Liefde – Passie voor Boeken

Tag: Liefde

Achtergelaten – Susanne Koster – Recensie

Geplaatst op 20 juli 201820 juli 2018 door Wendy Wenning

Susanne Koster (1957) schrijf met Zwarte lieveling haar eerste jeugdroman. Daarna volgden Dertien en Macho’s en mietjes. Daarna heeft ze het roer omgegooid en is ze van het schrijven van realistische jeugdromans overgestapt naar psychologische thrillers. De trap naar de hemel werd meteen een groot succes. Achtergelaten is het vervolg op Zwarte lieveling en is opnieuw uitgegeven als tweede deel van de Oneindigheidstrilogie.

Sinds haar moeder samenwoont met Bak, de stiefvader van Jonka, is het er voor Jonka allemaal niet beter op geworden. Zij en haar zus Saskia worden met regelmaat geestelijk en lichamelijk mishandeld door Bak. Haar moeder is niet sterk genoeg om tegen Bak in te gaan, zeker niet sinds Freddie is geboren. Omdat Bak vindt dat Jonka onhandelbaar is en omdat haar moeder ziek is wordt Jonka in een tehuis geplaatst. Tijdelijk wordt haar gezegd, totdat haar moeder weer beter is. Als Jonka eenmaal in het tehuis zit blijkt alles langer te duren dan verwacht. Ze is door Bak gewaarschuwd: als ze maar een ding over thuis verteld…Dus Jonka houdt haar mond. Maar dat haar moeder haar zomaar heeft laten vertrekken doet pijn en de hoop blijft dat haar moeder voor haar zal kiezen.

‘Buiten de deur houd jij je smoel over wat er hier in huis gebeurt, heb je dat goed begrepen?

Achtergelaten is het tweede deel van de Oneindigheidstrilogie over mishandeling, hoop en oneindige liefde. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Jonka, in de derde persoon. In hoofdstuk 1 lezen we dat Jonka naar het tehuis wordt gebracht en de manier waarop dit gaat verteld al genoeg over haar stiefvader Bak. Je voelt al meteen veel medelijden voor Jonka en hoopt samen met haar dat het allemaal beter gaat worden. Gelukkig hoeft ze in het tehuis niet meer bang te zijn voor haar stiefvader. Maar ondanks dat het een fijn tehuis is blijft Jonka op haar hoede. Ze kan verder niets vertellen uit angst dat haar moeder of haar zus de dupe gaan worden. Door alles wat er thuis is gebeurd is Jonka het vertrouwen in de mens kwijtgeraakt en haar inziens staat ze er helemaal alleen voor. De enige die ze volledig vertrouwd zijn haar oom en tante, maar ook zij staan met hun rug tegen de muur en kunnen verder niets doen voor Jonka.

‘Ze moest hier blijven. Ze zouden haar niet meenemen. Ze wilden wel, maar Bak zou…Bliksemschicht. Donderslag. ‘Waarom moet altijd alles gaan zoals hij het wil? Hij heeft er toch geen last van als ik bij jullie zou wonen? Waarom …’

De makkelijke en toegankelijke schrijfstijl maakt dat het boek vlot leest en er zijn zo veel gebeurtenissen dat het verhaal geen moment stilstaat. Al vanaf het eerste hoofdstuk kruipt Jonka onder je huid. Koster zet dit meisje zo intens neer dat je niet anders kan dan dit meisje in je hart te sluiten. Ondertussen is er boosheid naar de stiefvader toe en het is ook moeilijk te begrijpen dat een moeder haar kind zo in de steek laat. Maar ook haar moeder staat onder druk al is Jonka nog te jong om dit in te zien. Als jezelf bent opgegroeid in een warm gezin is dat wat Jonka overkomt bijna niet voor te stellen maar helaas komt het vaker voor dan gedacht. En Koster zet hier een heel scherp en realistisch beeld van neer. De auteur beschikt over een groot inlevingsvermogen waardoor ze de gevoelens en gedachten van Jonka indringend weet neer te zetten en goed tot de lezer weet door te dringen. De vele teleurstellingen die Jonka moet verwerken in haar jonge leven, de pijn en het verdriet zorgen voor een logische)karakterverandering en ook dit weet Koster realistisch neer te zetten. Achtergelaten is een realistisch maar ook confronterend verhaal rondom het thema kindermishandeling dat doet inzien dat de ogen niet altijd gesloten mogen blijven…

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Clavis Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie wordt ook gepubliceerd op Nienkes Kinderboeken Blog.

Titel: Achtergelaten| Auteur: Susanne Koster
Uitgever: Clavis Books| ISBN: 9789044832013|Blz: 290
Verschijningsdatum: april 2018

Achtergelaten is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Clavis Books
Bol.com

Liefde met gebruiksaanwijzing – Aline van Wijnen – Recensie (Blogtour)

Geplaatst op 5 september 20175 september 2017 door Wendy Wenning

Aline van Wijnen debuteerde met Halsoverkop na het winnen van de Vriendin-schrijfwedstrijd.
Een debuut met een hoofdpersonage waar elke leesfanaat zich mee kan identificeren. Een romantisch verhaal met een vleugje humor, een droomverhaal om te lezen.

De achterflap van Liefde met gebruiksaanwijzing belooft ook weer een droomverhaal. De hoofdpersoon is Robin, een vrouw die het nodige liefdesverdriet achter de rug heeft. Voor haar hoeft het niet meer, een relatie. Die pijn, dat verdriet, ze wil dat niet meer meemaken.

Op een dag in juni zit ze lekker op een terrasje van een glas rosé en een boek te genieten als er man vraagt of hij er bij mag komen zitten. Niet zo maar een man, maar een ontzettend knap exemplaar. Nou, daar heeft ze helemaal haar buik van vol dus ze probeert hem af te wimpelen. Als dit niet lukt staat ze op en gaat weg.

“Knappe mannen…Ze denken dat de hele wereld hun privéterrein is en dat vrouwen niet anders kunnen dan en masse aan hun voeten neervallen.”

Het is augustus en Robin heeft een rotdag achter de rug. Als ze even in een restaurant zit om bij te komen ploft er een knappe man neer op de stoel tegenover haar. Het is dezelfde man als in juni en deze keer komt ze niet zo makkelijk van hem af. Ondanks dat ze toch wel in hem geïnteresseerd is en hij ook in haar durft ze zich niet open te stellen. Ze blijven contact houden terwijl Robin zoekende is naar een gebruiksaanwijzing die haar kan vertellen wat ze moet doen. Toch haar gevoel laten spreken in plaats van haar verstand? Maar ze had toch een afspraak met zichzelf?

Liefde met gebruiksaanwijzing verhaalt vanuit het perspectief van Robin en dit personage weet je gelijk mee te slepen met haar belevenissen. Een personage dat herkenbaar wordt neergezet waardoor je je perfect kunt inleven. Het sympathieke karakter van Robin zorgt ervoor dat je niet anders kunt dan haar aardig vinden. Al denk je misschien soms bij jezelf, ach mens, treuzel niet zo en geniet er gewoon van, laat je gaan. Veel vrouwen zullen zich kunnen verplaatsen in Robin en haar twijfels goed kunnen begrijpen. Haar ervaringen worden treffend beschreven en eigenlijk is het net of je naar een van je vriendinnen aan het luisteren bent. Een vriendin waarbij het liefdespad niet over rozen gaat, een vriendin die het vertrouwen in de echte liefde heeft verloren en hierdoor onzeker is geraakt. En die knappe man? Zoals Max beschreven wordt is hij gewoon de ideale man. Met één verslaving: het eten van Chokotoff.

“En toch zijn we gewoon vrienden. Friends with benefits. Snap je?“

Van Wijnen weet alles op net die manier te verwoorden dat je als vanzelf wordt meegevoerd met dit heerlijke romantische verhaal. Een soepele en toegankelijke schrijfstijl die meesleept en waarbij alle emoties worden aangesproken. Lachen, huilen, verdriet en ontroering, alles is aanwezig. Personages om van te houden, maar ook personages die een ander gevoel oproepen. Verschillende karakters levensecht neergezet waardoor er vlot een helder beeld geschetst kan worden en bij een enkeling kwam zelfs al snel het woordje ego naar bovendrijven.

Liefde met gebruiksaanwijzing is een heerlijk romantisch verhaal waar de auteur summier enkele thema’s in heeft verweven. Het draait vooral om Robin en Max en de prangende vraag: Leven ze nog lang en gelukkig? Durft Robin al haar zekerheden op te geven? Met soms een kleine hapering door af en toe net even te lang om de hete brij heen te draaien heeft Aline van Wijnen met deze tweede roman bewezen op de goede weg te zijn, een auteur die haar plekje tussen de feelgood auteurs wel gaat vinden.

4****

Nieuwsgierig? Lees hier vast het eerste hoofdstuk

Met dank aan Zomer & Keuning voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie is onderdeel zijn van een blogtour die van 4 tot en met 11 september 2017 georganiseerd wordt.

De deelnemende blogs:

Lees dan!	4 september
Passie voor Boeken	5 september
Biebmiepje	6 september
More Delight	7 september
Myperfectbooklife	8 september
Samenlezenisleuker	9 september
Marieke van Woesik	10 september
Judithblogtsolo	11 september

Titel: Liefde met gebruiksaanwijzing|Auteur: Aline van Wijnen
Uitgever: Z & K|ISBN: 9789401910514|Blz: 256
Verschijningsdatum: 15 augustus 2017

Liefde met gebruiksaanwijzing is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Wendy Wenning

De eerste vrouw – Susan Smit – Recensie

Geplaatst op 5 oktober 2016 door Wendy Wenning

“Ik heb van je gehouden zoals een mens waarschijnlijk maar één keer in zijn leven lief kan hebben. Ik aanbad jou, maar evenzeer mijn beeld van jou.”

Lou Tellegen was een Nederlands-Amerikaans acteur en regisseur. Hij werd geboren als Nederlander, maar nam in 1918 de Amerikaanse nationaliteit aan. Zijn successen op het witte doek vierde hij in het tijdperk van de stomme film. Lou was een rusteloze man die voortdurend zocht naar avontuur, adoratie en succes. In 1934 stierf hij onder tragische omstandigheden.

Geraldine Farrar was een Amerikaanse sopraan en operazangeres. ussen 1915 en 1920 speelde Farrar ook in diverse stomme films, onder andere in een succesvolle bewerking uit 1915 van Georges Bizets Carmen door Cecil B. DeMille. Farrar zei altijd meer waarde te hechten aan de emotionele expressie van haar zangkunst dan aan lyrische perfectie. Ze was dan ook niet wars van enig effectbejag. Ook uiterlijk viel ze op, niet alleen door haar schoonheid, maar ook vanwege haar flapper-achtige verschijning in de jaren tien en twintig.

Geraldine was de diva van de internationale operahuizen die gezworen had nooit te trouwen. Hij was de vechter, de gokker, de hartenbreker die furore maakte op het toneel. Samen vormde de Amerikaanse Geraldine en de Nederlander Lou een van de meest legendarische artiestenkoppels aller tijden.

Het verhaal van De eerste vrouw begint in 1935 als Geraldine iets na middernacht een telefoontje krijgt. Het is iemand van de pers die haar verteld dat Lou Tellegen is overleden. Dan gaan we terug in de tijd en kruipt de auteur in de huid van Geraldine, Geraldine schrijft het verhaal in elkaar. De eerste vrouw verhaalt vanuit een wisselend perspectief. Doordat het verhaal van Geraldine in de ik-vorm wordt geschreven komt deze hoofdpersoon dichter bij je te staan dan Lou, waarvan verteld wordt vanuit de derde persoon. Smit beschikt over een groot inlevingsvermogen en met haar verbeeldingskracht heeft ze alles perfect en geloofwaardig ingekleurd. Veel is gebaseerd op historische feiten maar het liefdesverhaal is ontsproten uit het brein van Smit, vanuit haar eigen interpretatie. Deze roman, gebaseerd op historisch feitenmateriaal neemt je mee in een wereld van de opera, theater en cinema. Een soort van geschiedenisles, maar niet zo’n saaie geschiedenisles, een les die je als een mooie film voorbij ziet komen en voortdurend blijft fascineren.

De eerste vrouw verhaalt over de ambities van dit koppel, hun twijfels, hun angsten en hun grote verschillen. De hoofdpersonen worden scherp neergezet. Mensen met verschillende drijfveren. Geraldine wijdt haar leven voor de kunst maar het is haar niet te doen om de roem. Lou leeft voor de aandacht, hij wil gezien worden. Lou heeft voortdurend een masker op, hij is zichzelf niet, hij speelt zichzelf. Een man waar ik soms weinig sympathie voor had. Zo speelt hij ook de geliefde van Geraldine en het zal jaren duren voordat Geraldine zijn spel doorziet. Een liefdesverhaal in een roerige tijd, een tijd van oorlog en een tijd waarin Geraldine het grote voorbeeld wordt voor het opkomende feminisme. De tijd van het ontstaan van de film, een grote verandering voor de wereld.

De liefdesgeschiedenis tussen Tellegen en Farrar sprak haar aan omdat het twee tegenpolen waren. Smit heeft twee jaar onderzoek gedaan naar het verhaal, waarvan slechts een kwart van de verzamelde informatie in het boek is beland. Op het moment dat Susan Smit dit boek aan het schrijven was knapte haar eigen relatie. Toen dit haar overkwam wist ze dat ze zou komen op een punt waarop Farrar wordt verlaten. Ze zag er eerst erg tegenop maar toen het zover was vond ze het fijn het helemaal op te kunnen schrijven. Door de breuk in haar eigen relatie kon ze het intensiever schrijven dan als het haar niet was overkomen. Door de verbeeldingskracht van Susan en haar doordringende wijze van beschrijven heeft de auteur met De eerste vrouw een prachtig, filmisch verhaal neergezet, een verhaal dat je raakt…