Roadtrip – Suzanne Vermeer – recensie

Paula gaat met haar man op roadtrip langs de Amerikaanse westkust. Ze zijn al jaren samen, hebben twee kinderen en zijn nog steeds dolgelukkig met elkaar. Maar beiden hebben een drukke baan en de kinderen hebben ook aandacht nodig. Nu een maand lang op rondreis met eindelijk weer eens de tijd voor elkaar. Met een camper leggen ze een route af waar ze al jaren van dromen. Maar helemaal ontspannen is Paula niet. Ze krijgt al een tijd rare berichtjes en als ze dan in Las Vegas een oude bekende tegenkomt is er weinig over van de vakantiestemming. Dan verdwijnt Theo spoorloos en even later wordt er een vermoorde man gevonden. Genoeg reden voor Paula om flink in paniek te raken…

Maybe I should tell your husband what a lying bitch you are…

In de proloog van Roadtrip wordt al meteen een thema zichtbaar: discriminatie en racisme. Een knokpartij waarbij Theo aanwezig is, maar hoe zijn rol precies in elkaar steekt is onduidelijk. Zet wel gelijk vraagtekens bij dit personage.
Maar ook zijn er bij Paula al snel vraagtekens. Want ook zij heeft zo haar geheimen voor Theo. Op filmische wijze wordt de lezer meegenomen met deze roadtrip, waarbij duidelijk wordt aangegeven waar ze zich bevinden en men komt langzamerhand meer te weten over de personages. De beschrijvingen van de omgeving maken nieuwsgierig naar de setting waar alles zich afspeelt. Er zit zelfs wat leerzaams in de beschrijvingen. Zoals de letterlijke betekenis van Yosemite: Onder hen zijn moordenaars. Maar ook is er de nieuwsgierigheid naar het geheim van Paula. Dit wordt al redelijk snel uit te doeken gedaan, alleen geeft dit nog geen verklaring voor de rare berichtjes die Paula ontvangt.
Ook geeft dit nog geen verklaring voor het gebeuren in de proloog.

Uiteindelijk had hij zichzelf wijsgemaakt dat de waarheid soms meer schade toebrengt van onwetendheid. Hij had er geen rekening meegehouden dat de waarheid hem uiteindelijk alsnog zou inhalen…”

Roadtrip verhaalt middels twee verhaallijnen. Eén verhaallijn vertelt het verhaal van Paula in de eerste persoon, in de andere verhaallijn ligt de hoofdrol bij Stewart, een privédetective en wordt alles verteld vanuit de derde persoon. De compact opgezette verhaallijnen verbinden zich al snel met elkaar. Maar al lijkt er op een gegeven moment meer duidelijkheid te komen, voortdurend wordt dit weer teniet gedaan door een onverwachte plottwist. De schrijfstijl van Vermeer is heerlijk toegankelijk en samen met de fijne plotwendingen en onvoorspelbaarheid laat deze thriller zich prettig lezen. Al zijn er een paar fragmenten waar er wat twijfel is over de geloofwaardigheid, maar die zijn te verwaarlozen. Het thema racisme blijft als een rode draad door het verhaal lopen en er worden zelfs bekende situaties uit het verleden aangehaald.

Het is nog steeds een groot geheim wiens pseudoniem Suzanne Vermeer is. Maar daar de boeken best wisselend in de spanning en de voorspelbaarheid zijn zou het niet verbazen als er meerdere auteurs achter dit pseudoniem zitten. Roadtrip is absoluut niet teleurstellend te noemen, enig nadeel is dat het boek een open einde heeft, het verhaal is nog niet klaar. Met een mooie cliffhanger wordt het verhaal in Roadtrip tijdelijk afgesloten om straks weer verder te gaan in de thriller Koraalrif. Gelukkig hoeven we daar niet lang op te wachten, deze verschijnt al in juli.

De thriller Roadtrip is intrigerend, onvoorspelbaar, heeft uiterst verrassende plotwendingen en de cliffhanger laat met smacht uitkijken naar het vervolg Koraalrif.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Titel: Roadtrip | Auteur: Suzanne Vermeer| Uitgever: A.W. Bruna | ISBN: 9789400514492 | Blz: 320 | april 2022

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *