning, groter kon ze zich niet permitteren. Vera had graag de ware gevonden, maar dat dit niet gelukt was kwam mede door haar zoon Jonas die ze op haar vijftiende kreeg. De vader, een eenmalige flirt tijdens het stappen, was onbekend en ze had hem daarna ook nooit meer gezien. Haar ouders waren in shock geweest en na de bevalling werd het contact met haar ouders verbroken. Al jaren werkt Vera in een verpleeghuis, maar kan er amper van rondkomen. Haar zoon is verslaafd en als de rekeningen zich op blijven stapelen zakt de moed flink in haar schoenen. Haar ouders zijn overleden, maar Vera kan alleen aanspraak maken op de erfenis als ze voor haar veertigste getrouwd is. En haar veertigste verjaardag staat voor de deur.

In het verpleeghuis wordt de oude demente mevrouw Kanter opgenomen. Haar man moet geopereerd worden en kan tijdelijk niet voor haar zorgen. Ze hebben een zoon die al jaren niets van zich heeft laten horen. Als meneer Kanter onverwachts overlijdt dient plots de zoon zich aan. En dan liggen alle mogelijkheden voor Vera open, alleen de consequenties hiervan zijn niet te overzien.

‘Ze hield van hem en haatte hem tegelijkertijd. Een onmogelijke combinatie die haar sloopte.’

Marion van de Coolwijk zet in de eerste hoofdstukken meteen een goed beeld van Vera neer. Ondanks dat ze Jonas, haar zoon, regelmatig de deur wijst, kan ze het ook niet over haar moederhart verkrijgen om hem helemaal los te laten. Het blijft toch haar kind. Maar altijd de eindjes aan elkaar moeten knopen maakt haar wat moedeloos en ze blijft hopen op betere tijden. Ook wil ze graag haar zoon naar een goede afkickkliniek sturen en als haar dan kansen worden aangeboden grijpt ze die met beide handen aan. Al moet ze daarvoor wel een grens overschrijden.

De soepele schrijfstijl van de auteur en door ‘gewone’ mensen de hoofdrol te laten spelen maakt dat Kwade trouw in een mum van tijd is uitgelezen. De lezer zal veel empathie voelen voor Vera en zal haar beweegredenen heel goed kunnen begrijpen. Niet alles, want de grens die ze overschrijdt gaat wel heel ver. Het doet een beetje denken aan een voorval van jaren geleden, al ging het daar om heel andere redenen. Voor haar zoon is minder sympathie op te brengen, ook al weet je dat een verslaving een ziekte is. Door deze verslaving heeft hij geen respect meer voor anderen maar ondanks dat zijn moeder hem op straat heeft gezet, staat ze nog altijd voor hem klaar. En hij heeft niet door hoeveel pijn hij haar doet.

‘Bij elk woord dat Jonas uitsprak kromp Vera verder in elkaar. Het waren mokerslagen die haar verstand versplinterden. Splinters die zich in haar ziel boorden en allesoverheersende pijnexplosies gaven.’

De auteur heeft meerdere thema’s in dit boek gestopt zoals bijvoorbeeld oplichting, dementie en verslaving. Algemene maatschappelijke onderwerpen die herkenbaar zijn en waarbij meerdere gevoelens worden opgeroepen. Enkele situaties die geschetst worden zijn best beangstigend want het zijn voorbeelden die in het echte leven kunnen gebeuren. Als blijkt hoe makkelijk dingen kunnen zijn, zet dit wel het volledig vertrouwen in de mens in een ander licht. Kwade trouw wordt op een gegeven moment wat ingewikkeld maar soms ook iets voorspelbaar. Toch heeft dit absoluut geen negatieve invloed op het verhaal, er blijft genoeg nieuwsgierigheid naar de ontwikkelingen die hierop volgen. De auteur weet door meerdere wendingen de aandacht te behouden en dat is maar goed ook want de grote verrassing heeft ze voor het laatst bewaard. Een uitsmijter die de lezer ontgoocheld achterlaat.

Herkenbare thema’s verweven in een spannend verhaal waarbij het mooiste voor het laatst is bewaard.

4****

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Kwade trouw| Auteur: Marion van de Coolwijk
Uitgever: Karakter | ISBN: 9789045217833
Verschijningsdatum: augustus 2019

Kwade trouw is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

Thrillers algemeen

Kamer 305 – Yvonne Franssen – Recensie

Kamer 305 – Yvonne Franssen – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Yvonne Franssen publiceerde in 2011 haar eerste thriller Talio, en een jaar later volgde de thriller De genius. In 2013 schreef ze ter gelegenheid van de Limburgse Avond van het Spannende Boek de minithriller Mysterie aan de Maas. Daarna werd het op thriller gebied een tijdje stil rond Franssen. Vorig jaar verscheen het succesvolle Schaduwen en nu is Kamer 305 verschenen.

Kim is ongelukkig getrouwd met Simon en heeft al ruim een jaar een buitenechtelijke relatie met Martijn. Als Kim een afspraak heeft met Martijn komt hij niet opdagen. Maar in de badkamer van de hotelkamer waar ze hebben afgesproken vind Kim een dode vrouw. Wie is die vrouw, waarom is ze vermoord en heeft Martijn hier iets mee te maken? Kim neemt een beslissing die haar zal blijven achtervolgen.

Eva werkt als verpleegkundige in een ziekenhuis. Ze wordt regelmatig geplaagd door traumatische herinneringen uit haar jeugd en enkele mysterieuze moorden lijken hiermee samen te hangen. Kim en Eva kennen elkaar niet maar nadat Kim de dode vrouw heeft aangetroffen raken hun levens ongewild met elkaar verstrengeld. Los van elkaar proberen Eva en Kim de waarheid te achterhalen en dat heeft voor beiden verstrekkende gevolgen.

Kamer 305 start met een fragment dat zich afspeelt in het leven van Eva, in 2015. Dit fragment toont een heftige situatie uit het verleden van Eva en duidelijk is dat alleen al hierdoor Eva een trauma heeft opgelopen. Dan is er een sprong in de tijd, naar 2018. Hier is een personage aan het woord, en er wordt niet kenbaar gemaakt wie dit is. Tussendoor zullen we nog meer hoofdstukken tegenkomen met dit (nog) onbekende personage en dit roept uiteraard vragen op.

Een half jaar verder. We volgen vier personages. Martijn, Kim, Eva en de onbekende. Alle personages vertellen vanuit de eerste persoon. De personages wisselen elkaar continu af door middel van over het algemeen korte fragmenten. Hieraan zien we al dat Franssen een hele goede techniek beheerst. Het steeds overschakelen van de een naar de ander kan het moeilijk maken alles goed bij elkaar te houden. En het maakt het best ingewikkeld. Maar Franssen lijkt hier weinig moeite mee te hebben. De lijnen worden mooi compact en overzichtelijk gehouden al is het wel zo dat zodra er een verbinding lijkt te komen deze het volgend moment weer even verbroken worden. Totdat ze toch definitief verbonden worden. Net allemaal tandwieltjes, die steeds weer een andere kant opdraaien, zoekende naar het goede punt om zich aan elkaar vast te klikken.

Franssen doet goed haar best zo min mogelijk weg te geven. Toch slaagt de auteur er bij mij niet in om alles tot aan het eind verborgen te houden. Er borrelen langzaam wat vermoedens op al blijven er eerst nog wat twijfels. Dan als een donderslag aan heldere hemel wordt dat punt bereikt waarop (bijna) alles duidelijk wordt. Er moeten daarna alleen nog wat puntjes op de i gezet worden en ook dit doet de auteur op eigenzinnige wijze. Inclusief een kleine surprise op de allerlaatste bladzijde, al is dit toch ook wel iets wat een beetje was te verwachten…

Kamer 305 is wederom het bewijs Franssen over talent beschikt. Eerder liet ze dit al zien met de thriller Schaduwen en het succes hiervan weet ze met dit boek zeker te evenaren. De wijze van opzet, de uitwerking en een verhaal met originaliteit, dat ervoor zorgt dat de lezer volledig het boek ingetrokken wordt. En eenmaal aan het lezen slaagt de auteur er met haar enerverende schrijfstijl de lezer zodanig aan het boek te binden dat het zwaar valt het boek even terzijde te leggen. Dit is zo’n boek die na de laatste bladzijde een gevoel van teleurstelling oproept. Omdat het zo genieten was en even is het of je in een groot gat valt en niet meer weet wat te doen. Gelijk een volgend boek oppakken lukt niet, want Kamer 305 zit nog te veel in het hoofd en het heeft tijd nodig voordat dit boek losgelaten kan worden. Een thriller om nog geruime tijd van na te genieten…

Kamer 305 laat van begin tot eind volop genieten van een krachtige en vooral unieke thriller.

4½****

Wendy Wenning

Met dank aan Futuro Uitgevers voor het mogen vooruitlezen van Kamer 305.

Titel: Kamer 305| Auteur: Yvonne Franssen
Uitgever: Futuro uitgevers | ISBN: 9789492939319|Blz: 222
Verschijningsdatum: september 2019

Kamer 305 is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen