Geen kind meer – Esther Boek – Recensie

Dex is een puber. Je weet het wel, een jongen die met zichzelf in de knoop zit en dit thuis graag afreageert. Een branieschopper met een klein hartje, maar ook iemand die soms een te kort lontje heeft. Moeilijk te doorgronden en hij laat niet zo snel het achterste van zijn tong zien. Anna heeft het moeilijk met het gedrag van haar zoon en hoopt dat dit allemaal snel voorbijgaat. Maar dan op de eerste dag van de voorjaarsvakantie, wordt de 19-jarige Dex door de politie van zijn bed gelicht. Hij wordt verdacht van verkrachting. Het leven van Dex en zijn familie staat op zijn kop. Anna is vastbesloten zijn onschuld te bewijzen maar loopt tegen meerdere muren op.

Geen kind meer heeft een mooie cover waarvan de afbeelding na het lezen van het boek een duidelijke verklaring krijgt. Opgesloten vlinders, geen kant meer op kunnen.

Uit de proloog spreekt veel pijn en verdriet en je vraagt je meteen af waarom. De aandacht is getrokken…

Geen kind meer is gebaseerd op waargebeurde feiten. De verhaallijn is creatieve non-fictie, zoals de auteur zelf verklaard. Niet alle gesprekken hebben letterlijk zo plaatsgevonden, maar het zijn wel samenvoegingen van gesprekken en gebeurtenissen. Andere delen zijn geheel waarheidsgetrouw.
De verhaallijn van de meisjes is volledig fictie. Hierin beschrijft de auteur wat volgens haar idee de reden van hun leugen is. Maar na het lezen van dossiers en het spreken van vrienden heeft ze het idee dicht bij de waarheid te zitten.

Verteld vanuit een wisselend perspectief lezen we de strijd van Anna en Dex. De strijd om zijn onschuld te bewijzen, een strijd waarbij ook een gevecht tegen vooroordelen gestreden moet worden. Naarmate het verhaal vordert komt er boosheid bij me op. Gelovende in de onschuld van Dex is het gewoon verschrikkelijk wat je allemaal leest. Meisjes die geen idee hebben wat ze allemaal aanrichten met hun valse verklaringen. Meisjes die wel heel erg ver gaan. Dex zijn toekomst wordt volledig verwoest, de gevolgen zijn niet te overzien. Dex krijgt te maken met vooroordelen en een falende rechtstaat. En Anna is alleen maar aan het vechten, vechten voor haar zoon. Het hele gezin lijdt hieronder en iedereen kan hier wel een beetje een voorstelling maken maar datgene wat in dit boek beschreven wordt gaat soms je voorstellingsvermogen te boven.

Van de uitgever kreeg ik de proefdruk van Geen kind meer opgestuurd. Ik heb het boek opengeslagen en de eerste bladzijden doorgelezen, met als bedoeling dit boek weer even naast me neer te leggen en in gedeeltes verder te gaan lezen. Maar dit lukte dus niet, het verhaal bleef voortdurend aan me trekken, ik heb het in een ruk uitgelezen. Geen kind meer grijpt je gelijk bij de keel en laat met geen mogelijkheid meer los. Er zit zoveel gevoel in het verhaal, de machteloosheid van Anna, van Dex, van het gezin, zo intens beschreven en tastbaar gemaakt. Het gevoel geen kant meer op te kunnen…

Het verloop was te vasthoudend om zomaar los te laten. Het is dan ook een verhaal dat nog steeds in mijn achterhoofd zit. Dat dit zomaar kan gebeuren en dat een onschuldige zo hard gestraft wordt. Het is te gek voor woorden en ik was erg onder de indruk van dit verhaal, waarin we meerdere thema’s tegenkomen zoals buitenproportioneel geweld, de falende rechtstaat, vooroordelen en natuurlijk verkrachting. Knap en vooral heel moedig om zo’n verhaal naar buiten te brengen als is het dan in de vorm van fictie, en alles weer te moeten herbeleven tijdens het schrijven. En dan is het natuurlijk niet alleen het beschrijven, maar daarnaast ook oog hebben voor een correcte uitwerking en de personages op juiste wijze weten neer te zetten.

Geen kind meer is een heftige en zeer indrukwekkende thriller, al heb ik meer de neiging dit een psychologische roman te noemen. In een thriller verwachten de lezers toch ook iets van moord en doodslag. Maar wat in dit boek beschreven wordt is wel een regelrechte nachtmerrie en kan in dat opzicht zeker een thriller genoemd worden.
Maar eigenlijk doet dat er niet zo toe. Geen kind meer is gewoon een boek dat gelezen moet worden!

5*****

Wendy Wenning

 

Esther Boek is in 1967 geboren in de Brabantse gemeente Uden. Hier groeide ze op. Als kind was ze al gek op lezen en schreef ze gedichten over alles wat haar bezig hield. Naast lezen had ze een tweede liefde, paarden. Ze is werkzaam in de zorg en sinds 2003 woont ze in de Betuwe met haar man en drie zonen. En toen kwam de aangifte van verkrachting tegen een van haar kinderen. Een gebeurtenis die de latere basis zou worden van haar debuut: Geen kind meer.

Om na deze periode wat rust voor haarzelf te creëren besloot ze de opleiding Korte verhalen en Romans te volgen bij De Schrijveracademie in Utrecht. Om haar eigen manuscript verder te perfectioneren ging ze daarna verder met De Meesterproef aan de Queridoacademie in Amsterdam. Momenteel is Esther al weer druk met een volgende boek, ook een psychologische thriller gebaseerd op ware feiten.

Website Esther Boek

 

Titel: Geen kind meer|Auteur: Esther Boek
Uitgever: De Crime Compagnie|ISBN: 9789461092199|Blz: 300
Verschijningsdatum: 31 maart 2017

Geen kind meer is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *