Tag: #hrc2019

Recept voor geluk – Saskia M.N. Oudshoorn – GastRecensie Diane Kooistra

Recept voor geluk – Saskia M.N. Oudshoorn – GastRecensie Diane Kooistra

Het is een bouwval, er moet veel aan gebeuren, ze zal hulp moeten accepteren en haar vriend is het er helemaal niet mee eens! Toch tekent Liv het huurcontract en gaat ze de uitdaging aan. Het lijkt een recept voor een ramp maar met hulp van de huurbaas en zijn zoon komt ze er wel. Ze gaat haar droom waarmaken:

Mensen die elkaar normaal gesproken nooit zouden ontmoeten, verbonden door de liefde voor lekker eten.

De vraag is alleen wie er naast haar zal staan … Onno, haar vriend waar ze mee samenwoont maar die haar uitdaging als een bedreiging ziet voor zijn toekomstplannen met Liv? Of Matthew, de zoon van haar huurbaas die haar helpt waar hij kan maar die een geheim lijkt te hebben dat tussen hun in staat … Als kers op de taart is er nog een spannende taartenbakwedstrijd waarbij Liv de ‘strijd’ aangaat met een bijzondere vrouw.

Soms lees je een boek waar je helemaal warm van wordt of waar je honger van krijgt. Liv leeft voor het bakken van lekkers waar ze anderen mee kan verrassen en verwennen.

Ze is een talentvolle jonge vrouw die niet gezien wordt. Teveel door haar ouders gezien die haar beschermd opgevoed hebben en te weinig gezien door de mensen uit haar omgeving. Of op een verkeerde manier zoals door haar baas. Ontroering komt naar boven als ze de uitdaging aangaat en alles in haar leven op losse schroeven zet. En haar droom waarmaakt. Ook al moet je een droom van iemand anders daarvoor laten gaan. Ze zegt heel terecht dat ze verantwoordelijk is voor haar eigen geluk. Daarin heeft Liv stappen gemaakt want nadat ze eerst in haar jeugd op een voetstuk is gezet door haar ouders wordt ze er door Onno, haar vriend en haar werkgever weer vanaf gegooid. Dat besefte ik door het lezen van deze heerlijke feelgood. Er zit een mooie boodschap in. Soms verstopt in mooie zinnen als:

Bijna niets maakt mij blijer dan de waardering van deze twee mensen van wie ik zo zielsveel hield…

Saskia laat de karakters mooi naar voren komen, laat de hoofdpersoon eerst zichzelf ontdekken waardoor het verhaal meerdere lagen heeft gekregen. De gemakkelijkste oplossing (maak het uit met de een en vlieg naar de ander) is niet de beste in dit verhaal. Liv maakt eigen keuzes en maakt haar eigen dromen waar. In dit boek is een mooie balans tussen de personen die erin voorkomen, ieder met eigen karakter en verschillen. Ook mooi dat enkele andere personages ook groeien omdat ze zien wat Liv doet.

Ik maakte een sprongetje van geluk toen ik de recepten, die mij in het boek lieten watertanden, ook achter in het boek zag staan. Ze zien er niet te moeilijk uit en dagen mij weer uit om de keuken in te gaan …

Recept voor geluk is een heerlijk boek om te lezen en er warm van te worden en om de boodschap voor jou eruit te halen. Je voelt je door het lezen en de goede uitwerking van de personages verbonden met hen en hoopt op een vervolg.

5*****

Diane Kooistra

Met dank aan Saskia M.N. Oudshoorn en LEWIS Amsterdam voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Recept voor geluk | Auteur: Saskia M.N. Oudshoorn
Uitgever: Sweek| ISBN: 9789463984508|Blz: 244
Verschijningsdatum: november 2019

Recept voor geluk is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

Thrillers algemeen

Dames op de Herengracht – Margareth Hillebrandt – Recensie

Dames op de Herengracht – Margareth Hillebrandt – Recensie

Margareth Hillebrandt groeide op in Leiden. Ze werkte jarenlang in de ouderenzorg, als projectmedewerker voor een aantal grote projecten. Haar ervaring in de ouderenzorg inspireerde haar tot het schrijven van de roman Dames op de Herengracht. Eerdere publicaties van Margareth zijn de thriller Jeugdzonde en de roman Obsessie.

De cover is heel sprekend. Zicht op de Herengracht en dan die boom in de vorm van een hoofd. Een boom waarvan langzaam bladeren verdwijnen, die zo de voorstelling geven van een hoofd dat steeds meer kwijtraakt.

Veertig jaar geleden ontmoette Dorine in Griekenland Julia en Lily. Dorine moest er nodig even tussenuit en schreef zich impulsief in voor een schildercursus. De ontmoeting aldaar met Julia en Lily is alsof het zo had moeten wezen. Drie totaal verschillende vrouwen maar vanaf dat moment vriendinnen voor het leven.

De eerste avond in Griekenland gebeurde er iets wat het best als magisch omschreven kan worden. We zaten aan de houten tafel in de keuken en vertelden elkaar over ons leven, alsof het de meest logische en natuurlijke zaak van de wereld was.

Veertig jaar later staat Dorine voor het huis op de Herengracht in Leiden. Al meer dan een jaar was Dorine op zoek en nu wist ze het zeker, dit huis moest het worden. Een huis waar ze met zijn drieën konden wonen. Een huis dat verdeeld kon worden in meerdere appartementen zodat ze zelfstandig maar toch samen in een huis konden wonen. Ze konden voor elkaar zorgen en mocht dat niet meer lukken, dan konden ze zorg regelen.

Dames op de Herengracht bestaat uit twee delen. Het eerste deel wordt vertelt door Dorine, in de eerste persoon. Zij is de eerste verteller en in het tweede deel wordt ze opgevolgd door Dolf. In het huis was nog ruimte om een extra appartement te realiseren en deze te verhuren. Dolf, een karakteristieke man, is de huurder, maar wordt al snel ook een goede vriend. Margareth heeft een beeldende schrijfstijl en de personages worden duidelijk beschreven. De personages krijgen ieder hun specifieke eigenschappen mee wat het voor de lezer makkelijk maakt een beeld te vormen. Mede doordat Dorine en Dolf de vertellers zijn worden hun karakters veel dieper uitgewerkt dan die van Lily en Julia. Het minst contact krijg je als lezer met Lily en als ik het boek heb dichtgeslagen is dit personage mij het minst bijgebleven.

Dit zou ons laatste huis worden. Een ding was zeker. We gingen hier verticaal in en er pas horizontaal weer uit.

Drie vrouwen die zijn begonnen aan de laatste rit van hun leven. Gezamenlijk en vastberaden altijd voor elkaar te blijven zorgen. Dorine kijkt terug op haar leven en dat het niet altijd fijn is geweest is duidelijk. Maar ook zit zij nog steeds met een schuldgevoel. Dorine is een nogal nuchtere vrouw en een vrouw die nogal bazig is. Maar niet alleen Dorine heeft minder leuke dingen in haar verleden, ook in Dolf zijn leven is het drama niet voorbij gegaan. En dan is er die verandering in Julia en blijkt dat ze aan het dementeren is. Dit is heel scherp neergezet en voor een ieder die een familielid heeft of heeft gehad geeft dit veel herkenbaarheid. Op het laatst is er vooral sprake van onmacht bij de anderen, want zoals iedereen in eerste instantie had gedacht en verwacht, blijkt een onmogelijke taak te zijn. En ook sommige schuldgevoelens blijken onmogelijk weg te drukken. Soms zijn ze even weg, maar er blijven momenten waarop ze weer naar boven komen…

Dames op de Herengracht is een roman die de lezer vanaf het begin meesleept. Margarath Hillebrandt heeft een hele aangename schrijfstijl en de woorden en zinnen die gebruikt worden zijn passend bij het verhaal. Doorspekt met veel emotie maar er is af en toe ook ruimte voor wat humor, waardoor het allemaal net iets minder zwaar aanvoelt. Door het verhaal eerst vanuit Dorine te vertellen en daarna vanuit Dolf zijn perspectief, zien we duidelijk dat een ieder anders omgaat met bepaalde dingen. Maar ondanks die verschillen is er toch een hechte vriendschap mogelijk. Een vriendschap die altijd blijft, wat er ook gebeurt.

Dames op de Herengracht is een bijzondere roman die een mooie betekenis aan vriendschap geeft.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Dames op de Herengracht | Auteur: Margareth Hillebrandt
Uitgever: LetterRijn| ISBN: 9789491875908|Blz: 194
Verschijningsdatum: november 2019

Dames op de Herengracht is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

Thrillers algemeen

Systema – Simon de Waal – Recensie

Systema – Simon de Waal – Recensie

Simon de Waal(1961) is een Nederlands auteur en scenarist voor televisie en film. Daarnaast werkt hij parttime als rechercheur bij de Amsterdamse politie. Hij schreef de thrillers Cop vs Killer (nominatie Gouden Strop) en Pentito (winnaar Diamanten Kogel, nominatie Gouden Strop). In 2009 startte hij met Appie Baantjes de succescolle De Waal & Baantjer-reeks. Daarnaast won hij een Gouden Kalf voor het scenario van Lek, een van de beste Nederlandse misdaadfilms aller tijden. In 2016 schreef hij Nemesis, dat ook werd genomineerd voor de Diamanten Kogel en de Gouden Strop.

Sookie woont met haar vader Michael in Edingburgh. Destijds heette Michael Mikhail Pavlik en was hij nog een gevierde wetenschapper in het Vector Instituut in Novosibirsk. De omstandigheden maakte dat hij en andere wetenschappers eind jaren tachtig naar het Westen zijn gevlucht. Als hij wordt vergiftigd gaat Sookie achter de daders aan.

In Amsterdam komt Alex erachter dat de kist van zijn moeder uit het gezamenlijke graf van zijn ouders is verdwenen. Net als Sookie haar vader, heeft ook de vader van Alex een Russisch verleden. Heeft dit er mee te maken of is het toeval? Het lijkt erop dat iemand jacht maakt op de gevluchte wetenschappers en de virussen die ze meegenomen hebben.

In 2016 werd tijdens de weken van het spannende boek het geschenkboekje Vector uitgereikt, geschreven door Simon de Waal. Een compact, spannend verhaal. Met Systema gaat het verhaal verder. Heb je Vector gelezen dan zal er dus zeker enige herkenning zijn.

Systema heeft meerdere verhaallijnen die zich afspelen in diverse plaatsen. Zoals Amsterdam, Londen en Moskou. En al deze lijnen staan in verband met elkaar. Staan ze eerst nog ver van elkaar af, naarmate het verhaal vordert komen ze steeds dichter bij elkaar. De gevluchte wetenschappers hebben gevaarlijke virussen meegenomen en verstopt. En nu wil iemand al deze virussen in zijn bezit hebben.

De Waal laat in de uitwerking van de personages duidelijk een onderscheid zien in goed en kwaad. Sookie en Alex (goed) zijn zeer sympathiek neergezet, en de mensen die de virussen terug moeten halen (kwaad), profileren zich als echte criminelen en draaien hun hand niet om voor een moord meer of minder. Er wordt verder weinig over de personages verteld, waardoor ze enige diepgang missen. Voor de lezer geeft dit wel de mogelijkheid zelf de karakters vorm te geven. Als we zien hoe het boek eindigt is het misschien ook wel een bewuste keuze om de personages (nog) niet volledig uit te diepen.

De wisselende verhaallijnen en perspectieven in Systema volgen elkaar voortdurend vlot op en het verhaal staat dan ook geen moment stil. Hoofdstukken worden dikwijls afgesloten middels een cliffhanger waardoor de leeshonger voortdurend aangewakkerd blijft. Ook de toegankelijke schrijfstijl en de filmische verteltrant doen meeslepen en de verbeelding wordt continu aangesproken. De spanningsboog is niet al te hoog, maar toch gebeurt er genoeg en zit er meer dan voldoende snelheid in het verhaal om verbonden te blijven. De onverwachte plotwendingen laten afvragen waar het verhaal naar toe gaat. Door recente gebeurtenissen in het verhaal te verweven, komt het allemaal dichtbij waardoor er een realistisch beeld wordt gecreëerd. Iets wat wel eens echt kan zijn, maar het zou ook een goed script voor een televisieserie kunnen zijn. De Waal heeft met Systema een mooie misdaadroman neergezet waarbij het eind laat vermoeden dat het verhaal nog niet helemaal afgerond is.

Systema is een spannende misdaadroman met beeldende beschrijvingen die een realistisch beeld weergeven.

4****

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Systema| Auteur: Simon de Waal
Uitgever: Lebowski Publishers | ISBN: 9789048840007| Blz: 256
Verschijningsdatum: juni 2019

Systema is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

Thrillers algemeen

Kwade trouw – Marion van de Coolwijk- Recensie

Kwade trouw – Marion van de Coolwijk- Recensie

Vera woonde al vanaf haar zestiende in een piepkleine sociale huurwoning, groter kon ze zich niet permitteren. Vera had graag de ware gevonden, maar dat dit niet gelukt was kwam mede door haar zoon Jonas die ze op haar vijftiende kreeg. De vader, een eenmalige flirt tijdens het stappen, was onbekend en ze had hem daarna ook nooit meer gezien. Haar ouders waren in shock geweest en na de bevalling werd het contact met haar ouders verbroken. Al jaren werkt Vera in een verpleeghuis, maar kan er amper van rondkomen. Haar zoon is verslaafd en als de rekeningen zich op blijven stapelen zakt de moed flink in haar schoenen. Haar ouders zijn overleden, maar Vera kan alleen aanspraak maken op de erfenis als ze voor haar veertigste getrouwd is. En haar veertigste verjaardag staat voor de deur.

In het verpleeghuis wordt de oude demente mevrouw Kanter opgenomen. Haar man moet geopereerd worden en kan tijdelijk niet voor haar zorgen. Ze hebben een zoon die al jaren niets van zich heeft laten horen. Als meneer Kanter onverwachts overlijdt dient plots de zoon zich aan. En dan liggen alle mogelijkheden voor Vera open, alleen de consequenties hiervan zijn niet te overzien.

Ze hield van hem en haatte hem tegelijkertijd. Een onmogelijke combinatie die haar sloopte.’

Marion van de Coolwijk zet in de eerste hoofdstukken meteen een goed beeld van Vera neer. Ondanks dat ze Jonas, haar zoon, regelmatig de deur wijst, kan ze het ook niet over haar moederhart verkrijgen om hem helemaal los te laten. Het blijft toch haar kind. Maar altijd de eindjes aan elkaar moeten knopen maakt haar wat moedeloos en ze blijft hopen op betere tijden. Ook wil ze graag haar zoon naar een goede afkickkliniek sturen en als haar dan kansen worden aangeboden grijpt ze die met beide handen aan. Al moet ze daarvoor wel een grens overschrijden.

De soepele schrijfstijl van de auteur en door ‘gewone’ mensen de hoofdrol te laten spelen maakt dat Kwade trouw in een mum van tijd is uitgelezen. De lezer zal veel empathie voelen voor Vera en zal haar beweegredenen heel goed kunnen begrijpen. Niet alles, want de grens die ze overschrijdt gaat wel heel ver. Het doet een beetje denken aan een voorval van jaren geleden, al ging het daar om heel andere redenen. Voor haar zoon is minder sympathie op te brengen, ook al weet je dat een verslaving een ziekte is. Door deze verslaving heeft hij geen respect meer voor anderen maar ondanks dat zijn moeder hem op straat heeft gezet, staat ze nog altijd voor hem klaar. En hij heeft niet door hoeveel pijn hij haar doet.

Bij elk woord dat Jonas uitsprak kromp Vera verder in elkaar. Het waren mokerslagen die haar verstand versplinterden. Splinters die zich in haar ziel boorden en allesoverheersende pijnexplosies gaven.’

De auteur heeft meerdere thema’s in dit boek gestopt zoals bijvoorbeeld oplichting, dementie en verslaving. Algemene maatschappelijke onderwerpen die herkenbaar zijn en waarbij meerdere gevoelens worden opgeroepen. Enkele situaties die geschetst worden zijn best beangstigend want het zijn voorbeelden die in het echte leven kunnen gebeuren. Als blijkt hoe makkelijk dingen kunnen zijn, zet dit wel het volledig vertrouwen in de mens in een ander licht. Kwade trouw wordt op een gegeven moment wat ingewikkeld maar soms ook iets voorspelbaar. Toch heeft dit absoluut geen negatieve invloed op het verhaal, er blijft genoeg nieuwsgierigheid naar de ontwikkelingen die hierop volgen. De auteur weet door meerdere wendingen de aandacht te behouden en dat is maar goed ook want de grote verrassing heeft ze voor het laatst bewaard. Een uitsmijter die de lezer ontgoocheld achterlaat.

Herkenbare thema’s verweven in een spannend verhaal waarbij het mooiste voor het laatst is bewaard.

4****

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Kwade trouw| Auteur: Marion van de Coolwijk
Uitgever: Karakter | ISBN: 9789045217833
Verschijningsdatum: augustus 2019

Kwade trouw is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

Thrillers algemeen

Kamer 305 – Yvonne Franssen – Recensie

Kamer 305 – Yvonne Franssen – Recensie

Yvonne Franssen publiceerde in 2011 haar eerste thriller Talio, en een jaar later volgde de thriller De genius. In 2013 schreef ze ter gelegenheid van de Limburgse Avond van het Spannende Boek de minithriller Mysterie aan de Maas. Daarna werd het op thriller gebied een tijdje stil rond Franssen. Vorig jaar verscheen het succesvolle Schaduwen en nu is Kamer 305 verschenen.

Kim is ongelukkig getrouwd met Simon en heeft al ruim een jaar een buitenechtelijke relatie met Martijn. Als Kim een afspraak heeft met Martijn komt hij niet opdagen. Maar in de badkamer van de hotelkamer waar ze hebben afgesproken vind Kim een dode vrouw. Wie is die vrouw, waarom is ze vermoord en heeft Martijn hier iets mee te maken? Kim neemt een beslissing die haar zal blijven achtervolgen.

Eva werkt als verpleegkundige in een ziekenhuis. Ze wordt regelmatig geplaagd door traumatische herinneringen uit haar jeugd en enkele mysterieuze moorden lijken hiermee samen te hangen. Kim en Eva kennen elkaar niet maar nadat Kim de dode vrouw heeft aangetroffen raken hun levens ongewild met elkaar verstrengeld. Los van elkaar proberen Eva en Kim de waarheid te achterhalen en dat heeft voor beiden verstrekkende gevolgen.

Kamer 305 start met een fragment dat zich afspeelt in het leven van Eva, in 2015. Dit fragment toont een heftige situatie uit het verleden van Eva en duidelijk is dat alleen al hierdoor Eva een trauma heeft opgelopen. Dan is er een sprong in de tijd, naar 2018. Hier is een personage aan het woord, en er wordt niet kenbaar gemaakt wie dit is. Tussendoor zullen we nog meer hoofdstukken tegenkomen met dit (nog) onbekende personage en dit roept uiteraard vragen op.

Een half jaar verder. We volgen vier personages. Martijn, Kim, Eva en de onbekende. Alle personages vertellen vanuit de eerste persoon. De personages wisselen elkaar continu af door middel van over het algemeen korte fragmenten. Hieraan zien we al dat Franssen een hele goede techniek beheerst. Het steeds overschakelen van de een naar de ander kan het moeilijk maken alles goed bij elkaar te houden. En het maakt het best ingewikkeld. Maar Franssen lijkt hier weinig moeite mee te hebben. De lijnen worden mooi compact en overzichtelijk gehouden al is het wel zo dat zodra er een verbinding lijkt te komen deze het volgend moment weer even verbroken worden. Totdat ze toch definitief verbonden worden. Net allemaal tandwieltjes, die steeds weer een andere kant opdraaien, zoekende naar het goede punt om zich aan elkaar vast te klikken.

Franssen doet goed haar best zo min mogelijk weg te geven. Toch slaagt de auteur er bij mij niet in om alles tot aan het eind verborgen te houden. Er borrelen langzaam wat vermoedens op al blijven er eerst nog wat twijfels. Dan als een donderslag aan heldere hemel wordt dat punt bereikt waarop (bijna) alles duidelijk wordt. Er moeten daarna alleen nog wat puntjes op de i gezet worden en ook dit doet de auteur op eigenzinnige wijze. Inclusief een kleine surprise op de allerlaatste bladzijde, al is dit toch ook wel iets wat een beetje was te verwachten…

Kamer 305 is wederom het bewijs Franssen over talent beschikt. Eerder liet ze dit al zien met de thriller Schaduwen en het succes hiervan weet ze met dit boek zeker te evenaren. De wijze van opzet, de uitwerking en een verhaal met originaliteit, dat ervoor zorgt dat de lezer volledig het boek ingetrokken wordt. En eenmaal aan het lezen slaagt de auteur er met haar enerverende schrijfstijl de lezer zodanig aan het boek te binden dat het zwaar valt het boek even terzijde te leggen. Dit is zo’n boek die na de laatste bladzijde een gevoel van teleurstelling oproept. Omdat het zo genieten was en even is het of je in een groot gat valt en niet meer weet wat te doen. Gelijk een volgend boek oppakken lukt niet, want Kamer 305 zit nog te veel in het hoofd en het heeft tijd nodig voordat dit boek losgelaten kan worden. Een thriller om nog geruime tijd van na te genieten…

Kamer 305 laat van begin tot eind volop genieten van een krachtige en vooral unieke thriller.

4½****

Wendy Wenning

Met dank aan Futuro Uitgevers voor het mogen vooruitlezen van Kamer 305.

Titel: Kamer 305| Auteur: Yvonne Franssen
Uitgever: Futuro uitgevers | ISBN: 9789492939319|Blz: 222
Verschijningsdatum: september 2019

Kamer 305 is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Skoftig – Marleen Hartog – Recensie

Skoftig – Marleen Hartog – Recensie

Het eerste boek van Marleen Hartog (1984) verscheen in 2013. Het autobiografische verhaal Geboren met een schisis – Zo moeder, zo zoon werd goed ontvangen en aanbevolen door professionals. Skoftig is haar eerste thriller.


In Skoftig handelt het om een aantal jongvolwassenen die zoekende zijn en hun eigen keuzes willen maken. Maar het verleden lijkt hun keuzes te blokkeren en de vraag is of ze zich van het verleden los kunnen maken. Wonende in een klein dorp waar veel geheimen zijn en waar het verleden een grote rol speelt is het moeilijk om de toekomst te overzien. Tijdens het kermisweekend in het dorp worden alle relaties op scherp gesteld en lijkt alles te gaan escaleren. Het is kiezen of verliezen…

De cover van Skoftig trekt gelijk veel aandacht, opvallend met een mooie kleurstelling. Ook de achterflap vertelt voldoende om de lezer nieuwsgierig te maken en het boek gretig op te pakken. Skoftig begint met een cursief gedrukt hoofdstuk. Het is een terugblik naar een vreselijk ongeval veroorzaakt door een van de personages, alleen wordt niet kenbaar gemaakt om welk personage het gaat. Een inleiding die ervoor zorgt dat de lezer graag wil doorlezen.

Het verhaal gaat dan in snel tempo verder en de personages maken hun entree. Na een paar hoofdstukken blijken er veel personages te worden opgevoerd, en dit samen met de snelheid van het verhaal zelf dwingt tot zeer aandachtig lezen. Als een rollercoaster volgen alle ontwikkelingen zich razendsnel op en het is heel goed opletten om de draad niet kwijt te raken. De korte hoofdstukken maken het wel makkelijker om door te lezen, als de hoofdstukken erg lang waren geweest was er misschien naar geneigd het boek weg te leggen. Naarmate het verhaal vordert en de personages meer dichtbij zijn gekomen lukt het beter om overzicht te houden. De overdaad aan personages maakt het verhaal alleen misschien soms iets te ingewikkeld en dit samen met de vele ontwikkelingen kunnen ervoor zorgen dat een minder ervaren lezer afhaakt.

Laura is zo’n beetje de hoofdrolspeler in Skoftig. Zij heeft ooit het dorp verlaten en is nu tijdelijk terug bij haar ouders. Maar al vanaf het begin wordt ze teruggetrokken door haar verleden en de herinneringen aan haar jeugd zijn niet zo fijn. Zij en de andere personages zijn door het verleden aan elkaar verbonden en ook nu gebeuren er dingen waardoor hun levens zich weer verstrengelen. Doordat Marleen Hartog veel verborgen houdt blijft het lang puzzelen om alles op de juiste plek te krijgen. Regelmatig wordt de lezer het verkeerde pad op gestuurd en er zijn heftige fragmenten die de spanning opdrijven. Hierdoor blijft Skoftig wel uitdagen en als lezer wil je gewoon graag weten hoe alles in elkaar zit. Een interessante en spannende thriller met veel psychologische aspecten.

3***

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Skoftig| Auteur: Marleen Hartog
Uitgever: Miss Creative | ISBN: 9789082083293|Blz: 317
Verschijningsdatum: juni 2019

Skoftig is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Dodenstoel – Johan Andersen – Recensie

Dodenstoel – Johan Andersen – Recensie

Johan Andersen is een Nederlandse uitgever en schrijver. Dodenstoel is zijn eerste thriller. Andersen woont met zijn vrouw en kinderen in Zaandam.

In Dodenstoel maken we kennis met Eugène Hamer en Neli Panka. Hamer is ex-commando en veiligheidsadviseur van de Defensie. Hij is net teruggekeerd van een lange en vermoeiende missie in het buitenland als hij wordt gebeld. Het is zijn contactpersoon Raaf die een telefoontje heeft ontvangen vanuit Den Haag. Er is een verzoek ingediend voor assistentie, Hamer zijn assistentie. Er is een voormalig officier van het Nederlandse leger vermoord. Aangekomen op de plaats delict treft Hamer een gruwelijk tafereel aan. Een man hangt aan een touw met doorgesneden keel, zijn vrouw ligt dood op bed en in de kledingkast vinden ze een jongen die getuige is geweest van deze slachting.

De politie wordt door de moordenaar uitgedaagd. In een brief verwijst de moordenaar naar een website waarop een elektrische stoel te zien is. Daaronder staat de volgende boodschap te lezen:

Pas als mijn wraak compleet is, stop ik met moorden…

De jacht wordt geopend waarbij Hamer samenwerkt met Neli Panka, inspecteur van de afdeling Zware Criminaliteit en gespecialiseerd in de psychologie van seriemoordenaars. Ze komen op het spoor van een groot netwerk van drusgsmokkel en mensenhandel waarvan de oorsprong te vinden is in voormalig Joegoslavië en de val van Screbrenica.

Dodenstoel omvat vijf delen en verhaalt vanuit een wisselend perspectief. De verhaallijnen bestaan uit veel details en dat maakt in het begin het boek wat taai te lezen. Door de vele details worden wel de hoofdpersonages duidelijk neergezet maar voor het verhaal zelf zijn de lijnen best ingewikkeld te noemen. Gelukkig zijn er wel de nodige ontwikkelingen die de nieuwsgierigheid blijven prikkelen. Ook de personages Hamer en Neli, die beiden over een zeer eigenzinnig karakter beschikken, geven genoeg aanleiding om het verhaal met veel interesse te blijven volgen.

Toch blijft er in het eerste deel van Dodenstoel nog even wat twijfel hangen maar houden de filmische beschrijvingen aan het boek gekluisterd. En dan wordt met deel twee langzamerhand duidelijk dat deze thriller juist door de details en de ingewikkelde verhaallijnen, van een mooie uitwerking geniet. Een goede spanningsboog, veel cliffhangers, een verfijnd stukje psychologie en een gecompliceerd plot. Op een gegeven moment wordt er een vermoeden opgewekt die naar de dader wijst, maar de beweegredenen van de dader blijven erg vaag. Er blijft dus tot aan het einde genoeg te raden en naarmate het verhaal vordert wordt de lezer regelmatig getrakteerd op onverwachte situaties. De hoofdpersonages, die een indruk achterlaten, maken het geheel compleet.

Het is even wennen aan de schrijfstijl van Andersen, maar als het verhaal eenmaal pakt laat het niet meer los. Een prima debuutthriller die hoge verwachtingen voor een volgende thriller oproept.

4****

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Wendy Wenning

Titel: Dodenstoel | Auteur: Johan Andersen
Uitgever: HarperCollins Holland | ISBN: 97894020702712|Blz: 413
Verschijningsdatum: mei 2019

Dodenstoel is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

Thrillers algemeen

Het Lathuis – Cato van Burgh – Recensie

Het Lathuis – Cato van Burgh – Recensie

Samen-apart wonen in een woonzorgcentrum

Cato van Burgh is al jarenlang werkzaam als maatschappelijk werker. De bijzondere mensen die ze tegenkomt in haar werk in de ouderenzorg, inspireerden haar zodanig dat ze besloot al die verhalen op te schrijven. Van Burghs verhalen zijn waargebeurd als fictief. Hoe het precies zit blijft natuurlijk de vraag.

Deze bundel met vijftien verhalen is netjes vormgegeven. Een leuke, vrolijke cover die aanspreekt en uitnodigt om op te pakken.

De geheime dagboeken van Hendrik Groen heeft de auteur met veel plezier gelezen. Dit omdat alle aspecten uit het leven hierin voorkomen. Het deed van Burgh denken aan haar eigen werksituatie, waarin ze ouderen ontmoet die nog fit van geest zijn. De bewoners van een woonzorgcentrum zijn een kleurrijke afspiegeling van de samenleving. De verhalen van van Burgh spelen zich af in een fictief huis. De keuze voor de titel is met een knipoog naar de uitdrukking Living Apart together. In haar verbeelding ziet ze een modern woonzorgcentrum met zes verdiepingen voor ouderen die zorg of verpleging nodig hebben. Prachtig gelegen aan de rand van de stad, met uitzicht over de bossen en duinen in de verte.

Doordat de auteur al van tevoren een stukje van haar verbeelding deelt, is het voor de lezer mogelijk een bepaald beeld te vormen en de eigen fantasie de vrije loop te laten gaan. We maken kennis met de bewoners, die allemaal met een reden zijn komen wonen in het Lathuis. Zoals meneer Barneveld die maar moeilijk kan wennen en die ervan overtuigd is dat zijn kleinkinderen er met zijn spaargeld vandoor zijn gegaan. Of mevrouw Verstappen die alles bekritiseerd en het er absoluut niet mee eens is dat ze hier is opgenomen en na tweeënvijftig jaar huwelijk apart van haar man leeft.

Alle vijftien verhalen in Het Lathuis zijn luchtig van aard, dat laat de cover eigenlijk al een beetje zien, maar er schuilt ook wel wat problematiek in. Er wordt verdriet geproefd, onmacht en het niet altijd accepteren van de situatie. Ook het ouder worden en de klachten die hiermee gepaard gaan worden niet altijd begrepen of diep weggestopt. Maar ondanks alle ernst weet de auteur alles zo te beschrijven dat je veel van de verhalen afsluit met een glimlach. En door de beeldende schrijfstijl krijgt de lezer de mogelijkheid om er als het ware bij te gaan zitten en alles van dichtbij mee te maken. Mooie en verrassende verhalen, ik kijk uit naar een vervolg en die bundel mag dan wel wat dikker zijn…

De verhalen in Het Lathuis zijn uit het leven gegrepen, verhalen die regelmatig een glimlach op het gezicht zullen toveren.

4****

Wendy Wenning

Titel: Het Lathuis | Auteur: Cato den Burgh
Uitgever: Schrijverspunt | ISBN: 9789462663794 | Blz: 60
Verschijningsdatum: juli 2019

Het Lathuis is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

In het verborgene – Marcella Kleine – Recensie

In het verborgene – Marcella Kleine – Recensie

Marcella Kleine-de Peuter werkt als cliëntvertrouwenspersoon voor mensen die met een tbs- of andere maatregel ter behandeling zijn opgenomen. Daarnaast schreef ze een aantal psychologische thrillers en spannende romans: Binnenwereld, Vilein, Souvenir, Schemergebied, Schijnvertoning en De Voltooiing. Samen met auteur Marjolein van der Gaag schreef ze de bundel Eindbestemming met acht zomerthrillers. Ook schreven ze samen de zinderende zomerthriller HELS.

Vera heeft nog steeds de ware Jakob niet gevonden. Via datingsites probeert ze iemand te vinden maar alle afspraken die ze maakt eindigen teleurstellend. Ze is zo wanhopig dat ze een misdrijf pleegt. Het is niet makkelijk haar misdaad verborgen te houden, en haar dagelijks werk in een luxe cadeauwinkel heeft er wel onder te lijden. Ze heeft zich in een onmogelijke situatie gebracht, een die niet ongedaan te maken is. Maar ze blijkt niet de enige te zijn die dingen verborgen houdt. Als haar werkgever plots verdwijnt krijgt Vera te maken met een criminele organisatie.

Op de cover een vrouw gehuld in een trouwjurk afgebeeld voor een stenen muur. Het is alsof de vrouw langzaam verdwijnt in de stenen muur. Zeer passend bij het verhaal en mooi bedacht, al heeft de cover wel een sombere uitstraling.

In het verborgene begint met een inleiding dat in een ander lettertype gedrukt staat. Het is nog niet duidelijk wat dit met het verhaal te maken heeft. Ook tussendoor zijn er hoofdstukken in dit andere lettertype die langzamerhand in het geheel geplaatst kunnen worden.

Het verhaal zelf wordt verteld door Vera, in de eerste persoon. Tijdens de kennismaking met Vera voel je haar wanhoop, ze wil zo graag een partner voor het leven maar de mannen zien haar niet staan. De gedachte om altijd alleen te blijven jaagt haar angst aan. De pogingen die ze doet voelen krampachtig aan en leiden vooralsnog tot niets. Haar niet zo fijne jeugd en vernederingen die ze heeft meegemaakt, hebben Vera getekend. Er is een gevoel van medelijden maar ook nieuwsgierigheid naar haar. Waarom lukt het haar niet een partner te vinden, op elk potje past een dekseltje toch? Is het haar houding, afwijzend, een muurtje? En dan haar werkgever, een onsympathieke man die zijn handjes niet thuis kan houden. Gelukkig heeft Vera weinig last van hem.

‘Behoedzaam haal ik er een stofdoek overheen, terwijl ik me bedenk dat Jill en ik niet veel van deze vogeltjes verschillen. Ieder op  onze eigen manier zijn we uniek, maar ook kwetsbaar en breekbaar.’

Er is in het begin originaliteit in de zin van dat de rollen zijn omgedraaid. Maar wel is er gelijk de gedachte hoe het verhaal interessant kan worden gehouden als er nu al zoveel gebeurd is. Wat kan de auteur nog toevoegen om de lezer aan het boek gekluisterd te houden en langdradigheid tegen te houden. Zodra die gedachte opkomt wordt er een draai aan het verhaal gegeven waarmee Kleine de lezer verrast. Mocht er al een negatieve verwachting zijn opgekomen dan wordt deze abrupt weggevaagd. Vanaf de twist zijn er meerdere onverwachte wendingen In het verborgene die het geheel onderhoudend en spannend maken. De meerdere lijntjes in het verhaal zijn mooi compact opgezet en blijven goed te volgen waarbij Kleine  de spanning regelmatig kort laat afzwakken om deze daarna weer vlot op te voeren. De uitwerking naar de plot toe is als een sneeuwbaleffect, iets dat klein lijkt te beginnen wordt steeds groter en onvoorspelbaarder.

Zonder aanleiding overvalt me een ongemakkelijk gevoel, terwijl ik voor het stoplicht sta te wachten. De gedachte dat ik bespied word, neemt bezit van me en bezorgt me kippenvel.’

De meerdere thema’s die In het verborgene zijn verweven zijn actueel en laten een verrot stukje van de wereld zien. Een voorbeeld van hoe er misbruik gemaakt wordt van de zwakkeren en hoe dit uit de hand kan lopen. Waar het draait om geld en dat iemand heel ver kan gaan om zijn doel te bereiken. In het geval van Vera draait het niet om geld, maar om de liefde en ook daarin kan iemand te ver doorslaan. Kleine laat in dit boek wederom haar talent zien de personages zo uit te werken dat ze als het ware tot leven komen. Mede door haar werk weet ze een goed beeld van een persoon te kunnen vormen en door een verfijnd stukje psychologie de personages krachtig uit te werken. Maar toch zal de lezer zich bij het slot afvragen: Hoe goed kun je iemand kennen?

In het verborgene is een spannende, psychologische thriller. Marcelle Kleine brengt personages tot leven en de verweven psychologie laat veel inlevingsvermogen zien.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Marcella Kleine voor het toesturen van een exemplaar.

Titel : In het verborgene| Auteur: Marcella Kleine
Uitgever: Uitgeverij RS | ISBN: 9789492657107| Blz: 234
Verschijningsdatum: juni 2019

In het verborgene is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

Thrillers algemeen

Magic Moment Resort – Suzanne Hazenberg – Recensie

Magic Moment Resort – Suzanne Hazenberg – Recensie

Suzanne Hazenberg (1964) is taalkundige en werkzaam als scenarioschrijver bij EndemolShine. Ze schreef meerdere thrillers en romans.

Een verstoorde gezinsvakantie in Florida, een ruziënd echtpaar, een studente met een laag zelfbeeld en een man die een vrouw versiert in een café. Levens die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, maar waarin vernietigende geheimen een hoofdrol blijken te spelen.

De avond van aankomst was meteen het absolute dieptepunt van de vakantie. Dacht ik toen.

Magic Moment Resort omvat vier delen. Het eerste deel speelt zich af in Florida, 2015 en verhaalt vanuit het perspectief van Manon. Manon en Eric zijn met hun twee kinderen op vakantie. Een vakantie die niet volgens verwachtingen zal verlopen. Het tweede deel gaat terug in de tijd, naar 1997 en speelt zich af in Amsterdam. Hier maken we kennis met Benthe en Michel. Het derde deel is Tara aan het woord, Groningen, 2017 en het laatste deel behoort aan Eric, Amsterdam, 2000.

Bij het zien van de cover wordt er een verwachting gewekt, een verwachting een (spannende) roman of chicklit te gaan lezen. Deze verwachting wordt al snel teniet gedaan. Al in het eerste deel merken we dat dit boek niet zomaar een roman is. De eerste twee delen lijken gewoon twee losstaande verhalen te zijn maar iets in deze verhalen roept vragen op. In deel drie krijgen we langzaam het vermoeden dat er wel degelijk een verband is tussen de verhaallijnen, wat bevestigt zal gaan worden in het laatste deel.

En ik, ik voelde niks. Het leed van die vrouw liet me volkomen koud. Ik registreerde het, maar kon er op geen enkele manier contact mee maken. Dat verontrustte me nogal.’

In Magic Moment Resort worden seksuele handelingen expliciet beschreven en dat kan voor iemand die een ‘gewone’ roman verwacht een reden zijn het boek weg te leggen. Misschien net iets te, maar aan het eind van dit boek valt de keuze hiervoor wel te plaatsen. Het spanningsveld tussen lust en last wordt verkent en ongemakkelijke situaties worden vanuit verschillenden perspectieven bezien. Levens die aan elkaar verbonden zijn door middel van geweld en seks. In deel vier wordt de cirkel rond gemaakt op een wel heel aparte manier en het ontdekken van het uiteindelijke verband is schokkend. Een roman die je na het lezen even moet laten bezinken …

Hazenberg heeft met Magic Moment Resort op doordachte wijze een roman geconstrueerd die de lezer verbluft zal achterlaten.

4****

Wendy Wenning

Titel: Magic Moment Resort | Auteur: Suzanne Hazenberg
Uitgever: Gloude Publishing | ISBN: 9789493041011|Blz: 181
Verschijningsdatum: maart 2019

Magic Moment Resort is verkrijgbaar in elke (online) boekhandel

logo_bookspot_120x60_2018

Ik vind papa veel liever dan jou – Evelien Otto – Recensie

Ik vind papa veel liever dan jou – Evelien Otto – Recensie

Zes weken geleden was er nog niet veel aan de hand. Althans, toen leek het slechts een lui oog. En een ernstig uit de hand gelopen scheiding.’

Ik vind papa veel liever dan jou is een melange van Evelien haar waarheid en fantasie. Met deze roman hoopt ze bewustzijn te creëren bij gescheiden ouders. Zelf is ze gescheiden en moeder van twee dochters. De jongste heeft een hersentumor en is een papa’s kindje. Tegen Evelien is weleens gezegd: ‘Ik vind papa veel liever dan jou’.

Iris van Opijnen en haar man Jacco gaan scheiden als de jongste dochter Robin twee jaar oud is. Om het eerlijk te houden, volgens Jacco, blijft de oudste dochter Daan (8) bij Iris wonen en komt Robin bij hem wonen. Eens in de twee weken is Robin bij haar moeder, te weinig om een echte band met elkaar te onderhouden. Als Robin dertien jaar oud is wordt er bij haar een hersentumor ontdekt en moet ze geopereerd worden en chemobehandelingen ondergaan.

Iris en haar ex hebben afgesproken dat er voortdurend iemand bji Robin zal zijn. Daar ze niet lang met elkaar in een ruimte kunnen zijn, wisselen ze elkaar af. Ieder vierentwintig uur op en af. Maar als het er op aan komt wordt Iris veel buitengesloten en krijgt weinig kansen om bij haar zieke dochter te zijn.

Ik ben niet zo’n fan van het leven. Misschien ben ik dat nooit geweest. Leven schijnt verdomd bijzonder te zijn. Dat zou ik moeten vinden. En voelen. Dat beweert in elk geval iedereen om mij heen. Denk ik. Leven schijnt een eer te zijn. Iets om te koesteren. Niemand wil dood. Mij lijkt het soms een uitkomst.

Verdriet enigszins overgoten met cynisme. Voelbaar verdriet van een moeder die maar een ding wil, er voor haar dochter zijn. Bij haar zijn, haar steunen en haar liefhebben. Maar de regeling die haar ex ooit bedacht heeft, zorgt ervoor dat haar dochter steeds verder van haar wegdrijft.

Evelien Otto laat in Ik vind papa veel liever dan jou zien hoe een scheiding flink uit de hand kan lopen. De dochter van Evelien Otto, een vaderskindje, kreeg jaren na de scheiding van haar ouders kanker. Ondanks alles bleef Otto moeder, terwijl ze nauwelijks de kans kreeg voor haar dochter te zorgen. Dit heeft model gestaan voor haar roman.

Had ik maar nagedacht. Had ik maar de tijd genomen. Dan had ik misschien voor mezelf gekozen, voor mijn moederschap. Voor mijn recht om samen met haar dit onderzoek te beleven in “mijn vierentwintig uur”. ‘

Het verhaal wordt verteld vanuit het perpectief van Iris. Deze debuutroman beschrijft hoe het hoofdpersonage Iris moeder blijft na haar scheiding van haar man én dochter. Een verhaal gebaseerd op waargebeurde feiten met het thema oudervervreemding. De vloeiende pen van Evelien Otto zuigt de lezer het boek in, maar niet alleen de filmische schrijfstijl pakt de lezer volledig in. Dit schrijnende verhaal doet versteld staan en geeft gelijk een waarschuwing af. Het scenario dat hier door Evelien Otto beschreven wordt is best extreem te noemen, maar helaas is dit een scenario dat waarheid zou kunnen zijn. De auteur hoopt dan ook met deze roman Ik vind papa veel liever dan jou meer bewustzijn te creëeren.

Belachelijk die regeling: vierentwintig uur op en vierentwintig uur af. Alsof ik mijn lieverd überhaupt alleen wil laten nu. Of in zijn handen. Ik wil zelf alle dagen én nachten in het ziekenhuis zijn. De mama in mij kan toch niet thuis slapen en eten? Geen haar op mijn hoofd, eigenlijk. Maar ik had toegestemd. Zoals altijd. Om ruzie te voorkomen. Dat schijnt beter voor de kinderen te zijn.’

Uiterst voelbaar in deze roman is de onmacht van Iris, en haar drang om zich steeds maar weer aan te passen. Aan te passen om de lieve vrede te bewaren, iets wat voor Iris een automatisme is geworden. Ze heeft alles maar toegestaan en nu kan ze niet anders dan de wil van haar zieke dochter volgen. Blijven aanpassen en aan de zijlijn blijven staan terwijl ze het liefste elke dag zo dicht mogelijk bij haar dochter wil zijn. Er worden situaties beschreven die niet te begrijpen zijn, hoe hard kan een mens zijn en wat kan een scheiding toch allemaal aanrichten. En in dit geval niet alleen voor de kinderen…

Er is geen enkele reden tot feest trouwens. Nee, ik moet me weer aanpassen.

Ik vind papa veel liever dan jou is een intense roman die onder de huid kruipt en menig lezer zal een traantje moeten wegpinken.

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan Evelien Otto voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Ik vind papa veel liever dan jou | Auteur: Evelien Otto
Uitgever: Boekengilde | ISBN: 9789463234887|Blz: 221
Verschijningsdatum: februari 2019

Ik vind papa veel liever dan jou is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel.

logo_bookspot_120x60_2018

Met de kat naar bed – Frits Abrahams – Recensie

Met de kat naar bed – Frits Abrahams – Recensie

Frits Abrahams (1946) schrijft sinds 1998 een column in NRC, lange tijd elke dag. Hij schreef voor deze krant ook reportages, interviews, een rechtbankrubriek en tv-recensies. Eerder werkte hij voor onder meer Vrij Nederland en de Volkskrant. Hij was ook redacteur van het literaire tv-programma Hier is… Adriaan van Dis.

Achterflap: Kater of poes, het beest is de baas en de eigenaar heeft weinig in te brengen. Hij kan woedend worden als de zitbank weer eens is vernield, maar uiteindelijk zal hij zich moeten plooien naar de grillen en grollen van zijn kat.

Wil Frits Abrahams, de veelgeprezen columnist van NRC, zijn kat liefkozen? Dat mag, maar er moet altijd wat tegenover staan, liefst brokjes, maar vlees of vis kan ook. En dan graag slagroom toe. Zo regeert de kat met fluwelen poot.

Frits Abrahams beschrijft in dit boek op zijn luchtige, humoristische manier hoe hij onder dit dictatoriale regime gebukt staat.

Met de kat naar bed is een verzameling van al eerder gepubliceerde columns van Frits Abrahams, en met de toevoeging van drie columns. Scherpzinnige columns waaruit we kunnen proeven dat Abrahams een groot kattenliefhebber is en dit dier op zijn waarde weet te schatten. Frits Abrahams heeft veel katten gehad die de revue zullen passeren. Zoals Tutu, die voor schuldgevoel zorgt als Abrahams en zijn vrouw op vakantie gaan. Of Anne, die voor de regelmaat zorgt.

Wie denkt dat dit alleen grappige verhaaltjes zijn over katten komt bedrogen uit. Dit is veel meer, dit is een ode aan de kat. In Met de kat naar bed lezen we hoe een kat een mens kan betoveren en beïnvloeden. Maar ook hoe een mens van de kat kan leren. Hoe juist de eigenzinnigheid van een kat voor meer inzicht kan zorgen. En dit niet altijd op een even serieuze manier, er is veel humor en enig cynisme te vinden in de columns. Gewone alledaagse dingen worden door de auteur op een bijzondere wijze neergezet. En uiteraard veel herkenbaarheid voor de katteneigenaren. Alhoewel, katteneigenaar? Het is meestal andersom, een kat eigent zijn eigenaar toe en niet andersom…

Zeventig columns scherp en strak geschreven, om als kattenliefhebber van te genieten.

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan Brooklyn uitgeverij en NewBook Collective voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Met de kat naar bed | Auteur: Frits Abrahams
Uitgever: Brooklyn | ISBN: 978949275413|Blz: 126
Verschijningsdatum: april 2019

Met de kat naar bed is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

logo_bookspot_120x60_2018

Adem 3 – Vuurstorm – Nico De Braeckeleer – Recensie

Adem 3 – Vuurstorm – Nico De Braeckeleer – Recensie

Vuurstorm is het aangrijpende, meeslepende derde deel van de apocalyptische ADEM-serie, een coming-of-ageverhaal dat nog lang nazindert.

Skye heeft iets bedacht en trekt er alleen op uit om de jongeren van Noord-Brussel te bevrijden. De jongeren zitten gevangen in het kamp van de Vultures. Skye is besmet met een dodelijk virus en hoopt door de Vultures te besmetten de jongeren vrij te krijgen. Colin, Jazz en River willen Skye tegenhouden en staken hun tocht naar Civitas, een plek in Afrika waar je nog kan leven zoals voor de klimaatverandering. Althans, dat is wat er gezegd wordt.

Het idee van Skye is goed bedacht maar het gaat toch niet zo gemakkelijk als gedacht. De Vultures geven zich niet zomaar gewonnen en er zijn nog meer gevaren. Door de klimaatverandering zijn diersoorten gemuteerd, zijn er waterhozen op zee en krijgen de jongeren te maken met een verwoestende vuurstorm. Hun strijd is nog lang niet afgelopen.

Na een kleine terugblik gaat het verhaal verder. Vuurstorm omvat twee delen: Aartsvijand en Vuurstorm. Colin, Jazz en River en Faylin gaan op zoek naar Skye. Hadden ze in het vorige deel te maken met kou en sneeuw, nu komen ze in een gebied waar de temperatuur juist het tegenovergestelde is. Maar ook krijgen ze maken met veel geweld. Om te overleven zullen ze moeten doden en regelmatig gaan ze het gevecht tussen leven en dood aan. Ondertussen worden de jongeren steeds meer volwassen, maar eigenlijk zijn ze gewoon nog kind. Alleen wordt het hun niet gegund van hun kindertijd te genieten.

In Vuurstorm verweeft de auteur diverse volkeren en hun leefwijze, en waarvan sommige wel bekend zijn. Zoals de kannibalen en ook het treffen van andere volkeren zal de jongeren weer regelmatig in gevaarlijke situaties brengen. Ook hier cliffhangers die naar adem doen happen en voor het ergste vrezen, al is de trant wel een beetje gelijk aan het vorige deel. Maar ook zet vooral de beeldende schrijfstijl van De Braekeleer weer aan het denken. Want stel dat dit een realistisch toekomstbeeld blijkt te zijn?

Weer een goed vervolg waar ook regelmatig wordt ingegaan op de gevoelens van de jongeren. Jongeren die opgroeien in een gevaarlijke en beschadigde wereld. Een vlot geschreven vervolg al was de spanning in het deel hiervoor van een iets hoger niveau. Toch kon dit niet verhinderen dat het boek in een dag werd uitgelezen. En nu met smart wachten op het vierde en afsluitende deel Oase...

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij Bakermat voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Adem 3 – Vuurstorm | Auteur: Nico De Braeckeleer
Uitgever: Bakermat | ISBN: 9789059246850|Blz: 256
Verschijningsdatum: juni 2019

Adem 3 – Vuurstorm is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

logo_bookspot_120x60_2018

Adem 2 – IJs – Nico De Braeckeleer – Recensie

Adem 2 – IJs – Nico De Braeckeleer – Recensie

2165 – Skye, Colin, River en Jazz hebben elkaar in het vorige deel, Tsunami, ontmoet. Ze leven in een wereld die hard is getroffen door een serie zware natuurrampen die het gewone leven op aarde hebben verwoest. Samen zijn ze op zoek naar Civitas. Ze hebben gehoord dat dit de enige plek op aarde is waar je nog kunt leven zoals voor de klimaatverandering.

Het is een zware tocht. Ze komen terecht in bar, ijskoud winterweer en door een sneeuwstorm worden ze gedwongen hun reis onderbreken en onderdak te zoeken in een nederzetting. Maar hier is een levensgevaarlijk virus uitgebroken, en een middel om dit virus te bestrijden is hier niet voorhanden. Als Jazz besmet raakt moeten ze hun plannen drastisch veranderen,

Nog nooit had Skye het zo koud gehad. Haar tanden klapperden zo hard dat ze vreesde dat er stukjes zouden afbreken.‘

Het boek begint met een terugblik op het vorige deel wat wel prettig is als het een tijd geleden is dat dat deel gelezen is. IJs bestaat uit twee delen: Bingdú en Viridú. Vanuit een wisselend perspectief volgen we de avonturen van de jongeren. Er is weinig voor nodig om aan het boek gekluisterd te raken, de auteur geeft gelijk genoeg aanleiding. Was Tsunami meer een (spannende) introductie, met IJs begint het echte werk.

Tijdens het lezen van IJs groeit de bewondering voor de jongeren. Strijden om te overleven terwijl ze niet eens weten waarvoor. Wat heeft deze wereld hen nog te bieden. Zullen ze het beloofde land vinden en daar een normaal leven kunnen lijden. Ondanks alle ellende die ze zien en zelf ondergaan weten ze vooruit te blijven kijken en te blijven hopen. Ondertussen zijn de jongeren ook op een leeftijd dat ze aan het ontdekken zijn en hun eigen identiteit aan het vinden zijn.

De Braeckeleer weet alles heel filmisch neer te zetten waardoor het voelt alsof je er als lezer zelf bij bent. Er wordt op deze manier een groot inlevingsvermogen gecreëerd en als vanzelf leeft de lezer intens met de personages mee. Hun hoop maar ook hun angst is voelbaar. Er zijn gruwelijke situaties waarbij maar niet teveel over nagedacht moet worden en situaties die verdrietig maken. Niet alleen de personages maar ook de lezers worden niet ontzien door de auteur. Meerdere cliffhangers drijven de spanning flink op en laten regelmatig even naar adem happen. Was het vorige deel voor de lezer nog niet overtuigend genoeg, het tweede deel laat compleet veroveren.

Ondanks dat IJs wordt dichtgeslagen met een beetje verdrietig en naar gevoel, is de drang om het volgend deel direct op te pakken groot. Benieuwd naar hoe het verder verloopt, al is het met een beetje angst in het hart. Angst om de personages die inmiddels in het hart gesloten zijn. Angst om wat iedereen nog allemaal te wachten staat. Maar daarnaast toch de hoop dat de jongeren op die ene plek terecht zullen komen en dat er alsnog een toekomst zal zijn.

IJs, het tweede deel van de Adem-serie, is indringend en de beeldende beschrijvingen die voor een uiterst geloofwaardige setting zorgen, vragen om een verfilming.

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij Bakermat voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Adem 2-IJs | Auteur: Nico De Braeckeleer
Uitgever: Bakermat | ISBN: 9789059246126|Blz: 256
Verschijningsdatum: december 2018

Adem-IJs is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

logo_bookspot_120x60_2018

Geest & Beest – Marianne Vogel – Recensie

Geest & Beest – Marianne Vogel – Recensie

Marianne Vogel is persoonlijk coach en literatuurwetenschapper. Ze heeft jaren in Duitsland gewerkt. Deze vierde Berlijn-thriller rond het originele speurdersduo Bank en Arends is net als de vorige drie boeken gebaseerd op ware gebeurtenissen.

De Amsterdamse particuliere onderzoekers Sofie Bank en Frits Arends moeten een kostbaar inkstel van Goethe opsporen. De vader van Sigrid, Leo en Emil heeft dit in de Tweede Wereldoorlog, toen hij SS-officiee was, gestolen uit Leiden. Tijdens het onderzoek, dat zich in Berlijn afspeelt, worden Sofie en Frits geconfronteerd met de nagalm van de oorlog. Een Joodse wijk en nabestaanden van Nederlandse Buchenwald-gevangenen. En Sigrid, Leo en Emil worden bedreigd. Is het om het inkstel of om hun vader?

Plotseling klinkt er een oorverdovende knal. Als in slow-motion zie ik glinsterende glasscherven rondvliegen.’

Geest & Beest verhaalt vanuit het perspectief van Sofie, in de eerste persoon. Het verhaal bestaat uit veel dialogen en het geheel volgt de lezer voornamelijk vanuit het oogpunt van Sofie. Door de hoofdstukken kort te houden blijft er een goed overzicht en is alles goed te volgen. Dit boek is interessant te noemen maar als we naar het spanningsniveau kijken is het geen thriller. Meer een detectiveroman maar wel een hele bijzondere. Want is niet alleen speuren en onderzoeken. Er wordt ook heel veel informatie gegeven over aspecten uit de oorlog. Zoals Goethe en concentratiekamp Dachau. En over de nabestaanden van Nederlandse Buchenwald gevangenen. Maar ook lezen we over familiebanden en hoe het is om bijvoorbeeld een ‘foute’ vader te hebben. Over schuldgevoel en het verwerken van het verleden.

Marianne Vogel heeft in dit boek fictie met non-fictie verweven en door haar gedegen research is er een geloofwaardig verhaal ontstaan. Een verhaal met een lichte spanning en daarnaast krijgt de lezer een interessante les in geschiedenis. De personages zijn divers. Sofie en Frits maken al snel een sympathieke indruk, maar een aantal van de bijpersonages zijn niet al te makkelijk te doorgronden. Mede hierdoor is er een fijne spanningsboog en blijft er een gezonde nieuwsgierigheid aanwezig. Samengevat is Geest & Beest dan misschien geen echte thriller te noemen, maar door alle ingrediënten en onverwachte situaties is het wel een zeer onderhoudend verhaal. Een verhaal met veel diepgang maar ook een verhaal dat regelmatig doet verrassen, een aanrader.

4****

Wendy Wenning

Titel: Geest & Beest | Auteur: Marianne Vogel
Uitgever: Aspekt | ISBN: 9789463385008 | Blz: 379
Verschijningsdatum: oktober 2018

Geest & Beest is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

logo_bookspot_120x60_2018