Jeroen van der Meulen groeide op als zoon van een kunstenaar op in een wereld vol beelden en fantasie. In zijn latere leven ontwikkelde hij een liefde voor taal en natuur, getallen en geschiedenis. Hertstranen is zijn debuutroman.

Niets is wat het lijkt. Deze symbolistische roman draait om de eigenzinnige cijferaar Toxopeus, wiens leven gedomineerd wordt door een ingrijpende gebeurtenis in zijn jeugd. De lezer wordt meegesleurd in een sinistere wereld vol surrealistische scènes, waarin waan en werkelijkheid een rituele dans voeren.

Hertstranen  omvat drie delen: Donkere maan, Nieuwe maan en Volle maan en de hoofdstukken hebben een romeinse nummering. Donkere maan en Volle maan verhalen vanuit het heden, in Nieuwe maan gaan we terug in de tijd en leren we de reden waarom Toxopeus zo zoekende is. Want daar draait het om in dit boek, Toxopeus is op zoek, op zoek naar dat ene element.

Je wordt meegevoerd in een verhaal waar het soms onmogelijk is om te bepalen of dit zich nu echt afspeelt of dat dit de onrustige gedachten zijn van Toxopeus. Het is verwarrend en de onrust die in Toxopeus waart geeft een beklemmend gevoel. Een man die steeds meer gefascineerd is geraakt door alles wat dood is en die de drang heeft het te vereeuwigen.

“Het voelde als een bal in zijn hart, een ei van razernij, dat ingekapseld werd om nooit meer uit te komen.”

Vooral het eerste deel van Hertstranen is ietwat chaotisch en het is moeilijk te bepalen wat er van dit verhaal te verwachten is. Wie en wat is Toxopeus? Waarom is de Maan zo belangrijk voor hem? Het tweede deel maakt langzaam meer duidelijk. Er zijn herinneringen aan een verschrikkelijke gebeurtenis maar het lijkt of er iets mist.

“De ijselijke kreten van zijn ouders verdwenen in de diepste krochten van zijn ziel.”

Toxopeus verzamelde als kind voorwerpen, voorwerpen die hij vond tijdens wandelingen over de kale klippen van een eiland. Maar na verloop van tijd vond hij niet veel meer. De voorwerpen hadden het verleden gereconstrueerd tot aan die fatale dag. Daar stokte het. Het was het puzzelstukje dat hij niet meer kon vinden. Dan het besef dat hij hulp nodig heeft. Zijn zoektocht brengt hem op de vreemdste plekken en een diversiteit personages komt aan hem voorbij.

“Mensen hebben er een puinhoop van gemaakt met hun religies en bijgeloof, zij hebben de chaos overgenomen, zodat die nooit meer weggaat.”

Hertstranen is een boek waar je even goed voor moet gaan zitten en zeker niet even als tussendoortje moet lezen. Een epos waar de fantasie nauwelijks te onderscheiden is van de werkelijkheid en die je vanaf het begin met de nodige vragen laat zitten. De verweven mythologie geeft een spirituele tint en de details in het verhaal zorgen dat je meer wilt weten en natuurlijk het waarom. De uiteindelijke verklaring laat lang op zich wachten, de auteur zal pas op het laatste moment die ene onthulling doen, een onthulling die weinig lezers zullen zien aankomen. Een bijzondere roman die een nieuw literair talent laat zien.

“Uiteindelijk is alles terug te brengen tot de elementen en de strijd tussen goed en kwaad.”

4****

Hertstranen is een harsachtige stof die zich in de ooghoek van een hert verzamelt en in de middeleeuwen werd gebruikt tegen allerhande kwalen waaronder de vallende ziekte.

Met dank aan Uitgeverij Gopher voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Wendy Wenning

Titel: Hertstranen|Auteur: Jeroen van der Meulen
Uitgever: Gopher|ISBN: 9789051799569|Blz: 267
Verschijningsdatum: mei 2017

Hertstranen is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com