Recensie – Pagina 7 – Passie voor Boeken

Tag: Recensie

De weddenschap – José Kruijer – Recensie

Geplaatst op 27 april 202129 april 2021 door Wendy Wenning

José Kruijer werkt parttime op een basisschool, is getrouwd en heeft twee zonen. Als hobby zond ze jarenlang rake slagzinnen in en daarmee won ze vele cadeaus en vaak geldprijzen. Toen dat te gewoon werd, wendde ze haar woordencreativiteit aan voor het schrijven van boeken en debuteerde in 2017 met de spannende roman Verzwegen. Na Verzwegen volgde Manzanilla en haar derde boek De weddenschap verscheen in 2020.

‘Als je de waarheid vertelt, wordt het onderdeel van je verleden. Als je liegt wordt het onderdeel van je toekomst.’

Het huwelijk van Dieke en Roef zit in een impasse. De sleur is een feit en Dieke voelt zich opgeslurpt door het leven. Ze besluit om naast haar werk in de bibliotheek een eigen kookstudio te gaan beginnen. In haar eigen huis welteverstaan en niet in het huis van haar en Roef. Naar hun twee kinderen toe geven ze aan even afstand van elkaar te nemen. Dien wil haar leven voorgoed opnieuw inrichten, alleen blijkt er een situatie uit het verleden flink in de weg te zitten. Die ene gebeurtenis lezen we in de proloog, en dit speelt nog steeds een grote rol in haar leven. Zo’n grote rol dat nu de levens van haar kinderen en van haarzelf in gevaar zijn.

‘Ik heb er alles voor over om de tijd terug te draaien. Was ik die avond maar naar huis gegaan. Was ik maar …‘

Het begin van de proloog laat een spannend verhaal verwachten en de auteur weet hiermee gelijk nieuwsgierig te maken. De weddenschap wordt vertelt door Dieke, in de eerste persoon. Haar verhaal wordt regelmatig afgewisseld door dat van een ander persoon. Doordat deze hoofdstukken cursief gedrukt staan is het duidelijk dat er een ander personage aan het woord is. Al is het eerst volkomen onduidelijk wie dit personage is. De auteur neemt ruim de tijd om de lezer kennis te laten maken met Dieke om een goed beeld van haar te vormen. En langzamerhand wordt ook steeds meer duidelijk wie het andere personage is. Wat dat betreft is de uitwerking van de personages prima gedaan. Maar in het verhaal van Dieke heeft dit invloed op de spanningsboog, deze is daar maar mondjesmaat aanwezig. Het lijkt dat de spanning onderhevig is aan de uitwerking. Terwijl er bij het andere personage wel een goede spanning voelbaar is.

De dialogen in De weddenschap komen soms wat gekunsteld over, er mist enige soepelheid die in de vorige boeken van deze auteur wel aanwezig was. Wat het verhaal op zich betreft zien we terugkerende patronen en de karakters zijn niet vernieuwend te noemen. Wederom is het hoofdpersonage een kwetsbare en onzekere vrouw die makkelijk over zich heen laat lopen, een vrouw die haar eigen mening niet durft te uiten. Dat is jammer, want de eerdere boeken hebben laten zien dat Kruijer het echt wel in zich heeft, iets wat nu veel minder naar voren komt. De verwachting was meer groei te zien in het schrijven en meer originaliteit wat het hoofdpersonage betreft. Wat wel weer goed gedaan is, is die herkenbaarheid van de karakters. Karakters die door de auteur levensecht neergezet worden, waardoor men zich goed kan inleven. Ook zijn de thema’s in het boek makkelijk herkenbaar neergezet. Ondanks het missen van de soepelheid is de schrijfstijl van dien aard dat het boek fijn wegleest en hoe dichter we bij het einde komen, hoe spannender het wordt. Dit is niet beste boek van Kruijer, maar toch ruim voldoende voor een paar uurtjes heerlijke ontspanning.

3***

Wendy Wenning

Met dank aan Godijn Publishing en José Kruijer voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: De weddenschap| Auteur: José Kruijer
Uitgever: Godijn Publishing| ISBN: 9789493157682|Blz: 322
Verschijningsdatum: okt 2020

De weddenschap is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Het schuilhuis – Rachel van Charante – Recensie

Geplaatst op 17 april 202117 april 2021 door Wendy Wenning

Na ruim tien jaar in de vastgoedsector te hebben gewerkt heeft Rachel van Charante vorig jaar “het roer omgegooid”. Ze besloot van haar passie, schrijven, haar werk te maken en is als freelance tekstschrijver aan de slag gegaan. In 2018 is ze begonnen met het schrijven van Het schuilhuis. Veel herschreven en in januari 2021 was ze eindelijk tevreden.

Het is oktober 2019, Victoria is nu drieënnegentig jaar. Oud worden vind ze maar niks en daarom verft ze maandelijks haar haar en lost ze elke dag een raadsel op uit haar puzzelboekje. Maar de laatste tijd is ze haar strijd tegen ouderdom aan het verliezen. Ze is moe. Doodmoe. Normaal gesproken begint ze de dag met een douche, maar vandaag heeft ze hier de energie niet voor. Ze gaat eerst de krant lezen en plots valt haar blik op een advertentie in de rubriek ‘Gevonden voorwerpen’. De vinder van een oud tabaksdoosje, met daarin twee zwart-witfoto’ s, doet een oproep aan de rechtmatige eigenaar.

‘En ergens, onder het pantser dat me moet beschermen tegen de demonen uit mijn verleden, realiseer ik dat ik altijd heb geweten dat mijn verleden me vroeg of laat zou inhalen.‘

Iris is degene die het tabaksdoosje heeft gevonden en na lang wikken en wegen neemt Victoria contact met haar op. Als Iris naar haar toegaat en het tabaksdoosje en de foto’s laat zien, weet Victoria het zeker. Dit is het tabaksdoosje en er zit een heel verhaal achter. Een verhaal dat niet langer geheim mag blijven.

Het schuilhuis start met een fragment uit 1944. Geen fragment om vrolijk van te worden. Ook al is het niet helemaal duidelijk wat er precies gebeurt, het geeft een naar gevoel. Dan wordt er kennisgemaakt met Victoria en worden er herinneringen opgehaald. Herinneringen uit een tijd die op haar netvlies gegrift staat. Het boek omvat twee verhaallijnen, die van Victoria en die van Iris, beiden verhalen ze vanuit de eerste persoon. Als Victoria kennismaakt met Iris, vloeien de lijnen heel even in elkaar over. En dan begint Victoria te vertellen …

De eerste hoofdstukken van dit boek hebben al genoeg in zich om de aandacht te trekken. Maar zodra Victoria haar verhaal aan Iris begint te vertellen, is er met geen mogelijkheid meer los te komen van dit verhaal. De leesflow waar men vanaf dat moment in terechtkomt omvat een rollercoaster van emoties. Het is prettig dat de verhaallijnen afgewisseld worden want het verhaal van Iris geeft in het geheel de mogelijkheid om even op adem te komen, ook geven de gebeurtenissen rondom haar persoon ook genoeg stof tot nadenken. Victoria en Iris zijn de hoofdpersonages in Het schuilhuis, maar Victoria heeft de echte hoofdrol. Het personage van Iris heeft een prima, gedegen uitwerking gehad, maar Victoria laat een diepere indruk achter. De auteur laat meeleven en meebeleven met dit personage, en als het boek dichtgeslagen wordt, valt het zwaar om afscheid te nemen.

‘Een deur sloeg dicht. Ik hield mijn adem in. Even bleef het stil. Muisstil. Het daaropvolgende moment werd de stilte doorbroken door een Duits bevel, gevolgd door een angstaanjagend geluid. Het pistoolschot klonk genadeloos. Hard en onomkeerbaar.’

In beide verhaallijnen wordt de spanning steeds meer opgevoerd en langzaamaan wordt duidelijk dat deze lijnen op meerdere manieren met elkaar in verband staan. Waarvan één toch nog totaal onverwacht om de hoek komt zetten. Heden en verleden blijken meer in verband met elkaar te staan dan gedacht. Ook onverwacht is de (emotionele) afsluiting van dit boek.

Het schuilhuis is een spannende roman en dus misschien geen ‘echte’ vrouwenthriller. Maar er is sprake van misdaad, gevaar en actie en de auteur weet de lezer voortdurend in spanning te houden. Voldoende om dicht tegen de term (vrouwen)thriller aan te schuren. Al kun je hier wel de twijfels neerleggen of dit wel fictie is, want dit verhaal voelt regelmatig aan als een echte werkelijkheid. En als een auteur er dan ook nog in slaagt de emoties rechtstreeks over te brengen, dan kun je wel zeggen dat ze een verdomd goed debuut heeft geschreven. Chapeau!

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Xander Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Het schuilhuis | Auteur: Rachel van Charante
Uitgever: Xander Uitgevers| ISBN: 9789401614016 |Blz: 304
Verschijningsdatum: april 2021

Het schuilhuis is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Instinct – Ivonne Wilken – Recensie

Geplaatst op 12 april 202112 april 2021 door Wendy Wenning

Met criminologie, antropologie en journalistiek als achtergrond, schrijft Ivonne Wilken psychologische thrillers en korte verhalen waarmee ze lezers op een onverwachte manier wil raken. Twee spannende verhalen zijn gepubliceerd in bundels. Beller onbekend in verhalenbundel Duistere signalen van Schrijfatelier Alicia en Over leven in Live! van Vrouwenthrillers. Instinct is haar debuutthriller.

Als Alex en Adana hun eerste kindje krijgen, is Alex dolgelukkig. Adana is ook heel blij, maar Adana heeft ook een carrière. Alex kan makkelijk thuiswerken, dus neemt hij de zorg van hun kind op zich. Dit is ook net wat voor Alex, een lieve, zorgzame man. Maar dan overlijdt zijn petekind, het zoontje van zijn beste vriend. Alex voelt zich machteloos en soms zelf schuldig over zijn eigen geluk. Als hij hoort dat er een achtjarige jongetje vermoord is, besluit hij mee te gaan speuren naar de moordenaar. Het is niet de eerste moord die de dader heeft gepleegd, en de dader is duidelijk zijn grenzen aan het verleggen. Eerst was er een duidelijk patroon, maar plots wijkt de dader hiervan af. Wat is de reden hiervan? En lukt het Alex om deze persoon te ontmaskeren?

‘Mijn bestaansrecht centreert rond macht. Macht die telkens weer opnieuw bewezen, getoond en gevoed moet worden.’

Instinct is geschreven vanuit een wisselend perspectief. Vanuit het oogpunt van Alex, in de derde persoon, en vanuit die van de dader in de eerste persoon. In het eerste hoofdstuk lezen we hoe de dader een vrouw van het leven berooft en het is duidelijk dat dit een vooropgezet plan was. Na dit hoofdstuk maken we kennis met Alex en zijn gezin. Opvallend is dat Alex geeneens precies weet wat voor werk zijn vrouw doet, maar zijn vrouw is niet zo’n openhartig type. We krijgen dan ook een beter beeld van Alex dan van zijn vrouw, deze blijft veel op de achtergrond. Alex is zo’n man die alles goed vindt en zolang zijn vrouw gelukkig is met haar werk, steunt hij haar daarin en zorgt dat het thuis op rolletjes loopt. Een personage die door iedereen sympathiek wordt gevonden. De dader is uitgebreid aan het woord, richt zich regelmatig rechtstreeks tot de lezer, en aan de ene kant leren we hier veel van, maar aan de andere kant blijven toch de motieven onduidelijk. Dat we te maken hebben met een psychopaat is al wel snel helder maar de persoon achter deze dader blijft een mysterie.

‘Een volledig zelfstandig opererend organisme met zijn eigen organen, metabolisme en bloedsomloop had ik gereduceerd tot losse onderdelen die niets voorstelden.‘

De auteur is nauwkeurig te werk gegaan en heeft zo ook haar uiterste best gedaan om geen voorspelbaarheid toe te laten. Dit is ook wel gelukt, alleen is er een hele kleine hint die een ‘doorgewinterde’ thrillerlezer al een beetje wakker zal schudden. Maar toch is er ook een grote kans dat er overheen gelezen wordt. Al blijft er nog lang wat twijfel hangen, als de plot daar is blijken vermoedens waarheid te zijn. De weg naar die waarheid is alsnog intrigerend genoeg om te genieten van dit debuut, dat afgesloten wordt met een verpletterend einde. Een afsluiting waar nog mogelijkheden overblijven, waarbij de vraag rijst of dit bewust of onbewust is gedaan door de auteur.

De wijze waarop Wilken in het hoofd van de dader kruipt, laat afvragen hoe het zit met haar eigen duistere kant. Een andere manier om te zeggen dat Instinct een prima debuut is en dat er wordt uitgekeken naar de volgende thriller.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Kabook Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Instinct Auteur: Ivonne Wilken
Uitgever: Kabook Uitgevers| ISBN: 9789083042497 |Blz: 268
Verschijningsdatum: april 2021

Instinct is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

De moord op Arno Linter – Toni Coppers – Recensie

Geplaatst op 4 april 20213 april 2021 door Wendy Wenning

Coppers heeft in Vlaanderen geen introductie meer nodig, in Nederland komen er steeds meer fans bij. De auteur is vooral bekend door de reeks boeken met Liese Meerhout in de hoofdrol. Zijn thrillers werden bekroond met de Hercule Poirot juryprijs en vele publieksprijzen waaronder de VRT LangZullenWeLezen-trofee. De thrillers met commissaris Liese Meerhout in de hoofdrol werden verfilmd in de televisiereeks ‘Coppers’ voor VTM. Internationaal werd de reeks onder de naam ‘Rough Justice’ uitgezonden in vele landen waaronder Nieuw-Zeeland en Canada.

Arno Linter is aan het werk in de drive-in van de Quick, een hamburgertent. De negentienjarige jongen werkt hier al een tijdje, enkele avonden per week. Op het moment dat hij net een bestelling aanreikt, wurmt een man op een scooter zich langs de auto en stopt voor het raampje van de drive-in. Hij zwaait zijn linkerarm van rechts naar links en snijdt de hals van Arno open. Een moord die aan een afrekening doet denken en de dader is al in beeld. Een makkelijke klus dus, maar het team van Liese Meerhout komt er al snel achter dat het allemaal niet zo simpel is als het lijkt. Vooral niet als er een verband schijnt te zijn met een gruwelijke vondst in het park.

‘De hals van de jongen die openspleet in een lange, bloederige snee, als een lillend stuk rauw vlees.‘

Persoonlijk vind ik de cover van De moord op Arno Linter niet mooi en ook niet zo passen bij de andere delen in deze reeks. Het is dat ik de boeken van Coppers graag lees, maar anders had ik dit boek door de cover misschien wel voorbij laten gaan. Het boek start met een fragment uit een verhoor van een Amerikaanse seriemoordenaar. Wat dit te maken heeft met de moord die in het volgende hoofdstuk gepleegd wordt is erg onduidelijk. Pas later, als de plot helder begint te worden, zal de keuze van dit fragment een verklaring krijgen. De moord op Arno Linter is het 18e deel met Liese Meerhout in de hoofdrol en Coppers zit op de stoel van de alwetende verteller verhalend vanuit de derde persoon. Veel vaart is er niet in het begin. Er zijn wel wat verrassende gebeurtenissen, maar verder is het wat kabbelend. Zoals gewend van Coppers wordt er tussendoor aandacht gegeven aan het persoonlijke leven van de (hoofd)personages, al is het in dit deel minimaal. Het onderzoek naar de moord lijkt een lang en ingewikkeld proces te worden, met veel speurwerk maar ook veel frustratie. Als de dader het team begint uit te dagen en het persoonlijk lijkt te worden, ontstaat er een onderhuidse en sluimerende spanning, die bij de plot tot uitbarsting zal komen.

‘En dat was nog niet alles: er hing onweer in de lucht, er was het onbehaaglijke gevoel dat er onaangename dingen stonden te gebeuren, dat er onheil dreigde.‘

Ondanks het gemis aan vaart, heeft het verhaal genoeg in zich om van begin tot eind interessant te blijven. Het lijkt bijna een onoplosbare zaak met een dader die zich nooit zal laten pakken, maar als er bij het team eindelijk een goede ingeving is, komt de originaliteit van het verhaal tot uiting. Een ingeving die ze op een juist spoor zet, maar een onverwachte twist hierin is niet uitgesloten. De moord op Arno Linter is een perfect voorbeeld voor de uitdrukking don’t judge a book by his cover. Gelukkig heb ik me (toch) niet laten leiden door de cover, want Coppers is er voor de zoveelste keer in geslaagd een scherpzinnig misdaadverhaal neer te zetten.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan New Book Collective voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: De moord op Arno Linters| Auteur: Toni Coppers
Uitgever: Manteau| ISBN: 9789022337806 |Blz: 280
Verschijningsdatum: februari 2021

De moord op Arno Linter is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Undercover – Eva Burgers – Recensie

Geplaatst op 30 maart 202128 maart 2021 door Wendy Wenning

Amy woont samen met haar moeder, haar vader is een jaar geleden bij hun weggegaan. Haar moeder is hier nog steeds erg verdrietig over, maar ook voor Amy is alles sinds die tijd veranderd. Haar vader is niet de vader die ze had gedacht. Amy heeft sinds een maand of drie een vriendje en ze heeft een leuk bijbaantje bij een restaurant. Als ze op een avond na haar werk naar huis fietst, ziet ze drie jongens een woning uitrennen en een van de jongens lijkt wel heel erg op haar vriendje. Als ze later hoort dat er in dat huis een overval is gepleegd en dat daarbij iemand om het leven is gekomen, begint ze erg aan Ivar te twijfelen. Hij zegt dat hij die avond gewoon thuis was. Het laat haar niet los, maar ze weet niet goed wat te doen. Ze besluit eerst de confrontatie met Ivar aan te gaan, maar het blijkt dat er een kant aan Ivar zit die ze nog niet kende. Hebben ze dan toch gelijk toen men haar waarschuwde?

‘Nog voordat ik doorhad wat er gaande was, stormden er opeens drie jongens met veel lawaai de deur van het huis uit. Geschrokken remde ik af en slingerend stuurde ik mijn fiets achter een geparkeerd bestelbusje. Dit voelde fout.’

Undercover start met een lijstje met goede en slechte eigenschappen van een persoon. Wie deze persoon is, is nog onbekend. Al snel komen we erachter dat Amy een meisje is van de lijstjes. Bij bepaalde twijfels maakt ze lijstjes met bijvoorbeeld voor- en tegens, een methode die al jaren goed lijkt te werken bij twijfelaars. Het verhaal start op zaterdag en eindigt een week later en verhaalt vanuit het perspectief van Amy, in de eerste persoon. Vooral vanwege de verdenkingen richting Ivar is er een lichte spanningsboog voelbaar en word je getriggerd om vooral door te lezen. Heeft Ivar inderdaad iets gedaan wat totaal niet door de beugel kan?

Deze novelle is ook weer een deel uit de reeks die Kluitman speciaal uitgeeft ter bevordering van het lezen voor jongeren in de leeftijd van 12-17 jaar. Undercover is op een eenvoudige wijze opgezet en geschreven, waardoor het zeker toegankelijk is voor de doelgroep. Het heeft spanning in zich, maar ook een aantal situaties die herkenbaar zijn voor de jongeren. Dit deel is heel geschikt voor de beginnende lezer die nog niet helemaal zeker weet welk genre het beste past. Daarentegen zal het misschien niet aan de verwachtingen van de al wel fanatieke lezer kunnen voldoen. Ondanks dat de plot een geweldige twist bevat is de spanning wat aan de lage kant en de personages hadden net iets sterker uitgewerkt kunnen worden. Conclusie: top voor de beginner, voor de gevorderde leuk om even tussendoor te lezen.

3***

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij Kluitman voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Undercover| Auteur: Eva Burgers
Uitgever: Kluitman| ISBN: 9789020609639 |Blz: 96
Verschijningsdatum: februari 2021

Undercover is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Gegijzeld – Chinouk Thijssen – Recensie

Geplaatst op 28 maart 202128 maart 2021 door Wendy Wenning

Chinouk Thijssen kon als auteur ook niet ontbreken in de reeks novelles van Kluitman. De Kluitman-novelles zijn compacte, spannende YA-verhalen. Ideaal om de doelgroep meer aan het lezen te krijgen.

In Gegijzeld gaat Yasmine samen met Jason naar een feest van hun klasgenoot Casper. Casper is de zoon van een bekende advocaat en ze wonen in een grote villa. Het feest dat Casper mag geven belooft het feest van de eeuw te worden. Eigenlijk mag Yasmine niet naar het feest toe, maar ze klimt stiekem uit het raam. Dit feest wil ze niet missen. Maar de avond krijgt een nare wending wanneer er een groep oudere jongens binnenkomt. Het feest van de eeuw verandert langzaam in een afschuwelijke nachtmerrie.

‘Een van de jongens staat met een pistool op het hoofd van Casper gericht.‘

De proloog vertelt een dramatische gebeurtenis, maar het is nog niet duidelijk wat er precies speelt. Dan springt het verhaal naar 12 uur eerder. Gegijzeld verhaalt vanuit de perspectieven van Yasmine en Jason. Beiden vanuit de eerste persoon en het wordt duidelijk aangegeven wie er aan het woord is. De proloog trekt gelijk de aandacht en maakt nieuwsgierig. Thijssen bouwt het verhaal voorzichtig op, ze laat eerst kennismaken met de karakters en geeft deze een herkenbaar gezicht, passend bij deze tijd. Dat geldt ook voor het leven van de jongeren en de problemen waar ze nu al mee te dealen hebben. Deze problemen voegen al een lichte onderhuidse spanning toe. De onverwachte wending op het feest laat de spanning in Gegijzeld snel oplopen en de heftige gebeurtenissen vragen de volledige aandacht.

‘Met een scherpe pijn in mijn schedel kom ik weer bij. Ik kijk om me heen in het donker en probeer mijn blik te focussen. Alles om me heen is zwart.’

De werkruimte in een novelle is beperkt, maar Thijssen slaagt er prima in om de ruimte volledig te benutten en een compleet, goed opgebouwd en geloofwaardig verhaal neer te zetten. Met een mooie spanningsboog en genoeg ontwikkelingen die de lezer dwingen het boek in één keer uit te lezen.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij Kluitman voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: Gegijzeld| Auteur: Chinouk Thijssen
Uitgever: Kluitman| ISBN: 9789020609653 |Blz: 96
Verschijningsdatum: februari 2021

Gegijzeld is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

In eigen hand – Linda Jansma – Recensie

Geplaatst op 26 maart 202126 maart 2021 door Wendy Wenning

Drie jaar geleden raakte Nikki Benjamins haar baan bij de recherche kwijt omdat ze een collega geslagen had. En niet zomaar een collega, maar haar commissaris die de leiding had over het team grootschalige opsporing, waar ook zij op dat moment toebehoorde. Er waren in een zaak veel fouten gemaakt, informatie was gelekt, een inval liep mis en een meisje van negen kwam om. Het aanduiden van de dood van het meisje als nevenschade schoot Nikki toen in het verkeerde keelgat. Vooral omdat zij de commissaris al eerder had gewaarschuwd dat er iets niet klopte. Ze sloeg de man een blauw oog en een bloedneus. Nikki besloot een eigen recherchebureau te beginnen, zodat ze nog steeds een link had naar haar eigen beroep. Maar nu doet Ferry de Groot, toen hoofdinspecteur en waar ze enkele jaren mee had samengewerkt, een beroep op haar. Ferry is drie jaar geleden ook ontslagen, dit omdat hij verdacht werd van het hebben van foute contacten. Ferry zijn zoon is verongelukt, maar Ferry twijfelt aan het onderzoek van zijn ex-collega’s. Hij denkt dat het geen ongeluk was en vraagt Nikki hem te helpen dit te bewijzen.

In eigen hand is het eerste deel van een reeks met Nikki Benjamins in de hoofdrol. Een stoere vrouw van 36 jaar, spijkerbroek met shirt, niet heel gefocust op haar voorkomen, avontuurlijk, stijl melkboerenhondenhaar en een job als particulier rechercheur waarbij ze ook niet altijd even damesachtig optreedt. Al bijna haar hele leven een hechte vriendschap met Valerie, wat best apart is, gezien het verschil tussen hun. Valerie is extrovert, elegant, modieus, altijd bezig met haar uiterlijk en werkend in de dokterspraktijk van haar man. Nikki rommelt een beetje met Jack, maar een vaste relatie is aan haar (nog) niet besteed. Ferry weet Nikki te overtuigen dat er iets niet klopt aan het ongeluk van zijn zoon en er gaat een spannend onderzoek van start. Al snel wordt duidelijk dat dit wel eens een lastige zaak kan worden, een die niet zonder gevaren zal zijn. Maar Nikki is niet bang uitgevallen en is vastbesloten deze zaak tot een goed einde te brengen.

De dialogen in het boek zijn realistisch neergezet en de situaties levensecht, wat een gevoel geeft het van dichtbij mee te maken. Dit is ook een van de talenten van Linda Jansma, de lezer nauw betrekken bij het verhaal. Tevens zijn in de dialogen duidelijk herkenbare emoties verwerkt, waardoor er een goede klik gemaakt kan worden met de personages. Al springt niet elk personage er sterk tussenuit en uiteraard is er nog genoeg ruimte overgehouden voor meer ontwikkeling. Door veel mogelijkheden open te houden, blijft er een gezonde nieuwsgierigheid naar het volgende deel. Een prima uitgewerkt geheel met een gelijkmatige spanningsboog en een aangename kennismaking met het hoofdpersonage.

In eigen hand zal je misschien niet voortdurend op het puntje van de stoel laten zitten, maar Jansma heeft er genoeg elementen ingestopt die het boek interessant maken. Een veelbelovend eerste deel van een reeks die als detectiveroman een fijne afwisseling geeft.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan De Crime Compagnie voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op VrouwenThrillers.nl

Titel: In eigen hand| Auteur: Linda Jansma
Uitgever: De Crime Compagnie| ISBN: 9789461094513|Blz: 350
Verschijningsdatum: juli 2020

In eigen hand is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Jack & Lev. – De terugkeer van de Schaduwheer – Zutje en De Viss – recensie Diane Kooistra

Geplaatst op 23 maart 202123 maart 2021 door Wendy Wenning

Als zijn hond voor zijn neus wordt ontvoerd, stort Jacks wereld in. Hij is alleen en eenzaam. Zijn vader woont in het buitenland, zijn moeder is dood, en hij is overgeleverd aan de zorgen van zijn egoïstische tante. Dan ontmoet hij het vreemde meisje Lev dat hem doodleuk vertelt dat ze uit een andere dimensie komt. Als zij hem vraagt toe te treden tot een geheim genootschap, is dat het begin van een bizar avontuur. Samen met Lev en zijn beste vriend Fidel raakt hij verwikkeld in een strijd om een steen: de Fosgeniet. Zijn grootste vijand: Skia Ombre, de kwaadaardige Schaduwheer. Jack ontdekt dat hij tot heel wat meer in staat is dan hij zelf ooit had gedacht…

https://www.jackenlev.nl/

RECENSIE

Een spannend avontuur voor jonge lezers en hun ouders

Jack woont in Hardegem bij een tante die dat niet zo prettig vindt, dat laat ze aan alles merken. Hij moet daar wonen omdat zijn vader steeds op reis is voor zijn werk. Het boek begint met de ontvoering van de hond van Jack en even later met de ontmoeting met Lev die slecht Nederlands praat maar hem wel vertelt over een geheim genootschap. Het leven van Jack is daarna niet meer hetzelfde. Jack, die het thuis dus niet zo fijn heeft én zijn hond terug wil stort zich in dit spannende avontuur. En wat is Fosgeniet??

De cover van het boek nodigt uit tot lezen, het is bijna net zo spannend als het verhaal zou zijn volgens de achterflap. In het boek zijn ook een aantal tekeningen verwerkt die echt het verhaal ondersteunen. Ze geven de sfeer goed weer.

Eenmaal aan het lezen maak je kennis met Jack en de mensen om hem heen, vooral enkele volwassenen komen er niet helemaal goed vanaf, Jack begrijpt eenvoudig niet waarom zij bepaalde keuzes maken.

Jack is een beetje een buitenbeentje, hij voelt van tevoren aan of er iets naars gaat gebeuren. Hij denkt dat hij niet zo bijzonder is maar maakt in het boek een hele verandering door. Levantaro, voor vrienden Lev, is “hier” net aangekomen en waar ze vandaan komt wordt niet gelijk duidelijk, daarnaast spreken zij en enkele anderen de taal niet zo goed, de auteurs blijven hier ook consequent in en dit zorgt voor een glimlach bij de lezer. Hoe leuk zou het zijn om dit boek voor te lezen? Dit zijn de twee meest uitgewerkte personages. De andere personages zijn verrassend, de auteurs leren kinderen echt om mensen te leren kennen voor je over hun oordeelt.

Het is een verhaal vol spannende momenten, mooie dialogen en een goede beschrijving van wat de kinderen meemaken.

Jack & Lev. – De terugkeer van de Schaduwheer is een heerlijk jeugdboek zoals een jeugdboek hoort te zijn, met een grote schep avontuur, een vleugje mysterie en een mooie actuele boodschap die de kinderen zeker zullen ontdekken.

4****

Diane Kooistra

Met dank aan de auteurs voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Marieke van Zutphen en Patricia de Leuw zijn de twee schrijvers achter het pseudoniem Zutje & DeViss. Hun verhaal…

Koop Jack & Lev.

De Vijfde Kamer – Darline Degheldere – Recensie

Geplaatst op 17 maart 202117 maart 2021 door Wendy Wenning

Het huren van een vakantiewoning was voor de vier koppels al jaren een traditie. Meteen na het afstuderen waren Hans, Daan en Elke hiermee gestart en ondertussen hadden ze al tien jaar op de teller staan. Tijdens hun studie deelden de drie de tweede verdieping van een studentenhuis, gelegen boven de kruidenierszaak Pascal. Ondanks dat ze alle drie een andere studie volgden, klikte het meteen en ontstond er een hechte groep. Ze hadden zichzelf De Pascallen genoemd. Toen ze vier jaar later afstudeerden, beloofden ze elkaar minstens één weekend per jaar met z’n allen door te brengen. Van Hans kwam het voorstel Claire erbij te betrekken, daar zij zijn toekomstige schoonzus was. Dit jaar hadden ze voor een midweek een luxe vakantiehuis in de Ardense bossen gehuurd. Normaal gesproken werd er altijd een huis met vier kamers gehuurd, maar dit huis had een kamer extra. En dat kwam best goed uit. De vijfde kamer werd bijvoorbeeld de eerste nacht in gebruik genomen door Daan – een notoire snurker. De laatste nacht werd Bram, de partner van Claire naar de vijfde kamer geleid, hij had iets te diep in het glaasje gekeken. Maar de volgende ochtend, als Claire hem wakker wil maken, blijkt Bram niet meer in leven te zijn. Claire en haar tweelingzus Margot zijn ervan overtuigd dat er kwaad opzet in het spel is. Zonder het uit te spreken verdenken ze elkaar, tot ze ontdekken dat er een derde in het spel zit.

Het boek heeft een aantrekkelijke cover en een titel die intrigeert. De eerste hoofdstukken zijn van dien aard dat je als lezer gelijk het verhaal ingetrokken wordt en het overlijden van Bram geeft een gevoel dat er iets niet klopt. Maar er lijkt ook iets te zijn betreffende de verstandhouding tussen de personages en dit wekt enig argwaan op. Genoeg elementen dus om graag door te lezen met de verwachting een hoge spanningsboog te vinden. Maar de vaart die in het begin prima is, loopt al snel terug en voelt al snel wat haperend aan. Er wordt te lang om de hete brei heen gedraaid waardoor het verhaal ietwat langdradig wordt. De spanning valt hierdoor weg en alleen af en toe zien we deze iets pieken. Ondanks dat er veel uitweidingen zijn, blijven de personages aan de vlakke kant en het lukt niet om een goede band met ze op te bouwen. Claire en Elke springen er nog het meest uit, maar het achterste van hun tong laten ze niet zien.

De pieken in de spanning komen vooral voort uit een aantal onverwachte twisten, en omdat door die wendingen nieuwe vragen worden opgeroepen blijft het verhaal wel trekken. Maar wel is door het langdradige de zin om door te lezen deels aangetast. Het is het onverwachte en een verrassend plot wat het geheel toch nog tot een prima verhaal maakt. Toch had het net iets compacter gekund, wat strakker opgezet met minder uitweidingen. De Vijfde Kamer is leuk om gelezen te hebben maar voor een doorgewinterde thrillerlezer, die wel wat meer gewend is, misschien ook net iets te soft.

3***

Darline Degheldere (1963) werkt in de financiële sector. Haar debuut werd genomineerd voor de Fintro Prijs Spannend Boek, jaargang 2019. Ook haar tweede boek, De Vijfde Kamer, werd genomineerd voor de Fintro Prijs Spannend Boek, jaargang 2020. Met dit boek debuteert ze nu bij Hamley Books

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: De Vijfde Kamer|Auteur: Darline Degheldere
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789463967624|Blz: 380
Verschijningsdatum: februari 2021

De Vijfde Kamer is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Lucht – Lara Reims – Recensie (Blogtour)

Geplaatst op 3 maart 20213 maart 2021 door Wendy Wenning

Romi woont op Mars. Ze is bijna vijftien en haar haar is meestal blauw, maar soms ook lila of grijs. Ook de kleur van haar ogen stemt ze af op haar ochtendhumeur. Hier op Mars leven ze samen in een beperkte ruimte, een ondergronds gangenstelsel met slaapvertrekken en onderzoeksruimtes en een grote, ronde gemeenschappelijke ruimte met uitzicht op Mars via door periscopen gefilmd en vertaald beeld. Er is ruimte voor zo’n vijftien bewoners. Voornamelijk robots, die nauwelijks van mensen te onderscheiden zijn, en de kunstmatige intelligenties die alleen in de virtuele extra dimensie bestaan waar iedereen via een chip toegang heeft. Romi is de jongste, want er was sinds haar ontstaan geen plek meer voor nieuwe kinderen. Romi wil maar één ding, naar die verre planeet die toch zo dichtbij voelt. Als ze plots contact krijgt met Ciro, die op de aarde woont, zet ze alles op alles om de reis naar aarde te maken en deze verre planeet (en Ciro) te gaan bezoeken.

Lucht verhaalt afwisselend vanuit de perspectieven van Romi en Ciro. De auteur neemt ruim de tijd om over deze personages te vertellen, zodat de lezer een goed beeld van ze kan vormen. Ook al zijn Romi en Ciro afwisselend aan het woord, de hoofdrol ligt wel bij Romi. In het verhaal van Romi zien we in het begin kleine lijntjes naar een vorig boek van Reims, maar in het leven van Romi gaat de techniek net een stukje verder. Niet dat Romi al die techniek zo prettig vindt, ze vindt het zelfs soms erg vervelend en opdringerig.

‘De herinnering aan het moment dat alles anders werd, staat in haar geheugen gegrift. De dag dat de verbinding werd verbroken. De dag waarop de grote duisternis zijn intrede deed.’

In het verhaal van Ciro worden kleine plaagstootjes gegeven naar ons leven dat veranderd is sinds corona. In dit boek wordt gesproken over de Gamechanger, en dat de mensen vanaf die tijd bijvoorbeeld meer afstand tot elkaar houden. Meerdere opmerkingen in het verhaal verwijzen lichtjes naar de veranderingen waar wij zelf nu mee te maken hebben. Maar ook de droom van de ruimtevaart en astronauten krijg hier de aandacht, als we het hebben over het dromen van een leven op Mars.

‘Hij weet dat hij niet te dicht bij mensen in de buurt moet komen, veel mensen die de periode vlak voor de Gamechanger hebben meegemaakt, hebben daar een enorme angst aan overgehouden. Toen maakten mensen elkaar ziek.’

Lucht is een verhaal dat volledig uit de fantasie van de auteur ontsproten is, in een tijd dat ook zij aan huis gebonden is door alle beperkingen die opgelegd zijn. Maar zij weet de fantasie zodanig om te buigen dat het niet alleen een spannend en interessant verhaal is, maar ook een geloofwaardige setting meekrijgt. Een toekomstbeeld waar men best in kan geloven, al is er wel de hoop dat niet alles waarheid zal worden. Er zit een lichte voorspelbaarheid in het verhaal, maar dit heeft geen nadelige invloed op het leesplezier. Mede door de toevoeging van een vleugje romantiek (kalverliefde) slaagt Reims erin het verhaal speels en luchtig te houden, zodat het geen zwaar gevoel met zich meebrengt.

Lucht is een spannende Young Adult die anders naar veranderingen laat kijken en als is het maar voor even, een beetje de druk van de ketel afhaalt…

4****

Lara Reims schrijft met uitzicht op Boekarest, waar ze in 2019 ging wonen. Daarvoor woonde ze jarenlang in Parijs. Tien jaar geleden verhuisde ze van Amsterdam naar Frankrijk en vervolgens dus naar Roemenië, waar ze nu leeft, leest en schrijft. Ze is gefascineerd door de razendsnelle ontwikkelingen van de techniek die ons leven zullen veranderen. Daarover ging haar succesvolle Rémi-trilogie, waarvan het eerste deel werd genomineerd voor de debuutprijs van de Jonge Jury.

Met dank aan Hamley Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Lucht|Auteur: Lara Reims
Uitgever: Hamley Books|ISBN: 9789463967617 |Blz: 350
Verschijningsdatum: februari 2021

Lucht is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel.

Zelfs als we zwijgen – Marieke Nijkamp – Recensie

Geplaatst op 2 maart 20212 maart 2021 door Wendy Wenning

Vijf vrienden komen nog één keer samen in een verlaten hut in de bergen voordat iedereen zijn eigen weg zal gaan. Een weekend van afscheid nemen, afscheid van elkaar maar ook afscheid van het spel dat ze al een aantal jaar spelen.

Er is veel veranderd, misschien zelfs te veel en iedereen heeft zo zijn eigen demonen om tegen te vechten. En allemaal dragen ze hun eigen geheim met zich mee. Finn, Maddy, Livia, Carter en Ever, vijf vrienden , die al drie jaar het spel spelen maar nu is het tijd geworden om ermee te stoppen, al is niet iedereen het hier mee eens.

Zelfs als we zwijgen verhaalt vanuit de perspectieven van de vijf personages. Middels het spelen van een LARP game (live action role-playing game) zijn ze met elkaar in contact gekomen en nog één keer zullen ze het spel gaan spelen, om daarna ieder hun eigen weg te vervolgen. De personages zijn afwisselend aan het woord en we krijgen al een beetje een indruk van de personages. Maar ook valt er al snel iets op en lijkt het dat er fouten in het boek staan. Na enige informatie elders inwinnen blijkt het dat het personage Ever non-binair is. Onze Nederlandse taal kent enkel de mannelijke of vrouwelijke aanspreekvorm. De laatste tijd trachten activisten de termen voor non-binaire personen in het Nederlandse taalgebied in te voeren. De huidige binaire voornaamwoorden hij/zij, hem/haar, zijn/haar krijgen gezelschap van die, hen en hun. Zo gebruikt Ever dus geen hij/zij maar die/hen/hun. Dit is behoorlijk verwarrend daar er weinig uitleg wordt gegeven en het maakte het lezen wat onprettig.

Maar ook de andere personages hebben allemaal karakteristieke eigenschappen. Dat is op zich niet erg, maar het is nu erg overdreven, een beetje te veel van het goede. Alle aandacht wordt naar de personages zelf getrokken, en het verhaal op zich wordt hierdoor naar de achtergrond gedrukt. Doordat de typerende eigenschappen het verhaal overrulen wordt het doorlezen een beetje een worsteling. Dit ondanks dat Nijkamp een vlotte schrijfstijl heeft en de spanning goed weet op te voeren. Jammer want met haar debuut heeft Nijkamp toch echt laten zien veel in haar mars te hebben. Zelfs als we zwijgen geeft mij het gevoel dat ze hier net iets te hard haar best heeft gedaan en het net iets te ingewikkeld heeft gemaakt.

2**

Wendy Wenning

Marieke Nijkamp is afgestudeerd in de filosofie en in middeleeuwse geschiedenis. Haar in het Engels geschreven debuutroman This Is Where It Ends behaalde de top 10 van de New York Times-bestsellerlijst in de categorie Young Adult. Plotseling kwam ze overal in het nieuws. Ook in Nederland werd haar debuut, onder de titel 54 minuten, een bestseller. Ze woont in Hengelo.

Zelfs als we zwijgen – Marieke Nijkamp – ISBN 9789402706642– paperback € 17,99 – ook verkrijgbaar als e-book

HarperCollins Holland

Sien van Gogh – Yves Saerens – recensie Diane Kooistra

Geplaatst op 22 februari 202122 februari 2021 door Wendy Wenning

Den Haag, voorjaar 1886. Prostituee Sien Hoornik verkeert in een toestand van totale verwarring. Ze staat haar kinderen af en gaat op zoek naar zichzelf. Een achtdaagse dooltocht leidt naar Antwerpen, waar het verleden haar inhaalt.

Als gewezen model en verloofde van Vincent van Gogh, haalt Sien ongevraagd de geschiedenisboeken. Daarbij wordt ze afgeschilderd als een onhandelbare, drankzuchtige zelfmoordenares. Nochtans is zij de enige vrouw die Vincent ooit een gezinsleven heeft geschonken.

Dit relaas schetst een rauw en toch vertederend beeld van een kwetsbare vrouw aan de rand van de laatnegentiende-eeuwse maatschappij. Feit en fictie zijn verweven na zorgvuldig onderzoek, in een poging alle historische feiten te verbinden. Het verhaal werpt zo een nieuw licht op de geschiedenis. Haar licht.

RECENSIE

Dit boek gaat over een bijzondere vrouw die een rol speelde in het leven van Vincent van Gogh, en de auteur heeft haar leven beschreven alsof hij er zelf bij was. Deze vrouw was Christien Hoornik, later werd ze Sien of Xtien genoemd. Ze heeft eerst een gelukkige jeugd die door drankgebruik en armoe flink verstoord wordt. Na de geboorte van haar kindje, vader onbekend, verandert Sien in haar gedrag.

Nu zou je het postnatale depressie noemen of psychische problemen na een trauma. Wat het werkelijke trauma achter dit gedrag is wordt later duidelijk. In de tijd van Sien kreeg je echter geen hulp en ze verliest in een neerwaartse spiraal de grip op haar leven. Het gaat niet goed met haar, ze ontmoet Vincent van Gogh en is een van zijn muzes.

Van Vincent van Gogh was bekend dat hij ook enige psychische problemen had en ze lijken elkaar hierin te versterken en na een paar jaar gaan ze ieder alleen verder.
Om haar innerlijke onrust de baas te worden raadt Vincent haar aan om te gaan schilderen, dat wordt niks zoals ze zelf zegt en al gauw pakt ze potlood en papier en gaat schrijven…Uiteindelijk laat ze alles achter en gaat ze op reis naar Antwerpen, te voet. Wat denkt ze daar te vinden?

‘Ergens is iets misgegaan‘

Ik verwachtte een historische roman maar kreeg een roman in dagboekvorm zoals de auteur het beschrijft. Zelf heb ik het meer als een documentaire ervaren. Dat was even schakelen. Maar eenmaal begonnen met het lezen van het stuk uit een oude krant en de stukken die Yves Saerens over haar schreef was mijn nieuwsgierigheid naar deze vrouw gewekt.

Het boek is in drie delen verdeeld, het eerste deel gaat over het leven van Sien, het tweede over haar vertrek en het derde deel is een verslag van haar reis naar Antwerpen. Dan heeft ze alles achter zich gelaten, haar kinderen, haar familie en al haar bezit.

De schrijfstijl is wat afstandelijk, Yves is een echte historicus en zo schrijft hij ook. Het is een bijzondere manier van schrijven want het lukt de auteur toch om woorden aan de gevoelens van Sien te geven.
Nu dacht ik dat dit verhaal van haar schrijfsels kwam maar Yves vertelt dat hij haar verhaal heeft geconstrueerd uit brieven van Vincent naar zijn broer Theo, waarin hij over haar vertelt. Verder heeft hij onderzoek gedaan in verschillende historische documenten die ook afgebeeld worden in het boek. Na het lezen van het nawoord kon ik het verhaal wel beter plaatsen.

Op internet en op de site van Yves zijn verschillende schilderijen van haar afgebeeld. Hierdoor komt het verhaal meer binnen. Ik had het echt met haar te doen.
De levendig en gedetailleerde beschrijvingen van wat Sien meemaakt en de wereld om haar heen geven een goed tijdsbeeld maar leiden wel een beetje af van het verhaal zelf.

Conclusie; ik vond het een mooi verhaal om te lezen alleen had ik het prettiger gevonden om het in een romanvorm te lezen

3***

Diane Kooistra

Met dank aan de auteur Yves Saerens voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Interessante links:

Sien van Gogh

Van Gogh Route

Sien van Gogh Wikipedia

AD – Eerherstel voor Sien van Gogh

Titel: Sien van Gogh| Auteur: Yves Laerens
Uitgever: Eigen beheer| Blz: 215
Verschijningsdatum: 2020

Bestel Sien van Gogh https://www.sienvangogh.com/steun-shop

Vuurvogel – Jozef Hoek – recensie Diane Kooistra

Geplaatst op 21 februari 202122 februari 2021 door Wendy Wenning

Josephine, een jonge vrouw, wordt ernstig toegetakeld aangetroffen langs de IJssel. Ondanks haar verwondingen weet ze de politie precies te vertellen wie het gedaan heeft: Rafael. Als top-medewerker van een beveiligingsfirma weet die precies hoe hij zich schuil moet houden. Hij zint echter op wraak… Bij haar zoektocht achter de schermen ontdekt Josephine geheimen die haar in groot gevaar brengen. Dat drijft haar tot een vergaande daad van zelfbehoud, waarbij ze lijnrecht tegenover Rafael komt te staan in een psychologisch schaakspel waarin voor beiden veel op het spel staat. Ondertussen worden er van hogerhand allerlei slinkse intriges ingezet. Neemt Rafael het recht in eigen hand of durft hij eindelijk zijn verleden onder ogen te zien?

RECENSIE

Hoe vat je dit verhaal nu in een recensie samen? Dat lukt bijna niet.

Josephine valt voor Rafael maar hun avond samen loopt dramatisch af met grote gevolgen. Je leest al snel over de firma waar Rafael voor werkt en wat de mensen daar doen, verscholen onder een zorgvuldige dekmantel. Je leest ook hoe twee mensen elkaar willen helpen maar tevens verwonden en het is echt heel spannend tot de laatste punt. En dit alles in verschillende lagen van het verhaal die ik nu uit zal lichten. Vanwege de mooie schrijfstijl, de spanning en het verloop verdient dit boek vijf dikke sterren.

De bijzondere schrijfstijl van Jozef Hoek is niet in een paar woorden samen te vatten. Hij houdt je tijdens het lezen bij de les door bijvoorbeeld eerst over een gebeurtenis te schrijven en daarna wordt de plek waar het gebeurd is geanalyseerd door de mensen die de plek onderzoeken. Ik vond dat erg leuk om te ervaren omdat je dan weet wat er is gebeurd en dus meer weet dan de hoofdpersonen in het boek.

Het boek bevat een aantal bijzondere aspecten; het levensverhaal van Jakob zorgt ervoor dat alles rondom de firma is te plaatsen en waarom het geheim moet blijven. Het maakt het verhaal persoonlijk en soms een rollercoaster. Er worden gebeurtenissen uit het verleden vertelt die ook onze kranten en geschiedenisboeken hebben gehaald.

De brieven die Josephine aan Jon schrijft zijn een prettige afwisseling in het verhaal, het relativeert en voert de spanning op. Je komt in de gedachten van Josephine zonder te weten wat haar volgende stap zal zijn. En die stappen van zowel haar als Rafael zijn verrassend. Haar verhaal en Rafaels verhaal zorgen voor een spannend kat- en muisspel en je vraagt je af waarom termen als gijzelaar een dubbele betekenis hebben. Hierom dus.

Tot mijn verrassing speelt Vuurvogel zich nog geen uur rijden van mijn huis af en in een gebied waar ik al heerlijk gewandeld heb. Erg leuk om te beseffen dat niet alle boeken een ver-van-mijn-bed-show zijn, aan de andere kant ook wel weer spannend want het is zo realistisch geschreven, wat is Feit en wat is Fictie?

Voor de echte thrillerliefhebber een mooi en verrassend boek!

5*****

Diane Kooistra

Met dank aan Uitgeverij Scholten voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Vuurvogel| Auteur: Jozef Hoek
Uitgever: Scholten| ISBN: 9789492959966 |318
Verschijningsdatum: september 2020

Vuurvogel is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Ziel – Nico de Braeckeleer – Recensie

Geplaatst op 28 januari 202128 januari 2021 door Wendy Wenning

Ziel is het eerste deel in de Bron-reeks. We maken kennis met Zoë. Een meisje om jaloers op te zijn. Ze behaalt goede schoolresultaten, heeft veel talent op het artistieke vlak en als hobby leeft ze zich uit als dj op feestjes. Haar ouders steunen haar overal in. Ook heeft ze nu haar eerste vriendje, Justin. Maar dan krijgt ze een auto-ongeluk. Iemand rijdt haar en haar vriendin Laura van de weg. Na vijf dagen buiten bewustzijn te zijn geweest, komt ze langzaam bij. Ze heeft herinneringen die niet bij haar lijken te passen. Herinneringen aan een leven dat ze niet heeft geleefd. Zijn het gewoon vreemde dromen of is er iets anders aan de hand? Maar ook is Zoë veranderd, ze is meer open en ongeremder. Als ze stilaan de waarheid boven water haalt zet deze haar wereld volledig op zijn kop.

‘Hoe meer moeite ik doe, hoe ongrijpbaarder de herinneringen worden, als zeepbellen die uit elkaar spatten wanneer je ernaar reikt.’

Nico de Braeckeleer is auteur en scenarist. Hij heeft al heel wat (jeugd)boeken op zijn naam staan en ook schrijft hij mee aan bekende reeksen op televisie. Eerder schrijf de auteur de succesvolle apocalyptische Young Adult boekenserie Adem, over de gevolgen van klimaatverandering.

Ziel verhaalt vanuit het perspectief van Zoë, in de eerste persoon. Het boek bestaat uit drie delen: Herinneringen, Dood en Ziel. De vormgeving van het boek is schitterend, maar ben niet anders gewend van deze uitgever. Een intrigerende cover, die uitnodigt tot lezen. De proloog laat sterk binnenkomen en als lezer kun je niet wachten om kennis te maken met het hoofdpersonage. De herinneringen die Zoë heeft maken haar onzeker, ze begrijpt het niet. Ook vind ze het maar vreemd dat haar moeder nu zo afstandelijk is. Gelukkig is Justin een grote steun, al moet Justin heel erg aan de nieuwe Zoë wennen. Toch vind hij deze versie van haar veel leuker. Vergeleken met toen ze net een relatie kregen, is ze nu veel minder oppervlakkig en veel gevoeliger. Deze verandering en de vreemde herinneringen roepen zeker vragen op.

‘Als ik op mijn bed ga zitten, verdwijnt de wereld om me heen. Op slag dringt er niets meer tot me door. Het is alsof er ineens een enorme koepel over me heen is geplaatst.’

Dit is zo’n boek dat niet weg te leggen is en in een keer uitgelezen moet worden. Het achterhalen van de waarheid kluistert de lezer aan het boek en brengt grote verrassingen met zich mee. Een blik in de toekomst waar je grote vraagtekens bij mag zetten. Juist omdat de auteur dit zo realistisch weet neer te zetten dat je stellig gelooft in de mogelijkheid hiervan. Sciencefiction wordt geloofwaardig neergezet, samen met andere thema’s c.q. genres samengevoegd in een vlot en spannend geschreven verhaal waarin ook de nodige actie niet ontbreekt. Dat de auteur ook scenarist is, is goed te zien aan de filmische schrijfstijl waardoor de lezer levensechte beelden voor zich ziet. Uitermate toegankelijk voor de doelgroep en dit zou zelfs een goede Netflix Original kunnen worden.

‘De puzzelstukjes vallen in elkaar, maar het is geen puzzel die ik wil leggen. Ik heb me nog nooit zo hol gevoeld vanbinnen.’

De Braeckeleer is er in geslaagd deze serie een perfecte start te geven, het kan niet anders dan dat deze reeks ook weer uitgroeit tot een succesvolle.

Met dank aan Baeckens Books voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op Nienke’s Kinderboekenblog.

Bron 1 – Ziel is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel

Het eerste gevecht – Het ontstaan van de Clans 3 – Warrior Cats – Erin Hunter – Recensie

Geplaatst op 14 januari 202114 januari 2021 door Wendy Wenning

Na de gaai met de scherpe ogen en de brullende leeuw zal vrede komen …

Het eerste gevecht is het derde deel van de serie Het ontstaan van de clans van Warrior Cats. In de eerste twee delen hebben we een goed beeld gekregen van het leven van de katten. Een leven dat niet altijd even makkelijk is, maar ze zijn nu wel op een plek waar genoeg voedsel is voor iedereen. Maar ondanks genoeg voedsel is de rivaliteit tussen Heldere Hemel en Grijze Vleugel alleen maar groter geworden. Zelfs nu er in het kamp van Heldere Hemel een overschot aan prooi is, wil hij zijn territorium blijven uitbreiden. Dit ten koste van alles.

‘Ik heb er goed aan gedaan grenzen te trekken. Ik doe er goed aan min katten in het vechten te trainen‘

Donder en Grijze Vleugel doen er alles aan om te proberen Heldere Hemel tot andere gedachten te brengen. Een gezamenlijke toekomst zonder strijd. Maar Heldere Hemel wil niet luisteren, hij heeft maar één doel voor ogen. Een gevecht lijkt niet meer te vermijden.

Ook dit deel trekt je vanaf de eerste bladzijde het verhaal in. Een verhaal dat onmogelijk is los te laten. Eenmaal begonnen met lezen is stoppen pas mogelijk als de laatste bladzijde gelezen is en het boek dichtgeslagen kan worden. Wel isHet eerste gevecht een heftig deel, fragmenten die behoorlijk sterk binnenkomen, vooral door de filmische verteltrant. Een gedeelte dat niet zo geschikt is voor iedereen en misschien zelfs voor nachtmerries kan zorgen. Ook al weet je dat dit het ‘maar’ een verzonnen verhaal is, de strijd die op een gegeven moment gevoerd wordt is een gevecht met afschuwelijke gevolgen.

Voordat de grote strijd, het eerste gevecht losbarst, ontmoet Schildpadstaart een oude bekende. Een ontmoeting die voor een groot avontuur zal zorgen maar ook het noodlot zal tarten.

‘Ze krijste terwijl hij doorbeet tot op het bot, liet los en viel met een bons op de grond.‘

Het eerste gevecht is een zeer heftig deel van deze serie, een verhaal waar meer verdriet dan vreugde in te vinden is. Dit filmische avontuur is absoluut niet voor watjes. Maar vergeet vooral niet de boodschap uit dit verhaal te halen.

5*****

Zoals veel fans weten, is Erin Hunter niet één persoon, maar een team van verhalenschrijvers, auteurs en redacteuren die samenwerken om de serie te maken waar je van houdt. De Warriors serie was het geesteskind van Vicky Holmes, een redacteur gevestigd in Londen. Ze creëerde de wereld van Warriors in antwoord op een verzoek van uitgever HarperCollins, die wilde een serie over wilde katten.

Voor meer info, weetjes, gadgets en nog veel meer is er de officiële (Engelstalig) site van WarriorCats.

Met dank aan Uitgeverij Fantoom voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op Nienke’s Kinderboekenblog.

Wendy Wenning

Titel: Het eerste gevecht – Het ontstaan van de Clans 3| Auteur: Erin Hunter
Uitgever: Fantoom | ISBN: 9789059246768 |Blz: 400
Verschijningsdatum: augustus 2020| Vertaling: Pauline Akkerhuis

Het eerste gevecht is verkrijgbaar in elke (online)boekhandel