Categorie: Gelezen

Maalstroom – Anja Maas – Recensie

Maalstroom – Anja Maas – Recensie

Anja Maas (Alkmaar, 1952) werkt jaren met veel plezier als salarisadministrateur. Naast haar baan is schrijven meer dan een hobby. Zo zet ze zich in voor schrijfvereniging ‘Vrienden van het Schrijven NH’ als bestuurslid en ze is lid van de redactie. Korte verhalen schrijven is haar specialiteit. Vanaf het moment dat ze stopt met werken en meer vrije tijd heeft grijpt ze haar kans. Een kort verhaal eindigt als manuscript voor een thriller en het resultaat is Maalstroom, haar debuut.

Het is half maart, begin van de lente. De zon schijnt genadeloos door de ramen naar binnen. Kayla, de driejarige dochter van Karin Buitendijk, zit op haar speelkleed voor de open schuifpui. Als Karin even de was in de droger gaat doen en terugkomt is Kayla verdwenen. Samen met haar speelkleed en twee van haar lievelingsknuffels is Kayla spoorloos verdwenen. Twee jaar later ziet Karin plots een van die knuffels tussen de andere knuffels op het voeteneind van Kayla’s bedje staan. John, de ex-man van Karin en Evert, haar beste vriend, denken dat ze in de war is en dringen erop aan dat ze hulp zoekt. Maar ondanks therapie en medicatie blijven er onverklaarbare dingen gebeuren. Allemaal dingen die met Kayla te maken hebben en langzaam verandert Karin in een angstig en verward wrak. Leeft Kayla nog en is het haar ontvoerder die Karin gek probeert te maken? Of is er iets anders aan de hand?

De herinnering aan twee jaar geleden is als een film die onbedoeld wordt. Steeds weer. Op de ongelukkigste momenten wordt Karin erdoor overvallen. Kon ze de herinnering maar uitzetten, de pijn stoppen!

De proloog van Maalstroom, waarin de vermissing van Kayla centraal staat, hakt er flink in en is een goede aandachttrekker. Maalstroom wordt vertelt vanuit het perspectief van Karin, vanuit de derde persoon. Na de proloog springt het verhaal twee jaar verder. Sinds het verdwijnen van haar dochter is Karin haar leven een nachtmerrie. Het meeste doet ze op de automatische piloot en regelmatig wordt ze overvallen door de herinnering aan twee jaar geleden. De zoektocht naar Kayla is door de politie stopgezet, alle sporen liepen dood en ook de media is zijn belangstelling verloren. Als Karin plots een onbekende knuffel tussen de knuffels in het oude kamertje van Kayla ziet staan, staat wederom haar leven op de kop. En ze mist een andere knuffel.

Onverwacht houdt ze een beestje in haar hand dat ze niet kent. Een zeehondje. Verbijsterend blijft ze zitten. Ze kijkt nog eens goed naar de andere knuffels. De smurf ziet ze niet. Ze laat abrupt het zeehondje vallen en schiet overeind. Een rilling kruipt over haar rug.

Anja Maas weet door middel van eenvoudig taalgebruik goed de gedachten en gevoelens van Karin te verwoorden en helder neer te zetten wat het betekent voor een moeder om haar kind te verliezen. Regelmatig worden we meegenomen naar het verleden waardoor er een volledig beeld geschetst kan worden. Het is te begrijpen dat door de onverklaarbare dingen Karin de weg kwijtraakt. Veel geeft Maas verder niet weg en het blijft dan ook lang een raadsel wat er precies aan de hand is. Dit houdt een zekere mate van nieuwsgierigheid gewaarborgd.

Ik moet toegeven dat ik niet weet of alles echt gebeurt of alleen in mijn hoofd. Nachten lig ik hiervan wakker. Het is beangstigend.’

Tijdens de uitwerking zien we wat herhalingen waardoor er een kleine overdaad van het vertelde ontstaat. Toch geeft dit ook goed weer hoe erg Karin in de war is geraakt en wordt het niet als storend ervaren. Het hoofdpersonage krijgt voldoende diepgang mee en je leeft ook mee met haar. Al het onverklaarbare zorgt voor een goed spanningsveld en Maas weet de spanning op meerdere momenten goed op te voeren. Door gebruik te maken van korte, krachtige zinnen en het verhaal compact te houden is Maalstroom makkelijk leesbaar al zijn er soms wat onsamenhangende zinnen die weinig tot niets toevoegen aan het verhaal. De uitwerking naar de verrassende plot is op correcte wijze gedaan en met Maalstroom heeft Maas een prima debuut neergezet, een fijne thriller die voor een paar uurtjes spannend leesplezier zorgt.

3***

Wendy Wenning

Titel: Maalstroom|Auteur: Anja Maas
Uitgever: Godijn Publishing | ISBN: 9789492115737| Blz: 275
Verschijningsdatum: september 2018

Maalstroom is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Godijn Publishing

Verdoemd – Mariska Overman – Recensie

Verdoemd – Mariska Overman – Recensie

Nadat in korte tijd drie jonge mensen zelfmoord hebben gepleegd, twijfelt Isabel Dieudonné, specialist postmortale zorg en ex-rechercheur, of hier echt wel sprake is van zelfmoord. Haar onderbuikgevoel zegt dat hier meer aan de hand is en zij gaat op onderzoek uit. Niet iedereen is het met haar eens en veel moet ze alleen doen, maar beetje bij beetje ontrafelt Isabel een duistere waarheid.

Net als in de vorige boeken, Hoofdzaak en Voltooid, heeft Overman gekozen voor een heftig onderwerp dat te maken heeft met de dood. Dit onderwerp wordt knap verweven in een spannend verhaal en tevens worden hierbij andere thema’s zoals corruptie en fraude subtiel aangehaald. Naast het spannende verhaal leert Overman ons dat er zoveel redenen kunnen zijn waardoor iemand de beslissing tot zelfdoding neemt.

Isabel is in Verdoemd meer volhardend dan ook maar pleegt tegelijkertijd veel roofbouw op haar lichaam en geest. De gebeurtenissen eerder zijn moeilijk te verwerken en de vraag is hoeveel een mens kan verstouwen en hoelang gaat Isabel het nog volhouden? Het lijkt ook onmogelijk om alle puzzelstukjes compleet te krijgen maar deze dame krijgt het, ook al is het met gevaar voor eigen leven, toch weer voor elkaar. Gelukkig heeft ze genoeg mensen om haar heen die haar in de gaten houden en die, voor zover zij het toelaat, voor haar zorgen. Damon en Sven krijgen in dit opzicht nog niet helemaal de uitwerking die ze verdienen (of misschien ben ik gewoon ongeduldig), maar dit houdt de vele opties voor de ontwikkeling van deze personages open. Een mooie uitdaging voor Overman.

Naderhand bekeken heeft Overman het zich met Verdoemd absoluut niet makkelijk gemaakt. De constructie is behoorlijk ingewikkeld, en alles moet kloppen, alles moet passen. Maar zonder uit de bocht te vliegen heeft ze het gepresteerd deze constructie tot een goed eind te krijgen.
Nog steeds is het bewonderingswaardig dat deze auteur het lef heeft precaire thema’s te gebruiken en daardoor openingen creëert om als mens meer te praten over het moeilijke onderwerp de dood. Het resultaat is een indrukwekkend en geloofwaardig verhaal waarbij de spanning en de emotie zich voortdurend onder de huid van de lezer weten te nestelen. En, zoals het met de voorgaande boeken ook was, weet Overman ook Verdoemd zo af te sluiten dat er nieuwe vragen worden opgewekt waardoor er nu al gesmacht wordt naar het volgende deel.

De Crime Compagnie heeft een aantal raspaardjes op stal staan en Overman is er zeker eentje van.

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan De Crime Compagnie voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Verdoemd|Auteur: Mariska Overman
Uitgever: De Crime Compagnie|ISBN: 9789461093387|Blz: 348
Verschijningsdatum: januari 2019

Verdoemd is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

Het meisje van toen – Edward Hendriks – Recensie

Het meisje van toen – Edward Hendriks – Recensie

Paul Meertens, New Business Director bij een IT-bedrijf, is op zoek naar een nieuwe managementassistente. Acht sollicitanten zijn uitgenodigd om op gesprek te komen. Paul schrikt als een van de sollicitanten een onenightstand van jaren geleden is. Twintig jaar geleden heeft Paul zijn vrouw bedrogen met Lieve Breevoort. Om problemen te voorkomen stuurt hij haar de volgende dag al een afwijzingsbrief. Hij denkt alles weer snel te kunnen vergeten, maar niets is minder waar. Plots ziet hij de vrouw overal en hij denkt gek te worden. Ze dringt zijn leven binnen en dan wordt ook duidelijk waar ze op uit is. Ze wil wraak voor het feit dat hij haar twintig jaar geleden na een nacht als een baksteen heeft laten vallen.

Voordat het verhaal van start gaat, is er eerst een fragment te lezen dat zich in 1999 afspeelt. Het meisje van toen verhaalt vanuit het perspectief van Paul, vanuit de de eerste persoon. Er is al gelijk een lekker hoog tempo en dit blijft voortduren tot aan de laatste bladzijde, een echt rustpunt is er niet. Paul zien we veranderen van een zekere, geslaagde man naar een onzekere, angstige man die bang is dat zijn slippertje uit gaat komen. Dit is iets waarvan hij bijna zeker weet dat zijn vrouw hem dit niet gaat vergeven. Hij probeert dan ook alles om te voorkomen dat zijn vrouw Brenda hier lucht van gaat krijgen. Hij is gewoonweg ziek van al het schuldgevoel. Maar Lieve Breevoort weet zo zijn leven binnen te dringen dat het lijkt dat er geen ontkomen aan is.

Door het hoge tempo wordt de lezer al meegesleept, maar ook de vele ontwikkelingen die zich razendsnel na elkaar opvolgen zorgen ervoor dat de aandacht behouden blijft. Langzaam begint ook de vraag te rijzen over het waarom, waarom wil deze vrouw wraak nemen en hoe zit het met de andere personages die zoveel op Lieve lijken? Waarschijnlijk doordat alles zo snel gaat en dat men zich het meeste richt op Paul en zijn schuldgevoelens, kijkt men over dingen heen en het duurde dan ook geruime tijd voordat het helder werd en er een thema zichtbaar werd.

Het meisje van toen is een novelle van ongeveer 30.000 woorden en is in een paar uurtjes uitgelezen. Het thema is niet origineel, maar de auteur weet het wel lang verborgen te houden door de lezer andere suggesties voor te houden waardoor de plot voor menigeen verrassend kan zijn. Middels de vele ontwikkelingen is er continu een fijne spanning voelbaar. De hoofdpersonages zijn voldoende uitgewerkt, alleen had het gezin van Paul misschien iets meer aandacht mogen krijgen om een net iets beter beeld van Paul te krijgen. Is hij een echte familieman of juist de man die alleen op zondag het vlees snijdt?

Een leuke novelle om te lezen, een die opvalt door het hoge tempo. Een novelle kan dit tempo wel hebben, alleen moet men er wel voor waken dat het niet te wordt. Een te hoog tempo kan er juist voor zorgen dat de aandacht verslapt maar kan er tevens voor zorgen dat door het snelle schrijven andere belangrijke punten in de verdrukking komen. Het meisje van toen is zeker een aanrader, alleen mogen er nog wat puntjes op de i worden gezet.

3***

Wendy Wenning

Het meisje van toen verschijnt op 31-01-2019. Je kunt de novelle voor de prijs van een cappuccino nu al bestellen via Apple BooksKoboAmazonbol.com of jouw favoriete online boekshop.

Eerdere thrillers van Edward Hendriks zijn: Bloedgeld, Gezworen vrienden en Geen weg terug.


Lees ook de gratis e-books van Edward Hendriks.

Gebroken meisjes – Simone St.James – Recensie

Gebroken meisjes – Simone St.James – Recensie

Simone St. James woont net buiten Toronto met haar man en werkte twintig jaar achter de schermen van televisieprogramma’s voordat ze fulltime ging schrijven. Met haar debuutroman, The haunting of Maddy Clare, won ze diverse prijzen. Gebroken meisjes is het eerste boek dat vertaald is naar het Nederlands.

Twintig jaar geleden is de zus van Fiona vermoord. Haar lichaam werd gevonden nabij Idlewild Hall. De moordenaar is toen opgepakt, maar voor Fiona is de zaak nog steeds niet opgelost. Ze heeft het gevoel dat er nog teveel losse eindjes zijn. Idlewild Hall was vroeger een meisjesinternaat voor ongewenste kinderen en onhandelbare tieners. In 1950 sluiten vier meisjes er vriendschap. Als iedereen slaapt hebben ze serieuze gesprekken en vertellen elkaar geheimen. Maar ook horen ze de geruchten dat het daar spookt. Helemaal geloven doen ze dit niet, totdat een van hen verdwijnt. Het is 2014 als iemand het vervallen Idlewild Hall opkoopt en dit wil laten restaureren. Fiona volgt dit op de voet, ze denkt dat de antwoorden bij Idlewild Hall liggen. Dan wordt er tijdens de werkzaamheden een lugubere vondst gedaan. Als Fiona verder op onderzoek uitgaat ontdekt ze geheimen die misschien beter verborgen hadden kunnen blijven.

Gebroken meisjes speelt zich afwisselend af in 1950 en 2014. Het heden wordt verteld vanuit het perspectief van Fiona, in de derde persoon, het verleden wordt afwisselend verteld door de vier meisjes in het internaat, Katie, CeCe, Roberta en Sonia. Eerst lijkt het dat dit inderdaad meisjes zijn die moeilijk opvoedbaar zijn, maar naarmate we verder kennismaken hebben deze meisjes een behoorlijk rugzakje. Vooral Sonia heeft een zwaar verleden om mee te dealen. De vondst op Idlewild Hall brengt het verleden dichtbij en Fiona haar speurtocht brengt veel teweeg. En hoe zit het met de geruchten dat het spookt op Idlewild Hall?

In het verleden vinden we niet echt de elementen die bij een thriller horen. Wel zijn de personages gedegen en met veel diepgang uitgewerkt en de verhalen van de meisjes zijn onderhoudend en soms zelfs aangrijpend. In het begin is er nog geen verband tussen heden en verleden te zien, alleen dat Idlewild Hall een belangrijke plaats inneemt. Fiona bijt zich vast in het verleden van Idlewild Hall en tussendoor hoopt ze meer duidelijkheid te krijgen over de moord op haar zus. Maar niet iedereen is blij met haar zoektocht en zelfs haar relatie komt hierdoor onder druk te staan. In het heden vinden we wel thrillerelementen al kunnen we niet spreken van een superhoge spanningsboog. Toch, ondanks het ontbreken van een hoge spanning, heeft Gebroken meisjes meer dan genoeg in zich om de lezer aan zich te binden. Met regelmaat zijn er nieuwe ontwikkelingen en onthullingen die nieuwsgierig maken en door het verweven van het bovennatuurlijke krijgt het verhaal een fijne mystieke sfeer. Veel van de onthullingen grijpen aan en doordat de auteur alles in een mooie, filmische stijl weet te beschrijven voelt het alsof je er middenin staat. Een fijne kennismaking met deze auteur en het zal zeker niet de laatste zijn.

Gebroken meisjes is een gelaagde thriller die meer in zich heeft dan alleen spanning.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Gebroken meisjes|Auteur: Simone St. James
Uitgever: Ambo|Anthos|ISBN: 9789026344589
Verschijningsdatum: november 2018

Gebroken meisjes is onder andere verkrijgbaar in de lokale boekhandel of via:

Een gedroomd einde – Susanne Koster – Recensie

Een gedroomd einde – Susanne Koster – Recensie

Jonka en Saskia krijgen te horen dat hun moeder op sterven ligt. Tante Geertje, die hun beiden heeft gebeld, zegt dat hun moeder heeft gevraagd te komen. Voordat het te laat is. Eigenlijk zien de meiden dit niet zo zitten. Ze hebben eindelijk hun leven iets op de rit en willen niet dat dit verstoord wordt. Ze hebben niet voor niets de banden verbroken en willen het verleden achter zich laten. Maar als ze horen dat hun moeder weg is bij hun stiefvader besluiten ze toch te gaan. Misschien kunnen ze nu eindelijk de antwoorden op hun vragen krijgen, erachter komen waarom.

Een gedroomd einde is het laatste deel van De Oneindigheidstrilogie. Een aangrijpende young adult over mishandeling, hoop en liefde. De eerste twee delen, Zwarte lieveling en Achtergelaten, vertellen over de jeugd van de meisjes. Een jeugd waarin mishandeling orde van de dag was en er geen veilige haven voor de meisjes was. Dit allemaal dankzij hun stiefvader Bak. En een moeder die hen niet te hulp schoot. Een moeder die wegkeek en toestond dat Jonka naar een tehuis werd gestuurd. Geen goede herinneringen en nog steeds vragen ze zich af waarom hun moeder dit allemaal heeft toegelaten.

In de proloog zijn Saskia en Jonka samen een weekend weg. Jonka heeft door dat Saskia nog veel last heeft van het verleden en moedigt haar aan om er over te praten. En dan start er een verhaal met herinneringen die ze liever achter zich willen laten. Ze gaan hun zieke moeder opzoeken en willen van haar het waarom horen. Ze willen begrijpen hoe het zover heeft kunnen komen. Saskia wil weten of haar moeder haar echt niet heeft geloofd en vooral wat Saskia kwijt wil is haar boosheid. Ook al is het misschien niet gepast als afscheid, ze wil nu echt boos worden op haar moeder en al haar frustaties uiten. Andersom is hun moeder overwegend te ziek om uren lang met hen te praten. Maar ze heeft brieven achtergelaten, deze worden in het boek cursief weergegeven, brieven waarin ze alles probeert uit te leggen.

Dit deel, Een gedroomd einde, laat intense gevoelens zien, een intense hoop. De hoop op een moeder waar Saskia en Jonka over dromen. Een moeder die van hen zal houden, en die hen nooit zal verloochenen. Een moeder die voor hen kiest te allen tijde. Of in ieder geval een moeder die spijt betuigt voor wat de meisjes hebben moeten doormaken. Zodat de meisjes verder kunnen met hun leven zonder de nachtmerries over hun jeugd. Als je de herinneringen leest van de meisjes, lees je eigenlijk maar een fractie van wat hen is overkomen en wat in de eerste twee delen te lezen is. Maar ook al is het een fractie, er wordt genoeg verteld om al het verdriet en de woede van alle voorgaande jaren voelbaar te maken. Vooral bij Saskia, die zich het meest achtergesteld voelt en het gevoel altijd ongewenst te zijn geweest niet los kan laten.

Met haar toegangelijke schrijfstijl weet Koster alles helder te verwoorden maar ook zo indringend neer te zetten dat het wel moet aangrijpen. Vooral als je je realiseert dat er genoeg kinderen in dezelfde of soortgelijke situatie zitten. Een verhaal om soms de rillingen van te krijgen en na het lezen van deze trilogie is het niet makkelijk om de personages los te laten. Deze zijn zo krachtig neergezet dat men ze niet zomaar vergeet. Als een soort boegbeeld van wat een kind juist niet mee moet maken. Ook maakt Koster met deze trilogie duidelijk dat kindermishandeling nog steeds maar al te vaak verborgen blijft en te laat wordt opgemerkt door de omgeving. Dat dit moet veranderen is evident.

Koster sluit dit boek op verrassende wijze af en dan blijkt Een gedroomd einde net iets anders in elkaar te zitten dan verwacht. En dan is het nog moeilijker om de tranen tegen te houden …

Met De Oneindigheidstrilogie zet Koster het thema kindermishandeling indringend in de schijnwerpers en is niets meer zo vanzelfsprekend.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Clavis Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Een gedroomd einde| Auteur: Susanne Koster
Uitgever: Clavis Books| ISBN: 9789044834123| Blz: 210
Verschijningsdatum: november 2018

Mijn naam is Morgen – Damian Dibben – Recensie

Mijn naam is Morgen – Damian Dibben – Recensie

Damian Dibben is auteur van de internationale kinderboeken-hitserie Wakers van de tijd, die in meer dan veertig landen verscheen. Daarnaast is hij scenorioschrijver, onder andere voor The Phantom of the Opera. Mijn naam is Morgen is zijn eerste roman voor volwassenen.

Venetië, 1815. Een oude hond wacht op zijn baas, al dagen. Hier, bij de kathedraal, moest hij op hem blijven wachten, had zijn baas gezegd. Maar het wachten duurt nu wel heel erg lang, zijn baas is verdwenen. De hond besluit zijn baas te gaan zoeken. Samen met de zwerfhond Sporco gaat hij op weg in de hoop zijn baas te vinden. Tijdens zijn zoektocht maakt hij samen met Sporco de nodige avonturen mee en veel plaatsen waar ze komen, zorgt voor herinneringen bij de hond. Mooie herinneringen maar ook minder mooie herinneringen.

Mijn naam is Morgen is een cultuurhistorische reis door Europa. We worden meegenomen op een reis die voert van het hof van Louis XIV tot Amsterdam in de Gouden Eeuw, van de Frost Fair in Londen tot het slagveld van Waterloo. Een reis door de geschiedenis van Europa. Een reis door oorlogen.

Het boek begint met de opsomming van jaartallen en belangrijke gebeurtenissen die daarbij horen. De proloog speelt zich af in Denemarken, jaartal 1602. Al snel komen we erachter dat er iets ongewoons is aan de oude hond en zijn baas. In het eerste hoofdstuk maken we kennis met de grootste vijand van de man, Vilder. Vilder heeft om de een of andere reden een hekel aan de man, maar het hoe of waarom wordt pas veel later verklaard. Maar dan is de man plots verdwenen. Hij heeft de hond gezegd te wachten, maar dat wachten duurt wel erg lang. Het liefst gaat de hond alleen naar hem op zoek maar de zwerfhond Sporco wil hem absoluut niet alleen laten gaan. Samen gaan ze op pad.

Tijdens hun reis door de geschiedenis maken ze veel oorlogen mee en voortdurend moeten ze op de vlucht. De beeldende schrijfstijl van de auteur laat de lezer alles intens meebeleven. Geschiedenis krijgt zo een andere belevenis en de lessen van vroeger op school staan plots weer op het netvlies. Historische figuren die een plekje hebben gekregen in dit boek. Mijn naam is Morgen wordt verteld vanuit het perspectief van de hond en juist daarom zijn de historische feiten minder taai om te lezen. De hond heeft misschien wel wat menselijke trekjes, maar overwegend wordt dit personage geloofwaardig neergezet. Geur is voor deze hond het meest belangrijk, net zoals het werkt in een normaal hondenleven. En de geur zal hem de weg naar zijn baas wijzen.

Ik was een hond die mensen kwijtraakte. De tijd ontnam me iedereen en alles waar ik van was gaan houden.

Maar wat het meest naar bovenkomt met dit verhaal is de loyaliteit van de hond. Het allerbelangrijkst voor hem is zijn baas en hij zal net zolang zoeken totdat hij hem gevonden heeft. Hij heeft de tijd want, zoals blijkt, de hond heeft het eeuwig leven en dit geldt ook voor zijn baas. Maar dan leren we ook van de hond dat het eeuwig leven niet zaligmakend is. Het eeuwig leven lijkt misschien het summum, maar wat als je ondertussen (bijna) alles wat je lief hebt verliest en jij steeds alleen overblijft. Het eeuwig leven is oneindig en dat dit tot wanhoop kan leiden wordt wel duidelijk gemaakt met dit verhaal. Mijn naam is Morgen laat een indruk achter met als hoofdpersonage een hond die je nooit meer vergeet.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij Ambo|Anthos voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Mijn naam is Morgen|Auteur: Damian Dibben
Uitgever: Ambo|Anthos|ISBN: 9789026339530|Blz: 336
Verschijningsdatum: oktober 2018

Mijn naam is Morgen is ondere andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

De afstand tussen jou en mij en de kersenboom – Paola Peretti – Recensie

De afstand tussen jou en mij en de kersenboom – Paola Peretti – Recensie

Samenvatting
Mafalda is negen en weet één ding zeker: ergens in de komende zes maanden zal ze blind worden. Ze heeft een lijst gemaakt van “Dingen die ik heel, heel belangrijk vind (die ik niet meer zal kunnen doen)’. Ook moet ze misschien verhuizen en haar kat Ottimo Turcaret achterlaten. In een poging om grip te krijgen op haar situatie, besluit ze in een hoge kersenboom op het schoolplein te gaan zitten en van daaruit de wereld te observeren.

Met levendige, rake beelden weet Paola Peretti een grootse belevingswereld van een bijna blind meisje te scheppen. De toon is onschuldig, maar heeft een diepe weerklank. Dat maakt De afstand tussen jou en mij en de kersenboom tot een rijke en indringende roman voor jong en oud.

De afstand tussen jou en mij en de kersenboom heb ik gelezen voor Boekenbijlage, voor mijn recensie klik hier.

Wendy Wenning

Het verdronken land – Olga Ponjee – Recensie

Het verdronken land – Olga Ponjee – Recensie

Olga Ponjee (1983) studeerde filosofie en psychologie aan de UU en scenarioschrijven aan de Nederlandse Filmacademie. Na haar afstuderen werkte ze o.a. mee aan de televisieserie Feuten en de speelfilm De Ontsnapping. Haar interesse voor verhalen beperkt zich niet tot film: ze schrijft voor games, won diverse prijzen met haar proza en zoekt naar nieuwe manieren om storytelling en moderne media te combineren. Ze woont in een klein dorpje samen met haar vrouw, haar man, twee zoontjes, twee katten en drieduizend boeken.

Het verdronken land speelt zich af in Nederland, in de nabije toekomst. Een superstorm heeft de dijken verwoest en een groot deel van Nederland staat onder water. Er is een schaarste aan voedsel, medicijnen en huizen en steeds meer mensen zijn op de vlucht. En dan wordt Emir Berk, de vooruitstrevende Turkse premier van Nederland, vermoord.

Loekie Laroes, dochter van een beruchte journaliste, is per toeval aanwezig bij de aanslag op de premier en heeft nu de aanslag op film staan. Hierdoor is zij nu het volgende doelwit. Jacinto Zondervan, haar beste vriend, ontdekt een gruwelijk geheim en de zoon van een populistische politicus wordt ontvoerd door een radicale groepering. Terwijl de paniek groeit en de toestand verslechterd, ontrafelen de drie tieners een complot dat de toekomst van heel Nederland in gevaar brengt. Maar zijn zij sterk genoeg om het land te redden?

Nu waren de gangen leeg. De muren ademden kou. In de kelders dreven boeken en tafels door de klaslokalen als ingrediënten van een donkere, vieze soep.’

Het verdronken land verhaalt vanuit de perspectieven van de tieners. Afwisselend maken de personages veel spannende situaties mee en de lezer wordt hier voortdurend in meegetrokken. In de eerste hoofdstukken worden de personages enigzins uitgediept en is er redelijk beeld van de tieners te vormen. Langzaam komt er meer vaart in het verhaal en zorgen de ontwikkelingen voor het behoud van de aandacht. Er gebeurt veel in dit verhaal en niet alles is even geloofwaardig te noemen. Maar toch geeft het een goed beeld van wat er kan gebeuren met het geschetste scenario. Dit fictie verhaal heeft een hele serieuze ondertoon door de thema’s die als rode draad door het verhaal lopen. Zoals politieke vraagstukken, de vluchtelingenproblematiek en de klimaatverandering. Maar ook zijn er fragmenten die vooroordelen laten zien en hoe deze zich tegen iemand kunnen keren.

Het verhaal voelde naar mijn gevoel aan of iedereen de gehele tijd in het donker leefde, alsof het geen moment daglicht aan te pas kwam. Het riep hierdoor ook een somber gevoel op en soms leek het of er geen enkele uitweg meer was. Het verdronken land wist op deze manier een indruk achter te laten. Al ging het verhaal soms net iets te snel en was terugbladeren noodzakelijk, het was spannend om de jongeren te volgen in hun strijd. Met een vlotte verteltrant en een beeldende schrijfstijl heeft de auteur een opmerkelijk verhaal met avontuur, spanning, romantiek en zelfs een beetje humor neergezet.

Het verdronken land laat als climate-fiction een toekomstbeeld zien waarbij de lezer tot nadenken wordt gezet. Want ook al is dit boek fictie, stel je eens voor dat dit een toekomstbeeld is dat echt kan gebeuren. Het roept een beangstigend gevoel op en laat stilstaan bij de diverse problematiek.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij LetterRijn voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.

Titel: Het verdronken land| Auteur: Olga Ponjee
Uitgever: LetterRijn| ISBN: 97894914875700| Blz: 330
Verschijningsdatum: oktober 2018

Het verdronken land is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

LetterRijn

Bol.com

Het oordeel – John Grisham – recensie

Het oordeel – John Grisham – recensie

A.W. Bruna Uitgevers vroeg mij namens VrouwenThrillers.nl mee te doen met de recensie estafette rondom de thriller Het oordeel van John Grisham. De boeken van John Grisham worden niet zo snel gezien als vrouwenthrillers en dit was een mooie gelegenheid om te zien of dit nog steeds van toepassing is. 

Het oordeel vertelt over Pete Banning. Een oorlogsheld, patriarch van een invoedrijke familie, herenboer, vader, goede buur en trouw lid van de Methodische kerk. Een geliefde inwoner van Clanton en landeigenaar van een katoenplantage. Een man die veel heeft meegemaakt in zijn leven. Op een dag, het is 1946, staat Pete vroeg op, rijdt naar het stadje, loopt de kerk binnen en schiet de dominee dood. Daarna gaat hij naar huis, gaat op zijn veranda zitten en wacht tot ze hem komen arresteren. Hij ontkent de moord niet, maar wil niet vertellen waarom hij deze moord heeft gepleegd. Hij weet dat hij hiervoor de doodstraf kan krijgen maar hij is niet bang voor de dood. Terwijl iedereen zich afvraagt waarom Pete blijft zwijgen.

Het boek omvat drie delen: De moord, De Bottenakker en Het Verraad. Het eerste deel draait om de moord en de gevolgen voor Pete. Waarom hij het heeft gedaan blijft de grote vraag en iedereen raakt gefrusteerd door zijn zwijgen. Ook al is het nooit de bedoeling geweest en wilde hij hun hier buiten houden, zijn kinderen trekt hij hier toch in mee. Hun leven zal ook nooit meer hetzelfde zijn. Deel twee van het oordeel vertelt over Pete in oorlogstijd. Ondanks dat hier weinig thrillereffect inzit, is dit een fascinerend gedeelte vol met uitermate schokkende en aangrijpende fragmenten. Alles gebaseerd op feiten die de auteur heeft verzameld uit diverse publicaties, publicaties over de dodenmars van Bataan. Deel drie, Het Verraad, verhaalt over een rechtszaak die aangespannen wordt door de weduwe van de dominee. Voor Joel en Stella, de kinderen van Pete, zal het geruime tijd duren voordat ze echt verder kunnen met hun leven.

Grisham heeft een zeer gedetailleerde en filmische schrijfstijl en door de ijzersterke opening weet hij de lezer gelijk het verhaal in te trekken. De vraag waarom is wat voortdurend bezighoudt en elke keer is er de hoop dat dit in een fragment uit de doeken wordt gedaan. Gebruik maken van veel details kan vertragend werken maar Grisham weet de lezer met spannende en schokkende fragmenten zo te bespelen dat hier bij Het oordeel geen sprake van is. Het gebruik maken van fictie en feiten geeft een verhaal waarbij een een schokkend stukje geschiedenis verteld wordt en Grisham zet op deze wijze met Pete een sterk karakter neer. Het is natuurlijk overduidelijk dat Pete, door wat hij heeft meegemaakt in oorlogstijd, is beschadigd. De beelden van de meest gruwelijke dingen zullen voor altijd op zijn netvlies gebrand staan. Maar het lijkt erop dat hij dit behoorlijk van zich af kan zetten en gewoon doorgegaan is met zijn leven. Samen met zijn vrouw en kinderen.

Door vanaf het begin een vermoeden in het hoofd van de lezer te planten wordt er continu naar deze kant gekeken. Maar niet alleen de vraag waarom de moord is gepleegd blijft rondwaren, ook de vraag waarom Pete het niet wil vertellen blijft voortdurend aanwezig. Niet alleen de andere personages raken hierdoor gefrustreerd, ook als lezer is er een gevoel van deceptie. Een man die bewust een leven neemt, terwijl hij van tevoren weet dat dit zijn eigen leven kan kosten. Het onbegrijpelijke maakt dat Het oordeel van begin tot eind blijft boeien en de mix van fictie en feiten zorgt voor een onderhoudend verhaal. Tergend langzaam wordt er uitgewerkt naar de plot, waardoor de drang tot verder lezen alleen maar groter wordt en het geeft een gevoel van opluchting als eindelijk alle vragen beantwoord worden. Al heeft de plot wel een zeer venijnig staartje.

Wat jammer is dat ik dit geweldige boek niet kan catagoriseren als vrouwenthriller. Natuurlijk is er genoeg vrouwelijk publiek voor de thrillers van John Grisham, maar er zijn niet genoeg elementen om Het oordeel als een echte vrouwenthriller te zien. Maar dat dit een boek is dat je moet lezen dat staat buiten kijf. Wees wel voorbereid op de gruwelijke fragmenten die in het tweede deel worden beschreven, een sterke maag is hiervoor wel nodig. Maar juist door dit te verweven in deze thriller heeft Grisham met Het oordeel een bijzonder boek geschreven. Grisham weet met zijn mooie gedetailleerde en filmische schrijfstijl de lezer vanaf de eerste bladzijde vast te grijpen en laat pas weer los na de laatste geschreven letter.

5*****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Het oordeel|Auteur: John Grisham
Uitgever: A.W. Bruna| ISBN: 9789400510425| Blz: 400
Verschijningsdatum: oktober 2018

Het oordeel is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Een puppy voor kerst – Simone Luijten – Recensie

Een puppy voor kerst – Simone Luijten – Recensie

In het hartverwarmende Een puppy voor kerst van Simone Luijten lijkt het een eenzame kerst te worden voor Monique. Ze heeft haar echtgenoot met een ander betrapt, heeft haar boeltje gepakt en is met haar twee kinderen vertrokken. Gelukkig kan ze in het leegstaande appartementje boven de winkel van haar zus terecht. Vanuit het raam ziet ze haar nieuwe buren zich opmaken voor een prachtig kerstfeest. Moniques kinderen zijn ondertussen vooral bezig met hun kerstcadeau, het allerliefst willen ze een puppy. Maar een puppy in huis als alleenstaande ouder? Monique besluit niet bij de pakken neer te gaan zitten en stort zich vol op het opknappen van haar nieuwe woning. Dat moet nog nét lukken voor de feestdagen. Een collega weet wel iemand die Monique kan helpen klussen. En de feestdagen hebben nog veel meer voor haar in petto.

Rusteloos – Damen & Vandermeeren – Recensie

Rusteloos – Damen & Vandermeeren – Recensie

Kirsten, een jonge Vlaamse advocate, woont alweer tien jaar in Lissabon en spreekt naast haar moedertaal ook vloeiend Engels, Frans, Duits en Portugees. Portugees is de taal van het land waar Kirsten haar vader had verloren. Kirsten werkt voor een gerenommeerd advocatenkantoor in Lissabon. Haar eerste grote zaak is de vermissing van de dochter van een Portugese partijvoorzitter. Een Vlaamse projectontwikkelaar wordt verdacht van betrokkenheid en Kirsten is degene die hem moet verdedigen. Maar volgens de publieke opinie is hij schuldig en ook al houdt hij vol onschuldig te zijn, Kirsten heeft haar twijfels of ze hem wel kan vertrouwen. Als een onderzoeksjournalist feiten ontdekt die een nieuw licht op de zaak werpen, blijkt er bij anderen veel aan gelegen om de waarheid te verbergen. 

Rusteloos is het eerste deel van een trilogie en een samenwerking van strafpleiter Walter Damen en misdaadauteur Hilde Vandermeeren. Verhalend vanuit de perspectieven van Kirsten en Miquel Rodrigues volgen we hun belevenissen. Het hectische leven van Kirsten als advocaat, wordt afgewisseld met kleine privédingen en ook is er een summiere kennismaking met de onderzoeksjournalist. Wat een beetje gemist wordt is meer diepgang van de personages alsmede een stukje psychologie waar Vandermeeren zo sterk in is. Misschien is het ook niet juist een vergelijking te maken en moet dit boek gezien worden als een andere weg die Vandermeeren tussendoor bewandelt.

Gebruik makend van verschillende verhaallijnen is hier een krachtig, vlotlopend verhaal neergezet, waarbij genoeg openingen zijn overgebleven om in de volgende delen op voort te borduren. Maar ook wordt een verhaallijn met plot en al netjes afgerond. Af en toe is er een verschil in schrijftstijl te bespeuren maar de kans is groot dat dit niet opvalt bij degene die nog geen boek van Vandermeeren heeft gelezen. 

De auteurs hebben dit boek voorzien van voldoende momenten met spanning en meerdere wendingen weten de spanning even flink op te voeren. Ondanks dat er enige diepgang mist, zijn er in het privéleven van Kirsten een aantal veranderingen gaande. Soms iets voorspelbaar maar het geeft wel nieuwsgierigheid mee en geeft meerdere mogelijkheden voor de verdere ontwikkeling van dit personage. Als we Rusteloos zien als een andere weg die bewandelt wordt, dan heeft dit duo een krachtig begin neergezet. Een legal thriller die perfect als script voor een spannende televisieserie zou kunnen dienen. Rusteloos laat veel potentie zien en maakt genoeg los bij de lezer om nieuwsgierig te zijn naar het volgende deel.

4****

Wendy Wenning

Titel: Rusteloos|Auteurs: Damen & Vandermeeren
Uitgever: Van Halewyck|ISBN: 789461317681|Blz:332
Verschijningsdatum: oktober 2018

Rusteloos is onder ander verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

De laatste halte – Wendy Brokers – Recensie

De laatste halte – Wendy Brokers – Recensie

Vier jongeren gaan met school op werkweek naar Londen. Jonas, Loïs, Ralph en Naima. Vier jongeren die normaal gesproken geen contact met elkaar hebben. Maar ze worden in hetzelfde groepje ingedeeld en zullen de hele week met elkaar op moeten trekken. Loïs heeft stiekem een oogje op Jonas en vindt het wel spannend zo. Naima wordt meestal buitengesloten op school en vooral Ralph ziet haar niet zo zitten. Wat ze niet verwacht hadden is dat er toch al snel een vriendschap ontstaat. Wanneer ze op een metrostation staan te wachten gebeurt er iets vreselijks. Een onbeduidend metrostation is plots het doelwit van terroristen en in plaats van opdrachten te vervullen voor school moeten ze nu rennen voor hun leven.

Ik zie druppels een voor een vallen en probeer ze te tellen. Alsof dat me helpt te begrijpen wat hier gebeurt. In dat korte moment is er geen geluid, geen bestaan, geen verleden, geen hier en nu en geen toekomst. Alleen de hand, de druppels en ik.’

Een verhaal dat verteld wordt vanuit de ogen van vier jongeren. Wendy Brokers heeft een prettige, compacte schrijfstijl en na de grijpende proloog laat ze de jongeren zich eerst introduceren door een stukje van hunzelf te laten zien. In wat voor gezin ze leven, wat er in hun gedachten omgaat en al snel is er een goed beeld van de jongeren te vormen. Elk van de personages heeft wel iets wat ze bezighoudt maar wat ze normaal gesproken diep binnenhouden. Door elke jongere een probleem mee te geven is misschien iets teveel van het goede maar de maatschappij is er jammer genoeg tegenwoordig wel naar. Door de bijzondere vriendschap die er gevormd wordt durven ze meer naar buiten te laten komen en erover te praten. De aanslag maakt dat ze nog dichterbij elkaar komen en er ontstaat een diep vertrouwen onderling. Afwisselend geven ze een kijk in hun gedachten, hun gevoelens, laten ze de lezer een deel uit maken van hun leven. Een leven dat in enkele seconden volledig op zijn kop wordt gezet.

In De laatste halte maak je dat mee waar iedereen diep van binnen bang voor is. Het gevoel van veiligheid wordt in een zucht weggevaagd en de angst van de jongeren dringt diep naar binnen. Er zijn al meerdere boeken geschreven over terroristische aanslagen maar het bijzondere van De laatste halte is dat Brokers in dit boek dingen van een andere kant laat zien. Een kant waardoor de lezer tot nadenken wordt gezet en misschien wel anders gaat denken over bepaalde groepen mensen. Iets waar je normaal gesproken niet zo snel aan zou denken en enige vooroordelen komen in een heel ander licht te staan. Hiermee onderscheidt dit boek zich van andere en Brokers weet alles zo neer te zetten dat het lijkt alsof de lezer zelf een onderdeel is van het geheel. Dit verhaal laat niet zomaar los en blijft lange tijd zoemen op de achtergrond. En dan vooral het belichten om aan de andere kant van de lijn te staan.

Brokers laat op indrukwekkende wijze de andere kant zien met personages die, of je nu wilt of niet, een deel uit gaan maken van je leven.

4½*****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: De laatste halte|Auteur: Wendy Brokers
Uitgever: Unieboek|Het spectrum|ISBN:9789000364169|blz: 256
Verschijningsdatum: oktober 2018

De laatste halte is onder ander verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Dilemma: Anna – Tille Vincent – Recensie

Dilemma: Anna – Tille Vincent – Recensie

Anna ‘Leven met een leugen’

Anna haar ouders zijn gescheiden en Anna woont alleen bij haar moeder. Haar vader is getrouwd met Katrien en samen hebben ze een zoontje, Theo, het halfbroertje van Anna. Anna is al een hele tijd ontzettend moe en haar klieren zijn opgezet. De arts vertrouwt het niet en stuurt haar door naar een specialist. Het vermoeden is dat ze lymfeklierkanker heeft en ongeneeslijk ziek is. Haar moeder is erg bezorgd en licht gelijk de school in. Anna is hier niet blij mee. Ze is al niet zo populair op school en nu is ze bang dat ze haar helemaal links laten liggen. Alleen met Ellen gaat ze om, dat is haar vriendin. Althans, bij gebrek aan beter. Tot haar verrassing reageren haar klasgenootjes anders dan verwacht en alle meisjes willen ineens vriendin met haar worden. Ook krijgt ze nu aandacht van de jongens. En haar vader, waar ze normaal nauwelijks contact mee heeft, komt weer in beeld en ze krijgt de mooiste cadeaus. Dan moet ze weer voor controle en blijkt dat haar ziekte prima behandeld kan worden. Maar nu hoort ze er echt bij en dat wil ze ook graag zo houden.

Dilemma wordt vertelt vanuit de eerste persoon, vanuit het oogpunt van Anna. Zij voert je mee in haar verhaal. Een meisje van zeventien dat altijd op de achtergrond staat en nu door haar vermoedelijke ziekte op de voorgrond komt te staan. Een meisje dat zo graag die aandacht wil dat ze er alles voor over heeft om die aandacht te behouden. En voordat ze zelf goed in de gaten heeft wat ze aan het doen is, verzint ze dingen om maar niet meer in dat verdomhoekje te komen staan.

Tille Vincent heeft een vlotte schrijfstijl en het boek laat zich dan ook makkelijk lezen. Een young adult die laat zien hoe makkelijk het is om verstrikt te raken in je eigen leugens.
Dilemma geeft een wrange kijk op het thema eenzaamheid bij jongeren en laat zien dat de roep om aandacht verregaande gevolgen kan hebben. Niet alleen voor de buitenwereld maar vooral voor de persoon zelf. Een leugentje voor bestwil kan, maar Anna gaat wel erg ver. Haar reden is ook wel een beetje begrijpelijk want het enige wat ze wil is gelukkig zijn en vrienden hebben. Haar manier levert haar wel vrienden op, maar gelukkig wordt ze er niet van. Juist het tegenovergestelde, ze kan geeneens helemaal zichzelf zijn bij haar vrienden. Ondanks dat je als lezer moeite hebt met Anna haar gedrag, leef je toch met haar mee en is er de hoopvolle verwachting dat ze hier uit gaat komen en niet nog meer verstrikt gaat raken. Duidelijk is dat dit een meisje is dat hulp nodig heeft en het kan niet uitblijven dat ze voor een dilemma komt te staan. Toch komt het dilemma zelf niet goed tot zijn recht. Komt de keuze echt wel uit haarzelf of is het omdat ze gedwongen wordt door een andere partij? 
Dit is het eerste deel van een serie dus misschien wordt er in het tweede deel meer aandacht gegeven aan de uitwerking hiervan. Ook hoop ik op een verdere uitdieping van de personages omdat ze in dit boek wat aan de vlakke kant bleven. Al laat Vincent net die dingen zien die een puber bezighoudt en op de momenten dat er geneigd werd naar langdradigheid werd dit prima opgevangen door een spannende situatie.

Een graag gelezen eerste deel en de nieuwsgierigheid naar de volgende in deze serie is voldoende gewekt. Dilemma heeft een interessant thema en zal hiermee de doelgroep zeker weten te bereiken.

3***

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Nienkes KinderBoekenBlog

Titel: Dilemma|Auteur: Vincent Tille
Uitgever: Van Halewyck|ISBN: 9789461318107|Blz: 280
Verschijningsdatum: oktober 2018

Dilemma is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Uitgeverij van Halewyck

Bol.com

Een wreed voorjaar – Lilian Schneider – Recensie

Een wreed voorjaar – Lilian Schneider – Recensie

Lilian Schneider studeerde Informatiedienstverlening en Management. Ze werkte bij een bank en daarna vol passie bij verschillende openbare bibliotheken in Groningen en Zaanstad. In 2014 verscheen haar debuutthriller Aquamarijn.

Lena Schier, bedrijfsrechercheur, heeft een leuke nacht gehad maar ze heeft er wel een flinke kater aan overgehouden. Het is nog vroeg in de ochtend maar Lena gaat een stukje hardlopen met de hoop zo haar kater kwijt te raken. Maar tijdens haar rondje treft ze haar onenightstand Aref van de afgelopen nacht dood aan op de vloer van een muziekkoepel. Aref is door een misdrijf om het leven gekomen. Als Lena niet veel later door haar zus Sara gevraagd wordt om te helpen bij het zoeken naar Fee, een vriendin die vermist is, zijn er diverse aanknopingspunten. Meerdere personen in Fee haar omgeving blijken een verborgen agenda te hebben. Lena gaat op onderzoek uit en het lijkt erop dat de moord op Aref niet op zichzelf staat.

Een wreed voorjaar wordt afwisselend verteld vanuit meerdere perspectieven: Lena, Joost, Fee en Luuk. Joost is de psycholoog van Fee en Luuk is haar buurman en tevens zeer goede vriend. Lena is een stille, afstandelijke vrouw en wordt weleens een harde tante genoemd. De breuk met haar ex Mila is haar niet in de koude kleren gaan zitten en om een nieuwe start te maken is ze teruggegaan naar Appingedam. Fee is een vrouw die last heeft van angstaanvallen en daarvoor bij Joost in therapie is. Luuk is de grote steun en toeverlaat van Fee. Bovenaan de hoofdstukken staat de naam van degene die op dat moment aan het woord is.

De auteur heeft een beknopte schrijfstijl, ze gebruikt korte en strakke zinnen. Vergeleken met haar vorige boek is het geheel nu wel soepeler en zijn de zinnen beter samengesteld waardoor het minder staccato is. Er is hier ook meer aandacht besteed aan de uitwerking van de personages en deze krijgen meer diepgang. Toch blijft het hoofdpersonage Lena nog wat vlak, maar er is een vermoeden dat dit niet het laatste boek is met deze hoofdpersoon en dat daardoor bewust een aantal dingen zijn blijven liggen. Het verhaal ansich komt gelijk goed op gang maar er wordt ook al behoorlijk vlot veel weggegeven. Het verband tussen de verschillende verhaallijnen is al snel helder en veel ontwikkelingen zijn al te voorzien wat ten koste gaat van de spanning en een groot verrassingseffect blijft jammer genoeg uit. De thema’s en de bijbehorende psychologie zijn op een mooie wijze verweven en geven een goede lading aan het verhaal alleen is dit net niet voldoende om helemaal tevreden te zijn over het geheel. Het is alsof de auteur zich vastgebeten heeft in het verbeteren van haar schrijfstijl en de uitwerking van de personages waardoor de andere elementen iets op de achtergrond zijn geraakt. Een wreed voorjaar is met plezier gelezen, maar het voelt meer als een spannende roman dan een thriller.

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Een wreed voorjaar| Auteur: Lilian Schneider
Uitgever: Passage| ISBN: 9789054523581|Blz:
Verschijningsdatum: september 2018

Een wreed voorjaar is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Bumper de politiepup – Koen van Santvoord – Recensie

Bumper de politiepup – Koen van Santvoord – Recensie

Koen van Santvoord heeft in de loop der jaren voor diverse kranten- en tijdschriften gewerkt. Daarnaast heeft hij geschreven voor diverse zakelijke opdrachtgevers, vaak in de vorm van interviews en achtergrondverhalen. Naast zijn werk als schrijver is hij ondernemer. Hij is medeoprichter en mede-eigenaar van een internetplatform waarop vraag en aanbod in de zakelijke dienstverlening bijeen wordt gebracht. Van Santvoord heeft acht boeken op zijn naam staan. Drie boeken over de natuur, samen met boswachter Arjan Postma, twee voetbalboeken en twee zakelijke titels. En nu het boek over Bumper de politiepup.

Bumper is een Mechelse herder en is geboren op 3 december 2016. Als pup belandde hij bij de politie in Rotterdam, waar hij in de voetsporen hoopt te treden van zijn vader Xantho. Amper twee maanden oud was Bumper toen een filmpje van hem viral ging en hij plots een beroemdheid was. Sindsdien is Bumper ongekend populair.

Hij heeft 125.000 fans (‘Bumperklevers’) op social media. Koen van Santvoord zag dit filmpje en was meteen verkocht. Ondanks dat van Santvoord zelf niet zoveel met honden heeft, zoals hij onlangs op de boekpresentatie vertelde. Maar Bumper vond hij zo’n leuke hond en hij dacht meteen: hier zit een boek in.

Stephan, de baas van Bumper, is instructeur bij de hondenbrigade in Rotterdam en zijn taak is Bumper op te leiden tot een goede surveillancehond. Normaal werk dat je in volledige anonimiteit doet, maar toen Bumper eenmaal een Bekende Hond werd, werd Stephan een Bekende Baas. Het zette zijn leven op zijn kop.


Voor het boek Bumper de politiepup volgde Koen van Santvoord Stephan en Bumper maandenlang van dichtbij. Na een voorwoord van Stephan lezen we hoe het allemaal begon. Bumper vond een leeg bakje Danone-yoghurt heel interessant met als gevolg dat het bakje op een gegeven moment vast op zijn snuit zat. Terwijl hij rondscharrelde met het bakje op zijn neus maakte een collega van Stephan een foto en zette deze op Twitter. Het aantal reacties hierop was veel groter dan het Team Surveillancehonden Rotterdam normaal kreeg.


Al snel kwam het verzoek of er een filmpje gemaakt kon worden van Bumper tijdens de training. Gewoon een leuk filmpje voor op de Facebook-pagina van Eenheid Rotterdam. Er werd een filmpje gemaakt en wat niemand verwacht had, dit filmpje ging viral en het fenomeen Bumper was geboren. Toen kwam het volgende verzoek van de afdeling Communicatie. Ze zagen dat Bumper een hoge pr-waarde in zich heeft en toen werd besloten Bumper in zijn opleidingstraject te volgen. Inmiddels is Bumper al geruime tijd te volgen op zijn eigen Facebook-pagina.

In dit boek lezen we over Bumper en zijn opleiding maar ook over het werk van de hondenbrigade. Ook Bumper is regelmatig aan het woord en als hij het over Stephan heeft, dan heeft hij het over die ‘bolle’. Elke hond heeft opvoeding nodig maar bij een politiehond werkt het toch net iets anders dan bij de gewone huishond en waarom dat zo is wordt uitgelegd. Stephan stelt zich uitgebreid voor en we volgen de training van Bumper. We lezen over de avonturen die Bumper al heeft meegemaakt en de collega’s van Bumper worden voorgesteld. Dat zijn bijvoorbeeld de speurhonden, de lijkenhond en de reddingshond. Voor iedere situatie zijn er politiehonden opgeleid, politiehonden met een specialisatie. Er worden cases beschreven, verhalen uit de praktijk waarin het werk van de politiehonden centraal staat. We lezen over politiehonden en honden in het algemeen.


Kortom, dit boek vertelt je (bijna) alles over het werk van de politiehond en de hondenbrigade. Voorzien van kleine illustraties en veel foto’s. Een leerzaam, leuk en spannend boek. Met soms een serieuze toon, soms met een geestige inval. Door gedeeltes van het verhaal door de ogen van Bumper te laten vertellen, is er een leuke humoristische ondertoon aanwezig. Als politie is het niet altijd makkelijk om mensen te bereiken met je boodschap maar met Bumper als pr-hond wordt er zeker meer aandacht getrokken, op een positieve manier. Maak kennis met Bumper en wordt ook een ‘Bumperklever’.

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Boekenbijlage

Titel: Bumper, de politiepup| Auteur: Koen van Santvoord
Uitgever: Meulenhoff Boekerij|ISBN: 9789022585443|Blz: 304
Verschijningsdatum: oktober 2018

Bumper, de politiepup is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com