Tag: Literaire non-fictie

Windkracht 6 – Agnes van Overveld – Gastrecensie Mieke Wijnants

Windkracht 6 – Agnes van Overveld – Gastrecensie Mieke Wijnants

Geplaatst op door Wendy Wenning

OVER DE AUTEUR:
Agnes van Overveld (1963) is echtgenote, moeder van drie kinderen, vrijwilligster en pr- en communicatiemedewerkster. Ze schreef Windkracht 6 uit respect voor blinden en slechtzienden, en voor Ria in het bijzonder, want ondanks dat zij altijd zwart ziet, brandt er een lichtje in haar hart.
Ook schreef Agnes over de gevolgen van haar hersenvliesontsteking; om lotgenoten op weg te helpen en om onzichtbaar letsel zichtbaar te maken. Maar ze schreef vooral om jou de warmte te laten voelen die zij zelf ervaart in haar vriendschap met Ria, want een vriendschap zo puur maakt dat je het leven opnieuw leert vieren… ondanks beperkingen en handicap.
Agnes kwam bij Ria terecht om haar te helpen. Of… was het andersom?

SAMENVATTING:
Hoe was het voor Ria om op haar zestiende blind te worden en haar ouderlijk huis in 1956 te verlaten? En hoe krabbelde Agnes op na de hersenvliesontsteking die haar in 2010 trof? Twee levensverhalen in een uit het hart geschreven verhalenbundel. Ze zijn niet ál te droevig, want juist door dit noodlot ontstond een bijzondere vriendschap tussen Ria en Agnes; door vrijwilligerswerk ontmoetten zij elkaar.

Via de ogen van Agnes ziet Ria de wereld, en Ria op haar beurt ‘voelt’ het hoofd van Agnes als ze het door vermoeidheid niet naar behoren gebruiken kan. Samen staan ze sterk. Ook houden ze van geintjes en uitdagingen. Hun belevenissen leveren mooie verhalen op.
In deel één ervaar je de bijzondere momenten die Ria en Agnes deelden.
In deel twee lees je over de ogenblikken die hun levens veranderden, de impact hiervan én de hoopgevende manier waarop zij hiermee omsprongen.

OVER DE COVER:
Een prachtige en leuke foto van Agnes en Ria op de tandem waar ze tegen de windkracht intrappen. Achter de vrouwen zie ik donkere en lichte wolken. In grote witte letters de titel Windkracht 6. In kleinere witte letters staat: Kracht na tegenslag. De cover en titel maakt mij nieuwsgierig naar het verhaal erachter en nodigt uit tot lezen. Dit alles samen geeft perfect de inhoud van het boek weer en dus subliem gekozen.

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Deze roman gaat over Agnes en Ria die beiden met een niet aangeboren beperking moeten leven. Hoe deze zijn ontstaan en wat dit inhoudt wordt verteld in een aantal inspirerende verhalen over vriendschap en doorzettingsvermogen.

Door een ruggenprik in het ziekenhuis heeft de dan 47 jarige Agnes een hersenvliesontsteking opgelopen en daar een aantal ingrijpende beperkingen aan over gehouden. Hierdoor kan ze niet meer alles wat ze voorheen wel kon en zo normaal leek. Ze moet veel inleveren en niet alleen qua gezondheid, maar ze raakt ook haar baan kwijt, is niet langer de spil van haar gezin en moet op haar hoede zijn voor licht, drukte en extra prikkels. Haar grenzen goed bewaken. Ondanks alles wil ze bezig zijn en blijven en gaat op zoek naar vrijwilligerswerk. Dit lukt en ze komt bij Ria terecht, die vanaf haar 16e blind is. Het klikt meteen tussen de vrouwen.

Ria is een 72 jarige blinde, sportieve, spontane, sterke en goedlachse vrouw, die altijd in is voor een grapje en graag dingen onderneemt. Daarnaast kan ze ook serieus zijn en kent heel wat wijsheden waar we van kunnen leren. Wil ook nog van alles doen wat ze nog nooit heeft gedaan. Ze heeft deze uitdagingen ook nodig.
Agnes laat Ria zien, en Ria laat Agnes voelen. Ze vullen en voelen elkaar perfect aan.

“Ik had haar gezicht leren lezen en wij hadden elkaar leren begrijpen zonder woorden.”

Wat deze vrouwen samen beleven wordt op een leuke, realistische en humorvolle manier beschreven. Zelfspot is de dames niet onbekend. Daarnaast beschikken ze beiden over een groot doorzettingsvermogen en optimisme. Kijken naar en omarmen van wat wel nog kan en wat wel nog is en daarvan genieten. Denken in mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Een prachtige krachtige manier van leven met een beperking.

“Alles hangt samen met hoe je denkt, wát je zegt. Je denkkracht is belangrijk, dus denk jezelf leeg…”

De inhoud is zeer overzichtelijk. Je kunt deze roman van voor naar achteren en vice versa lezen, maar ook eerst het verhaal van Agnes, daarna enkele verhalen over hun belevenissen samen, dan het verhaal van Ria en vervolgens de rest van de avonturen, die deze twee bijzondere vrouwen samen meemaken. Je kunt dus alle kanten op met dit waargebeurd verhaal.
Opvallend is dat er twee keer een Deel 2 voorkomt in dit boek. Deel 2 Agnes voor en na de meningitis en Deel 2 Ria voor en na het blind worden. In deze delen vind je ook een aantal waardevolle tips voor mensen met een beperking, maar waar wij allemaal ons voordeel mee kunnen doen.
Het is een (h)eerlijk geschreven verhaal waar ik van heb genoten, maar waardoor ik ook meer inzicht heb gekregen wat het betekent om blind te zijn en hoe mensen aankijken tegen en omgaan met een beperking die niet zichtbaar is. Tijdens het lezen kreeg ik een goed beeld van deze vrouwen en de situaties waar ze in terecht komen of tegenaan lopen. Hoe ze van hun leven levenskunst maken. Elkaar Inspireren, maar in feite ons allemaal. De warme en begripvolle vriendschap. Elkaar helpen en steunen. Zo zou het altijd en overal moeten zijn, dan zag de wereld er heel wat beter uit.

Deze roman is zeer toegankelijk veel velen en leest als een trein. Heb meermalen hartelijk kunnen lachen. Maar de auteur wist ook mijn emoties met betrekking tot boosheid en verdriet te beroeren en verwoord alles op een fijne, ongedwongen manier zonder gebruik te maken van moeilijke woorden of medische termen waar je over zou kunnen struikelen.
Zelfvertrouwen, vertrouwen in anderen hebben, warmte, begrip, geduld, aanvoelen, acceptatie, respect, waardering en vriendschap zijn zeer belangrijk als je moet leven met een beperking, maar m.i. ook zonder beperking.
Agnes en Ria zijn ware levenskunstenaars!

“Ik heb mijn nieuwe leven lief.”

4****

Titel: Windkracht 6 |Auteur: Agnes van Overveld
Uitgever: Uitgeverij van Brug |ISBN: 9789065233615 |Blz: 256
Verschijningsdatum: december 2015

Windkracht 6 is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Ik ga even zaad halen – Suzanne Geysendorpher – Gastrecensie Mieke Wijnants

Ik ga even zaad halen – Suzanne Geysendorpher – Gastrecensie Mieke Wijnants

Geplaatst op door Wendy Wenning

OVER DE AUTEUR:

Suzanne Geysendorpher (1975) groeide op in de Drechtsteden, maar woont nu in Utrecht. Ze werkt als zelfstandig consultant en is inmiddels trotse moeder van een zoon. Suzanne schreef haar boek, omdat ze zelf had gewild dat er een boek als dit bestaan had toen ze aan haar zoektocht begon.

ACHTERFLAP:

‘Zeg, kom jij ook voor de speeddate?’
‘Sorry?’
Naast mijn auto staat een kleine, stevige vrouw met kort rood haar.
‘Of je ook voor de speeddate komt!’ Ze wijst naar de overkant. ‘Daar. In dat gebouw daar! Een donorspeeddate, voor sperma, je weet wel.’

Ik ga even zaad halen is het openhartige verhaal van Suzanne die op zoek gaat naar een spermadonor. Geschreven in een stijl die je recht in je gezicht slaat.
Zesendertig is ze, als ze zich realiseert dat haar eitjes beperkt houdbaar zijn. Zesendertig, alleenstaand en lesbisch. Haar zoektocht naar donorzaad brengt bizarre, humoristische en ontroerende wendingen met zich mee. Het wordt er niet makkelijker op als er een nieuwe partner in haar leven komt.
Met een scherpe en kritische blik bekijkt Suzanne de mogelijkheden, met daarbij één ding in het achterhoofd: wat is het allerbeste voor haar toekomstige kind?
Uiteindelijk vindt ze een donor op een manier die ze zelf niet voor mogelijk had gehouden.

OVER DE COVER:

Op een witte ondergrond een grijs hart en in grote zwarte letters de titel: Ik ga even zaad halen. Het hart geeft aan dat het kindje van harte welkom is en met liefde wordt gezocht naar een donor. De cover valt zeker op. Trekt de aandacht in de winkel, want geen alledaagse titel. Subliem gekozen dus.

OVER DE INHOUD EN MIJN PERSOONLIJKE MENING

Op de eerste bladzijde staat:

Voor de vrouw die wacht op het juiste moment.
Voor de vrouw die zoekt naar de perfecte partner.
Voor de vrouw die wacht op een “ja” van haar wederhelft.
Voor de vrouw die haar klok voelt tikken.
Voor de vrouw die zich laat leiden door haar omgeving.
Voor de vrouw die denkt dat ze het niet alleen kan.
                 Ooit stond ik waar jij nu staat.

Dan volgt de proloog die begint met “Daar lig je dan. Klein, kwetsbaar en vol levenslust”.

Dit geeft aan dat het Suzanne uiteindelijk is gelukt om een kindje te mogen krijgen.
De lange en moeilijke weg die ze hiervoor heeft moeten bewandelen vertelt ze in deze roman.

Suzanne is lesbisch, 36 jaar, heeft geen relatie en haar kinderwens is dermate groot dat ze op zoek gaat naar een geschikte spermadonor. Het lijkt in eerste instantie snel te lukken als ze haar kinderwens kenbaar maakt aan vriend Sam. Sam is bereid om haar te helpen. Er volgen nog wat gesprekken en berichtjes. Hij is er zeker van en wil ook graag een kindje. Hij heeft plannen om in Frankrijk te gaan wonen en werken, maar voorziet geen problemen. Suzanne en hun kindje zullen samen de vakanties daar doorbrengen en tussendoor komt hij geregeld naar Nederland. Op deze manier weten Suzanne en haar toekomstige kindje wie de vader is, is er contact en staat ze er niet alleen voor. Allemaal heel belangrijk voor Suzanne. Het een ideale situatie voor alle betrokken partijen

Alles lijkt in kannen en kruiken totdat Sam een relatie krijgt met een vrouw en hij er liever van afziet, ondanks dat deze vrouw openstaat voor het plan.De kinderwens van Suzanne spat voor de 1e keer uit elkaar. Ze heeft wel begrip voor Sam zijn keuze.

Dan ontmoet ze Francien en ze krijgen een relatie. Zijn gelukkig en maken plannen voor de toekomst. Francien heeft al een dochtertje Koosje van 6 jaar, maar ziet een tweede kindje wel zitten. De vele bezoekjes aan klinieken, donorspeeddates, bijeenkomsten voor mensen die om wat voor een reden dan ook op zoek zijn naar een spermadonor volgen zich in rap tempo op. Ze zoekt op internet naar alles wat ze wil weten en waar ze aan moet denken als ze een kindje wil van een donor.

In de klinieken volgen lichamelijke- geestelijke- en achtergrondonderzoeken. Willen ze weten of ze een koopwoning heeft en hoe groot deze is, hoe hoog haar salaris, of ze een partner heeft. Vult ze ellenlange lijsten in waarvan sommige weer vragen oproepen. Legt contact met lotgenoten op FB.

“Het heeft me veel denk- voel- huil- en bezinwerk gekost” 

Francien blijkt echter nog niet klaar voor een tweede kindje en andere veranderingen die dan zullen plaatsvinden, zoals samenwonen in Utrecht. Suzanne parkeert haar wens even, om Francien meer tijd te geven om aan de toekomstige situatie te wennen. Dit doet ze diverse malen, om uiteindelijk te moeten erkennen dat haar wens en toekomstbeeld niet stroken met die van Francien. Inmiddels is ze 37 jaar, heeft liefdesverdriet en de vruchtbare tijd die ze nog heeft om een kindje te krijgen tikt weg.

“Mijn hart huilt. Ik wil het helemaal niet alleen doen, maar ik heb geen keus”

Ze wil de regie zelf in handen houden. Weet wat ze wel en niet wil en wie de vader van haar kind mag worden.

“Mijn kind zal krijgen waar hij recht op heeft. Het recht om te weten wie zijn biologische ouders zijn”.

Uiteindelijk lukt het Suzanne na 2,5 jaar en gaat haar kinderwens in vervulling. Hoe? Dat lees je in deze roman, die tot de laatste bladzijden spannend blijft.

“God wat heb ik zin om je te ontmoeten, om van je te leren, om gek van je te worden, om van je te houden en je te liefkozen. Je groot te brengen en mee te bewegen op het pad dat wij samen bewandelen. Wat ben jij welkom!”

De auteur heeft een fijne vlotte schrijfstijl, vertelt realistisch, eerlijk en met humor over de lange pijnlijke weg die ze heeft moeten bewandelen om haar kinderwens werkelijkheid te laten worden. De hoofdstukken zijn niet te lang en alles wordt goed en op een plezierige manier uitgelegd. Het is geen opsomming van, maar een echt verhaal geworden. De karakters van Suzanne en Francien worden goed uitgediept, zodat ik mij goed kon inleven en meevoelen. De bureaucratie en (on)begrip van sommige mensen in klinieken wordt goed verwoord. Nu en dan wist de auteur mijn gevoelens dusdanig te beroeren dat er tranen over mijn wangen liepen, maar ook  boosheid als ik las waar een (lesbische) alleenstaande vrouw overal aan moet voldoen om in aanmerking te komen voor een spermadonor. Te triest voor woorden.

Minpuntje vond ik de uitgebreide beschrijving van de ovulatietest, omdat dit mijn inziens niks extra’s toevoegt aan het verhaal. Dit had voor mijn gevoel korter gemogen.

Het is een boek dat iedereen wel of niet in dezelfde situatie zou moeten lezen, om zich zo te realiseren wat deze aanstaande moeders allemaal te wachten staat, waar ze doorheen moeten en hoeveel vechtlust en doorzettingsvermogen hiervoor nodig is. Het is niet zomaar: “Ik ga even zaad halen”.

Achter in het boek staat een bronvermelding en noot van de auteur.

4****

Gastrecensie Mieke Wijnants

Titel: Ik ga even zaad halen|Auteur: Suzanne Geysendorpher
Uitgever: Paris Books|ISBN: 9789492179562 |Blz: 356
Verschijningsdatum: november 2016

Ik ga even zaad halen is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

 

 

In de brievenbus – Wilma – een leven geleden – Hugo Verkley

In de brievenbus – Wilma – een leven geleden – Hugo Verkley

Geplaatst op door Wendy Wenning

Het leven van Wilma (1962) is een leven van verdriet. Haar hele jeugd wordt ze vrijwel dagelijks misbruikt door haar vader, broers en bekenden van de familie. Later misbruikt haar eerste man Wilma ook. Als Wilma erachter komt dat hij ook aan hun drie kinderen zit, stort haar wereld in. Ze grijpt naar de drugs en om de heroïne en cocaïne te kunnen betalen, gaat ze de prostitutie in. Na vijf jaar raakt ze opnieuw zwanger en weet op eigen kracht af te kicken. Toch kan ze nooit echt afrekenen met haar verleden. Ze blijft een onbestemd gevoel houden, heeft het idee dat haar ouders niet zijn wie ze altijd zeiden te zijn. In 2012 wordt het Wilma allemaal te veel; ze raakt dakloos en gaat weer werken in de prostitutie. Om rustig te kunnen sterven, wil ze antwoord op de vraag wie nu toch haar moeder is. Misschien wel een zus, of toch de vrouw die altijd zei haar moeder te zijn?

Hugo Verkley(1985) is journalist en schrijver. Hij heeft interesse in mensen die totaal andere levens leiden dan hijzelf. Wilma – Een leven geleden, is zijn derde non-fictieboek. Straatgeheimen, zijn vorige boek, won De Brave New Booksprijs van 2014.

Over Straatgeheimen:
‘Straatgeheimen geeft daklozen een gezicht’ – AD

‘Een boek dat emoties losmaakt en aan het denken zet.’ – Jury Brave New Books prijs

‘De verhalen ademen oprechte interesse. En dat is hartverwarmend.’ – Zanger en televisiemaker Joris Linssen

Met dank aan SAAM Uitgeverij voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Wilma – Een leven geleden|Auteur: Hugo Verkley
Uitgever: SAAM Uitgever|ISBN: 9789492261120|Blz: 128
Verschijningsdatum: februari 2017

Wilma – Een leven geleden is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
SAAM Uitgeverij

[bol_product_links block_id=”bol_590ce2895cfd8_selected-products” products=”9200000075174244″ name=”Wilma – een leven geleden” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]