Antoinette Kalkman publiceerde in 2019 haar thriller Bonuszoon. Een thriller die door vele thrillerlezers enthousiast werd ontvangen en met smart liet wachten op de volgende thriller van deze auteur. Eind 2023 was het eindelijk zover, toen verscheen Uitgedokterd. Een thriller waarin een aantal hoofdstukken gebaseerd is op de waarheid. De royalty’s van deze thriller doneert Kalkman aan de Stichting ALS Nederland.

Valérie, de dochter van Eveline en Matthijs is een veelbelovend hockytalent. Als ze tijdens een wedstrijd instort lijkt het een soort van epilepsieaanval. Helaas blijkt ze een tumor in de wervelkolom te hebben en ze moet geopereerd worden. Een operatie waar de artsen positief over zijn, maar na de operatie is het tegendeel waar. Een zenuw is onherstelbaar beschadigd, Valérie is invalide. Eveline, in het dagelijks leven journaliste, laat het er niet bij zitten, vooral als bekend wordt dat het ziekenhuis een fout heeft gemaakt. Ze is vastbesloten de betreffende artsen ter verantwoording te roepen, koste wat het kost.

‘Valérie is door haar knieën gezakt. Haar armen hangen slap langs haar lichaam. Ze valt voorover, met haar gezicht plat op de grond.‘

Het boek start met de eed van Hippocrates, de eed waarin artsen zichzelf verplichten bepaalde beroepsregels te zullen handhaven. Dan is er de proloog, waarvan de inhoud doet denken aan een ernstig ongeluk. Uitgedokterd is verdeeld in seizoenen: Lente, zomer, herfst, winter en sluit weer af met Lente. Het verhaal gaat voortvarend van start, met genoeg gebeurtenissen die de volle aandacht vragen. Daarnaast is er een uitgebreide kennismaking met de personages: Eveline, Justus en Ferdinand waarvan de laatste het minst symphatieke karakter heeft. Een man die zichzelf helemaal geweldig vindt en meestal hoog van de toren blaast. Justus is zijn zwager en daar Ferdinand hoofd van de afdeling is heeft Justus maar te luisteren. De dingen die Eveline doet zal elke moeder kunnen begrijpen. Uitgedokterd verhaalt vanuit de drie personages, allemaal vanuit de eerste persoon. Waar de auteur in haar vorige thriller mee uitblonk, ziet men in deze thriller weer sterk terug. Een verhaal dat sterk wordt gedragen door de personages en de psychologie die daarmee van doen heeft. De spanning komt grotendeels voort uit de gedragingen van deze personages en de vragen die door hun gedrag voortdurend worden opgeroepen. Situaties die doen afvragen hoe het gaat aflopen. Een aanrader in deze om voor deze thriller op te pakken, eerst de novelle Groeistuipen te lezen om nog een beter beeld van de personages te krijgen.

‘Nooit eerder is het hazenpad kiezen in mijn gedachten opgekomen, voor welke uitdaging in mijn leven ik ook stond. Op dit moment smeekt echter elke zenuw in mijn lijf om het op een lopen te zetten.’

Uitgedokterd is niet zomaar een thriller. Het is een spannend verhaal over misstanden en over de kwetsbaarheid van (zieke) mensen. Het vertrouwen dat men in artsen heeft, en hoe dat helaas ook beschadigd kan worden. En hoe iemand dan kan reageren is door Kalkman uiterst tastbaar neergezet. Maar ook wordt in deze thriller duidelijk belicht dat artsen ook maar mensen zijn, en dat er redenen kunnen zijn waarom er iets mis gaat. De auteur heeft een pittig thema uitgekozen, maar dat ze hier perfect mee uit de voeten kan is wel duidelijk. Dit is een boek dat niet makkelijk weg te leggen is en Kalkman weet door thrillerwaardige situaties naar een mooie afsluiting toe te werken. Door de gedegen uitwerking van het geheel blijkt dat haar vorige thriller Bonuszoon geen toevalstreffer is geweest. Regelmatig voelde het lezen als het kijken naar een spannende dramaserie die vraagt om te bingewatchen, juist door het fijne gehalte aan psychologie.

Een waardige opvolger van Bonuszoon en het is super genieten van het hoge psychologische niveau.

4½****

Met dank aan Godijn Publishing en Antoinette Kalkman voor het recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl.