Tag: Essay

In tijden van besmetting – Paolo Giordano – Recensie

In tijden van besmetting – Paolo Giordano – Recensie

De corona-epidemie dreigt de grootste gezondheidsdreiging van onze tijd te worden. Het legt de verschillende niveaus bloot waarop wij tegenwoordig met elkaar verbonden zijn – het maakt niet uit wie of waar we zijn, wat we nu meemaken gaat voorbij aan landsgrenzen, identiteiten en culturen. De verspreiding van het virus maakt ondubbelzinnig duidelijk hoezeer onze wereld geglobaliseerd is. De epidemie moedigt ons aan de wereldbevolking als één grote samenleving te zien en dwingt ons om in te zien dat individuele keuzes gevolgen hebben voor iedereen.

De samenleving waar we ons nu mee bezig moeten houden, is de gehele mensheid.

De wereldwijde bestsellerauteur Paolo Giordano schreef vanuit zijn wetenschappelijke achtergrond met In tijden van besmetting een glashelder, indringend en belangwekkend betoog.

Op de cover:

Ik ben niet bang dat ik ziek word. Waarvoor dan wel? Ik ben bang dat ik ontdek dat de beschaving die ik ken een kaartenhuis is. Dat alles wordt uitgewist. Maar ik ben ook bang voor het tegenovergestelde; dat als de angst straks weg is alles bij het oude is gebleven.

De auteur besloot de ontstane leegte te gebruiken om te schrijven. Om zijn bange voorgevoelens in bedwang te houden en een betere manier om over dit alles na te denken. Iedereen is vanaf het moment dat corona ons leven beheerst zoekende naar een manier om met alle veranderingen om te gaan. Een manier om de angst te bedwingen en met beide benen op de grond te blijven staan. Maar de auteur had ook nog een andere reden. Hij wil niets missen van wat deze epidemie over onszelf vertelt.

Zodra we onze angst overwonnen hebben, verdampt in een mum van tijd ook ons bewustzijn – zo gaat het altijd met ziektes.

Giordano schreef deze essay in het begin van de epidemie. Niet alleen vanuit wetenschappelijk inzicht, maar ook als schrijver en als mens. Inmiddels zijn we een paar maanden verder en is er veel gebeurd. Vooral de eerste maanden zijn er ontelbare nieuwsberichten gewijd aan het coronavirus en de paniek onder de mensen was sterk voelbaar. En dan ook de vraag: Hoe moeten we omgaan met dit virus? Wie heeft er gelijk? En is het allemaal wel zo erg als ons voorgeschoteld wordt?

Niemand weet echt wat hij moet doen als hij met iets volkomen nieuws te maken krijgt. In omstandigheden zoals we die nu meemaken, zijn alle reacties denkbaar: woede, paniek, kilte, cynisme, ongeloof, berusting.

In deze essay verwoordt Giordano op heldere wijze wat een gebeuren als dit met de mens doet. Als natuurkundige geeft hij inzicht in het virus en laat mogelijke verbanden zien voor het ontstaan ervan. En helder is dat dit niet de eerste epidemie is, maar ook niet de laatste.

Maar CoV-2 heeft het voordeel dat hij een nieuweling is. Hij heeft ons overvallen zonder dat we ons konden voorbereiden, zonder dat we antilichamen of vaccins hebben kunnen maken. Hij is te nieuw voor ons. Daarom moeten we zo lang weerstand bieden als nodig is. Het enige vaccin dat ons ter beschikking staat, is een nogal vervelende vorm van voorzichtigheid.’

Eigenlijk is wat in deze essay staat niet allemaal nieuw meer, maar het recapituleert deels de voorgaande maanden en maakt ook zeker duidelijk dat we er nog lang niet zijn.

‘Plotseling is de normaliteit het heiligste wat we hebben, we hebben haar nooit zoveel belang toegekend en als we erbij stilstaan weten we niet eens zo goed wat het is: het is datgene wat we terug willen hebben. Maar de normaliteit bestaat nu even niet en niemand weet voor hoelang. Het is nu de tijd van de abnormaliteit, we moeten ermee leren leven, redenen vinden om haar te omarmen, en niet alleen uit angst om te sterven.’

Maar er spreekt ook hoop uit, hoop dat de mensheid hiervan leert. Een essay dat tot denken zet en door iedereen gelezen moet worden.

‘Maar we kunnen er ook naar streven om zin te geven aan deze besmetting. Om deze tijd beter te gebruiken, hem te benutten om te bedenken wat we in normale omstandigheden niet kunnen bedenken: hoe we hier gekomen zijn, hoe we de draad weer op willen pakken. De dagen tellen. Opdat wijsheid ons hart vervult. Niet toestaan dat al dit lijden voor niets is geweest.’

5*****

Wendy Wenning

Paolo Giordano (Turijn, 1982) studeerde in 2007 cum laude af in de natuurkunde en werkte aan een project dat mede gefinancierd werd door het Istituto Nazionale di Fisica Nucleare. Paolo Giordano heeft voor zijn debuutroman De eenzaamheid van de priemgetallen (2009) – verschenen in meer dan veertig landen – vele prijzen ontvangen, waaronder de Premio Strega en de Premio Campiello Opera Prima. Vervolgens verschenen de romans Het menselijk lichaam (2013) en Het zwart en het zilver (2014). In 2018 verscheen zijn recentste en veelgeprezen roman De hemel verslinden. Giordano woont met zijn gezin in Rome.

foto Paolo Giordano ©Daniel Mordzisnki

Met dank aan De Bezige Bij voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: In tijden van besmetting| Auteurs: Paolo Giordano
Uitgever: De Bezige Bij| ISBN: 9789403198309 |Blz: 80
Verschijningsdatum: april 2020

In tijden van besmetting is verkrijgbaar in elke (online) boekhandel.

Thrillers algemeen

Paolo Giordano schrijft bevlogen essay over het corona-virus

Paolo Giordano schrijft bevlogen essay over het corona-virus

Op dinsdag 7 april verschijnt bij Uitgeverij De Bezige Bij:

In tijden van besmetting
van
Paolo Giordano

Een urgent, elegant en uiteindelijk hoopvol essay over
het virus dat ons allen in zijn greep houdt.

foto Paolo Giordano ©Daniel Mordzisnki

Ik ben niet bang dat ik ziek word. Waarvoor dan wel? Voor alles wat de coronavirusbesmetting kan veranderen. Ik ben bang dat ik ontdek dat de beschaving die ik ken een kaartenhuis is. Dat alles wordt uitgewist. Maar ik ben ook bang voor het tegenovergestelde: dat als de angst straks weg is, alles bij het oude is gebleven.’

De corona-epidemie dreigt de grootste gezondheidsdreiging van onze tijd te worden. Het legt de verschillende niveaus bloot waarop wij tegenwoordig met elkaar verbonden zijn – het maakt niet uit wie of waar we zijn, wat we nu meemaken gaat voorbij aan landsgrenzen, identiteiten en culturen. De verspreiding van het virus maakt ondubbelzinnig duidelijk hoezeer onze wereld geglobaliseerd is. De epidemie moedigt ons aan de wereldbevolking als één grote samenleving te zien en dwingt ons om onze verbeelding in te zetten op een voorheen onvoorstelbare wijze: om in te zien dat individuele keuzes gevolgen hebben voor iedereen.
In tijden van besmetting zijn we één organisme, één gemeenschap en is een gebrek aan solidariteit vooral het gevolg van een gebrek aan verbeelding. De samenleving waar we ons nu mee bezig moeten houden, is de gehele mensheid.


De wereldwijde bestsellerauteur Paolo Giordano schreef vanuit zijn wetenschappelijke achtergrond met In tijden van besmetting een glashelder en indringend betoog over een onderwerp dat ons allen bezighoudt.

Paolo Giordano (Turijn, 1982) studeerde in 2007 cum laude af in de natuurkunde en werkte aan een project dat mede gefinancierd werd door het Istituto Nazionale di Fisica Nucleare. Paolo Giordano heeft voor zijn debuutroman De eenzaamheid van de priemgetallen (2009) – verschenen in meer dan veertig landen – vele prijzen ontvangen, waaronder de Premio Strega en de Premio Campiello Opera Prima. Vervolgens verschenen de romans Het menselijk lichaam (2013) en Het zwart en het zilver (2014). In 2018 verscheen zijn recentste en veelgeprezen roman De hemel verslinden. Giordano woont met zijn gezin in Rome.

7 april 2020 • paperback, 96 pag. • 12 x 17 cm • € 9,99 • isbn 978 94 031 9830 9 • nur 320 oorspronkelijke titel Nel contagio • vertaling Pietha de Voogd • omslagontwerp bij Barbara •

Uitgeverij De Bezige Bij