Tag: #hrc2019

Break a leg – Chinouk Thijssen – Recensie

Break a leg – Chinouk Thijssen – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Break a leg is het tweede deel van de trilogie ‘Truth or dance’. Een duidelijk vervolg en de voorkeur is het eerste deel, Truth or dance, eerst te lezen voor het tweede deel op te pakken. Nikki, Lisa, Zoë en India wonen nu samen in een huis en de meiden, behalve Nikki, zijn begonnen aan hun vervolgopleiding. De hele zomervakantie hebben ze niets gehoord van hun anonieme stalker, die hun eerder steeds lastigviel via de groepschat ‘Truth or dance’. Om rust te krijgen verwijderd India de Telegram-app. Maar de hoop dat het nu afgelopen is, vervliegt al snel als India weer een bericht krijgt en de app gewoon weer op haar telefoon staat. Alleen al het idee dat ze nu weer van die nare opdrachten gaat krijgen, jaagt haar veel angst aan. Wat wil deze stalker toch en waarom?

‘Dachten jullie dat het nu was afgelopen? Think again. Truth or dance begint nu pas echt.‘

Voordat Break a leg daadwerkelijk begint is er eerst een woordenlijst met daarop een uitleg van de lessen, de danspassen en ballettermen. Daarna is er een fragment dat zich in Amsterdam afspeelt, een fragment dat best heftig is en in de toekomst afspeelt. Hierna springt de tijd terug naar twee jaar eerder, in Den Haag, waar de meiden op dat moment wonen en hun opleiding volgen. Thijssen gooit er gelijk zoveel spannende ontwikkelingen in dat de lezer het boek ingetrokken wordt. De angst die bij India heerst is tastbaar neergezet waardoor dit onder de huid weet te kruipen. Er is een voortdurende aanwezigheid van spanning, vooral door het afvragen van wat de stalker voor opdrachten heeft. Ietwat frustrerend is dat de clou nog steeds niet zichtbaar wordt en dat er ook geen vermoeden naar bovenkomt wie die anonieme stalker is.

Thijssen laat nog veel open en weet hierdoor veel vragen op te roepen. Het lijkt erop dat de meiden tegenover elkaar worden uitgespeeld. Tussendoor lezen we waarschuwingen voor gevaarlijke spelletjes die jongeren tegenwoordig spelen, waarvan ze niet goed het gevaar kunnen inschatten. Mede door heftige fragmenten wordt de verbeelding van de lezer flink uitgedaagd, fragmenten die voor angstige momenten zorgen. Geen young adult voor tere zieltjes dus, dit is een YA-thriller die zelfs af en toe heel voorzichtig het volwassen genre aantipt. Het is dat het verhaal zelf zich op een bepaalde doelgroep richt, maar Thijssen laat hier wel zien dat de scheidingslijn erg dun is.

Break a leg wordt net als het eerste deel verteld vanuit het perspectief van India, in de eerste persoon. Het verhaal heeft een vlot tempo al zijn er (kleine) momenten dat de snelheid even terugzakt. Dit wordt gelijk weer opgevangen door een schokkende wending of spannend fragment. De personages zijn niet veel meer uitgewerkt, maar het lijkt erop dat dit een bewuste keuze is. Ook dit tweede deel wordt afgesloten met een cliffhanger en tevens met een gedeelte waar heel iets een tipje van de sluier wordt opgelicht. Alleen niet genoeg om antwoorden te krijgen wat zorgt voor enige teleurstelling. Het is nu met smart wachten op het laatste deel en hopen dat deze binnen afzienbare tijd zal verschijnen.

Thijssen slaagt er met deze trilogie goed in de nieuwsgierigheid van de lezer hoog te houden en te laten verlangen naar de plot.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Truth or dance 2 – Break a leg | Auteur: Chinouk Thijssen
Uitgever: Clavis Books | ISBN: 9789044836219 | Blz: 269
Verschijningsdatum: juni 2019

Break a leg is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

logo_bookspot_120x60_2018

Geloof jij in het bovennatuurlijke?

Geloof jij in het bovennatuurlijke?

Geplaatst op door Wendy Wenning

Een doodgewone zaterdag. Tot twee tieners een gruwelijke vondst in de Maas doen…


Het team van rechercheur Jennifer Brugman wordt geconfronteerd met een lugubere moord en de vermissing van een kind. Ze zetten alles op alles om snel het vermiste kind terug te vinden en schakelen de hulp in van paragnoste Evie Smit. Kan zij helpen of loopt ze het team alleen maar voor de voeten?

Angelique Haak (Rotterdam, 1978) debuteerde met Een nieuw begin. Die thriller werd meteen genomineerd voor De Schaduwprijs 2018. Daarna volgde Uitgeschakeld waarin rechercheur Jennifer Brugman eveneens een hoofdrol speelt. Lezers noemen haar wel de ‘nieuwe Nicci French’. Angelique woont met man en twee kinderen in Spijkenisse.

Zwarte Ziel – Angelique Haak – verschijnt 13 september 2019 – 17,95

logo_bookspot_120x60_2018

Beproevingen – Janine Keijser – Recensie

Beproevingen – Janine Keijser – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Janine Keijser studeerde Nederlands recht en heeft enige tijd als advocate gewerkt. Na een zware periode in haar leven, gooide ze het roer drastisch om. Ze begon te werken met verwaarloosde dieren, voerde acties tegen dierenleed en begon over dit onderwerp artikelen te schrijven. Ze besloot ecothrillers te gaan schrijven en haar eerste boek Rauw verscheen in 2016. Naast het schrijven van boeken en columns werkt Janine met dieren als healer en coach.

‘Mijn handen zaten vast. Ik kon me niet bewegen. Waar was ik?’

Zo begint het eerste hoofdstuk van Beproevingen en Keijser creëert zo gelijk een mooi spanningsveld en maakt de lezer nieuwsgierig. Het boek verhaalt vanuit het perspectief van Lara, vanuit de eerste persoon. Lara is freelance journaliste en als ze gevraagd wordt om een aantal dierenactivisten te helpen. Er is een vrouw verdwenen en Lara’s juridische achtergrond en haar gevatte kijk op zaken kunnen heel goed van dienst zijn. Ze twijfelt want haar bedrijfje begint net goed te lopen en het zou niet handig zijn tijdelijk uitgeschakeld te zijn. Ze besluit toch te helpen en gaat mee naar London waar een actie wordt voorbereid. Lara gaat op onderzoek uit, maar komt hierdoor in gevaarlijke situaties terecht. Het eerste hoofdstuk is een voorbode van wat komen gaat en zet meteen aan tot doorlezen.

In het vorige boek van Keijser had de hoofdpersoon geen naam, wat ikzelf niet zo prettig vond, en ik was blij te zien dat dit nu wel het geval was. In Rauw waren er veel persoonlijke ervaringen in het boek verwerkt en er is het sterke gevoel dat dat in dit boek ook is. Hetzelfde geldt voor de bewustwording, de lezer wordt ruimschoots getrakteerd op een les over dierproeven en het nut (of juist niet) daarvan. Ook wordt het werk van een dierenactivist ruim belicht en wordt helder gemaakt dat niet elke dierenactivist hetzelfde is. Dat het niet de bedoeling is geweld te gebruiken, maar dat het alleen gaat om dierenleed te voorkomen.

‘Ik was weer in een zee van pijn beland. Ik spartelde met mijn benen en trok aan de riemen waarmee mijn armen vastlagen. Ik piepte door mijn neus en knarste met mijn tanden. Mijn ogen rolden. Ik dacht dat mijn hart het zou begeven, mijn longen zouden barsten en mijn hoofd zou ontploffen. Het duurde dit keer langer dan de vorige ronde voor ik bijkwam.‘

In bovenstaand citaat uit Beproevingen beschrijft Keijser op een beeldende en intense wijze een proef die zelfs iemand die niet van dieren houdt moet wakker schudden. In ieder geval worden er veel dingen beschreven die zeer confronterend zijn en laten afvragen. Tevens laat Keijser haar liefde voor dieren duidelijk spreken.

Keijser heeft zeker bijgeleerd na het schrijven van Rauw. Beproevingen is vloeiender geschreven en de spanning is beter gedoseerd, zonder haperingen. De dialogen zijn duidelijk en krachtig neergezet. En overduidelijk is dat, wat betreft dierenactivisme, Keijser weet waar ze over praat. Wel bleven een aantal personages wat vlak, en na het lezen bleven niet alle namen hangen. Of ze bleven wel hangen maar was er niet echt het gevoel het personage te hebben leren kennen zoals bijvoorbeeld Sebastian. Daarentegen zou Lara wel je buurvrouw kunnen zijn, iemand waar tegen je dagelijks gedag zegt, maar waarvan je niet precies weet wat ze doet. De vleugjes romantiek die zijn toegevoegd laten de spanning af en toe prettig afvloeien, zodat er even een rustmoment gecreëerd wordt. Alles samengevat mag Beproevingen naast een ecothriller zeker een vrouwenthriller genoemd worden, al is het hier wel de vraag welk aspect voor het grootste thrillereffect zorgt.

Spanning, romantiek en een indringend verhaal, een ecothriller die wakker schudt.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Beproevingen | Auteur: Janine Keijser
Uitgever: Elikser | ISBN: 9789463651387 |Blz: 345
Verschijningsdatum: mei 2019

Beproevingen is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

logo_bookspot_120x60_2018

Amla – Sterre Carron – Recensie

Amla – Sterre Carron – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Amla is alweer het 12e boek in de Rani Diaz reeks. Terwijl er weer genoeg gebeurt in het privéleven van Rani is er natuurlijk ook weer een zaak die haar aandacht nodig heeft. De man van Norah, Alessio, verblijft in het buitenland. Alessio heeft drie maanden geleden een opzienbare uitvinding gedaan en steekt momenteel veel tijd in zijn werk. Norah is daardoor veel alleen. En als ze samen waren dan waren er ruzies en talloze discussies, vooral over haar pluszoon Jesse. Deze jongen aanvaardde niet dat Norah de plaats van zijn moeder had ingenomen en al helemaal niet dat hij er een halfbroertje bij had gekregen. Abe was negen maanden oud en de oogappel van zijn vader. Jesse maakte Norah helemaal gek met pesterijen en dergelijke. Norah hoort iets en als ze merkt dat ze niet alleen in huis is, slaat de angst toe. Dan vind ze in de douche een bebloed mes. Ze rent naar de kamer waar haar zoontje Abe ligt te slapen en ziet dat hij nu met zijn hoofd naar het voeteneinde van het ledikant ligt en zijn laken is vervangen door een overtrek met een doodshoofdprint. Nog meer verontrustende dingen maken haar bang. Is dit weer een pesterij van Jesse. Of is er wat anders aan de hand? Wie wil haar kapotmaken?

‘De pijn was te heftig om ertegen te vechten. Ze liet zich op de grond vallen en stootte een ijzingwekkende schreeuw uit.’

Zoals we gewoon zijn van Carron gaat ook dit boek vlot van start en is de proloog al een voorbode van een spannend verhaal. Daar waar de auteur in de eerdere boeken nog een beetje behoudend bleef, heeft ze in de latere boeken geen scrupules meer en worden er steeds meer gruwelijke situaties bedacht. In Amla soms zelfs een beetje over de top. De lezer heeft een sterke maag nodig en zal zich regelmatig moeten realiseren dat het niet echt is. Dat het een verhaal is, waarbij de auteur haar fantasie een vrije val laat maken. Het kwaad in de mens wordt hier tot in het ergste donker opgezocht en zal best voor wat huiveringen zorgen.

‘Norah was doodsbang. De grimmige duisternis en de kou waren net als wilde dieren. Ze zaten verstopt of slopen rond en wachtten het juiste moment af om hen te verslinden.’

In Amla verlegt Carron wederom haar grenzen en de gruwelijkheden die zij beschrijft zijn misschien niet voor iedereen geschikt. Juist doordat alles zo realistisch beschreven wordt blijft alles geruime tijd op je netvlies staan. Toch, ondanks al de gruwelijkheden blijft het geheel wat tam, of we zijn al inmiddels al zoveel gewend, maar er mist een bepaalde drive in dit boek. Een drive die in het vorige deel, Pitta, overduidelijk aanwezig was. Kan komen omdat Rani zelf wat minder prominent aanwezig was, terwijl ze eigenlijk voor een belangrijke keuze staat. Het is alsof Rani een beetje stil blijft staan waardoor haar privéleven wat kabbelend is en de emoties minder voelbaar.

Ondanks het missen van een bepaalde drive is Amla toch ook weer een echte Carron.
Een vlot geschreven thriller die uitblinkt door de gruwelijkheden en waarbij er een mooie diversiteit in de personages is. Sympathieke personages, maar ook personages die voor moordneigingen zorgen. En na het lezen vraag je je af: kan het nog gruwelijker?

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Amla | Auteur: Sterre Carron
Uitgever: Witsand | ISBN: 9789492934239 |Blz: 336
Verschijningsdatum: mei 2019

Amla is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

Gruwelijk spel – Mirjam Hildebrand – Recensie

Gruwelijk spel – Mirjam Hildebrand – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Pretpark Joyride viert zijn 24-jarig bestaan tijdens Fear Fest met de ’24-uur Doodskist Dare’. De zestienjarige Daantje wordt door haar vriendin Nora hierop gewezen. Vierentwintig uur in een doodskist liggen en tussendoor strijden met andere teams in vijf bloedstollende opdrachten. Daantje wil zich hiervoor wel opgeven want je kunt er duizend euro mee winnen en dit kan ze goed gebruiken voor haar droom om naar Fiji te gaan. Aan de andere kant is deze opdracht wel heel erg dubbel, omdat haar moeder ernstig ziek is en vecht voor haar leven. Daantje wordt uitgeloot en samen met haar vrienden Nora, Aron en Stan gaat ze de uitdaging aan. Dubbel Spannend omdat ze nu veel in de beurt van die leuke Stan kan zijn. In het begin lijkt het allemaal prima te gaan, maar dan gebeuren er dingen die wel heel echt lijken.

De cover laat een meisje zien en een pretpark. De zin die onderaan op de voorkant staat: ‘Hoe ver ga jij voor een levensgevaarlijke challenge’, geeft samen met de cover duidelijk weer dat het om een spannende verhaal in een pretpark gaat.

Gruwelijk spel wordt verteld door Daantje zelf, in de eerste persoon. Hildebrand leidt het verhaal zodanig in dat er al gelijk een goed beeld te vormen is van Daantje en haar reden om mee te doen met deze challenge is duidelijk. Al zijn er genoeg twijfels, toch gaat ze deze uitdaging aan. In het begin is het ook minder erg dan voorgesteld. Totdat tijdens een opdracht Nora echt in gevaar lijkt te zijn. Alsof iemand expres de boel aan het saboteren is. Vanaf dat moment schiet de spanning flink de hoogte in en wordt het moeilijk om te bepalen wat nu echt is en wat niet.

Met haar YA-debuut Voorlopers won Hildebrand de Jonge Jury Debuutprijs. Een debuut waarmee ze liet zien het talent te hebben. Een talent dat ze ook zeker weer met Gruwelijk spel laat zien. De setting zorgt al voor de nodige onderhuidse spanning en het idee alleen al dat Daantje uren in een doodskist moet liggen geeft een opgesloten gevoel. Voor een lezer die last heeft van claustrofobie zullen er regelmatig wat benauwende fragmenten zijn. Terwijl het in haar debuut en het vervolg daarvan draait om personages met een speciale gave, heeft ze bij Gruwelijk spel juist gekozen voor gewone mensen. Pubers die aan het ontdekken zijn en hun grenzen verleggen. In het geval van Daantje is er ook een thuissituatie die haar voortdurend bezig houdt. Maar ook haar vriendin Nora heeft haar issues. De vele spannende momenten wisselt de auteur af met serieuze momenten en hier komt dan ook een sterk stukje psychologie om de hoek kijken.

Voorlopers en De kracht van velen zijn onderdeel van een serie, een verhaal waarin Hildebrand alle ruimte heeft om uit te weiden. Gruwelijk spel is een novelle en de mogelijkheden om alle facetten uitgebreid uit te werken zijn minimaal. Bijvoorbeeld minder ruimte om de personages uit te werken. Toch slaagt de auteur er heel goed in om de belangrijkste personages een gezicht mee te geven en diepgang. Ook weet ze de thema’s, zoals bijvoorbeeld ziekte, verliefdheid, en een eetstoornis die voorkomt uit problemen met de psyche voldoende uit te werken dat de boodschap duidelijk overkomt zonder de spanning te overheersen. De spanning krijgt hierdoor prima de mogelijkheid om op de juiste momenten te groeien. Een oplettende lezer ziet misschien de plot al aankomen, maar de meerdere hinten die gegeven worden kunnen ook heel makkelijk gemist worden waardoor het verrassingseffect toch groot zal zijn.

Gruwelijk spel is spannend, avontuurlijk en boeiend, en draagt tegelijkertijd meerdere boodschappen uit.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Gruwelijk spel | Auteur: Mirjam Hildebrand
Uitgever: Kluitman | ISBN: 9789020654653 |Blz: 80
Verschijningsdatum: juli 2019

Gruwelijk spel is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

Hoe kon dit gebeuren? – Yelle Tieleman – Recensie

Hoe kon dit gebeuren? – Yelle Tieleman – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Over de zaak-Anne Faber, collectieve woede en de lessen voor de toekomst.

Achterflap:

Op vrijdagavond 29 september 2017 gaat de 25-jarige Anne Faber een rondje fietsen in de omgeving van Utrecht. De selfie die ze aan haar vriend stuurt blijkt haar laatste teken van leven.
Na haar vermissing ontstaat een zoekactie die heel Nederland bezighoudt. Dertien dagen later wordt haar lichaam op aanwijzing van verdachte Michael P. gevonden. Hij bekent Anne te hebben verkracht en vermoord.


Wie is Michael P.? Wat ging er mis in de forensisch psychiatrische kliniek in Den Dolder, en wat zegt dat over dit soort klinieken? Hoe moet Nederland omgaan met tbs-weigeraars? En de belangrijkste vraag: hoe kon dit gebeuren?

Yelle Tieleman (1988) werkt als verslaggever bij het AD Utrechts Nieuwsblad. Hij onderscheidt zich door zich vast te bijten in grote en complexe zaken, waardoor hij boven water krijgt wat anderen liever verborgen houden.

Hoe kon dit gebeuren laat tijdens het lezen regelmatig versteld staan. Want inderdaad, hoe heeft dit kunnen gebeuren? Tieleman reconstrueert in dit boek Michaels jeugd, zijn tijd in de Roosenburg-kliniek en de moord op Anne Faber. Als we lezen over Michaels jeugd en de uitlatingen die hij op een gegeven moment doet, zie je al dat er iets niet klopt aan deze jongen. Frappant is om te lezen dat Michael vlakbij mijn eigen woonplaats is opgegroeid, iets dat mij tijdens het volgen van de vermissing van Anne Faber toen op de een of ander manier niet is opgevallen. Maar duidelijk is in ieder geval dat Michael een seksverslaving ontwikkelt en er alles voor over heeft om aan deze verslaving gehoor te geven, zelfs een verkrachting. Michael raakt tegenover zijn vrienden niet uitgepraat over de perfecte verkrachting en daarmee weg te komen.

Tieleman schetst een helder beeld van Michael en tevens van de fouten die later gemaakt zijn. De kliniek waar Michael verbleef was al eerder negatief in het nieuws gekomen maar na de zogeheten Dennendal-affaire blijft het jarenlang relatief rustig. Maar ook bij andere instanties zijn fouten gemaakt. Tieleman heeft een uitgebreid onderzoek gedaan en probeert antwoorden te vinden. Had de moord op Anne Faber voorkomen kunnen worden? Wat als Michael P. eerder wel tbs had gekregen?

Hoe kon dit gebeuren is een interessant maar ook aangrijpend boek. Sommige details zijn heftig vooral de beschrijving van het proces. De achtergronden die de auteur beschrijft, laat realiseren dat er nog heel wat moet gebeuren. Een boek dat gelezen moet worden …

4****

Wendy Wenning

Titel: Hoe kon dit gebeuren| Auteur: Yelle Tieleman
Uitgever: HarperCollins Holland| ISBN: 9789402702552|Blz: 190
Verschijningsdatum: april 2019

Hoe kon dit gebeuren is bij elke (online)boekhandel verkrijgbaar.

Vermist – Loes Leeman – Recensie

Vermist – Loes Leeman – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Loes Leeman kwam op het idee van het programma Vermist, dat van 1996 tot 2014 wekelijks werd uitgezonden. Tussen de een en twee miljoen kijkers volgden het programma en in negentien jaar tijd werden er duizenden zaken behandeld. In dit boek worden twintig van deze zaken uitgelicht.

Achterflap: Een jonge vrouw die haar huwelijk zat is, pakt op een ochtend haar koffers en vertrekt met de noorderzon, haar man radeloos achterlatend. Een rijke jongen van adel verdwijnt halverwege de jaren negentig van de aardbodem. Is hij vermoord of heeft hij in een ander land een nieuwe identiteit aangenomen? Een peuter in een rustige Vinex-wijk komt niet thuis met het eten. De buurt is in rep en roer. Zou de nieuwe buurman iets met de verdwijning van het meisje te maken hebben? 

Het programma Vermist is nog maar net op televisie als in Belgie de wandaden van Marc Dutroux aan het licht komen. Nut en noodzaak van informatie over vermissingen is direct helder. Alles om gruweldaden als die van Dutroux in de toekomst te voorkomen. Tijdens de verdwijning van Marion en Romy bestaat TROS Vermist krap een jaar. Er is midden jaren negentig weinig structuur als het gaat om de aandacht voor vermissingen. Bij de politie bestaat er onvoldoende deskundigheid en in de media is de belangstelling meestal van korte duur.

Het programma groeit uit tot een geoliede machine en geleidelijk aan wordt het een instituut. Loes Leeman is daarvan het onbetwiste fundament. In dit boek beschrijft Loes een aantal spraakmakende en ontroerende zaken. Zaken met een happy end, maar ook zaken waarbij er na tientallen jaren nog geen enkel spoor is.

De meeste van de zaken die in Vermist beschreven worden zijn wel bekend. Mede door de aandacht die deze zaken in het programma gekregen hebben. De verhalen lezende springt vooral de machteloosheid en verslagenheid van de achterblijvers eruit. Maar stel je eens voor. Je kind, je vader of je moeder, je zus of broer of je geliefde spoorloos verdwenen. Geen teken van leven en geen enkel idee waar te zoeken.

Duidelijk in het boek Vermist wordt wat voor toegevoegde waarde het programma heeft gehad. Bijvoorbeeld wat betreft structuur aanbrengen op het gebied van opsporing. De media blijven aansporen aandacht te besteden aan onopgeloste vermissingen en de burger zelf er aan te blijven herinneren zodat het zoeken almaar doorgaat. Maar ook wordt pijnlijk duidelijk dat er veel vermissingen, ondanks alle moeite die aan het opsporen wordt gedaan, onopgelost blijven. Een hard gelag voor de achterblijvers. Het afsluiten kunnen ze niet maar toch moeten ze weer verder met hun leven. Zonder degene die zo gemist wordt.

Vermist geeft een helder beeld van een vermissing en de opsporing, en maakt op pijnlijke wijze duidelijk wat het voor de nabestaanden betekent.

4****

Wendy Wenning

Titel: Vermist |Auteur: Loes Leeman
Uitgever: Ambo|Anthos| ISBN: 978902634726| Blz: 256
Verschijningsdatum: februari 2019

Vermist is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

Gevaarlijke date – Krista van der Hulst- Recensie

Gevaarlijke date – Krista van der Hulst- Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Krista van er Hulst (1981) groeide op in een dorp in Noord-Holland en woont nu met haar gezin in Zeist. Ze studeerde bouwkunde en Sociale Wetenschappen en werkt als adviseur Huisvesting bij een zorginstelling. Gevaarlijke date is haar derde boek na Dwaze dates of echte liefde en Kiezen of daten.

Tirza woont boven de kroeg van haar vader. Twee studio’s zijn er, in de andere woont haar vader. Tirza is opgevoed door haar vader, haar moeder overleed toen Tirza twee jaar oud was. Tirza is nu dertig jaar en werkt inmiddels een jaar of drie bij de Zedenpolitie. Er komen meerdere meldingen binnen van verkrachting. Via een datingsite zoekt de dader zijn slachtoffers uit en Tirza wordt als lokaas ingezet. Ondertussen ontmoet ze Michael en wordt verliefd. Maar dan komt ze erachter dat hij de eigenaar is van de desbetreffende datingsite, Eigenlijk moet ze Michael nu aan de kant zetten, maar hij is zo geweldig. Alleen … is hij wel de man die ze denkt dat hij is?

‘Zo’n zaak heb ik niet eerder gehad. Hier kan ik laten zien wat ik in huis heb. Maar is het niet heel naar om te hopen dat het een serieverkrachter is?‘

Tirza is de verteller van Gevaarlijke date, vanuit de ik-vorm. Een hoofdpersonage dat gelijk sympathiek overkomt waardoor de lezer direct het verhaal ingetrokken wordt. Tirza moet zich op haar werk nog steeds een beetje bewijzen dus deze zaak komt als geroepen. Eigenlijk mag ze zo niet denken, voor de slachtoffers is het verschrikkelijk, maar voor Tirza de mogelijkheid om meer ervaring op te doen. Maar het is niet alleen deze zaak die haar aandacht trekt. Tirza heeft er moeite mee dat haar vader nooit over haar moeder wil praten terwijl Tirza er juist nu meer behoefte aan heeft. Ondanks dat de auteur genoeg sympathie aan het hoofdpersonage weet toe te wijzen, blijft er toch een klein minpuntje aan haar kleven. Een kleine hint hierbij: aan het lijntje houden. Maar dit is waarschijnlijk meer om andere dingen te vergeten …

‘De relatie met mijn vader is zo bekoeld. Het doet me echt pijn. Het lijkt wel een koude oorlog. We zijn beleefd tegen elkaar, maar dat is het. We hebben niets uitgesproken.’

Gevaarlijke date is lekker luchtig geschreven maar het voelt ook gedurfder dan de vorige boeken van de auteur. Alsof van der Hulst alle gêne laat vallen waardoor het een en en ander meer expliciet beschreven wordt. Er is meer ruimte voor erotiek en is er een prettige afwisseling tussen serieuze fragmenten en de gedeeltes waar we wat humor kunnen vinden. En waren de vorige boeken echte chicklits, dit boek valt een beetje tussen de chicklit en spannende roman in. Op sommige punten is dit boek wat voorspelbaar, maar wie de verkrachter is blijft een grote vraag. Van der Hulst doet hier dan ook goed haar best de lezer op het verkeerde been te zetten, met enig succes.

Van der Hulst is er met Gevaarlijke date weer prima in geslaagd een fijne, vlotlezende chicklit neer te zetten en de toegevoegde spanning geeft net dat beetje extra.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan de auteur voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Gevaarlijke date|Auteur: Krista van der Hulst
Uitgever: Uitgeverij Eigenzinnig| ISBN: 97894639000|Blz: 250
Verschijningsdatum: april 2019

Gevaarlijke date is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel

De ketting – Adrian McKinty – Recensie

De ketting – Adrian McKinty – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

De ketting van Adrian McKinty verschijnt op 9 juli 2019 bij Uitgeverij Boekerij. Ik mocht het boek vast lezen voor VrouwenThrillers.nl.

Adrian McKinty (Belfast, 1968) is schrijver en recensent van misdaadromans. Hij is een van de opkomende sterren in de internationale misdaadfictie. Zijn werk won vele prijzen en zijn Sean Duffy-serie werd door verschillende media uitgeroepen tot een van de beste van de afgelopen jaren.

Rachel heeft een heftige tijd achter de rug. Ze heeft borstkanker gehad, een scheiding achter de rug maar nu is alles weer op de rit en lijkt de toekomst positief. Maar de oncoloog wil haar eerder zien dan de geplande afspraak. Ze heeft net haar dochter Kylie afgezet bij de bushalte om daarna door te gaan naar het ziekenhuis. Totdat ze een verbijsterend telefoontje krijgt. Haar dochter is ontvoerd en de opdracht die ze van de ontvoerders krijgt is opmerkelijk maar vooral bizar. Ze moet niet alleen losgeld betalen, ze moet ook een ander kind ontvoeren. Als ze de instructies niet volgt zal haar kind sterven en het kind van de beller dat ook ontvoerd is.

Rachel maakt nu deel uit van De Ketting, een oneindig en ingenieus plan dat ouders verandert in criminelen.

De ketting verhaalt vanuit wisselende perspectieven en verschillende verhaallijnen. Door De Ketting raken de levens van diverse mensen elkaar, levens die elkaar normaal gesproken niet geraakt zouden hebben. De eerste hoofdstukken grijpen meteen en McKinty weet door deze vliegende start de lezer het verhaal in te zuigen. Het verhaal doet denken aan de kettingbrieven die vroeger heel populair waren, alleen gaat het hier wel een stukje verder. Rachel is een sterke vrouw, ook nu haar kind ontvoerd is, weet ze overeind te blijven. Ze zet zichzelf helemaal opzij om haar dochter te redden. Ze krijgt hulp van haar zwager Peter, maar die heeft eigenlijk zelf nog genoeg te overwinnen. Maar samen staan ze toch net iets sterker. Rachel is als een leeuw die haar welp beschermt en er (bijna) alles voor over heeft om Kylie te redden. De opdrachten zijn bizar, maar als je kind in gevaar is dan vervallen alle grenzen. Zo ook bij Rachel, die dingen doet wat ze nooit van zichzelf had verwacht.

Origineel bedacht en een schrijfstijl die de lezer voortdurend mee weet te voeren. Een verhaal dat geen moment stil staat en vol is van rollercoasters. Meerdere fragmenten die je op het puntje van de stoel laten zitten. De spanningsboog is hoog en ondanks de meerdere lijntjes weet de auteur alles goed strak te houden en tevens de nodige aandacht aan de personages de besteden. Personages die al naar gelang hun rol perfect uitgewerkt worden. En de vraag is uiteraard, wie heeft De Ketting bedacht en waarom? Dit wordt langzaam uit de doeken gedaan en ook hoe oneindig het spel kan zijn. Totdat het wel weer heel dichtbij komt voor Rachel. McKinty geeft dan plots veel weg en er lijkt een stukje voorspelbaarheid te ontstaan. Dan wel een voorspelbaarheid waarbij er een beangstigend gevoel opgewekt wordt. Maar de auteur weet er een verrassende draai aan toe te voegen waardoor de lezer tevreden wordt gesteld. De ketting geeft een beetje een ‘King’ gevoel, alleen daar waar Stephen King een bepaalde mate van fantasie toevoegt, heeft De ketting een hogere geloofwaardigheid.

‘De ketting laat grenzen overschrijden en er lijkt geen ontkomen aan.’

5*****

Wendy Wenning

Titel: De ketting | Auteur: Adrian McKinty
Uitgever: De Boekerij | ISBN: 9789022587898 |Blz: 352
Vertaling: Sabine Mutsears| Verschijningsdatum: 9 juli 2019

De ketting is bij iedere (online) boekhandel verkrijgbaar.

Ik kan je bijna aanraken – Colleen Oakley – Recensie

Ik kan je bijna aanraken – Colleen Oakley – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Een liefdesverhaal

Colleen Oakley was redacteur bij Marie Claire en hoofdredacteur van Women’s Health. Haar artikelen, essays en interviews zijn verschenen in verschillende bladen en kranten, waaronder The New York Times. Haar debuutroman Before I Go, kreeg veel aandacht en waardering in de pers, evenals Ik kan je bijna aanraken.

Jubilee Jenkins heeft al jarenlang haar huis niet verlaten. Ze heeft een zeldzame allergie voor menselijke huidcellen. Zelfs een lichte aanraking van iemand kan haar al fataal worden. Al die jaren heeft ze van een toelage van haar moeder geleefd, maar als deze toelage stop wordt gezet, moet ze toch een baan zien te vinden. Hiervoor zal ze de confrontatie met de buitenwereld aan moeten gaan.

Als ze, met gevaar voor eigen leven, een kind uit het water redt, ontmoet ze Eric, de vader van dit jongetje. Een jongetje dat heel slim is, maar ook getraumatiseerd. Aja en Jubilee hebben meteen een klik, maar ook Eric blijft Jubilee niet onberoerd. Maar Jubilee haar allergie lijkt een liefdesrelatie onmogelijk te maken.

‘Op een keer kuste een jongen me, en ging ik bijna dood.’

Ik kan je bijna aanraken wordt afwisselend verteld door Jubilee en Eric. Het boek omvat drie delen waarbij er ook een gedeeltes verhalen uit het verleden, waar er op de allergie van Jubilee wordt ingegaan. Het boek begint met een krantenartikel in The New York Times van twintig jaar geleden, met de titel ‘Het meisje dat niet kan worden aangeraakt’. Een meisje dat allergisch is voor andere mensen. Niet te bevatten. Niet normaal door je moeder geknuffeld kunnen worden, stevig tegen haar aangedrukt worden. Nadat Jubilee in het ziekenhuis de verpletterende diagnose krijgt, sluit ze zich op in haar kamer en komt er niet meer uit. Haar diploma ontvangt ze per mail. Als haar moeder trouwt met Lenny, neemt haar moeder een koffer mee en vertrekt, Jubilee achterlatend in het huis. Een huis dat Jubilee de komende negen jaar niet zal verlaten.

De hoofdpersonages in Ik kan je bijna aanraken, Jubilee en Eric, vertellen hun verhaal vanuit de ik-vorm waardoor er een goed beeld geschetst wordt. Door de personages hun eigen verhaal te laten vertellen, is er een goed inzicht in hun karakters te krijgen. Personages die een mooie diepgang meekrijgen en waarmee intens meegeleefd wordt. Jubilee, Eric en ook Aja veroveren een plek in je hart en blijven daar heel lang aanwezig. Het is gelijk al goed voor te stellen dat de sociale vaardigheden van Jubilee niet helemaal top meer zijn. Wat moeilijk voor te stellen is dat iemand negen jaar lang het huis niet verlaat en nauwelijks mensen ziet. Toch lijkt het erop dat Jubilee er vrede mee heeft. Het is dat ze moet gaan werken en er voor haar op dat moment geen mogelijkheden zijn om thuis te werken.

‘…vroeg ik me af wat ik nog meer zou kunnen doen zonder mijn huis uit te gaan. Dat bleek heel veel te zijn. Het werdt een soort spelletje – een uitdaging om uit te zoeken wat ik zittend in pyama allemaal voor elkaar kon krijgen. ‘

Door de enerverende schrijfstijl en de sympathieke personages word je gelijk het verhaal ingetrokken om het daarna ook niet meer los te laten. Het verhaal is door het onderwerp erg origineel en Oakley weet het levensecht neer te zetten. Terwijl een allergie voor mensen een fictieve aandoening is, zijn er veel mensen en families die tegen een ernstige voedselallergie moeten strijden. Veel verhalen en de dagelijkse angst die Jubilees leven bepaalt, zijn reëele scenario’s.

Ik kan je bijna aanraken is niet zomaar een liefdesverhaal, het gaat verder want er moet wel heel veel overwonnen worden. Vanaf het begin lijkt het door de allergie van Jubilee een onmogelijke liefde en als lezer ben je heel benieuwd naar alle ontwikkelingen. Zal het toch een goede afloop krijgen of gaat het verhaal een kant op die niet in de lijn van de verwachting ligt?

Ik kan je bijna aanraken heb ik bijna anderhalf jaar geleden proef gelezen en nog zijn deze personages niet vergeten, laat staan dit verhaal. Dat zegt genoeg toch …

4****

Wendy Wenning

Titel: Ik kan je bijna aanraken | Auteur: Colleen Oakley
Uitgever: HarperCollins | ISBN: 9789402701531 | Blz: 381
Vertaling: Louise Willenborg | Verschijningsdatum: juni 2018

Mama is hier – Mariette Zweers – Recensie

Mama is hier – Mariette Zweers – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Mariette Zweers (1968) studeerde bedrijfskunde aan de RUG en was jarenlang werkzaam als manager bij verschillende bedrijven. Als manager stuurt ze processen aan, maar ze wilde ook eens iets dat van begin tot eind van haarzelf zou zijn. Zo ontstond het idee dat ze eigenlijk heel graag een boek zou willen schrijven,’ vertelt ze over het begin van haar tweede carrière. Ze debuteerde in 2016 met Maakbaar waarmee ze in 2017 werd genomineerd voor de Schaduwprijs 2017.

Olga is huisvrouw en samen met haar man Matthijs en haar dochter Juliette lijdt ze een ogenschijnlijk gelukkig leven. Maar als Matthijs verstrikt raakt in duistere zaakjes, haar dochter begint te puberen en er een ruzie met de buren ontstaat, worden er kleine barstjes zichtbaar. Doordat Matthijs op zijn werk onder druk staat, sluit hij zich af van Olga. Hij houdt wat voor haar achter, maar wat? Als ze alles dreigen te verliezen grijpt Olga in. Maar dan blijkt alles toch iets anders in elkaar te zitten.

Mama is hier is verdeeld in drie delen en verhaalt vanuit het perspectief van Olga vanuit de eerste persoon. Zweers heeft een setting gebruikt die veel op haar eigen woonomgeving lijkt en blijft hierdoor dicht bij zichzelf. Als Olga tijdens een jubileumavond per ongeluk iets opvangt over haar man, zijn de eerste twijfels een feit. Vanaf dat moment volgen de gebeurtenissen elkaar razendsnel op. Matthijs is een man die altijd alles onder controle heeft maar nu wankelt alles en hij sleept zijn gezin er in mee. Olga wil helpen maar het lijkt erop dat ze alles alleen maar erger maakt.

‘Emoties en gedachten schoten door me heen, maar ik was niet in staat er een coherent geheel van te maken. Opeens wist ik het niet meer. Wat goed was. Wat fout. Wie, wat, waarom, waarvoor.’

De schrijfstijl van Zweers is eenvoudig en lekker soepel en door alles dicht bij huis te houden voelt het geheel vertrouwd. De puberperikelen met Olga haar dochter zijn herkenbaar al wordt het in deze setting klein gehouden waardoor dit wat naar de achtergrond verdwijnt. In Mama is hier zien we een vrouw die er alles voor over heeft om haar gezin en veilige haven te beschermen en te behouden. Een vrouw die grenzen overschrijdt waarvan ze nooit verwacht had deze te overschrijden. Zij levert de strijd terwijl haar man een beetje afwachtend is, niet wetende wat te doen. Alleen is Olga wel een beetje naief wat in haar handelen sterk terugkomt. Matthijs leren we kennen als een man die op een gegeven moment met zijn rug tegen de muur staat en denkt dat het allemaal wel goedkomt. Een man waarvan zijn trots wordt gekrenkt.

‘Hij had zelf een brandstapel gebouwd, en was nu verongelijkt dat iemand daar een vlammetje bij hield.‘

Mama is hier is een thriller met een goed tempo en een fijne dosis psychologie en als de plot lijkt te zijn bereikt, komt er toch nog een onverwacht gegeven achteraan. Misschien lag dit een beetje voor de hand, toch was dit idee ondertussen weggezakt waardoor het als een verrassing kwam. Een psychologische thriller waarbij niet alleen overlevingsinstincten tevoorschijn komen maar ook het moederinstinct sterk aangesproken wordt.

4****

Wendy Wenning

Titel: Mama is hier | Auteur: Mariette Zweers
Uitgever: Ambo|Anthos| ISBN: 9789026346736 | Blz:280
Verschijningsdatum: mei 2019

Mama is hier is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

Façade – Esther Verhoef – Recensie

Façade – Esther Verhoef – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Esther Verhoef is een van de meest succesvolle en veelzijdige schrijvers van Nederland. Van haar psychologische thrillers en romans zijn circa 2,4 miljoen exemplaren verkocht. Verhoefs werks is in tal van landen verschenen, waaronder in de Verenigde Staten, Duitsland en Korea, en is meerdere malen genomineerd en bekroond. Ze won onder meer de NS Publieksprijs, de Hebban Award en De Gouden Strop.

‘Meer dan vierentwintig maanden van mijn leven zijn aan me voorbijgetrokken alsof ze mij niet aangingen. Alsof ik verdoofd was.‘

Iris is twee jaar geleden gescheiden van Sander. Hun huwelijk werkte niet meer. Voor hun zoon Levi hebben ze geprobeerd vol te houden maar de irritaties en ergenissen waren niet meer te verbergen. Nu komt Iris eindelijk aan een vakantie toe, ze gaat naar haar moeder in Portugal. Voor het eerst in haar leven zal ze helemaal alleen naar Portugal rijden. Als ze onderweg de knappe sportinstructeur Mischa de Jong laat instappen lijkt het zelfs een romantische reis te worden. Alleen blijkt Mischa niet te zijn wie hij zegt te zijn.

‘Je zou niet zeggen dat ze al moeder is. Ze lijkt zo jong, zo onschuldig nog. Het komt vooral door de manier waarop ze uit haar ogen kijkt. Argeloos, als een kind met een rotsvast vertrouwen in het goede.’

Façade springt al gelijk in het oog door de prachtig ontworpen cover. Een cover die ruw en tegelijkertijd zacht aanvoelt. Het geheel voelt wat mysterieus aan waardoor dit boek zich niet terzijde laat leggen. De inleiding heeft gelijk al wat dreigends over zich, al lijkt dit tijdens de eerste hoofdstukken niet van belang. Toch is er dat kleine stemmetje die zegt dat er iets staat te gebeuren.

Iris is zich door de jaren heen kwijtgeraakt en haar onzekerheid is tastbaar neergezet. Een beetje naïef is ze wel en erg goed van vertrouwen omdat ze graag tegen iemand aanleunt. Maar nu moet ze alles alleen doen en Verhoef zet hiermee een herkenbaar personage neer. De vrouw die door de scheiding haar kracht is kwijtgeraakt en weer terug moet vinden. Naast dat Verhoef de personages sterk neerzet, sticht ze ook voortdurend verwarring en het is onmogelijk een voorspelling te maken van het verloop van het verhaal. Plottwisten die blijven verbazen en steeds weer nieuwe vragen opwekken. Fragmenten die een verwachting geven maar elke keer wordt die verwachting teniet gedaan. Naar de plot toe gedreven lijkt er eindelijk duidelijkheid te komen maar ook daar weet Verhoef nog een schepje boven op te doen.

Façade is simpelweg hemels genieten en het overtuigende bewijs van de kracht van de Nederlandse thriller.

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij Prometheus voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Façade | Auteur: Esther Verhoef
Uitgever: Prometheus | ISBN: 9789044641196| Blz: 351
Verschijningsdatum: maart 2019

Façade is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

Ruis – Lydia van Houten – Recensie

Ruis – Lydia van Houten – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Lydia van Houten werd geboren op 24 april 1972 in Amsterdam. Het gezin waar ze in opgroeid is gewelddadig en fysiek en geestelijk geweld is dagelijks aan de orde. Om hieraan te ontvluchten creëert ze voor zichzelf droomwerelden waar ze zich veilig voelt. Droomwerelden die later terugkomen in haar fantasy boeken. Ze is veertien jaar als ze verhuist naar Arnhem, maar het wordt er niet beter op voor haar. Op haar nieuwe school wordt ze gepest en buitengesloten. Ze gaat spijbelen en in plaats van naar school te gaan brengt ze uren door in de Arnhemse bibliotheek. Haar persoonlijke ervaringen vermengt ze in haar boeken met fictie waardoor deze verhalen een levensecht en beeldend karakter krijgen. Schrijvers zoals George Orwell en Stephen King zijn van grote invloed op haar werk.

Ruis gaat verder waar Het vervloekte huis gestopt is. Na enig geduld zullen we eindelijk weten hoe het verder gaat. Maar al vanaf het eerste hoofdstuk is er veel verwarring en dit zal tot aan het einde toe blijven. De woorden op de cover zeggen het al: werkelijkheid, verbeelding, waanzin. De drie grote pijlers die het verhaal omschrijven.

Ook Ruis is vanuit de eerste persoon geschreven, vanuit het oogpunt van Mikayla, en dit personage komt ook nu weer dicht bij de lezer te staan. Nog steeds wordt ze gekweld door verschrikkelijke nachtmerries en een maar niet te stillen hoofdpijn. Maar ook is ze haar herinneringen kwijt en wordt ze getergd door waanbeelden. Het lijkt erop dat iedereen haar wil helpen, maar Mikayla heeft zo haar twijfels. En dan komt ze achter de gruwelijke waarheid …

‘De pijn die door mijn hoofd trok was als een zwerm wespen, die allemaal op dezelfde plek in mijn nek leken te steken en een sneeuwbeeld van stippen voor mijn ogen veroorzaakte, waardoor ik niets scherp zag.‘

Voor degene die Het vervloekte huis hebben gelezen zullen de eerste hoofdstukken minder verwarrend overkomen. Maar voor mij was het toch ook al weer even geleden en het geheugen moest wel even goed aangesproken worden. De geschepte verwarring in het begin bepaalt de toon van het gehele verhaal en geeft veel vragen. Het is moeilijk te bepalen wat nu echt is of niet. En juist het niet weten, het voortdurend afvragen sleept de lezer mee in een soms wat surrealistisch verhaal. De woorden en zinnen rollen met hoog tempo over het papier heen en laten de lezer de waanzin erachter voelen. Soms is het tempo zo hoog dat er even de rem op moet, omdat er anders iets essentieels gemist kan worden.

‘Een explosie. De auto die rondtolde. En toen de klap. Even was het donker, maar toen was er warmte. Verbrand vlees.’

Van Houten schrijft geen standaard thrillers en laat dit weer overduidelijk zien met Ruis. Een werkelijkheid wordt omgeven door een grote verbeelding met vleugjes horror en science fiction, gedragen door een hoge spanningsboog. Van Houten laat met haar thrillers en zo ook met Ruis stukjes van zichzelf zien. Kleine, soms diep verborgen stukjes, die de auteur erin verweven heeft. Dit geeft een bijzondere persoonlijke touch en is vooral gedurfd. Hier is de auteur heel diep in de huid van het personage gekropen, of is het andersom?


Met Ruis weet van Houten wederom de lezer te overtuigen van haar bijzondere talent. Voel de waanzin en laat je overvallen door de verbeelding.

5*****

Wendy Wenning

Deze recensie is ook gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Ruis – Lydia van Houten – ISBN 9789082686135 – paperback – 299 pagina’s – Kabook uitgevers – Verschijnt 17 juni 2019 – Prijs: € 19,95

Reserveer Ruis bij de lokale boekhandel of bij:

Nice – Kiki van Dijk – Recensie

Nice – Kiki van Dijk – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Kiki van Dijk (1968) is een pseudoniem van een bekende Nederlandse auteur. Ze schrijft thrillers die zich op tropische en bekende vakantiebestemmingen afspelen waaronder Ibiza en Bali. Voor het schrijven van haar boeken bezoekt Kiki van Dijk de eilanden in kwestie. Om inspiratie te doen, de sfeer te proeven, lokale geheimen op te duiken maar vooral om onderzoek te doen. Veel van de plekken, restaurants of hotels die Kiki in haar boeken noemt, bestaan echt. 

Jacky is parfumeur en net bezig met een geursessie als ze gestoord wordt door de telefoon. Maar het is dringend. Haar zus Christine, die in hun geboorteplaats Nice woont en daar een makelaarskantoor runt, is na een nare val in coma geraakt. Jacky neemt de eerste de beste vlucht naar Nice. Eenmaal bij haar zus lijkt er opzet in het spel te zijn en Jacky gaat op onderzoek uit. Tegelijkertijd wordt Jacky geconfronteerd met haar verleden en ontdekt dat dit verleden meer geheimen voor haar heeft dan ze had gedacht.

‘Emotioneel afstand nemen van deze specifieke plek op aarde lukte haar maar niet. Het was alsof de stad niet toeliet dat ze zou vergeten wat hier allemaal was gebeurd.‘

De cover van Nice doet heerlijk zomers aan en laat verlangen naar vakantie. De achterflap maakt gelijk nieuwsgierig en doet gretig op het verhaal aanvallen. Het boek verhaalt vanuit het perspectief van Jacky, in de derde persoon en al vanaf het begin is er een mysterieus tintje in het verhaal. De schrijfstijl van Kiki van Dijk is eenvoudig en toegankelijk waardoor het boek vlot leest. Fijne korte hoofdstukken, een prettig te lezen lettertype en een ruime bladspiegel geven ook een fijne leesbaarheid. Door het voortdurend toevoegen van spannende ontwikkelingen blijft de lezer geïnteresseerd en tot doorlezen gemaand.

Het verhaal is deels voorspelbaar maar toch zijn er ook onverwachte fragmenten die laten verbazen waardoor er een fijne spanningsboog gecreëerd wordt. De personages lijken in het begin wat oppervlakkig maar al naar gelang de rol die ze spelen, krijgen een aantal enige diepgang mee. Familiebanden worden aangehaald en oude herinneringen die diep waren weggestopt komen beetje bij beetje terug. De cliffhanger maakt duidelijk dat jaloezie en het zich achtergesteld voelen het onderliggende thema is. Een thriller die garant staat voor een paar uurtjes ontspannen leesplezier.

Nice is een mooie combinatie van spanning, mysterie en ontluikende liefde.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Xander uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

https://www.kikivandijk.nl/

Titel: Nice | Auteur: Kiki van Dijk
Uitgever: Xander Uitgevers | ISBN: 9789401610100 | Blz: 282
Verschijningsdatum: April 2019

Nice is verkrijgbaar bij elke (online) boekhandel

De aanslag die moest gebeuren – Michiel Janzen – Recensie

De aanslag die moest gebeuren – Michiel Janzen – Recensie

Geplaatst op door Wendy Wenning

Michiel Janzen woont in Den Haag en schrijft factionverhalen die dicht tegen de werkelijkheid aan schuren. In 2012 verscheen van zijn hand het strategisch managementboek Denken als een Generaal. De aanslag die moest gebeuren is zijn thrillerdebuut.

Bart Hoogstraten schrijft blogs voor De Observant. Blogs die momenteel gaan over Marokkanen en de Islam. Er wordt aan hem gevraagd dieper te graven en op zoek te gaan naar geradicaliseerde moslims. Alexander van Tinbergen, een voormalig commando, wordt gevraagd undercover te gaan. Twee blanke mannen die ieder op hun eigen manier betrokken raken bij een jihadistisch complot.

Janzen zet met dit boek een realistisch beeld neer en na de aanslag in Utrecht is het verhaal actueler dan ooit. Alsof de auteur een vooruitziende blik had al was de aanslag niet op een politicus. De aanslag die moest gebeuren doet terugdenken aan de verschrikkelijke aanslag op Pim Fortuyn en de mogelijkheid dat een andere politicus dit zal overkomen is altijd aanwezig.

Het boek begint met een aanslag op de politicus Gust DeWilde. Een aanslag die mislukt maar wel iedereen wakker schudt.

‘De aanslag duurde niet langer dan anderhalve minuut. Er werden ruim driehonderd kogels afgevuurd.’

De auteur is uiterst gedetailleerd en de lezer krijgt zo een helder beeld voorgeschoteld. Hoe jonge mannen zover komen om te radicaliseren en hoe ze eigenlijk helemaal gehersenspoeld worden. Door het hoge gehalte aan details was er in het begin wat moeite om er doorheen te komen, maar naarmate de spanning werd opgevoerd en mede door de actualiteit was het boek lang wegleggen geen optie. Het lijkt wel of de auteur er zelf middenin heeft gezeten en zelf onderdeel is geweest van het netwerk waar de hoofdpersonages zich in bevinden, zo levensecht is alles neergezet. Zoals de auteur achter in het boek toelicht: ‘Dit boek is geen handleiding voor een aanslag. Het is slechts een gedramatiseerde, maar tegelijk zo realistisch mogelijke beschrijving van een fictieve aanslag en de voorbereiding daarvan op de best bewaakte politicus van Europa.’ En realistisch is het zeker …

De aanslag die moest gebeuren laat op een uiterst realistische wijze de kwetsbaarheid van de mens en de wereld zien. Een debuut dat niet snel vergeten zal worden.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan uitgeverij Lannoo voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: De aanslag die moest gebeuren | Auteur: Michiel Janzen
Uitgever: Lannoo| ISBN: 9789401455626 | Blz: 254
Verschijningsdatum: oktober 2018

De aanslag die moest gebeuren is verkrijgbaar bij elke (online)boekhandel