Het verdronken land – Olga Ponjee – Recensie

Olga Ponjee (1983) studeerde filosofie en psychologie aan de UU en scenarioschrijven aan de Nederlandse Filmacademie. Na haar afstuderen werkte ze o.a. mee aan de televisieserie Feuten en de speelfilm De Ontsnapping. Haar interesse voor verhalen beperkt zich niet tot film: ze schrijft voor games, won diverse prijzen met haar proza en zoekt naar nieuwe manieren om storytelling en moderne media te combineren. Ze woont in een klein dorpje samen met haar vrouw, haar man, twee zoontjes, twee katten en drieduizend boeken.

Het verdronken land speelt zich af in Nederland, in de nabije toekomst. Een superstorm heeft de dijken verwoest en een groot deel van Nederland staat onder water. Er is een schaarste aan voedsel, medicijnen en huizen en steeds meer mensen zijn op de vlucht. En dan wordt Emir Berk, de vooruitstrevende Turkse premier van Nederland, vermoord.

Loekie Laroes, dochter van een beruchte journaliste, is per toeval aanwezig bij de aanslag op de premier en heeft nu de aanslag op film staan. Hierdoor is zij nu het volgende doelwit. Jacinto Zondervan, haar beste vriend, ontdekt een gruwelijk geheim en de zoon van een populistische politicus wordt ontvoerd door een radicale groepering. Terwijl de paniek groeit en de toestand verslechterd, ontrafelen de drie tieners een complot dat de toekomst van heel Nederland in gevaar brengt. Maar zijn zij sterk genoeg om het land te redden?

Nu waren de gangen leeg. De muren ademden kou. In de kelders dreven boeken en tafels door de klaslokalen als ingrediënten van een donkere, vieze soep.’

Het verdronken land verhaalt vanuit de perspectieven van de tieners. Afwisselend maken de personages veel spannende situaties mee en de lezer wordt hier voortdurend in meegetrokken. In de eerste hoofdstukken worden de personages enigzins uitgediept en is er redelijk beeld van de tieners te vormen. Langzaam komt er meer vaart in het verhaal en zorgen de ontwikkelingen voor het behoud van de aandacht. Er gebeurt veel in dit verhaal en niet alles is even geloofwaardig te noemen. Maar toch geeft het een goed beeld van wat er kan gebeuren met het geschetste scenario. Dit fictie verhaal heeft een hele serieuze ondertoon door de thema’s die als rode draad door het verhaal lopen. Zoals politieke vraagstukken, de vluchtelingenproblematiek en de klimaatverandering. Maar ook zijn er fragmenten die vooroordelen laten zien en hoe deze zich tegen iemand kunnen keren.

Het verhaal voelde naar mijn gevoel aan of iedereen de gehele tijd in het donker leefde, alsof het geen moment daglicht aan te pas kwam. Het riep hierdoor ook een somber gevoel op en soms leek het of er geen enkele uitweg meer was. Het verdronken land wist op deze manier een indruk achter te laten. Al ging het verhaal soms net iets te snel en was terugbladeren noodzakelijk, het was spannend om de jongeren te volgen in hun strijd. Met een vlotte verteltrant en een beeldende schrijfstijl heeft de auteur een opmerkelijk verhaal met avontuur, spanning, romantiek en zelfs een beetje humor neergezet.

Het verdronken land laat als climate-fiction een toekomstbeeld zien waarbij de lezer tot nadenken wordt gezet. Want ook al is dit boek fictie, stel je eens voor dat dit een toekomstbeeld is dat echt kan gebeuren. Het roept een beangstigend gevoel op en laat stilstaan bij de diverse problematiek.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij LetterRijn voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.

Titel: Het verdronken land| Auteur: Olga Ponjee
Uitgever: LetterRijn| ISBN: 97894914875700| Blz: 330
Verschijningsdatum: oktober 2018

Het verdronken land is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

LetterRijn

Bol.com

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *