Dementie – Passie voor Boeken

Over de auteur:
Marjolijn de Jong-Markus (1961) werkte 25 jaar in de gezondheidszorg. Toen zij haar werk in de verpleging moest opgeven stond haar wereld op zijn kop. Op het moment dat haar vader de eerste verschijnselen van dementie ging vertonen, legde ze zich vol passie toe op de zorg voor hem en hield ze via een langdurige mailwisseling familie en vrienden op de hoogte van zijn ziekteproces. Deze eerste notities vormden het idee voor dit boek dat ze wilde schrijven als eerbetoon aan haar vader. Niettemin werd het daarnaast ook een boek dat veel inzicht biedt in de ontwikkeling van dementie in het algemeen en hoe je als familie en vrienden met het veranderende gedrag van een dierbare persoon kunt omgaan. Daarmee richt de auteur bovendien onbewust een schijnwerper op de mantelzorg als onmisbare schakel tussen patiënt en het medisch circuit.

Achterflap:
Over de dementie van mijn vader
Koos Markus is een vitale, intelligente man die tot zijn 78e jaar een accountantskantoor heeft. Opeens doet hij zijn auto weg, vergeet hij afspraken, weet hij handig gebeurtenissen te omzeilen of vergissingen te camoufleren en stopt van het ene op het andere moment met zijn zaak. Koos heeft Alzheimer. Zijn dochter Marjolijn is verpleegkundige en wordt nu zijn mantelzorger. Zij neemt de lezer mee in een wereld die steeds minder de zijne is, waardoor ze zowel moeilijke als mooie momenten met haar vader meemaakt.

Door de Ziekte van Alzheimer werden de rollen omgedraaid: daar waar de vader zijn dochter vroeger met veel liefde bij de hand nam, deed zij dit de laatste jaren van zijn leven bij hem.

Mijn mening over de cover: De foto laat een oudere man zien leunend tegen een boom die naar de wereld kijkt die hij niet meer kent. Treffender had deze foto niet kunnen zijn. De rode letters van de titel zijn perfect gekozen en passen in het geheel. Prachtig!

Mijn mening over de inhoud:
Als ik het boek in de winkel zou zien liggen zou het meteen mijn aandacht trekken qua cover en titel. Het maakt nieuwsgierig. Zou mij meteen afvragen: welke betekenis heeft deze titel, wat gaat er achter schuil en waarom deze foto.

Ik leef in een wereld die ik niet ken is een waargebeurd verhaal in 25 korte hoofdstukken, verteld door dochter Marjolijn, de auteur van dit boek. Ook worden er dialogen beschreven tussen Marjolijn en haar vader Koos die vaak zeer ontroerend zijn. Vlotte en prettige schrijfstijl. Het is zeker geen opsomming van, maar een realistisch prachtig verwoord verhaal over de schrijnende situatie waarin de eens zo vitale Koos terecht komt. Hartverscheurend zijn de omstandigheden als Koos nog thuis woont. Thuiszorg is er wel, maar voldoet vaak niet of haar vader wil geen hulp. Als de situatie thuis uit de hand loopt en Koos aangeeft dat hij bang is, is het duidelijk dat hij niet meer thuis kan en wil wonen en wordt opgenomen in Verpleeghuis Breede Vliet waar de verzorging uitstekend en liefdevol is.

Koos voelt zich daar thuis en op zijn gemak. Vaker zegt Koos: Ik ben zo blij dat jullie er nu zijn. Nu hoef ik me gelukkig geen zorgen meer te maken, want ik heb jullie. Hij begrijpt heel goed dat hij dingen vergeet. Als Marjolijn hem uitlegt dat hij dementeert is zijn reactie: Laat ik dan maar snel erger gaan dementeren, dan heb ik het misschien niet meer door.

Op zekere dag loopt Marjolijn met Koos naar de spiegel om hem te laten zien dat hij er uit ziet om door een ringetje te halen. Koos kijkt in de spiegel en zegt: “Waar is die spiegel dan, ik zie mezelf niet”. Hij herkent zich zelf niet. Even later zegt Koos: “Ik weet niet waar ik ben. Ik weet niet waar ik naar toe moet, maar het ergste is, ik weet niet wie ik ben”.

Ik leef in een wereld die ik niet ken neemt je mee in de mallemolen van de zorg. Waar je overal tegenaan loopt als mantelzorger, wat er bij komt kijken, verwacht en verlangd wordt. Assertiviteit, doorzettingsvermogen, geduld en enige kennis heb je dan heel hard nodig.

Fascinerend is het om te lezen, dat iemand die dementeert anderen om de tuin kan leiden, op een dwaalspoor kan zetten. Zijn eigen oplossingen bedenkt in de vorm van grapjes. Nooit bij stil gestaan dat vergeetachtigheid eenzaam kan maken. Het heel moeilijk is om bij je eigen vader of moeder te zien en accepteren dat dementie een rol speelt. Met name omdat iemand nog vaak heel heldere momenten kan hebben. Dat je zelfs de directe omgeving moet overtuigen dat thuis wonen niet meer gaat. Marjolijn moet beslissingen nemen, waarvan ze weet dat Koos dit nooit gewild zou hebben, maar ze heeft geen andere keus. Ze wil het beste voor haar vader.

Alle emoties passeren de revue in dit boek. En iedereen en zeker Marjolijn wordt heen en weer geslingerd: verstand of gevoel? Ze weet dit op een voortreffelijke manier te combineren. Zeer liefdevol, doortastend, creatief, met humor, maar vooral met veel warmte, geduld en begrip voor haar vader. Zo hebben ze samen nog hele mooie momenten beleefd.

Ik leef in een wereld die ik niet ken is zeer toegankelijk, eerlijk en vanuit Marjolijn haar gevoel en hart geschreven waarbij ze geen enkele emotie en situatie uit de weg gaat. Een aanrader voor iedereen die met dementie te maken heeft of krijgt en uiteindelijk ontkomen we er bijna allemaal niet aan. Met tranen in mijn ogen gelezen, maar ook met heel veel respect en waardering voor mantelzorgers en verplegend personeel. Deze mensen zijn onbetaalbaar.

Zoals in het boek staat: Houden van is ook loslaten.

Koos wilde dat deze zin op zijn rouwkaart kwam te staan:
Leg mij te rusten onder een boom, daar…aan de overkant.

Recensie geschreven door Mieke Wijnants

Titel: Ik leef in een wereld die ik niet ken| Auteur: Marjolijn Markus
Uitgever: Uitgeverij De Brouwerij/Brainbooks | ISBN: 9789078905042| Blz: 240
Verschijningsdatum: januari 2017

Ik leef in een wereld die ik niet ken is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com
AKO.nl
Eci.nl
Boekenwereld.com

Binnenkort verschijnt Het krasse breindieet van Preston Estep.

Verklein de kans op alzheimer, beperk geheugenverlies en houd je brein langer gezond.

Toen ik over dit boek hoorde, was mijn interesse direct gewekt. Twee jaar geleden is mijn vader overleden aan de ziekte Alzheimer en ik heb van dichtbij meegemaakt wat deze ziekte met iemand doet. Zelf heb ik onlangs een aantal maanden pijnmedicatie geslikt met als bijwerkingen concentratieverlies en geheugenstoornissen. Inmiddels een ander middel aan het proberen want deze bijwerkingen maakte mij zeer onrustig. Vooral het geheugenverlies zat mij erg dwars. Kon zo wel een beetje aanvoelen hoe het is als je geheugen niet meer naar behoren werkt, en dat was behoorlijk beangstigend. Zelf moet ik sowieso al erg op mijn voeding letten in verband met een erfelijk verhoogd cholesterolgehalte. Het op mijn voeding letten heeft gedeeltelijk effect, dus ik geloof er wel in dat je door de juiste voeding je lichaam en geest zo lang mogelijk gezond kunt houden.

Het krasse breindieet begint met een inleiding waarin de auteur verteld wat hem ertoe heeft gebracht dit boek te gaan schrijven. Uit zijn persoonlijke ervaringen heeft de auteur geleerd dat er niets belangrijker is dan het leven van de geest. Er bestaat niets belangrijkers dan zo lang mogelijk lichamelijk en geestelijk in vorm en gezond blijven; er is niets kostbaarder dan de geest. Dit boek gaat over het leven van de geest – over zo goed en zo lang mogelijk leven en denken.

Daarna beginnen we met deel I: Mindspan – de basisprincipes. Dit deel van het boek geeft je die basisinformatie, onthult de ware aard en het effect van alzheimer en andere vormen van dementie, en laat je de overeenkomsten zien van de verschillende keukens van bepaalde groepen mensen die het langst en geestelijk gezondst leven. De informatie is helder en duidelijk en tussendoor worden er al verschillende adviezen gegeven waar je al mee kunt beginnen.

Deel II: De leiding nemen. In dit boekdeel zul je de lelijke feiten over hedendaagse koolhydraten ontdekken en hoe die tot onze schade worden gemanipuleerd. Je komt meer te weten over de beste en slechtste eiwit- en vetbronnen, met het eetpatroon van de mindspan-elite als gids. Ook leren we hier wederom dat genen niet alleen pech voor ons hoeven te betekenen maar dat we zelf ook enige controle kunnen uitoefenen.

Deel III: Alles onder controle met het krasse breindieet. In de vorige hoofdstukken is er veel geleerd over mindspan en dat bij het vormen van je eigenschappen je omgeving net zo belangrijk is als je genen en dat onze behoeften sterk veranderen naarmate we ouder worden. De gevaren in onze dagelijkse voeding zijn duidelijk geworden. In dit deel lees je hoe je het krasse breindieet in je eigen leven kunt inpassen. Je krijgt aanbevelingen wat je beter wel en beter niet kunt eten en drinken. Er worden suggesties gegeven van wat er eigenlijk altijd in je voorraadkast moet staan. Daarna krijgen we een heleboel recepten. Niet alle recepten spreken mij aan, maar toch staan er veel tussen die ik zeker op korte termijn ga proberen. Veel van de recepten zijn eenvoudig dus ook als je, net als ik, geen echte keukenprins(es) bent, dan kun je deze recepten maken.

Veel wist ik al over gezonde voeding, maar toch deed ik veel interessante ontdekkingen en kwam ik tijdens het lezen tot nieuwe inzichten. En eigenlijk is het hartstikke mooi dat je door je voeding aan te passen ervoor kunt zorgen dat je langer gezond van lichaam en geest blijft. Ik vind het proberen waard…jij ook?

Titel: Het krasse breindieet (The Mindspan Diet: Reduce Alzheimer’s Risk, Minimize Memory Loss, and Keep Your Brain Young)| Auteur: Preston Estep| Uitgever: Maven Publishing| ISBN: 978 94 9249 300 2
Vertaling: Ingrid B. Ottevanger

Het krasse breindieet is binnenkort verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Maven Publishing
Bol
Bruna
AKO
Managementboek