Strikverhalen – Sylvia Vermont – Recensie

Sylvia Vermont richt zich, na een carrière bij een grote non-profit organisatie volledig op het schrijven. Eerder publiceerde zij twee verhalen en in Strikverhalen verschijnen haar verhalen in een eigen bundel. De inspiratie voor de verhalen doet zij overal op: na het lezen van een krantenkop of naar aanleiding van een gesprek van twee mensen. Doodgewone voorvallen waar zij een verrassende draai aan weet te geven. Juist de alledaagse situaties laten haar fantasie op hol slaan.

Strikverhalen is een bundel over mannen en vrouwen, jong en oud. Gevarieerde verhalen. Verhalen met humor, verhalen waarin misdaad een rol speelt, verhalen die een duister randje hebben. Verhalen die zich in heden afspelen, maar ook verhalen die een bizar toekomstbeeld scheppen.

De verhalen in Strikverhalen zijn soms op het absurde af. Soms zit er voorspelbaarheid in, maar de meeste verhalen eindigen op een niet te verwachten wijze. Er zitten verhalen tussen die ik met ingehouden adem heb gelezen, die een beangstigende verwachting uitstralen. En die je na het lezen een diepe zucht van opluchting laten slaken.
De auteur slaagt er goed in je als lezer continu te laten verrassen en te verbazen. Een goede uitwerking , wat niet altijd makkelijk is met korte verhalen. Het is een kunst om in een beperkt aantal woorden alles technisch goed te laten verlopen. Het begin moet meteen de aandacht pakken, en daarna is het noodzaak de aandacht vast te houden. Er is ook maar beperkte ruimte voor de uitwerking van de plot, maar het is of de auteur nooit anders heeft gedaan.

In Strikverhalen zijn er dikwijls herkenbare situaties waaraan plots een hele andere draai gegeven wordt. Een twist, onverwacht, die een andere kijk geeft. Soms komisch, maar vaker hebben de verhalen een duistere insteek en een wel heel venijnig staartje. Ook in de verhalen die in de toekomst afspelen is een stukje herkenbaarheid gestopt, waardoor het soms nog meer bizar wordt. Elk verhaal is uniek op zich en de titel van de bundel kon niet passender zijn, deze verhalen weten je terecht te strikken.