Tag: gastrecensie

Noblesse Oblige – Leonardo Pisano- Gastrecensie Mieke Wijnants

Noblesse Oblige – Leonardo Pisano- Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Leonardo Pisano is auteur van verhalen gerelateerd aan thema’s die individuele vrijheid negatief beïnvloeden.
Als kind las hij veel. Gaandeweg kwam hij erachter hoe belangrijk vrijheid voor hem is en centraal staat in zijn levensvreugde. Vrijheid behelst vooral vrij kunnen kiezen hoe hij zijn leven kan inrichten. Na zijn studie startte hij zijn eigen bedrijf. Hij ontdekte snel dat zijn bewegingsvrijheid om te ondernemen was ingeperkt door overheidsbemoeienis, met name regelgeving. Hij wil met zijn verhalen antigif bieden en hoopt mensen aan te sporen tot nadenken, te prikkelen tot actie om de erosie van hun vrijheid een halt toe te roepen.
Samen met Marit van Ekelenburg schreef hij Mosterd voor de maaltijd, een boek over dialogen schrijven voor schrijvers van fictieverhalen. Eerder verscheen van deze auteur het boek: Achter de nevel en schreef hij enkele korte verhalen.

OVER DE COVER:
Op een bruine ondergrond bovenaan in grote gele letters Noblesse Oblige (Adeldom verplicht).
Gecentreerd een afbeelding van een schilderij van Jeroen Bosch. Geboren als Jheronimus van Aken. Hij ging de geschiedenis in als ‘den duvelmakere’ (de schepper van duivels) en als schilder van satirische voorstellingen.
Jeroen Bosch had een goed inzicht in de menselijke natuur, de zwakheden die bij de mens horen. De vruchten in zijn schilderijen zijn symbolisch voor die verleidingen. Een diepe, vaak bijgelovige vroomheid met bezwerende, collectief beleefde rituelen stond direct naast het zich uitleven in hartstochtelijke passies, een grote hang naar kennis en geleerdheid en een exuberante levensstijl. We spreken hier over de heersende elite, de hoge adel.
Prachtige cover en subliem gekozen titel passend bij de inhoud van deze thriller.

OVER DE INHOUD:
Lodewijk en Olivier van Loosduyne zijn van adel en hun vader heeft ze alle twee een flinke som geld nagelaten.
Olivier werkte bij de Marine waar hij bezig was met een speciale klus in samenwerking met Interpol. Hij moest uitzoeken hoe het kon, dat er zoveel mensen van adel onder verdachte omstandigheden overleden.
Sinds twee jaar heeft Lodewijk niks meer van zijn broer gehoord en maakt zich zorgen. Op een dag neemt Tjebbe Talisman van het Ministerie van Defensie in opdracht van Johannes Hamstra speciaal agent Binnenlandse Veiligheidsdienst contact op met Lodewijk en vraagt hem om naar Den Haag te komen, omdat ze onder vier ogen willen praten over zijn broer. Hamstra overtuigt hem om het werk van zijn broer voort te zetten. Hiervoor moet hij eerst een zware commandotraining volgen. Na 13 weken is hij zover en gaat in zijn uppie naar Engeland, omdat daar het laatste levensteken van Olivier vandaan komt. Hoe minder mensen hiervan weten hoe beter, dit om zijn veiligheid te waarborgen en omdat het politiek erg gevoelig ligt.

Hamstra heeft zo zijn redenen om Lodewijk in de gaten te houden en rekruteert Mariska Veendijk een onervaren, maar ambitieuze journaliste. Tijdens de roeiwedstrijden van Royal Henley Regatta raakt Lodewijk bevriend met enkele personen die van Engelse adel zijn. Dit gaat vrij soepel.
Hoogtepunt is een Venetiaans verkleedbal georganiseerd in Venice Castle. Lodewijk weet daar binnen te komen en hoopt iets over zijn verdwenen broer te weten te komen. Het loopt echter heel anders dan dat hij in gedachte had. Komt hij erachter wat er met Olivier is gebeurd?

MIJN MENING:
Leonardo heeft met bezieling een spannend verhaal geschreven dat tot het laatst blijft boeien, waarvan de plot zeer verrassend is, waar voldoende verwikkelingen in voorkomen, realiteit en fictie elkaar kruisen. Maatschappelijke problemen aan de kaak worden gesteld. Leonardo laat je nadenken of ons rechtssysteem wel zo eerlijk is en hoe rechtvaardigheid uitgelegd kan worden, wat het verleden en afkomst met je kan doen in psychologisch opzicht en wat vrijheid betekent. Dialogen worden duidelijk en indien nodig zakelijk weergegeven, daarnaast wordt de gedachtegang van de personages prima verwoord, karakters goed uitgediept. De spanning wordt voortreffelijk opgevoerd. Dit alles maakt dat ik mij helemaal kan inleven en meevoelen.

De auteur heeft een vlotte schrijfstijl in begrijpelijke taal. De hoofdstukken zijn kort. Naast de hoofdverhaallijn zijn er verhaallijnen die niet meteen essentieel zijn, maar wel zorgen dat dit verhaal aansprekend blijft en inspireert.
Een thriller waarin schilderijen van Jeroen Bosch een belangrijke rol spelen m.n. de betekenis ervan, Politiek Brussel zich van een andere kant laat zien, de bekende doofpot om de hoek komt kijken, machtsmisbruik, rechtvaardigheid hoog in het vaandel staat en vertrouwen op de proef wordt gesteld.
Met veel genoegen gelezen en een echte aanrader.

“Zinloos ligt op het kerkhof en verloren rust ernaast”

5*****

Mieke Wijnants

Titel: Noblesse Oblige|Auteur:: Leonardo Pisano
Uitgever: Ambilicious|ISBN: 9789492551177 |Blz: 272
Verschijningsdatum: oktober 2017

Noblesse Oblige is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Ambilicious

Jij – Michèl Admiraal – Gastrecensie Mieke Wijnants

Jij – Michèl Admiraal – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Michèl Admiraal (1962) is in het dagelijkse leven adviserend registeraccountant bij de NBA. In 2016 richtte hij Uitgeverij De Koningsboekerij op waarin hij zijn eigen boeken en kalenders uitbrengt. In 2016 verscheen de feelgood roman voor volwassen: De koning en de prinses 1: De ontmoeting. Op 10 oktober 2017 is De koning en de prinses 2: De eerste kus te koop. Beide boeken gaan over een weduwnaar die op zoek gaat naar een nieuwe liefde teruggeplaatst in een sprookjesomgeving. In juni 2017 verscheen de kalender Magische landschappen 2018. JIJ is zijn eerste dichtbundel.

OVER DE ILLUSTRATIES:
Deze zijn gemaakt door Petra van Bloemendaal, die naar haar studie aan de Academie voor Beeldende kunsten in Arnhem werkt als grafisch ontwerper. Naast haar opdrachten maakt zij schilderijen en tekeningen. Haar stijl is figuratief/abstract. Voor de dichtbundel pakte ze haar oude liefde illustreren weer op.

OVER DE COVER:
De cover is een mengeling van rood en roze. In dezelfde kleuren zijn hartjes te zien en onderaan bloemetjes. Verder een vrouw die een okergele jurk draagt, blauwe laarzen, een tas in haar hand heeft waarop een hartje zichtbaar is, de bloem in haar blonde haren maken het plaatje compleet. In het midden in grote witte letters de titel “JIJ”. Vrolijke en warme kleuren die mij meteen blij maken en een warm gevoel geven. Deze cover valt zeker op in de winkel, maakt nieuwsgierig. Prachtig gekozen combinatie van titel en cover.

OVER DE INHOUD:
De auteur verloor zijn vrouw naar een zwaar ziekbed en bleef achter met twee pubers. Wat hij niet meer voor mogelijk had gehouden gebeurde toch. Hij ontmoet Hillegonde en ze worden verliefd. Het mooiste wat hem in jaren is overkomen.

En hier gaat de romantische dichtbundel Jij over. In 20 gedichten, waarvan een paar in het Engels en eentje in het Frans brengt de auteur een ode aan zijn nieuwe liefde Hillegonde. Elke fase van verliefdheid, liefde, ongewilde negatieve kanten, beloftes die je doet en herinneringen die je samen opbouwt lees je in de gedichten terug.

MIJN MENING:
De liefde is in elk gedicht voelbaar. De warmte waarmee ze geschreven zijn straalt er vanaf. De auteur is in staat met eenvoudige woorden, korte zinnen en gedichten een ode aan zijn liefde te brengen en mij te beroeren. Naast elk gedicht staat een prachtige passende illustratie welke zorgt voor een mooi geheel.

“Liefde is gevoel, verbeelding, zweven en dromen.”

De auteur geeft ons een kijkje in zijn hart, durft gevoelens te delen en weet dit voortreffelijk te verwoorden. Liefde is mooi, maar ook kwetsbaar, maar juist de sterksten onder ons kunnen en doen dit.
Heb deze gedichtenbundel al een paar keer gelezen en zal dit blijven doen, omdat het stuk voor stuk pareltjes zijn. In alle eenvoud geschreven en getekend, maar zo aangrijpend, is een kunst opzicht en niet voor iedereen weggelegd.

5*****

Mieke Wijnants

Titel: Jij|Auteur: Michèl Admiraal
Uitgever: De Koningsboekerij|ISBN: 9789082538724|Blz: 48
Verschijningsdatum: Mei2017

Jij is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
De Koningsboekerij
Bol.com

6 x Schuld – Frenkie Teijzirb – Gastrecensie Mieke Wijnants

6 x Schuld – Frenkie Teijzirb – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Frenkie Teijzirb (1962) is afgestudeerd in de Gezondheidswetenschappen aan de Universiteit van Maastricht en heeft de opleiding TUINA ( traditionele Chinese Geneeswijze afgerond in Antwerpen. Heeft gewerkt in allerlei branches en zich opgehouden in verschillende (a-) sociale milieus waardoor zij uit een breed scala aan achtergrondinformatie kan putten bij het schrijven van haar verhalen.
Schrijven geeft invulling aan haar leven, het raakt haar tot in haar ziel.

OVER DE COVER:
Op een witte ondergrond een opvallend mysterieus getekend oog en daarboven in grote rode letters 6 x schuld. Dit leg ik uit als: het oog ziet alles. In combinatie met de rode letters die er uitzien als bloed perfect gekozen. Een cover die aantrekt en nieuwsgierig maakt. Subliem!

OVER DE INHOUD:
6 x schuld bevat 6 spannende, gruwelijke, lugubere en trieste verhalen, waarbij slachtoffer en dader van rol wisselen. Zes verhalen met ieder zijn eigen onderwerp en wijze waarop de misdaad wordt gepleegd.
In alle verhalen komt een stukje psychologie om de hoek kijken. Laat de auteur zien hoe iemand van slachtoffer kan veranderen in dader. Waartoe je als mens in staat bent, als je leven of bedrijf letterlijk op het spel staat of de drang naar een ander bestaan voor het gevoel noodzakelijk is om weer vrij adem te kunnen halen. Hoe onschuld om kan slaan naar schuld met als gevolg een (on)schuldig slachtoffer. Of de dader wegkomt met zijn criminele handeling lees je in dit boek.

MIJN MENING:
De auteur weet zich goed te verplaatsen in de psychische toestand van slachtoffer en dader. Verwoordt dit ook prima, waardoor meevoelen- en inleven vanzelf gaan. De wijze waarop situaties en omgeving worden beschreven maken dat ik een goed beeld kan vormen.
Daar waar personages namen hebben passen deze prima bij het verhaal. De verhalen zijn realistisch, de gedachtegang van de personages zijn logisch, hun gevoelswereld en handelen begrijpelijk.

Karakters worden nagenoeg niet uitgediept. De verhaallijnen hebben genoeg, soms verrassende wendingen wat het boeiend houdt. De schrijfstijl is eenvoudig. Niet alle verhalen zijn even sterk, daardoor voorspelbaar. Dit doet echter niks af aan het verhaal opzicht, omdat het psychologische gedeelte, het effect wat een dader op het slachtoffer kan hebben het belangrijkste is.

Deze verhalenbundel 6 x schuld waarin gewone mensen de hoofdrol spelen is met de nodige galgenhumor geschreven. Heerlijk om tussendoor twee of drie verhalen te lezen en ontspannen.
De auteur heeft zeker de potentie om ooit de verhalenbundel te verlaten en zich te wagen aan een detective of (psychologische) thriller.

4****

Mieke Wijnants

Titel: 6 x schuld|Auteur:Frenkie Teijzirb
Uitgever: The Black Sheep Indie|ISBN: : 9789463426985|Blz: 90
Verschijningsdatum: mei 2017

 

6 x schuld is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
The Black Sheep Indie
Bol.com

Teken van thuis – Lara Mohn – Gastrecensie Mieke Wijnants

Teken van thuis – Lara Mohn – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:

Lara Mohn is werkzaam als gezondheidszorgpsycholoog en getrouwd met een predikant. Ze heeft een passie voor mensen, woorden en de lastige vragen van het leven. Dat wat tijdens een uitdagende periode in haar hoofd en hart ontstond, vertrouwde ze toe aan het papier. Teken van thuis is haar eerste boek.

OVER DE COVER:

Een meisje, jonge vrouw staat voor een raam van een kamer met lichtinval in een oud huis. Zo half in het licht staat ze er verlaten, haast verloren bij. Deze prachtige cover én titel “Teken van thuis” vertellen samen exact de inhoud van deze roman. Subliem gekozen!

OVER DE INHOUD:

Deze roman gaat over spijt en schuld, oude geheimen en nieuwe wegen, pijn, verlies en tekortschieten. Over zoeken naar jezelf, de ander en naar dat wat groter is dan jij.

De hoofdpersoon Eva is een jonge succesvolle vrouw die bij een advocatenbureau werkt. Ze houdt van een overzichtelijk bestaan, wil niet voor verrassingen komen te staan en regelt altijd alles tot in de puntjes. Samen met Sebastiaan woont ze in een mooi huis en is gelukkig. Haar leven is perfect precies zoals ze dit ooit voor ogen had.

Op een dag wordt ze aangesproken door een sjofel geklede man met stoppels, littekens in het gezicht en donkere ogen. Hij wil haar iets vertellen, grijnst ongemakkelijk, slaakt een vermoeide zucht en zegt uiteindelijk: “De sleutel ligt onder de mat” om vervolgens abrupt te verdwijnen. Het lijkt alsof hij ergens voor vlucht. Eva vindt zijn opmerking onzin en denkt er verder niet over na.

Als Eva ’s avonds de container buiten zet, ziet ze een glanzend randje bij de deurmat. Een onbehaaglijk gevoel bekruipt haar. Het zal toch niet echt…? De glinstering heeft zich vastgezet in haar hoofd. Ze zucht en zegt tegen zichzelf: ”Kom op Eva, doe normaal! Het kan van alles zijn.” Ze bukt zich en tilt de mat op. Daar ziet ze een sleutel liggen. Ze raapt deze op en vertelt Sebastiaan dat ze een sleutel gevonden heeft. Sebastiaan oppert dat deze misschien van de buurvrouw is. “Ja”, zegt Eva. Terwijl ze de sleutel in haar jaszak stopt zegt ze dat ze het morgen aan de buurvrouw zal vragen. Maar om de een of andere onduidelijke reden doet ze dit niet. De sleutel blijft haar bezighouden. Uiteindelijk gaat ze op zoek naar de deur van de woning waar deze sleutel op past.

Het wordt een lange, heftige en emotionele zoektocht waarin ze mensen van vroeger ontmoet, kennismaakt met nieuwe mensen, maar voornamelijk zichzelf tegenkomt als jonge vrouw én als kind. Personen in haar huidige leven anders gaat bekijken. Herinneringen komen bovendrijven, geheimen worden ontrafeld en zetten haar leven volkomen op z’n kop. Weg perfect leven. Hoe kan ze dit weer op orde krijgen? Waar is ze naar op zoek?  Hoe leg je iets uit dat jezelf niet begrijpt?

“Hoe kan ze zichzelf terugvinden als ze niet weet wat ze verloren heeft?”

“Lieve Eefje, weet je dat je diep vanbinnen nooit alleen bent?”

 

MIJN MENING:

De auteur weet mij van het begin tot het eind te boeien. Het is een psychologisch verhaal zonder moeilijke woorden of termen. Karakters worden perfect uitgediept, situaties prima beschreven, zodat inleven en meevoelen vanzelf gaan. Daarbij weet de auteur mijn emoties het hele boek door te beroeren en liepen tranen over mijn wangen. De fijne, warme begrijpelijke schrijfstijl en zinsopbouw maken dat deze roman gemakkelijk leest. Het verhaal komt zeer realistisch over. Het geloof is slechts zeer subtiel aanwezig. De spanning wordt goed opgebouwd.

Naast de hoofdverhaallijn zijn er verhaallijnen die op de diverse bladzijden cursief gedrukt staan. Zo leren we de andere personen, hun gedachtegang, verleden en huidige leven kennen. Deze zijn goed te volgen. Zowel het plot als de subplots zijn verrassend, soms pijnlijk en verdrietig.

“Je zoekt wel, maar vergeet te vinden.”

“Je kunt er wel degelijk voor kiezen om te vinden. Je hebt enkel geen controle over wát je vindt, want vinden is ontvangen.”

Lara Mohn reikt je in Teken van thuis de sleutel  van het leven liefdevol aan. Geeft je het zetje dat nodig is om oude deuren te sluiten en nieuwe te openen. Het vergt moed om deze sleutel te gebruiken, maar uiteindelijk zal het je kwetsbaar opstellen beloond worden. Je (zelf)vertrouwen vergroten en gelukkiger maken.

Deze roman die een ware levensles is in dicht bij jezelf blijven, durven voelen, kiezen voor jezelf, zelf de touwtjes in handen houden, begrip en anders leren kijken en denken is een echte aanrader.

5*****

Mieke Wijnants

 

Titel: Teken van thuis|Auteur: Lara Mohn
Uitgever: Ark Media|ISBN: 9789033801280|Blz: 320
Verschijningsdatum: september 2017

Teken van thuis is onder andere verkrijgbaar in de lokale boekhandel of via:
Bol.com

 

Liefde met gebruiksaanwijzing – Aline van Wijnen – Gastrecensie Connie Schelvis

Liefde met gebruiksaanwijzing – Aline van Wijnen – Gastrecensie Connie Schelvis

Liefde met gebruiksaanwijzing is de tweede feelgoodroman van Aline van Wijnen. Ze debuteerde met  Halsoverkop na het winnen van een schrijfwedstrijd.

Inhoud: De hoofpersoon Robin heeft het gehad met de romantiek. Relaties zijn stuk gelopen en ze hoeft geen man meer tot ze Max ontmoet. Max is fotograaf en zeer aantrekkelijk. Hij heeft duidelijk interesse in haar en doet zijn best haar te veroveren.  Terwijl ze samen aan een boek over relaties werken moet ze misschien eens aan een eigen relatie gaan werken?

Na het enthousiasme die ik hoorde op haar eerste titel ( die ik zelf nog niet gelezen had) wilde ik dit boek wel gaan lezen. Haar schrijfstijl is vlot al had het tempo voor mij wat sneller gemogen. Maar het is een prettige feelgoodroman dus op naar een paar uur ontspannen leesplezier.

Nou ja ontspannen?  Af en toe moest ik mijn tenen krommen omdat de personages dingen deden waarvan ik mij toch wel degelijk af vroeg of het niet een beetje vergezocht was. En als je dan al zo zou reageren (of doen) verdien je dan wel de sympathie van de omgeving of de lezers. Die van mij in ieder geval niet.  Ik had niets met de personen in het verhaal.  Nou ja er is een dame ( Svetna) , die Robin ( de hoofdfiguur) ontmoet op straat en vriendinnen mee wordt, die nog het meest met beide benen op de grond staat en aardig wat mensenkennis heeft maar dat is een bijrol in het geheel.  De andere vriendin van Robin is een regelrechte bitch en blijft goed in haar rol en het is wonderbaarlijk wat Robin van haar pikt.

Over deze Robin:  die zwelgt voor mij te veel op slechte ervaringen in het verleden en laat daardoor bijna de man van haar dromen schieten. Die man schiet vervolgens weer in het verleden en begint dan zelf te zwelgen. Misschien een beetje kort door de bocht het zo te omschrijven maar ik wil geen spoilers plaatsen.

De karakters komen dus niet allemaal realistisch over maar is dat nodig? Het is immers, gelukkig wel, een fictieve roman. En bovendien is het de schrijfster wel gelukt om de lezer te triggeren ook al is het door af en toe een vleugje ergernis te kweken. Hierdoor wil je toch doorlezen.

Op dat punt is het wel eens leuk om boek te lezen waarin karakters zitten waar ik totaal niets mee heb en ze af en toe niet eens begrijp. Nadeel is dan wel weer dat je het boek anders beleeft en niet zo in het verhaal wil blijven zitten, het toch minder boeit.

Persoonlijk had ik dus niet veel op met het boek, maar liefhebbers van dit genre zullen het een leuke feelgood vinden en lekker leesvoer! En die gebruiksaanwijzing? Ach, die wordt toch vaak niet helemaal gelezen dus die kan beter nergens bij zitten….

Omdat Liefde met gebruiksaanwijzing lekker wegleest en de schrijfster mij toch door liet lezen geef ik het boek 3 sterren.

3***

Conny Schelvis

 

Titel: Liefde met gebruiksaanwijzing|Auteur: Aline van Wijnen
Uitgever: Z & K|ISBN: 9789401910514|Blz: 256
Verschijningsdatum: 15 augustus 2017

Liefde met gebruiksaanwijzing is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

 

De vrouw op het perron – Agnita de Ranitz – Gastrecensie Mieke Wijnants

De vrouw op het perron – Agnita de Ranitz – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Agnita Andrieu – de Ranitz ( 1952 Den Haag) volgde een opleiding Kunstgeschiedenis aan het Ecole du Louvre in Parijs. Na haar huwelijk in 1978 bleef zij in Frankrijk wonen. De Ranitz heeft een grote passie voor creatieve vakken. Ze gaf jarenlang pianoles. Daarnaast is zij een zeer verdienstelijke beeldhouwster. Ze neemt geregeld deel aan tentoonstellingen, zowel in Parijs en omgeving als op het eiland aan de zuidkust van Bretagne. De laatste jaren besteedt zij steeds meer tijd aan haar grote passie: schrijven. De vrouw op het perron is haar debuut.

OVER DE COVER:
Op een witte ondergrond zie ik een prachtige voor het merendeel gele roos. Daaronder staat de titel in het rood. Nadat ik het boek heb gelezen kom ik tot de conclusie, dat deze gele roos in feite het hele verhaal vertelt. Ook de witte ondergrond en rode letters zijn niet zomaar gekozen. Ik leg dit uit als: sneeuw en liefde. De cover straalt iets moois, breekbaars, liefderijks en stilte uit. Sublieme combinatie. Prachtig!

ACHTERFLAP:
Op het perron van Delft staat plotseling een vrouw voor Cornelia die als twee druppels water op haar lijkt. Geschokt kijken ze elkaar een ogenblik aan. Dan draait de ander zich om en verdwijnt. Cornelia raakt ervan overtuigd dat ze haar tweelingzusje ontmoet heeft. Maar dat kan niet; die is kort na haar geboorte overleden. Wie is dan toch die vrouw op het perron? Haar verwarring is compleet als ze een gele roos vindt. Zet deze haar op het spoor van de waarheid?

OVER DE INHOUD:
De vrouw op het perron speelt zich af in Den Haag, Rotterdam, Delft en omstreken in de jaren zestig. Cornelia is getrouwd met Henk, die sinds een aantal jaren is veranderd in een stuurse, botte echtgenoot, die Cornelia veelvuldig kleineert, commandeert en daarbij weinig thuis is. Wat had ik te doen met Cornelia. Vond haar meteen beminnelijk en kreeg een aversie jegens Henk, wat allengs erger werd.

Cornelia is geboren op 6 januari 1917 samen met haar tweelingzusje Geertje. Geertje is echter na 10 dagen overleden. Dit heeft Cornelia altijd als een gemis ervaren. Met haar vader heeft ze een speciale band en samen ondernemen ze veel. Zijn passie voor paarden brengt hij over op Cornelia.

Op een dag gaat de dan 51-jarige lieve zorgzame Cornelia naar de markt in Delft waar ze heeft afgesproken met vriendin Martje. Tijdens deze reis komt ze op het perron oog in oog te staan met haar spiegelbeeld. Deze vrouw draait zich abrupt om en baant zich een weg in de drukte Cornelia in totale verwarring achterlatend.
Thuisgekomen probeert ze haar verhaal aan Henk te vertellen, maar deze reageert niet en doet het na een paar maanden af als flauwekul. De vrouw op het perron blijft Cornelia bezighouden en ze neemt haar vriendinnen Martje en Nellie in vertrouwen. Samen gaan ze op zoek naar de mysterieuze vrouw. Het kan haar tweelingzusje niet zijn, want deze is immers overleden, maar wie is deze vrouw dan wel?

De vrouw op het perrron vertelt niet alleen de zoektocht van Cornelia, maar geeft ook een kijkje in het verleden. De oorlogsjaren, de hongerwinter, paarden en beroepen die verdwijnen uit het straatbeeld, haar jeugd, verhalen van haar vader en moeder en foto’s van lang geleden. Een prachtig stukje geschiedenis waar de auteur voortreffelijk research naar heeft gedaan. Ik waande me terug in de tijd dat de bakker, melk-, schillen- vodden- en kolenboer nog met paard en wagen aan huis kwamen en dat voelde als een warme deken. Een stukje nostalgie.
Daarnaast zijn er een aantal bladzijden cursief gedrukt waarin ik een oudere vrouw volg, waarvan vooralsnog niet bekend is wie het is en of zij een rol heeft in dit verhaal.

In het nawoord vertelt de auteur hoe ze op het idee is gekomen om deze roman te schrijven en zelfs dit is spannend en ontroerend.

MIJN MENING:
De vrouw op het perron blijft boeien tot de laatste bladzijde, is spannend en meeslepend. Ik wilde doorlezen, weten wie, wat, hoe en waarom. Al had ik op een gegeven moment wel een vermoeden, maar moest echt wachten tot het plot, dat zeer verrassend is.

Het karakter van Cornelia wordt goed uitgediept, maar ook van de andere personages kreeg ik een goed beeld, zodat ik mij perfect kon inleven. Situaties worden duidelijk beschreven daardoor kon ik meeleven- en voelen. De auteur wist mij te beroeren met haar verhaal en de manier waarop ze alles verwoord. Prachtige zinsopbouw, mooie woordkeuze, de spanning langzaam opvoerend en vasthouden. Ondanks mijn nieuwsgierigheid en ongeduld is de auteur in staat om het verhaal dusdanig te vertellen dat er een soort rust uitgaat van deze roman. Dit was heerlijk lezen. Ze heeft een verhaal weten te creëren dat mij het gevoel gaf kalmerend pianospel en kabbelende beekjes te horen en waarvan de uitvoering tot het eind één groot vraagteken blijft.
Dit vind ik zeer knap voor een debuut. Heb genoten van deze roman en kijk vol verwachting uit naar het tweede boek van deze auteur.

5*****

Mieke Wijnants

 

Titel: De vrouw op het perron|Auteur: Agnita de Ranitz
Uitgever: Brevier|ISBN: 9789491583827|Blz: 240
Verschijningsdatum: april 2016

De vrouw op het perron is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Windkracht 6 – Agnes van Overveld – Gastrecensie Mieke Wijnants

Windkracht 6 – Agnes van Overveld – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Agnes van Overveld (1963) is echtgenote, moeder van drie kinderen, vrijwilligster en pr- en communicatiemedewerkster. Ze schreef Windkracht 6 uit respect voor blinden en slechtzienden, en voor Ria in het bijzonder, want ondanks dat zij altijd zwart ziet, brandt er een lichtje in haar hart.
Ook schreef Agnes over de gevolgen van haar hersenvliesontsteking; om lotgenoten op weg te helpen en om onzichtbaar letsel zichtbaar te maken. Maar ze schreef vooral om jou de warmte te laten voelen die zij zelf ervaart in haar vriendschap met Ria, want een vriendschap zo puur maakt dat je het leven opnieuw leert vieren… ondanks beperkingen en handicap.
Agnes kwam bij Ria terecht om haar te helpen. Of… was het andersom?

SAMENVATTING:
Hoe was het voor Ria om op haar zestiende blind te worden en haar ouderlijk huis in 1956 te verlaten? En hoe krabbelde Agnes op na de hersenvliesontsteking die haar in 2010 trof? Twee levensverhalen in een uit het hart geschreven verhalenbundel. Ze zijn niet ál te droevig, want juist door dit noodlot ontstond een bijzondere vriendschap tussen Ria en Agnes; door vrijwilligerswerk ontmoetten zij elkaar.

Via de ogen van Agnes ziet Ria de wereld, en Ria op haar beurt ‘voelt’ het hoofd van Agnes als ze het door vermoeidheid niet naar behoren gebruiken kan. Samen staan ze sterk. Ook houden ze van geintjes en uitdagingen. Hun belevenissen leveren mooie verhalen op.
In deel één ervaar je de bijzondere momenten die Ria en Agnes deelden.
In deel twee lees je over de ogenblikken die hun levens veranderden, de impact hiervan én de hoopgevende manier waarop zij hiermee omsprongen.

OVER DE COVER:
Een prachtige en leuke foto van Agnes en Ria op de tandem waar ze tegen de windkracht intrappen. Achter de vrouwen zie ik donkere en lichte wolken. In grote witte letters de titel Windkracht 6. In kleinere witte letters staat: Kracht na tegenslag. De cover en titel maakt mij nieuwsgierig naar het verhaal erachter en nodigt uit tot lezen. Dit alles samen geeft perfect de inhoud van het boek weer en dus subliem gekozen.

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Deze roman gaat over Agnes en Ria die beiden met een niet aangeboren beperking moeten leven. Hoe deze zijn ontstaan en wat dit inhoudt wordt verteld in een aantal inspirerende verhalen over vriendschap en doorzettingsvermogen.

Door een ruggenprik in het ziekenhuis heeft de dan 47 jarige Agnes een hersenvliesontsteking opgelopen en daar een aantal ingrijpende beperkingen aan over gehouden. Hierdoor kan ze niet meer alles wat ze voorheen wel kon en zo normaal leek. Ze moet veel inleveren en niet alleen qua gezondheid, maar ze raakt ook haar baan kwijt, is niet langer de spil van haar gezin en moet op haar hoede zijn voor licht, drukte en extra prikkels. Haar grenzen goed bewaken. Ondanks alles wil ze bezig zijn en blijven en gaat op zoek naar vrijwilligerswerk. Dit lukt en ze komt bij Ria terecht, die vanaf haar 16e blind is. Het klikt meteen tussen de vrouwen.

Ria is een 72 jarige blinde, sportieve, spontane, sterke en goedlachse vrouw, die altijd in is voor een grapje en graag dingen onderneemt. Daarnaast kan ze ook serieus zijn en kent heel wat wijsheden waar we van kunnen leren. Wil ook nog van alles doen wat ze nog nooit heeft gedaan. Ze heeft deze uitdagingen ook nodig.
Agnes laat Ria zien, en Ria laat Agnes voelen. Ze vullen en voelen elkaar perfect aan.

Ik had haar gezicht leren lezen en wij hadden elkaar leren begrijpen zonder woorden.

Wat deze vrouwen samen beleven wordt op een leuke, realistische en humorvolle manier beschreven. Zelfspot is de dames niet onbekend. Daarnaast beschikken ze beiden over een groot doorzettingsvermogen en optimisme. Kijken naar en omarmen van wat wel nog kan en wat wel nog is en daarvan genieten. Denken in mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Een prachtige krachtige manier van leven met een beperking.

Alles hangt samen met hoe je denkt, wát je zegt. Je denkkracht is belangrijk, dus denk jezelf leeg…

De inhoud is zeer overzichtelijk. Je kunt deze roman van voor naar achteren en vice versa lezen, maar ook eerst het verhaal van Agnes, daarna enkele verhalen over hun belevenissen samen, dan het verhaal van Ria en vervolgens de rest van de avonturen, die deze twee bijzondere vrouwen samen meemaken. Je kunt dus alle kanten op met dit waargebeurd verhaal.
Opvallend is dat er twee keer een Deel 2 voorkomt in dit boek. Deel 2 Agnes voor en na de meningitis en Deel 2 Ria voor en na het blind worden. In deze delen vind je ook een aantal waardevolle tips voor mensen met een beperking, maar waar wij allemaal ons voordeel mee kunnen doen.
Het is een (h)eerlijk geschreven verhaal waar ik van heb genoten, maar waardoor ik ook meer inzicht heb gekregen wat het betekent om blind te zijn en hoe mensen aankijken tegen en omgaan met een beperking die niet zichtbaar is. Tijdens het lezen kreeg ik een goed beeld van deze vrouwen en de situaties waar ze in terecht komen of tegenaan lopen. Hoe ze van hun leven levenskunst maken. Elkaar Inspireren, maar in feite ons allemaal. De warme en begripvolle vriendschap. Elkaar helpen en steunen. Zo zou het altijd en overal moeten zijn, dan zag de wereld er heel wat beter uit.

Deze roman is zeer toegankelijk veel velen en leest als een trein. Heb meermalen hartelijk kunnen lachen. Maar de auteur wist ook mijn emoties met betrekking tot boosheid en verdriet te beroeren en verwoord alles op een fijne, ongedwongen manier zonder gebruik te maken van moeilijke woorden of medische termen waar je over zou kunnen struikelen.
Zelfvertrouwen, vertrouwen in anderen hebben, warmte, begrip, geduld, aanvoelen, acceptatie, respect, waardering en vriendschap zijn zeer belangrijk als je moet leven met een beperking, maar m.i. ook zonder beperking.
Agnes en Ria zijn ware levenskunstenaars!

Ik heb mijn nieuwe leven lief.

4****

Titel: Windkracht 6 |Auteur: Agnes van Overveld
Uitgever: Uitgeverij van Brug |ISBN: 9789065233615 |Blz: 256
Verschijningsdatum: december 2015

Windkracht 6 is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Zwarekousenkerk – Joke Gunter – Gastrecensie Mieke Wijnants

Zwarekousenkerk – Joke Gunter – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
De passie van Joke Gunther (1965) is taal: een mooi verhaal of gedicht maken van woorden, daar geniet ze van. Ook vindt ze het heerlijk om de verhalen van andere mensen te lezen. In mei 2015 kwam haar novelle tien uit onder het pseudoniem Jikke de Jager. Een debuut waarmee een schrijversdroom werkelijkheid werd.

ACHTERFLAP:
Na tien, over Jikke die met haar broers en zussen in een streng gelovig gezin opgroeit, volgt nu de indringende novelle Zwarekousenkerk over Jikke en haar volwassen autistische zoon Jop.
Een meeslepend verhaal over anders-zijn, elkaar en het verleden begrijpen en kunnen loslaten. Samen wandelen ze met een rugzak vol verhalen over dijken, langs rivieren en het door verleden. Een tocht die hen dichter bij elkaar brengt en waarin ‘streepjesdag’ en ‘biddag’ elkaar raken.

OVER DE COVER:
Een bruine ondergrond. Daarop in het wit de titel en naam van de auteur en een prachtige tekening van Jop eveneens in het wit. Nadat ik het boek gelezen heb leg ik dit uit als donkere dagen door het strenge geloof en het leven met autisme, maar deze zijn niet meer zwart door de wandeling en de verhalen. Ze zijn lichter geworden door wederzijds begrip en inzicht. Eenvoudig maar prachtig!

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Zwarekousenkerk is een novelle met autobiografische aspecten. De namen van de personen in dit verhaal zijn gefingeerd. Deze roman is opgedragen aan Jan, de zoon van Joke.

“Wij horen bij elkaar. En later als ik er niet meer ben vind je me terug in onze verhalen.”

In deze roman lees ik de verhalen van moeder Jikke en haar volwassen autistische zoon Jop tijdens hun wandeling van een paar dagen. Jikke vertelt over haar jeugd door de ogen en met de gedachten van het 10-jarige kind van toen. Jop doet dit aan de hand van zijn tekeningen. Beiden hebben een volle rugzak met herinneringen, waarvan ze hopen dat deze tijdens hun reis lichter wordt. Na ieder verhaal volgt een evaluatie en samen besluiten ze daarna wat ze met het verhaal doen: terug in de rugzak, een ander plaatsje zoeken waar het tot zijn recht komt of weggooien.

De verhalen van Jikke gaan over het zeer gelovige gezin waarin ze opgroeide, welke invloed dit heeft gehad op haar jeugd, maar ook over de streken die ze uithaalde, haar zusje Lotje en broertje Dris, haar verdriet, school, boekjes die ze stiekem las, vriendinnetjes, verliefdheden en nieuwsgierigheid naar dingen die ze niet begreep of kende. De verhalen zijn zeker niet doordrenkt met het geloof, maar worden op een luchtige manier verteld.
Jop zijn verhalen heeft hij getekend en aan de hand hiervan maakt hij Jikke tijdens het wandelen duidelijk wat zijn angsten, onzekerheden waren of zijn, waarom zijn dwanghandelingen nu en dan de kop opsteken en wat hij als kind niet begreep en daardoor anders handelde dan andere kinderen, toen niet begreep waarom zijn moeder boos werd, verwoordt zijn gedachte- en leefwereld, zodat Jikke nog meer inzicht en begrip krijgt voor haar zoon.

Jop staat voor de spiegel. “Wat zie je?” vraag ik hem. “Een kindman”. Ik ben jouw kind, maar ook een man, kijk maar.

Samen maken ze de reis van hun leven, die ze waardevolle momenten brengt en waarbij wederzijds begrip, respect en waardering alleen maar groeit en niet te vergeten de liefde voor elkaar.

“Ik weet een mooie plek voor de verhalen Jop, zie je de stenen bij de rivier? Waarom horen ze daar? Omdat het dagen waren, die zo zwaar als stenen wogen.”

Dit boek is met veel liefde, warmte, respect, maar ook met humor geschreven. De auteur heeft een fijne vlotte schrijfstijl die voor velen zeer toegankelijk is. De hoofdstukken zijn kort en bevatten prachtige tekeningen. Het boek heeft zeer gevarieerde onderwerpen en leest als een trein. Vaker wist de auteur mij te raken, had ik een brok in mijn keel of liepen de tranen over mijn wangen door uitspraken van Jop, zijn gedachtegang, maar ook die van het kind Jikke. De (be)leefwereld van Jop én van Jikke als kind worden zorgvuldig, realistisch en ontroerend weergegeven, waardoor ik mij perfect kon inleven en meevoelen.

Een prachtige roman die iedereen zou moeten lezen om zo meer begrip te krijgen voor mensen met een of andere vorm van autisme, maar ook voor de ouders voor wie dit een lange en moeilijke zoektocht is naar wat er omgaat in het hoofd van hun kind en hoe ze deze kunnen helpen en steunen. Het boek heeft mij meer geleerd over autisme onder andere hoe vermoeiend het vaak is, omdat het hoofd nooit leeg is, altijd bezig is en dit leidt ook af. Maar ook over het anders denken en handelen.
Knap hoe de auteur dit in slechts 148 bladzijden aan de hand van verhalen duidelijk weet te maken. Respect en waardering.

“Jop herkent in mij het meisje uit mijn verhalen dat hij heeft toegelaten tot zijn wereld. We horen bij elkaar.”

5*****

Mieke Wijnants

Titel: Zwarekousenkerk| Auteur: Joke Gunter
Uitgever: Precious|ISBN: 9789082652901|Blz: 148
Verschijningsdatum: maart 2017

Zwarekousenkerk is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com (Tijdelijk niet leverbaar, vandaar de prijs van € 0,00)

Jitzak – Mili van Veegh – Gastrecensie Mieke Wijnants

Jitzak – Mili van Veegh – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Mili van Veegh leeft een teruggetrokken leven in Frankrijk, waar zij haar schrijvershart gevonden heeft. Voor haar debuut is zij tijdelijk teruggekeerd naar haar pied-à-terre in Den Haag om haar Jitzak te delen met het grote publiek.

ACHTERFLAP:
Zizzel, geraakt door het schrijnende verleden van Jitzak en overweldigd door zijn charme en liefde voor haar, stort zich in een relatie met hem. Eindelijk heeft ze weer vertrouwen in de toekomst en bloeit ze op tot de vrouw die ze was voor haar eerdere relatie.
Jitzak, ex-marinier en vrouwenveroveraar, weeft zijn duistere web om haar heen. Voor hij de deur achter zich dichttrekt, glijdt hij in de armen van Atnat, zijn nieuwe liefde.
Gedreven door wanhoop zoekt Zizzel contact met Atnat en vindt in haar een bondgenoot. Samen draaien ze de rollen om en weven hun web om Jitzak.
Een intrigerend verhaal dat diep de ziel betreedt, een verhaal dat iedere vrouw kan overkomen.

OVER DE COVER:
Op een licht grijze ondergrond, lijkend op mist, een grote in het zwart geklede man. Verder een vrouwenhand die een gebaar maakt om de man weg te duwen. De vrouw draagt een opvallende blauwe ring. De titel Jitzak heeft dezelfde blauwe kleur. Nadat ik het verhaal gelezen heb begrijp ik de cover en vind deze in combinatie met de titel subliem gekozen, omdat de inhoud van het boek exact wordt weergegeven. Angstaanjagend en prachtig tegelijk.

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Deze roman begint met een voorwoord van de auteur waarin ze vertelt waarom ze dit verhaal wilde schrijven. Zo is er onder andere te lezen: “Jitzak” is mijn eerste rapsodie die mijn hart heeft geraakt en met wie ik ook het hart van de lezer hoop te bereiken.

Het verhaal bestaat uit drie delen.
Deel 1: Zizzel vertelt hoe ze Jitzak heeft ontmoet. Deel 2: Jitzak laat zijn gedachten de vrije loop. Deel 3: Zizzel ontmoet Atnat.
Maar in alle drie de delen speelt de Jitzak de hoofdrol. Gebruikt hij zijn charme, Joods geloof, zijn ziektes en zware leven om bij de vrouwen in de gratie te komen en blijven. Lees ik hoe deze man (vooruit) denkt, (niet) voelt en wat zijn bedoeling is.
Zizzel heeft een paar relaties achter de rug en geen vertrouwen meer in de toekomst, totdat ze via de datingsite Maxi Jitzak voorbij ziet komen. Haar vriendin Coco vindt het een engerd, maar Zizzel is verkocht. Ze valt voor deze charmante man, barstensvol humor, eerlijk sprekend over zijn situatie, verleden en zijn kinderen.
Daarna gaat het snel. Zizzel is geraakt door Jitzak zijn verleden, stapelverliefd en ze gaan samenwonen in haar huis. Hij draagt haar op handen, zingt liedjes voor haar, overstelpt haar met bloemen en reisjes. Zizzel is eindelijk weer gelukkig en bloeit op tot de vrouw die ze was voor haar eerdere relaties.

“Het liefst wilde hij mijn stem horen, die vulde zijn gemoed zowel als zijn broek”

“En mij wiegde hij in slaap, wanneer ik in bed lag, door eindeloos liedjes te zingen”.

Na bijna drie jaar te hebben samengewoond komt Zizzel erachter, dat Jitzak ook een relatie heeft met Atnat.
Jitzak vertelt ook Atnat over zijn verleden. Precies hetzelfde verhaal als wat Zizzel te horen heeft gekregen. Wederom met zijn charmes en overweldigende liefde naar Atnat toe, gaat ook zij voor de bijl. Blij dat er weer liefde en aandacht in haar leven is na haar scheiding. Ze is stapelverliefd op deze beminnelijke man met zijn fijne houding en manieren, maar wil voorlopig nog niet samenwonen. Atnat is dan nog niet op de hoogte van het bestaan van Zizzel.
Jitzak weet dat Zizzel op de hoogte is van het bestaan van Atnat en toch blijft hij haar bezoeken en overladen met cadeaus, telefoontjes en e-mails. Probeert steeds meer van haar gedaan te krijgen en als dit niet gaat zoals hij wil, heeft hij zo zijn eigen methodes. Ook Atnat komt na drie maanden achter Jitzak zijn werkelijke aard en bedoelingen.

Jitzak gaat erg ver om zijn doel te bereiken en speelt zelfs de vrouwen tegen elkaar uit. Probeert ze te vervreemden van hun kinderen en vrienden. Zizzel is er klaar mee en neemt contact op met Atnat. Deze gelooft Zizzel in eerste instantie niet. Na diverse telefoontjes en e-mail contact komen ze nader tot elkaar en smeden een plan. Ze draaien de rollen om, ondanks alle tegenwerking die ze ondervinden.

“Langzaamaan wennen we aan elkaar, van haar kraakstem ben ik niet meer afkerig, hoewel haar geluid keer op keer doet denken aan zijn wurgende klauwen.”

Liefde maakt blind is hier zeer duidelijk van toepassing. Beide vrouwen zijn niet dom, maar verlangen wel naar liefde en aandacht en dit ontvangen ze van Jitzak.

’s Nachts pulkt ze aan korstjes en slaapt niet.”

Ik haal kanker naar me toe. De operatie is zwaar, de morfine hemels.”

Lukt het Zizzel en Atnat om los te komen van Jitzak en op welke manier?
Het verhaal leest niet gemakkelijk, mede doordat er een langdurig e-mail contact is tussen de vrouwen en Jitzak, die de Nederlandse taal niet echt onder de knie heeft qua zinsopbouw en woordgebruik. Punten laat hij vaker achterwege, daarentegen bedient hij zich van veel uitroeptekens. Hij probeert de mails de ene keer zakelijk, dan weer dreigend te houden om vervolgens weer om te slaan naar zijn beminnelijke “Ik”. Daarbij wordt het verhaal van Jitzak over zijn verleden in feite meerdere keren verteld, omdat hij dit zowel tegen Zizzel als Atnat vertelt en de vrouwen zijn verleden samen ook nog eens onder de loep nemen.

De karakters van Jitzak en de vrouwen worden goed uitgediept. Ook de beschreven omstandigheden en situaties geven een goed beeld van alle drie. Daardoor kon ik mij prima inleven en meevoelen. Er komen nogal wat Joodse uitdrukkingen en woorden in het boek voor, maar als je de betekenis niet weet of weet te achterhalen, doet dit niks af aan het verhaal. De hoofdstukken zijn kort. Het boek bevat een stukje psychologie door de gedachtegang van Jitzak te interpreteren en de visie die de vrouwen hierop hebben te verstaan. Het plot is goed, de spanning en schrijfstijl iets minder.

Het is een realistisch verhaal waarvan ik hoop dat het vrouwen in dezelfde situatie wakker schudt en hun het steuntje in de rug geeft dat nodig is om te breken met hun uitzichtloze relatie.

Het is te groots, we kunnen het zelf niet bevatten.”

3 ½ ***

 

Mieke Wijnants

 

Boektrailer Jitzak  – Mili van Veegh

Titel: Jitzak|Auteur: Mili van Veegh
Uitgever: Ambilicious| ISBN: 9789492551160|Blz: 231
Verschijningsdatum: augustus 2017

Jitzak is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Ambilicious
Bol.com

Ik ga even zaad halen – Suzanne Geysendorpher – Gastrecensie Mieke Wijnants

Ik ga even zaad halen – Suzanne Geysendorpher – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:

Suzanne Geysendorpher (1975) groeide op in de Drechtsteden, maar woont nu in Utrecht. Ze werkt als zelfstandig consultant en is inmiddels trotse moeder van een zoon. Suzanne schreef haar boek, omdat ze zelf had gewild dat er een boek als dit bestaan had toen ze aan haar zoektocht begon.

ACHTERFLAP:

‘Zeg, kom jij ook voor de speeddate?’
‘Sorry?’
Naast mijn auto staat een kleine, stevige vrouw met kort rood haar.
‘Of je ook voor de speeddate komt!’ Ze wijst naar de overkant. ‘Daar. In dat gebouw daar! Een donorspeeddate, voor sperma, je weet wel.’

Ik ga even zaad halen is het openhartige verhaal van Suzanne die op zoek gaat naar een spermadonor. Geschreven in een stijl die je recht in je gezicht slaat.
Zesendertig is ze, als ze zich realiseert dat haar eitjes beperkt houdbaar zijn. Zesendertig, alleenstaand en lesbisch. Haar zoektocht naar donorzaad brengt bizarre, humoristische en ontroerende wendingen met zich mee. Het wordt er niet makkelijker op als er een nieuwe partner in haar leven komt.
Met een scherpe en kritische blik bekijkt Suzanne de mogelijkheden, met daarbij één ding in het achterhoofd: wat is het allerbeste voor haar toekomstige kind?
Uiteindelijk vindt ze een donor op een manier die ze zelf niet voor mogelijk had gehouden.

OVER DE COVER:

Op een witte ondergrond een grijs hart en in grote zwarte letters de titel: Ik ga even zaad halen. Het hart geeft aan dat het kindje van harte welkom is en met liefde wordt gezocht naar een donor. De cover valt zeker op. Trekt de aandacht in de winkel, want geen alledaagse titel. Subliem gekozen dus.

OVER DE INHOUD EN MIJN PERSOONLIJKE MENING

Op de eerste bladzijde staat:

Voor de vrouw die wacht op het juiste moment.
Voor de vrouw die zoekt naar de perfecte partner.
Voor de vrouw die wacht op een “ja” van haar wederhelft.
Voor de vrouw die haar klok voelt tikken.
Voor de vrouw die zich laat leiden door haar omgeving.
Voor de vrouw die denkt dat ze het niet alleen kan.
                 Ooit stond ik waar jij nu staat.

Dan volgt de proloog die begint met “Daar lig je dan. Klein, kwetsbaar en vol levenslust”.

Dit geeft aan dat het Suzanne uiteindelijk is gelukt om een kindje te mogen krijgen.
De lange en moeilijke weg die ze hiervoor heeft moeten bewandelen vertelt ze in deze roman.

Suzanne is lesbisch, 36 jaar, heeft geen relatie en haar kinderwens is dermate groot dat ze op zoek gaat naar een geschikte spermadonor. Het lijkt in eerste instantie snel te lukken als ze haar kinderwens kenbaar maakt aan vriend Sam. Sam is bereid om haar te helpen. Er volgen nog wat gesprekken en berichtjes. Hij is er zeker van en wil ook graag een kindje. Hij heeft plannen om in Frankrijk te gaan wonen en werken, maar voorziet geen problemen. Suzanne en hun kindje zullen samen de vakanties daar doorbrengen en tussendoor komt hij geregeld naar Nederland. Op deze manier weten Suzanne en haar toekomstige kindje wie de vader is, is er contact en staat ze er niet alleen voor. Allemaal heel belangrijk voor Suzanne. Het een ideale situatie voor alle betrokken partijen

Alles lijkt in kannen en kruiken totdat Sam een relatie krijgt met een vrouw en hij er liever van afziet, ondanks dat deze vrouw openstaat voor het plan.De kinderwens van Suzanne spat voor de 1e keer uit elkaar. Ze heeft wel begrip voor Sam zijn keuze.

Dan ontmoet ze Francien en ze krijgen een relatie. Zijn gelukkig en maken plannen voor de toekomst. Francien heeft al een dochtertje Koosje van 6 jaar, maar ziet een tweede kindje wel zitten. De vele bezoekjes aan klinieken, donorspeeddates, bijeenkomsten voor mensen die om wat voor een reden dan ook op zoek zijn naar een spermadonor volgen zich in rap tempo op. Ze zoekt op internet naar alles wat ze wil weten en waar ze aan moet denken als ze een kindje wil van een donor.

In de klinieken volgen lichamelijke- geestelijke- en achtergrondonderzoeken. Willen ze weten of ze een koopwoning heeft en hoe groot deze is, hoe hoog haar salaris, of ze een partner heeft. Vult ze ellenlange lijsten in waarvan sommige weer vragen oproepen. Legt contact met lotgenoten op FB.

“Het heeft me veel denk- voel- huil- en bezinwerk gekost” 

Francien blijkt echter nog niet klaar voor een tweede kindje en andere veranderingen die dan zullen plaatsvinden, zoals samenwonen in Utrecht. Suzanne parkeert haar wens even, om Francien meer tijd te geven om aan de toekomstige situatie te wennen. Dit doet ze diverse malen, om uiteindelijk te moeten erkennen dat haar wens en toekomstbeeld niet stroken met die van Francien. Inmiddels is ze 37 jaar, heeft liefdesverdriet en de vruchtbare tijd die ze nog heeft om een kindje te krijgen tikt weg.

“Mijn hart huilt. Ik wil het helemaal niet alleen doen, maar ik heb geen keus”

Ze wil de regie zelf in handen houden. Weet wat ze wel en niet wil en wie de vader van haar kind mag worden.

“Mijn kind zal krijgen waar hij recht op heeft. Het recht om te weten wie zijn biologische ouders zijn”.

Uiteindelijk lukt het Suzanne na 2,5 jaar en gaat haar kinderwens in vervulling. Hoe? Dat lees je in deze roman, die tot de laatste bladzijden spannend blijft.

“God wat heb ik zin om je te ontmoeten, om van je te leren, om gek van je te worden, om van je te houden en je te liefkozen. Je groot te brengen en mee te bewegen op het pad dat wij samen bewandelen. Wat ben jij welkom!”

De auteur heeft een fijne vlotte schrijfstijl, vertelt realistisch, eerlijk en met humor over de lange pijnlijke weg die ze heeft moeten bewandelen om haar kinderwens werkelijkheid te laten worden. De hoofdstukken zijn niet te lang en alles wordt goed en op een plezierige manier uitgelegd. Het is geen opsomming van, maar een echt verhaal geworden. De karakters van Suzanne en Francien worden goed uitgediept, zodat ik mij goed kon inleven en meevoelen. De bureaucratie en (on)begrip van sommige mensen in klinieken wordt goed verwoord. Nu en dan wist de auteur mijn gevoelens dusdanig te beroeren dat er tranen over mijn wangen liepen, maar ook  boosheid als ik las waar een (lesbische) alleenstaande vrouw overal aan moet voldoen om in aanmerking te komen voor een spermadonor. Te triest voor woorden.

Minpuntje vond ik de uitgebreide beschrijving van de ovulatietest, omdat dit mijn inziens niks extra’s toevoegt aan het verhaal. Dit had voor mijn gevoel korter gemogen.

Het is een boek dat iedereen wel of niet in dezelfde situatie zou moeten lezen, om zich zo te realiseren wat deze aanstaande moeders allemaal te wachten staat, waar ze doorheen moeten en hoeveel vechtlust en doorzettingsvermogen hiervoor nodig is. Het is niet zomaar: “Ik ga even zaad halen”.

Achter in het boek staat een bronvermelding en noot van de auteur.

4****

Gastrecensie Mieke Wijnants

Titel: Ik ga even zaad halen|Auteur: Suzanne Geysendorpher
Uitgever: Paris Books|ISBN: 9789492179562 |Blz: 356
Verschijningsdatum: november 2016

Ik ga even zaad halen is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

 

 

Hunkering – Maria Boonzaaijer – Gastrecensie Mieke Wijnants

Hunkering – Maria Boonzaaijer – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Maria Boonzaaijer (1948) is naast auteur van romans ook docent drama, stemcoach en chansonnière. Haar debuut Papa Tango (2009) schreef ze tijdens een vierjarige zeilreis rond de wereld. In 2013 verscheen haar literaire roman Het vreemde meisje, die door de pers lovend werd ontvangen. Haar derde boek Joodse buren is een historische familieroman en verscheen in 2015. Hunkering is haar 4e boek.

OVER DE COVER:
Op een witte achtergrond een bruine onder de verf zittende keukenstoel waarvan 2 poten deels zijn afgebroken. Desondanks nodigt deze stoel uit tot zitten al zal dit moeilijk worden. Nadat ik het boek heb gelezen leg ik dit als volgt uit: Twee beschadigde mensen die getekend zijn door het leven, waarvan ze de littekens met zich meedragen en desondanks blijven hunkeren naar genegenheid. Perfect gekozen cover en titel. Prachtig!

SAMENVATTING:
Het huwelijk van de 52 jarige Julia Leander is gestrand en daarmee ligt haar leven overhoop. Via een arts huurt zij voor een zeer lage prijs een luxe appartement aan de Amstel, maar daarbij is inbegrepen de zorg voor een oude heer, F. Todi. Deze norse Portugees is daar echter niet van gediend en doet er alles aan om Julia het huis uit te werken. Desondanks ontvouwt zich tussen deze twee gekwetste mensen een intieme relatie, die hen doet opbloeien.
Dan neemt Todi – gedreven door wroeging over zijn verleden – Julia mee naar zijn geboortestad Setúbal om zijn oude geliefde Teresa te zoeken: een reis met onvoorziene gevolgen.

Hunkering gaat over eenzaamheid en over een passievolle zoektocht naar menselijke warmte en waardigheid. Bovenal rekent dit boek af met het cliché dat seks en senioren met elkaar in tegenspraak zijn.

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Het boek opent met de zin:
Aan alle mensen bij wie de hunkering nog leeft.”
En de quote:
Liefde is niet compleet als ze niet weet van dingen die slechts liefde kan verzinnen.” Carlos Drummond de Andrade.

Op een vrijdag eind juni bekent Patrick echtgenoot van de dan 52 jarige Julia Leander dat hij een ander heeft. Haar wereld stort in. Zoiets als een sterfdag die je nooit meer vergeet, maar ook een dag die de rest van haar leven zal bepalen, al weet ze dit op dat moment nog niet.
Julia gaat op zoek naar woonruimte en werk. In haar nieuwe en luxe appartement maakt ze kennis met Todi en het klikt van geen kant. Todi wil geen bemoeizucht en wil Julia zo snel mogelijk weer uit haar appartement hebben. Er komt echter een moment dat Todi volledig omslaat naar de andere kant en ze beiden hun levensverhaal aan elkaar vertellen. Ze blijken meer gemeenschappelijk te hebben dan ze dachten. Er bloeit iets moois op.

Julia’s vader is overleden, haar moeder is dementeerde en verblijft in een verzorgingshuis. Hier ontdekt Julia een kant van haar moeder die ze niet kent en nooit achter haar had uitgehaald. Tijdens een bezoekje aan haar moeder komt ze Leonoor een vroegere studievriendin weer tegen. Ze maken een afspraak om een kopje koffie te drinken en al snel praten ze over hun leven. Door het verhaal van Leonoor krijgt Julia meer inzicht en dit verandert haar leven en gedachtegang.

“Pas als men weet kan men begrijpen. Wordt alles duidelijk.”

Dit boek vertelt het verhaal van 2 mensen die getekend zijn door het leven. Todi uit wroeging, Julia door het steeds afgewezen geworden. Beiden voelen zich verlaten en dragen een onmenselijk verdriet met zich mee. Beelden van vroeger duiken steeds op, verscheurde verlangens en minder fijne herinneringen met pijn tot gevolg.
Afwisselend wordt het verleden, mijmeringen en heden verteld van Julia en Todi, zodat ik een goed beeld krijg van wat zich heeft afgespeeld en nu bezighoudt. Daarna volg ik hun leven, gesprekken en reis samen in het heden. Hoe moeilijk het is om vertrouwen te hebben in de medemens, bang om gekwetst te worden of weer te beschadigen. Hoe beiden snakken naar genegenheid en intimiteit. Wordt het duidelijk dat lustgevoelens en intimiteit van alle tijden zijn, dat leeftijd geen rol speelt. Iedereen heeft liefde en verlangen in zich en wil dit graag ontvangen en delen. Weggestopte gevoelens komen weer naar boven en zeker als we ouder worden. We zijn niet altijd in staat om deze gevoelens te tonen, omdat het teveel pijn kan doen. En als we het wel doen dit een schuldgevoel kan oproepen en anderen er onbewust te kort mee kunnen doen of verdrietig maken. Dat mensen en m.n. kinderen hier de dupe van kunnen worden.

“Vol verdriet, vol verdriet ga ik slapen en met nog meer verdriet sta ik op…” Uit “Lágrima” (Traan) Fado van Amalia Rodrigues.

Dit diepgaande verhaal maakt duidelijk dat we allemaal eigen baas zijn over onze (lust)gevoelens en met wie we deze willen delen en waarom, ongeacht leeftijd. Liefde is er in alle vormen en facetten door de jaren heen. Liefde maakt geen onderscheid, voelt voor iedereen als een warme deken. Overkomt je, verwarmt je, laat je dansen en maakt je jonger.

“Intimiteit maakt gelukkig en geeft waarde aan het bestaan”.

De auteur heeft een fijne schrijfstijl, gebruikt prachtige woorden, de opbouw van zinnen is mooi, de hoofdstukken zijn niet te lang, weet situaties, gevoelens en gedachten perfect te verwoorden. Neemt mij mee in het (innerlijke)leven van Julia en Todi en doet dit op een dusdanige mooie beeldende wijze, dat het lijkt alsof ik naar een film kijk. Het verhaal heeft een verrassend plot. De karakters worden goed uitgediept, waardoor ik mij kan inleven en meevoelen. Het gewaagde onderwerp brengt zij voorzichtig ter sprake en laat dit later in het verhaal tot volle bloei komen, zonder details van de echte intimiteit prijs te geven. Ze doorbreekt een taboe: Ouderdom, aantrekkingskracht, liefde, leeftijdsverschil, lustgevoelens en seksualiteit en doet dit met veel respect, begrip en warmte. Een prachtig verhaal waarvan ik hoop dat het zich verder vertelt, zodat men weet dat er wat dit onderwerp betreft niks hoeft te veranderen als je ouder wordt. Hunkering, liefde en (lust)gevoelens mogen er altijd zijn en steeds beantwoord worden ongeacht leeftijd.

“Deze vreugde, de vreugde om zoveel van je te houden.” Uit “Lágrima” (Traan) Fado van Amalia Rodrigues.

5*****

Gastrecensie Mieke Wijnants

 

Titel: Hunkering|Auteur: Maria Boonzaaijer
Uitgever: Aspekt|ISBN: 9789463382540|Blz: 272
Verschijningsdatum: augustus 2017

Hunkering is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Joodse Buren – Maria Boonzaaijer – Gastrecensie Mieke Wijnants

Joodse Buren – Maria Boonzaaijer – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Maria Boonzaaijer (1948) is naast auteur van romans ook docent drama, stemcoach en chansonnière. Haar debuut Papa Tango (2009) schreef ze tijdens een vierjarige zeilreis rond de wereld. In 2013 verscheen haar literaire roman Het vreemde meisje, die door de pers lovend werd ontvangen. Haar derde boek Joodse buren is een historische familieroman en verscheen in 2015. In augustus 2017 zal haar 4e boek Hunkering verschijnen.

OVER DE COVER:
De cover is een zwart/wit foto uit de jaren 40/50 van een straat in Amsterdam. De foto geeft een goed beeld van de tijdsperiode en omgeving waarin het verhaal zich afspeelt. In de winkel zou deze roman zeker mijn aandacht trekken en nieuwsgierig maken. Perfect gekozen cover én titel. Prachtig!

SAMENVATTING:
Amsterdam 1943. Op een zondagmorgen snelt Josefien Langeveldt, moeder van acht kinderen, met haar doodzieke baby Lise naar de huisarts. Onderweg stuit ze op een razzia. Een radeloze jonge vrouw probeert haar zuigeling in Josefiens armen te leggen: ‘Red mijn dochtertje!’ Josefien vlucht in paniek weg. Haar weigering om te helpen blijft Josefien achtervolgen tot ver na de oorlog, als er beneden haar Joodse buren komen wonen.

Een familieroman over diepe vriendschap, een geheime liefde, verraad, en de impact van de oorlogsjaren. Tegen de achtergrond van de bezettingstijd en de jaren vijftig, de tijd van wederopbouw, verzuiling, grote gezinnen, het rijke roomse leven en strikte fatsoensnormen.

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:

Wat gebeurd is, is niet voorbij. (Pater van Kilsdonk – Alex Verburg)

Het boek bestaat uit 4 delen.
Deel 1: 1942 – 1944 Deel 2: 1956 Deel 3: 1959 – 1960 Deel 4: April 2013

Achterin het boek vind je een overzicht van de families die in deze roman een rol spelen.
In het nawoord schrijft de auteur onder andere: “Het verhaal van de familie Langeveldt is een product van mijn verbeelding. Ik heb het met veel liefde geschreven. Ik kon – naast mijn research naar de Tweede wereldoorlog en de jaren vijftig – putten uit mijn persoonlijke herinneringen en ervaringen, en uit die van familie en vrienden.

Ten tijde van de tweede wereld oorlog maken we kennis met het zeer katholieke en muzikale gezin Langeveldt, die in de Rivierenbuurt in Amsterdam woont. Josefien Vos is getrouwd met Hendrik Langeveldt en ze hebben 7 zonen. Josefien komt uit een gezin van witte boorden en vader Hendrik van blauwe boorden. Hij heeft zich echter weten op te werken en behoort nu ook tot de witte boorden. De fatsoensnormen die Josefien van huis uit meekreeg heeft Hendrik als vanzelfsprekend overgenomen. Beiden zijn erg gelovig. En zo worden hun kinderen ook opgevoed: geloof en fatsoen staan hoog in het vaandel. Het zijn de jaren van armoe en wederopbouw.
Het is 15 april 1943 als in het gezin Langeveldt eindelijk een meisje wordt geboren: Lise.

Twee maanden later heeft Lise hoge koorts. Josefien is ten einde raad en gaat naar de dokter. Juist op dat moment is er een razzia in de straat. Dan hoort ze: Alstublieft mevrouw red mijn dochtertje en een jonge vrouw maakt al een gebaar om het kindje aan Josefien te overhandigen. Die blik, die doodsangst. Zo dichtbij. Voelbaar. Josefien trilt over haar hele lichaam. In haar klinkt maar één woord als een schreeuw: “NEE”. Oorverdovend en ontzettend. Ze stamelt: “Ik heb er al acht en mijn baby is ziek. Ze schrikt van haar eigen woorden. Bruusk draait ze zich om en rent weg. Deze gebeurtenis zal Josefien de rest van haar leven achtervolgen. Ze heeft een groot schuldgevoel en kan dit met niemand delen.

In 1956 komen er Joodse buren beneden te wonen. Moeder Polak en haar dochter Pauli van 13 jaar. Lise is inmiddels ook 13 jaar. Pauli en Lise worden dikke vriendinnen. Ze bespreken alles en meer dan eens is Lise verwonderd over de uitspraken en het gedrag van Pauli. Vanaf nu gaat het verhaal voornamelijk over Lise. Haar eerste geheime liefde: Leo en haar fascinatie voor de Tweede wereldoorlog m.n. wat er met de Joden is gebeurd.

“Herinnering wordt verlangen; verlangen wordt obsessie”
“Laat ons een troosteloze schaduw zoeken En daar ons hart leeghuilen”

Lise vraagt aan haar ouders wat zij hebben gedaan in de oorlog. Het antwoord is “niks”. Ze hadden zorgen genoeg om aan eten te komen en “iets” doen in de oorlog daarmee tekende je je eigen doodvonnis, bracht je jezelf en je familie in gevaar. Vraag mij tijdens het lezen af hoe dit gevoeld moet hebben voor een Katholiek gezin. Niks kunnen/durven doen voor mensen in nood. Wat doet zoiets met je als mens?

Josefien wordt door de komst van de Joodse buren opnieuw geconfronteerd met die moeder en haar baby en ze vraagt zich af of Pauli die baby was. Ze krijgt het niet meer uit haar hoofd. Krijgt ze antwoord op haar vraag?
Zoals dat in veel gezinnen gewoon was in de jaren 50 werd er amper nog over de oorlog gepraat en zeker niet over wat er met de Joden was gebeurd, seksuele voorlichting was er niet, tegenspreken mocht niet en meehelpen in de huishouding was normaal. Gevoelens werden niet gedeeld, ieder had zijn eigen geheim en herinneringen, leefde zijn leven getekend door oorlog, verlies, onmacht en soms worstelend met hun geloof. Kinderen op zoek naar hun identiteit en antwoorden op hun vragen.

“Wie ben je geworden? Wat heeft het leven met je gedaan?”
“Hadden woorden ons leven kunnen veranderen?”

Een indrukwekkende roman die zeer realistisch, meeslepend en met veel warmte en gevoel is geschreven. De auteur beschrijft de hoofdpersonen, hun karakters en situaties dusdanig goed dat ik mij helemaal kon inleven en meevoelen. De hoofdstukken zijn kort, de verhaallijn is subliem en de auteur heeft een fijne schrijfstijl. Eenmaal begonnen in deze roman kon ik niet meer stoppen. Het is een verhaal dat nooit vergeten mag worden, dat mij regelmatig kippenvel bezorgde en mijn emoties beroerde. Aan het eind van het boek beschrijft de auteur de overpeinzingen van de dan 70 jarige Lise, die ze prachtig verwoord.

“Hoe kan een mens op late leeftijd een drama uit zijn jeugd zo scherp en pijnlijk herbeleven? De emoties nog even fel als voorheen?”

Een roman die door velen gelezen zou moeten worden…

5*****

Gastrecensie Mieke Wijnants

Titel: Joodse buren|Auteur: Maria Boonzaaijer
Uitgever: The House of Books|ISBN: 9789044351453|Blz: 304
Verschijningsdatum: april 2016

Joodse buren is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Bezorgde burgers – Steven de Jong – Gastrecensie Mieke Wijnants

Bezorgde burgers – Steven de Jong – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Steven de Jong (1981) is opinieredacteur bij NRC Handelsblad. Zijn eerder opgedane ervaring als rechtbankverslaggever en lid van de Burgerlijke Raad voor Regeringsbeleid is terug te vinden in deze roman. Hij deed onderzoek naar o.a. burgerparticipatie en (internet)democratie, en publiceerde in 2008 De lastige burger – Dienstverlening in een tijd van ontbrekend burgerschap. Bezorgde burgers is zijn eerste roman.

ACHTERFLAP:
Samuel herstelt bij communicatiebureau Puntjes op de i marketingteksten van ‘jonge, dynamische bedrijven’. Dat er met hem niet valt samen te werken begrijpt hij wel, maar dat hij als stille kracht zo weinig waardering krijgt, is onverteerbaar. De nieuweling Christiaan, daarentegen, is als politiek consultant de rijzende ster in de organisatie. Een sociale wervelwind die in Samuels ogen niet meer is dan precies dat.
Opstandig is hij vooral in zijn gedachten, die een uitweg vinden in bijtende ingezonden brieven aan de krant. Ze worden stelselmatig afgewezen. Als hij op een dag de zoveelste reprimande krijgt en ten overstaan van een volle kantine voor paal wordt gezet, knapt er iets. Hij zet het op een drinken in de cafés in het putje van de stad, tot het licht uitgaat en hij zichzelf de volgende dag terugvindt in een gesloten inrichting. Daar moet hij deelnemen aan praatgroepen en zet hij voor ikea showmodellen in elkaar – waar hij verbijsterend goed in blijkt te zijn. Samuel wil echter maar één ding: zo snel mogelijk ontsnappen en die vervloekte maatschappij weer in. Maar hoe?

Bezorgde burgers is een inktzwarte, hilarische roman over de eenzame maar heroïsche strijd van een man tegen de wereld, die herinneringen oproept aan Brusselmans’ De man die werk vond en de filmklassieker Falling Down.

OVER DE COVER:
De ondergrond is beige daarop zie ik een man (Samuel?) die een vrije val maakt. Nadat ik het boek heb gelezen vind ik dit in combinatie met de titel van deze roman een perfect gekozen cover. Het geeft exact de inhoud weer van dit verhaal.

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Iedereen komt je te hulp, behalve als je in moeilijkheden zit. Gerard Reve.
Samuel is een alleenstaande, gefrustreerde man die werkt als hersteller van marketingteksten bij communicatiebureau Puntjes op de i.
Hij krijgt weinig waardering voor zijn werk. Zijn leidinggevende Hendrik Jan vindt hij fonetisch bekeken een overjarige corpsbal. Samuel probeert zich aan te passen aan wat “men” van hem verwacht of hoe hij zelf denkt dat alles moet volgens de maatschappij. Hij denkt het een en zegt het ander, handelt anders dan hij eigenlijk wil. Daardoor is er onrust in zijn hoofd welke hij probeert niet naar buiten te laten komen op kantoor. Alleen in de kroeg onder “vrienden” kan hij de werkelijkheid ontvluchten.

Ik ben geen alcoholist, ik drink om me aan te passen”.

Hij is kritisch naar o.a. zijn collega’s, maatschappij, politiek, managers en belastinggeld dat jaarlijks op gaat aan de geestelijke gezondheidszorg voor gefrustreerde werknemers. Heeft een afkeer van autoriteit. Om zijn frustraties en onrust toch kwijt te kunnen schrijft hij iedere dag een ingezonden brief aan een krant, maar die wordt nooit gepubliceerd. Dit levert nog meer frustratie op met als gevolg dat hij gestaag blijft doorgaan met het sturen van brieven om zijn ongenoegen ook hier over te uiten.
Volgens zijn leidinggevende en collega’s valt er met hem niet samen te werken. . Samuel vindt dat de groep hem niet laat functioneren. Hij heeft het goed voor met alles en iedereen, wil rechtvaardigheid, maar wordt niet begrepen. Hij legt het ook niet uit, omdat hij bang is zich nog meer problemen op de hals te halen.

Ik zeg wat ik denk nog voordat ik uitgedacht ben.

Dan wordt er een nieuwe collega aangenomen: Christiaan Breederode een communicatiestrateeg, waardoor het voor Samuel nog moeilijker wordt en volgen de voorvallen zich in razend tempo op. Er volgt een functioneringsgesprek en daar ontploft Samuel. Als hij weer enigszins tot bezinning is gekomen blijkt hij in een gesloten inrichting te zitten waar hij Ikea meubels in elkaar moet zetten en waar hij verbazingwekkend goed en snel in is. Hij neemt een andere naam aan: Manuel, zijn alter-ego. Zijn psychologe Sophie, met wie hij het goed kan vinden, helpt hem om terug te keren in de maatschappij.
Gaat het Samuel lukken om terug te keren in de maatschappij? Wie is Hugo Baas? En wat moet hij met Vrouwe Justitie?

Dit is geen doorsnee boek, heeft vaker geen alledaags taalgebruik, is apart te noemen, maar maakt het meteen ook heel bijzonder en mooi. Op humoristische wijze weet de auteur de gedachte- gevoels- en leefwereld van Samuel te verwoorden. Vlijmscherp, cynisch en kritisch worden de onderwerpen die Samuel in zijn hoofd heeft zitten beschreven. In feite zijn het algemene onderwerpen die ons allemaal van tijd tot tijd bezighouden. Zit er een kern van waarheid in. Schuilt in ons nu en dan ook een Samuel? Psychologisch, filosofisch en beeldend weet de auteur een pittige, geestige en goed doordachte verhaallijn neer te zetten. De auteur heeft zijn eigen heldere manier van schrijven en is spitsvondig wat deze roman geestig, soms zelfs hilarisch maakt, maar ook triest als ik kijk naar en meevoel met Samuel. Deze roman heeft diepgang waardoor ik tot nadenken word gezet. Ik word meegezogen in het verhaal over Samuel.
Al met al een prachtige, scherpzinnige, meeslepende roman die met veel vernuft is geschreven. Denk- en inlevingsvermogen gecombineerd met een gezonde dosis geestigheid.

Op de pechstrook van het leven. Daar, daar bevind ik mij. Hier ben ik achtergebleven. Het geluk ging aan mij voorbij.”

Met genoegen gelezen. Een zeer knap debuut.

5*****

Gastrecensie Mieke Wijnants

Titel: Bezorgde burgers|Auteur: Steven de Jong
Uitgever: Lebowski|ISBN: 9789048835768|Blz: 304
Verschijningsdatum: maart 2017

Bezorgde burgers is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Stap voor stap van wens naar werkelijkheid – Geert Kimpen – Gastrecensie Mieke Wijnants

Stap voor stap van wens naar werkelijkheid – Geert Kimpen – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Geert Kimpen (1965) groeit op in Vlaardingen en verhuist op zijn 25e naar Nederland om in Amsterdam aan de Hogeschool voor de kunsten de regieopleiding te gaan volgen. Richtte zijn eigen theatergezelschap op om samen met het publiek iets te vieren, ze op te tillen uit het dagelijkse en oppervlakkige leven. Hij wilde eigenzinnig toneel brengen. Daarnaast droomde hij ervan om schrijver te worden. De geboorte van zijn dochter Zonneke gaf hem dat zetje. Hoe kon hij zijn kind voorhouden om haar hart te volgen als hij dit zelf niet deed? Hij schreef een brief aan God. Dit was voor hem de enige manier om helder te krijgen welke kant hij op moest.
Hij ging in de leer bij een kabbalaleraar. Kabbala is de analyse van de Thora (de eerste vijf boeken van het oude testament) niet op letterlijke tekst of verhaal, maar door onder te tekst te gaan zoeken naar de diepere betekenislagen. Geert Kimpen vond hier inspiratie in. Schreef o.a. De kabbalist, De geheime Newton, Een wens kan je leven veranderen en Stap voor stap van wens naar werkelijkheid.
Samen met zijn vrouw Michelle richtte hij drie uitgeverijen op: Paris Books, London Books en Berlin Books.

SAMENVATTING:
Jij bent hier met een belangrijke reden.
Jij hebt een levensmissie.
Jij hebt een talent gekregen om tot maximale ontplooiing te brengen.
Jij bent hier om het beste van jezelf aan de wereld te schenken.
Dit boek onthult de tien wetten van de Creatie waarmee jij jouw droom kunt vervullen…
Zo begint het nieuwe boek van auteur Geert Kimpen: “Stap voor stap van wens naar werkelijkheid.”

Geert Kimpen’s wens, een succesvol schrijver worden, is inmiddels uitgekomen. Zijn debuutroman De Kabbalist kent inmiddels 7 drukken en verschijnt in 10 Europese landen. Hiermee kan hij met recht één van de succesvolste debutanten van het voorbije jaar genoemd worden. Wekelijks gaf hij lezingen van Brussel tot Groningen, waarin hij de tien wetten van de kabbala onthulde. Met deze 10 wetten van de creatie kunnen wensen tot werkelijkheid gemaakt worden.
Overal gingen mensen met dit stappenplan aan de gang, en het regende verwezenlijkte wensen; van indiaan worden tot de voettocht naar Santiago de Compostela lopen, van makelaar worden tot een aandachtscentrum oprichten of de liefde van je leven vinden.

Op verzoek van velen zette hij dit Stappenplan op papier. Hij neemt met verve en humor, zijn lezers mee op reis doorheen de spannende ontstaansgeschiedenis van De Kabbalist. Aan de hand van dit persoonlijke verhaal, onthult hij de tien wetten waarmee ook de lezers hún dromen kunnen vervullen.
Praktisch, concreet, niet zweverig en down to earth. Je wens verwezenlijken is immers ook hard werken, met tegenslag en lijden leren omgaan, doorzettingsvermogen en discipline ontwikkelen.

Zo is de vaak abstracte kabbala opeens geen abracadabra meer maar toegankelijk, herkenbaar en heel praktisch toepasbaar. Een eye opener voor velen.

OVER DE COVER:
Op een zwarte ondergrond zie ik een vrouwenrug met een prachtige tatoeage en een hand in haar nek. Daar overheen in grote letters de titel van het boek. Deze afbeelding leg ik, nadat ik het boek heb gelezen, uit als: omarm jezelf, heb lief, creëer en maak je wens(en) werkelijkheid. Titel en cover zijn perfect gekozen. Subliem!

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Zoals de titel van dit boek al doet vermoeden neemt de auteur je aan de hand om je wens(en) werkelijkheid te laten worden. Samen maak je de reis van je leven op zoek naar jouw verlangen en kunnen dromen uitkomen. Daarbij maakt hij gebruik van een stappenplan: de 10 wetten: Wet van het heimelijk verlangen, Innerlijke wijsheid, Inzicht, Van het geven, Van de kracht, De schoonheid, Leiderschap, Het succes, Van het fundament en van Het Koningschap.

Deze tien eigenschappen vormen samen “De boom des levens, en zijn het gereedschap om te creëren, om te scheppen.

Iedere wet wordt afzonderlijk en uitvoerig besproken en uitgelegd. Op bijna elke linker bladzijde staat een tekst uit het boek De kabbalist. Allemaal wijsheden die mij tot nadenken zetten. Ook uit zijn boek: De geheime Newton worden citaten aangehaald.

“Wijsheid is het kind van stilte en meditatie”

In feite komt het erop neer, dat je in jezelf moet geloven, jezelf bent en daar dicht bij blijft. Doet wat je leuk vindt en goed in bent. In je kracht staat en deze gebruikt.
Natuurlijk is het niet zo, als je dit boek hebt gelezen, dat je droom of wens uitkomt. Het vergt tijd, doorzettingsvermogen, discipline, actie en is hard werken. Maar wie heeft dit er niet voor over om niet meer te hoeven dromen, maar verlangen werkelijkheid te laten worden? Je doet het voor jezelf, je eigen geluk en vrijheid en wordt er ook nog wijzer van.

“Ze verlangden wel naar verandering in hun leven, maar het vooruitzicht dat ze dan zelf moesten veranderen beangstigde hen. Al wisten ze dat het doel van het leven verandering was.”

Het zelfhulpboek bevat tevens opdrachten en lijstjes die je kunt invullen. Bijvoorbeeld: welke actie moet ik ondernemen? Wie moet ik nu echt spreken en om hulp of advies vragen. Welke afspraak maak jij met jezelf? Welke eigenschappen verhinderen jou om je wens te vervullen? Hoe kun je deze “zwaktes” jouw sterke punten maken?

“Alles waar een mens zijn aandacht op richt, komt tot groei.”

De auteur weet je onder andere in actie te krijgen, na te laten denken, legt uit waarom discipline en motivatie belangrijk zijn, hoe om te gaan met tegenslagen en je zegeningen te tellen, te stimuleren, want alleen dan kan er succes zijn en wensen bewaarheid worden.
In korte hoofdstukken, duidelijk en eenvoudig taalgebruik, maar met humor en een gezond fanatisme weet de auteur mij te boeien tot de laatste bladzijde. De prachtige uitspraken beroeren mij. Een zelfhulpboek dat voor velen toegankelijk is. Voor mensen die hun (werkzame)leven of iets in de wereld willen veranderen en gelukkiger willen worden. Uit hun leven willen halen wat er in zit. Een boek op weg naar een ander beter, zinvoller en bevredigender leven. De auteur wijst je de weg op een prettige manier en weet dit voortreffelijk te verwoorden. Dit boek lezen is het begin van verandering. Het begint tenslotte bij jezelf, want alleen JIJ kunt iets veranderen.

“Elke dag maar één draadje gesponnen, is op het eind van het jaar een hemdsmouw gewonnen.”
Spreuk boven het bureau van Arthur Kimpen, vader van Geert Kimpen.

Aanrader!

5*****

Gastrecensie Mieke Wijnants

Titel: Stap voor stap van wens naar werkelijkheid|Auteur: Geert Kimpen
Uitgever: London Books|ISBN: 9789492179272 |Blz: 192
Verschijningsdatum: maart 2017

Stap voor stap van wens naar werkelijkheid is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Het chocolademeisje – Christel Stevens – Gastrecensie Mieke Wijnants

Het chocolademeisje – Christel Stevens – Gastrecensie Mieke Wijnants

OVER DE AUTEUR:
Christel Stevens(1967) is ingenieur voeding en orthomoleculair diëtiste. Ze begeleidt mensen op weg naar een gezonde levensstijl via voedingsadvies, coaching en workshops. In een vorig leven was ze directeur van een zoetwarenfabriek en kampte ze zelf met overgewicht en eetstoornissen. Vandaag deelt ze haar levenswijsheid, kennis en wetenschap gul met iedereen die vecht tegen welvaartsziekten en gewichtsproblemen. Christel voedt je hart, je lichaam en je brein.
Met haar roman Het chocolademeisje wil ze mensen die zich niet goed in hun vel voelen, hun gevoelens inslikken, worstelen met eetstoornissen of een laag zelfbeeld, moe en uitgeput zijn, of emo-eten, een hart onder de riem steken. Je bent heus niet alleen en er is wel degelijk licht aan het einde van de tunnel.
Het Chocolademeisje is de eerste roman van Christel Stevens alias Miss Bloedsuikerspiegel.

SAMENVATTING:
Afslankchocolade. Met dit revolutionaire idee wil Isa eerst de zoetwarenbeurs veroveren en daarna de wereld. De realiteit blijkt minder zoet. Ze verliest alles waar ze ooit van droomde, iedereen voor wie ze ooit leefde. Alleen, vechtend tegen haar overgewicht, liefdesverdriet, een dreigend faillissement en in verwarring over de relatie met haar familie en vrienden, vertrekt ze naar Cyprus. Om op het eiland van liefde het ware genot te ontdekken. Het Chocolademeisje is een pageturner vol liefdeshormonen met de geur van Chocolat. Over vrouwen en vertrouwen. Samenwerking en verraad. Verbinding en eenzaamheid. Overgewicht en afslanken. Emo-eten en zinnenprikkelend proeven van het ware leven.

OVER DE COVER:
De cover toont het gezicht van een vrouw die haar rood gestifte lippen deels onder de chocolade aflikt. Deze cover kwam ik al eens tegen bij een thriller, maar doet niks af aan deze roman. Het is een prachtige cover en past helemaal bij de inhoud van het boek. Maakt nieuwsgierig en nodigt uit tot lezen. Perfect gekozen.

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Voor het chocolademeisje in jou…
Isa heeft de chocoladefabriek van haar vader overgenomen. Ze denkt alles onder controle te hebben De juiste mensen om zich heen. Samenwerking, verbinding en vertrouwen staan hoog in het vaandel bij Isa. Samen met Pierre, Joan en Sien heeft ze een gezonde chocolade op basis van kruiden ontwikkeld een afslankchocolade, die de naam Chocija krijgt en waarmee ze de wereld willen veroveren. Ze is er vast van overtuigd dat dit gaat lukken en dat haar vader trots op haar zal zijn.

De relatie met haar ouders is niet echt goed. Haar vader bemoeit zich te veel met de fabriek volgens Isa. Bovendien heeft hij alleen maar negatief commentaar. Dit leidt er op een gegeven moment toe dat haar vader zich volledig distantieert van de fabriek en privé wordt er alleen nog maar het hoognodige gezegd.
Isa is gescheiden en heeft twee zoons die bij haar ex wonen.

Dan volgt de zoetwarenbeurs die een doorbraak moet worden voor Chocija. Voordat ze vertrekt checkt ze nog even haar mail en ziet de bevestiging van Sir Johnson over de afspraak op de beurs die ze de dag erna hebben i.v.m. de afslankchocolade. Ze ziet ook een mail van haar vriend Stef die o.a. schrijft “Ik voel het niet meer, ik maak een eind aan onze relatie”. Geen lekker begin van deze beurs, maar Isa is gefocust op Chocija en wil zich profileren, zodat het echt een succes wordt.

Als ze op de beurs arriveert ziet ze Pierre, maar geen Joan of Sien. Pierre vertelt haar waarom. Weer een tegenslag, maar Isa gaat door en maakt er het beste van. Tijdens de beurs vraagt ze zich af of ze Pierre wel kan vertrouwen. Ze geeft zich zelf antwoord: Natuurlijk hij werkte al voor haar vader. Ze overleggen alles en hij is de beste verkoper die er bestaat. Weer terug thuis neemt ze Carla haar secretaresse in vertrouwen en is blij dat ze haar hart heeft kunnen luchten.

Wat is er allemaal aan de hand? Waar zijn Joan en Sien? Waarom komt Sir Johnson niet opdagen?
Isa heeft veel zorgen. De nasleep van de beurs heeft veel van haar gevergd. Op aanraden van haar zoon Jasper gaat ze een weekje naar Cyprus. Dit verandert haar leven drastisch en ze komt tot inzicht.
Het zijn niet de anderen die mijn gevoel negeren. Ik doe het zelf. Weet Isa de fabriek van een faillissement af te houden en wat vinden haar ouders van Isa en hoe het gaat met de fabriek?

Deze roman is niet alleen spannend, maar geeft je als lezer ook ruimschoots inzicht in het handelen en denken van Isa. Krijg je antwoord op de vragen: Waarom verlaat iedereen haar? Waarom kan ze nooit iets goed doen in de ogen van haar ouders? Waarom denkt ze dit en doet vervolgens het andere? Waarom kan ze niet van de chocolade afblijven? Hoe eenzaam kun je je voelen? Een waar stukje psychologie die mij als lezer ook tot nadenken heeft gezet. Jeugd, opvoeding, (zelf)vertrouwen, steun, afwijzing, praten, emoties delen en sterk zijn spelen hier een grote rol in.
De auteur weet mij te boeien tot de laatste bladzijde, verwoord de gedachtegang en handelswijze van Isa perfect. Heeft een fijne toegankelijke schrijfstijl. De roman is een lang verhaal zonder echte hoofdstukken, maar dit is niet hinderlijk..Kortom een fijn spannend boek waarin van alles gebeurt en ook nog leerzaam is. Waar we allemaal iets van kunnen opsteken. Inzicht kunnen krijgen in ons zelf en misschien een vicieuze cirkel kunnen doorbreken en niet meer op dieet hoeven. Met genoegen gelezen.

Als je die ook weggeeft, zul je een boze vrouw zijn. Dan word je leeg. En holle vrouwen eten zich vol.

4****

 

Gastrecensie Mieke Wijnants

Titel: Het chocolademeisje|Auteur: Christel Stevens
Uitgever: Paris Books|ISBN: 9789492179432 |Blz: 160
Verschijningsdatum: september 2016

Het chocolademeisje is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com