Categorie: Genre

De reis van Noah – Phil Earle – Recensie

De reis van Noah – Phil Earle – Recensie

Eigenlijk wilde Phil Earle helemaal geen schrijver worden, hij wilde profvoetballer worden. Of acteren in toneelstukken of zingen in een band. Lezen had hij niet zoveel mee, behalve strips of graphic novels. Hij heeft een aantal banen gehad,  in pubs en reisbureaus gewerkt, en als hulpverlener en dramatherapeut in een kindertehuis. Zijn leven veranderde onverwacht van richting toen hij een tijdelijke functie aannam op de kinderafdeling van een boekwinkel. Al snel las hij niets anders dan kinderfictie en kwam erachter dat hij zelf wilde schrijven voor jongeren. Hij heeft vijf jaar als boekverkoper gewerkt voordat hij een baan bij de uitgeverij kreeg, en nu verdeelt hij zijn werkzame leven tussen het verkopen van boeken voor een uitgever en het schrijven van zijn eigen boeken.

Londen, september 1939. De dreiging van een Tweede Wereldoorlog wordt steeds sterker en de vader van Noah moet naar het front voor de voorbereidingen. Noah vindt het verschrikkelijk maar belooft hun geliefde hond Winn te beschermen. Als de regering met het advies komt om alle huisdieren af te laten maken loopt Noah weg van huis. Het verhaal gaat dat er een hertogin is die alle dieren opvangt en dat is de plek waar hij naar toe wilt. Hij gaat niet alleen. Uiteraard gaat Winn mee, maar ook Clem en Grote Col. Ze nemen zoveel mogelijk dieren mee en vangen de reis aan met een oude boot. De reis voert langs de Theems en is niet zonder gevaar. Gaat hun plan lukken en kunnen ze de dieren in veiligheid brengen?

Als een eigenaar niet in staat is geweest zijn hond of kat naar een veilig gebied te sturen of passende regelingen voor de bescherming van het dier te treffen, zou hij moeten overwegen of het raadzaam is om het pijnloos te laten vernietigen.

Dit boek, De reis van Noah, is de eerste kennismaking met deze auteur en deze is prima bevallen. Hij weet de lezer vanaf de eerste bladzijde te boeien alleen al door de beeldende schrijfstijl die hij hanteert. Daarnaast weet hij feilloos de onmacht en de emoties van de personages over te brengen naar de lezer en worden de personages zo neergezet dat ze een herkenbaar en realistisch karakter meekrijgen. De reis die ze maken is avontuurlijk, spannend, meeslepend maar ook gebeuren er minder leuke dingen. Het speelt zich af ten tijde van oorlog en dan is het logisch dat er dingen verkeerd gaan of dat geweld en verdriet hun aanwezigheid laten zien. Af en toe weet de auteur het wat luchtig te maken door een beetje humor, om het serieuze aspect iets te breken. Over de gehele linie is er een verhaal geschreven die qua geloofwaardigheid misschien wat kleine steken laat vallen, maar dit is niet ondermijnend aan het verhaal. Wel zijn de nare dingen die er gebeuren best heftig om te lezen waardoor het niet voor iedereen geschikt is. Ook dierenliefhebbers worden in dit boek niet ontzien.

Geen van hen had ervaring met de dood. Geen van had er ooit van zo dichtbij mee te maken gehad.’

De reis van Noah is een boeiende mix van historische context, avontuur, emotie en de liefde tussen mensen en dieren. Het feit dat het zich afspeelt tijdens de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog voegt ongetwijfeld een diepere laag toe aan het verhaal en laat zien hoe mensen in tijden van crisis zich vastklampen aan dierbare relaties en hun wilskracht. Een verhaal waarin de thema’s doorzettingsvermogen, vriendschap, moed en veerkracht hoog in het vaandel staan. Een mooi en speciaal verhaal dat niet snel vergeten wordt.

4****

Met dank aan Kok Boekencentrum voor het recensie-exemplaar.

De rouwbrief – Sanne Ter Zee – Recensie

De rouwbrief – Sanne Ter Zee – Recensie

Sanne Ter Zee is werkzaam in een ziekenhuis en was daarnaast jarenlang redacteur bij een krant en een medisch tijdschrift. Ze is verslaafd aan schrijven, zoute drop, strandwandelingen en Scandinavië. De Rouwbrief is haar debuutthriller en hiermee gaat een lang gekoesterde wens in vervulling.

Een aantal weken na het overlijden van haar man ontvangt Inge bloemen van een anonieme afzender. Daarna ontvangt ze meerdere cadeaus maar het blijft onbekend wie dit naar haar stuurt. Als er op een nacht ingebroken wordt en de politie onderzoek komt doen, ontdekken ze dat iemand haar in de gaten houdt. Samen met haar zoon Robbert probeert ze erachter te komen wie deze persoon is. Als Robbert dan volkomen onverwacht op het spoor komt van een nietsontziende moordenaar, komt zijn leven in gevaar. Lukt het hem nog om zijn moeder op tijd te waarschuwen?

De Rouwbrief is verdeeld in vier delen. Deel 1 verhaalt vanuit het perspectief van Inge, deel 2 vanuit Robbert, deel 3 vanuit Chris en deel 4 is de definitieve afronding van het geheel. Opvallend zijn de superkorte hoofdstukken, wat maakt dat er gelijk een vlot tempo aanwezig is. Drie personages hebben hun eigen verhaallijn en de auteur geeft ze hierin een gedegen uitwerking. Geen overmatige details, maar wel meer dan voldoende voor wat belangrijk is voor het verhaal. Inge krijgt na het overlijden van haar man veel hulp van Lars. Maar dan komt Chris weer in haar leven, Chris die ze nog van vroeger kent. En het leven lijkt haar weer langzaam toe te lachen, of ziet ze de dingen verkeerd?

De eenvoudige en daardoor zeer toegankelijke schrijfstijl laten het boek makkelijk lezen. Samen met de korte hoofdstukken en het vlotte tempo is dit zo’n boek dat in een paar uurtjes uit te lezen is. Wat mist bij de superkorte hoofdstukken zijn meerdere cliffhangers om hiermee de spanning wat meer op te voeren. Er komen in het boek gebeurtenissen voor die wel erg toevallig zijn en daarom ook al misschien het een en ander verklappen. Het geeft in ieder geval al een bepaald gevoel bij personages en de pijlen worden dan ook als snel een kant opgericht. Al lijkt het soms ook een dwaalspoor te zijn waardoor men zich toch blijft afvragen wie die stalker nu is en wat de motieven zijn. Het verhaal an sich wordt keurig afgerond, maar toch blijft er nog een lijntje open die eventueel een vervolg zou kunnen krijgen.

Voor een debuut is De Rouwbrief een mooi begin, en deze maakt zeker benieuwd naar een volgend boek van deze auteur.

3***

Met dank aan de auteur voor het recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op www.vrouwenthrillers.nl

BookSpot.nl

Een (dodelijk) geschenk uit de hemel – Chris Delaet – Recensie

Een (dodelijk) geschenk uit de hemel – Chris Delaet – Recensie

Chris Delaet debuteerde in 2021 met Het Verloren Meisje, met Jessie De Roover in de hoofdrol. Een debuut dat lovend werd ontvangen en nieuwsgierig maakte naar een volgend boek van de auteur. Eind 2022 verscheen het vervolg op Het Verloren Meisje, Een (dodelijk) geschenk uit de hemel.

Ellen is op weg naar huis. Een beetje zenuwachtig want het is een belangrijke dag voor haar. Twee jaar lang heeft ze voor een mooie ring gespaard en straks wil ze haar partner Hannah ten huwelijk gaan vragen. Maar als ze thuiskomt treft ze Hannah vastgebonden op de bank aan. Ellen wordt overmeesterd en zij en Hannah worden gegijzeld. Als commissaris Jessie De Roover de lokale politie te hulp schiet, lijkt het om een homejacking te gaan. Maar het blijkt toch allemaal wat anders in elkaar te zitten …

Haar ademhaling versnelde, het zweet brak haar uit, haar borst voelde alsof er een steen op drukte en ze voelde zich duizelig worden. Even werd het zwart voor haar ogen.

Een (dodelijk) geschenk uit de hemel is het tweede deel met Jessie De Roover als hoofdpersonage. Jessie is nog steeds herstellende van haar ziekte. Door de chemobehandeling die ze gehad heeft, is haar geheugen onvoorspelbaar, wat in haar werk niet zo makkelijk is. Ook heeft ze nog steeds moeite om in het dagelijks ritme te komen. En nu is het niet alleen deze zaak die haar bezig houdt, maar ook de dochter van haar zus heeft haar nu hard nodig. Door alle dingen die Jessie nu bezig houden, sluit ze haar man William buiten en dit maakt haar privéleven extra ingewikkeld. Niet alles wat ze meemaakt kan of mag ze delen en dat maakt het extra ingewikkeld. Het debuut van Chris Delaet liet al veel potentie zien en dat ze inmiddels veel bijgeleerd heeft, is duidelijk te zien in Een (dodelijk) geschenk uit de hemel. Het verhaal wordt vertelt vanuit meerdere perspectieven. De combinatie van persoonlijke issues en de zoektocht naar een onberekenbare dader, geeft de spanningsboog voortdurend een enorme boost en zorgt ook voor een prettige afwisseling. Er gebeurt veel in de persoonlijke levens van de personages waardoor er veel diepgang in deze thriller zit. Door veel ontwikkelingen in een verhaal te stoppen kan de spanning daar weleens aan onderhevig zijn, maar de wijze waarop Delaet dit allemaal uitwerkt, geeft het boek juist een extra menselijk tintje. Eigenlijk door een beetje van haarzelf in deze thriller te verweven. De auteur weet genoeg details mee te geven aan de personages zodat de karakters een goede verbeelding meekrijgen. Details waarmee je de personages zo in een televisieserie zou kunnen wegzetten. De spanning en het tempo blijven van mooi niveau en dan weet de auteur door een goed bedachte plottwist ook nog te verrassen. Hierna wordt het verhaal netjes afgerond. Wel geeft de afsluiting ruimte voor een vervolg en is er nu al de vraag of Jessie voor een belangrijke keuze komt te staan.

Delaet laat met Een (dodelijk) geschenk uit de hemel zien een talent voor schrijven te hebben. Het is haar met dit tweede boek perfect gelukt een prima pageturner af te leveren. Voor de liefhebbers van spannende misdaadverhalen die meer dan alleen spanning brengen.

5*****

Met dank aan de auteur voor het recensie-exemplaar.

BookSpot.nl

Ontworteling – Janine Keijser – Recensie

Ontworteling – Janine Keijser – Recensie

Naast schrijfster is Keijser dierentolk en coach. Eerder studeerde ze Nederlands Recht en werkte als advocaat. Toen ze midden twintig was raakte ze arbeidsongeschikt vanwege ernstige lichamelijke klachten. Ze heeft verschillende cursussen op het gebied van acupressuur, reiki en Quantumtouch gevolgd. Op basis van haar ervaringen heeft ze een eigen visie ontwikkeld op het holistische genezingsproces. Hierin staat het in je (ziels)kracht komen en het zelfgenezende vermogen van het organisme aanspreken centraal. Ontworteling is de derde thriller van Janine Keijser met journaliste en wereldverbeteraar Lara in de hoofdrol.

Lara wordt door een organisatie ingehuurd om onderzoek te doen in het hart van de Amazone. Het vermoeden bestaat dat een aantal ondernemingen economische belangen heeft in het Amazonegebied, dit ten koste van de inheemse gemeenschappen. Lara heeft altijd al naar dit gebied willen afreizen en nu wordt ze er zelfs voor betaald. Maar tijdens haar missie om inheemse gemeenschappen te helpen, wordt ze geconfronteerd met onverwachte uitdagingen.

De inheemse gemeenschap is niet zo blij met de komst van Lara en een collega en er is zelfs wat vijandigheid te bespeuren. Ze ontdekt een schandaal dat het regenwoud en de inheemse bevolking in gevaar brengt, maar ook haar eigen leven komt in gevaar. Terwijl de spanningen toenemen, raakt Lara verstrikt in een gevaarlijk spel. De hallucinerende ervaringen die ze doormaakt confronteren haar met haar diepste angsten en twijfels. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal wordt ze op de proef gesteld.

Er was geen tijd meer om hem te redden, geen tijd meer om mezelf te redden. Een stem in mijn hoofd zei dat ze me had gewaarschuwd. Dat ze had voorzien dat het zo zou eindigen.

De proloog van Ontworteling geeft al lichtjes het spanningsniveau aan en maakt nieuwsgierig wat komen gaat. Eigenlijk vind iedereen rondom Lara dat het eens tijd wordt dat ze een beetje gaat settelen, maar ze weten ook dat Lara zich in dit geval niet tegen laat houden. Het verhaal gaat vlot van start en al snel is er al een goede onderhuidse spanning voelbaar. De hoofdstukken zijn compact en de verteltrant heeft een fijn tempo. Meerdere cliffhangers weten de spanning regelmatig op te voeren.

Midden op de sprei lag een roze pop met gele haren in een wit shirtje. Twee felblauwe kralen lagen ernaast. De holle oogkassen van de pop deden me rillen, maar nog huiveringwekkender was het opengescheurde shirt. Precies ter hoogte van de hartstreek was een naald door het lijfje gestoken.’

Ontworteling is een gelaagde thriller, de meerdere lagen geven een extra dimensie. Het is geen standaardthriller, niet voor niets staat er op de cover ecothriller. Het is niet alleen de spanning waar het in deze thriller omdraait, maar ook de onderliggende boodschappen die er in te vinden zijn. De auteur geeft het boek hiermee ook een persoonlijk tintje. Want door Lara steeds beter te leren kennen, leer je ook een beetje de auteur kennen. Keijser stopt veel van haar eigen gedachtengoed in haar thrillers waardoor het verhaal nog een extra laag krijgt.

De personages weet ze goed te beschrijven, van de uiteenlopende karakters is prima een beeld te vormen. Dat niet elk mens goed in te schatten is blijkt uit een verrassende, niet voorziene wending en hiermee laat de auteur zien dat helaas niet iedereen te vertrouwen is. Ook maakt ze met deze ecothriller (weer) duidelijk waar de mens allemaal voor verantwoordelijk kan zijn en dat er vanwege het grote geld regelmatig verregaande beslissingen worden genomen. Beslissingen die rampzalig kunnen zijn …

Ontworteling is een gelaagde thriller met veel spanning en een onderwerp die de lezer wakker schudt.

4****

Met dank aan Uitgeverij Doornwater en Janine Keijser voor het recensie-exemplaar en het mee mogen doen met de blogtour.

logo_bookspot_120x60_2018

Net verschenen: Dolende geesten van Hilda Spruit

Net verschenen: Dolende geesten van Hilda Spruit

Een nieuw deel in de bekroonde reeks ‘Geestverwanten’

Merthes biologische moeder ligt op sterven. Ze vraagt Merthe om een laatste brief aan haar ouders – Merthes grootouders – te bezorgen. Maar niemand weet waar ze wonen. Als de zoektocht van Merthe en haar vrienden op een dood spoor belandt, barst haar sluimerende paranormale gave los. Waarom lijken twee personages uit Rembrandts Nachtwacht een beroep op haar te doen? Merthe kan niet anders dan de aanwijzingen volgen, ook al leiden die tot een gevaarlijk avontuur.

Lees hier een fragment

Hilda Spruit (Bleiswijk, 1961) woont in Zoetermeer. Ze debuteerde in 2015 met haar youngadultroman Geestverwanten, die in 2016 bekroond werd met de Jonge Jury Debuutprijs. In 2020 verscheen bij Clavis Uitgeverij het los te lezen vervolg Verschijningen. Het voorlopig laatste – en los te lezen – deel van de reeks is er met Dolende geesten, waarin het verleden en de toekomst van Merthe op een spannende manier met elkaar worden verweven. Een spiritueel verhaal over liefde die sterker is dan de dood.

Naast haar banen als auteur en creditmanager geeft Hilda presentaties en signeersessies op scholen, evenementen en in boekhandels.

Hilda presenteert Dolende geesten op zaterdag 16 september vanaf 13:00 bij Spel en Meer in Zoetermeer. Daarbij zullen een aantal bijzondere gasten aanwezig zijn, waaronder Frans Schmidt Gieskens, hét Nederlandse fenomeen op het gebied van bandstemmen, en prof. dr. Bob de Wit, die zal vertellen over het belang van intuïtie in de wetenschap. Het aantal beschikbare plaatsen is zeer beperkt. Wil je erbij zijn? Mail dan uiterlijk 5 september naar pers@clavisbooks.com.

Titel: Dolende geesten | Auteur: Hilda Spruit ISBN 9789044850390 | Prijs: 24,95 EUR Geb. 464 pagina’s

De verloren dromen van Valeria – Aline van Wijnen – Recensie

De verloren dromen van Valeria – Aline van Wijnen – Recensie

Tara is de journalistiek ingegaan met de verwachting artikelen over geschiedenis te schrijven, research te doen en haar liefde voor vervlogen tijden met anderen te delen. Maar omdat de banen niet voor het oprapen lagen toen ze net afgestudeerd was, nam ze een baan aan bij Actueel. Tijdelijk was de bedoeling maar vijf jaar later is ze hier nog steeds werkzaam. Op relatiegebied is het ook niet zoals ze het graag wilt zien, het is wachten totdat haar minnaar gaat scheiden en volledig voor haar kiest. Wanneer ze de Hermitage in Amsterdam bezoekt, valt haar oog op een prachtige baljurk. Deze is van gravin Valeria Vygotski geweest en Tara raakt nieuwsgierig naar deze vrouw en haar leven. Ze besluit op onderzoek uit te gaan waarvoor ze naar Sint Petersburg moet reizen. De stad waar ook al jaren haar eigen moeder woont en die ze door de jaren heen maar weinig gezien heeft. Niet alleen komt ze tijdens haar onderzoek meer te weten over Valeria, maar ook krijgt ze meer inzicht in haar eigen levensverhaal.

Aline van Wijnen kreeg als eerste bekendheid met haar feelgoodromans, maar zette zichzelf goed op de kaart met haar eerdere historische roman, Het geheime kistje van Elle, waarmee ze ook De Valentijnprijs in 2022 won. Vooral deze laatste roman maakte veel indruk, waardoor er weer veel nieuwsgierigheid was naar De verloren dromen van Valeria.

Met zijn laatste restje wilskracht hield hij zijn ogen open om naar de maan te blijven kijken. Als Valeria, waar in de wereld zij nu ook was, op dit moment ook naar de maan keek, konden hun blikken elkaar ontmoeten op het lichtgevende oppervlak.’

Het verhaal speelt zich afwisselend af in het heden en verleden. Het heden is de verhaallijn van Tara en die van het verleden vertelt het verhaal van Valeria. De verteltrant van Aline van Wijnen is enerverend te noemen en hiermee weet ze de lezer vanaf het begin mee te slepen. Het onderzoek van Tara is interessant en ook als lezer wil je graag het verhaal van Valeria weten. De belevenissen van Tara blijven voortdurend intrigeren en het wisselen van de verhaallijnen gebeurt op soepele wijze. Geleidelijk ontdekt de lezer hoe alles in elkaar steekt. Het liefste had de auteur al haar research voor dit boek in Sint Petersburg zelf gedaan, en zodra het idee voor dit boek was opgevat waren de plannen al gemaakt, alleen corona gooide deze plannen in de war. Maar ook zonder naar Sint Petersburg te zijn geweest, is het de auteur prima gelukt een geloofwaardig en beeldend verhaal neer te zetten. De details dragen bij aan het meeslepende karakter van het verhaal.

De verloren dromen van Valeria is een verhaal met veel facetten. Historische gebeurtenissen, zoals de Russische revolutie worden levendig en begrijpelijk in het verhaal verwerkt. Het verhaal brengt de wanhoop, tegenslagen en de impact van historische gebeurtenissen overtuigend over. Maar ook laat dit verhaal zien wat een verleden voor invloed kan hebben op een leven van iemand. Tijdens haar onderzoek leert Tara niet alleen over Valeria, maar ook over haar eigen leven. Een leven dat ze misschien inmiddels anders ingevuld had willen zien. Misschien zelfs wat dromen voorbij heeft laten gaan, voor een stukje zekerheid. De personages worden realistisch en diepgaand beschreven en van Wijnen weet zelfs even op het verkeerde been te zetten als het om de romantiek gaat. De verwachting die gecreëerd wordt, krijgt een andere wending dan gedacht. Zo zie je maar, zelfs in een historische roman kan men tijdelijk op een ander pad gezet worden.

De verloren dromen van Valeria is naast een prachtig meeslepend verhaal tevens een leerzame ervaring. Blijven dromen mag, maar dromen proberen waar te maken kan natuurlijk ook …

4****

Wendy Wenning

logo_bookspot_120x60_2018

Gerechtigheid – Daniëlle Disser – Recensie

Gerechtigheid – Daniëlle Disser – Recensie

In 2022 debuteerde Daniëlle Disser met de thriller Volmaakte onschuld, het eerste deel van de trilogie met Julia Miller in de hoofdrol. Met deze thriller wist ze menig thrillerlezer te overtuigen en het wachten was op het tweede deel in deze trilogie. Met een preview was de lezer al nieuwsgierig gemaakt en nu, met Gerechtigheid gaat het verhaal eindelijk verder. In Volmaakte onschuld is Julia ternauwernood aan de dood ontsnapt. De beslissing die ze moest nemen, had tot gevolg dat ze haar dochtertje Evie lange tijd niet heeft kunnen zien. In de overtuiging dat degene die Julia had willen vermoorden veilig achter slot en grendel zit, wordt het de hoogste tijd om weer contact te zoeken met Evie. Maar Mark, de man van Julia, werkt niet echt mee. Dan blijkt ook dat het nog steeds niet veilig is, en wederom wordt Julia gestalkt. Maar door wie is de grote vraag …

‘Ik draai me om en loop weer richting de voordeur. Plotseling slaak ik een ijselijke gil. In het schijnsel van het flashlight zie ik een dode vogel op de deurmat liggen. Zijn nek is gebroken …’

Evenals Volmaakte onschuld bestaat ook Gerechtigheid uit meerdere verhaallijnen en het verhaal wordt vertelt vanuit een wisselend perspectief. Er is gelijk al een fijne spanning voelbaar en Disser weet dit van begin tot eind goed vast te houden. Met veel van de personages is al kennisgemaakt in Volmaakte onschuld, maar er worden ook weer nieuwe personages geïntroduceerd. Personages waarvan sommige niet altijd even goed te peilen zijn, wat ten gunste valt aan het spanningsniveau. En ondanks dat de dialogen soms ietwat gekunsteld overkomen, weet de auteur de settings waarin de personages zich bevinden wel zo te beschrijven dat er een perfect beeld te vormen is. Situaties en acties zijn goed voor te stellen en het verhaal krijgt zo ook een licht filmisch karakter mee. Wel is er soms het gemis van net iets meer diepgang bij een aantal personages maar de verwachting is dat dit op een later moment goedgemaakt wordt.

‘Onkruid is hardnekkig en kan alleen met zware middelen worden bestreden. Het is de hoogste tijd om het juiste middel te vinden.’

Disser heeft haar eigen unieke schrijfstijl, er valt tot nu toe geen vergelijking te maken met een andere auteur. Met de meerdere verhaallijnen en de wisselende perspectieven maakt ze het zichzelf niet echt makkelijk, maar vooralsnog lijkt ze dit prima te kunnen handelen. Door het verhaal te voorzien van een flink tempo, korte hoofdstukken met veel actie en diverse rollercoasters, laat het boek zich vlot lezen en het laat zich ook niet gemakkelijk even wegleggen. Veel van de ontwikkelingen zorgen voor steeds meer vragen waardoor de lezer veelvuldig in verwarring raakt. Naar het einde toe lijkt er meer duidelijkheid te komen, maar een plotwending maakt dat alles weer volledig op zijn kop komt te staan. Een fervent thrillerlezer zal niet volkomen verpletterd worden door deze plotwending, al geeft het hoe en waarom toch wel een andere kijk op het gebeuren. Wederom hapt de lezer samen met een aantal personages naar adem en hoopt dat dit goed gaat aflopen. Maar ook nu moet men weer even geduld hebben, want de epiloog van Gerechtigheid laat zien dat het verhaal nog lang niet af is. Dit blijkt ook wel als men naar de definitie van Gerechtigheid kijken: Een term die niet alleen inhoudt dat recht wordt gedaan aan iemand die onrecht lijdt, maar ook aangeeft dat de boosdoeners worden gestraft. Gerechtigheid is verder een theologisch begrip: God spreekt de zondaars om Christus’ wil vrij van schuld. Er lijken toch nog wel wat losse eindjes te zijn die vastgetrokken moeten worden.

De preview van deel drie, getiteld Wraak, die we achter in het boek vinden, maakt hongerig en hebberig naar het laatste afsluitende deel en de neiging de auteur met het mes op de keel te dwingen dit deel zo snel mogelijk te laten verschijnen, is sterk aanwezig. Bij wijze van spreken dan…

4****

Met dank aan Daniëlle Disser voor het recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Wendy Wenning

Na die klap – Marlies Allewijn – Recensie

Na die klap – Marlies Allewijn – Recensie

Marlies Allewijn (1977) groeide op in het Zeeuwse Yerseke, maar woont al geruime tijd in Amsterdam. Eerder heeft ze onder andere de boeken Ze was 16 geschreven en De Meid. Marlies kreeg toen ze twaalf was de diagnose jeugdreuma en schreef in 2012 de semi-autobiografische jeugdroman SchEef. De chronische ziekte – die ondanks het woord ‘jeugd’ nog steeds aanwezig is – loopt als een rode draad door haar leven. Veel van haar verhalen spelen zich af in Zeeland en Amsterdam. Marlies zet zich via haar werk in om aan te tonen dat gelijkheid niet voor iedereen zo vanzelfsprekend is en dat er nog veel te winnen valt op het gebied van emancipatie. Voor rechten moet je strijden. Ja, Marlies is feminist…

In mei verscheen de YA roman Na de klap. Het verhaal gaat over Robin die een zwaar auto-ongeluk krijgt. Als Robin na een feestje wordt opgehaald regent het en het zicht in de auto is slecht omdat de ventilatie niet goed werkt. Dit had allang gemaakt moeten worden, maar steeds is vergeten een afspraak te maken. Een beetje afleiding en dan is daar die tram.

“Hij lachte en sloeg met zijn handen op het stuur. Midden in een lach van hem en een quasi nukkige sneer van mij klonken de trambellen. Daarna kwam de klap. De chaos. De blonde pony. De kou.”

Na de klap start met een heftige proloog. Daarna lezen we dat Robin wakker wordt in het ziekenhuis. Dan eerst een korte flashback naar het ongeluk en na een tijdje in het ziekenhuis te moeten verblijven, wordt Robin overgebracht naar een revalidatiecentrum. Na een aantal maanden revalidatie mag Robin naar huis. Maar thuis is veranderd, ouders zijn veranderd, alles is veranderd. Robin denkt het leven gewoon weer op te kunnen pakken maar zo makkelijk is dat niet…

Ik slik, schraap mijn keel, haal mijn neus op. Ik tik met mijn vingers op de handvatten van mijn krukken. Mijn oren tuten. Het is logisch dat ik in een auto moet. Hoe kom ik anders weg?

Allewijn zet met Na de klap een verhaal neer waarbij de lezer het een en ander zelf kan invullen. In ieder geval wat betreft de personages. In dit boek geen uitgebreide details waarmee men een duidelijk beeld kan schetsen, hierbij kan ieder zijn eigen fantasie aanspreken. Er komen veel thema’s aan bod. De belangrijkste zijn wel trauma, traumaverwerking, angst- en paniekaanvallen. Zijdelings is er een scheiding, egoïsme, vriendschap, verliefdheid, vrij leven en eigen identiteit. Robin heeft een trauma te verwerken, maar is daarnaast ook bezig met volwassen worden, net als alle vrienden. De gevoelens die voortkomen uit het trauma dat Robin heeft te verwerken zoals de angst- en paniekaanvallen zijn door Allewijn bijzonder scherp omschreven en maken voor een buitenstaander heel helder hoe het voelt en wat het doet met iemand. Voor een persoon die angst- en paniekaanvallen heeft of heeft gehad zal er zeker veel herkenbaarheid te vinden zijn.

Ik kan het hem niet vertellen. Niet nu. Niet meer. Het is te groot geworden. Te veel. Te genant. Te eng. Hij zou ontzettend schrikken van mijn gedachtes. Als hij zou weten welke zieke dingen er in mijn hoofd zitten, zou hij me echt laten vallen.”

Ondanks dat het best een indringend verhaal is en er ook wel heftige situaties zijn, is het toch zo neergezet door de auteur dat het een makkelijk en vlot te lezen boek is. Dat wat Robin meemaakt blijft interesseren, het boek blijft van begin tot eind grijpen. Na die klap bestaat uit vier delen en alleen in deel vier is even een stuk wat minder prettig leest. Maar dit doet gelukkig niet af aan het totaalplaatje. Dit is een boek dat raakt en een indruk achterlaat. En de bijzondere manier waarop de auteur dit boek heeft geschreven, vraagt om het boek nog een keer te herlezen. Alleen al vanwege het gevoel dat er nog meer lagen in dit verhaal zitten dan die na de eerste keer lezen zijn ontdekt.

Allewijn weet, door uit eigen ervaringen te putten, gevoelens zo levensecht neer te zetten dat dit boek menigeen zal raken.

4****

Met dank aan uitgeverij Kluitman voor het recensie-exemplaar en Hebban voor het mee mogen doen met de leesclub

Wendy Wenning

Autumnville – Rick Meijer – Recensie

Autumnville – Rick Meijer – Recensie

Rick Meijer debuteerde in 2017 als kinderboekenschrijver met het leesboek Breekpunt, die meteen genomineerd werd voor De Hotze de Roosprijs. Al snel volgde Onderschept – een tweede boek die hij samen met Gerard van Gemert schreef. Na twee prentenboeken te hebben geschreven, verscheen eind 2022 Autumnville – waar Rick samen met een muzikale vriend ook een bijpassend muziekalbum voor heeft gecomponeerd. Aanvankelijk was het de bedoeling om deze jeugdroman gelijk in de VS te publiceren. Een boek uitgeven in Amerika om er daarna een Netflixserie van te maken. Maar zijn uitgever overtuigde hem om het boek eerst in Nederland uit te brengen.

Hugo helpt vaak in de boekwinkel van zijn vader en op een avond mag hij helemaal alleen de boekwinkel afsluiten. Als hij zeker weet dat er niemand meer in de winkel is, gaat Hugo naar buiten en wil de deur op slot doen. Dan hoort hij een meisje zijn naam roepen. Het lijkt uit de winkel te komen, maar er was niemand meer in de winkel. Ook is er niemand meer op straat…

‘Soms lijkt het alsof ik niet op deze wereld ben. Alsof mijn gedachten ergens anders rondlopen, terwijl mijn lichaam zich schuilhoudt op één plek, stilletjes wachtend op iemand die het wakker maakt en me terugbrengt. Maar ik kan niet terug. Ik zit vast.’

Een onheilspellende cover waarbij de vraag rijst wat dit bos met een boekwinkel te maken heeft. En dan de zinnen hierboven, regels uit een eerste fragment van dit boek. Onderaan dat fragment staat een QR-code die je meeneemt in de muzikale wereld van Autumnville. Alles bij elkaar roept al een mysterieuze sfeer op en doet veel beloven.

Het verhaal begint met de begrafenis van de opa van Hugo. Zijn opa is meer dan veertig jaar de eigenaar van de boekwinkel geweest, nu zal de vader van Hugo de zaak verder voortzetten. De vader van Hugo is anders. Hoewel hij ook van boeken houdt maakt hij zich zorgen om de fantasie van Hugo. Tijdens de begrafenis dwalen de gedachten van Hugo af, iets wat in de komende tijd veel zal gebeuren. Ook dromen van vroeger komen terug, en ook ‘de Wolf’ is weer terug … en waar komt toch steeds die stem vandaan.

Autumnville verhaalt vanuit het perspectief van Hugo. Maar al gelijk vanaf het begin is er iets vreemds aan dit verhaal. Het is regelmatig lastig te bepalen wat nu echt is en wat niet, en speelt het zich af in een droom of toch niet. De vreemde gebeurtenissen zorgen er wel voor dat je als lezer voortdurend geïntrigeerd blijft en je blijft je afvragen waar het verhaal naartoe gaat. Het is inmiddels alweer vier jaar geleden dat de opa van Hugo overleed, maar nog steeds zijn er die dromen over de Wolf. Wat is de betekenis hiervan?

‘Ik lig helemaal onder de dekens, ik kan hem niet zien, maar ik voel dat hij naar me kijkt. De Wolf komt dichterbij en ik kan niets. Ik kan me niet bewegen, niet schreeuwen, ik kan helemaal niets. Het enige dat er is, is de Wolf.’

Dit boek is rondweg ongrijpbaar te noemen. Zelfs als de ontknoping daar is. Een onverwachte en schokkende ontknoping die laat afvragen of er nergens overheen gelezen is. Dat er iets gemist is in de tekst waardoor je dit niet ziet aankomen. Maar nader ingezien wel een verklaring geeft aan de regels uit het eerste fragment uit het boek. Autumnville is zo’n boek dat na het lezen een tijd moet bezinken, een boek dat zeker een indruk achterlaat. En de filmische schrijfstijl maakt de indruk alleen maar groter. Maar dit is ook een boek dat men nog een keer gaat lezen, al is het alleen maar om het ongrijpbare toch op de een of andere manier grijpbaar te maken.

Autumnville is ongrijpbaar, mysterieus en na die allerlaatste bladzijde ben je even stil…

5*****

Met dank aan uitgeverij Ploegsma voor het recensie-exemplaar.

Wendy Wenning

Soundtrack

Bij het boek maakte Rick Meijer een originele soundtrack. De eerste single, ‘Walls’, is geschreven vanuit het perspectief van het hoofdpersonage Hugo. Het werd gezongen door Jim Ocean (The Voice-winnaar Jim van der Zee). Een oplettende lezer zal het opvallen dat een aantal bladzijdennummers van het boek vervangen zijn door muzieknoten. Dat zijn de perfecte momenten om de bijpassende muziek af te spelen.

Je kunt het hele nummer én de rest van de EP beluisteren via deze link

Over Rick Meijer
Rick Meijer (1979) was als kind dol op boeken. Het liefst las hij ze in bed, onder de dekens met een zaklantaarn, zodat het extra spannend werd. 
Zijn eerste boek Breekpunt verscheen in 2017, en was een sportief avonturenverhaal. Na zijn tweede boek sloeg hij een heel ander pad in en maakte het prentenboek Ik ben echt niet bang. Voor Ploegsma schreef hij het prentenboek Pingwing, dat door Jade van der Zalm geïllustreerd werd.

Als hij niet bezig is met verhalen op papier te zetten, componeert Rick muziek. Voor Autumnville heeft hij zich nu ook op het scenarioschrijven gestort!

Over Sophie Pluim
Sophie Pluim (1993) studeerde in 2015 af als illustrator aan de HKU. Sinds 2018 werkt ze als (kinder)boekenillustrator. Haar illustratiestijlen verschillen per project: van zwart-wit met inkt, gekleurd aquarel tot digitaal of collage. Voor andere boeken, zoals het poëzieprentenboek Hoe lief ik je heb, laat ze zich meer leiden door haar gevoel. ‘Ik schep graag een wereld. En die wereld mag best dromerig zijn, en mooier dan de werkelijkheid. Graag zelfs. Dat is de kracht van een illustrator. Ik kan laten zien wat niet verteld kan worden.’

Het laatste huis – Catriona Ward – Recensie

Het laatste huis – Catriona Ward – Recensie

Catriona Ward is geboren in Washington, D.C., maar heeft zowel de Amerikaanse als de Engelse nationaliteit. Ze studeerde Engels aan St Edmund Hall, Oxford en Creatief schrijven aan de University of East Anglia. Horrorverhalen zijn voor haar de grootste daad van empathie. Het laatste huis is haar derde roman, die totaal iets anders moest worden dan haar eerste twee boeken.

In het laatste huis aan de bosrand woont Ted Bannerman. De ramen zijn dichtgetimmers en Ted heeft alle spiegels weggehaald toen hij zijn eigen aanblik niet meer kon verdragen. Hij woont daar met zijn kat Olivia en af en toe is zijn dochter Lauren er. Dan komt er een nieuwe bewoner in de straat. En zij lijkt zich in het bijzonder te interesseren in Ted en in een meisje dat jaren geleden hier vlakbij verdwenen is. 

Het laatste huis verhaalt zich vanuit verschillende perspectieven, waarbij de kat Olivia een grote rol speelt. Deze thriller, aanbevolen door niet de minste auteurs, roept vanaf het begin hoge verwachtingen op. De cover is prachtig ontworpen en heeft een goede aantrekkingskracht. Ook de samenvatting maakt nieuwsgierig waardoor men niet kan wachten het boek te gaan lezen. Maar bij de eerste hoofdstukken wordt de verwachting al deels teniet gedaan. Het is allemaal wat warrig en het verhaal wil niet zo pakken. Er zit nauwelijks spanning in en het tempo is zeer traag. Veel onduidelijkheid, en terwijl dat normaal gesproken voor meer nieuwsgierigheid kan zorgen, zorgt het hier voor een soort van dode punten.

Toch zijn er nog net genoeg ontwikkelingen die laten doorlezen, maar het is wel echt een kwestie van erdoorheen hakken. Halverwege begint het kwartje te vallen en komt het verhaal wat beter op gang. Dan wordt het meer interessant en komt er iets meer leesplezier. In het begin lijkt het alsof er in deze thriller horrorachtige taferelen zijn verweven, maar later blijkt het verhaal een heel andere insteek te hebben. Dit maakt Het laatste huis een heel apart verhaal. Misschien iets te apart om dit een vrouwenthriller te noemen.

2½**

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Vrouwenthrillers.nl

Getekend door een sekte – Annette van Luyk – Recensie

Getekend door een sekte – Annette van Luyk – Recensie

Annette van Luyk (1962) komt uit Den Haag. Ze werkte jarenlang als purser bij KLM. Haar eerdere romans kunnen het beste worden omschreven als avontuurlijk met een flinke dosis spanning en een vleugje romantiek.

Als haar ouders zich aansluiten bij een extreme afsplitsing van een sekte is Christine vijf jaar oud. Regelmatig wordt ze naar een kolonie gestuurd waar kinderen worden misbruikt en gehersenspoeld. Maar ook bij haar ouders is ze niet veilig, haar vader dwingt haar om andere mannen te behagen. Ze weet op een gegeven moment te ontsnappen uit deze hel, maar het verleden laat een diep trauma achter.

In het voorwoord vertelt de auteur over het ontstaan van dit boek. Een waargebeurd verhaal uitgezonderd stukken die totaal verzonnen zijn. Een boek met twee doelstellingen: 1. Het levensverhaal opschrijven van een echte overlever dat leest als een spannende roman. 2. Aandacht vragen voor minderjarige slachtoffers van sektes, satanisme en (seksueel) misbruik in het algemeen.

Het verhaal van Christine (een verzonnen naam) is opgebouwd aan de hand van meerdere gesprekken. Boeiende, indrukwekkende en angstaanjagende verhalen. Niet alle bronnen zijn uitvoerig gecheckt want een kind dat als kind regelmatig is onderworpen aan hypno-sessies en mind control kan zich later onmogelijk alles precies herinneren. Maar er zijn inmiddels genoeg aanwijzingen bekend dat gebeurtenissen, zoals in dit boek beschreven, daadwerkelijk hebben plaatsgevonden … en nog steeds plaatsvinden. Het uitgangspunt van het verhaal is: Wat doet het misbruik met het slachtoffer? Wat is de impact op het verdere leven?

‘Daar zit ze dan. Ze kijkt op zichzelf neer en ziet een klein figuurtje zitten in het bos, alsof ze in de kruin van een hoge boom zit. Een mechanisme dat ze zichzelf heeft aangeleerd als er dingen met haar gebeurden die te gruwelijk waren om te bevatten. Hoe groter de afstand, hoe minder bedreigend.’

Zelf heb ik de auteur leren kennen door haar spannende romans waarin ze eigenlijk thriller en feelgood combineert. Een auteur die na haar debuut zeker groeiende is. Getekend door een sekte is van een ander genre, al heeft het soms wel wat van een thriller weg. Want wat het hoofdpersonage allemaal meegemaakt heeft is ronduit gruwelijk te noemen. Annette van Luyk beschrijft alle gebeurtenissen rondom het hoofdpersonage in een uiterst beeldende, maar ook toegankelijke schrijfstijl. De lezer wordt als bijna vanzelf in het verhaal getrokken en het boek is moeilijk weg te leggen. Het is verschrikkelijk wat er allemaal beschreven wordt maar de auteur weet het op de een of andere manier zo neer te zetten dat het toch iets minder zwaar overkomt. Al blijft het wel een verhaal waar de emoties alle kanten op vliegen. Ook het hoofdpersonage laat ondanks alle dingen die ze heeft meegemaakt, toch ook positiviteit zien. Ze heeft lange tijd in een soort van overlevingsmodus gezeten en het is haar toch gelukt een (redelijk) gelukkig leven op te bouwen. Compliment waard!

‘Ik huil nooit. Ik schreeuw nooit. Ik probeer me zo onopvallende mogelijk te gedragen. Iedereen die opvalt krijgt straf. Ik pas me aan en zonder me zoveel mogelijk af, maar soms ben ik toch de pineut. Zoals vannacht.’

Duidelijk is dat de auteur zich goed ingelezen heeft en dat ze ook alles wat het hoofdpersonage haar heeft verteld, goed in zich heeft opgenomen. Door de ontbrekende stukken in te vullen met wat ze heeft geleerd vanuit haar research, is er een volledig en vooral indrukwekkend verhaal ontstaan. Een verhaal waaruit respect spreekt voor het hoofdpersonage. Een klein minpuntje is de opbouw van het verhaal, heden en verleden lopen soms door elkaar heen. Iets wat niet elke lezer als prettig zal ervaren maar het is wel begrijpelijk waarom dit gedaan is. En de boodschap is in ieder geval duidelijk …

Met Getekend door een sekte heeft Annette van Luyk een verhaal met veel emoties neergezet waardoor het nog lang zal bijblijven.

4****

Wendy Wenning

In de brievenbus – De reis van Noah – Phil Earle

In de brievenbus – De reis van Noah – Phil Earle

De reis van Noah van Phil Earle is een spannende oorlogsroman over Noah, die op reis gaat om zijn hond te redden. In Londen, september 1939, hangt de Tweede Wereldoorlog als een donkere wolk boven Europa. Als zijn vader naar het front trekt, belooft Noah hem dat hij hun geliefde hond Winn zal beschermen. In Engeland adviseert de regering om alle huisdieren af te maken, en veel mensen doen dit. Maar Noah niet, hij heeft gehoord over een gravin die dieren opvangt, en daar wil hij naartoe. Hij loopt weg van huis, samen met Dennis en Clem. De kinderen nemen zoveel mogelijk andere dieren mee, zelfs een gevaarlijke python en een ezel. Met een oud bootje begint de lange reis over de Theemes. Kunnen ze de dieren een veilig heenkomen bieden bij de gravin?

‘Liefhebbers van Phil Earles De gorilla en de jongen gaan dit boek ook geweldig vinden.’ – Philip Reeve

Lees hier vast een fragment

Phil Earle

Phil Earle

Phil Earle kreeg voor zijn debuutroman Billy lovende recensies in de Engelse pers. Hij schreef het boek vanuit zijn eigen ervaringen als begeleider in een tehuis voor uit huis geplaatste kinderen. Earle is momenteel commercieel directeur van uitgeverij Bloomsbury.

Windkracht 15 – 15 schrijvers – 15 eilandverhalen – Recensie

Windkracht 15 – 15 schrijvers – 15 eilandverhalen – Recensie

In 2018 verscheen Paal 15, de eerste Waddenbundel. Bedacht door Marelle Boersma, een schrijfweek op een Waddeneiland. Tijdens een verblijf op een Waddeneiland schrijven 15 schrijvers elk een kort verhaal dat zich afspeelt op de Waddeneilanden. Dit levert een bundel op vol van spanning, ontroering en romantiek. Windkracht 15 is inmiddels de 4e Waddenbundel en tijdens het schrijven van deze bundel verbleven de schrijvers op Texel. Van elk verkocht exemplaar wordt er één euro gedoneerd één euro aan de Koninklijke Nederlandse Reddingsmaatschappij.

Auteurs: 

Heleen van den Hoven
Annet Hulst
Bianca Witmer
Petra Bontje
Margriet Bossink
Joyce Haverkort
Anne van Zwieten
Angelique Suijdendorp
Machteld van Zalingen
Regien Wiggers
Lucy Kusters
Jorien Meerdink
Bobbi Kruijsen
Renee Gellings
Esther van der Ham

Bij de vijftien schrijvers staan bekende namen en wat minder bekende namen. Auteurs die al meerdere thrillers hebben geschreven, auteurs waarvan net hun eerste thriller is verschenen, auteurs die in diverse genres hebben geschreven en ga zo maar door. Allemaal auteurs die hun schrijven willen verbeteren en verfijnen door middel van een schrijfweek met Marelle Boersma. Elk verhaal wordt afgesloten met een korte biografie zodat men (beter) kennis kan maken met de auteurs.

Windkracht 15 bestaat uit vier delen: Zomer, Herfst, Winter en Lente. Verhalen dit tot de verbeelding spreken en er is een fijne verscheidenheid in de verhalen te vinden. Van het ene krijg je het Spaans benauwd(De kentering) en denk je wel twee keer na voordat je besluit te gaan duiken en Wie ben ik? doet een beetje denken aan de televisieserie Oogappels. Eigenlijk is deze bundel een verzameling van diverse genres, maar is er wel altijd een bepaald spanningsniveau aanwezig. Ook is de invloed van de initiatiefnemer tastbaar, zoals het show don’t tell, een van de vele adviezen die Boersma aan auteurs meegeeft.

‘Eigenlijk was het geen keuze. Hij trok zijn mes uit zijn gordel en sneed met één ferme haal het touw door.’

Het fijne van een verhalenbundel is dat een kort verhaal altijd wel even tussendoor kan, hoe druk men ook is. Windkracht 15 is een kennismaking met meerdere talentvolle auteurs en men wordt gelijk even in gedachten meegenomen naar de prachtige Waddeneilanden…Gewoon dus even heerlijk ontspannen en genieten van deze mooie verhalen.

4****

Wendy Wenning

Wil jij meeschrijven aan een eilandbundel, het mooie initiatief onder leiding van Marelle Boersma? Lees snel hoe dat kan!

Titel: Windkracht 15| Auteur: Diversen| Uitgever: Droomvallei| ISBN: 9789083241098    | december 2022

In de brievenbus – Misleid van Corine Kuijper

In de brievenbus – Misleid van Corine Kuijper

Misleid
Hoe het leven van drie vriendinnen verloopt als ze kiezen voor een totaal ander leven.

Tess heeft een opleiding hotelmanagement in Zwitserland gevolgd, waarna ze in het Hotel del Coronado in San Diego gaat werken. Het bevalt haar uitstekend. Ze ontmoet Jack Shame, een bekende sportmakelaar en wordt verliefd op hem.

Sara is echtscheidingsadvocaat. Ze trouwt met Nassim en vertrekt naar Riyad/ Saoedi-Arabië, waar ze aan huis is gekluisterd. Ze krijgt steeds minder grip op haar leven.

Lieke gaat voor Artsen zonder Grenzen naar Congo als verpleegkundige, waar ze van verschrikkingen getuige is. Ze leert de Tanzaniaanse Ivan – een handelaar in goud – kennen.

Dan wordt Lieke ontvoerd …

Corine Kuijper woont in Haarlem samen met haar Italiaanse vriend en hun kat. Ze heeft jarenlang voor een grote bank gewerkt en begon in 2018 met schrijven. In 2020 debuteerde zij met “Schaduwfamilie”, een jaar later verscheen haar tweede roman: “Schaduw over Sardinië”, het los te lezen vervolg op haar debuutroman.

Uitgever: Uitgeverij Ellessy
ISBN: 978-94-6449-585-0 / 253 pagina’s (€ 18,95)
ISBN E-BOEK: 978-94-6449-586-7 (€ 9,95)
Verschijnt tevens als luisterboek

Buitenzus – Sacha Voogd – Recensie

Buitenzus – Sacha Voogd – Recensie

Sacha Voogd studeerde Nederlandse taal en cultuur in Utrecht en voltooide in 2016 de opleiding aan de Schrijversvakschool. Een deel van haar jeugd bracht zij door in Latijns-Amerika. Haar liefde voor dat continent is vaak terug te vinden in haar korte verhalen en haar romans. Haar eerste spannende roman Niet met opzet verscheen in 2017.

Na het overlijden van haar vader ontdekt Tamar het bestaan van haar halfzus Kimberley. Tamar zelf heeft een succesvolle carrière en ook over haar privéleven heeft ze niets te klagen. Maar dat ze een halfzus heeft is wel even een schok en ze twijfelt of ze contact met haar op moet nemen. Ze heeft Kimberley al snel gevonden op Facebook en besluit haar toch een berichtje te doen. Kimberley heeft ook eerst haar twijfels of ze wel op het berichtje in moet gaan, maar waarom ook niet? Ze ontmoeten elkaar en Tamar voelt zich al snel verantwoordelijk voor haar halfzus. Kimberley heeft haar leven iets minder voor elkaar. De vader van haar zoontje Jayden laat het regelmatig afweten dus is ze eigenlijk een soort van alleenstaande moeder. Als ze dan uit haar huis moet, mag ze voorlopig bij Tamar intrekken. Maar als ze elkaar beter leren kennen, blijkt Kimberley niet zo in elkaar te zitten als Tamar had verwacht. Afgunst en wantrouwen spelen steeds een grotere rol.

‘Haar vader met een andere vrouw. Een halfzusje. Een kind dat hij al die jaren verborgen had gehouden.’

Buitenzus verhaalt afwisselend vanuit de perspectieven van Tamar en Kimberley door middel van hoofdstukken van gemiddelde lengte. De personages worden goed uitgewerkt en de lezer krijgt een goed beeld van ze. Door het duidelijk neerzetten komen de personages dichtbij en hun karakters worden met gevoel beschreven. Hierdoor blijven ze ook na het lezen nog lang bij. Wel is er gelijk al het verschil voelbaar. Tamar als een verstandig, sympathiek en liefdevol persoon, Kimberley die gevormd is door haar verleden en waar je als lezer een beetje onbehaagllijk gevoel bij krijgt.

‘Met Kimberley heeft ze geen gedeeld verleden, het zijn de verhalen waarin ze elkaar langzaam leren kennen.’

De meeslepende schrijftstijl van Sacha Voogd neemt de lezer al snel mee in een licht zinderend spannend verhaal. Er komt een soort van afwachting hoe de personages zich gaan gedragen. Meteen is er een soort van zekerheid dat er iets staat te gebeuren, maar daarnaast zorgt het niet weten wat voor onzekerheid. Mooi gedaan, maar de aanwezige onderhuidse spanning blijft wel voortdurend alleen maar een beetje doorkabbelen. Voor een spannende roman prima, maar een thrillerlezer zal hier misschien wat teleurgesteld worden. Het duurt net iets te lang voordat de spanning zich verhoogd en dat er echt schokkende dingen gebeuren. De afsluiting van Buitenzus is wat abrupt maar wel totaal onverwacht en dat maakt weer veel goed.

Buitenzus heeft een zinderende, onderhuidse spanning en een uiterst onverwachte afsluiting. Geen (vrouwen)thriller maar wel een fijn geschreven spannende roman.

3***

Wendy Wenning

Deze recensie is eerder gepubliceerd op www.vrouwenthrillers.nl

Titel: Buitenzus| Auteur: Sacha Voogd| Uitgever: Aspekt| ISBN: 9789464628753   | oktober 2022