4 sterren – Pagina 5 – Passie voor Boeken

Categorie: 4 sterren

Bloedheet – Annet Hulst- Recensie

Geplaatst op 30 juli 202130 juli 2021 door Wendy Wenning

Fee is eerstejaars student geschiedenis en woont sinds enkele maanden samen met haar beste vriendin Rox. In Leiden, in een appartement dat haar ouders voor Fee hebben gekocht. Fee denkt een origineel cadeau te hebben bedacht voor haar vader, die binnenkort 50 jaar wordt. Ze heeft een MatchDNA-set besteld en haar DNA opgestuurd. Dit om eventuele achterneven en -nichten van haar vader te vinden. Dit in eerste instantie onschuldig lijkend idee heeft grotere gevolgen dan gedacht. Tijdens de voorbereidingen voor het feest van haar vader vindt Fee een kaart van ene Bas. Als ze haar moeder daarop aanspreekt, draait de stemming zich om en de fijne sfeer is verdwenen. Een antwoord krijgt ze niet en dit zorgt alleen maar voor meer vragen. Fee zal de onderste steen boven water halen, maar realiseert zich niet dat haar onderzoek weleens gevaar kan opleveren…

Als initiatiefnemer van de websites Chicklit en Vrouwenthrillers.nl, ‘zit’ Annet Hulst al geruime tijd in de boeken en het was een kwestie van tijd dat zijzelf de pen in de hand nam. Ze debuteerde met de spannende young adult Privacy Live. Ze werkt in de financiële sector en in haar vrije tijd schrijft ze en leest boeken in alle genres. Ook brengt ze regelmatig een bezoek aan de sauna. Het verhaal van Bloedheet spookte al jaren door haar hoofd en staat nu eindelijk op papier.

De eerste bladzijde van Bloedheet laat een fragment zien dat zich drie maanden eerder heeft afgespeeld. Dan start het verhaal en maken we kennis met Fee. Een personage die levensecht is neergezet en waar men gelijk sympathie voor krijgt. Juist omdat, wat je in veel boeken ziet, zij niet als een volmaakte jonge vrouw is neergezet maar als vrouw met herkenbare onzekerheden. Vanuit het perspectief van Fee, in de eerste persoon, worden we meegevoerd in een verhaal waarbij gelijk al vanaf het begin veel vragen worden opgeroepen. Tussendoor worden we deelgenoot gemaakt van het dagboek van Bas, waarin veel over het verleden in staat en beetje bij beetje de waarheid wordt onthuld. Complexe relaties en familiegeheimen worden blootgelegd. In meerdere fragmenten wordt de angst van Fee voelbaar en doordringend beschreven. De manier waarop het personage is uitgewerkt maakt het mogelijk je in haar te verplaatsen en mee te voelen in die angst en haar onzekerheden. Ook slaagt Hulst er prima in om op juist de goede momenten die dingen op te voeren wat de nieuwsgierigheid alleen maar groter maakt. Hiermee wordt tevens de spanningsboog omhoog getrokken.

Ondanks dat het soms best complex in elkaar zit, weet Hulst het overzicht goed te behouden. De lijnen zijn duidelijk al word je meermaals een andere kant opgestuurd. Hoewel dit niet altijd zal lukken. Op een gegeven moment lijkt de plot bereikt, maar er zijn nog behoorlijk wat bladzijden over. Heeft de auteur nog zoveel ruimte nodig om het verhaal goed af te sluiten? Op dat moment dat je dus denkt alles duidelijk te hebben, is er die ontwikkeling die een totaal ander beeld laat zien. Misschien zijn er wat kleine puntjes van voorspelbaarheid, door de overrompelende afsluiting van Bloedheet, is dit al snel vergeten. Het eerste boek van Hulst was een young adult, deze thriller is voor volwassen en mijn inziens past dat de auteur beter.

Bloedheet is zo’n thriller waar het grootste venijn te vinden is in de staart…

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Bloedheet|Auteur: Annet Hulst
Uitgever: LetterRijn |9789493192119|Blz: 300
Verschijningsdatum: mei 2021

Bloedheet is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

De laatste uren van Josephine Donkers – Daniëlle Bakhuis – Recensie

Geplaatst op 25 juli 202123 juli 2021 door Wendy Wenning

Daniëlle Bakhuis werkt als freelance journalist voor diverse bladen. Op haar zesentwintigste debuteerde ze met haar eerste jeugdboek. Sindsdien zijn er meerdere jeugdromans van haar hand verschenen en ze is nog lang niet uitgeschreven. Bij Best of YA (Unieboek|Het Spectrum) zijn haar laatste boeken uitgebracht: De eliminatie, De executie en twee jeugdhorrors: Clownsnacht en Het huis zonder einde. En nu haar allereerste novelle: De laatste uren van Josephine Donkers. Wanneer ze niet schrijft, praat ze graag over schrijven. Ze staat graag voor de klas op middelbare scholen om lezen te bevorderen.

De zeventienjarige Josephine Donkers is op vakantie in Spanje met haar twee vriendinnen, Lucy en Isolde. Op de laatste vakantiedag wordt het lichaam van Josephine gevonden, onder aan een klif. Is ze gevallen of gesprongen? Of is ze geduwd? Is het een ongeluk of is er opzet in het spel? De laatste uren van Josephine Donkers is een novelle van 104 bladzijden. Een compact verhaal, speciaal geschreven voor de jong volwassene. Een doelgroep waarvan de aandachtspanne niet altijd even lang is, omdat er nog zoveel meer valt te ontdekken. Deze novelle van 104 bladzijden is dan te overzien, beknopt, onderhoudend en spannend.

Het verhaal start met een verhoor en afwisselend zijn de verhoren van Lucy en Isolde te lezen. Daar tussendoor, in meerdere tijdsprongen, lezen we het verhaal vanuit de perspectieven van Lucy en Isolde. Zij vertellen wat er allemaal voor die fatale dag is gebeurd. Door middel van de verhoren en de verhalen van Lucy en Isolde verwacht je als lezer al snel achter de waarheid te komen. Dat het voorspelbaar zal zijn. Maar zoals Daniëlle Bakhuis in naar nawoord zegt, een whodunit is niet leuk meer als je de clou al weet. Dat moest anders kunnen, dacht ze en met dat in haar achterhoofd heeft ze dit verhaal geschreven. Een verhaal dat je meerdere keren kunt lezen en waar steeds weer nieuwe dingen te vinden zijn. Waardoor de laatste uren van Josephine er telkens weer anders uit zullen zien. En inderdaad, ook al denk je nog te weten hoe het zit, al na één keer herlezen vallen er dingen op die de eerste keren finaal gemist zijn. Waardoor er ook telkens weer twijfels zijn over de personages en de clou. De laatste uren van Josephine Donkers is een spannende novelle die keer op keer gelezen kan worden en elke keer weer een ander inzicht geeft.

4****

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Met dank aan Uitgeverij van Goor voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: De laatste uren van Josephine Donkers|Auteur: Daniëlle Bakhuis
Uitgever: vannGoor |9789000377541|Blz: 104
Verschijningsdatum: juli 2021

De laatste uren van Josephine Donkers is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Over vijf jaar – Rebecca Serle – Recensie

Geplaatst op 23 juli 202123 juli 2021 door Wendy Wenning

Rebecca Serle woont en werkt in New York en Los Angeles. Ze schrijft voor succesvolle televisieseries en heeft meerdere YA-romans geschreven. Over vijf jaar is haar grote doorbraak en werd gelijk wereldwijd een bestseller.

Dannie Kohan is advocate en ze gelooft in een leven via getallen. Ze heeft net een succesvol sollicitatiegesprek gehad. Dezelfde dag vraagt haar vriend haar ten huwelijk. Een mooie toekomst staat haar te wachten. Maar dan droomt ze ‘s nachts dat ze wakker wordt in een ander appartement, met een andere ring om haar vinger en naast haar een totaal andere man. Aan de wand tegenover het bed hangt een televisie met op het scherm in een kleine infobalk met tijd en datum: 15 december 2025. Vijf jaar later. Maar het is maar een droom en Dannie gaat verder met haar leven. Tot ze vierenhalf jaar later de nieuwe vriend van haar vriendin ontmoet. Dit is de man uit haar droom!

“Achtentwintig. De juiste leeftijd om je te verloven. Dertig. De juiste leeftijd om te trouwen. Ik heet Dannie Kohan. En ik geloof in een leven via getallen.”

De ondertitel ‘Een liefdesverhaal. Maar dan anders‘ maakt nieuwsgierig. Wat is er dan zo anders aan dit verhaal? Het boek start gewoon als een heerlijk feelgood verhaal. Met als hoofdpersonage Dannie, die gelooft in een leven via getallen. Elke ochtend, voordat ze haar ogen opendoet, telt ze tot vijfentwintig. Een meditatieve, kalmerende manier die het brein helpt geheugen, focus en aandacht te reguleren. Zesendertig, zoveel minuten heeft ze nodig om zich gereed te maken voor werk, drieënveertig als ze ook nog haar haar moet wassen. Achtentwintig. De juiste leeftijd om te verloven. Dertig. De juiste leeftijd om te trouwen. Nou, dit schetst al een beeld van dit personage. Een geordend persoontje, maar wat gebeurt er als de telling niet klopt? Zal dan die mooie toekomst uit elkaar spatten? Alleen de eerste bladzijden al maakt nieuwsgierig naar wat er staat te gebeuren. Zal haar droom helemaal werkelijkheid worden?

Over vijf jaar verhaalt vanuit het perspectief van Dannie, in de eerste persoon. Een personage waar gelijk sympathie voor wordt gevoeld, al duurt het even voordat we haar goed leren kennen. Haar vriend David blijft een beetje de onbekende, wat er in hem omgaat en waarom zij goed bij elkaar zouden passen wordt niet echt duidelijk. Het voelt meer van dat hij in haar telling past en dat is het. De band met haar vriendin voelt warmer en fragmenten uit het verleden blikken terug op hun vriendschap. Tot zover een feelgood waarbij de liefde bovenaan staat en iedereen gewoon gelukkig lijkt te zijn. Maar dan veranderen er langzaam dingen en het wordt allemaal wat meer serieus. Daarbij stipt Serle best heftige onderwerpen aan. Al weet ze alles zo te beschrijven dat het niet al te heftig aanvoelt. De humor die in het geheel wordt verweven laat vasthouden aan een onbezorgd gevoel. Maar toch … Het lezen van de achterflap laat een bepaald verhaal verwachten en als het plots een totaal andere kant opgaat is daar toch een soort van verwondering. Op veel dingen is te anticiperen, maar er zijn van die uitzonderingen.

Er zijn liefdesverhalen waar het alleen maar draait om romantiek en de enige vraag is ‘wanneer krijgen ze elkaar?’. Wil je een liefdesverhaal met meer ‘echte’ inhoud? Dan is Over vijf jaar een goede keuze. Een verhaal waar het niet alleen maar om de liefde draait …

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij Cargo voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Over vijf jaar |Auteur: Rebecca Serle
Uitgever: Cargo |978903110219|Blz: 256
Verschijningsdatum: maart 2021

Over vijf jaar is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Meedogenloos – Joop van Riessen – Recensie

Geplaatst op 12 juli 202112 juli 2021 door Wendy Wenning

Joop van Riessen was van 1965 tot 2004 werkzaam bij de Amsterdamse politie. Toen hij weg was bij de politie is hij gaan schrijven. Journalisten daagden hem uit zijn ervaringen van die jaren op te schrijven. Zijn eerste boek was non-fictie waarna zijn uitgeefster hem dringend verzocht fictie te gaan schrijven. In 2009 verscheen zijn eerste politiethriller en inmiddels ligt het dertiende deel van de Anne Kramer reeks in de winkel. Alle delen zijn losstaand te lezen.

De cover van Meedogenloos is passend bij het soort thriller en geeft de indruk spannend genoeg te zijn. Het boek start met een rechtszaak waarbij een verdachte niet echt mee wil werken en die een behoorlijk opstandig karakter laat zien. Na deze hoorzitting wordt er een aanslag gepleegd op een van de rechters. Deze mislukt, maar zolang er geen verdachte kan worden opgepakt en men niet weet hoe of wat, moeten de rechters die bij de hoorzitting aanwezig waren streng beveiligd worden. Ook Heleen en haar dochters worden onder strenge beveiliging gezet. Mariska, een van de dochters, is verliefd op Hakim en ze zouden met school op studiereis naar Rome gaan. Mariska mag niet mee, toch krijgt ze het toch voor elkaar om de beveiliging te ontlopen en naar Rome te gaan. Eenmaal in Rome is Mariska dolgelukkig, samen met Hakim. Maar dan wordt Mariska ontvoerd.

De naam Joop van Riessen is mij niet onbekend en de boeken ook niet, maar toch is het er niet eerder van gekomen een van zijn boeken op te pakken. Terwijl ik toch een liefhebber ben van dit genre. Omdat Meedogenloos al het dertiende deel is in de reeks, was het nu wel een sprong in het diepe. Maar het begin voelt al gelijk goed en het kost weinig moeite om in het verhaal te geraken. De ontwikkelingen zijn van dien aard dat er meteen een fijn spanningsveld wordt gecreëerd. Ook valt gelijk op dat de auteur inhaakt op de actualiteit. Met zijn ervaring weet de auteur waar hij over praat, en dat is zeker tastbaar door de geloofwaardigheid van diverse situaties. Niet alleen geloofwaardig, maar ook het beangstigende in die situaties is voelbaar beschreven.

Ben je gewend een thriller te lezen waarbij (bijna) alles weer op zijn pootjes terechtkomt, dan kom je met deze politiethriller bedrogen uit. De titel Meedogenloos past perfect bij dit boek en bij de karakterschetsen van een aantal personages. Waarbij een aantal personages voor enig verrassingseffect zorgen. Maar dit geldt ook voor diverse situaties waar ook de uitdrukking meedogenloos sterk naar voren komt. De personages zijn herkenbaar neergezet en uitgewerkt en het hoofdpersonage Anne Kramer heeft een duidelijke positie. Er wordt genoeg over haar geschreven waardoor er niet het gevoel is dingen uit de vorige boeken in deze reeks te missen. Haar positie en dat van een aantal andere personages drukt de lezer wel even met de neus op de feiten, als we het hebben over de veiligheid van bijvoorbeeld rechters en advocaten en ook wat betreft de veranderde maatschappij. Een maatschappij die verhard is en onveiliger is geworden. Het boek heeft meerdere verhaallijnen en strak opgezette hoofdstukken. Door gebruik te maken van een diversiteit aan actuele thema’s blijft het verhaal van begin tot eind aanspreekbaar voor de lezer. Daarbij heeft Van Riessen Meedogenloos voorzien van plottwists die deels onverwacht uit de hoek komen. Het boek is zeker losstaand te lezen, maar maakt ook nieuwsgierig naar het hoofdpersonage en haar ontwikkeling. Dus reden genoeg om deze reeks op de (vrouwenthriller)verlanglijst te zetten.

Meedogenloos van Joop van Riessen was dan een sprong in het diepe, maar dit boek heeft meer dan voldoende overtuigingskracht om hier absoluut geen spijt van te hebben.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij De Kring voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl.

Titel: Meedogenloos |Auteur: Joop van Riessen
Uitgever: De Kring |9789462972056|Blz: 288
Verschijningsdatum: april 2021

Meedogenloos is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Gebroken akkoord – Marieke Simons – Recensie

Geplaatst op 7 juli 20218 juli 2021 door Wendy Wenning

Marieke Simons is in het dagelijks leven de verbindende factor in haar werk en privé. Ze is dol op ingewikkelde constructies en combineert dit ‘s avonds met haar passie voor schrijven en muziek. In 2018 verscheen haar debuutroman Geheim akkoord en in 2019 verscheen haar korte verhaal Onder de vuurtoren in de waddenbundel Aangespoelde verhalen.

In Geheim akkoord hebben we kennis kunnen maken met de personages en kregen een scherpe inkijk op de harde artiestenwereld. De relatie tussen Aisling en Matthew is stukgelopen en Matthew zijn succesvolle muziekcarrière is verleden tijd. Nadat hij in een depressie is belandt lukt het gelukkig om uit dit diepe dal te komen en een nieuwe weg in te slaan. Hij heeft er spijt van dat hij Aisling heeft laten gaan, maar nu heeft hij Elodie die voor hem een andere weg bepaalt. Als hij onverwachts tegenover haar komt te staan, staat alles weer op zijn kop. Lukt het om het verleden te vergeten en samen een nieuwe weg in te slaan?

“De concurrentie was oneerlijk. Deze strijd ging ik altijd verliezen, tenzij ik bereid was om alles op te geven. Ik had geen keuze”

De proloog van Gebroken akkoord laat een heftige confrontatie zien, alleen is het niet helemaal duidelijk welke personages het betreft. Maar wel is het een confrontatie waar de emoties in het rond vliegen en er wordt zo een bepaalde toon neergezet die we herkennen uit Geheim akkoord. Vanuit een wisselend perspectief volgen we de personages waarbij de nadruk op Matthew wordt gelegd. Het is hem dan wel gelukt uit het diepe dal te kruipen maar echt de oude is hij nog niet. Er blijft het een en ander aan hem knagen, wat pijnlijk duidelijk wordt gemaakt als hij weer tegenover Aisling staat. Ook zij is een nieuw leven begonnen, dat weer volledig op zijn kop komt te staan als ze Matthew weer ziet. In het verhaal van Aisling zijn veel flashbacks, al is het in haar verhaal niet altijd even duidelijk dat iets zich in het verleden afspeelt.

‘Zijn gevoel heeft hem nog nooit in de steek gelaten, althans niet op dit vlak. Dit is wie hij is. Hij kan het. Nog steeds.’

Gebroken akkoord gaat over ingewikkelde relaties en daarbij zijn er ook pittige thema’s in het geheel verweven. Het maken van eventuele verkeerde keuzes waarbij men de controle over het leven verliest, loopt als een rode draad door het verhaal heen. Waarvan sommige keuzes best verrassend zijn. In haar debuutroman heeft Simons al bewezen het talent te hebben emoties intens te kunnen verwoorden. Daarbij zet ze de personages levensecht neer, en laat ze zien een goed inlevingsvermogen te hebben. Dit wordt rechtstreeks overgebracht op de lezer zodat deze zich ook goed kan inleven. Zoals al eerder gezegd heeft Simons een enerverende en meeslepende schrijfstijl die sterk doet denken aan de boeken van Colleen Hoover of Anna Todd. Het heeft even geduurd voordat het vervolg op Geheim akkoord een feit was, maar Simons heeft mij met Gebroken akkoord zeker niet teleurgesteld. Een waardig vervolg als bewijs geen eendagsvlieg te zijn.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Droomvallei uitgeverij voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Gebroken akkoord |Auteur: Marieke Simons
Uitgever: Droomvallei uitgeveverij |9789492844941|Blz: 306
Verschijningsdatum: april 2021

Gebroken akkoord is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Hamley is jarig – Sandra J. Paul – Recensie

Geplaatst op 4 juni 20214 juni 2021 door Wendy Wenning

Het zwarte katje Hamley weet dat ze het best getroffen heeft. Ze woont samen met haar moeder en haar twee oudere zusjes, Lexi en Lilly, in een groot huis vlak bij een bos. Achter dat huis ligt een grote tuin die uitkijkt op immense bomen. Een mooi tuin voor de katten om urenlang op stap te gaan. Alleen Hamley mag niet dat nog niet, haar moeder vindt haar nog veel te klein. Balen voor Hamley, want het ziet er allemaal zo spannend uit en hier binnen in het huis heeft ze het allemaal wel gezien. De mensen waar ze bij woont zijn Henry, Betty en het meisje Viola. Betty is een echte dierenvriend en naast de katten wonen er ook nog twee honden bij hun. Als Viola jarig is wordt er taart gegeten. Weer zoiets, denkt Hamley. Dieren krijgen geen taart met hun verjaardag, hun verjaardagen worden zelfs nooit gevierd. Zo oneerlijk en Hamley besluit dit te veranderen. Ze gaat op zoek naar taart voor haar dierenfamilie en met een beetje hulp van buitenaf komt ze terecht in een bakkerij. Maar of die hulp nu wel een goed idee is?

Alleen de cover al is genoeg om meteen verliefd te worden op Hamley. Heel mooi coverontwerp en ook het binnenwerk is voorzien van schitterende, bijpassende illustraties. Een feest om dit boekje in handen te hebben en te mogen lezen. Hamley is niet zomaar een kat, Hamley is net als haar moeder een zwarte kat. En alleen gitzwarte katten hebben een speciaal talent, wat gekleurde katten niet hebben. En dan heeft Hamley ook nog van die mooie groene ogen, wat haar heel bijzonder maakt. Maar Hamley is ook ontzettend nieuwsgierig en leergierig. Als ze eenmaal wakker is, staat ze gelijk weer paraat om vragen op haar moeder af te vuren. Zo enthousiast en ongeduldig dat haar moeder zo af en toe even op de rem moet staan.

‘Mama, waarom zijn de mensen eigenlijk onze baasjes? […] ‘Dat lijkt maar zo, lieve schat. Eigenlijk is het juist omgekeerd. Eigenlijk bepalen wij alles hier in huis. We krijgen eten en drinken wanneer we maar willen, en we worden rotverwend. We worden op onze wenken bediend.’

De avonturen die Hamley meemaakt zijn grappig, spannend en ontroerend tegelijkertijd en je hoeft niet per se een kattenliefhebber te zijn om Hamley leuk te vinden. Dit zwarte katje heeft heel iets menselijks (net genoeg om haar toch ook een echte kat te laten zijn) meegekregen waardoor ze herkenbaar is bij de doelgroep. Het avontuur dat ze in Hamley is jarig meemaakt, is een avontuur dat samen met de illustraties tot de verbeelding zal spreken. Deze eerste kennismaking met Hamley smaakt naar meer en maakt ongeduldig naar een volgende Hamley avontuur.

Hamley is jarig is het eerste deel van een reeks voor kinderen vanaf ongeveer 7 jaar. Een kinderboek geschreven in een soepele en enerverende schrijfstijl, zoals gewend van deze enthousiaste auteur. In een andere recensie schreef ik over de veelzijdigheid van de auteur, en met dit boek weet ze mij nogmaals te overtuigen. De auteur weet zich prima in te leven in diverse leeftijdsgroepen en wisselende omstandigheden, een auteur die kan schrijven voor groot en klein. Dit boek kan niet anders zijn dan een succesvolle start van een nieuwe reeks.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie is onderdeel van een blogtour, de andere deelnemers zie je hieronder.

Titel: Hamley is jarig|Auteur: Sandra J. Paul
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789464208221|Blz: 64
Illustraties: Ann-Sophie D’Hollander| Verschijningsdatum: mei 2021

Hamley is jarig is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Fantoomzoon – Ronald van den Broek – Recensie

Geplaatst op 3 juni 20213 juni 2021 door Wendy Wenning

Als de Amsterdamse rechercheur Irisa Romijn de leiding krijgt over een onderzoek, die meerdere moorden betreft, ziet ze totaal geen verband tussen de moorden, al lijkt deze er wel te moeten zijn. Een gewurgde puber, een CEO van een internationaal bedrijf die tijdens een seksavontuurtje overlijdt en een flamboyante ontwerper die tijdens een interview wordt geëlektrocuteerd. Terwijl Irisa zich op het onderzoek stort wordt ze tegengewerkt door de problemen met een officier van justitie en haar eigen demonen uit haar verleden. Maar de druk wordt steeds hoger, want het is een kwestie van tijd voordat er weer een nieuw slachtoffer zal vallen.

Op de cover van Fantoomzoon staat iemand gekleed in een hoody afgebeeld. Vermoedelijk de dader en ter hoogte van het gezicht staat de titel van het boek. De letters van de titel lopen gedeeltelijk in elkaar over en dit zorgt bij menigeen voor enige verwarring. Waarom er voor deze titel is gekozen zal later in het boek duidelijk worden.

Fantoomzoon verhaalt vanuit het heden en het verleden en er zijn twee verhaallijnen, waaronder die van Irisa. De hoofdstukken in het heden zijn genummerd door middel van Romeinse cijfers, de hoofdstukken in het verleden zijn voorzien van een datum en van een regel uit een songtekst. Songs waarvan een playlist is gemaakt op Spotify. Het vertelperspectief is vanuit de derde persoon. Irisa is een vrouw die veel heeft meegemaakt, maar dat maakt haar waarschijnlijk ook zo goed in haar werk. Al moet ze wel wennen nu ze tijdelijk een andere standplaats heeft, en ze ligt regelmatig overhoop met de mensen hier. De eerste hoofdstukken heeft de auteur benut voor een uitgebreide kennismaking met de personages, misschien iets te uitgebreid want is het wat lastig om gelijk goed in het verhaal te komen. De spanning komt ook wat moeilijk op gang.

Maar als er dan eenmaal een keerpunt komt, gaat de tot nu sluimerende spanning in Fantoomzoon gestaag omhoog. We leren steeds meer van de personages en hun gedrag wordt ook steeds begrijpelijker. Op dat moment komt ook de psychologie om de hoek kijken. Langzamerhand wordt ook duidelijk hoe gelaagd deze thriller is, en hoe knap Ronald van den Broek alles weer in elkaar heeft geweven. Er zijn thrillers die, zoals men zegt, vlot geschreven zijn. Fantoomzoon is niet zo’n thriller waar men door heen vliegt, maar een thriller die beetje voor beetje weet te veroveren met als hoogtepunt een knap staaltje psychologie. Een thriller die zijn kracht haalt uit herkenbare thematiek en waaruit blijkt dat de auteur over veel inlevingsvermogen beschikt.

In het nawoord lezen we dat Ronald van den Broek dit verhaal losjes heeft gebaseerd op de in Nederland relatief onbekende seriemoordenaar Archibald “Mad Dog” McCafferty, een Schotse immigrant in Australië. Een mooie zin uit het nawoord: ‘Al wil ik Fantoomzoon niet bestempelen als een recept om een seriemoordenaar te worden, het blijft fascinerend waar het wisselpunt tussen de engel en de duivel ligt.’

4****

Ronald van den Broek studeerde gezondheidswetenschappen en rechten en werkt als jurist. De boeken van Nicci French inspireerden hem tot het schrijven van thrillers. Na het debuut ‘Varkensbloed in chocolade‘ verschenen ‘Beschermduivel‘ en ‘Mijn Kartonnen Broer‘. Nu verrast hij thrillerliefhebbers opnieuw met het ijzingwekkende ‘Fantoomzoon’.

Met dank aan uitgeverij Palmslag voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie zal binnenkort op Passie voor Boeken en Vrouwenthrillers.nl worden gepubliceerd.

Titel: Fantoomzoon|Auteur: Ronald van den Broek
Uitgever: Palmslag|ISBN: 9789493059825|Blz: 362
Verschijningsdatum: februari 2021

Fantoomzoon is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Onze eerste zomer samen – Sandra J. Paul – recensie

Geplaatst op 20 mei 202120 mei 2021 door Wendy Wenning

Sandra J. Paul is een Vlaamse auteur die vooral bekend staat om haar spannende jeugdboeken en psychologische thrillers. Vorig jaar kreeg haar thriller Mijn Waarheid hoge waarderingen, maar ook de jeugdthrillers De Duistere School, Het Verlat e n Huis en De Vergeten Tuin kregen veel positieve reacties. Onze Eerste Zomer Samen is haar eerste psychologische Young Adult thriller. Genoeg bewijs voor de veelzijdigheid waar deze auteur over beschikt.

Mila werkt tijdens de zomervakantie op een privéluchthaven dertig kilometer van Brugge. Zelf woont Mila in Hemelen, een pittoresk geschiedenisrijk provinciestadje, dat tien kilometer van de luchthaven ligt. Het vliegveld wordt enkel gebruikt door de rijke lokale bevolking, elke dag wordt er een maximum van vier vluchten afgewerkt. Mila haar vader is eigenaar van de autoverhuurmaatschappij, waar Mila werkt. Er woedt een felle storm en Mila wil eigenlijk wel naar huis, nu het nog kan. Maar van haar vader moet ze wachten, er kunnen nog mensen komen en die moeten veilig naar het hotel op de luchthaven worden gebracht. En dan is het inmiddels te onveilig geworden om nog met de auto door de storm naar huis te gaan. Maar dan staat er een jongeman aan de balie. Zijn vader ligt op sterven en de jongeman moet met spoed naar Hemelen. Mila kan hem niet weigeren, zeker niet als ze erachter komt dat het Daniel is, een jongen waarmee ze vroeger in de klas heeft gezeten. Ze besluit hem te helpen, maar onderweg krijgen ze een ongeluk. Als Daniel weer bij bewustzijn komt en ontwaakt, ontdekt hij tot zijn verbijstering dat hij zich in een afgesloten domein bevindt. Hij is gevangen genomen door de mysterieuze sekteleider Dominic. En hij is niet de enige gevangene…

Onze Eerste Zomer Samen start met een licht aangrijpende proloog die nieuwsgierig maakt naar de plot. Daarna is er de ontmoeting tussen Daniel en Mila, en tussen Dominic en Daniel. In het binnenwerk van het boek zijn er meerdere gedeeltes te vinden die voorzien zijn van een bijpassende foto waarop ook een citaat staat. Bij het deel De ontmoeting is er een foto van een weg afgebeeld en bij deel De eerste dag zien we een groot landhuis. De foto van het landhuis staat symbool voor het terrein (het Domein) van de sekteleider en deze foto weet de verbeelding goed aan te spreken. Dit is ook wel een sterk handelsmerk van Hamley Books, ze weten alle boeken net dat beetje extra te geven.

Verhalend vanuit een wisselend perspectief volgen we de spannende belevenissen van Mila en Daniel. Ook al is een verhaal over een sekte niet origineel meer, Sandra J. Paul weet er net die andere draai aan te geven waardoor het toch iets unieks heeft. Haar enerverende schrijfstijl weet de lezer voortdurend gevangen te houden en het boek laat zich dan ook niet wegleggen. Waar we in de proloog een kleine voorstelling van krijgen, zorgt ervoor dat we duidelijkheid willen krijgen en wel zo snel mogelijk. De spanning is continu op goed niveau aanwezig, en deze wordt nog even extra geprikkeld als er uitgebeeld wordt hoe een allesoverheersende zielsverwantschap zich kan profileren. Bij het voorstellen daarvan komt er een onprettig gevoel naar boven, angstig en beklemmend.

In Onze Eerste Zomer Samen weet Sandra J. Paul op haar eigen karakteristieke wijze het paranormale te verweven in een spannende Young Adult thriller. Maar ook weet ze naast duidelijkheid te geven met de plot toch ook weer vragen op te werpen door niet eenmaal een einde te schrijven, maar laat ze het verhaal op twee manieren eindigen. Het verhaal wordt afgesloten, maar toch ook weer niet. Er wordt een mogelijkheid opengehouden om een eventueel vervolg te schrijven. Haar eerste Young Adult thriller, maar vast niet de laatste, laat mij achter met de vraag: ‘Wat als …?’

Met Onze Eerste Zomer Samen laat Sandra J. Paul wederom haar kracht en veelzijdigheid zien.

4****

Wendy Wenning

Zie hieronder alle deelnemers aan deze blogtour

Met dank aan uitgeverij Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Onze Eerste Zomer Samen| Auteur: Sandra J. Paul
Uitgever: Hamley Books| ISBN: 978946420890|Blz: 220
Verschijningsdatum: april 2021

Onze Eerste Zomer Samen is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

De spannendste thrillers snel en voordelig thuisbezorgd

Het schuilhuis – Rachel van Charante – Recensie

Geplaatst op 17 april 202117 april 2021 door Wendy Wenning

Na ruim tien jaar in de vastgoedsector te hebben gewerkt heeft Rachel van Charante vorig jaar “het roer omgegooid”. Ze besloot van haar passie, schrijven, haar werk te maken en is als freelance tekstschrijver aan de slag gegaan. In 2018 is ze begonnen met het schrijven van Het schuilhuis. Veel herschreven en in januari 2021 was ze eindelijk tevreden.

Het is oktober 2019, Victoria is nu drieënnegentig jaar. Oud worden vind ze maar niks en daarom verft ze maandelijks haar haar en lost ze elke dag een raadsel op uit haar puzzelboekje. Maar de laatste tijd is ze haar strijd tegen ouderdom aan het verliezen. Ze is moe. Doodmoe. Normaal gesproken begint ze de dag met een douche, maar vandaag heeft ze hier de energie niet voor. Ze gaat eerst de krant lezen en plots valt haar blik op een advertentie in de rubriek ‘Gevonden voorwerpen’. De vinder van een oud tabaksdoosje, met daarin twee zwart-witfoto’ s, doet een oproep aan de rechtmatige eigenaar.

‘En ergens, onder het pantser dat me moet beschermen tegen de demonen uit mijn verleden, realiseer ik dat ik altijd heb geweten dat mijn verleden me vroeg of laat zou inhalen.‘

Iris is degene die het tabaksdoosje heeft gevonden en na lang wikken en wegen neemt Victoria contact met haar op. Als Iris naar haar toegaat en het tabaksdoosje en de foto’s laat zien, weet Victoria het zeker. Dit is het tabaksdoosje en er zit een heel verhaal achter. Een verhaal dat niet langer geheim mag blijven.

Het schuilhuis start met een fragment uit 1944. Geen fragment om vrolijk van te worden. Ook al is het niet helemaal duidelijk wat er precies gebeurt, het geeft een naar gevoel. Dan wordt er kennisgemaakt met Victoria en worden er herinneringen opgehaald. Herinneringen uit een tijd die op haar netvlies gegrift staat. Het boek omvat twee verhaallijnen, die van Victoria en die van Iris, beiden verhalen ze vanuit de eerste persoon. Als Victoria kennismaakt met Iris, vloeien de lijnen heel even in elkaar over. En dan begint Victoria te vertellen …

De eerste hoofdstukken van dit boek hebben al genoeg in zich om de aandacht te trekken. Maar zodra Victoria haar verhaal aan Iris begint te vertellen, is er met geen mogelijkheid meer los te komen van dit verhaal. De leesflow waar men vanaf dat moment in terechtkomt omvat een rollercoaster van emoties. Het is prettig dat de verhaallijnen afgewisseld worden want het verhaal van Iris geeft in het geheel de mogelijkheid om even op adem te komen, ook geven de gebeurtenissen rondom haar persoon ook genoeg stof tot nadenken. Victoria en Iris zijn de hoofdpersonages in Het schuilhuis, maar Victoria heeft de echte hoofdrol. Het personage van Iris heeft een prima, gedegen uitwerking gehad, maar Victoria laat een diepere indruk achter. De auteur laat meeleven en meebeleven met dit personage, en als het boek dichtgeslagen wordt, valt het zwaar om afscheid te nemen.

‘Een deur sloeg dicht. Ik hield mijn adem in. Even bleef het stil. Muisstil. Het daaropvolgende moment werd de stilte doorbroken door een Duits bevel, gevolgd door een angstaanjagend geluid. Het pistoolschot klonk genadeloos. Hard en onomkeerbaar.’

In beide verhaallijnen wordt de spanning steeds meer opgevoerd en langzaamaan wordt duidelijk dat deze lijnen op meerdere manieren met elkaar in verband staan. Waarvan één toch nog totaal onverwacht om de hoek komt zetten. Heden en verleden blijken meer in verband met elkaar te staan dan gedacht. Ook onverwacht is de (emotionele) afsluiting van dit boek.

Het schuilhuis is een spannende roman en dus misschien geen ‘echte’ vrouwenthriller. Maar er is sprake van misdaad, gevaar en actie en de auteur weet de lezer voortdurend in spanning te houden. Voldoende om dicht tegen de term (vrouwen)thriller aan te schuren. Al kun je hier wel de twijfels neerleggen of dit wel fictie is, want dit verhaal voelt regelmatig aan als een echte werkelijkheid. En als een auteur er dan ook nog in slaagt de emoties rechtstreeks over te brengen, dan kun je wel zeggen dat ze een verdomd goed debuut heeft geschreven. Chapeau!

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Xander Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Het schuilhuis | Auteur: Rachel van Charante
Uitgever: Xander Uitgevers| ISBN: 9789401614016 |Blz: 304
Verschijningsdatum: april 2021

Het schuilhuis is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Instinct – Ivonne Wilken – Recensie

Geplaatst op 12 april 202112 april 2021 door Wendy Wenning

Met criminologie, antropologie en journalistiek als achtergrond, schrijft Ivonne Wilken psychologische thrillers en korte verhalen waarmee ze lezers op een onverwachte manier wil raken. Twee spannende verhalen zijn gepubliceerd in bundels. Beller onbekend in verhalenbundel Duistere signalen van Schrijfatelier Alicia en Over leven in Live! van Vrouwenthrillers. Instinct is haar debuutthriller.

Als Alex en Adana hun eerste kindje krijgen, is Alex dolgelukkig. Adana is ook heel blij, maar Adana heeft ook een carrière. Alex kan makkelijk thuiswerken, dus neemt hij de zorg van hun kind op zich. Dit is ook net wat voor Alex, een lieve, zorgzame man. Maar dan overlijdt zijn petekind, het zoontje van zijn beste vriend. Alex voelt zich machteloos en soms zelf schuldig over zijn eigen geluk. Als hij hoort dat er een achtjarige jongetje vermoord is, besluit hij mee te gaan speuren naar de moordenaar. Het is niet de eerste moord die de dader heeft gepleegd, en de dader is duidelijk zijn grenzen aan het verleggen. Eerst was er een duidelijk patroon, maar plots wijkt de dader hiervan af. Wat is de reden hiervan? En lukt het Alex om deze persoon te ontmaskeren?

‘Mijn bestaansrecht centreert rond macht. Macht die telkens weer opnieuw bewezen, getoond en gevoed moet worden.’

Instinct is geschreven vanuit een wisselend perspectief. Vanuit het oogpunt van Alex, in de derde persoon, en vanuit die van de dader in de eerste persoon. In het eerste hoofdstuk lezen we hoe de dader een vrouw van het leven berooft en het is duidelijk dat dit een vooropgezet plan was. Na dit hoofdstuk maken we kennis met Alex en zijn gezin. Opvallend is dat Alex geeneens precies weet wat voor werk zijn vrouw doet, maar zijn vrouw is niet zo’n openhartig type. We krijgen dan ook een beter beeld van Alex dan van zijn vrouw, deze blijft veel op de achtergrond. Alex is zo’n man die alles goed vindt en zolang zijn vrouw gelukkig is met haar werk, steunt hij haar daarin en zorgt dat het thuis op rolletjes loopt. Een personage die door iedereen sympathiek wordt gevonden. De dader is uitgebreid aan het woord, richt zich regelmatig rechtstreeks tot de lezer, en aan de ene kant leren we hier veel van, maar aan de andere kant blijven toch de motieven onduidelijk. Dat we te maken hebben met een psychopaat is al wel snel helder maar de persoon achter deze dader blijft een mysterie.

‘Een volledig zelfstandig opererend organisme met zijn eigen organen, metabolisme en bloedsomloop had ik gereduceerd tot losse onderdelen die niets voorstelden.‘

De auteur is nauwkeurig te werk gegaan en heeft zo ook haar uiterste best gedaan om geen voorspelbaarheid toe te laten. Dit is ook wel gelukt, alleen is er een hele kleine hint die een ‘doorgewinterde’ thrillerlezer al een beetje wakker zal schudden. Maar toch is er ook een grote kans dat er overheen gelezen wordt. Al blijft er nog lang wat twijfel hangen, als de plot daar is blijken vermoedens waarheid te zijn. De weg naar die waarheid is alsnog intrigerend genoeg om te genieten van dit debuut, dat afgesloten wordt met een verpletterend einde. Een afsluiting waar nog mogelijkheden overblijven, waarbij de vraag rijst of dit bewust of onbewust is gedaan door de auteur.

De wijze waarop Wilken in het hoofd van de dader kruipt, laat afvragen hoe het zit met haar eigen duistere kant. Een andere manier om te zeggen dat Instinct een prima debuut is en dat er wordt uitgekeken naar de volgende thriller.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Kabook Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Instinct Auteur: Ivonne Wilken
Uitgever: Kabook Uitgevers| ISBN: 9789083042497 |Blz: 268
Verschijningsdatum: april 2021

Instinct is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

De moord op Arno Linter – Toni Coppers – Recensie

Geplaatst op 4 april 20213 april 2021 door Wendy Wenning

Coppers heeft in Vlaanderen geen introductie meer nodig, in Nederland komen er steeds meer fans bij. De auteur is vooral bekend door de reeks boeken met Liese Meerhout in de hoofdrol. Zijn thrillers werden bekroond met de Hercule Poirot juryprijs en vele publieksprijzen waaronder de VRT LangZullenWeLezen-trofee. De thrillers met commissaris Liese Meerhout in de hoofdrol werden verfilmd in de televisiereeks ‘Coppers’ voor VTM. Internationaal werd de reeks onder de naam ‘Rough Justice’ uitgezonden in vele landen waaronder Nieuw-Zeeland en Canada.

Arno Linter is aan het werk in de drive-in van de Quick, een hamburgertent. De negentienjarige jongen werkt hier al een tijdje, enkele avonden per week. Op het moment dat hij net een bestelling aanreikt, wurmt een man op een scooter zich langs de auto en stopt voor het raampje van de drive-in. Hij zwaait zijn linkerarm van rechts naar links en snijdt de hals van Arno open. Een moord die aan een afrekening doet denken en de dader is al in beeld. Een makkelijke klus dus, maar het team van Liese Meerhout komt er al snel achter dat het allemaal niet zo simpel is als het lijkt. Vooral niet als er een verband schijnt te zijn met een gruwelijke vondst in het park.

‘De hals van de jongen die openspleet in een lange, bloederige snee, als een lillend stuk rauw vlees.‘

Persoonlijk vind ik de cover van De moord op Arno Linter niet mooi en ook niet zo passen bij de andere delen in deze reeks. Het is dat ik de boeken van Coppers graag lees, maar anders had ik dit boek door de cover misschien wel voorbij laten gaan. Het boek start met een fragment uit een verhoor van een Amerikaanse seriemoordenaar. Wat dit te maken heeft met de moord die in het volgende hoofdstuk gepleegd wordt is erg onduidelijk. Pas later, als de plot helder begint te worden, zal de keuze van dit fragment een verklaring krijgen. De moord op Arno Linter is het 18e deel met Liese Meerhout in de hoofdrol en Coppers zit op de stoel van de alwetende verteller verhalend vanuit de derde persoon. Veel vaart is er niet in het begin. Er zijn wel wat verrassende gebeurtenissen, maar verder is het wat kabbelend. Zoals gewend van Coppers wordt er tussendoor aandacht gegeven aan het persoonlijke leven van de (hoofd)personages, al is het in dit deel minimaal. Het onderzoek naar de moord lijkt een lang en ingewikkeld proces te worden, met veel speurwerk maar ook veel frustratie. Als de dader het team begint uit te dagen en het persoonlijk lijkt te worden, ontstaat er een onderhuidse en sluimerende spanning, die bij de plot tot uitbarsting zal komen.

‘En dat was nog niet alles: er hing onweer in de lucht, er was het onbehaaglijke gevoel dat er onaangename dingen stonden te gebeuren, dat er onheil dreigde.‘

Ondanks het gemis aan vaart, heeft het verhaal genoeg in zich om van begin tot eind interessant te blijven. Het lijkt bijna een onoplosbare zaak met een dader die zich nooit zal laten pakken, maar als er bij het team eindelijk een goede ingeving is, komt de originaliteit van het verhaal tot uiting. Een ingeving die ze op een juist spoor zet, maar een onverwachte twist hierin is niet uitgesloten. De moord op Arno Linter is een perfect voorbeeld voor de uitdrukking don’t judge a book by his cover. Gelukkig heb ik me (toch) niet laten leiden door de cover, want Coppers is er voor de zoveelste keer in geslaagd een scherpzinnig misdaadverhaal neer te zetten.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan New Book Collective voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: De moord op Arno Linters| Auteur: Toni Coppers
Uitgever: Manteau| ISBN: 9789022337806 |Blz: 280
Verschijningsdatum: februari 2021

De moord op Arno Linter is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Gegijzeld – Chinouk Thijssen – Recensie

Geplaatst op 28 maart 202128 maart 2021 door Wendy Wenning

Chinouk Thijssen kon als auteur ook niet ontbreken in de reeks novelles van Kluitman. De Kluitman-novelles zijn compacte, spannende YA-verhalen. Ideaal om de doelgroep meer aan het lezen te krijgen.

In Gegijzeld gaat Yasmine samen met Jason naar een feest van hun klasgenoot Casper. Casper is de zoon van een bekende advocaat en ze wonen in een grote villa. Het feest dat Casper mag geven belooft het feest van de eeuw te worden. Eigenlijk mag Yasmine niet naar het feest toe, maar ze klimt stiekem uit het raam. Dit feest wil ze niet missen. Maar de avond krijgt een nare wending wanneer er een groep oudere jongens binnenkomt. Het feest van de eeuw verandert langzaam in een afschuwelijke nachtmerrie.

‘Een van de jongens staat met een pistool op het hoofd van Casper gericht.‘

De proloog vertelt een dramatische gebeurtenis, maar het is nog niet duidelijk wat er precies speelt. Dan springt het verhaal naar 12 uur eerder. Gegijzeld verhaalt vanuit de perspectieven van Yasmine en Jason. Beiden vanuit de eerste persoon en het wordt duidelijk aangegeven wie er aan het woord is. De proloog trekt gelijk de aandacht en maakt nieuwsgierig. Thijssen bouwt het verhaal voorzichtig op, ze laat eerst kennismaken met de karakters en geeft deze een herkenbaar gezicht, passend bij deze tijd. Dat geldt ook voor het leven van de jongeren en de problemen waar ze nu al mee te dealen hebben. Deze problemen voegen al een lichte onderhuidse spanning toe. De onverwachte wending op het feest laat de spanning in Gegijzeld snel oplopen en de heftige gebeurtenissen vragen de volledige aandacht.

‘Met een scherpe pijn in mijn schedel kom ik weer bij. Ik kijk om me heen in het donker en probeer mijn blik te focussen. Alles om me heen is zwart.’

De werkruimte in een novelle is beperkt, maar Thijssen slaagt er prima in om de ruimte volledig te benutten en een compleet, goed opgebouwd en geloofwaardig verhaal neer te zetten. Met een mooie spanningsboog en genoeg ontwikkelingen die de lezer dwingen het boek in één keer uit te lezen.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij Kluitman voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Gegijzeld| Auteur: Chinouk Thijssen
Uitgever: Kluitman| ISBN: 9789020609653 |Blz: 96
Verschijningsdatum: februari 2021

Gegijzeld is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

In eigen hand – Linda Jansma – Recensie

Geplaatst op 26 maart 202126 maart 2021 door Wendy Wenning

Drie jaar geleden raakte Nikki Benjamins haar baan bij de recherche kwijt omdat ze een collega geslagen had. En niet zomaar een collega, maar haar commissaris die de leiding had over het team grootschalige opsporing, waar ook zij op dat moment toebehoorde. Er waren in een zaak veel fouten gemaakt, informatie was gelekt, een inval liep mis en een meisje van negen kwam om. Het aanduiden van de dood van het meisje als nevenschade schoot Nikki toen in het verkeerde keelgat. Vooral omdat zij de commissaris al eerder had gewaarschuwd dat er iets niet klopte. Ze sloeg de man een blauw oog en een bloedneus. Nikki besloot een eigen recherchebureau te beginnen, zodat ze nog steeds een link had naar haar eigen beroep. Maar nu doet Ferry de Groot, toen hoofdinspecteur en waar ze enkele jaren mee had samengewerkt, een beroep op haar. Ferry is drie jaar geleden ook ontslagen, dit omdat hij verdacht werd van het hebben van foute contacten. Ferry zijn zoon is verongelukt, maar Ferry twijfelt aan het onderzoek van zijn ex-collega’s. Hij denkt dat het geen ongeluk was en vraagt Nikki hem te helpen dit te bewijzen.

In eigen hand is het eerste deel van een reeks met Nikki Benjamins in de hoofdrol. Een stoere vrouw van 36 jaar, spijkerbroek met shirt, niet heel gefocust op haar voorkomen, avontuurlijk, stijl melkboerenhondenhaar en een job als particulier rechercheur waarbij ze ook niet altijd even damesachtig optreedt. Al bijna haar hele leven een hechte vriendschap met Valerie, wat best apart is, gezien het verschil tussen hun. Valerie is extrovert, elegant, modieus, altijd bezig met haar uiterlijk en werkend in de dokterspraktijk van haar man. Nikki rommelt een beetje met Jack, maar een vaste relatie is aan haar (nog) niet besteed. Ferry weet Nikki te overtuigen dat er iets niet klopt aan het ongeluk van zijn zoon en er gaat een spannend onderzoek van start. Al snel wordt duidelijk dat dit wel eens een lastige zaak kan worden, een die niet zonder gevaren zal zijn. Maar Nikki is niet bang uitgevallen en is vastbesloten deze zaak tot een goed einde te brengen.

De dialogen in het boek zijn realistisch neergezet en de situaties levensecht, wat een gevoel geeft het van dichtbij mee te maken. Dit is ook een van de talenten van Linda Jansma, de lezer nauw betrekken bij het verhaal. Tevens zijn in de dialogen duidelijk herkenbare emoties verwerkt, waardoor er een goede klik gemaakt kan worden met de personages. Al springt niet elk personage er sterk tussenuit en uiteraard is er nog genoeg ruimte overgehouden voor meer ontwikkeling. Door veel mogelijkheden open te houden, blijft er een gezonde nieuwsgierigheid naar het volgende deel. Een prima uitgewerkt geheel met een gelijkmatige spanningsboog en een aangename kennismaking met het hoofdpersonage.

In eigen hand zal je misschien niet voortdurend op het puntje van de stoel laten zitten, maar Jansma heeft er genoeg elementen ingestopt die het boek interessant maken. Een veelbelovend eerste deel van een reeks die als detectiveroman een fijne afwisseling geeft.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan De Crime Compagnie voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: In eigen hand| Auteur: Linda Jansma
Uitgever: De Crime Compagnie| ISBN: 9789461094513|Blz: 350
Verschijningsdatum: juli 2020

In eigen hand is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Lucht – Lara Reims – Recensie (Blogtour)

Geplaatst op 3 maart 20213 maart 2021 door Wendy Wenning

Romi woont op Mars. Ze is bijna vijftien en haar haar is meestal blauw, maar soms ook lila of grijs. Ook de kleur van haar ogen stemt ze af op haar ochtendhumeur. Hier op Mars leven ze samen in een beperkte ruimte, een ondergronds gangenstelsel met slaapvertrekken en onderzoeksruimtes en een grote, ronde gemeenschappelijke ruimte met uitzicht op Mars via door periscopen gefilmd en vertaald beeld. Er is ruimte voor zo’n vijftien bewoners. Voornamelijk robots, die nauwelijks van mensen te onderscheiden zijn, en de kunstmatige intelligenties die alleen in de virtuele extra dimensie bestaan waar iedereen via een chip toegang heeft. Romi is de jongste, want er was sinds haar ontstaan geen plek meer voor nieuwe kinderen. Romi wil maar één ding, naar die verre planeet die toch zo dichtbij voelt. Als ze plots contact krijgt met Ciro, die op de aarde woont, zet ze alles op alles om de reis naar aarde te maken en deze verre planeet (en Ciro) te gaan bezoeken.

Lucht verhaalt afwisselend vanuit de perspectieven van Romi en Ciro. De auteur neemt ruim de tijd om over deze personages te vertellen, zodat de lezer een goed beeld van ze kan vormen. Ook al zijn Romi en Ciro afwisselend aan het woord, de hoofdrol ligt wel bij Romi. In het verhaal van Romi zien we in het begin kleine lijntjes naar een vorig boek van Reims, maar in het leven van Romi gaat de techniek net een stukje verder. Niet dat Romi al die techniek zo prettig vindt, ze vindt het zelfs soms erg vervelend en opdringerig.

‘De herinnering aan het moment dat alles anders werd, staat in haar geheugen gegrift. De dag dat de verbinding werd verbroken. De dag waarop de grote duisternis zijn intrede deed.’

In het verhaal van Ciro worden kleine plaagstootjes gegeven naar ons leven dat veranderd is sinds corona. In dit boek wordt gesproken over de Gamechanger, en dat de mensen vanaf die tijd bijvoorbeeld meer afstand tot elkaar houden. Meerdere opmerkingen in het verhaal verwijzen lichtjes naar de veranderingen waar wij zelf nu mee te maken hebben. Maar ook de droom van de ruimtevaart en astronauten krijg hier de aandacht, als we het hebben over het dromen van een leven op Mars.

‘Hij weet dat hij niet te dicht bij mensen in de buurt moet komen, veel mensen die de periode vlak voor de Gamechanger hebben meegemaakt, hebben daar een enorme angst aan overgehouden. Toen maakten mensen elkaar ziek.’

Lucht is een verhaal dat volledig uit de fantasie van de auteur ontsproten is, in een tijd dat ook zij aan huis gebonden is door alle beperkingen die opgelegd zijn. Maar zij weet de fantasie zodanig om te buigen dat het niet alleen een spannend en interessant verhaal is, maar ook een geloofwaardige setting meekrijgt. Een toekomstbeeld waar men best in kan geloven, al is er wel de hoop dat niet alles waarheid zal worden. Er zit een lichte voorspelbaarheid in het verhaal, maar dit heeft geen nadelige invloed op het leesplezier. Mede door de toevoeging van een vleugje romantiek (kalverliefde) slaagt Reims erin het verhaal speels en luchtig te houden, zodat het geen zwaar gevoel met zich meebrengt.

Lucht is een spannende Young Adult die anders naar veranderingen laat kijken en als is het maar voor even, een beetje de druk van de ketel afhaalt…

4****

Lara Reims schrijft met uitzicht op Boekarest, waar ze in 2019 ging wonen. Daarvoor woonde ze jarenlang in Parijs. Tien jaar geleden verhuisde ze van Amsterdam naar Frankrijk en vervolgens dus naar Roemenië, waar ze nu leeft, leest en schrijft. Ze is gefascineerd door de razendsnelle ontwikkelingen van de techniek die ons leven zullen veranderen. Daarover ging haar succesvolle Rémi-trilogie, waarvan het eerste deel werd genomineerd voor de debuutprijs van de Jonge Jury.

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Lucht|Auteur: Lara Reims
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789463967617 |Blz: 350
Verschijningsdatum: februari 2021

Lucht is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

De vergeten tuin – Sandra J. Paul – Recensie – Blogtour

Geplaatst op 17 februari 202117 februari 2021 door Wendy Wenning

Toen Sandra J. Paul De duistere school schreef, een spannend jeugdboek geïnspireerd door een verhaal die haar kinderen bedachten, was het de bedoeling dat het bij één boek zou blijven. Maar het verhaal was nog lang niet klaar dus verscheen vorig jaar het vervolg Het verlaten huis. Nu is het derde deel De vergeten tuin verschenen, een deel dat los van de andere boeken gelezen kan worden.

De vergeten tuin start met een korte inleiding, cursief gedrukt, en daarin lezen we over de Legende van Kraaidorp. We worden als laatste welkom geheten in Kraaidorp, anno 1621 en gaan van start met het verhaal van Colette Zwart. Het boek omvat drie delen en zal de waarheid over Colette Zwart onthullen. Al wordt gezegd dat dit boek losstaand te lezen is, als je de eerste twee delen hebt gelezen weet je al een beetje wie Colette Zwart is en wat haar invloed is op Kraaidorp. En dan is dit boek wel een hele leuke aanvulling op de eerste twee delen.

‘Dit kasteel, en al zijn bewoners, zal voor het einde van het jaar van de aardbodem verdwenen zijn, en het dorp zal nooit meer hetzelfde zijn. Geniet dus nog maar van de weinige momenten die jullie nog hebben, want jullie geluk zal niet lang meer duren.‘

Als in 1621 de moeder van de twaalfjarige Colette Zwart op de brandstapel wordt gezet, belooft Colette dat ze wraak zal nemen. Wraak op de kasteelheer die hiervoor verantwoordelijk is, maar voordat ze de kans krijgt wordt ze samen met haar broer Bertus meegenomen door Maximiliaan. Een man die ze niet kent, maar eenmaal in zijn burcht aangekomen, komt ze erachter wie haar moeder in werkelijkheid is. En dat het mogelijk is haar moeder terug te krijgen.

‘Dit is een vreemde. Een vrouw die bestaat uit pure, vernietigende duisternis.’

De vergeten tuin is een verhaal vol magie en hekserij. Het boek bevat aan de binnenkant een aantal (watermerkachtige) illustraties die zich prachtig bij het verhaal voegen. De auteur heeft al een mooie, filmische verteltrant, maar de toevoeging van de illustraties spreken de verbeelding nog eens extra aan. De vaart wordt er al gelijk ingezet en ook ontbreekt het niet aan een flinke dosis spanning. Het wordt almaar raadselachtiger en als lezer wil je maar al te graag weten hoe het allemaal in elkaar zit. Zeker als je de vorige delen hebt gelezen; dan wil je maar al te graag weten hoe Colette als persoon gevormd is. Als je leest hoe Colette worstelt met haar gaven, doet dat wel een beetje denken aan een puber die op ontdekkingsreis is. Een puber die moet leren omgaan met gevoelens en het langzaam volwassen worden, wat ook niet altijd even makkelijk gaat.

‘Verschillende mensen om hem heen worden opgeslokt in de aarde, die zich meteen weer boven hen sluit. De grond splijt open en sleurt planten en bomen mee.‘

In de vorige delen waren meer griezelige, enge fragmenten, maar in De vergeten tuin ligt de spanningsboog hoger. Al zijn er ook wel beangstigende situaties die je misschien niet net voor het slapen gaan moet lezen. Ook blijft dit boek veel onvoorziene situaties hebben, wat het zeer onvoorspelbaar maakt. Verwachtingen die steeds weer worden weggevaagd omdat het verhaal toch net weer een andere kant opgaat. Dit geeft van begin tot eind meerdere verrassingseffecten. Tot de jeugd behoor ik allang niet meer, maar ik heb van het boek genoten en voor de jonge lezer die van echte spannende boeken houdt is dit boek, en vooral de reeks, echt een aanrader!

4****

Sandra J. Paul is een Young Adult en Thriller-auteur van onder andere De Eilandenreeks, Moordspel, Mijn Waarheid en het aangrijpende Hart-Slag.

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie is onderdeel van de blogtour die rondom dit boek wordt georganiseerd.

Titel: De Vergeten Tuin|Auteur: Sandra J. Paul
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789463967716 |Blz: 280
Verschijningsdatum: februari 2021

De Vergeten Tuin is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.