Pijn is persoonlijk – Marleen Schefferlie – Recensie

Marleen Schefferlie maakte carrière als modestyliste. Nadat zij last kreeg van chronische pijn als gevolg van fibromyalgie, werd zij fulltime schrijver. In Pijn is persoonlijk schrijft zij over haar eigen ervaringen en volgen we haar in therapiesessies. Tevens interviewt ze lotgenoten, om samen met hen deze aandoening een stem te geven. Hun ervaringen staan centraal. Persoonlijke levenverhalen vol levenswijsheid en kracht.

Pijn is persoonlijk start met een voorwoord van Rinie van Geenen, hoogleraar psychologie aan de Universiteit Utrecht. Voor de hulpverlener geven de openhartige verhalen in dit boek een nuttig overzicht van de gevolgen van chronische pijn voor mensen en hoe ze daarmee omgaan. De persoonlijke kijk in het leven van deze mensen en hun belevingen geven een duidelijker beeld en deze mensen hebben uiteenlopende vragen beantwoord die dieper ingaan op chronische pijn. Dit boek laat zien hoezeer mensen verschillen in hun beleving en de manier waarop ze met hun pijn omgaan. Verhalen met emoties en als er inderdaad een taboe ligt op praten over pijn dan wordt dat in dit boek doorbroken.

“Een kijkje achter de glimlachende façade van mensen  met pijn.”

In Pijn is persoonlijk gaat het hoofdzakelijk over fibromyalgie, maar ook andere chronische pijnklachten komen aan de orde. Zelf ben ik ook pijnpatient, dit door chronische rug- en beenklachten en was dan ook zeer benieuwd naar dit boek. Maar wat een herkenbaarheid! En niet zozeer door de beschrijvingen van de klachten maar meer hoe iedereen voor zich het beleeft en ermee omgaat. Je proeft de schaamte, de wanhoop en die alsmaar aanwezige vermoeidheid. Een vermoeidheid die misschien geeneens bij de kwaal hoort, maar juist door het vechten ertegen wordt veroorzaakt. Want dat hebben al deze mensen met elkaar gemeen, ze proberen met man en macht te vechten en zich er niet onder te laten krijgen door hun pijn.

Wat veel pijnpatienten zullen herkennen in dit boek is het proberen om te gaan met de pijn. Het leren accepteren en de knop om te draaien en te beseffen dat ze hun leven moeten aanpassen om zo min mogelijk pijn te hebben. Veel chronische pijnklachten zijn moeilijk te behandelen en het is een kwestie om er mee te leren leven. Maar dat is nu eenmaal niet zo makkelijk. Vragen om hulp is moeilijk en door de vermoeidheid onstaat er irritatie en overprikkeling. Doordat niet alles meer in de mogelijkheden ligt wordt de wereld klein en dan is er nog dat schaamtegevoel omdat je het zelf wel wilt maar gewoon niet meer kan.

Je pijn verbijten wordt als een deugd gezien in onze samenleving. Als je erover praat heet dat klagen en ben je al gauw een zeurpiet.

Ook lees je over het onbegrip van de omstaanders. Vanaf de buitenkant is er niet altijd wat te zien en dit maakt het voor de omstanders moeilijk te begrijpen. En veel pijnpatienten willen niet zeuren en doen zich naar de buitenwereld anders voor. Instorten doen ze thuis wel, in hun eigen veilige cocon. De pijn wordt verborgen. In Pijn is persoonlijk schetst Marleen een heel duidelijk beeld van de levens van pijnpatienten waaronder haarzelf. Een persoonlijk beeld om helder te maken wat chronische pijn inhoudt en dat het niet altijd tussen de oren zit, zoals buitenstaanders wel eens denken. En dan nog, ook al heeft het een psychische oorzaak, de pijn zit er echt. De therapiesessies van Marleen geven hier meer uitleg over en laten diverse oorzaken zien waardoor fibromyalgie getriggerd kan worden. Iedereen in de omgeving van een pijnpatient zou dit boek moeten lezen, al is het alleen maar voor dat kleine stukje begrip.

Voor een pijnpatient is dit boek best wel confronterend, want veel beschrijvingen betekenen een ontmoeting met jezelf. Maar het geeft ook hoop door de adviezen die er gegeven worden. Adviezen die de pijnpatient op weg kan helpen naar een leven met zo min mogelijk pijn. En door de verhalen van anderen te lezen komt er ook stukje rust, want je bent niet alleen…

Een voor mij heel mooi en herkenbaar fragment uit het boek en dat ik graag wil delen is:

Mijn hond is mijn grootste medicijn. Als ik ‘s ochtends niet goed ben, gaat ze de tuin even in, maar verder laat ik haar altijd uit. Ik word heel blij van haar[….]Natuurlijk kost een huisdier geld, maar het geeft zoveel liefde en blijheid, het zorgt ervoor dat je jezelf even vergeet en anders naar het leven kijkt. Je gaat meer genieten.

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan Kosmos Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Recensie binnenkort op Passie voor Boeken.

Titel: Pijn is persoonlijk|Auteur: Marleen Schefferlie
Uitgever: Kosmos|ISBN: 9789021565422|Blz: 176
Verschijningsdatum: september 2017

Pijn is persoonlijk is ondere andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *