Bettie Elias verslond als kind talloze boeken. Toen ze later zelf voorlas aan haar kinderen kreeg ze zin om zelf te schrijven. Inmiddels heeft ze al meer dan 30 jeugdboeken geschreven, won ze viermaal een Boekenwelp en kreeg vijf keer een bekroning van de Kinder- en Jeugdjury’s. Het tuinfeest was haar eerste psycholgische misdaadroman waarmee ze de Schaduwprijs 2020 won. Centraal in haar boeken staan levensechte situaties.

‘Ik hou niet van verrassingen, schiet het door Alexanders hoofd. Verstoord kijkt hij naar Marte.’

Het is zondagavond zeven uur als er bij Alexander en Marte wordt aangebeld. Er wordt niemand meer verwacht, de vrienden die ze hebben uitgenodigd voor een barbecue zijn er al. De schrik bij Alexander is groot als hij ziet met wie Marte naar buitenkomt. Het is Brent, die hij kent van vroeger maar waar hij al jaren geen contact meer mee heeft. Alexander heeft nu een tevreden leven, met Marte en zijn twee kinderen. Hij heeft als anesthesist een succesvolle baan en er ligt een mooie promotie in het verschiet. Maar Alexander draagt een geheim met zich mee. Nu Brent plotseling weer in zijn leven verschijnt worden oude wonden opengehaald. En het is al snel duidelijk dat Brent niet voor niets bij hem aanklopt…

De ongewenste gast verhaalt vanuit het perspectief van Alexander, in de derde persoon. Hoofdstukken vanuit het heden worden voortdurend afgewisseld met hoofdstukken uit het verleden, achtentwintig jaar geleden. Dat het leven voor Alexander niet makkelijk is of is geweest blijkt uit het feit dat hij al sinds zijn vijfentwintigste antidepressiva slikt. De wijze waarop hij reageert als Brent plots voor zijn neus staat, maakt nieuwsgierig naar het verleden. Maar ook is er door het gedrag gelijk veel sympathie voor Alexander. Daartegenover zijn er voor Brent gelijk negatieve gevoelens, er is een soort van wantrouwen naar hem toe. Maar ook is er uiteraard die vraag wat er in het verleden is gebeurd en wat is dat grote geheim van Alexander. Hoe past Brent in dat geheel? De informatie die Elias in het begin geeft is summier, maar ruim voldoende om de lezer te intrigeren. Een soort van onzichtbare dwang dwingt tot doorlezen en elk nieuw stukje informatie zorgt ervoor dat het continu interessant en onderhoudend blijft.

De onmacht die bij Alexander heerst is voelbaar neergezet waardoor men zich goed kan inleven. De personages zijn dan ook krachtig en levensecht uitgewerkt door de auteur. Alexander wordt steeds meer ingehaald door zijn verleden, als in de val gelokt en als een rat in de hoek gedreven. Gevangen in een wespennest en ook zijn naasten dreigen slachtoffer te worden. In én het heden én het verleden is de spanningsboog voortdurend op hoog niveau, en zo ook de psychologie. Tevens zijn er actualiteiten verweven door het verhaal. De opbouw en de uitwerking heeft een onafgebroken tempo, precies op de juiste momenten is er een aanwijzing of wordt er opheldering gegeven. De ongewenste gast blijft hierdoor, en door de soepele verteltrant, voortdurend enerverend. En dan is er ook nog afsluiting die onverwachte uitsmijter. Waaruit wel weer blijkt, iedereen heeft een(mentale)grens en bij overschrijding daarvan kan iedereen ontsporen. De eerste kennismaking met een thriller van deze auteur is zeer goed bevallen, en Elias mag voortaan wel genoemd worden in het rijtje Verhoef, den Hollander en Appel.

Een thriller met echte personages, een pakkende opbouw en met een groot verrassingseffect aan het slot.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl. Met dank aan uitgeverij Houtekiet voor het recensie-exemplaar.

Titel: De ongewenste gast |Auteur: Bettie Elias
Uitgever: Houtekiet |ISBN: 9789089249395
Verschijningsdatum: oktober 2021