Categorie: Gelezen

Verknipte tegenstander – Melissa Skaye – Recensie

Verknipte tegenstander – Melissa Skaye – Recensie

Terwijl Sanne nog druk bezig is met het verwerken van dingen uit het verleden, worden Sanne en Luca als rechercheurs geconfronteerd met een aantal zaken die buiten hun jurisdictie vallen. Als bij toeval worden in een bos in Friesland lichaamsdelen gevonden die er al jaren blijken te liggen. In Amersfoort verdwijnen de vrouw en dochter van een vriend van Luca’s broer Gianni spoorloos en Gianni vraagt zijn broer om hulp. Allemaal vreemde zaken waar Sanne en Luca niets mee te maken hebben. Het afschudden van haar verleden blijkt voor Sanne een moeilijker taak dan gedacht, vooral als het verleden steeds dichter bij het heden lijkt te komen.

Hij kon zijn lippen niet bewegen, die waren bevroren. Zijn verwondingen voelden heet, maar konden de kou niet verdrijven. Kou die altijd als een laagje om zijn lichaam zat, zelfs in de zomer.

Na het lezen van Verminkte toekomst was het met smart wachten op VT5, Verknipte tegenstander. Toen nog niet wetende dat het verhaal van Verminkte toekomst nog een venijnig staartje zou krijgen, was er evengoed de ongeduld om meer van Sanne en de andere personages te horen. De hele serie al gelezen te hebben en de personages in het hart gesloten te hebben, is het weer een feest om meegevoerd te worden met de belevenissen van Sanne en Luca als rechercheursteam, en de andere (bij)personages die langzamerhand een grotere rol toebedeeld krijgen.

In de vorige delen heeft Sanne al veel meegemaakt en weet hierbij veel steun te krijgen van Luca en Will. Will is in dit deel prominenter aanwezig en dit zal ook zijn verklaring krijgen. Een onderdeel van een wending die misschien niet door iedereen verwacht en gehoopt was, maar deze wending was in ieder geval verrassend. Door het personage Will, die paragnost is, nog meer naar voren te trekken is het spirituele nog meer verweven dan anders. Skaye is zelf ook zeer spiritueel, mede door haar eigen vader, en hiermee zet ze een zeer persoonlijke handtekening in dit boek.

Skaye heeft het zich met Verknipte tegenstander niet makkelijk gemaakt. Verhaallijnen die best wel ingewikkeld in elkaar zitten, die zich in het heden en verleden afspelen, en het is verbazingwekkend hoe Skaye met alle personages deze lijnen strak weet te houden en geen enkele keer uit de bocht te vliegt. Soms valt er misschien wat aan de geloofwaardigheid te tornen, maar voor degene die de moeite neemt het nawoord te lezen, zal grotendeels het tegendeel bewezen worden. Het is moeilijk van te voren in te schatten op wat voor manier de verhaallijnen zich tot elkaar verbinden. Het duurt dan ook geruime tijd voordat er enkele vermoedens beginnen te rijzen en het is een kwestie van lezen en geduldig afwachten. Maar zodra de verbanden zichtbaar worden neemt de spanning in hoog tempo toe en wordt het helemaal onmogelijk het boek terzijde te leggen. Met een spannende ontknoping worden in Verknipte tegenstander de verhaallijnen aan elkaar verbonden zonder nog losse eindjes achter te laten.

Bewezen had Skaye zich inmiddels al wel maar met Verknipte tegenstander weet ze dit weer goed te benadrukken.

4½****

Titel: Verknipte tegenstander| Auteur: Melissa Skaye 
Uitgever: LetterRijn| ISBN: 9789491875649| Blz: 290
Verschijningsdatum: 11 oktober 2018

Verknipte tegenstander is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

LetterRijn

Bol.com

Ik wil jou(w) baby – Wendy Louise – Recensie

Ik wil jou(w) baby – Wendy Louise – Recensie

Dankzij een erfenis van haar opa, is Sara de trotse eigenaar van het goedlopende hotel Hoteldebotel. Samen met haar zus Mia, die drie jaar jonger is, runt zij het hotel. Het is hard werken, maar de voldoening is groot. Als ze toch iets meer tijd voor haarzelf wil vrij maken, besluit ze een hotelmanager aan te nemen. Dit wordt Ries, een man die jarenlange ervaring in de horeca heeft. Alles loopt op rolletjes. Maar dan, vlak voordat Sara dertig wordt, begint haar biologische klok te tikken. Een partner heeft ze niet, maar ze weet wel dat ze heel graag moeder wil worden en daar wil ze niet jaren op wachten. Sara bedenkt een masterplan. Onder valse voorwendselen gaat ze een half jaar naar Mallorca, waar haar beste vriend woont. Hij zal, zonder dat hij het weet, de vader worden van haar kind. Op haar eenendertigste zal Sara moeder zijn.

Er is eerst een inleiding waar we kort kennismaken met de personages in het verhaal en het masterplan van Sara uitgelegd krijgen. Ik wil jou(w) baby wordt vertelt vanuit het perspectief van Sara, in de eerste persoon. Bovenaan elk hoofdstuk staat een bijpassend citaat in het Spaans en daaronder de Nederlandse vertaling. Citaten die van toepassing zijn op het verhaal. Ondanks dat het verhaal best serieus is, weet Wendy Louise het op een vrolijke en speelse manier op papier te zetten. Althans, een groot deel van het verhaal is het genieten van de manier waarop Sara haar doel wil bereiken. Het is werken, vakantie vieren en haar beste vriend zo vaak mogelijk het bed in zien te krijgen zodat ze zwanger raakt van hem. Al komen regelmatig de twijfels opzetten. Het ontmoeten van een andere knappe en interessante man zal het er in ieder geval niet makkelijker opmaken.

Het in eerste instantie vrolijke en zomers gevoel dat dit verhaal opwekt maakt dat je door het verhaal heenvliegt en alle situaties die Sara meemaakt met veel plezier volgt. Dan lijkt eigenlijk het verhaal afgerond te zijn en is er de vraag waarom er nog zoveel bladzijden overblijven. Al snel wordt dit op een keiharde manier duidelijk gemaakt en verdwijnt die eerdere glimlach van het gezicht. Na het meeleven van de eerdere, over het algemeen leuke belevenissen wordt de lezer meegetrokken in iets wat het gevoel rechtsreeks aanspreekt. Een situatie die voor stilte zorgt. Ik las dit gedeelte daags voordat er een soortgelijke gebeurtenis op het nieuws kwam, en heb daarna de hele dag heb ik aan dit verhaal moeten denken. Alsof het zo moest zijn, dat net voor dat moment dit gedeelte gelezen werd.

Wendy Louise heeft met Ik wil jou(w) baby een mooi liefdesverhaal neergezet. Maar niet zomaar een liefdesverhaal, zo een die na een paar dagen weer op de achtergrond is verdwenen. Misschien zijn alle gebeurtenissen samengevat iets teveel van het goede, maar toch weet de auteur het geloofwaardig te houden. Een enerverende schrijfstijl waarmee voortdurend een goed tempo in het verhaal wordt gehouden. Een aantal van de personages blijven nog een tijd in gedachten en vooral een bepaalde gebeurtenis blijft lang bij. Dit geeft al aan dat Wendy Louise met dit verhaal een doordringend epos heeft neergezet. Een boek dat mij heeft weten te verrassen.

Ik wil jou(w) baby is een liefdesverhaal zo intens dat er na het lezen geruime tijd behoefte is aan complete stilte.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Wendy Louise voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Ik wil jou(w) baby|Auteur: Wendy Louise
Uitgever: Uitgeverij Wens Boeken|9789082908701|352 blz
Verschijningsdatum: oktober 2018

Ik wil jou(w) baby is verkrijgbaar in alle (online)boekwinkels en het ebook is tevens beschikbaar in het Kobo Plus abonnement.

Bestemming Bonaire – Linda van Rijn – Recensie

Bestemming Bonaire – Linda van Rijn – Recensie

Saar en Niek hebben net een verschrikkelijke mededeling gehad, hun kinderwens zal niet vervuld gaan worden. Alle mogelijke behandelingen zijn geprobeerd, maar samen kunnen ze geen kinderen krijgen. De artsen weten niet waar het aan ligt, maar er zijn geen opties meer. Ja, een behandeling in het buitenland, maar daar hebben ze geen vertrouwen in. Om alles even op een rijtje te zetten en te verwerken besluiten ze een vakantie te boeken, ze gaan drie weken naar Bonaire. Daar aangekomen blijkt het appartement dat ze geboekt hebben niet zo geweldig te zijn. Nogal oud en met een niet-werkende airco. Maar ze zijn toch van plan veel weg te zijn dus maken ze zich hier niet zo druk over. Ze maken kennis met Toine en Pauline, Nederlanders die op Bonaire wonen, en ondanks dat ze veel te verwerken hebben, hebben ze toch een topvakantie. Wel heeft Saar er problemen mee dat Niek weinig wil praten, terwijl zij er heel veel moeite mee heeft dat ze haar kinderwens voorgoed opzij moet zetten. Toch kan ze ook genieten van de vakantie. Maar als er een Nederlandse toerist vermist raakt en Saar door toeval hier meer mee te maken krijgt dan ze zou willen, verandert de vakantie langzamerhand in een verschrikkelijke nachtmerrie.

Het is begin november en in Nederland is het guur en koud. De verschrikkelijke mededeling zorgt ervoor dat Saar zich leeg voelt, geen energie meer heeft. Alles is troosteloos en juist daarom kiezen ze voor een zonnige bestemming, ergens waar het warm en licht is. Tijdens het schrijven van deze recensie is het ook koud in Nederland en al komt datgene wat het stel te horen krijgt heftig naar binnen, alleen al het regelen van de zonvakantie laat de warmte naar binnen stromen. Het is dan ook heel goed voor te stellen dat dit net is wat ze even nodig hebben. Niet dat het hierdoor vergeten wordt, maar het maakt het iets makkelijker om het even van hun af te zetten. Van Rijn weet in Bestemming Bonaire alles beeldend te beschrijven en voert de lezer in gedachten mee naar de Caribische eilanden.

Van Rijn heeft een fijne, meeslepende schrijfstijl en door als personages gewone mensen, zoals jij en ik, in het verhaal te plaatsen, is er weinig voor nodig om de lezer mee te voeren. Eerst draait het voornamelijk om de verwerking maar na de kennismaking met Toine en Pauline is er al een kleine verandering voelbaar. De levensstijl van Toine en Pauline wijkt toch iets af van hun levensstijl en Saar heeft er soms een vreemd, niet te onder woorden te brengen, gevoel bij. Ondanks dat het verhaal soms gewoon even wat door kabbelt, is het die lichte onderhuidse spanning die een waarschuwing afgeeft. Een waarschuwing voor ontwikkelingen die de lezer weleens kunnen verbazen. En dat gebeurt ook want het vermoeden dat in het allereerste begin wordt gewekt wordt later volledig aan de kant geschoven. Ondanks dat het duurt voordat de spanning tot grotere hoogte wordt gebracht, weet van Rijn vooral door de voortdurend aanwezige onderhuidse spanning de lezer te intrigeren.

Bestemming Bonaire heeft een fijne onderhuidse spanning en een setting waarmee de lezer zich lekker kan opwarmen tijdens de koude wintermaanden.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgever Marmer voor het recensie-exemplaar.

Alvast de eerste pagina’s lezen? Klik hier

Titel: Bestemming Bonaire| Auteur: Linda van Rijn
Uitgever: Uitgeverij Marmer| ISBN: 9789460684111| Blz: 288
Verschijningsdatum: oktober 2018

Bestemming Bonaire is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Sprong in het diepe – Tamara Haagmans – Recensie

Sprong in het diepe – Tamara Haagmans – Recensie


Jij bent nou nooit eens een keer spontaan, Tessa. Neem eens wat risico in het leven, mens.


Tessa krijgt regelmatig van haar vriend Frank te horen dat ze alleen maar veilig thuis wil zitten en het onbekende niet tegemoet durft te komen. Ze werken bij hetzelfde bedrijf en als Frank de dochter van de eigenaar meer ziet zitten dan Tessa is niet alleen het einde van hun relatie een feit, gezien de omstandigheden is het beter als Tessa bij het bedrijf vertrekt. Vriend kwijt, baan kwijt. Een flinke klap en het kost Tessa dan ook veel moeite om haar leven weer op te pakken. Een half jaar later vragen haar ouders of zij in plaats van hen, een midweek naar een golfresort wil gaan. Haar vader is door zijn rug gegaan en moet van de dokter rust houden. Eigenlijk zit Tessa het helemaal niet zitten, maar ze heeft nu toch niets te doen. Nog geen nieuwe baan in zicht dus kan ze net zo goed het aanbod van haar ouders aannemen.


Het golfresort bevindt zich in een stil dorpje in Duitsland. Het is november en in deze tijd is alles uitgestorven. Geen mens te bekennen behalve de Nederlandse badmeester Thomas die haar onder zijn hoede neemt. Een leuke man maar af en toe gedraagt hij zich erg vreemd. Aan het eind van de kleine vakantie haalt hij haar over nog wat vakantiedagen eraan vast te plakken. Hij moet wel werken maar zij kan gerust mee en na het werk kunnen ze dan leuke dingen gaan doen. Tessa begint Thomas steeds leuker te vinden en regelmatig heeft ze het idee dat het wederzijds is. Maar dan is er weer een vreemde situatie die haar doet twijfelen. Toch groeien ze steeds verder naar elkaar toe. Maar plots is Thomas verdwenen en ze kan geen contact meer met hem krijgen. Op het moment dat ze eindelijk accepteert dat ze hem niet meer zal zien, duikt hij ineens weer op. Maar dan ontdekt ze de schokkende waarheid…


Sprong in het diepe verhaalt vanuit het perspectief van Tessa, in de eerste persoon. We leren Tessa kennen als een jonge vrouw die het liefst in haar eigen veilige cocon verblijft. Een vrouw die niet meteen ja zegt, maar er eerst even goed over na moet denken, en de voor en tegens tegen elkaar afweegt. Bij elke twijfel kiest ze voor de veilige, bekende weg. Toch gaat ze alleen op vakantie, maar de bedoeling is om in alle rust verder te gaan met het schrijven van een boek. Als blijkt dat ze de laptop thuis heeft laten staan moeten de plannen bijgesteld worden. Gelukkig is daar Thomas, die voor de nodige afleiding zorgt. En dan zien we langzaam een verandering optreden bij Tessa. Dit personage wordt geloofwaardig en levensecht neergezet en het is niet moeilijk om je te kunnen verplaatsen in Tessa en met haar mee te leven. Zeker voor iemand die zelf niet zo spontaan is, wordt er een herkenbaar beeld neergezet. Op een gegeven moment rijst de vraag op waarom Thomas zo wisselvallig is, waardoor hij en Tessa om elkaar heen blijven draaien. Aantrekken en weer afstoten. Het wisselvallige van Thomas geeft het idee dat hij toch niet te vertrouwen is, maar op andere momenten krijg je weer een heel ander beeld. En de hele grote vraag is waarom Thomas plots verdwijnt en alle contact verbreekt. Heeft hij Tessa toch alleen maar aan het lijntje gehouden?

Haagmans heeft een fijne verteltrant en door veel herkenbare situaties in het verhaal te plaatsen maakt ze het aanspreekbaar voor menig lezer. Thomas is een personage dat lastig te doorgronden is, maar waarom dit is wordt later in het verhaal meer dan duidelijk. Gedurende het verhaal worden er allerlei dingen bedacht die de reden van Thomas zijn gedrag kunnen verklaren, maar als er eenmaal duidelijkheid geschept wordt is dit iets waar geen moment aan gedacht is. Een originele insteek.

Sprong in het diepe is een roman die je bijvoorbeeld leest op zo’n druilige middag, met een lekkere warme plaid op de bank. Een roman waarmee je even je zinnen kan verzetten en geniet van een origineel en meeslepend verhaal.


4****

Wendy Wenning


Met dank aan Uitgeverij Ellessy voor het toesturen van een recensie-exemplaar.


Titel: Sprong in het diepe|Auteur: Tamara Haagmans
Uitgever: Ellessy |ISBN: 97890866038787| Blz: 219
Verschijningsdatum: september 2018


Sprong in het diepe is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Reflectie – J. Sharpe – Recensie

Reflectie – J. Sharpe – Recensie

Het idee was simpel: we zouden een filmpje maken voor ons YouTube-kanaal. Ik zou levend begraven worden. We zouden alles filmen en zo spectaculaire content maken voor onze kijkers. Jezus, het is allemaal zo misgegaan. Nu zitten we vast. Om onverklaarbare redenen is de zeespiegel met bijna zeventienhonderd meter gestegen. Op vier andere bergtoppen na, staat verdomme heel het eiland – misschien zelfs wel de rest van de wereld – onder water! We hebben hier vrijwel niets. Er is geen eten, drinken of stroom en we kunnen geen contact maken met de buitenwereld.

Er gebeuren hier afgrijselijke dingen, met name in het hotel. En ik heb het gevoel dat het niet zal stoppen voordat we allemaal de waarheid onder ogen hebben gezien. Iets speelt met ons en zorgt ervoor dat we langzaam gek worden. We worden in de gaten gehouden, ik weet het zeker.

Recensie

Tiago en zijn vrienden zijn net afgestudeerd. Eigenlijk moeten ze op zoek naar een baan maar daar zijn ze nog niet mee bezig. Waar ze wel mee bezig zijn is grappen uithalen, bij elkaar en bij anderen. Grappen die ze filmen en op YouTube zetten. Tiago hoopte dat ze beroemd zouden worden met hun vlogs en dat ze daar hun geld mee konden verdienen. Ze halen graag stunts uit en nu gaan ze iemand levend begraven. Tiago is degene die in een doodskist wordt begraven en daar 24 uur lang zal verblijven. Maar dan gaan zijn vrienden weg en blijft hij alleen achter, onder de grond.

Jenny en Victor zijn samen met hun dochter Femke naar hotel de Pico de Arieiro gegaan om daar de zonopkomst mee te maken. Dit is op deze plek iets heel bijzonders en Jenny was hier speciaal met Victor heengegaan om iets romantisch mee te maken, als lijm voor hun relatie. En dan is er de eigenaar van het hotel, Reinaldo en de jonge vrouw Samantha die ook in het hotel verblijft. Mensen met allemaal plannen en hoop, maar dan is plots de bergtop omringd met water. De zeespiegel is zo hoog gestegen dat ze geen kant op kunnen.

Het gedeelte waarin beschreven wordt dat Tiago begraven wordt, onder de grond ligt en door zijn vrienden achtergelaten wordt, roept al gelijk een beklemmend gevoel op. De paniek die Tiago voelt wordt doorgegeven aan de lezer en is beangstigend. Die angst en beklemming blijft gedurende het verhaal voortdurend aanwezig, een gevoel waaraan met geen mogelijkheid te ontsnappen valt. De personages zitten vast op een plek, zonder voedsel, zonder water. De situatie waar zij zich in bevinden doet denken aan iets bovennatuurlijks. Verschillende verhaallijnen waar bizarre gebeurtenissen beschreven worden, gebeurtenissen die alleen maar meer verwarring zaaien. Het blijft lang onduidelijk waar dit verhaal heengaat totdat de verhaallijnen bij elkaar komen. Maar dan nog moet de lezer geduld hebben voordat men het gaat begrijpen.

Af en toe is er het gevoel als lezer voor de gek gehouden te worden en vraag je je af iets gemist te hebben. Waar de verwarring steeds groter wordt, wordt ook het beklemmende gevoel sterker. Maar dan begint er langzaam een opening te komen en krijgt men meer helderheid over de achterliggende gedachte van Reflectie en wordt ook voorzichtig de titel verklaard. Reflectie laat je continu twijfelen over wat echt is of niet en Sharpe laat zien dat hij het talent heeft de lezer in een staat van verwarring te brengen. Ook weet hij op fabuleuze wijze de lezer mee te slepen en een voortdurend intens spanningsveld te verwezenlijken. Dit boek vol met mysterie doet denken aan de boeken van Stephen King, alleen weet Sharpe er zijn eigen indrukwekkende stempel op te zetten. En dan die sublieme afronding…Chapeau!


Wat niet te betwisten valt is dat Reflectie een thriller is die een indrukwekkend staaltje schrijven en fantasie laat zien, en zeker een thriller is die de hoogst mogelijke waardering verdient.

5******

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Reflectie|Auteur: J. Sharpe
Uitgever: Zilverspoor|ISBN: |Blz:
Verschijningsdatum:

Reflectie is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Vreugde na verdriet – Dani van Doorn – Recensie

Vreugde na verdriet – Dani van Doorn – Recensie

Het kwam eigenlijk door een opmerking van een van zijn collega’s. Bij iemand van zijn afdeling was een baby’tje geboren en tijdens de pauza werd Leon geplaagd met zijn vrijgezellenstaat. Of het voor hem ook niet eens tijd werd om aan de vrouw te gaan en kinderen te krijgen. Hij reageerde een beetje laconiek maar op hetzelfde moment realiseert hij zich dat hij al een dochter heeft. Een dochter die nu zeven jaar oud is en die hij nog nooit heeft gezien. Jeanette, de moeder van het kind, vond het toen niet nodig hem op de hoogte te stellen maar de moeder van Jeanette had hem een briefkaart gestuurd en hem op de hoogte gesteld.

Leon besluit contact te gaan zoeken met Jeanette om te vragen of hij zijn dochter Leony mocht bezoeken. Het eerste bezoekje is wat onwennig maar al gauw lukt het Leon om in de vaderrol te stappen. Jeanette is er altijd bij, ze heeft er nog weinig vertrouwen in. Ze heeft het al zeven jaar alleen gedaan en is bang dat Leony gekwetst zal worden. Jeanette is een zelfstandige vrouw die zich al die jaren prima geredt heeft, maar is wel wat verbitterd geworden.

Verhalend vanuit een wisselend perspectief, in de derde persoon, worden de personages geintroduceerd. De vrijpartij van Leon en Jeanette was eenmalig en daarna hebben ze geen contact meer gehad. Dankzij de moeder van Jeanette is Leon wel op de hoogte dat hij een dochter heeft, maar heeft nooit contact gezocht. Het schuldgevoel dat plots komt opzetten zorgt ervoor dat hij toch die stap neemt. Tijdens de bezoekjes aan zijn dochter hangt er voortdurend een gespannen sfeer tussen Leon en Jeanette. Een sfeer die voelbaar wordt weergegeven door de auteur. De personages worden mooi uitgewerkt en maakt het mogelijk je in de personages te kunnen verplaatsen. Van beiden kanten snap je hun belemmeringen al schiet Jeanette soms een beetje erg door met haar gevoel.

Door haar fijne, soepele verteltrant slaagt de auteur er prima in de lezer gelijk het verhaal in te trekken. Het is een interessant thema en als lezer ben je nieuwsgierig hoe alles gaat verlopen. Al is er soms even het gevoel dat er getreuzeld wordt en kan het verhaal niet snel genoeg gaan. Maar dit wordt over het algemeen steeds opgevangen door een nieuwe ontwikkeling. Van Doorn laat de personages een natuurlijke en geloofwaardige groei doormaken en het is mooi om te zien hoe Leon zich ontpopt als een fantastische vader.

Het hoofdthema in dit boek, verlaat verdriet, wordt helder en herkenbaar neergezet door de auteur en tussendoor heeft ze nog andere thema’s in het verhaal verweven. Het thema eenzaamheid bijvoorbeeld, en dan specifiek eenzaamheid bij ouderen. Iets wat veel voorkomt maar niet altijd goed gezien wordt. Heel goed dat de auteur hier aandacht aan besteedt en ze zet hiermee de lezer aan tot bewustwording. Vreugde na verdriet is een familieroman waarin de personages worstelen met hun gevoelens, hun identiteit en onverwerkt verdriet. Maar ook een roman over liefde en tweede kansen.  Een meeslepende liefdesroman waarin van Doorn juist thema’s die minder vaak besproken worden de aandacht geeft en de lezer bewust laat worden van verborgen leed bij de medemens.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij Ellessy voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Vreugde na verdriet| Auteur: Dani van Doorn
Uitgever: Ellessy| ISBN: 9789086603636| Blz: 309

Vreugde na verdriet is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Een hond helpt iedereen – Sandra Dekker – Recensie

Een hond helpt iedereen – Sandra Dekker – Recensie

Sandra Dekker (1971) gooide in 2007 het roer compleet om. Ze is sinds die tijd niet meer werkzaam als econonoom, maaar als kynologisch gedragstherapeut en hulphondencoach. Ze leidt zelf hulphonden op en begeleidt mensen met lichamelijke en psychische beperkingen om hun eigen hulphond op te leiden. Sandra Dekker is eigenaar van Puur Honden en ze deelt haar ervaring en kennis op www.puurhonden.nl

Als mensen het woord hulphond horen denken ze vaak in eerste instantie aan een blindengeleidenhond. Wat de mensen niet weten is dat een hulphond op heel veel verschillende fronten kan worden ingezet. En dat is waar de auteur Sandra Dekker helder uitleg over geeft in dit boek. In Een hond helpt iedereen legt Dekker uit wat een hond allemaal kan betekenen. Bijvoorbeeld om de zelfstandigheid te vergroten van iemand met een lichamelijke of psychische beperking.

Voor iedereen die denkt in mogelijkheden.’


Volgens de indeling van het internationaal overkoepelend orgaan voor assistentiehonden zijn er drie soorten hulphonden: Geleidehonden, voor de blinden en slechtzienden, Signaalhonden, voor de doven en slechthorende en ADL-honden, voor mensen met een andere beperking die niet visueel of auditief is. ADL-honden kunnen ingezet worden bij mensen met een lichamelijke beperking, posttraumatische stressstoornis, autisme, eetstoornis, epilepsie, diabetes. Een speciale categorie is dierondersteunende therapie en coaching. Animal Assisted Interventions (AAI). AAI wordt momenteel ingezet bij (demente) ouderen, mensen met het syndroom van Down, licht verstandelijk beperkten en kinderen met een zorgvraag door bijvoorbeeld pestproblematiek, ADHD, angst of hechtingsproblematiek. 

In Een hond helpt iedereen komt alles aan bod wat belangrijk is op het gebied van hulphond. De opleiding, coaching, begeleiding van mens en hond en ook heel belangrijk het omgaan met de hond, de hond kunnen lezen. En niet alleen de coaching van de hond maar ook van de mens. Samen een team gaan vormen. Feiten en wetenswaardigheden worden afgewisseld met persoonlijke verhalen en ervaringen. 

Ik ben veel minder angstig als ik mijn hond bij me heb.

Het is mooi en interessant om te lezen hoe veelzijdig een hond is en wat hij kan betekenen voor een mens. Betreffende autisme is het boek Zondagskind van Judith Visser een heel goed voorbeeld, tijdens het lezen van Een hond helpt iedereen moest ik erg veel denken aan dit boek. 

‘Een hond neemt je zoals je bent, ongeacht de gemoedstoestand waarin je je bevindt.

Dekker verteld alles in begrijpelijke woorden en door de persoonlijke verhalen is het soms net of je een roman  met waargebeurde verhalen aan het lezen bent. Daarnaast is het interessant om te lezen wat een hond allemaal kan en de tips om je hond beter te kunnen lezen zijn zeer nuttige tips. Iedereen die een hond heeft zou zich moeten verdiepen in het lezen van de hond, ik weet uit ervaring dat dit alleen ten goede komt en de band met de hond zal versterken.

Ben je bereid en in staat om alle tijd, moeite en kosten en  voor lief te nemen, dan krijg je daar wel je allerbeste maatje en onvoorwaardelijke vriend voor terug.

Maar vooral is dit boek een echte eye-opener en na het lezen van Een hond helpt iedereen realiseer je je dat een (hulp)hond van onschatbare waarde is.

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij Lucht voor het toezenden van een recensie-exemplaar.

Titel: Een hond helpt iedereen|Auteur: Sandra Dekker
Uitgever: Uitgeverij Lucht|ISBN: 9789491729836|Blz:256
Verschijningsdatum: april 2017

Een hond helpt iedereen is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Manzanilla – José Kruijer – Recensie

Manzanilla – José Kruijer – Recensie

Hester en Koert zijn net, met hun twee jonge dochters, vanuit het drukke Amsterdam verhuisd naar het rustige dorp Schoorl. Met de zomer voor de boeg in het mooie grote familiehuis ziet het er naar uit dat het de komende tijd genieten gaat worden. Maar Hester heeft nog geen eens alle verhuisdozen uitgepakt als haar zus Meike op de stoep staat. Haar huwelijk staat op springen en Meike neemt voorlopig haar intrek in het zomerhuis dat bij het familiehuis staat. Meike en Hester zijn totaal verschillend en Hester ergert zich regelmatig aan haar zus. En dan hebben we ook nog Koerts bazige tante Odette en haar nicht Bowien die zich bemoeien met Hester haar gezin. Als dat nog niet genoeg is stort haar man Koert zich op een nieuw project. Als Hester de kans krijgt haar oude liefde, lesgeven weer op te pakken, pakt ze dit met beide handen aan. Voor Hester lijkt het dan toch nog een prachtige zomer te gaan worden maar de toxische boodschap die ze krijgt laat alles wankelen.

Vanuit het perspectief van Hester, in de derde persoon, maken we kennis met de personages. In de spotlight staat uiteraard Hester, als hoofdpersonage. Omdat Hester geen slanke den is, zoals bijvoorbeeld haar zus Meike, voelt ze zich vaak onzeker en heeft moeite om Koert voor de volle honderd procent te vertrouwen. Door haar onzekerheid laat ze snel over zich heen walsen en heeft ze de neiging zich terug te trekken in haar eigen wereld. Na die toxische boodschap die met groene appeltjes te maken heeft, is ze naast onzeker ook angstig. De groene appeltjes laten haar denken aan een afschuwelijk voorval uit het verleden, een voorval waar ze een schuldgevoel aan overgehouden heeft.

De proloog van Manzanilla laat al iets beangstigends zien, maar daarna wordt er overgegaan naar de normale gang van zaken. Het is een roerige tijd voor alle personages maar wat vooral mooi is om te zien dat Hester haar onzekerheid van zich af probeert te schudden en daar steeds beter in slaagt. De overige personages blijven wat vlak, maar dit is niet storend en het is ook niet echt nodig de overige personages een grotere uitwerking te geven. Tussen de hoofstukken die vanuit het perspectief van Hester verteld worden, zijn er fragmenten vanuit een ander (onbekend) personage verteld. Een ding wordt duidelijk, dit andere personage wil wraak. De auteur laat af en toe dingen uit het verleden toe waardoor er meer duidelijkheid komt over dat ene voorval.

Naast dat er spannende fragmenten zijn is Manzanilla vooral een roman over een vrouw die op een keerpunt in haar leven staat. In plaats van in haar onzekerheid te blijven hangen wordt ze mondiger en sterker. Tevens heeft de auteur meerdere thema’s in deze roman verweven, thema’s die ontroeren en thema’s om van te leren. Toch blijft dat groene appeltje voortdurend op de achtergrond aanwezig, elk hoofdstuk wordt ook afgesloten met een afbeelding van het appeltje. Een appeltje dat zorgt voor een spanningsveld en dat twijfels en vragen oproept. Maar ook al wordt er af en toe teruggesprongen naar het verleden, pas aan het eind wordt alles helemaal duidelijk.

Kruijer heeft een fijne verteltrant, ze zet de personages levensecht neer en laat ze herkenbare situaties meemaken. De herkenbaarheid doet meeleven en dit samen met het lichte spanningsveld maakt de drang tot doorlezen alleen maar groter. Er wordt op een beetje tergende wijze uitgewerkt naar de plot, want er is geen enkele hint die leidt naar het onbekende personage terwijl de nieuwsgierigheid maar groter wordt. Het is dan ook een grote verrassing als bekend wordt wie het onbekende personage is en alles op zijn plaats valt.

Manzanilla heeft mooie, herkenbare thema’s in zich en samen met de fijne spanning staat deze roman garant voor heerlijk leesplezier.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan NAU Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Manzanilla|Auteur: José Kruijer
Uitgever: NAU uitgevers|ISBN: 9789491535819|Blz:276
Verschijningsdatum: juli 2018

Manzanilla is onder ander verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

De tragische eindes van Boris Basterache – Koen Strobbe – Recensie

De tragische eindes van Boris Basterache – Koen Strobbe – Recensie

De elfjarige Boris groeit op in het kleine dorpje Saint-Martin. Met zijn vrienden speelt hij regelmatig ‘verzet’ in de Provencaalse bossen. Zijn kameraden gingen er vanuit dat zijn vader een verzetsheld was waardoor ook Boris in hun achting was gestegen. Boris genoot van zijn status en maakte er schandelijk misbruik van. Elke ochtend trokken ze tot zonsondergang erop uit om het doen en laten van de Duitsers te volgen. Een saai spelletje want de Duitsers hadden hun altijd al snel in de gaten. Maar Boris verzint steeds andere dingen en de aard daarvan wordt ….En dan gebeurt er iets dat het daglicht niet kan verdragen. Een situatie die ten allen tijd geheim moet blijven. Dit is het begin van meer fatale gebeurtenissen veroorzaakt door een persoon die voortdurend de dans weet te ontspringen.

‘De steen beukte, zonder dat ik er erg in had, hard op zijn schedel in. En nog eens, en nog eens. Ik proefde zijn bloed in mijn mond.’

De tragische eindes van Boris Basterache wordt vertelt vanuit het perspectief van Boris, in de eerste persoon. Als alwetende verteller neemt hij je mee in dit verhaal dat in eerste instantie redelijk onschuldig lijkt te beginnen. Maar na het ene voorval ontwikkelt Boris zich als een man die zich door niets of niemand in de weg staan. En niet zomaar een man, we zien deze man verworden tot een psychopaat die alle moeilijkheden gewoon uit de weg ruimt. Een man met twee gezichten, en de mensen om hem heen zien alleen zijn schijnbaar goede kant.

Strobbe laat zich met dit boek op zijn best zien. Met zijn prachtige schrijfstijl trekt hij de lezer het verhaal in en slaagt er op ongelofelijke wijze dit verhaal van begin tot eind interessant te houden. Het verwachtingspatroon dat in eerste instantie gecreëerd wordt, weet hij volledig onderuit te halen en de lezer wordt telkens weer met verbijstering achtergelaten. Zoals de auteur dit personage neerzet lijkt er weinig voor nodig te zijn om je als een psychopaat te ontwikkelen en lijkt het ook erg makkelijk te zijn om je straf te ontlopen. Iedereen weet dat het anders in elkaar zit, maar waarom juist Boris zich heeft ontwikkelt tot een psychopaat blijft verborgen. Dat is iets wat de lezer zelf mag invullen.

De tragische eindes van Boris Basterache is een indrukwekkend geconstrueerde thriller en Strobbe en zet zich hiermee definitief op de kaart als thrillerauteur.

4****

Wendy Wenning

Titel: De tragische eindes van Boris Basterache |Auteur: Koen Strobbe
Uitgever: Angéle ISBN:9789022335024 |Blz:320
Verschijningsdatum: mei 2018

De tragische eindes van Boris Basterache is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

De tattooverzamelaar – Alison Belsham – Recensie

Alison Belsham begon aanvankelijk te schrijven met de ambitie een scenarioschrijver te worden – en werd in 2000 geprezen voor haar visuele verhalen in de Orange Prize for Screenwriting. In 2001 was ze genomineerd in een BBC Drama Writer-competitie. In 2016 presenteeerde ze op het Pitch Perfect-evenement van het Bloody Scotland Crime Writing Festival haar eerste misdaadboek, De Tattooverzamelaar, en werd uitgeroepen tot winnaar. Uitgevers waren zeer enthousiast en stonden in de rij om haar een contract aan te bieden. In Nederland is het The House of Books waar het boek in september zal verschijnen.

Marni tatoeëert al sinds haar achttiende, negentien lange jaren waarin ze duizenden vierkante meters huid van tattoos had voorzien. Ook op conventies is ze altijd te vinden, ook nu bij een conventie in Brighton. Helaas komt ze daar ook mensen tegen die ze liever even niet wil zien zoals haar ex-man Thierry. Ze zijn al twaalf jaar gescheiden, maar Marni heeft nog steeds gevoelens voor Thierry. En hun co-ouderschap maakt het er niet makkelijker op. Als Marni iets in een afvalcontainer wil gooien vindt ze een gevild lijk. Francis Sullivan, net gepromoveerd, wordt op de zaak gezet. Hij ontdekt dat er een seriemoordenaar rondloopt die de tatoeages van de lichamen van zijn slachtoffers afsnijdt. Hij roept de hulp in van Marni, omdat zij als geen ander thuis is in de wereld van tattoos.

De tattooverzamelaar start met een fragment dat overduidelijk de dader betreft. In het boek zijn meerdere fragmenten van de dader, die te onderscheiden zijn doordat ze cursief gedrukt zijn en omdat er een romeins cijfer boven staat. Maar bij geen enkel fragment zal duidelijk zijn wie de dader is. Het boek heeft meerdere verhaallijnen, onder andere die van Marni en van Francis Sullivan. Door de beeldende schrijfstijl wordt er van elk personage een duidelijk beeld geschetst en de uitwerking van de personages is met zorg gedaan. Het is niet moeilijk om alles voor je te zien en een goed beeld te schetsen van alle gebeurtenissen en hoe de personages zich profileren. Door te starten met een fragment waarin helder wordt beschreven wat de dader met zijn slachtoffer doet, ontstaat er gelijk een mooi spanningsveld, al kan het fragment voor een niet ervaren thrillerlezer wel wat gruwelijk overkomen.

Marni en Francis zijn personages waar gelijk al veel sympathie voor is. Marni, een beschadigde vrouw maar wel sterk en Francis, een man die op zeer jonge leeftijd gepromoveerd is en zich moet zien te bewijzen. De partner van Francis, Rory, heeft een promotie voorbij zijn gaan en is niet altijd even fair tegenover Francis. Hij probeert hem zelfs te dwarsbomen waardoor het oplossen van deze zaak er niet makkelijker op wordt. De interacties tussen de personages zijn voorzien van diepgang maar ook humor, liefde en vriendschap komen om de hoek kijken. Geweldige personages die deze thriller net dat beetje extra geven.

De fragmenten van de dader vertellen veel over deze persoon, en de beweegredenen worden duidelijk maar wie er daadwerkelijk verantwoordelijk is blijft lang diep verborgen. Door meer vragen op te roepen dan antwoorden te geven weet de auteur voortdurend de nieuwsgierigheid te prikkelen en met regelmaat voor verrassende wendingen te zorgen.  Zo wordt er uitgewerkt naar een plot die zeker voor een verrassing zorgt, een plot die niet makkelijk te voorzien zal zijn. De spanning in De tattooverzamelaar is soms even wat aan de vlakke kant maar toch geeft de auteur meer dan genoeg redenen om door te blijven lezen. De tattooverzamelaar is een meer dan prima debuut, met memorabele personages, en smaakt zeker naar meer!

4****

Wendy Wenning|VrouwenThrillers.nl

Titel: De tattooverzamelaar|Alison Belsham
Uitgever: The House of Books|ISBN: 9789044353884|Blz: 336
Verschijningsdatum: september 2018

De tattooverzamelaar is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

 

 

Elanus – Ursula Poznanski – Recensie

Elanus – Ursula Poznanski – Recensie

Ursula Poznanski werkte als medisch journalist voor ze fulltime jeugdromans begon te schrijven. Inmiddels zijn ook thrillers voor volwassenen aan haar veelbekroonde oeuvre toegevoegd. Bij Lemniscaat verschenen van haar hand ook Erebos, Saeculum en Layers.

Jona is uitermate intelligent en als zeventienjarige heeft hij een volledige studiebeurs gekregen voor een topuniversiteit. De Viktor Franz Hess Universiteit is een echte eliteschool. Omdat zijn ouders hem nog te jong vinden voor een studentenkamer zal hij bij een een gastgezin verblijven, bij Martin en Silvia Helmreich. Hun dochter Kerstin zit ook op de universiteit.

Maar Jona is dan wel erg slim, zijn sociale vaardigheden zijn niet om over naar huis te schrijven, en dit brengt hem regelmatig in lastige situaties. De eerste kennismaking met zijn gastgezin verloopt dan ook niet zo soepel al ligt het deze keer niet aan hem maar aan het vreemde gedrag van zijn gastgezin. Het maakt hem niet uit, als hij maar aan zijn project kan blijven werken. Het liefst is Jona bezig met het sleutelen aan Elanus, een drone met film- en geluidsapparatuur aan boord. 

Oké dan. Hij was hier om te studeren, en dat ging hij nu dus doen. Als het saai werd, kon hij altijd nog bedenken hoe hij Elanus stabieler kon maken. Elanus was goed, maar niet perfect. En voor minder perfect deed hij het niet.

Iedere nacht laat Jona zijn drone vliegen en zijn vijanden observeren. Hij verzamelt gegevens over hun geheimen, gegevens die hij later tegen hen wil gaan gebruiken. Maar wat als een spelletje begon, blijkt serieus te gaan worden. Hij komt achter geheimen die groter zijn dan verwacht en deze geheimen brengen hem in gevaar.

Weer zo’n uitspraak die hij net zo goed achterwege had kunnen laten. Shit, hij leerde het ook nooit. Nu kon hij beter gauw laten zien dat hij niet alleen maar een grote bek had.

De wijze waarop Poznanski het hoofdpersonage introduceert, geeft al gelijk een goed beeld van Jona. Superslim maar hij kan absoluut niet met mensen omgaan. Door zijn betweterigheid komt hij arrogant over en op school maakt hij gelijk veel vijanden. Het geeft ook eerst wat humoristische situaties. Maar deze worden al snel opgevolgd door gebeurtenissen waar een lichte spanning doorheen begint te sijpelen. Als een aantal mensen een brief krijgen met een nogal dreigende tekst, die alleen als doel heeft uit te dagen, een soort van grap, blijkt dit grotere gevolgen te hebben dan voorzien. 

Poznanski heeft Elanus compact en in korte lijnen opgezet. Door het verhaal te laten vertellen door een alwetende verteller is het net of  je vanaf een afstand meekijkt en samen met Jona probeert dat ene grote geheim te onthullen. Maar de auteur geeft totaal niets weg, geen enkele hint die maar kan laten vermoeden hoe het in elkaar steekt. Hierdoor kan de lezer niets anders dan doorlezen in afwachting op de grote onthulling. Al kost dit geen enige moeite want alle lijntjes bevatten genoeg spanning en Poznanski heeft een heerlijke, vlotte verteltrant. Ook laat ze Jona ontwikkelingen meemaken in sociaal opzicht waardoor zijn arrogantie op de achtergrond raakt en hij zich langzaam realiseert dat alleen slim zijn niet genoeg is.

Elanus is een originele spannende young adult die de lezer laat smachten naar de ontknoping. En niet alleen de ontknoping heeft iets onverwachts in zich…

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Nienke’s KinderBoekenBlog.

Titel: Elanus|Auteur: Ursula Poznanski
Uitgever: Lemniscaat|ISBN: 9789047710257| Blz: 333
Verschijningsdatum: juni 2018

Elanus is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Schaduwen – Yvonne Franssen – Recensie

Schaduwen – Yvonne Franssen – Recensie

Ellen Groenenboom leidt samen met haar drie honden een teruggetrokken bestaan op een oude boerderij, weg van de bewoonde wereld. Als erfgename van het Groenenboomimperium kan ze doen en laten wat ze wil. Groenenboom Hotels is een begrip en na het overlijden van haar ouders, door een fataal ongeluk, hebben Ellen en haar tweelingzus Eveline dit imperium geerfd. Ellen is nog getrouwd met Rogier, maar ze leven al geruime tijd apart. Toch is Rogier nog regelmatig bij haar en dan is het net alsof ze nog samen zijn. 

Ik voelde me schuldig. Ik wist dat die ruzie over mij ging. Over die ene afschuwelijke middag.

Al enige tijd ontvangt Ellen dreigmailtjes maar het is een raadsel van wie deze zijn. Als ze op een dag met haar honden aan het wandelen is wordt een van haar honden door een wildvreemde man doodgeschoten. Enkele dagen later blijkt deze man te zijn vermist en Ellen begint zich af te vragen of dit verband houdt met de dreigmails. Ze wordt bang en vraagt zich ook af of dit te maken heeft met een incident uit het verleden. Als veertienjarig meisje is ze door een onbekende man verkracht en de zaak is nooit opgelost. Tijdens haar zoektocht naar de waarheid stuit ze op geheimen uit het verleden, die haar leven veranderen in een ware hel. Wie probeert haar kapot te maken en wie kan ze nu nog vertrouwen?

Eerst lijkt het alsof de oude Drent me geruststellend aankijkt, alsof ze wil zeggen dat het allemaal wel meevalt, dat ze alleen even op adem wil komen. Dan zie ik hoe het licht in haar ogen dooft.

Schaduwen verhaalt vanuit meerdere perspectieven. Een veelvoud van personages maar telkens wordt duidelijk aangegeven wie er aan het woord is waardoor alles prima te volgen is. Elk personage draagt een geheim met zich mee en af en toe wordt er wel een tipje van de sluier opgelicht, maar net niet genoeg om de geheimen volledig te kunnen ontrafelen. Er blijft steeds een stukje verborgen waardoor de twijfels alleen maar toenemen en je ook als lezer niet meer weet wie je kunt vertrouwen. 

Ik vind het verschrikkelijk wat er gebeurd is, wat ik gedaan heb, maar het was noodzakelijk. Ik kon niet anders. Ik heb het voor Suzy gedaan.’

De thrillers van Franssen zijn absoluut niet standaard te noemen. Elke keer weet ze originele invalshoeken te verzinnen en haar eigenzinnige schrijfstijl maakt het plaatje compleet. Ook met Schaduwen presteert ze het om een thriller neer te zetten die door de geheimzinnigheid rondom de personages continu intrigeert en de lezer volledig inpakt. De zorgvuldige uitwerking laat geen losse eindjes achter, elk geheim zal uiteindelijk ontrafelt worden al zijn er een aantal die niet aan een rampzalig gevolg kunnen ontkomen.

Het verleden is voorbij. Wat telt is het heden. Dit moment.

Franssen is tijdens het schrijven niet over een nacht ijs gegaan en dit is merkbaar in deze nauwkeurig geconstrueerde thriller. Ze heeft er ruim de tijd voor genomen om alles tot in de puntjes uit te werken en ze is hier uitstekend in geslaagd. Echt alles klopt van begin tot eind. Schaduwen is een thriller waar je U tegen zegt…

5*****

Wendy Wenning

Met dank aan Futuro Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Schaduwen| Auteur: Yvonne Franssen
Uitgever: Futuro Uitgevers| ISBN: 9789492939029| Blz: 200
Verschijningsdatum: augustus 2018

Schaduwen is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:

Bol.com

Enter – Rebound 1 – Willem Asman – Recensie

Enter – Rebound 1 – Willem Asman – Recensie

Tyler kreeg jaren geleden de kans om haar dochter Charlie een veilige haven te bieden door tegen haar man te getuigen. Een nieuwe naam, een nieuwe stad, niemand die hier iets weet van hun vorig leven dankzij het getuigenbeschermingsprogramma. Zelfs haar dochter weet de echte waarheid niet. Maar Charlie, nu vijftien jaar en flink aan het puberen, vindt dat ze te weinig duidelijke antwoorden krijgt op haar vragen over vroeger en ze gaat op onderzoek uit. Als ze inbreekt in de kluis van haar moeder komt ze erachter dat haar vader nog leeft. Via een forum komt ze in contact met iemand die informatie over haar vader heeft en spreekt met hem af. Maar vlak voor de afspraak wordt Charlie in een busje getrokken en ontvoerd.

Als Tyler hoort dat Charlie ontvoerd is belt ze meteen het noodnummer van het getuigenbeschermingsprogramma. Haar schrik is groot als haar zaak daar niet bekend is. Wat is hier aan de hand en wie heeft haar dochter ontvoerd?

Enter is het eerste deel in de trilogie over de geheime organisatie Rebound. Rebound is een getuigenbeschermingsprogramma alleen is Rebound net iets anders dan de gebruikelijke beschermingsprogramma’s. In de eerste hoofdstukken is het van belang om goed bij de les te blijven om de rest van het verhaal goed te kunnen volgen. Ook de introductie van de personages vereist een goede aandacht. Maar als eenmaal de hoofdlijnen duidelijk zijn, komt er, mede doordat de hoofdstukken kort en krachtig zijn, een goed tempo in en laat het verhaal zich al makkelijker volgen.

De wisselende verhaallijnen kenmerken zich door veel actie en soms wat chaotische situaties. Hier is al snel het gevoel midden in een spannende Netflix-serie te zitten. Maar als we naar de hoofdlijnen en personages kijken doen deze denken aan boeken zoals bijvoorbeeld de Millenniumtrilogie. Alleen dan met iets meer eenvoud, minder ingewikkelde fragmenten. Als eenmaal de personages een beetje eigen zijn geworden en het tempo er goed inzit, zijn het de voortdurende spannende situaties en wendingen die de lezer van harte bij de les houden. Tussendoor wordt de lezer uitgebreid geïnformeerd over Rebound al blijven er nog wel wat vragen over maar verwacht wordt dat deze in de volgende delen beantwoord gaan worden.

Asman weet al gelijk een fijne spanning toe te voegen en slaagt er prima in deze op een mooi niveau te houden. De uitwerking van de personages is voor dit boek voldoende en ook hier is de verwachting dat deze in de volgende delen een nog bredere verdieping krijgen. Een aantal personages weten al zo door te dringen dat ze moeilijk zijn los te laten. Na het lezen van Enter is er alleen maar dat gevoel: ik wil meer…

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Enter – Rebound 1 |Auteur: Willem Asman
Uitgever: Ambo|Anthos |ISBN: 9789026338519| Blz: 343
Verschijningsdatum: mei 2017

Enter is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via

Bol.com

Dagboek van een chihuahua – Do van Ranst – Recensie

Dagboek van een chihuahua – Do van Ranst – Recensie

Als Hufter, een zwart-witte langhaarchihuahua, weggehaald wordt bij Bente en zijn intrek neemt bij Valentien en haar familie, besluit hij een dagboek bij te houden. Gewoon, omdat honden dat nu eenmaal kunnen. Dat en een miljoen andere mensendingen.
Nieuwsgierig als hij is, gaat Hufter zich steeds meer vragen stellen bij het doen en laten van zijn nieuwe baasjes. Wie is die zwijgzame, mysterieuze Timber? Is hij de broer van Valentien? En waarom hangt er een vreemde spanning in de lucht wanneer Valentien en Timber alleen zijn? Een hond voelt zoiets.
Om aan antwoorden te komen, maakt Hufter handig gebruik van het feit dat Valentien en Timber, net als de rest van de wereldbevolking, geen rekening houden met een hond die op een bot ligt te kauwen. Zo komt Hufter erachter dat niets is wat het lijkt.

Dagboek van een chihuahua heb ik gelezen voor Boekenbijlage, voor mijn recensie klik hier.

Titel: Dagboek van een chihuahua| Auteur: Do van Ranst
Uitgever: Davidsfonds Infodok|ISBN: 9789059089112| Blz: 144
Verschijningsdatum: mei 2018

Dagboek van een chihuahua is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Rijden jullie ook voor duiven? – Annemiek van Kessel – Recensie

Rijden jullie ook voor duiven? – Annemiek van Kessel – Recensie

Annemiek van Kessel studeerde Sociale Wetenschappen aan de UvA. Ruim twintig jaar runde zij een HR-adviesbureau. Ze publiceerde een aantal non-fictieboeken o.a. samen met Henk Plenter Let maar niet op de rommel (2013). Als op een dag bij haar buurvrouw een duif klem zit tussen haar lariks en de schutting van Annemiek komt Annemiek in aanraking met het werk van de dierenambulance. Spontaan besluit ze er een boek over te schrijven.

Spannende, droevige en humoristische verhalen over dier én mens

Mensen houden van dieren. De medewerkers van de dierenambulance – veelal vrijwilligers – zetten zich 24/7 onvermoeibaar in voor dieren in nood. Eendjes op de snelweg, een verdwaalde vos in de stad, aangereden honden en katten, gewonde duiven, egels, konijnen en zelfs een neushoorn op de A4: ieder dier telt. Ook eigenaren van zieke of overleden huisdieren krijgen troost en aandacht. Door op te treden bij calamiteiten en besmettelijke dierziektes levert de dierenambulance bovendien een belangrijke bijdrage aan de volksgezondheid.

De dierenambulance is niet meer weg te denken uit onze samenleving en is onmisbaar voor een leefbare wereld, zowel in de grote stad als op het platteland.

In Rijden jullie ook voor duiven? gaat Annemiek van Kessel mee op pad met de ambulancemedewerkers. Aan de hand van tientallen spannende, droevige en humoristische voorvallen laat ze zien wat er zich achter de schermen van de dierenambulance afspeelt.

Het woord vooraf is van dr. Maarten Th. Frankenhuis, oud-directeur van Artis.

Mijn recensie is gepubliceerd op Boekenbijlage, voor de recensie klik hier

Titel: Rijden jullie ook voor duiven? | Auteur: Annemiek van Kessel
Uitgever: De Kring| ISBN: 9789462970939| Blz: 256
Verschijningsdatum: mei 2018

Voor een leesfragment klik hier

Rijden jullie ook voor duiven is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com