Op zaterdag 17 november werd in De Vroolijke Frans in Brummen Paal 15 gepresenteerd, een bundel met Waddenverhalen. Onder een strakblauwe hemel reed ik van mijn woonplaats Epe door het Gelderse landschap om hierbij aanwezig te zijn. Hieronder mijn verslag en de foto’s die ik maakte.

De Veluwse natuur leek bijna jaloers op de belangstelling die het Waddengebied straks zou krijgen, ze pronkte uitbundig met haar herfsttooi. Maar vandaag ging mijn aandacht naar het eiland Ameland en de vijftien vrouwen die zich daar tijdens een midweek in juni hadden laten inspireren tot het schrijven van een kort verhaal. Paal 15 is een initiatief van Marelle Boersma, het titelverhaal is geschreven door Antoinette Kalkman. Zij hebben samen de nieuwe ThrillerAcademie opgezet.

We werden ontvangen door Esther van der Ham van Droomvallei Uitgeverij. Zij is niet alleen de uitgever van de verhalenbundel, maar ook een van de deelnemende schrijvers. Ze toonde trots het boek dat later door Marelle zou worden overhandigd aan Ruben Smit, ecoloog en maker van de film ‘WAD! Overleven op de grens van water en land’. Deze gepassioneerde liefhebber van de Wadden was natuurlijk verheugd met het feit dat per verkocht boek 1 euro naar de Waddenvereniging gaat.

Voordat Marelle overging tot de officiële overhandiging van het eerste exemplaar vertelde ze over het ontstaan van dit initiatief, wat ze zelf ‘een van de pareltjes aan de ketting’ noemde. Ze blikte terug op haar vroegere vakanties op de Waddeneilanden en het wadlopen. De Wadden staan voor haar voor rust, stilte, romantiek, historie en bijzondere natuur. Maar het is er ook spannend, want het kan er soms flink spoken. Iedereen weet dat het voor veel schrijvers een droom is om een boek uit te geven met zijn eigen verhaal erin en zijn naam op de omslag. Met dit schrijfproject kon Marelle een aantal mensen die kans bieden, mede omdat ze hen ook als schrijfdocent zou begeleiden. En als zoiets inspirerends dan ook nog gecombineerd wordt met een goed doel, dan weet je dat je goed zit. Ze zette haar idee op facebook en binnen drie dagen was de midweek volgeboekt. Een overweldigende respons, dat staat als een paal boven water.

Na deze uitleg overhandigde Marelle onder luid applaus het eerste exemplaar van Paal 15 aan Ruben Smit. Velen zullen zijn film inmiddels gezien hebben, zoniet: doe het! Hij wil via zijn film iedereen, maar vooral de kinderen laten zien hoe kwetsbaar het Waddengebied is en welke bron van leven dit herbergt. De kinderen zijn degenen die later de bescherming van dit werelderfgoed op zich moeten nemen. Eigenlijk had Ruben als zestiende verhalenverteller moeten worden toegevoegd aan het boek, want we hingen aan zijn lippen toen hij vertelde over de bergeenden en de tocht van hun kuikentjes naar de zee, een kilometer verderop. Hij had dit kunnen vastleggen omdat hij ontdekte dat je aan de zilvermeeuwen kon zien wanneer de kuikens uit het ei zouden komen en samen met pa en ma hun nest in het konijnenhol zouden verlaten. Zelfs de lokale boswachter had dit nog nooit met eigen ogen gezien en zo kon Ruben via deze film ook de eilanders nog iets nieuws tonen. ‘Zilvermeeuwen kunnen uitstekend doen alsof ze niks zitten te doen’ vertelde hij. Ik concludeerde daaruit dat ze voor hem inmiddels een open boek zijn, om maar eens een bruggetje te maken naar deze dag.

Hierna konden we de bundel kopen en laten signeren. Tien van de vijftien schrijvers konden aanwezig zijn en ik heb alle tien handtekeningen weten te scoren, aangevuld met die van Ruben. Op een van mijn foto’s staat een overzicht van de auteurs en hun verhalen.

Vandaag ben ik met mijn vier exemplaren een ambassadeur van de Wadden geworden. En die Veluwse natuur dan? Dat komt ook wel goed, hoor. Volgend jaar zal zij haar eigen rol spelen in een boek: de misdaadroman die ik op dit moment aan het schrijven ben.

Bertina Mulder