Liefde in Pangea – Tessa de Loo – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Tessa de Loo (1946) is het pseudoniem van Tineke Duyvené de Wit. Ze studeerde Nederlandse taal en letterkunde en heeft gewerkt als lerares Nederlands. Ze debuteerde in 1983 met de verhalenbundel: De meisjes van de suikerwerkfabriek. Het boek beleefde meer dan 20 drukken en werd bekroond met twee debuutprijzen. In 1993 verscheen haar grote roman: De tweeling die werd verfilmd.

ACHTERFLAP:
Wie kan beweren dat hij nooit gelogen heeft?

Fidel Hulshoff verliest zijn hart, en ook bijna zijn ziel, aan een uitzonderlijk mooi, excentriek meisje. Ongemerkt raakt hij verstrikt in het leugenachtige web waarin zij gevangen zit. Wanneer ze tijdens een schoolreis naar Rome voor de ogen van haar klasgenoten een eind aan haar leven maakt, blijft hij achter met een gevoel van schuld en de kwellende vraag: wat was er met haar aan de hand?
Jaren later lukt het Fidel haar familie op te sporen. Als bioloog doet hij aan de zuidwestkust van Europa, diep in de bergen, onderzoek naar het leefgebied van kameleons. Teruggeworpen op zichzelf in de zinderende augustushitte ontdekt hij dat er in de menselijke jungle niet zoiets bestaat als ‘een verlossend antwoord’.

OVER DE COVER:

Deze laat 2 groene kameleons zien op een verder witte ondergrond. De titel van het boek is eveneens in het groen en in grote letters geschreven. Al bij al een mooie, rustige cover die mij aanspreekt. De titel kwam mij vreemd voor, maar al lezend kwam ik er achter wat de betekenis ervan is: Zo heet de aarde, zoals die er uit zag voordat de verschillende continenten zich losmaakten van elkaar, de hele aarde. Pangea was voorheen één grote landmassa. Pangeas werd omgeven door één oceaan: Panthalassa.

OVER DE INHOUD:

Het boek begint met:

De waarheid houdt zich schuil als een vrouw achter haar sluier. (Jacques Derrida)

En hiermee wordt meteen de kern van het verhaal weergegeven.

Fidel is 17 jaar, heeft net zijn vader verloren is op zoek naar zichzelf en als hij tijdens het spijbelen van school de mooie Sacha per toeval ontmoet in een cafetaria verandert zijn leven drastisch. Ze zijn sinds een maand klasgenoten. Hij vindt haar gezicht lijken op de vorm van een hart, gedomineerd door opvallende grote donkere ogen die in één vurige blik de hele wereld wilden overzien. Ze raken aan de praat en gaan naar zijn ouderlijk huis waar ze een film van Maigret kijken een glaasje wijn drinken en vervolgens naar zijn slaapkamer gaan. Dit herhaalt zich iedere woensdag als vanzelfsprekend. Hebben ze nu een relatie vraagt Fidel zich af. Sacha blijkt ondoorgrondelijk. Mysterieus. Haar gedrag brengt Fidel vaker in de war. Hij twijfelt of het zin heeft en goed voor hem is om verder te gaan met Sacha. Als ze op schoolreis zijn in Rome springt Sacha van een balkon terwijl haar klasgenoten beneden staan en dit zien gebeuren. Fidel houdt er een schuldgevoel aan over en vraagt zich af of hij debet is aan deze gebeurtenis.

Jaren later als Fidel op het punt staat om naar Portugal af te reizen voor zijn werk als bioloog ontvangt hij een uitnodiging voor een schoolreünie. Het is 20 jaar geleden dat ze elkaar zagen en hij wil niet gaan, omdat hij school altijd is blijven associëren met de dood. Echter door een telefoontje van Femke een oud klasgenootje en tevens vriendin van Sacha laat hij zich overhalen. Hij ontmoet oud klasgenoot Walter Sluiskil die hem met veel vragen en een nog groter schuldgevoel achter laat. De antwoorden liggen in Portugal waar de broer en vader woont van Sacha.

Krijgt Fidel antwoord op al zijn vragen? Wat is de connectie tussen zijn moeder en Sacha haar vader? Hoe waren de jeugdjaren van Fidel en Sacha? Hebben ze meer gemeen dan dat Fidel ooit dacht? Levert het wroeten in zijn jeugd hem iets op?

Liefde in Pangea bestaat voor mijn gevoel uit twee delen: Fidel, zijn vader en hun onderlinge band, de gemeenschappelijke interesse voor kameleons én het verhaal van Fidel, Sacha en hun familie. Het verhaal leest gedeeltelijk prettig en vlot weg, maar de kameleons maken het langdradig. De karakters worden realistisch beschreven en goed uitgediept wat maakte dat ik een prima beeld kreeg van de personen en mij kon inleven. Het is ook zeer aangrijpend als ik lees hoe Fidel zijn moeder in het leven staat en omgaat met hem en zijn vader. Hoe Sacha zonder moeder opgroeit en waar dit toe leidt. Waar is haar moeder gebleven in dit verhaal? De roman spreekt mij deels aan, omdat er voor mijn gevoel te veel over kameleons en dinosaurussen wordt verteld, iets waar ik totaal niks mee heb. Het verhaal van Fidel, Sacha en familie vind ik een stuk beter alhoewel ik al vrij snel mijn eigen idee had hoe het in elkaar zat en dit ook wordt bevestigd.

Te voorspelbaar, een slot dat in het begin al op de loer lag en voor mijn gevoel een literaire roman onwaardig.

Als zij de wijn was , was hij de karnemelk, zo waren de verhoudingen geweest.