Ruis – Lydia van Houten – Recensie

Lydia van Houten werd geboren op 24 april 1972 in Amsterdam. Het gezin waar ze in opgroeid is gewelddadig en fysiek en geestelijk geweld is dagelijks aan de orde. Om hieraan te ontvluchten creëert ze voor zichzelf droomwerelden waar ze zich veilig voelt. Droomwerelden die later terugkomen in haar fantasy boeken. Ze is veertien jaar als ze verhuist naar Arnhem, maar het wordt er niet beter op voor haar. Op haar nieuwe school wordt ze gepest en buitengesloten. Ze gaat spijbelen en in plaats van naar school te gaan brengt ze uren door in de Arnhemse bibliotheek. Haar persoonlijke ervaringen vermengt ze in haar boeken met fictie waardoor deze verhalen een levensecht en beeldend karakter krijgen. Schrijvers zoals George Orwell en Stephen King zijn van grote invloed op haar werk.

Ruis gaat verder waar Het vervloekte huis gestopt is. Na enig geduld zullen we eindelijk weten hoe het verder gaat. Maar al vanaf het eerste hoofdstuk is er veel verwarring en dit zal tot aan het einde toe blijven. De woorden op de cover zeggen het al: werkelijkheid, verbeelding, waanzin. De drie grote pijlers die het verhaal omschrijven.

Ook Ruis is vanuit de eerste persoon geschreven, vanuit het oogpunt van Mikayla, en dit personage komt ook nu weer dicht bij de lezer te staan. Nog steeds wordt ze gekweld door verschrikkelijke nachtmerries en een maar niet te stillen hoofdpijn. Maar ook is ze haar herinneringen kwijt en wordt ze getergd door waanbeelden. Het lijkt erop dat iedereen haar wil helpen, maar Mikayla heeft zo haar twijfels. En dan komt ze achter de gruwelijke waarheid …

De pijn die door mijn hoofd trok was als een zwerm wespen, die allemaal op dezelfde plek in mijn nek leken te steken en een sneeuwbeeld van stippen voor mijn ogen veroorzaakte, waardoor ik niets scherp zag.

Voor degene die Het vervloekte huis hebben gelezen zullen de eerste hoofdstukken minder verwarrend overkomen. Maar voor mij was het toch ook al weer even geleden en het geheugen moest wel even goed aangesproken worden. De geschepte verwarring in het begin bepaalt de toon van het gehele verhaal en geeft veel vragen. Het is moeilijk te bepalen wat nu echt is of niet. En juist het niet weten, het voortdurend afvragen sleept de lezer mee in een soms wat surrealistisch verhaal. De woorden en zinnen rollen met hoog tempo over het papier heen en laten de lezer de waanzin erachter voelen. Soms is het tempo zo hoog dat er even de rem op moet, omdat er anders iets essentieels gemist kan worden.

Een explosie. De auto die rondtolde. En toen de klap. Even was het donker, maar toen was er warmte. Verbrand vlees.’

Van Houten schrijft geen standaard thrillers en laat dit weer overduidelijk zien met Ruis. Een werkelijkheid wordt omgeven door een grote verbeelding met vleugjes horror en science fiction, gedragen door een hoge spanningsboog. Van Houten laat met haar thrillers en zo ook met Ruis stukjes van zichzelf zien. Kleine, soms diep verborgen stukjes, die de auteur erin verweven heeft. Dit geeft een bijzondere persoonlijke touch en is vooral gedurfd. Hier is de auteur heel diep in de huid van het personage gekropen, of is het andersom?


Met Ruis weet van Houten wederom de lezer te overtuigen van haar bijzondere talent. Voel de waanzin en laat je overvallen door de verbeelding.

5*****

Wendy Wenning

Deze recensie is ook gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Ruis – Lydia van Houten – ISBN 9789082686135 – paperback – 299 pagina’s – Kabook uitgevers – Verschijnt 17 juni 2019 – Prijs: € 19,95

Reserveer Ruis bij de lokale boekhandel of bij:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *