Tag: #Hebbanreadingchallenge

Verpest – Liesbeth van Kempen – Recensie

Verpest – Liesbeth van Kempen – Recensie

‘Ze is alleen.
Gevangen in een doodskist van plexiglas.
En iets druppelt haar lichaam in.’

Barbara woont met haar man Rob en hun kinderen in Frankrijk. Barbara is coach en geeft workshops. De komende workshop is georganiseerd door een man die zich op het laatste moment afmeld maar vooral wil dat het voor de andere deelnemers gewoon doorgaat. Hij vindt dat ze dat wel verdient hebben. Als de eerste deelnemers arriveren krijgt Barbara al een raar gevoel en vooral als blijkt dat alle deelnemers een gezamenlijk verleden hebben. De sfeer onderling is best vijandig en iedereen houdt afstand. Het lukt Barbara niet om de sfeer onderling beter te krijgen en het is dat het bedrag al volledig betaald is anders had ze iedereen weer terug naar Nederland gestuurd. Dan verdwijnen er deelnemers. In eerste instantie lijkt het hun eigen keuze te zijn om weg te gaan maar Barbara ontdekt dat er meer aan de hand is.

‘Waar heeft de man het idee vandaan gehaald dat deze workshop leerzaam voor eenieder van hen zou kunnen zijn? Het moet haast wel zo zijn dat hij ze helemaal niet kent.’

Verpest speelt zich af op het platteland van Frankrijk, waar Barbara en Rob wonen. In de vorige thriller van van Kempen hebben we al kennisgemaakt met deze personages. Rob is de broer van Louise. Louise en Suzan zijn deze week ook in Frankrijk, ze genieten van een weekje vakantie bij Barbara en Rob. Geschreven vanuit een wisselend perspectief trekt van Kempen de lezer direct het verhaal in en weet al snel het ongemakkelijke gevoel dat Barbara heeft bij deze workshop aan de lezer door te geven. De deelnemers hebben allemaal een typisch karakter meegekregen maar zijn moeilijk te doorgronden. Er rijst wel een vermoeden over wat er vroeger is gebeurd, toch blijft het nog een klein beetje koffiedik kijken.

Er zit behoorlijk wat tijd tussen de eerste en tweede thriller van van Kempen en het geheugen moest dan ook even hard geprikkeld worden. Maar net als bij Gevaarlijk spel is bij Verpest te zien dat dit boek met de grootste zorgvuldigheid is geschreven. En van Kempen heeft het zichzelf niet makkelijk gemaakt want er zijn heel veel lijntjes bij elkaar te houden. De vijandigheid tussen de deelnemers is tastbaar neergezet en voortdurend is er de nieuwsgierigheid waarom dit is. En waarom heeft die ene man de workshop heeft geregeld. Wat voor reden heeft hij en wie is hij? Het gedrag van de deelnemers drijft soms tot wanhoop en de gedachten van Barbara zijn goed te begrijpen.

‘Ze kijkt in de ongewoon donkere ogen van Saskia en voor de tweede keer bekruipt haar een onbehaaglijk gevoel.’

De interessante verhaallijnen hebben een onderhuidse spanning en worden netjes uitgewerkt naar de plot. Een plot die tot bijna het eind een groot raadsel blijft en op de weg er naar toe worden alle vermoedens telkens weer van tafel geveegd. Van Kempen laat hier haar talent zien, want zonder ook maar ergens uit de bocht te vliegen worden de lijnen aan elkaar verbonden. Verpest laat met veel emotie de invloed van pesten zien, wat dit doet met iemand en hoe dit het leven van iemand kan beheersen. Door de uitwerking van de personages wordt dit uiterst pijnlijk weergegeven. In Verpest draait het om de deelnemers van de workshop en deze personages zijn goed uitgewerkt, alleen was er een diepere uitwerking van Rob verwacht. Net als in Gevaarlijk spel blijft hij wederom wat op de achtergrond maar dit kan natuurlijk een reden hebben. Ook de kinderen van Barbara en Rob hebben nauwelijks een rol in dit boek, maar dit is ook niet noodzakelijk dus is geen storende factor.

Van Kempen is er met Verpest in geslaagd het succes van haar debuut te evenaren. De wijze waarop de auteur het thema pesten heeft neergezet, is indringend, vol van emoties en een groot compliment waard.

*****

Wendy Wenning

Titel: Verpest | Auteur: Liesbeth van Kempen
Uitgever: De Fontein| ISBN: 9789026146749|Blz: 301
Verschijningsdatum: januari 2019

Verpest is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

Molly & het kattencafé – Melissa Daley – Recensie

Molly & het kattencafé – Melissa Daley – Recensie


De meest aaibare feelgoodroman van het jaar!

Wanneer de jonge cypers Molly haar baasje verliest, wordt ze herplaatst in een huis met drie katten-hatende honden. Ze besluit het heft in eigen poot te nemen en een nieuw thuis te vinden. Maar als ze na een lange tocht door de hobbelige straten van Stourton loopt, lijkt een nieuw huis verder weg dan ooit…

Tot op een dag café-eigenaresse Debbie haar vindt. Net als Molly is ook Debbie zoekende. Pas gescheiden en met een dochter om voor te zorgen, doet ze alles wat ze kan om haar kwakkelende café draaiende te houden. Maar niet alleen financieel is het lastig, Debbie wordt ook tegengewerkt uit onverwachte hoek. Is de oplossing misschien dichterbij dan ze denkt? Zal het Debbie en Molly lukken om het tij te keren en het eerste kattencafé van de Cotswolds te openen?

Voor fans van Bob de straatkat en Dewey, de bibliotheekkat

Ik las dit boek voor Boekenbijlage, voor mijn recensie klik hier

Titel: Molly & het kattencafé | Auteur: Melissa Daley
Uitgever: A.W. Bruna | ISBN: 9789400511002| Blz: 302
Verschijningsdatum: februari 2019

Molly & het kattencafé is verkrijgbaar in elke (online) boekhandel.

Wrap up – Gelezen en nog te lezen

Wrap up – Gelezen en nog te lezen

Januari was vooral de maand van wat achterstanden wegwerken. Door drukte op het werk en andere omstandigheden waren de recensie-exemplaren wat langer blijven liggen. En ook wat last van een kleine recensie-dip. Na afgelopen jaar ongeveer 130 boeken gerecenseerd te hebben, had ik het even gehad met het recenseren. En zelf even getwijfeld of ik dit wel zou blijven doen…

Dus voor met wat nieuws te beginnen, eerst wat er nog lag lezen en recenseren. Gelukkig zaten er veel mooie boeken bij, dus het waren aangename leeservaringen. En nog heb ik niet alle achterstand weggewerkt, maar om het recenseren leuk te blijven vinden moet er af en toe even een pauze ingelast worden. Het is nu in ieder geval zo dat het boek dat ik lees ‘s avonds voor het slapen, niet altijd meer een recensie-boek is, maar nu vaker gewoon een boek van mezelf. Een boek om gewoon te lezen, mee te ontspannen zonder daarna een recensie te schrijven.

Wat heb ik de afgelopen twee maanden gelezen?

Januari

  • DNA – Yrsa Sigurdardottir
  • Onzichtbaar – Edith van Walsum – recensie
  • Verraad – Sarah Faber
  • De Lissabon Brieven – Gaby Rasters – recensie
  • Verdoemd – Mariska Overman – recensie
  • De dag van Eden – Liz Flanagan – recensie
  • Adem – Tsunami – Nico Braekeleer – recensie
  • Leugens – T.M. Logan
  • Het overgebleven kind – recensie
  • Als je ademhaling stopt – Christine Geysen – recensie
  • Het Weeskind van Haamstede – Angelique van der Bijl – recensie

Februari

  • Onder invloed – Tamara Onos – recensie
  • De duistere school – Sandra J. Paul – recensie
  • De Experimenten – Marion Pauw – recensie
  • Verpest – Liesbeth van Kempen – recensie
  • Paal 15 – Diverse auteurs – recensie
  • Oog om oog – Römer en Hock – recensie
  • De krokodilvogel – Katrine Engberg
  • Gefaald – Ellen Lina – recensie
  • Een tweede kans voor Jazz – Simone Luijten – recensie
  • Molly en het kattencafé – Melissa Daley – recensie

Nu ben ik meerdere boeken aan het lezen. De verhalenbundel Deadline  en een paar thrillers. Bij VrouwenThrillers is net de leesclub Gekooid gestart en ik was erg nieuwsgierig naar dit boek. Was dan ook fijn om te zien dat hij in het Kobo Plus abonnement zit. Ik ben hier zaterdag in gestart en het is dat ik niet meer tijd had om te lezen anders was deze allang uitgeweest, wat een geweldige thriller! Ook ben ik De huizenruil van Rebacca Fleet aan het lezen, een vooruitleesexemplaar. Wat ik hiervan moet denken weet ik nog niet, maar er zit een verfijnde onderhuidse spanning in en een stukje psychologie dat vele vragen opwerpt.

Voor deze maand ligt er ook weer genoeg om te kiezen. De thriller Weerzin van Bernard Minier staat te lonken vanuit de boekenkast en boeken waar ik ook erg nieuwsgierig naar ben is Een voltooid leven van Annerieke de Vries en In je dromen ga jij van Inge van der Krabben. En natuurlijk verheug ik me op de nieuwe thriller van Ronald van den Broek: Mijn kartonnen broer en uiteraard ben ik heel erg nieuwsgierig naar Façade van Esther Verhoef.

Veel nieuwe recensie-exemplaren heb ik niet aangevraagd, dit omdat ik niet weet hoe het de komende maanden gaat lopen. Sta op de wachtlijst voor een zware rugoperatie en de verwachting is dat ik eind deze maand, begin volgende maand geopereerd ga worden. Ik hou jullie op de hoogte…

Liefs, Wendy

Onzichtbaar – Edith van Walsum – Recensie

Onzichtbaar – Edith van Walsum – Recensie

Diane is een nakomertje, haar ouders waren in de veertig toen zij werd geboren. Zij was de eerste en de laatste. Haar moeder is gelovig, haar vader gelooft helemaal nergens in. Een band met haar ouders heeft Diane niet. Haar ouders hebben vaak ruzie en meestal zien haar ouders haar niet. Bemoeien zich niet echt met haar, ze zorgen voor haar maar daar is dan ook alles meegezegd. Maar Diane zit ook in de puberteit, een fase waarin onverschilligheid hoogtij viert. Met Sebastiaan, haar hond, heeft Diane wel een band. Ze praat meer met de hond dan met haar ouders.

Buurman Hendrik is net als Diane erg op zichzelf. Hendrik voelt zichzelf niet oud, maar in werkelijkheid is hij een bejaarde man. Een bejaarde man die zijn dagen alleen slijt en eigenlijk alleen buitenkomt als hij boodschappen moet doen. Niemand ziet Hendrik, hij is een onopvallende man. Net als zijn buurmeisje is hij onzichtbaar…

Ook op de straten zien ze hem niet. Niemand kijkt naar hem, laat staan een mooie vrouw en zelfs maar een lelijke vrouw. Dwars door hem heen keek men, onzichtbaar geworden …

Onzichtbaar wordt afwisselend verteld door Diane en Hendrik. Allebei vanuit de derde persoon en opvallend is het verschil in taalgebruik van de personages. De auteur heeft het taalgebruik aangepast aan de personages en dit geeft dan ook samen met de beeldende schrijfstijl een goed beeld van de personages. De schrijfstijl van Van Walsum is ook meeslepend te noemen want zodra je begint met het lezen van dit boek is het erg moeilijk om even te stoppen met lezen. Beide verhalen die verteld worden zijn in het begin best schrijnend te noemen. Twee mensen die door hun eenzaamheid onzichtbaar voor de andere mensen zijn geworden. En niet omdat ze dit nu per se zelf willen, het is gewoon zo gegroeid. Maar door de ongelukkige valpartij van Hendrik komen ze met elkaar in contact en dit is het begin van een hechte vriendschap.

Van Walsum geeft met Onzichtbaar een helder beeld van het leven van een puber en van een bejaarde man. Althans, zo zou het er uit kunnen zien en vooral wat betreft Hendrik weten we dat eenzaamheid bij bejaarden heel veel voorkomt. Elke levensfase heeft zijn onzekerheden en angsten en Onzichtbaar laat zien dat er qua leeftijd soms weinig verschil in zit. Maar eigenlijk wordt de lezer met dit verhaal ook een beetje voor de gek gehouden. De lezer laat zich meeslepen met het verhaal van Diane en Hendrik en ziet alles alleen zoals zij het op dat moment voorspiegelen. De verwachting die wordt losgelaten wordt klakkeloos gevolgd zonder verder om ons heen te kijken. Naarmate het verhaal vordert zijn er langzaam veranderingen te bespeuren in het leven van Diane en Hendrik, veranderingen die ook weer bij de levensfase horen maar die ook vanuit hun vriendschap komen. Door Nina, de particuliere hulp die Hendrik heeft ingehuurd, komt er een vrolijke wervelwind in huis die zowel Hendrik als Diane uit hun lethargie trekken. We zien Diane meer zeker worden en meer gaan leven zoals een puber betaamt en Hendrik durft eindelijk zijn gevoel toe te laten en het verlies van zijn vrouw te verwerken.

Onzichtbaar sluit af met een aantal verrassende wendingen en dan is er een vaag gevoel misschien over dingen te hebben heengelezen. Dit is een boek dat je even moet laten bezinken om alles goed door te laten dringen. En missschien moet het boek nog een keer gelezen worden, en nog een keer. Maar als eenmaal alles goed doorgedrongen is dan komt ook de indruk van dit bijzondere verhaal …

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij LetterRijn voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Onzichtbaar|Auteur: Edith van Walsum
Uitgever: LetterRijn|ISBN: 9789491875724|200 blz.
Verschijningsdatum: november 2018

Onzichtbaar is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

LetterRijn

Verdoemd – Mariska Overman – Recensie

Verdoemd – Mariska Overman – Recensie

Nadat in korte tijd drie jonge mensen zelfmoord hebben gepleegd, twijfelt Isabel Dieudonné, specialist postmortale zorg en ex-rechercheur, of hier echt wel sprake is van zelfmoord. Haar onderbuikgevoel zegt dat hier meer aan de hand is en zij gaat op onderzoek uit. Niet iedereen is het met haar eens en veel moet ze alleen doen, maar beetje bij beetje ontrafelt Isabel een duistere waarheid.

Net als in de vorige boeken, Hoofdzaak en Voltooid, heeft Overman gekozen voor een heftig onderwerp dat te maken heeft met de dood. Dit onderwerp wordt knap verweven in een spannend verhaal en tevens worden hierbij andere thema’s zoals corruptie en fraude subtiel aangehaald. Naast het spannende verhaal leert Overman ons dat er zoveel redenen kunnen zijn waardoor iemand de beslissing tot zelfdoding neemt.

Isabel is in Verdoemd meer volhardend dan ook maar pleegt tegelijkertijd veel roofbouw op haar lichaam en geest. De gebeurtenissen eerder zijn moeilijk te verwerken en de vraag is hoeveel een mens kan verstouwen en hoelang gaat Isabel het nog volhouden? Het lijkt ook onmogelijk om alle puzzelstukjes compleet te krijgen maar deze dame krijgt het, ook al is het met gevaar voor eigen leven, toch weer voor elkaar. Gelukkig heeft ze genoeg mensen om haar heen die haar in de gaten houden en die, voor zover zij het toelaat, voor haar zorgen. Damon en Sven krijgen in dit opzicht nog niet helemaal de uitwerking die ze verdienen (of misschien ben ik gewoon ongeduldig), maar dit houdt de vele opties voor de ontwikkeling van deze personages open. Een mooie uitdaging voor Overman.

Naderhand bekeken heeft Overman het zich met Verdoemd absoluut niet makkelijk gemaakt. De constructie is behoorlijk ingewikkeld, en alles moet kloppen, alles moet passen. Maar zonder uit de bocht te vliegen heeft ze het gepresteerd deze constructie tot een goed eind te krijgen.
Nog steeds is het bewonderingswaardig dat deze auteur het lef heeft precaire thema’s te gebruiken en daardoor openingen creëert om als mens meer te praten over het moeilijke onderwerp de dood. Het resultaat is een indrukwekkend en geloofwaardig verhaal waarbij de spanning en de emotie zich voortdurend onder de huid van de lezer weten te nestelen. En, zoals het met de voorgaande boeken ook was, weet Overman ook Verdoemd zo af te sluiten dat er nieuwe vragen worden opgewekt waardoor er nu al gesmacht wordt naar het volgende deel.

De Crime Compagnie heeft een aantal raspaardjes op stal staan en Overman is er zeker eentje van.

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan De Crime Compagnie voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Verdoemd|Auteur: Mariska Overman
Uitgever: De Crime Compagnie|ISBN: 9789461093387|Blz: 348
Verschijningsdatum: januari 2019

Verdoemd is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

In de brievenbus – Gefaald – Ellen Lina

In de brievenbus – Gefaald – Ellen Lina

De dertigjarige Vesper runt met haar ouders een bungalowpark op Texel, wanneer ze de charmante Stijn Daalhuizen en diens puberzoon Nick ontmoet. Na het overlijden van zijn moeder heeft Nick het moeilijk, en dat hij een goede band weet op te bouwen met Vesper is voor Stijn meer dan belangrijk.

Door de jaren heen is het voornamelijk Vesper die zich bezighoudt met Nick, Stijn is druk met zijn groeiende bedrijf. Ondanks de zorg en aandacht van Vesper, ontwikkelt Nick zich tot een problematische achttienjarige. Hij wordt van school gestuurd en zijn leven bestaat uit drugs, foute vrienden en feesten. Net wanneer hij Vesper beterschap heeft beloofd, dient zich een klus aan die hij niet kan laten liggen. Die nacht loopt het compleet uit de hand en de gevolgen voor het hele gezin zijn vanaf dat moment niet meer te overzien. Stijn en Vesper krijgen te maken met een groep levensgevaarlijke criminelen die nietsontziend hun leven binnendringen. Het drama is compleet wanneer Vesper wordt herkend door één van hen. Haar verleden komt bovendrijven en dat blijkt heel anders te zijn dan Stijn en Nick hadden verwacht.

Weten Stijn en Vesper Nick te beschermen? Lukt het hen om elkaar te vertrouwen? Pas wanneer ze denken dat de rust is wedergekeerd ontvouwt zich een afschuwelijk scenario, dat alle relaties op scherp zet.

Met dank aan uitgeverij Ellessy voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Binnenkort mijn recensie op Passie voor Boeken.

Titel: Gefaald|Auteur: Ellen Lina
Uitgever: Ellessy|ISBN: 978-90-8660-366-4
Verschijningsdatum: januari 2019

Gefaald is verkrijgbaar bij iedere (online)boekhandel.

In de brievenbus – Onder invloed – Tamara Onos

In de brievenbus – Onder invloed – Tamara Onos

Wanneer een visser in het Gelderse natuurgebied de Havikerwaard verdrinkt, wijt de politie dit aan dronkenschap. Renske Nijland gelooft hier niets van. Als expert gevaarlijke stoffen is zij ervan overtuigd dat iets of iemand het slachtoffer heeft bedwelmd. Met de dood tot gevolg.
Ze bijt zich vast in het mysterie, maar kan niet voorkomen dat ze haar kinderen daarbij ongewild in levensgevaar brengt.

Tamara Onos (1972) is arboprofessional (arbeidshygiënist en hogere veiligheidskundige). Zij adviseert en schrijft over veilig en gezond werken. Haar liefde voor de pracht en problemen van werk deelt ze met Renske Nijland, de hoofdrolspeler van dit boeiende debuut.

De sprankelende schrijfstijl van Tamara zorgt ervoor dat je zonder pardon het verhaal wordt ingezogen en pas wordt losgelaten als je weet wat de harde waarheid is.
Marelle Boersma – thrillerauteur en schrijfdocent

Met dank aan uitgeverij LetterRijn voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie zal binnenkort gepubliceerd worden op Passie voor Boeken.

Titel: Onder invloed|Auteur: Tamara Onos
Uitgever: LetterRijn|ISBN: 9789491875786|Blz: 210
Verschijningsdatum: februari 2019

Onder invloed is verkrijgbaar bij iedere (online)boekhandel of via:

LetterRijn

Dansen in het donker – René Appel – Recensie

Dansen in het donker – René Appel – Recensie

René Appel (1945) behoort al ruim vijfentwintig jaar tot de top van de Nederlandse auteurs. Hij wordt wel de godfather van de Nederlandse literaire thriller genoemd. Met Dansen in het donker bewijst hij op overtuigende wijze ook een spannende, psychologische roman te kunnen schrijven. 

Inge is met Andreas en samen hebben ze twee puberzonen, Finn en Olaf. Juist als Inge net een moeilijke beslissing heeft genomen, gebeurt er iets verschrikkelijks met Andreas. Er volgt een zware periode voor het gezin. Olaf kan het niet zomaar accepteren en probeert er achter te komen wat er precies met zijn vader gebeurd is. Finn is met andere dingen bezig, is aan het veranderen en slaat een onbegrijpelijke religieuze weg in. Maar vooral is iedereen bezig met zichzelf, ook Inge. Een beslissing die ze eerder had genomen staat nu ver van haar af. 

Vanuit meerdere perspectieven schetst Appel situaties waarin de gedachten en gevoelens van de personages levensecht worden weergegeven. Situaties die gelijk al een sombere ondertoon met zich meedragen. Alles wordt op filmische wijze beschreven waardoor je als lezer het gevoel krijgt alles vanaf een kleine afstand te bekijken. Er wordt een nieuwsgierigheid gewekt naar de personages, naar hun identiteit. Bij elk personage is het ieder voor zich, ieder zijn eigen gedachten die niet worden gedeeld, alles blijft diep verborgen.

Meerdere thema’s worden in Dansen in het donker verweven, sommige op een subtiele wijze. Actuele thema’s waar iedereen wel mee te maken heeft. Aan de ene kant vind ik dat er veel thema’s verweven zijn, maar aan de andere kant is de wijze waarop Appel ze hier verwerkt wel weer heel knap gedaan. Appel is een talent met personages neerzetten, het levensechte, ze zo uitwerken dat ze heel dicht bij je komen te staan en dat ze even een onderdeel van je leven worden. De thema’s geven scenario’s neer die laten zien dat van de een op de andere dag je leven in een heel ander licht kan komen te staan. Dat een beslissing verschrikkelijke gevolgen kan hebben die je van te voren niet kunt voorzien. Maar ook dat je nooit iemand helemaal kent, zelfs je eigen kinderen niet. Het geeft ook een beangstigend gevoel vooral de weg die Finn inslaat is denk ik de nachtmerrie van iedere ouder.

Dansen in het donker is niet een thriller zoals we gewend zijn van René Appel, maar een psychologische roman met veel onderhuidse spanning. Alleen al zoals de personages zich profileren in deze roman geeft weer dat niets zo onvoorspelbaar is als de mens. 

4****

Titel: Dansen in het donker | Auteur: René Appel
Uitgever: Ambo|Anthos| ISBN: 9789026338939| Blz: 288
Verschijningsdatum: 4 oktober 2018

Dansen in het donker is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Mijn naam is Morgen – Damian Dibben – Recensie

Mijn naam is Morgen – Damian Dibben – Recensie

Damian Dibben is auteur van de internationale kinderboeken-hitserie Wakers van de tijd, die in meer dan veertig landen verscheen. Daarnaast is hij scenorioschrijver, onder andere voor The Phantom of the Opera. Mijn naam is Morgen is zijn eerste roman voor volwassenen.

Venetië, 1815. Een oude hond wacht op zijn baas, al dagen. Hier, bij de kathedraal, moest hij op hem blijven wachten, had zijn baas gezegd. Maar het wachten duurt nu wel heel erg lang, zijn baas is verdwenen. De hond besluit zijn baas te gaan zoeken. Samen met de zwerfhond Sporco gaat hij op weg in de hoop zijn baas te vinden. Tijdens zijn zoektocht maakt hij samen met Sporco de nodige avonturen mee en veel plaatsen waar ze komen, zorgt voor herinneringen bij de hond. Mooie herinneringen maar ook minder mooie herinneringen.

Mijn naam is Morgen is een cultuurhistorische reis door Europa. We worden meegenomen op een reis die voert van het hof van Louis XIV tot Amsterdam in de Gouden Eeuw, van de Frost Fair in Londen tot het slagveld van Waterloo. Een reis door de geschiedenis van Europa. Een reis door oorlogen.

Het boek begint met de opsomming van jaartallen en belangrijke gebeurtenissen die daarbij horen. De proloog speelt zich af in Denemarken, jaartal 1602. Al snel komen we erachter dat er iets ongewoons is aan de oude hond en zijn baas. In het eerste hoofdstuk maken we kennis met de grootste vijand van de man, Vilder. Vilder heeft om de een of andere reden een hekel aan de man, maar het hoe of waarom wordt pas veel later verklaard. Maar dan is de man plots verdwenen. Hij heeft de hond gezegd te wachten, maar dat wachten duurt wel erg lang. Het liefst gaat de hond alleen naar hem op zoek maar de zwerfhond Sporco wil hem absoluut niet alleen laten gaan. Samen gaan ze op pad.

Tijdens hun reis door de geschiedenis maken ze veel oorlogen mee en voortdurend moeten ze op de vlucht. De beeldende schrijfstijl van de auteur laat de lezer alles intens meebeleven. Geschiedenis krijgt zo een andere belevenis en de lessen van vroeger op school staan plots weer op het netvlies. Historische figuren die een plekje hebben gekregen in dit boek. Mijn naam is Morgen wordt verteld vanuit het perspectief van de hond en juist daarom zijn de historische feiten minder taai om te lezen. De hond heeft misschien wel wat menselijke trekjes, maar overwegend wordt dit personage geloofwaardig neergezet. Geur is voor deze hond het meest belangrijk, net zoals het werkt in een normaal hondenleven. En de geur zal hem de weg naar zijn baas wijzen.

Ik was een hond die mensen kwijtraakte. De tijd ontnam me iedereen en alles waar ik van was gaan houden.

Maar wat het meest naar bovenkomt met dit verhaal is de loyaliteit van de hond. Het allerbelangrijkst voor hem is zijn baas en hij zal net zolang zoeken totdat hij hem gevonden heeft. Hij heeft de tijd want, zoals blijkt, de hond heeft het eeuwig leven en dit geldt ook voor zijn baas. Maar dan leren we ook van de hond dat het eeuwig leven niet zaligmakend is. Het eeuwig leven lijkt misschien het summum, maar wat als je ondertussen (bijna) alles wat je lief hebt verliest en jij steeds alleen overblijft. Het eeuwig leven is oneindig en dat dit tot wanhoop kan leiden wordt wel duidelijk gemaakt met dit verhaal. Mijn naam is Morgen laat een indruk achter met als hoofdpersonage een hond die je nooit meer vergeet.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij Ambo|Anthos voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Mijn naam is Morgen|Auteur: Damian Dibben
Uitgever: Ambo|Anthos|ISBN: 9789026339530|Blz: 336
Verschijningsdatum: oktober 2018

Mijn naam is Morgen is ondere andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

De afstand tussen jou en mij en de kersenboom – Paola Peretti – Recensie

De afstand tussen jou en mij en de kersenboom – Paola Peretti – Recensie

Samenvatting
Mafalda is negen en weet één ding zeker: ergens in de komende zes maanden zal ze blind worden. Ze heeft een lijst gemaakt van “Dingen die ik heel, heel belangrijk vind (die ik niet meer zal kunnen doen)’. Ook moet ze misschien verhuizen en haar kat Ottimo Turcaret achterlaten. In een poging om grip te krijgen op haar situatie, besluit ze in een hoge kersenboom op het schoolplein te gaan zitten en van daaruit de wereld te observeren.

Met levendige, rake beelden weet Paola Peretti een grootse belevingswereld van een bijna blind meisje te scheppen. De toon is onschuldig, maar heeft een diepe weerklank. Dat maakt De afstand tussen jou en mij en de kersenboom tot een rijke en indringende roman voor jong en oud.

De afstand tussen jou en mij en de kersenboom heb ik gelezen voor Boekenbijlage, voor mijn recensie klik hier.

Wendy Wenning

Het verdronken land – Olga Ponjee – Recensie

Het verdronken land – Olga Ponjee – Recensie

Olga Ponjee (1983) studeerde filosofie en psychologie aan de UU en scenarioschrijven aan de Nederlandse Filmacademie. Na haar afstuderen werkte ze o.a. mee aan de televisieserie Feuten en de speelfilm De Ontsnapping. Haar interesse voor verhalen beperkt zich niet tot film: ze schrijft voor games, won diverse prijzen met haar proza en zoekt naar nieuwe manieren om storytelling en moderne media te combineren. Ze woont in een klein dorpje samen met haar vrouw, haar man, twee zoontjes, twee katten en drieduizend boeken.

Het verdronken land speelt zich af in Nederland, in de nabije toekomst. Een superstorm heeft de dijken verwoest en een groot deel van Nederland staat onder water. Er is een schaarste aan voedsel, medicijnen en huizen en steeds meer mensen zijn op de vlucht. En dan wordt Emir Berk, de vooruitstrevende Turkse premier van Nederland, vermoord.

Loekie Laroes, dochter van een beruchte journaliste, is per toeval aanwezig bij de aanslag op de premier en heeft nu de aanslag op film staan. Hierdoor is zij nu het volgende doelwit. Jacinto Zondervan, haar beste vriend, ontdekt een gruwelijk geheim en de zoon van een populistische politicus wordt ontvoerd door een radicale groepering. Terwijl de paniek groeit en de toestand verslechterd, ontrafelen de drie tieners een complot dat de toekomst van heel Nederland in gevaar brengt. Maar zijn zij sterk genoeg om het land te redden?

Nu waren de gangen leeg. De muren ademden kou. In de kelders dreven boeken en tafels door de klaslokalen als ingrediënten van een donkere, vieze soep.’

Het verdronken land verhaalt vanuit de perspectieven van de tieners. Afwisselend maken de personages veel spannende situaties mee en de lezer wordt hier voortdurend in meegetrokken. In de eerste hoofdstukken worden de personages enigzins uitgediept en is er redelijk beeld van de tieners te vormen. Langzaam komt er meer vaart in het verhaal en zorgen de ontwikkelingen voor het behoud van de aandacht. Er gebeurt veel in dit verhaal en niet alles is even geloofwaardig te noemen. Maar toch geeft het een goed beeld van wat er kan gebeuren met het geschetste scenario. Dit fictie verhaal heeft een hele serieuze ondertoon door de thema’s die als rode draad door het verhaal lopen. Zoals politieke vraagstukken, de vluchtelingenproblematiek en de klimaatverandering. Maar ook zijn er fragmenten die vooroordelen laten zien en hoe deze zich tegen iemand kunnen keren.

Het verhaal voelde naar mijn gevoel aan of iedereen de gehele tijd in het donker leefde, alsof het geen moment daglicht aan te pas kwam. Het riep hierdoor ook een somber gevoel op en soms leek het of er geen enkele uitweg meer was. Het verdronken land wist op deze manier een indruk achter te laten. Al ging het verhaal soms net iets te snel en was terugbladeren noodzakelijk, het was spannend om de jongeren te volgen in hun strijd. Met een vlotte verteltrant en een beeldende schrijfstijl heeft de auteur een opmerkelijk verhaal met avontuur, spanning, romantiek en zelfs een beetje humor neergezet.

Het verdronken land laat als climate-fiction een toekomstbeeld zien waarbij de lezer tot nadenken wordt gezet. Want ook al is dit boek fictie, stel je eens voor dat dit een toekomstbeeld is dat echt kan gebeuren. Het roept een beangstigend gevoel op en laat stilstaan bij de diverse problematiek.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij LetterRijn voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.

Titel: Het verdronken land| Auteur: Olga Ponjee
Uitgever: LetterRijn| ISBN: 97894914875700| Blz: 330
Verschijningsdatum: oktober 2018

Het verdronken land is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

LetterRijn

Bol.com

Persona – Soraya Vink – Recensie

Persona – Soraya Vink – Recensie

Soraya is in het dagelijks leven redacteur en recensent bij Hebban.nl, met als specialisatie thrillers. Ze heeft door haar werk veel contacten met auteurs en hun horen vertellen over hun schrijfproces inspireerde haar zodat bij Soraya langzaam de uitdaging ontstond zelf een boek te gaan schrijven.

Rechercheur Elvira Selas heeft noodgedwongen haar carrière als undercoveragente moeten beëindigen. Ze gaat er een jaar tussenuit en keert dan terug naar de Nederlandse politie. Hier krijgt ze haar laatste kans op de afdeling Zware Criminaliteit. Als ze het hier verprutst, kan ze haar loopbaan bij de politie vergeten.

De zaak die Elvira toegewezen krijgt is een raadselachtige dubbelmoord. Er moet een verband zijn want bij beiden slachtoffers is er een rouwkaart met een Latijnse tekst achtergelaten door de dader. Elvira richt zich op de zaak, maar zonder dat het politiekorps daarvan op de hoogte is, is ze ook met andere dingen bezig. Ze probeert haar broer te vinden die verdwenen is. Het vermoeden bestaat dat haar broer nog steeds banden onderhoudt met een berucht drugskartel. Dezelfde waar Elvira haar undercovertijd heeft doorgebracht. Elvira zal terug moeten naar een verleden dat ze liever had willen laten rusten. 

‘Nooit meer zal ze het ervaren. De geborgenheid van een plek waar haar niets kan overkomen.’

Persona verhaalt vanuit het perspectief van Elvira, in de derde persoon. Daarnaast zijn er hoofdstukken die cursief zijn geschreven en die verhalen vanuit de dader. Elvira moet verplichte sessies bij een forensisch psycholoog volgen en deze man weet meer dan zij verwacht. Ondertussen probeert Elvira haar plekje in het korps weer te vinden maar omdat er veel andere dingen meespelen gaat niet alles even soepel. Haar undercovertijd heeft Elvira ook hard gemaakt, en de meeste emoties probeert ze ver van haar vandaan te houden. 

Wat gelijk al opvalt is de schrijfstijl van Vink. Een schrijfstijl die je kan omschrijven als erg precies. Het voelt of elk woordje, elke zin met veel zorgvuldigheid is uitgekozen. Misschien wel tig keren geschrapt, aangepast voordat de auteur voor haar gevoel de juiste woorden en zinnen had. Je proeft hierin veel perfectionisme.
De auteur is met het schrijven van Persona ook niet over een nacht ijs gegaan. Ze heeft er ongeveer drie jaar aan besteed waarbij de research de meeste tijd in beslag nam. Alles weloverwogen neerzetten en er dan ook nog een spannend verhaal van maken is niet makkelijk met dit perfectionisme. Maar ze is er wel in geslaagd al waren er gedeeltes dat de spanning iets vertraagde. Alleen niet op een hinderlijke manier, maar eerder als een rustpunt in het geheel.

Bij het hoofdpersonage moest ik qua uiterlijk gelijk aan de auteur zelf denken. Heb geprobeerd te negeren maar na vele pogingen besloten dit te accepteren. Elvira wordt krachtig neergezet en vooral haar persoonlijke drijfveer maakt haar keihard. Maar als ze de emoties toelaat komt er een zachte en ook kwetsbare vrouw te voorschijn. Terwijl er een zaak moet worden opgelost, moet ze ook nog voortdurend haar eigen veiligheid in de gaten houden. Want dat het drugskartel nog niet klaar met haar is, is helder. Het persoonlijke motief van haar maakt het ook heel moeilijk om aan de goede kant van de wet te blijven. Aan het eind van dit boek is duidelijk dat de ontwikkeling van dit personage nog niet klaar is en ben dan ook benieuwd wat we in de toekomst kunnen verwachten. Persona is in ieder geval een prima debuut, waarbij Vink laat zien het goed in de vingers te hebben. Een personage die een indruk achterlaat, een mooie spanningsboog en een goed verhaal met onverwachte wendingen, voldoende ingrediënten voor een goede thriller. Nederland heeft er weer een nieuw thrillertalent bij.

4****

Wendy Wenning

Titel: Persona| Auteur: Soraya Vink
Uitgever: HarperCollins Holland| ISBN: 9789402730906|Blz:384
Verschijningsdatum: Oktober 2018

Persona is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Censuur – Esther van der Ham – Recensie

Censuur – Esther van der Ham – Recensie

Lisa is werkzaam als journaliste. Ze neemt haar werk erg serieus en het stuit haar dan ook tegen de borst als een onderwerp waar zij over wil schrijven tegen wordt gehouden. Haar artikel zou ten koste gaan van de adverteerders en dat is belangrijker dan de waarheid vertellen. Toch blijft zij spitten maar het blijkt inderdaad dat er iemand niet blij mee is. Lisa moet onderduiken voor haar eigen veiligheid en dat van haar familie. Haar baan en relatie komt onder druk te staan. Zal Lisa bezwijken voor de dreigementen die ze krijgt of is voor haar de waarheid echt het belangrijkste?


De schrijfstijl van Esther van der Ham is ongecompliceerd en to the point. In haar verhalen van de C-serie draait het om gewone mensen. Mensen zoals jij en ik die bezig zijn hun leven op te bouwen en die langzaam (weer) beginnen te settelen. Maar de personages zijn wel mensen met een rugzak al ligt dit in Censuur meer op de achtergrond dan in de vorige delen. Het verhaalt vanuit het perspectief van Lisa en tussendoor zien we cursief gedrukte fragmenten die verhalen vanuit degene die de bedreigingen uit. Af en toe lijkt het of er een hint gegeven wordt wie diegene is, maar toch blijft het tot aan het einde toe tasten in het duister. De auteur zorgt er wel voor dat er vermoedens komen en propt geniepig een aantal namen in je hoofd. Dit om de lezer om een idee te doen krijgen maar toch eigenlijk vooral om de lezer zand in de ogen te strooien.


Censuur is tot nu toe voor mijn gevoel het spannendste deel van de C-serie. De vorige delen bevatten pittige thema’s die sterk op het gevoel werkten. Dit deel is wat luchtiger van aard, maar heeft wel een hogere spanningsboog. De gewone mens is hier in een spannende setting gezet en laat tevens de harde wereld van een journalist zien. Een mooi beroep maar als je gebonden bent aan voorwaarden dan wordt het moeilijk het beroep zo uit te oefenen als je zelf had voorzien. Door voortdurend het verhaal te laten ontwikkelen, wendingen toe te voegen en het verhaal niet vol te proppen met onnodige details, laat Censuur zich soepel en makkelijk lezen. Ook worden de personages zo neergezet dat je je als lezer prima kunt inleven en mee kunt leven. Een fijne, spannende en boeiende roman.

‘ Een ongecompliceerde schrijfstijl, een spannende setting en een fijn vleugje romantiek. Ook met Censuur heeft van der Ham een roman geschreven die voortdurend weet te fascineren.’

4****

Wendy Wenning

Censuur heb ik mogen proeflezen, de verwachte verschijningsdatum is 1 maart 2019.

Censuur is al te reserveren, onder andere bij:

Droomvallei Uitgeverij

Bol.com

Een puppy voor kerst – Simone Luijten – Recensie

Een puppy voor kerst – Simone Luijten – Recensie

In het hartverwarmende Een puppy voor kerst van Simone Luijten lijkt het een eenzame kerst te worden voor Monique. Ze heeft haar echtgenoot met een ander betrapt, heeft haar boeltje gepakt en is met haar twee kinderen vertrokken. Gelukkig kan ze in het leegstaande appartementje boven de winkel van haar zus terecht. Vanuit het raam ziet ze haar nieuwe buren zich opmaken voor een prachtig kerstfeest. Moniques kinderen zijn ondertussen vooral bezig met hun kerstcadeau, het allerliefst willen ze een puppy. Maar een puppy in huis als alleenstaande ouder? Monique besluit niet bij de pakken neer te gaan zitten en stort zich vol op het opknappen van haar nieuwe woning. Dat moet nog nét lukken voor de feestdagen. Een collega weet wel iemand die Monique kan helpen klussen. En de feestdagen hebben nog veel meer voor haar in petto.

Rusteloos – Damen & Vandermeeren – Recensie

Rusteloos – Damen & Vandermeeren – Recensie

Kirsten, een jonge Vlaamse advocate, woont alweer tien jaar in Lissabon en spreekt naast haar moedertaal ook vloeiend Engels, Frans, Duits en Portugees. Portugees is de taal van het land waar Kirsten haar vader had verloren. Kirsten werkt voor een gerenommeerd advocatenkantoor in Lissabon. Haar eerste grote zaak is de vermissing van de dochter van een Portugese partijvoorzitter. Een Vlaamse projectontwikkelaar wordt verdacht van betrokkenheid en Kirsten is degene die hem moet verdedigen. Maar volgens de publieke opinie is hij schuldig en ook al houdt hij vol onschuldig te zijn, Kirsten heeft haar twijfels of ze hem wel kan vertrouwen. Als een onderzoeksjournalist feiten ontdekt die een nieuw licht op de zaak werpen, blijkt er bij anderen veel aan gelegen om de waarheid te verbergen. 

Rusteloos is het eerste deel van een trilogie en een samenwerking van strafpleiter Walter Damen en misdaadauteur Hilde Vandermeeren. Verhalend vanuit de perspectieven van Kirsten en Miquel Rodrigues volgen we hun belevenissen. Het hectische leven van Kirsten als advocaat, wordt afgewisseld met kleine privédingen en ook is er een summiere kennismaking met de onderzoeksjournalist. Wat een beetje gemist wordt is meer diepgang van de personages alsmede een stukje psychologie waar Vandermeeren zo sterk in is. Misschien is het ook niet juist een vergelijking te maken en moet dit boek gezien worden als een andere weg die Vandermeeren tussendoor bewandelt.

Gebruik makend van verschillende verhaallijnen is hier een krachtig, vlotlopend verhaal neergezet, waarbij genoeg openingen zijn overgebleven om in de volgende delen op voort te borduren. Maar ook wordt een verhaallijn met plot en al netjes afgerond. Af en toe is er een verschil in schrijftstijl te bespeuren maar de kans is groot dat dit niet opvalt bij degene die nog geen boek van Vandermeeren heeft gelezen. 

De auteurs hebben dit boek voorzien van voldoende momenten met spanning en meerdere wendingen weten de spanning even flink op te voeren. Ondanks dat er enige diepgang mist, zijn er in het privéleven van Kirsten een aantal veranderingen gaande. Soms iets voorspelbaar maar het geeft wel nieuwsgierigheid mee en geeft meerdere mogelijkheden voor de verdere ontwikkeling van dit personage. Als we Rusteloos zien als een andere weg die bewandelt wordt, dan heeft dit duo een krachtig begin neergezet. Een legal thriller die perfect als script voor een spannende televisieserie zou kunnen dienen. Rusteloos laat veel potentie zien en maakt genoeg los bij de lezer om nieuwsgierig te zijn naar het volgende deel.

4****

Wendy Wenning

Titel: Rusteloos|Auteurs: Damen & Vandermeeren
Uitgever: Van Halewyck|ISBN: 789461317681|Blz:332
Verschijningsdatum: oktober 2018

Rusteloos is onder ander verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com